Quilla kendini hiç iyi hissetmiyordu. Üzerinde bir ağırlık vardı. Bugünlerde nedense böyleydi. Biraz göl kenarına gitmenin kendisine iyi geleceğini düşünüyordu.
Buraya pek fazla gelmezdi. Kendisini kötü hissedince gelirdi. Göl kenarı onun için bir ilaç gibiydi.
Göl kenarında kimsecikler yoktu. Quilla hemen göle yakın bir çınar ağacının altına geçti. Bir süre etrafı izledi. Düşündü... Her şeyi... Hayatı, kendisini, derslerini... Bir amacı bile yoktu. Okulu bitirdikten sonra ne yapacaktı ki?
Çevreyi biraz izledikten sonra yere uzandı ve bu sefer de ağacı izlemeye koyuldu. Kışın soğuğuna o da dayanamamış yapraklarını dökmüştü. Dalları bomboş sallanıyordu.
Quilla üşüdüğünü fark etti. Ama gitmek istemiyordu. Unutmaya çalışarak gözlerini kapadı.