Eğlenceli Ceza Ödevi

Zindanların normalde sessiz olan havası, oldukça gürültülü ve bir o kadar da kalabalık olan grubun seslerinden, resmen inliyordu. Slytherin'li öğrencilerin hâkim olduğu bu mekân, diğer binaların öğrencileriyle işgal edilmişti. Elbette bu grup derken, Isadora, Carmelita, Cornelia, Alex ve Teodor'dan bahsediyoruz. Oldukça kıskanılan bir arkadaşlığa sahip olan bu beşli, iksir dersinden daha yeni çıkmıştı. Hepsinin aklı bulamaç gibiydi, en ufak bir şeye gülüyorlardı. Isadora her zamanki gibi profesör taklidi yapıyor, Alex profesörün konuşmalarını tekrarlıyor, kahkahalara boğuluyorlardı.
Büyük salona giden merdivenleri çıkmaya başladıklarında, merdivenlerden inen birkaç Slytherin'li öğrenciye çarptı Isadora. ‘’Önüne baksana be! Ooo duman hanıma çarpmışız.’’ Çocuğun dalga geçen sözlerine aldırmadı Isadora. Diğer arkadaşları merdivenleri çıkmaya devam ediyordu. Herkes biliyordu çünkü; çocuğun birazdan kapak olacağını. ‘’Çekil önümden *Kevin. Gazabıma uğramak istemezsin.’’ Çocuğun gürültülü bir kahkaha atmasını ve yanağından bir makas almasına tepkisiz kaldı Isadora. Kevin'in ondan hoşlandığını adı gibi biliyordu. Çokta sağlam arkadaşları yoktu çocuğun. Aptal. Parmak uçlarında yükselerek, yüzünü çocuğun yüzüne yaklaştırdı. Arkasından biri ittirse, çocuğun dudaklarıyla buluşacaktı kendi dudakları. Kevin'in bunun için yanıp tutuşacağını biliyordu ama kız bu sahneyi uzatmamaya karar verdi. Çocuğa iyice yaklaşarak, tekrar, ‘’çekil önümden Kevin,’’ dedi. Çocuğun önce ona bakakalmasını, ardından yavaşça önünden çekilmesini büyük bir zevkle izledi kız. Aldığı galibiyetten gayet memnun, hızla merdivenleri çıkmaya, diğerlerine yetişmeye başladı.
Yanlarına geldiğinde Carmelita herkesi susturmuş, bir şey anlatıyordu. Ah, zavallılar. ‘’Hey, cadı kız, yine ne büyüsü yaptın bu zavallılara?!’’ ‘’Bakıyorum keyfin artmış. Acıyorum o çocuğa.’’ ‘’Zekana hayranım Carmy.’’ Alex ve Teodor gülerken, Cornelia’nın gülerek gözlerini devirişini izledi Isadora. ‘’Hadi, yemek yiyelim. Ben çok acıktım.’’ ‘’Sen ne zaman doydun ki?’’ Gülerek bunları söyleyen Alex’e dil çıkartıp, büyük salona doğru yürümeye başladı. Önden o gidiyordu, kimseyle konuşmadan. Arkasından anında muhabbete dalmış, biricik dörtlüsü geliyordu. Salona girdiklerinde direk Hufflepuff masasına yöneldiler. Diğer masalara oturmayı pek sevmiyorlardı. Zaten diğer binalardan öğrencilerin masalarına oturmalarına karışmayan tek binaydı Hufflepuff. Hep birlikte masaya oturdular. Isadora yanına oturan Corny’e sırıtarak dirsek attı ve Gryffindor masasında oturan *Isaac’ı gösterdi. Anında yanakları kızaran Corny’nin, kızgın sesini duyduğunda kahkahayı bastı Dora. ‘’Salak, şu çocuğu gösterip durma. Yanlış anlayacak! Gülme!’’ Kızın söylediklerine aldırmadan gülmeye devam etti Dora, karşısında oturmuş ona bakan Alex’le göz göze gelince tıkanır gibi oldu ve gülmesi yavaşça soldu. Nasıl da güzeldi gözleri, tipi. Kızım kendini kaybediyorsun! ‘’Sen gül gül daha. Cornelia boş ver sen onu. Hem Dora senin iksir ceza ödevin yok muydu?’’ Vuhuu küçük Teodor, atağa geçti. Kızım Isadora, yakında seni topa tutacaklar. ‘’İyi be. Yakında vuracaksınız beni. Ben kütüphaneye gideyim bari. Bi’ şey yedirtmediniz de.’’ Hepsinin gülerek ona el sallamasını izleyerek ayağa kalktı. Hainler. Hepsine bakıp dil çıkartarak saçlarını savurdu ve arkasını döndüğü gibi büyük salondan çıktı. Arkasından atılan kahkahaları duyabiliyordu. Siz görürsünüz.

Kütüphaneye uzun zamandır gitmemişti. İnsanın Carmelita ve Cornelia gibi dostları olunca, kendi ödevlerini yapması gerekmiyordu. İkisinden birinin başını şişiriyor ve kızlardan hangisi önce pes ederse Isadora’nın ödevini o yapıyordu. Tam bir baş belasıyım. Ama Black’te nasıl çaktı ödevi Corny’nin yaptığını. Ah, şeytan kadın. Şimdi onun yüzünden 3 parşömenlik ödev yapacağım. Bu sevimsiz konu aklına gelince suratı asıldı kızın. Zaten tıkınamamıştı da. Oflayıp puflayarak kütüphaneye girdiğinde, aslında çok sevdiği kitap kokusunu derince içine çekti. Gözlerini kütüphanede dolaştırırken, masasının arkasından ona kötü kötü bakan Bayan Pince’i gördü. Kadına alaylı bir sırıtış gönderip, iksir kitaplarının bulunduğu kitaplığa yöneldi. En son kütüphane macerasında, Bayan Pince’ten büyü yemeği son anda atlatmıştı. Dumbledore sayesinde. Dumledore kütüphaneden aldığı bir kitabı bırakmak için gelmiş, Bayan Pince'le tartışan Isadora'yı kurtarmıştı. Ah, seviyorum o yaşlıyı. İksir kitaplığına gelince, gözlerini kitapların üzerinde gezdirdi ve işine yaracak iki kitabı seçip, aldı. Boş olan çalışma masalarından birine oturduğunda aklına Alex’te unuttuğu parşömenleri geldi. Şimdi kim gidip alacaktı onları? İçinden söverek tekrar ayağa kalktı ve birinden parşömen istemeye karar verdi. Bayan Pince’le göz göze gelmemeye çalışarak, kütüphaneye bakındı. İleride arkadaşlarıyla oturan Laetitia’yı gördüğünde sevindi. Vay, Barbie bebeğimizde buradaymış. Eh, Ravenclawların gidecek başka yeri mi var? Kitapları masanın üzerinde bırakarak, onların oturduğu masaya doğru ilerledi Isadora. Yanlarına geldiğinde, yüzünde umarım rahatsız etmiyorum ifadesi vardı ve tatlı bir sesle onlara selam verdi. ‘’Selam kızlar. Acaba herhangi birinizin fazladan üç parşömeni var mı?’’

*Kevin ve Isaac npc.

'' Tatlım uyan! ''
'' Zzz! ''
'' Hey! Kime diyorum! ''
'' Hı? Ne? Ne? ''

Kafasını sert kitabın üzerinden kaldırdığında yarım açık gözleri ile nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu. Gerçi gözlerini açtığı ilk anda karşısında gördüğünü tanımlayamaması oldukça güçtü. Melorie! Kendisine gelmesi yaklaşık iki dakikasını aldı. Ne ara uyuya kalmıştı ki? Ne kadar uyumuştu? '' Ahah! Yüzüne bak. Merli'nin dişi! Hehehe... '' Süslü arkadaşı Melorie önünde kıkır kıkır gülerken Tia, ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Noluyor ya? Anlamsızca Melorie'nin yüzüne bakıp gülmesinin bitmesini bekledi. Gülmesi yarım yamalak bir şekilde kesilen kız çantasından çıkarttığı oymalı, küçük el aynasını Tia'ya uzattı. Şaşkın bir ifadeyle bir süre kendisini izleyen Tia zorla konuştu. '' Sana Merli'nin orasıyla burasıyla dalga geçme diyorum; ama bu sefer gerçekten Merlin'in dişi! Şu yüzüme bak! '' Aynadaki yansımasını uzun bir süre izledikten sonra ilk işi kitaba bakmak olmuştu. Yazıların okunabiliyor olması için rahatlatmıştı. Peki şimdi yüzüne ne olcaktı? Melorie! Hazırlıklı arkadaşı, Tia söylemeden ona bir mendil uzatmıştı bile. Yüzündeki yazılar tamamen çıkana kadar, dikkatlice silmek zaman aldı. Şimdi sürekli silmekten tahriş olup kızarmış yüzüne bakıyordu.

Acınası bir şekilde aynadaki yansımasını izlerken gelenlerin olduğunu fark etti. Lisa ve Evlon... Kadro tamamdı. Tia şimdi tek şeyden emindi; bu gün doğru dürüst çalışamayacaktı. Kızalar masaya tünemişlerdi bile.

'' Naber Tia? Yüzüne ne oldu öyle? ''
'' Şey... ''
'' Aaa! Domuz istilasına uğramış gibisin. ''
'' Domuz istilası mı? Lisa, ne saçmalıyorsun sen? ''
'' Diyorum ki domuz istilası... ''
'' Ne kadar aptalca. ''
'' Kızlar saçma.. ''
'' Ama öyle! ''

Kızların bitmek bilmeyen tartışmaları Tia'nın beynini sulandırmıştı. Onlar kendi aralarında tartışırlarken Tia bir kez daha aynadaki yansımasına bakıp yüzünün eski hale döndüğünü görünce, sevinmişti. Gerçi böyle bir ortamda ne kadar sevinebilirdi, bu tartışılırdı. Suratını asarak susmalarını bekledi. Konuştular, konuştular, konuştular... Beklemenin faydası olmadığını anlayınca olaya müdahale etmeye karar verdi. Bayan Pince müdahale etmeden... '' Kı... '' Sözüne başlamadan kim olduğunu bilmediği biri tarafından konuşması kesilmişti. '' Selam kızlar. Acaba herhangi birinizin fazladan üç parşömeni var mı? '' Dora'yı gördüğüne ilk defa bu kadar çok sevinmişti herhalde. Kızın sevimli sorusu üzerine bir sesizlik oluştu. Herkes anlamsızca Dora'ya bakıyordu. Bu fırsattan yararlanmak isteyen Tia, hemen atıldı. '' Ahh! Dora! Şimdi hatırladımda, sana sözüm vardı. İksir çalışacaktık. '' Dora'nın yüzündeki sevimliliği şimdi şaşkınlık ve boş bakışlar almıştı. Konuşup her şeyi mahvetmeden kızın kolundan tuttuğu gibi karşı masaya sürüklemeye karar verdi. Bir hışımla gerekli kitapları toplayıp Dora'nın koluna yapıştı. '' Sonra görüşürüz kızlar. '' Kitaplarını Dora'nın masasına fırlattıktan sonra o sormadan açıkladı. '' Tanrım! İyiki parşömenlerini unutmuşsun. İyiki yanımıza gelip parşömen sordun. Çok teşekkürler. Öldüğümü sandım. Şu üçlünün tartışmasını bilirsin. '' Arkasına dönüp kitaplarının arasından üç tane parşömen çıkarttı ve Dora'ya uzattı.

*Lisa, Evlon, Melorie NPC karakteridir!

» Ceza
» Verilen Bir Ceza