Kulübe

Eragon birinci sınıfta okula geldiğinde çok heyecanlıydı.Bu heyecanı kimseyle paylaşamıyordu.Ama kısa zamanda arkadaş çevresi kazanarak ünü büyüdü.Bütün okul artık onu tanıyordu.Bazıları iyi bazıları kötü.İyi tanıyanlar zaten onun arkadaşları.Eragon’un değer verdikleri.Kötü tanıyanlar.Eragon’un onları aşağıladıkları insanlar.Bulanıklardı.Birinci sınıfı çok iyi bir şekilde bitirdi.Eski yazılar dersinde ise birinci olmuştu o yıl.Ama bu yıl yani ikinci dönem hiç öyle olacağını sanmıyordu.Çünkü nedeni Sy idi.Onu çok seviyordu kuzeni eski yazılar profesörü Elw olduğu için ama profesör bunarla bakamdan değerlendirse bile belki bu sene birinci olamazdı.Ama büyük bir ihtimalle Sy olacaktı.Kızlar erkeklerden çalışkan olur diye boşuna dememişler.Ama Eragon bunu kabullenmiş durumda değil.Tabii Sy nin bundan haberi yok zaten bu kadar ayrıntıya girmeye ne gerek var.Bu kadar şey düşünüyordu.Kafasını gelirken bir duvara sürtmüştü.Biraz yaralanmıştı.Ama önemli bir şey yoktu.Sadece sıyrıktı ama biraz da olsa kanamıştı.O kadar aşırı derece değil ama yinede birkaç damla kan vardı.O kadar kandan da insan ölmezdi zaten.Göl kenarında gelmişti.Burada geçen seneden kalma hatta bu sene daha yeni taze anılar vardı.Hepsi bir film şeridi gibi gözünün önünden geçip gidiyordu.Eragon gölü izlemek için sıralı taşların yüksekte olanına oturdu.Dolunay vardı.Ne kadar güzel görünse de karanlık ormanın bir yerlerinde o kurt şeklindeki adamlar vardı.Biraz insanı tırstırıyordu ama hogwarts tehlikeli değildi ve tehlikeli şeyleri uzaklaştırıyordu.Buda okulun güzel yanlarından biriydi.Aya bakarken tepede bir parlama oldu sanki metal parlaması gibi bir şeydi.Veya birinin gözünün parlaması gibi bir şeydi.Kayalıkları tırmanarak tepeye geldi.İleride duran karanlık biraz etrafı yosunlanmıştı.Hatta bacasından bile yosun sarkıyordu.İleriki kulübenin yanında duran karanlık ve nemli otların arasından bir adam belirdi.Ve Eragon onun yüzü bile göremeden adam kulübeden içeriye daldı.Eragon şimdi ne yapacaktı.Asasını çıkarttı.İçinde bir şey kıpır kıpırdı.Acaba bu heyecan mıydı.Korkumuydu.Yoksa bir macera atıldığı için mi.Ne macera ama yüzünü bile görmediği bir adamın peşinden gidiyordu.Bu bir tuzak olabilirdi.Kötü biri çıkarsa Eragon da kötüydü ama adam onun kötü olduğunu nereden bilecekti.Aslında diğer binalardan biri olsa veya başka biri olsa geriye döner hiç yaşamamış kabul ederdi.Eragon asasının ucundan ışık çıkarttı sadece kendi kafası görünecek gibiydi ışık.Her yer karanlıktı.Zifiri karanlık gibiydi.Ama biraz da olsa kimlerin ne yaptığı görülüyordu.İçeride bir ışık belirdi.Sanki asanın ucundan çıkan bir ışık kümesi gibi odanın içinde yayıldı.Eragon birkaç adım geriledi.Sonra gözlerini umdu ve Sy yi düşündü ve ilerledi.Hiç ol almamıştı çünkü yine biraz önceki konumuna geldi.Yavaş yavaş ilerliyordu.Kulübenin kapısının önüne geldiğinde durakladı.Şimdi asasını kapıya doğrultmuş bakıyordu.Birde kalbi hala küt küt atıyordu.Kapıyı itti.Çok çabuk açıldı.İleride yerde yatan bir adam vardı.Asası da yanına düşmüştü.Kim olduğunu görmek için yüzünü döndürmüştü ama bu adamı tanımıyordu.Baktığında adamın birazda olsa kurt’ a benzediğini gördü.Acaba kurt adam mıydı …?eğer öyleyse orada ne işi vardı.Yoksa bu adam kurtboğan iksirini içmemiş miydi.Ama ya şimdi ne yapacaktı.İksiri nereden bulacaktı.Bulamazdı.Adamı öylece bırakmak da olmazdı.Adam yavaşça kımıldandı.Doğrularak oturdu.Bu sırada Eragon kapıya doğru yöneldi. ‘'-bekle küçüğüm dolapta kurtboğan iksiri var koyu yeşil ver onu bana…’’ Eragon hemen dolaba koştu ve adamın istediklerini verdi.Biraz heyecanlanmıştı ama ya değişir de Kurt adam olursa o zaman Eragon un sonu gelirdi.Adam silkelendikten sonra Eragona baktı ve gülümsedi.Adam dost canlısı görünüyordu ama ne kadar dost bilemezdi.Bu yüzden tedbirini elden bırakmadı ve oda ona hafifçe gülümsedi. ‘’-okulda mı okuyorsun…ben burada yaşamıyorum.Buraya birini yakalamaya geldim ama galiba kaçıp beni ısırdı.tam dolunaya denk geldi neyse ki kurtboğan iksiri vardı.’’ Eragon adama bu sefer gerçekten gülümseyip ‘’-Evet Hogwarts ta okuyorum…Seherbazsınız galiba…’’ adam kafasını evet anlamında salladı. ‘’-Hmm eğer bir sorun yoksa gitmeliyim…’’ dedi ve tekrar gülümsedi.Adam kafasını iki yana sallayarak ‘’-Gidebilirsin küçüğüm…’’ dedi ve Eragon ona hoşça kal dileyerek oradan hızla ayrıldı.Adam iyi birisiydi.Eragon böyle birine denk geldiği için kendini şanslı sayarak bu olaydan yara almadan kurtuluyordu.