//.ßüyük Meşe.//

J.D. Avril'in olduğu tarafa kaçamak bir bakış fırlattı.Birilerinin önünde bu şekilde yerlere serilmenin gerçekten onur zedeleyici olduğunu düşünüyordu.Avril gerekli açıklamayı yapmış olsa bile bunun hala aptal bir erkek tartışması olduğunu düşünüyordu. J.D. fısıldayarak söylediği halde grup hakkındaki düşüncelerini Sy'ın duyduğunu fark etti.Sadece bakışlarıyla anlaşmaları yeterli olurdu böyle bir durumda.Sy da bunu kafasını sallayarak belirtmişti zaten.

"Fena değil,senin?"

"Teşekkür ederim,idare ediyorum..."

Bu ortamda nasıl iyi olablirim der gibi bakıyordu.Sy'ın anlayacğına emindi.Hogwarts'ta onun gibi insanların olması ona haince bir zevk veriyordu.

Olayları biliyorsun değil mi? Kız arkadaşının önünde Tom'u öpmüş, inanabiliyor musun? ''

J.D. olaylara hakim fakat Tom'u tanımadığına da emindi."Erkeklerin rezil olduğunu bilirdim ama kızların da bu kadar alçabileceğini düşünmemiştim."diye fısıldadı Sy'ın kulağına.Daha sonra tek kaşını kaldırıp kollarını önünde birleştirip sahneye anlamlaı anlamlı bakmaya başladı.

"Erkeklerin rezil olduğunu bilirdim ama kızların da bu kadar alçabileceğini düşünmemiştim."

Sy elini ağızına götürüp kikirdedi. Güzel açıklamıştı olayı J.D. ve görünüşe göre dedikodu edilir cinsten biriydi. Etrafrtaki diğer insanları hiçe syaarak direk kıza döndü ve konuşmaya başladı. '' Üstelik Vanessa ile arası iyiymiş, düşün artık..! Benimde başıma buna benzer bi olay glemişti ama.. '' Dayrnt'a gizlice bir bakış attı ama o, onunla ilgilenmiyordu. Rahatlayarak derin bir nefes aldı. Konuştuklarını duysun istemiyordu. J.D'nin bilip bilmediğini merak etti.

Anlaşılan söylediği şeyler Sy'ın hoşuna gitmişti.İnsanları güldürmeyi,dedikodu etmek kadar çok seviyordu.İkiziyle de sık sık etraflarındakilerin dedikodusunu ederlerdi.Sy Ann'in biraz daha değişiği gibi gelmişti ona.Ama Ann'e kimse çok benzeymezdi.Eşi benzeri bulunmaz bir kardeşti o.

'' Üstelik Vanessa ile arası iyiymiş, düşün artık..! Benimde başıma buna benzer bi olay glemişti ama.. ''

Sy bunları oldukça bilmiş bir edayla söylemişti. J.D. bilmiş ve ukala insanlara bayılırdı.Hepsinin dünyaya hükmetmek için yarattıldığını düşünürdü. J.D. Sy'ın Dayrnt'a kaçamak bir bakış fırlattğını gördüyse de eşelemek istemedi.Aralarında bir şey geçmiş olabilirdi.

"Eminim geçmişte kalmıştır...Dayrnt mıydı mevzu bahis oğlan?Herneyse bu önemli değil yaralarını deşmek istemem...Zaten böyle kızları ejderhalara vermeli...Birer akrep gibiler..Önce güvenini kazanıp sonra da sokuyorlar...dedi.Yeni tanıştığı insnaların önünde özel hayatlara meraklı biri gibi görünmek istemezdi.

"Eminim geçmişte kalmıştır...Dayrnt mıydı mevzu bahis oğlan?Herneyse bu önemli değil yaralarını deşmek istemem...Zaten böyle kızları ejderhalara vermeli...Birer akrep gibiler..Önce güvenini kazanıp sonra da sokuyorlar...''

Sy başını evet anlamında salladı. Durum oldukça karışıktı, birazda uzundu. Bir kaç adım ileri yürüdü, J.D.'ye bakıp takip etmesini istemişti. Gruptan yeterinmce uzaklaştığını düşününce sordu; '' Dinlemek istersen, anlatabilirim.. '' Anladığı kadarıyla erkekler konusunda önyargılı biriydi ve onu konuşarak boğmak istemiyordu. Kızın cevap vermesini bekledi.

J.D. Sy'ın bakışlarından onu takip etmesini istediğini anladı.Zaten orda bulunan kimse onların ayrıldığını fark etmeycek kadar meşguldü. J.D. Vitt'in yanından kalkıp Sy'ı takip etti.

'' Dinlemek istersen, anlatabilirim.. ''

J.D. Sy'ın güvenini kazanmış olduğuna çok memnundu.Böyle bir tekşif onu ger.ekten mutlu etmişti.Sy'ın aşk hayatına meraklı olduğundan değildi bu sevinci;sadece insanlara güvenilir olduğunu göstermesiydi.

" Tabii ki dinlemek isterim...Ben sadece belki de özeldir ve anlatmak istemezsin diye düşünmüştüm...Derdini paylaşmayı isterim halbuki..."dedi yüzünde sevecen bir gülümsemeyle.Aynı Ann'i dinleği gibi Sy'ı da dinleyebilrdi pekala.Bu arada aklı Ann'e takıldı acaba kendsini çok merak etmiş miydi?Ama dönünce gönlünü alırdı ne de olsa.Bir anlık düşüncelerinden sonra tekrar Sy'ı can kulağıyla dinlemeye başladı.

J.D. gülümseyerek yanına gelmiş ve içten bir sesle " Tabii ki dinlemek isterim...Ben sadece belki de özeldir ve anlatmak istemezsin diye düşünmüştüm...Derdini paylaşmayı isterim halbuki..." demişti. Sy kızın kendisini dinlemek istemesine sevinmişti. Sıkılacağından korkmuştu, oysa o farklı bir açıdan bakıoyrdu olaya.

'' Ne özeli, neredeyse herkes biliyor.. '' Gerçekten de o gün bahçede olan herkes biliyordu. Bulundukları yerden biraz ilerde gerçeklemişti olay. '' Yani ben aslında başkasına söz vermiştim - tekrar Dayrnt'a baktı - ama şu anda kardeşiyle çıkıyorum. '' Kim bilir J.D. onun hakkında neler düşünecekti? Kötü birisi değildi, sadece duygularına esir olmuştu o kadar.. '' Elwina Malfoy, kuzenim olur. Ve bizi gördü, ve.. '' Nasıl gördüğünü söylemek istemedi, özellikle Dayrnt'ın yanında olduklarını da. '' Çok korkunçtu, eğer Profesör Johnson gelmeseydi.. '' Biraz karışık konuşmuştu ama kızın anlayacağını düşündü.

'' Ne özeli, neredeyse herkes biliyor.. '' Yani ben aslında başkasına söz vermiştim ama şu anda kardeşiyle çıkıyorum. ''Elwina Malfoy, kuzenim olur. Ve bizi gördü, ve...Çok korkunçtu, eğer Profesör Johnson gelmeseydi.. ''

J.D. Sy'ı dikkatle dinlemişti.Neden bu kadar gergin olduğunu anlıyordu.Gerçekten de karmaşık bir olaydı.İnsanların duyguları yüzünden üzülmesini gerçekten saçma buluyordu ve J.D.'ye göre bu tamamen haksızlıktı.Duygular yüzünden üzülmemek için bir iksir,bir büyü olsa keşke,diye geçirdi içinden.Daha sonra çekinerek elini Sy'ın omzuna koydu.

" Üzülme her şey geçmişte kalmış artık.Hem Dayrnt da sana bozuk görünmüyor ama Profesör Malfoy ile aranızda olumsuz bir şeyler odluğunu sezinlemiştim.İnsanların duyguları yüzünden böyle şeyler çekmesi gerçekten can yakıcı.Dayrnt ve kardeşi şu an görüşüyorlar mı?..."dedi. Ama bir an yanlış anlayabileceğini düşünerek:

" Ama tabii görüşmüyorlarsa bile bu senin suçun deği sen ve Dayrnt'ın kardeşi sadece duygularınıza ve kalbinizn sesine yenik düşmüşsünüz.Pardon neydi adı?"l

J.D. elini omzuna koymuş, tam bir arkadaş gibi ona destek oluyordu. Tüm sçylediklerini dinledikten sonra Sy içinde kıza karşı bir minnet hisetti. Onu yanlış anlamak şöyle dursun, çoğu kişiden yakın davranmıştı. Üstelik yeni tanışmalarına rağmen..

'' Adı Eragon.. Dayrnt önceleri çok kızgındı, ama ben aramızı düzeltmek için elimden geleni yaptım. Başta konuşmuyorlardı ama sonra onlarında arası düzeldi, araları kötüyken iki kardeşin arasına girdiğim için kendimi berbat hissediyordum. '' Sonra Elw'i düşündü, kolay kolay affetmeyecekti onu.

Alice Avril'ın sinir dolu bakışlarından kaçıp hemen kanuşmaya başladı. "Avril,sinirlerim aşırı derecede gergin.Bana kızarak değilde bir arkadaşım olarak beni rahatlatabilirsin.Ayrıca arkamdan koşmanı ben değil sen istedin.Lütfen bu konu hakkında daha fazla konuşmayalım Avril.Kendimi yeni yeni toparlamaya başladım." dedi.

Sonra yanındakilere baktı ve gülümsedi.Hemen hemen herkesi tanıyordu.Tabi bu yanında otuuranların arasında arası bozuk olan Rocio da vardı.Ona da hiç bir sinirli bakış atmadan yalnızca gülümsedi

'' Adı Eragon.. Dayrnt önceleri çok kızgındı, ama ben aramızı düzeltmek için elimden geleni yaptım. Başta konuşmuyorlardı ama sonra onlarında arası düzeldi, araları kötüyken iki kardeşin arasına girdiğim için kendimi berbat hissediyordum. ''

"Artık hissetmene gerek yok öyle değil mi?Kendin söylüyorsun artık araları düzelmiş..Dayrnt ve senin de düzelmiş...Ben kendi gözlerimle gördüm...Güven bana insanların ne düşündüklerini en ufak mimiklerinden anlarım.Dayrnt senin hakkında kötü düşünmüyor.Hem eminim eğer Eragon'a olan duyguların bu kdar kuvveli ise onunla da çok mutlusundur...Profesör Malfoy'u da dert etme eninde sonunda aranız düzelir..."dedi.Merhametli gözlerle Sy'a bakıyordu.Duygularında en ufak bir değşiklik iki ailenin iç işlerine kadar yayılmıştı ve o da kendini suçluyordu. Kolay kolay morli bozulmayan J.D. 'nin bile sinirleri gerilmişti.

" Ama yeter bu kadar gergin konuşmalar moralimizi bozmanın alemi yok...Hadi biraz yürüyelim."dedikten sonra Sy'ın koluna girdi ve yürümeye başladılar.

"Bu arada Eragon'un yakışıklı arkadaşı var mıdır?"dedi hafif bir kıkırtıyla...

Sy gülümeyerek J.D.'ye baktı. Hemen morali yerine gelmişti, harika biri diye geçirdi içinden.

" Ama yeter bu kadar gergin konuşmalar moralimizi bozmanın alemi yok...Hadi biraz yürüyelim."

Yine doğru bir şey söylüyordu, Sy'ın koluna girdi ve ikili yürümeye başladı. Janice kıkırdayarak "Bu arada Eragon'un yakışıklı arkadaşı var mıdır?" diye sormuştu. Sy düşündü, Eragon'un hiç bir arkadaşını tanımıyordu. Kısık bir sesle devam etti; '' Bilmem ki canım.. ''

"Bilmem ki canım..."

Sy ile birlikte kısa sürede arkadaşlıklarını bukadar çok ilerletmeleri J.D.'nin çok hoşuna gitmişti.Keşke Ann de olsa diye geçirdi bir an içinden.Daha sonra Sy'a dönüp:

"Peki ailen onlar nerde,neler yapıyorlar?"Sy'ın bir Malfoy olduğunu biliyordu fakat annesi ve babası hakkında en ufak bir fikri yoktu.Biliyordu ki Sy'ın da onun ailesi hakkında en ufak bir fikri yoktu.

"Peki ailen onlar nerde,neler yapıyorlar?"

Sy yürümeyi bıraktı, ve kıza baktı. J.D. hala gülümseyerek ona bakıoyrdu. '' Benim ailem oldukça küçükken öldü, amcam ve kuzenlerimle yaşıyorum. '' Yasak Orman'daki geceyi hatırladı irkilerek. Annesi onunla konuşmuştu, ya da bir başkası.. Hemen düşüncelerden sıyrılarak gülümsemeye çalıştı. J.D. onun üzüldüğünü görmemeliydi, sonuçta kız merak ettiği için sormuştu. '' Seninkiler? Ann'i biliyorum zaten.. ''

Dayrnt bir anda büyük bir tartışmanın patlak verdiğini anladı.Bu Dayrnt'ın hoşuna gitmişti.Kuzenini Avril'a karşı korumak onun çok hoşuna gidiyordu.Özellikle kuzeniyle çok iyi anlaşıyorlardı.Birbirlerini kısa bir zamanda anlayabiliyorlardı.Hemde konuşmadan!

"Hoopp,orda dur Avril!Daha kimse benim kuzenime karışacak kadar ileri gidemez.Sesini kes!!!"

dedi Dayrnt ve göz ucuyla kuzenine baktı.Sinirlenmişti.Kuzeniyle aralarındaki bağ çok sağlamdı.O yüzden kimse onunla ilgili kötü konuşamazdı.Buna Avril'da dahildi Tom'da!Kuzeninin korumak hoşuna gidiyordu.

Birden arkasında birinin belirdiğini hissetti.Sırtına bir şaplak yedi ve tanıdık gelen bir sesten şu sözleri duydu:

'' Selaaam, ben de geldim. Yoksa yeni bir grup mu oluşuyor? ''

Bu Sy'dı.Hemen sırıtarak döndü.Yüzündeki gülümseme neredeyse korkunçtu.Sinirli bir gülüş..!Özellikle gülen kendisiyse gerçekten...

"Güzel şaka!Ama böyle bi yerde kurulmayacak birçok insan var.Tabii istisnalar hariç!"

dedi ve gülümsedi.Ardından Sy:

'' Olayları biliyorsun değil mi? Kız arkadaşının önünde Tom'u öpmüş, inanabiliyor musun? ''

dedi.Dayrnt bu sözle çok kötü anılarını hatırladı ama yanında kuzeni varken böyle şeylerle uğraşamazdı.Aslında doğruydu.Nasıl olurda kız arkadaşının karşısında onu öpebilmişti.Bu cesaret nerden geliyordu.Neye güveniyordu ki.

Kuzenine baktı.Sinirliydi...gerçekten!Kuzenini tuttu ve kendine doğru çekti.Kulağına doğru:

"Boşver kuzen.Böyle bulanıklarla vakit kaybı yapma.Bende Vitt için geldim ama Avril olunca biraz sorun çıktı.Sorunlu küçük veled!"

dedi ve hem kıkırdayarak hemde gözlerini kısarak Avril'ın o sinir yüzüne baktı.Böyle tipler varken gelde kötü olma diye geçiriyordu içinden ama sinirlenmemeliydi.Kuzeninin tek kılına zarar gelse neler yapabileceğini aklı bile alamıyordu.Bu arada Sy'ın sürekli ona bakmasıda gözünden kaçmıyordu.Herhalde dedikodusunu yapıyorlardı.Dayrnt sinirini unuttu ve hafif hafif gülmeye başladı.Diğer kızın adını tam olarak öğrenememişti aslında.Ama sinirlenmenin manası yoktu.Sadece yapabileceği kuzenini oraqdan uzaklaştırmaktı.

Onun kolunu sıkıca tuttu ve Sy'ın olduğu yere sürükledi.Saya gözlerini açtı ve bu durumdan nasıl kurtulabileceğini merak ettiğini belirtmeye çalıştı.

"Bence kuzenimi başka bir yere götürsek iyi olacak!"

dedi ve omzunun üstünden arkasına bakıp kafasını çevirdi.Ee hadi der gibi etrafına bakındı ve diğerlerinin yanıtını bekledi.

"Hoopp,orda dur Avril!Daha kimse benim kuzenime karışacak kadar ileri gidemez.Sesini kes!!!" dedi kuzeni. Vanessa kuzeninin kendisi koruması hoşuna gidiyordu. Onla iyi anlaşabiliyorlardı. Gülerek kuzenine döndü ve:

"Boşver ya değmez onun gibiler için. Hem bak zaten gitti." dedi. O anda kuzeni sırtına bir şaplak yedi. Vanessa kim olduğuna bakmak için kafasını kaldırdığında Sy'i görmüştü. Vanessa aralarında geçenleri duymuştu. Buna rağmen Bill oldukça iyi davranıyordu. Vanessa şaşkın bir şekilde ona baktı ama sonra bakışlarını göle çevirdi. Sy ile yanındaki kız fısır fısır konuşuyorlardı. Vanessa bir ara kendinden bahsettiklerine yemin edebilirdi.

Bir anda Bill Vanessa'nın kolundan tuttu ve sürükleyerek:

"Boşver kuzen.Böyle bulanıklarla vakit kaybı yapma.Bende Vitt için geldim ama Avril olunca biraz sorun çıktı.Sorunlu küçük veled!" dedi. Vanessa gülümseyerek karşılık verdi:

"Takmıyorum zaten. Bulanıklarla uğraşacak kadar değersi vaktim yok benim. Buraya sen varsın diye geldi. Zaten ben geldiğimde Avril yoktu. Nerden çıktıysa bende anlamadım. Herneyse gidelim artık. Sıkıldım burda." dedi ve Bill'e gülümseyip "Geliyor musn? Kalıyor musun?" diye sordu.

"Takmıyorum zaten. Bulanıklarla uğraşacak kadar değersi vaktim yok benim. Buraya sen varsın diye geldi. Zaten ben geldiğimde Avril yoktu. Nerden çıktıysa bende anlamadım. Herneyse gidelim artık. Sıkıldım burda."

dedi Venessa ve Bille gülümseyip devam etti:

"Geliyor musn? Kalıyor musun?"

diye sordu.Aslında Dayrnt'da fazla burada kalmak istemiyordu!Ama Vitt ve Sy'a ayıp olacaktı.Ama Ven'ide böylece bırakamazdı.O yüzden gülümseyerek onayladı ve sevdiği arkadaşlarına dönerek:

"Ben Ven'le gidiyorum.Sonra görüşürüz!"

dedi ve Ven'in koluna girdi.Tam yürümeye başlayacaktı ki nereye gideceğini şaşırdı.Kaşlarını kaldırdı ve meraklı bir tavırla Ven'e bakarak:

"Nereye gidelim dersin kuzen?"

dedi ve o rüzgarlı havada kuzeninin saçlarının dalgalanışını seyretti.Bill'inde saçları uzundu ama Ven'in uzun ve dalgalıydı.Ona çok yakışıyordu.Dayrnt gerektiği zaman:"Benim kuzenimin saçları kadar güzel değil!" derdi.Elini kafasına attı ve kısa ve biraz katı saçlarını fark etti.Konudan çıktığını anladı ve meraklı gözlerle kuzenine bakmaya devam etti.

Lily yine göl kenarına gelmişti.Dersler ve yapması gereken ödevler vardı ama hiç istemiyordu.Dolu olduğunu tahmin ettiği ama sıcak olan ortak salonla göl kenarı arasında bir seçi yapması gerekmişti.Göl kenarını seçmişti.Ses istemiyordu.Gerçi Acantie'i merak ediyordu ama..Hava geçen gelişinden daha soğuktu.Ellerini siyah pelerininin cebine sokarken ortak salona gitmeyi yine düşündü.Daha güzel geliyordu kulağa eskiye göre.Ama yürümeye devam etti. " Ateş Viskisi olsa iyi olurdu." diye düşündü gülümseyerek.Adımlarını hızlandırıp yürümeye devam etti.Bir kaç metre uzakta birkaç kişi görene kadar..Aralarında sadece Dayrnt ve Sy'ı tanıyordu.Birkaç kişi daha vardı yanlarında.Sağ gözünü kapayan saçlarını arkaya itti ve yanlarına gitti.Arada beş adım kadar mesafe kaldığında ;

"Merhaba"

dedi çoğu zaman olduğu gibi ne gülümsüyordu ne suratı asıktı.Bir yanıt beklerken arkasında duran ağaca yaslandı.

Dayrnt bir anda yanlarına gelen Lily'i fark etmemişti.Kafası tamamen başka yerdeydi ve Ven'in nereye gitmek istedğini de bilmiyordu.Ne düşüneceğinden emin değildi.Onu bulunduğu yerden sıçratan ise:

"Merhaba"

kelimesiydi.Hızlıca arkasını döndüğünde fark etmediği Lily'nin orada durduğunu gördü.Burada daha durursa birçok kişinin uğrayacağını anlamıştı.O yüzden burada fazlaca kalmak istemiyordu.Ven'in yanıtını bekliyordu yani.

"Sanada selam Lily!İstersen bizimle gel diyeceğim ama önce Ven bi kararını versin!"

dedi ve gülümseyerek göz kırptı.Etrafına tedirgince bakıyordu.Eğer etrafta tanıdık bir yüz görürse hemen Ven ve Lily'nin arkasına saklanacaktı ki daha fazla burada durması gerekmesi.Kafasını kaldırıp altında durdukları büyük meşeye baktı.Burası tam bir aptal mekanıydı.Daha kısa süre kalabilmek için dua etti ve tekrar meraklı bakışlarını kuzenine çevirdi.

"Sanada selam Lily!İstersen bizimle gel diyeceğim ama önce Ven bi kararını versin!"

"Ne? Nasıl yani?"

diye düşündü Lily.Doğal olarak hiç bir şey anlamamıştı.Tam ne demeye çalıştığını soracaktı ki Dayrnt'ın huzursuz bir biçimde etrafına baktığını gördü."Paranoyaklaştı mı acaba ? " diye düşünüp gülümsedi.Daha sonra aklına yine sorusu geldi ve ;

" Nereye bizimle gel diyeceksin ? "

diye sordu meraklı bir şekilde.Gerçi yine kalabalık görünüyordu ortalık ve hoşlanmıyordu bundan ama boş boş oturmaktan sıkılmıştı.Dayrnt'ın cevabını beklemeye başladı...

'' Benim ailem oldukça küçükken öldü, amcam ve kuzenlerimle yaşıyorum.Seninkiler? Ann'i biliyorum zaten.. ''

J.D. bu soruyu sormaması gerektii gibi garip bir hisse kapılmıştı.Düşünceli bir ifadeyle Sy'a baktı ama daha sonra bu şekilde geçiştirmesinin bir sebebi olması gerektiğini düşünerek gözünün önüne gelen sıçını elinin zarif bir haraketiyle arkaya attı.

" Ben ve Ann annemiz ve babamızla yaşıyoruz ve tabii bir de Büyükanne var. Ama onu sorma anltaılmayacak biri. Babamızı pek sık göremyiz; bilirsin hep iş seyahatleri falan.Annem hep evdedir. Bazen odasından hiç çıkmaz. Aslına bakarsan böyle zamanlarda ne yaptığını çok merak ediyorum..."dedi J.D. birden aklına annesi gelmişti. Hüzünlü bir şekilde iç geçirdi daha sonra ileri de Vanessa ve Dayrnt'ın o saçma kalabalıktan ayrıldığını gördü. Karşıdan bir kız -J.D. onun Rewanclaw olduğunu tahmin ediyordu- iki kuzene doğru yaklaşıyordu. Yanlarına gelince durdu ve bir şeyler konuştular. J.D. kafasıyla kızı işaret ederek:

" Şu kız kim?"diye sordu Sy'a gizemli bir edayla.Bir yandan da kızı süzüyordu.

Anlaşılan Bill'in dediğini anlamamıştı.Dayrnt bunun normal olduğunu anladı ve kendi kendine güldü.Ne kadar garip biriydi bu Bill...Kendi kendiyle dalga geçiyordu.Kendini topladı ve Lily'nin:

" Nereye bizimle gel diyeceksin ? "

dediğini duydu.Aslında Bill'inde merak ettiği buydu.Ven hala bir karar verememişti anlaşılan.Nereye gidecekleri hala büyük bir sırdı.Dayrnt Lily'e baktı ve dudak büktü.

"Aslında benimde merak ettiğim bu!Ven hala bir karar veremedi!"

dedi ve meraklı bakışlarını Ven'e geri döndürdü.Artık kaşlarını kaldırmaktan sıkılmıştı...

"Aslında benimde merak ettiğim bu!Ven hala bir karar veremedi!"

Lily Dayrnt'ın Ven dediği kızın yanıt vermesi gerektiğini düşündü.Neden o karar veriyor acaba diye düşündü.Yani bu kadar bekletecekse onları.Ama onu ilgilendiren bir konu değildi.Ona biraz daha uzak olan ve cüppesindeki armadan Slytherin'li olduğunu anladığı bir kızın Sy'a "Bu kız kim" diye sorduğunu duymuştu.Kaşların çatarak soğuk bir şekilde yanıt verdi ;

"Kim olduğumu bana sorman daha mantıklı olurdu bence.Adım Lily."

Kızdan pek hoşlanmamıştı.Yeni tanıştığı çoğu kişiden başlarda çok hoşlanmazdı genelde.Çok sosyal biri olduğu söylenemezdi..

Vanessa kuzenine gülümseyerek:

"Bilmem yürüyelim biraz" dedi. Canı sıkılmıştı. Avril'i gördüğü heryerde canı sıkılıyordu zaten. Kafasında binbir türlü düşünce vardı. O kadar dalmıştı ki yanlarına bir kızın geldiğini farketmedi. En son Bill'in

"Aslında benimde merak ettiğim bu!Ven hala bir karar veremedi!" dediğini duydu. Vanessa düşüncelerinden sıyrılıp

"Ha-ne? Neye karar verecekmişim" dedi. Sonra yanlarına gelen kıza baktı. Davranışlarından biraz soğuk biriymiş gibi gözüküyordu. Ama bozuntuya vermedi. Gülümsemeye çalışarak kıza:

"Merhaba. Ben Vanessa" dedi. Rüzgar çıkmıştı. Vanessa üşüdüğünü farketti. Cüppesine sarıldı ve kıza baktı. Acaba nasıl biriydi?

Out: Bu başlıkta Sy ile birlikte yazdığımız rpleri okursan büyük meşeden oldıkça ilerdeyiz ben de seni ileriden görüyorum zaten. Ama yine de cevap vereceğim...

In:

"Kim olduğumu bana sorman daha mantıklı olurdu bence.Adım Lily."

J.D. bu tepkiden hiç hoşlanmamamıştı. Rewanclaw'dan çok insan tanımıyordu ama hepsi bu yeni tanıştığı Lily gibi ise tanışmaya da niyeti yoktu. Önyargılı olmamaya çalışması gerektiği konunda kenidini tatmin ettikten sonra garipser ama anlayışlı bir tavırla Lily'ye döndü:

"Senin için yeni insanlarla tanışmanın bu kadar sorun yaratacağını bilseydim Sy'a böyle bir soru sormazdım. Ben J.D. . Zambak öyle mi? Güzel isim manevi bir anlamı var mı? "diye sordu. Sesi gayet soğuktu. Ellerini önünde birleştirip ağırlığını bir bacağına verdi. Dayrnt ve Vanessa ile muhabbeti olan bir insanın; J.D. 'nin fikirlerine ters düşecek biri olduğunu düşünmemeye başlamıştı.

Dayrnt artık burada bulunmaktan sıkılmıştı.Üstelik o abuk sabuk tartışmalardan dahada çok sıkılmıştı.Aksiyonu severdi ama şu tartışmalar bayıyordu.Biri kızıp asasını çekip saldırsa çok güzel olurdu ama hiç kimsenin böyle bir şeye gücü veya cesareti yetmiyordu.Bir gün bunu deneyecekti ama daha o güne çok vardı.O yüzden böyle bir şeye daha kalkışmamıştı.Aslında şu anda düşmanı yoktu ama bulmakda zor değildi hani...

Artık J.D.'nin ve Lily'nin konuşmaları onu baymıştı.Ven'inde yerinden kıpırdamaya hiç niyeti yoktu.Anlaşılan Bill yalnız kalmıştı ama gidecek bir yer bulurdu nede olsa.

Kuzenine baktı ve:

"Ya kusura bakma kuzen ama bnn bi yere uğrayacaktım şimdi hatırladım!Sonra görüşürüz!"

dedi ve gülümseyerek arkasını döndü.Hızlı adımlarla serin ve kuru toprakta ilerleyerek şatoya girdi.Bu göl kenarı bazı zamanlar çok monoton oluyordu,bazı zamanda çok hızlı...Ama şu anda hızlı geçmediği çok belliydi.