Üzüntülü bir gün

Vanessa sonudna kendini geriçekmişti. Tom ilk başta çekeceğini sanıyordu ama bir süre sonra Tom'u geri itmişti. "Beni sevdiğini biliyordum" dedi ve güldü. Ardından Vanessa konuşmaya başladı. "Sana nasıl güveneceğim. Söylesene Tom.Yarın başka biri gelip dudaklarına yapışınca da kendini geriçekmeyeceğine nasıl inanacağım. Ben de seni seviyorum. Ama sevgi güvene dayalıdır. Sana güvenemezsem bu ilişki nasıl gidecek"dedi Vanessa. Vanessa haklıydı Tom ne deseydi.

"Evet doğru diyorsun bir daha olmıyacağına inanabilirsin. Bu sefer ilk öpüşmem olduğu için böle oldu" Tom olanları unutmak istiyordu ama elinde değildi. "En iyisi konuyu dağıtmak" dedi Tom içinden.

"Hatırlıyormusun ilk tanıştığımız günü, benim sana açıldığım günü" dedi güldü. Vanessa'ya sarılcaktı ama hala terslemesinden korkuyordu. Elini omuzuna attı ve göle bakmaya başladı.

"Evet doğru diyorsun bir daha olmıyacağına inanabilirsin. Bu sefer ilk öpüşmem olduğu için böle oldu" dedi Tom. Sesindeki pişmalık çok rahat anlaşılıyordu. Vanessa ne yapacağını bilmiyordu. Ya böyle birşey tekrar olursa... Vanessa daha cevap veremeden Tom "Hatırlıyormusun ilk tanıştığımız günü, benim sana açıldığım günü" dedi. Vanessa o günü nasıl unutabilirdi. Çok güzel bir gündü o gün. Tom eini Vanessa'nın omuzuna attı. Vanessa daha Tom'u affettiğini söylememişti. Tom'un elini omzundan aldı ve:

"Daha seni affettiğimi söylemedim." dedi ve muzipçe sırıttı. "O günü hatırlamaz mıyım? Çok güzeldi. Böyle birşey yaşayacağımızı hiç düşünmemiştim o zaman" dedi hayal kırıklığıyla.

Vanessa Tom'a daha onu affetmediğini söledi. Tom'da bu duruma hayal kırıklığı ile baktı ama en azından yanındaydı şimdi. "O günü hatırlamaz mıyım? Çok güzeldi. Böyle birşey yaşayacağımızı hiç düşünmemiştim o zaman" dedi Vanessa. Tom da düşünmemişti böle birşey olabileceğini Avril belkide şimdi onu sadece sevdiği için kurtarmıştı eğer sevmesydi dönüp arkasını giderdi.

Tom acaba neden hala affetmemişti. Tom ayağa kalkıp "Demek affetmedin he iyi o zaman ben gidiyorum" dedi ve ağacın arkasına gidip üstüne çıktı. Vanessa onu görmemişti. Tom şimdi Vanessa'ya üsten bakıyordu onu kızdırmayı seviyordu daha önce alamadığı öcünü alacaktı. Aralarını düzeltmek için aklına bişe gelmiyordu.

Tom Avrili dinlememiş ve gitmişti
-''Aptal!Neden gittiki sanki?Şimdi daha çok kırılacak'' dedi öfkeyle.Ağacın dibine çökmüş,ağlıyordu.Kendisini pislik gibi hissediyordu,sanki bir hata,bir günah...

-''Hayır'' dedi Avril.Sanki başında biriken düşüncelerden kurtulmak istercesine baş salladı.
-''Madem sevmiyordu,neden karşılık verdi o zaman?'' dedi içinden.
-''Bal gibi de hoşuna gitti,Merlin üzerine bahse girerimki hoşlandı.Bu çocuğun amacı ne'' dedi ellerini birbirine kavuşturarak.Eski haline dönmüştü.,şimdi kendini daha rahat hissediyordu.

Şu an bir arkadaşa o kadar çok ihtiyacı vardı ki.
-''Saçmalama Avril,kimse gelmeyecek'' dedi başını ellerinin arasına alarak.Midesi bulanıyordu.

Ellerini çözdü ve gitti.

"Demek affetmedin he iyi o zaman ben gidiyorum" dedi Tom ve ordan uzaklaştı. Vanessa mırıldanarak "Off Tom. Beni ikna edeceğine kendin gidiyorsun ya" dedi. Etrafına bakındı. Tom gözükmüyordu. Biraz yürümeye başladı. Belki Tom'u görür diye. Ama yoktu. Hangi deliğe girmişti birden bire.

Vanessa sinirle "Niye ben arıyorum ya. Beni kıran o küsüp giden o. O gelsin yanıma" dedi biraz sesli bir şekilde. Bulunduğu yere çöktü. Birden gözüne fazla ilerde olmayan Avril çarptı. Ağlıyordu. Vanessa ona kötü kötü baktı ve "Ağla sen daha çok ağlayacaksın" dedi mırıldanarak.

Tom ağacın tepesinde Vanessa'yı kolluyordu. Vanessa ayaklanmış Tom'un peşinden gidiyordu. "Demek affetmedin hala he" dedi ve sırıttı. Vanessa ağaca yaklaştıkça kendi kendine konuşuyordu. "Niye ben arıyorum ya. Beni kıran o küsüp giden o. O gelsin yanıma" dedi. Tom mırıldanarak "Çok safsın çok" dedi.

Vanessa ağaca iyice yaklaşmıştı Tom hemen atlayıp onu korkuttu. "Seviyorsun işte. Beni affetmemiştin ama peşimden geldin" dedi gülmeye başladı. Tom'un onu asla bırakıp gitmeyeceğini hala anlamamış olması Tom'u biryerde üzüyordu.

Vanessa yerde öyle boşboş otururken arkasından bir ses duydu. Arkasını döndüğünde Tom'u gördü. Gülerek "Seviyorsun işte. Beni affetmemiştin ama peşimden geldin" dedi.

Vanessa Tom'a önce kötü kötü baktı. Ama daha fazla dayanamadı. Tom'un gözlerinden Vanessa'yı sevdiği anlaşılıyordu. Vanessa gülümseyerek "Gel buraya koca bebek" dedi ve Tom'a sarıldı. Sıkı sıkı sarıldı. Artık kendini çok rahatlamış hissediyordu.

Sonra Tom'dan ayrıldı ve "Affettim işte. Ama birdaha böyle birşey olursa bu sefer affetmem kolay olmaz" dedi ciddi bir ifadeyle.