//.ßüyük Meşe.//

Vittiora sihir tarihi dersinden çıkmıştı.Üzerinde yorgunluk hatta ondan öte birazda uyku vardı.En iyi ve eski arkdaşı oLan Merope den baykuş bekLiyordu.Ama geçikmişti.Merak ve sinirLe mırıLdanıyordu.

'' Niye Beuxbatons u seçti ki.! Ah bir ifritten farksız davrandı.'' dedi sinirLe. Biraz daha iLerLedikten sonra.Karşısında büyük bir meşe ağacı gördü. EvLerinin önünde oLan meşe ağacına benziyordu.Hatta Merope o ağaca sihirLe bir şeyler çiziktirmişti.Vitt anıLarı anımsamanın verdiği mutLuLukLa yorgunLuğunu unutmuş gülümsüyordu.Ağacın aLtına gitmek için hızLandı.GeLdiğinde çok güzeL bir yer oLduğunun farkına vardı.ALtına oturdu ve eLLerini başında birleştirerek:

'' İşte bu mükemmeL Oldu'' dedi. Ve etrafı izLemeye başLadı.

Alice göl kenarında gezerken aklına takılan sorulara yanıt veremezken,arkadaşı Akimoto yanında yokken ve yalnızken kendini kötü hissediyordu.Yeni dostlar bulmak bu kadar zor olamazdı.Bu gün kararlıydı ve yeni bir dost edinmek için kendisine söz verdi.

O sırada büyük meşe ağacını ve onun gölgesine sığınan bir güzel kızı farketti.Ona doğru koşmaya başladı.Kızın yanına gittiğinde biraz utandı ama "Kendime söz verdim,bunu yapacağım.Yeni bir dost edineceğim" diye mırıldandı. "Merhaba,adım Alice.Huffle puff 1.sınıf öğrencisiyim.Bende büyük meşenin gölgesine sığınıp yanına oturabilirmiyim"dedi.Kızın gözlerinin içine bakıyordu adeta.Gülümsüyordu ve yeni bir dost edinmek için elinden geleni yapıyordu.Mutluydu...

Vitt rahattı.Rüzgar hafif esiyordu saçLarı yanında daLgaLanıyor yüzünü kapatıyordu.Yanına doğru yakLaşan ayak sesi duydu.başını çevirince mavi gözLü , siyah saçLı bir kız gördü.Utangaç tavırLıydı.Vitt e gülümsedi.Vitte ona aynı gülüşü iade etti.Bu garipti.Vitt normalde insanları yargılayan bir tipti.Kızın konuşmasını dinLedi.

''Merhaba,adım Alice.Huffle puff 1.sınıf öğrencisiyim.Bende büyük meşenin gölgesine sığınıp yanına oturabilirmiyim"

Vitt kıza bir süre baktı sonra içtenlikLe:

''Merhaba.Bende Vittiora Brightside . tabiki oturabilirsin,hatta beLki benim için bile iyi olur.Pek arkdaşım yok'' dedi. Ve ekLedi:

''NasıLsın?''

Alice "İnsan yalnızken ve de arkadaşı yokken nasılsa bende öyleyim.Sana sormama gerek yok sanırsam sende yalnızsın.Tek başına ve yalnız.Arkadaş kelimesini o kadar çok özledimki.Bu okulda bu kadar kişi varken sadece 2 tane arkadaşımın olması çok kötü.Seninle arkadaş olabiliriz değil mi Vitt?" dedi kıza gülümseyerek.Meşe ağacının yapraklarının sallanması ürküttü Alice'yi ama tepki vermeden sözüne devam etti. "Şey..Sana Vitt dememde bir sakınca yok değil mi?" dedi ve urangaç bir tavırla Vitt'in gözlerini seyretti.

Kendi ruh haLini o kadar iyi betimlemişti ki ,Vitt ister istemez hayran kaLdı.Konuşurken her zaman olduğu gibi gözlerine bakıyordu kızın. Bir kaç dakika sonra onun tekLifine:

''Tabiki bende çok sevinirim arkdaşım'' dedi.Son heceyi söylerken bastırmıştı.

''Şey..Sana Vitt dememde bir sakınca yok değil mi?"

Vitt kıza baktı ve sorduğu soruya şaşırdı.Çünkü sadece Merope ona Vitt derdi. Ama hoşuna gittiğini inkar edemezdi.Kıza bakıp:

'' Tabi diyebilirsin.. aslında en yakın arkdaşım da bana o şekilde seslenir..yani hoşuma gider sakıncası yok. .'' dedi ve ekLedi.:

'' Arkadaşımın ismi Merope şu an diğer büyücü okulu beuxbatons da .. ondan mektup bekliyordum bu gün ..'' dedi sinirLe. Ve yerdeki otLara eLiyle dokunuyordu.

Alice "Ona sinirli olmalısın,özletmiştir kendisini.En iyi arkadaşını kaybetmek ne demektir çok iyi bilirim.Çünkü bende kaybettim.Bende mektup bekliyorum.Hemde mektup yollamacağını bile bile" dedi.Bahsettiği kişi ablasıydı tabii.İftiraya uğramış en sevdiği arkadaşı Cahemcuryl.Alice Akimoto'ya sorduğu soruyu sormak istedi.Ama tepki alabilirdi.Çünkü daha yeni tanışmışlardı.Ama dayanamadı "Ailen var mı Vitt?" dedi çekinerek.Onun ailesinin kendi ailesi gibi olmasından korkuyordu.Vitt'in ailesinin iyi bir aile olmasını diledi ve gölü seyretmeye başladı.

Avril yeşil saçlarını savurtarak gölde öfkeyle yürüyordu.:

-''Ben tam bir gerzeğim,gerzek,gerzek.Neden böyle bir şey yaptımki?'' kendi endini sorguluyordu şimdide.

Yürümeye devam ederken birtakım sesler duydu:
-''Ailen var mı Vitt?'' Bu sesi bir yerden hatırladığını düşündü.Kim olduğunu görebilmek için ağaçların arkasından onlara baktı
-''Evet,şu derste gördüğüm Alice,ama şu kim bilmiyorum'' dedi gözlerini kısarak.Gidip öğrenmenin tam vaktiydi.
-''selam Alice'' diye ortalarına daldı.Kızlar irkilip ellerindeki şeyleri bir kenara atmışlardı.Korkmuş görünüyorşlardı,ama bir saniye sonra bu korku geçmişti
-''Seni tanıyorum'' dedi parmağıyal Alice'yi göstererek.''Ortak derslerden'' dedi ve sonra parmağını diğer kıza çevirdi
-''Ama seni tanımıyorum'' dedi.Parmağını indirmiş gülümsüyordu.Önüne gelen uzun saçlarını havalı bir şekilde arkaya itti ve ellerini beline koydu.
-''Ben Avril,Ravenclaw.Sen kimsin,gördüğüm kadarıyla bir Ravenclawsın.''

Alice Heraschais demiş ki:: Alice Avril'ı gördüğü anda "Merhaba Avril.Bu arada tanıştırayım.Vittoria bu Aril.Birbirimizi çok tanımasakta girdiğimiz Ksks ya da Aritmansi derslerinden tanışıyoruz.Avril'da senin binandan." dedi heyecanla.Sonra Avril'a döndü ve "Nasılsın Avril.Görüşmeyeli uzun zaman oldu hatırlamıyorsam.Bizde Vitt'le yeni tanıştık.Sende büyük meşenin altına sığınmak ister misin?Biraz laflarız.Hem size anlatmam gereken önemli şeyler var.Tabii dinlemek isterseniz." dedi ve meşenin sarsıntısıyla irkildi.Sonra ikiside bakarak gülümsedi.Cevaplarını büyük bir heyecanla bekliyordu.Ama her şeye rağmen gülümsemekten vazgeçmedi.

Alice Heraschais demiş ki:: Alice "İnsan yalnızken ve de arkadaşı yokken nasılsa bende öyleyim.Sana sormama gerek yok sanırsam sende yalnızsın.Tek başına ve yalnız.Arkadaş kelimesini o kadar çok özledimki.Bu okulda bu kadar kişi varken sadece 2 tane arkadaşımın olması çok kötü.Seninle arkadaş olabiliriz değil mi Vitt?" dedi kıza gülümseyerek.Meşe ağacının yapraklarının sallanması ürküttü Alice'yi ama tepki vermeden sözüne devam etti.

"Şey..Sana Vitt dememde bir sakınca yok değil mi?" dedi ve urangaç bir tavırla Vitt'in gözlerini seyretti.

Vitt,ALice ın ona aiLesini sorması üzerine anLatmaya başLadı.:

''Fransız aiLesiyiz.Annem ve babam bu okuLdan mezun şu an bakanLıkta çaLışıyorLar.Birde büyük annem var bizimLe kaLıyor.Kendisi sLytherin mezunuymuş.Ya senin aiLen aLice ? '' dedi sorguLayan gözLerLe.

Biraz sonra çaLıLarın arkasından geLen sarı saçLı birini gördü.ALice Le konuştuLar.Kız Vitt i tanımıyordu.

'Ben Avril,Ravenclaw.Sen kimsin,gördüğüm kadarıyla bir Ravenclawsın.''

Vitt eLini uzatarak:

''Bende Vittiora ßrightside , evet ravencLawım. NasıLsın avriL '' dedi.

Alice Avril ile konuşurken Vitt'in ailesini anlattığını duyunca hemen yüzünü ona çevirdi.Onun ailesi harika ve birbirlerini seven bir aileydi.Vitt'in anlattığına göre Kısa bir süre sonra "Ya senin aiLen Alice?"dediğini duydu ve Alice "Benim ailem de senin ki gibi çok iyi bir ailedir.Annem Italyan ve babamda alman elçisi.Benim bir de dünyalar tatlısı ablam var.Ama o bir arkadaşı yüzünden ceza çekmeye mahküm.Sakın yanlış anlama,Azkabanda değil.Yani durumu o kadar kötü değil.Ablam gittikten sonra annem ve babam konuşurlarken duymuştum.Onlar ablamın kötü biri olduğunu ve cezasını çekmesi gerektiğini düşünüyorlardı.Ben bu konuşmayı duyduktan sonra uzaklara kaçmaya karar verdim.Ama iki haftada buldular beni.Bende hayatıma yapayalnız devam ettim."dedi ve gülümsedi.

Artık bu hikayeye alışmıştı ve ağlamıyordu.Avril'a döndü ve "Senin ailen nasıldı Avril?"dedi yavaşça.Onun hikayesini çok ama çok merak ediyor ve Avril'ın cevabını büyük bir heyecanla bekliyordu.

"Senin ailen nasıldı Avril?"

''Benim ailem'' dedi Avril gülümseyerek.
-'''Çok iyiler.Safanız.Ben İngiliz değilim.Yarı İspanyol yarı Fransızım.'' dedi Vitt'e göz kırparak.''Ben ailemle beraber yaşıyorum ama bazen kendi evimizde,bazen ailenin malikanesinde,bazen de İspanyadaki evde yaşarız.Göçebe hayat yani.Delacour benim soy adımdır.Babam,uzun yıılar önce dedemle tartışmış.İspanyaya yerleşmiş ve daha geçen sene barıştılar'' dedi ve üzüntüyle ekledi:
-''Bu yüzden ailede en sevilmeyen benim.Bir ağabeyim var ama o da aileyle pek ilgilenmiyor,o yüzden benim kadar göze batmıyor.'' dedi.
-''Fleur ve Emmeline adlı profesörleri biliyormusunuz?Onlarla akrabayım ben'' dedi.O da ağacın altına çökmüştü.
-''İstediğiniz kadar size burayla ilgili bildiklerimi anlatırım,bi sorununuz varsa anlatın,derman olayım'' dedi şakacı bir ifadeyle.

Elini cüppesine attı ve asasını çıkarttı.Çoğu zaman yaptığı gibi küçük abloncuklar çıkartıyordu,bu hoşuna gidiyordu.

Vitt ,Alice ın abLasının neden ceza çekmek zorunda olduğunu anLayamamıştı ama üzerine fazla gitmedi merakı pek sevmezdi.Ve annesinin ona nasihat verirken takındığı o ifadeyi takınarak , sağ elinin işaret parmağını sallayarak:

'' Aileden kaçmak imkansızdır ,Alice.Nerde oL buLurLar seni heLe ki büyücüysen'' dedi ve eLine baktı.Şaşırmışcasına ''Aman tanrım,napıyorum ben?'' dedi.Sırıtarak diğer ikisine :

''Yaz boyunca bu hareketi annemde o kadar çok gördüm ki banada bulaşmaması kaçınıLmazdı'' dedi ve sırıtmaya devam etti.Alice ın AvriLe sorduğu sorunun yanıtını Vitt de çok merak ediyordu.AvriL i daha iyi görebilmek için öne doğru eğiLdi.AvriLin yarı ingiliz yarı fransız olduğuna şaşıran Vitt sevincinide gizleyemeyerek:

'' ßizde İngiLtere 'de yaşıyoruz yani yarı İnglizde sayılabilirim.'' dedi güLümseyerek.Öne eğiLmekten eLLeri acımıştı.Ağaca yasLandı ve ellerini başının kenarına alarak AvriL i dinlemeye devam etti.

'Fleur ve Emmeline adlı profesörleri biliyormusunuz?Onlarla akrabayım ben''

Vitt bunu duyunca aniden eLLerini başından çekerek:

''Hey bu mutiş bir şey'' dedi heycanLa.''Ah benim aiLemin yarısı bakanLıkta diğer yarısıda....err..her neyse..'' dedi ve tekrar ağaca yaslanıp eski pozisyonunu aldı.

'İstediğiniz kadar size burayla ilgili bildiklerimi anlatırım,bi sorununuz varsa anlatın,derman olayım''

Vitt bunu duyunca sırıttı ve: '' ßu güzel bir şey.İyi arkdaşa benziyorsun.Başım beLada oLursa iLk yanına gideceğim kişi sensin AvriL '' dedi ve güLdü.

' ßu güzel bir şey.İyi arkdaşa benziyorsun.Başım beLada oLursa iLk yanına gideceğim kişi sensin AvriL ''

Avril gülümsedi
-''Dertlere derman olmak benim göbek adımdır'' dedi.Dışarıdan gayet keyifli görünüyordu,ama içeriden....
Alice suskun bir biçimde oturuyordu.Vittioriada sessizleşmişti.Avreil birşeylerden bahsetme gereği duydu:
-''Bir de kendime derman olsam süper olurdu'' dedi iç geçirerek.

Her şey çok sessizleşmişti.Etrafta sadece kuru otların rüzgarla sebebiyle çıkardığı gürültü kalmıştı.Vitt elini otların içinden geçiriyor ve Alice ın derin nefes alış veriş sesini dinLiyordu.Sonunda dayanamayıp:

''Alice,canım,sorun yok değil mi? Eğer sorun varsa bize söylebilirsin? '' dedi ve Avril de oda onaylıyormuş gibi göz kırptı.Ve Alice düşünmek için susmuştu.

Ortalık gene sessizleşmişti.Vitt bu sessiz ortamı Kevin ile kavga ettikleri ana benzmişti.Dayanamayıp gülümsedi.Ve sonunda Avril sessizliği bozarak:

''Dertlere derman olmak benim göbek adımdır'' demişti. Vitt güLdü ve Avril e bakıp:

''İyi ki tanıdık seni '' dedi ve Avril i daha iyi dinlemek için öne eğildi.

'Bir de kendime derman olsam süper olurdu''

Vitt bunu duyunca şaşırdı.Çünkü Avril neşeli görünüyordu. Biraz daha ona yaklaşıp:

''Ah..Derdin ne? Sanırım biriLerinin sana derman olma zamanı geLmiş'' dedi ve güLümsedi. '' Anlatsana beLki çözüm bulabiliriz'' diye ekLedi.

''Ah..Derdin ne? Sanırım biriLerinin sana derman olma zamanı geLmiş'' dedi ve güLümsedi. '' Anlatsana beLki çözüm bulabiliriz'' diye ekLedi.

Avril kararsız kaldı.Sonuçta onlarla yeni tanışmıştı,güvenmiyordu.Ama birilerine anlatma ihtiyacı duyuyordu artık.
-''Birini sevdim.'' Diye başladı.''Ama çok ssevdim,gerçekten çok.'' Gözlerinde yaşlar belirmişti.
-''Ama bir sorun vardı,en iyi arkadaşlarımdan birinin sevgilisiydi.Onlara söylediğim için şimdi kız bana arkasından iş çevrimişim gibi bakıyor,diğer ölü-diğerleriyle birlik olmaya başladı '' dedi.Son anda o kelimeyi söylemek istemedi.
Gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı.Kendini acındırıyormuş gibi görünmek istemedi.Ne de olsa en son ağladığında öyle görünmüştü.Kendini tuttu.
Burnuda akmaya başlamıştı,peçete çıkarttı ve sildi.Yerdeki çimleri kopartmaya başladı.

Vitt , Avril in anlatmasını bekliyordu.Avril cümleleri toparladıktan sonra konuşmaya başladı.Ve onu üzen aşktı.Bir zamanlar yakın arkadaşının da başına geldiği gibi.Birisini sevmişti.Anlatırken bir anda Avril in gözlerinden yaş geldiği farketti.Ayağa kaLkıp onun yanına oturdu ve eliyle Avril in omzunu kavradı.Onun devam etmesini bekLiyordu.

'Ama bir sorun vardı,en iyi arkadaşlarımdan birinin sevgilisiydi.Onlara söylediğim için şimdi kız bana arkasından iş çevrimişim gibi bakıyor,diğer ölü-diğerleriyle birlik olmaya başladı ''

Vitt oLayı tam anLamamıştı ama bir şey kesindi Avril in onu sevdiği.Eliyle Avril in göz yaşlarını sildi.Kötü durumdaydı bu gayet açıktı ve tekdüze bir sesle konuşmaya başladı.

''Kötü bir durum bunu anLıyorum ama suç senin değil sonuçta kimi seveceğini seçemiyorsun değil mi? Onların bu tavrı takarak seni daha da üzmesi korkunç bir şey.Yapman gereken toparlanman ve onların seni üzemeyeceğini onlara göstermen '' diyerek ona gülümsemeye çalıştı.

''Kötü bir durum bunu anLıyorum ama suç senin değil sonuçta kimi seveceğini seçemiyorsun değil mi? Onların bu tavrı takarak seni daha da üzmesi korkunç bir şey.Yapman gereken toparlanman ve onların seni üzemeyeceğini onlara göstermen ''

Avril haklısın der gibi başını salladı.Ama yinede elinde değildi.Üzülüyordu.Ama,sanki bi günah işlemişti ve itiraf etmeliydi.
-''En son,ben,ben şey yaptım,şey.Onu öptüm'' dedi başını eğerek.''Ve ,o kız da,gitti'' dedi.

Elleriyle yüzünü kapatmıştı,kendini günah işlemiş sayıyordu.

Vitt AvriL in daha fazLa üzüLmesini istemiyordu.Onu yeni tanıyordu ama sevmişti.Elini onun saçLarı arasında doLaştırıyor ona moral vermeye çalışıyordu.Annesi Vitt e böyle yapardı.En sonunda Avril konuşunca Vitt elini çekmek zorunda kaLdı ve Avril i dinlemeye başladı.

''En son,ben,ben şey yaptım,şey.Onu öptüm''

Vitt ,Avril in ağlama sesiyle cümlenin gerisini duyamadı.Avril in çok üzüldüğü ortadaydı.Vitt ne yapacağını şaşırmış halde eLLerini tekrar Avril ın omzuna koydu.Gözleri yardım dilermişcesine Alice deydi.Ama oda şaşkındı.En sonunda Vitt sevecen bir ses tonuyla:

''Bu kötü bir şey değil ki.Sen sadece ona oLan sevgini davranış yoluyLa göstermek istemişsin.Bunu çok büyük bir hata oLarak görme tatLım. Sevgin büyük bunu anLıyorum ve sende O kişinin bunu anLamasını sağLamışsın.Ve eminim anLamıştır'' dedi göz kırparak.

''Hadi ama toparLan ve hata yapmışsın gibi hissetme kendini '' diye ekledi.

''Bu kötü bir şey değil ki.Sen sadece ona oLan sevgini davranış yoluyLa göstermek istemişsin.Bunu çok büyük bir hata oLarak görme tatLım. Sevgin büyük bunu anLıyorum ve sende O kişinin bunu anLamasını sağLamışsın.Ve eminim anLamıştır'' dedi göz kırparak.

''Hadi ama toparLan ve hata yapmışsın gibi hissetme kendini ''

Biran,,sanki büyü yapılmış gibi Avril'ın içindeki sıkıntılar dağıldı.Keyifle ''evet'' diye baş salladı.Konuyu dağıtmak istedi:
-''Asanı verebilirmsin Vitt?Birşey yapacağım,benimki toz oldu da.'' Dedi yüzündeki sıkkın ifadesi geri dönerken.Canı sıkılmıştı,sadece konuşmak hep sıkardı onu.Birşey yapmak,faaliyete geçmek isterdi.Vittoria asasını verene kadar ellerini kavuşturup koluna pat pat vurmaya başladı.Dertlerini anlatmaya alışmamıştı,buraya gelene kadar pek insanlar onunla ilgilenmezdi.
-''Birtek ağabeyim vardı'' diye mırıldandı.

AvriL'in üzüntüsünün geçtiğini görünce yüzüne bir gülümseme kapLadı Vitt'in.
Bu rahatlamanın verdiği duyguyla ağaca yaslandı ve eLLerini başında birleştirdi.Her zaman bu hareket onu rahatlatırdı.

-''Asanı verebilirmsin Vitt?Birşey yapacağım,benimki toz oldu da.''

Vitt önce şaşırdı ve sonra kesin tavırLa asasını AvriL 'e uzattı.

''Al bakaLım,Avril.Seninkine noldu'' dedi şaşkınlıkla.Avril i gerçekten iyi arkadaş gibi görüdüğü için rahatlıkla aklına takılanları ona sorabiliyordu .Normalde çok soru sormazdı.

''Al bakaLım,Avril.Seninkine noldu''

Avril Alice'ye baktı
-''Eragorn dün onu toz etti.Bende Bay ollivander asamın kardeşini yapana kadar böyle kalcağım.Bubbligeon'' dedi son sözcüğü asaya doğru söyleyerek.

Asadan baloncuklar çıkmaya başlamıştı.Avril asayı sağa-sola-aşağı-yukarı çekiyordu ve baloncuklar da yön değiştiriyordu.

Bu büyüyü hemen hemen hergün yapardı,yoksa kendini eksik hissederdi.Asayı muzurlukla Vitt'in üzerine doğrulttu.Baloncklar şimdi ona gidiyordu.Avril de gıdıklanırmışçasına keyifle gülüyordu.

AvriL in asasının başına geLenLere üzüLmüştü.Alice de suskundu anLaşılan dün bir şeyler oLmuştu.Vitt merakını bastıramayarak:

''Dün sadece bu oLayla sınırLı değil sanırım.Daha başka zararLarda var mı? '' dedi.

Avril asaya Vitt in anlamadığı bir büyülü söz söyledi ve asadan baloncuklar çıkmaya başladı.Etrada süzülüyor ve gökyüzünde kayboluyorlardı.Vitt neşeyle başının üstünden süzülenleri izliyor garip bir keyif alıyordu.

Avril asayı Vitt de doğrultmuştu.Baloncuklar üzerine geliyordu.Vitt güLerek:

'' Çok güzeL bunLar'' dedi ama gülmesinden pek anlaşılmamıştı.Bir baloncuğun elinin üzerine konmasına izin verip onu yukarı kaldırdı.Hafif bir üflemeyle baLoncuk gökyüzüne doğru süzülmüştü.

''Bu baloncuk büyükanneme oLsun onu özledim'' dedi muzipçe.

''Dün sadece bu oLayla sınırLı değil sanırım.Daha başka zararLarda var mı? ''

Aril asayı indirerek iç geçirdi.

-''Maalesef var.Alice sana anlatmadmı,Eragorn onu ve Micahel'i hastanelik etti.'' dedi yüzünü buruşturarak.
-''Biz sadece kendi aramızda onları çekiştiriyorduk.Geldiler ve Alice-micahel ve John'u sersemlettiler.Beni neden sersemletmedi merak ediyyorum,aynı binadan olduğumuzdanmı yoksa cesaret edemediğindenmi'' dedi.Artık ona öfke bile duyamıyordu
-''Eh,onların silhalarını göle gönderdi,benimkinide toz etmekle yetindi.Bir de yılanı var biliyormusun,cebince taşıyor Manyak!!''
O yılanı gördüğünde nasıl ürperdiğini anımsadı.Sonra tükürür gibi bir sesle
-''O manyağın sectumsempra'sından kıl payı kurtuldum.Ama bunlar artık önemli değil.'' dedi Vitt'e gülümseyerek.

Altında kala cüppesini çekerken asa elinden düştü.hmen alıp kıpkırmızı bir yüzle tekrar Vitt'e uzattı.Göle doğru baktı,bu gün çok sakin görünüyordu,ama hava çok soğuktu.Avril titremeye başlamıştı,ama belli etmemeye çalışıyordu.

Alice ablasını düşünüyordu sadece.Kızların ne dediğini anlayamıyor ve de dinlemiyordu.Şu an onun için tek önemli olan kişi ablasıydı.Avril ve Vitt durmadan Alice'ye bakıp sorular sorsalarda hiçbirine cevap vermiyordu.Dalıp gitmişti öylece...

Sonra başını kaldırdı ve haykırdı "Ablacım,ablacım.Aptal ablacım.Beni bırakıp gitmenin cezasını sana ödeteceğim"dedi.Avril ve Vitt Alice'yi sakinleştirmeye çalışsalarda Alice "Hayır kızlar bana karışmayın.John hayatıma girerse tüm bunları unuturum diye düşünmüştüm ama John bir an bile yanımda değil"dedi ağlayarak.