Yeni Bir Kıvılcım

Dayrnt,Sy ile dersten sonra buraya geldi.Hala dersteki kadar meraklıydı ve tavırlarından sabırsızlandığı anlaşılıyordu.Gülümsemesi hala yüzünde duruyordu ama içinde tamamen değişmişti.Sanki eski günlerdeki Bill'e dönmüştü.O zamanlar çok asi ve şıp sevdiydi.Şimdide fazla birşey kaybetmemişti ama...

"Burası nasıl,Sy?Tamda göle karşı ne dersin?"

dedi ve arkasından sessizce gelen Sy'a baktı.Biraz tedirgindi.Kalbi bir EKG cihazını patlatacak gibi çarpıyordu.Birden yine kızlara özgü o duyguya kapıdlığını fark etti.Hep birilerinden hoşlandığında veya aşık olduğunda böyle oluyordu.Birden sinirlendi.Bu huyunu hem seviyor,hemde sevmiyordu.Seviyordu çünkü;çok cılgın oluyordu.Sevmiyordu çünkü;çok garip duygularla boğuşuyordu.Birden aklına Sy'a sorduğu soru geldi...

Dersin bitmesiyle birlikte kendilerini göl kenarına atmışlardı. Sy ne cevap vereceğini bilmiyordu, ancak kesinlikle ondan bir cevap bekleniyordu. Biraz yürüdükten sonra Bill yüzünden eksik olmayan gülümsemesiyle ona dönmüştü.

"Burası nasıl,Sy?Tamda göle karşı ne dersin?"

Olur anlamında başını salladı, ve yere oturdu. Dayrnt da hemen yanına oturmuştu, yüzüne baktığını hissedebiliyordu. Boğazı kurumuştu, ama bir yerden başlamalıydı.

'' Benimle geldiğin için sağol.. Bak beni yanlış anlamanı istemiyorum yani sen de çok tatlısın. ''

Eragon ona verilen cevadan sonra canı çok sıkılmıştı aslıdna birazda sinirliydi.Bunu dışa vurmak en iyisi oluyordu helede bunu bulanıkların üstünde denediği zaman süper oluyordu.Tabii bulanıklar bundan hoşalnmıyorlardı.Onlar hiç bir şey den hoşlanmazlardı zaten tek yaptıkları şey oradan oraya gidip gelmek büyü yapmaktan haberleri yok hogwartsa gelmişler işte buna sinir oluyordu.Hogwarts sadece safkanların olmalıydı.
Kardeşlerini ne zamandır göremiyordu.Hele billi aman zaten onu görmesede olurduç.Slytherine seçildi diye bir hava bir hava uçup gidiyordu.İpin ucunu kaçırmıştı.Ama Eragon bir gün onun ipinin ucunu kaçırttıracaktı zaten...Göle geldiğinde iki kişi vardı.Biri saygı değer kardeşi Bill başka kim olabilrid ki a bu bayan Malfoydu yanlarına geldiğinde gülümsedi ve
''-merhaba nasılsınız...'' dedi sinsice gülümseyerek...

Dayrnt Sy oturduktan sonra hemen onun yanına geçti ve gülümsemeye başladı.Olay artık gırgıra sarmaya başlamıştı.Çok komik gibi geliyordu herşey.Nedense eğlenceli bir duygu yaşıyordu şindi.Hiç kötü bir olay olmuyordu ama Sy'ın tedirgin havaları biraz ürkütücüydü.

'' Benimle geldiğin için sağol.. Bak beni yanlış anlamanı istemiyorum yani sen de çok tatlısın. ''

dedi Sy bir an için.Dayrnt hem tedirginleşmeye hemde biraz heyecanlanmaya başladı.Bu olaydan iki sonuç çıkabilirdi.Ama şimdi böyle şeylerle kafasını bulandırmak istemiyordu.Tek istediği şey Sy'ı dinlemekti.Ayağa kalktı ve yerdeki taşlardan bir parça alarak göle fıratmaya başladı.

"Evet,seni dinliyorum.Ben söyleyeceklerimi söyledim!"

dedi Sy'a dönerek ve sözleri bitince gülerek başını başka yöne çevirdi.Hala taş atmaya devam ediyordu ve bu iş de ona eğlence olmaya başladı.Nedense bir anda hayata pembe gözlüklerle bakmaya başladı ama ne sorunu vardı ki!?

Birden yanlarına üzgün bir şekilde geldi.Ne olmuştu acaba ona.Gelirken Bill'i ve Sy'ı tanıdığını anladı Dayrnt.Gelirken gülümsüyordu ve:

"-merhaba nasılsınız..."

dedi ve sinsi sinsi gülümsedi.Dayrnt bir an için çok sinirlendi ama birden kendini topladı.

"İyiyiz ama özel birşey konuşuyoruz abi!!!"

dedi ve sinirli bir bakış attı.Kollarını bağladı ve Sy'ın yanına tekrar oturdu!

"Evet,seni dinliyorum.Ben söyleyeceklerimi söyledim!"

Dayrnt haklıydı, saçmalamıştı. Yani hiçbir şey anlatmıyordu söyledikleri.. Ne demeliydi? Kendi ile boğuşurken Eragon gelmişti. Çok muhabbetleri yoktu ama toplantılardan tanıyordu.

"-merhaba nasılsınız..."

Sy bir an için Dayrnt ve Eragorn'un birbirlerini nerden tanıdıklarını düşünmeye başladı. Kısa bi süre sonra kendine bile şaşarımıştı. O kadar basitti ki cevap.. İkisinin de soyadı Black'di, kardeş olmalıydılar.

"İyiyiz ama özel birşey konuşuyoruz abi!!!"

Dayrnt neden terslemişti anlamıyordu, ne güzel konu dağılıyordu. Gülümsemeye çalışarak '' İyiyim sağol.. '' Sonra özel konuştukları gerçeğini düşündü. Ne konuşuyorlardı ki?

'' Ya herşey çok ani oldu, yani yeni tanıştık ve birden.. Sana hayır demek de istmeiyorum. Ayrıca çok şıpsevdi biri olduğunu da biliyorum.. ''

Birden Eragon'un hala orda olduğu farketti. Söylediklerini o da duymuştu. Sy utanarak başını öne eğdi.

Dayrnt hala heyecanlı ve meraklı bir şekilde duruyordu.Abisinin gelişi ortalığı biraz germişti.Ama yine Bill yatıştı ve abisine bir anda büyük bir sevgi duydu.Nedense konuları yumşatmıştı.Yanında sevdiği kız ve abisi vardı.Nedense şans ondan yanaydı!

'' Ya herşey çok ani oldu, yani yeni tanıştık ve birden.. Sana hayır demek de istmeiyorum. Ayrıca çok şıpsevdi biri olduğunu da biliyorum.. ''

dedi Sy ani bir şekilde.Sonra Erogon'u fark edince başını hızlıca önüne eydi.Anlaşılan utanmıştı.Dayrnt gülümsedi ve:

"Sorun değil ama şunu bil ki senden hoşlanıyorum!"

dedi ve abisine dönerek:

"Pardon abi biraz gergindim ama seni görünce yatışyım."

dedi ve abisine göz kırptı.Bu hareketi sipesyeli olmuştu artık.İster istemez böyle bir durum gerçekleşiyordu.Boynunu kütletti ve Sy'ın yanında biraz kıpırdandı.Abisine bakara:

"Oturmayacak mısın?"

diye sordu kaşlarını kaldırarak!

"Sorun değil ama şunu bil ki senden hoşlanıyorum!"

Sy bu sözler üzerine biraz daha utandı, acaba ona inanmalı mıydı? Yoksa her kıza da döyle şeyler söylüyor muydu? Dayrnt Eragon'a çıkıştığı için pişman gözüküyordu. Yarım ağız oturmasını bile teklif etmişti. Sy umarım oturur diye düşündü.

'' Evet, otur yha.. ''

"İyiyiz ama özel birşey konuşuyoruz abi!!!"
'' Ya herşey çok ani oldu, yani yeni tanıştık ve birden.. Sana hayır demek de istmeiyorum. Ayrıca çok şıpsevdi biri olduğunu da biliyorum.. ''
"Sorun değil ama şunu bil ki senden hoşlanıyorum!"
"Pardon abi biraz gergindim ama seni görünce yatışyım."
"Oturmayacak mısın?"
diye sordu kaşlarını kaldırarak kardeşi!

Eragon sinsice güldü ve yanlarına oturdu özel ne konuşabilirlerdiki onlar daha birinci sınfıtı.Eragon ardından baktı ve ''-ne konuşuyordunuz...'' dedi aslıdna onu alakadar etmezdi.Ama Sy tatlı ve hoş bir kızlı onunla çıkmak için her şeyini verirdi.Ama o Eragon useviyormuydu onu bilmiyrodu.Tabii belki hoşlanıyordur.Geçen gün ondan hoşlandığını söylemişti.Ama başka hiç konuşmamışlardı.Clemden ayrılmıştı artık gözünde bir değeri kalmamıştı.

Dayrnt bir an Sy'ın:

'' Evet, otur yha.. ''

dediğini ve Eragon'un oturduğunu gördü.Nedense abisinin neler düşündüğünü bilmiyordu.O yüzden hala mutluydu ama abisinin Sy'a bakışını gördükçe içi başka oluyordu.Birden aklına kötü birşey geldi.Ama bu ihtimali unutmalıydı.Bu yalnış birşeydi.Bunu abi kardeşe hiç yapmazdı.Abisi:

''-ne konuşuyordunuz...''

Dayrnt iyice sinirlenmeye başladı.Resmen alay ediyordu ve anlaşıldığı kadar oda Sy'dan hoşlanıyordu.Peki Sy'ın seçimi ne olacaktı ki? Bunu çok merak ediyordu ve somurtarak olduğu yerde oturmaya devam etti.Nedense bu gün berbat geçiyordu!

'' Ne konuşuyordunuz ? ''

Sy bunu cevaplayamazdı, yani Dayrnt ile aralarında bir çekim olsa bile - ki vardı - herkese söylerdi ama Eragon'a.. Hemen bu fikri aklından çıkardı, sonuçta Eragon'un bir sevgilisi vardı ve yanında olan Dayrnt'dı. Onun da yüzü düşmüştü, resmen somurtuyordu. Sycorax kimsyei kırmak istemiyordu. Kimi seçeceğini de bilmiyordu. En iyisi ikisinden de vazgeçmekti, çünkü onlar kardeşti.

'' Dayrnt'ın dediği gibi biraz özel birşeydi. Neyse artık.. Sen nasılsın? ''

'' Dayrnt'ın dediği gibi biraz özel birşeydi. Neyse artık.. Sen nasılsın? ''

Kinle kardeşine baktı ama Sy e bakamıyordu.O çok tatlıydı.Ona ancak şapşal gibi bakabilirdi.Demek özel konuşuyorlardı.Biraz alınmış bir tavırla konuşmaya başladı.

''-gidebilirim...'' dedi soğuk bir ses tonuyla nede olsa özel konuşuyorlarmış.Eragon bütün her şeyini atsın sy için ya o...

'' Gidebilirim...''

Sy ayağa kalktı, Dayrnt orda olduğu sürece rahatça konuşamayacaktı. Bir kaç metre ilerdi ve Eragon'a gelmesini işaret etti. İkisi de uzaktaydı ve Dayrnt onları duyamazdı. Bill affallamış bir şekilde onlara bakıyordu oturuduğu yerden. Sy ona hafifçe sırtını döndü, yüzünü görmek acı veriyordu.

'' Eragon, kardeşin benden hoşlandığını söylüyordu. Hemen alınma.. ''

'' Eragon, kardeşin benden hoşlandığını söylüyordu. Hemen alınma.. ''

''-ondan beklerim zaten...benimde sana bir şey söylemeye ihtiyacım var...'' dedi bir dizini yere koydu ve synın elini tuttu öperek ''- benimle çıkar mısın seni seviyorum...'' dedi.Aslıdna bunu 10 gündür söylemeye çalışıyordu ama fırsatı olmamıştı.Şimdi söylemişti eğer on useviyorsa evet diyecektir diye düşnüdü.

Misafir

out: 5 satırdan kısa RP yapmiin bakiim

'' Benimle çıkar mısın seni seviyorum...''

Sy şok olmuştu, böyle birşeyi asla beklemezdi. Arkasını dönmek istemiyordu, söylediklerini duyamasa da Dayrnt onları görebiliyordu. Heyecanlanmıştı, yani o Eragon'un asla..

'' Şey.. ''

Birşeyler söylemek istedi ama sesi çıkmadı. Başını evet manasında aşağı yukarı salladı. Vücudundaki tüm kan çekilmişti sanki. Lacivert'e yakın koyu mavi gözlerini Eragon'dan saklamaya çalışıyordu.

out:nerde olsam rahat yok dimi profesör Malfoy - kesinlikle kaynana edindin başına xD -ewm

in:

\'\' Şey.. \'\'

kız evet anlamında başını sallayınca.Sevinmişti.Ayağa kalkarak ona sarıldı.Belki Eragondan hoşlanmıyordu.Ama neden evet desin ki o zaman ama Eragon onu seviyordu.Ve o istesede koaly kolay bırakamya niyeti yoktu.Kardeşi şimdi umrunda bile değildi.

\'\'-beni seviyor musun...\'\' dedi sessizce bunu duymak istiyordu çünkü emin değildi.Belki sevmiyordü o yüzden emin olmak istedi.Aslında bunu daha iyi bir şekilde anlatmak isterdi.Ama nasıl yapacağını bilmeden konuşmuştu.Çünkü onu seviyordu.Ve hiç bir şey bunu değiştirmeyecekti.Hem de hiç bir şey...

Eragon ona sıkıca sarılmıştı, işte şimdi gerçekten mutluydu. Ondan gelen sıcaklık her yanını esir almıştı, başı dönüyordu. Sonra adeta fısıldarcasına sordu.

'' Beni seviyor musun..? ''

Sy kendi kendine bile bu cevabı veremezken, şu anda söylemek zorundaydı. Elinde olmadan iyice kızardı, yavaşça '' Evet.. '' diyebildi.

Eragon ona sarıldıktan iraz sorna kız ''-evet..'' dedi Eragon gülümsedi. '' bende seni bak hatta duygularım...'' bunun üzerine Eragon sarılmayı bırakıp kendini Synin dudaklarında olduğunu hissetti.İşte bu çok ateşliydi.Gerçekten sevişmek kadar güzel bir şey yoktu tabii Sy den sonra...Onu seviyordu hemde çok her şeyden herkez den hatta daha önce çıktığı kızlardan bile Sy nin tırnağı olamazlardı.Eragon onu çok seviyordu.Zaten onunla bu yüzden çıkıyordu.Artık çıkacaklardı.Yani inşallah...Aslında biraz utanmıştı ama onunla öpüşmekte ne vardı ki iki sevgili öpüşüyordu.Birden aklına kardeşinin onları izlediği geldi.Aslıdna buna üzülecekti ama Sy Eragonundu.

Misafir

Eragon James Black demiş ki:: Eragon ona sarıldıktan iraz sorna kız ''-evet..'' dedi Eragon gülümsedi. '' bende seni bak hatta duygularım...'' bunun üzerine Eragon sarılmayı bırakıp kendini Synin dudaklarında olduğunu hissetti.İşte bu çok ateşliydi.Gerçekten sevişmek kadar güzel bir şey yoktu tabii Sy den sonra...Onu seviyordu hemde çok her şeyden herkez den hatta daha önce çıktığı kızlardan bile Sy nin tırnağı olamazlardı.Eragon onu çok seviyordu.Zaten onunla bu yüzden çıkıyordu.Artık çıkacaklardı.Yani inşallah...Aslında biraz utanmıştı ama onunla öpüşmekte ne vardı ki iki sevgili öpüşüyordu.Birden aklına kardeşinin onları izlediği geldi.Aslıdna buna üzülecekti ama Sy Eragonundu.

Tabii Eragon'un unuttuğu birşey daha vardı. Sycorax, Malfoy Malikanesi'nde kaldığı ve Hogwarts'ta okuduğu süre boyunca, ondan önce Elwina'nındı. Elwina onun yasal vasisiydi. Ve şimdi o şapşal çocuk, onun kuzenini öperken, Hogwarts'tan yanlarına geliyordu.

Asasını çekip Eragon'a yöneltti: "Impedimenta!" Aynı anda Eragon ayrılıp yere uçarken "Ahh, bu günlerde çok oluyorsun Black! İki günde ikincisi ve bu kez Bulanıklar bile değil, kuzenim ha! Benim küçük kuzenim hem de!" diye bağırdı.

Genç adamın üzerine yürürken, Eragon yere yığılmış korkulu gözlerle ona bakıyordu.

"Bu sabah asanı almaya gelmedin Black. Ben de onu getireyim dedim..." dedi ve cebinden çıkardığı Eragon'un asasını gözünün önünde tutarak "Incendio!" dedi. İnce ahşap asa aynı anda ateşlere boğulurken, oradaki üçlü sessiz bir şokla onu ve yanan asayı izlerken kuzenine döndü:

"Sycorax, dans ta chambre! Maintenant!*" dedi.

Ardından tekrar o çocuğa döndü: "Ayağa kalk!"

*Sycorax, odana! Şimdi!

'' Ben de seni bak hatta duygularım...''

Sycorax ne olduğunu anlamadan Eragon dudakların yapışmıştı. Artık hiçbirşeyin önemi yoktu, ne onları izleyen Dayrnt ne de etraftaki diğer öğrenciler. Sy hayatında ilk kez öpüşüyordu, ateş basmıştı. Onu hiç bırakmak istemiyordu ancak sonsuza kadar böyle kalamazlardı.

" Impedimenta! "

Eragon geriye düşmüştü, neler oluyordu böyle? "Ahh, bu günlerde çok oluyorsun Black! İki günde ikincisi ve bu kez Bulanıklar bile değil, kuzenim ha! Benim küçük kuzenim hem de!" Sy bu sesi çok iyi tanıyordu, Elwina gelmişti.

"Bu sabah asanı almaya gelmedin Black. Ben de onu getireyim dedim..." Eragon'a yaklaşarak elinde tuttuğu asayı gösteriyordu. Birden "Incendio!" dedi ve asa alevler içinde kaldı. Neler oluyordu, neden Elwina böyle davranıyordu?

"Sycorax, pour votre chambre! Maintenant! "

'' Non.. '' Sesi oldukça kısık çıkmıştı, gözünden yaşlar akıyordu. Hayatında ilk kez kuzenine karşı gelmişti. Elwina'yı durdurmak istedi, hem de tüm benliği ile..

'' Elw yapma lütfen.. ''

* Non; Hayır

Misafir

Olaya bak ki Sy Elwina'ya "Non." dedi. Elwina Eragon'u olduğu yerde bırakarak ona döndü. Sy ekledi: "Elw, yapma lütfen..."

Sinirle bir de ona bağırdı: "Non? Non?" Haşince aynı soruyu tekrarlıyordu ki İngilizce'yi unutarak Fransızca'ya geçti: "Faites-vous entendre ce que vous dites?*"

Sonra gözlerini devirerek tekrar Eragon'a döndü: "Seni öldüreceğim, çocuk..." dedi kısık bir sesle. Gözlerine baktığında onu duyduğunu anlayabiliyordu.

"Ya sen Sycorax? Bana karşı mı geliyorsun?" diye sordu. Sesi daha zayıftı ama öfkesi gittikçe artıyordu.

*Ne dediğini duyuyor musun sen?

Misafir

Elwina yanından büyük bir hızla geçerken Angelina onun bu ani tavrını anlayamamıştı. Daha sonra ileride Eragon ve Sycorax'ı öpüşürken gördüğünde bir an için Linda ile gözgöze gelmişti. Göl kenarına yatıkları bu küçük gezinti bir felaket ile sonuçlanabilirdi. İkisi de Elwina'nın küçük kuzeninin üzerine ne kadar titrediğini iyi biliyordu. Angelina asasını çıkarmış koşarken, Elwina'nın asasından çıkan ışık eşliğinde Eragon'nun havaya uçtuğunu gördü. Hızlandı. Yanlarına vardığında Eragon'nun asası alev almış, yok olmak üzereydi. Angelina nefes nefese konuşmaya başladı.

- "Elw, sakin ol. Yapma.."

"Sycorax, pour votre chambre! Maintenant! " Elwina onu duymamıştı bile. Şimdi Sycorax'ı azarlamkla meşguldü. Ancak küçük Malfoy'un ona itaat etmeye niyeti yok gibi duruyordu. '' Elw yapma lütfen.. '' Kısık sesle de olsa karşı gelmişti kendisine söylenene. Angelina yan gözle Eragon'a baktı. Genç oğlan hareketsiz bir şekilde olanları izliyordu. Şoka girmiş gibiydi. Yanında Linda'nın hızlı hızlı nefes aldığını duydu.

"Non? Non?" Elwina şaşkın ve sinirli bir şekilde aynı kelimeyi tekrarlıyordu. Eragon'a dönüp "Seni öldüreceğim, çocuk..." dediğinde Angelina işlerin kontrolden çıktığını anlayabiliyordu. Bir şekilde Elwina'yı yatıştırmalıydı. "Ya sen Sycorax? Bana karşı mı geliyorsun şimdi?" Çocukların ikisinden de ses çıkmıyordu.

- "Sycorax sen, ortak salona dönsen iyi olur." Emin olmadan söylemişti. Ama en iyisi onları göndermek gibi geliyordu. "Elwina sen biraz sakin olmalısın. Belki bunu içeride konuşabiliriz. Mr. Black de kendi ortak salonun gitsin- " Aceleyle ekledi. " -şimdilik."

" Non? Non? Faites-vous entendre ce que vous dites? "

Hayır bu Elwina olamazdı. İiçinde ona karşı bir nefret oluşmuştu, onun sinirlenince durdurulamadığını biliyordu ama bu kadarını beklemiyordu.

"Seni öldüreceğim, çocuk..."

Sy daha kötü ağlamaya başladı birşeyler yapmalıydı. Neden biri gelmiyordu. Yardıma ihtiyacı vardı. İşte tam bunları düşünürken Profesör Johnson ve Profesör Miller'ın orda olduğunu fark etti.

" Ya sen Sycorax? Bana karşı mı geliyorsun?''

"Sycorax sen, ortak salona dönsen iyi olur. Elwina sen biraz sakin olmalısın. Belki bunu içeride konuşabiliriz. Mr. Black de kendi ortak salonun gitsin - şimdilik."

Ancak Profesör Johnson'ı dinlemiyordu. Elw'e doğru bir kaç adım daha attı, manasız bir güven doğmuştu içinde. '' Evet, yeter artık bırak onu.. Ne yaptı ki? '' Gözleriyle yalvarıyordu, neredeyse ayaklarına kapanacaktı.

Misafir

Elwina'nın hışımla Sycorax ve Eragon'un yanına gitmesini şaşkınlık ve korkuyla izlediler. Sonra onlar da koşarak Elwina'nın yanına gittiler. Linda Elwina'nın sinirden yanlış bir şeyler yapmasından korkuyordu. Elwina'nın küçük kuzenine olan sevgisini ve Eragon'a olan nefretini bilmeyen yoktu. Ve bu ikisi bir araya geldiğinde durdulamaz bir Elwina çıkabilirdi karşılarına.

Elwina'nın emirlerine rağmen Sycorax ona karşı çıkıyor, oradan ayrılmayı reddediyordu. Üstüne üstlük bir de Eragon'u koruyordu. Linda'nın gözleri korkuyla açıldı. Hemen Sycorax'ın yanına gitti.

"Sy! Merlin aşkına! Böyle konuşma." Linda'nın tedirgin olduğu her halinden belliydi. Elwina'nın
bir şeyler yapmasından korkuyordu. "Doğru Ortak Salon'a... İtiraz istemiyorum. Ve Eragon. Sen burada kalacaksın. Senin için yapacak bir şeyimiz yok. Kendin kaşındın." dedi. Sycorax'ı adeta sürüklüyerek Ortak Salon'a götürmeye başladı.

Misafir

Elwina Sy'ın ona '' Evet, yeter artık bırak onu.. Ne yaptı ki? '' deyişini gözleri büyüyerek izledi. Bu küçük velet sevgili kuzeniyle aralarına mı girmişti yani...

Linda'nın onu kenara itip Sy'ı önünden çekmesiyle, göz temasını yitirdi. Linda onu okula doğru sürüklüyordu. Öfkesinin içinde bir de şaşkınlığıyla dolarken, ne yapmayı istediğini bildiği kişiye yöneldi: Eragon'a.

Çocuğun kulağına doğru eğilerek fısıldadı önce: "Seni çoktan Cruciatus'la vurmuştum, Black ama; şükret Yoldaşlık Başkanı aramıza uğramak istedi..." diye fısıldadı. Ayrılırken dudaklarında karanlık ve boş gülümsemesi vardı, öldürürken kullandığı gülümseme.
Onun gözlerine bakarak "Yapmasını biliyorsun, peki ya verdiği acıyı?" dedi son olarak: "SECTUMSEMPRA!"

Büyü oğlanı tam göğsünün ortasından vururken, gömleğinin önü kıpkırmızı kanla kaplandı, yüzünde ve kollarında bile derin çizikler açılmış ve kanıyorlardı.

"Benim kim olduğumu ve bu büyünün gerçek yapılışının nasıl olduğunu biliyorsun artık..." diye fısıldadı bu kez.

Elwina tam asasını tekrar yöneltip bir lanet daha yollayacakken, tiz bir bağırış duyuldu ve Elwina'yla onun arasında bir kalkan belirdi. Elwina, gözleri büyünün verdiği ateşle yanarak kalkanın sahibine döndü: Ahh, evet, tabii Angelina.

» Yeni Bir Dost
» Yeni Dostluklar