YAĞMUR

[b]Dennise yemekten sonra biraz hava almak istedi.Son zamanlarda canı çok sıkılıyordu.Ortak salona gitmek istemiyordu.Şatodan giriş kapısından gizlice çıktı.

Dışarda yağmur yağıyordu.Sİyah saçları iyice ıslanınca kapşonunu kapatıp pelerinine iyice sarıldı.Göl kenarına gitti.Bir süre göle baktı.Yağmur hızlanıyordu.Göl ise kara bulutları tepesine toplamış,yıldızlardan eser yoktu.Gözüne bir çam ağacı göründü.Gölün hemen kıyısındaydı.Oraya gitti.Yaklaştıkça çamın alt dallarının daha önceden biraz yükseltilmiş olduğunu gördü.Altına rahatlıkla birisi girip oturabilirdi.Dennise de öyle yaptı.Geçip oturdu.
Çam ağacı öyle sıktı ki yağmuru geçirmiyordu.Ama yinede Dennise kapşonunu açmadı.

Dennise küçüklüğüden beri yağmuru çok severdi.Bazı geceler malikanedeki odasında hiç uyumaz,balkonunda oturur,yağmuru dinlerdi.Bu onun sakinleştiği ender anlardan biri olurdu.

Gözlerini kapattı.Dinliyordu.Malikanedeyken de böyle yapardı.Balkonundaki koltuğunda bazen saatlerce otururdu.Birden şimşek çakıp ortalık aydınlanırdı.o anki aydınlık Dennise'in çok hoşuna giderdi.O görüntü içi saatlerce beklerdi.

Yağmurun kokusu...Gece karanlığında uzakta kıpırdayan net olmayan şekiller...
Dennise onlara bayılırdı.Çünkü kendisini sakinleştirirdi.Galiba şuanda da sakinleşmeye ihtiyacı vardı.Kafasını ağaca dayadı.Hogwarts'a hala alışamadığını düşünüyordu.Kendinihiç böyle duygulu hissetmemişti.


Yağmur asla durmayacak gibi yağıyordu.şimdi daha da sakinleşmişti.Toprağın kokusu baş ağrısını geçirmi gibiydi.Aslında
ıslanmak hoşuna giderdi.Nasılsa annesi kilometrelerce uzaktaydı.Bir an
yerinden doğrulup kafasını ağacın altından uzattı.
Yağmur damlaları yüzüne çarptıkça kendine geliyordu sanki.


Birden
ilerde bir gölge gördü.Bu yağmurda kim olabilirdi ki!kafasını dahada
uzattı.Ama karanlıktı.görünmüyordu.Bu kişi her kimse koşar adımlarla
yaklaşıyor,saklanacak yer arıyor gibiydi.

Dennise hemen kafasını geri çekti.Baktığını görsün istemiyordu.Kimseyle kavga edecek hali yoktu ama yinede asasını hazır tuttu.
_________________