Bazen...

Bazen o kadar sıkıcı ve boş geliyor ki hayat bir an evvel önce bitsin ve gidelim diye bakıyoruz.

Bazen, bu koskoca hayatın içinde kendimi o kadar ufak görüyorum ki ve dertleri de bir o kadar büyük. Baş edemeyeceğim diyorum, yok olmayacak böyle, ben gene ayıcığımı alıp öcülerden korkan bir kız çocuğu gibi saklanayım yorganın altına... Orası benim gizli sığınağım, orada beni hiç kimse bulamaz diyorum bazen. Ya gerçekler? Onlar benim yorganın altına sığınmamı kabul edemezler, bilakis, öfkelerinden güç alıp iki kat büyüyerek tokat gibi çarparlar yüzüme.

Bazen hissettiklerim çok boş olduğunu düşünüyorum. İşte o zaman hayattımda büyük bir boşluk oluyor ve içim sızlıyor.

Bazen insanlara neden durup dururken sinir olduğumu anlamaya çalışıyorum. Gelmişse gelmiş ne var ki bunda değil mi ? Ama yok illa içten içe sinirleneceğim >.<'.
Bazen kendimi anlayamasam da çoğu zaman kendimi sevmek güzel.

Bazen ne için yaşamakta olduğumu sorguluyorum. Ve aldığım cevap hiç tatmin edici değil. Amacım ne? Neden yaşıyorum?

Bazen, yaşadığımız her şeyin gerçek olup olmadığından şüphe ediyorum o.O

Bazen kendimi geleceğimden çok ölümümü düşünürken buluyorum ve o merakın tutkusuna yenik düşmemek için kendimi zor tutuyorum o.O

Bazen ben olmasam ne olur demekten nefret ediyorum. Çünkü ben hep olmak zorundaymışım gibi geliyor.

bazen o kadar çokhissediyorumki popülerliğin yalnız yüzünü...

Bazen; Okulu falan bırakıp kendimi romana vurmak istiyorum.

Bazen erdi beni cidden şaşırtıyor. Üç buçuk saattir msn den organizasyon yapıyoruz o kız yarın onun çıkma teklifini kabul etmesinnnn ya erdi beni kovalıcak okulda ya da ben bu boşa gideb 3.5 saat için kendimi kovalıcam

Bazen allaam lütfen allaaam sübaneke dinimiz amin.

Bazen ağlamıyor olsamda gözümden yaşlar damlıyor, hüzünlenip ağlamaya başlıyorum

Bazen bir an girdiğim derin bir boşluğun içinde buluyorum kendimi, oradan çıkmak kolay olmuyor iki damla gözyaşı gerekiyor. Hıçkırmadan ve istemeden ağlamak bu olsa gerek.

Bazen insanları anlamıyorum. Fazla evrimleşmiş bir hayvan olduğumu düşünüyorum. Sanırım yükselenim de öküz.

Bazen kafamdakileri gerçekleştirme konusunda çok uçuyorum. OLmayacak şeyler düşünüyorum. Tamam hayal kurarsında bir yere kadar yani.

Bazen kafamın içindekileri fazla büyütüyorum ve o zaman bana böyle davranılmadığından yakınıp duruyorum. Umutlarım arzuladıklarım hep tersine ilerliyor. Ama bazen de düzüne düzüne gidiyor.