Büyük Şölen

Konu: Büyük Şölen Cuma 14 Mart 2008, 23:41

Profesör McGonagall Büyük Salon kapılarının ardında; 1. sınıf öğrencilerine sessiz olmalarını söylüyordu, o sırada daha büyük olan tecrübeli öğrenciler salondaki yerlerini almışlardı. Hogwarts'a yeni başlayanlar ise, şatonun görkemine hayran hayran bakıyorlardı. Hele Muggle doğumlu olanlar; bütün bunların bir rüya olmaması için ömürlerini verebilecekmiş gibi duruyorlardı. Her yıl aynı yüz ifadesiyle karşı karşıya kalan Amortentia bıkkın bir şekilde onları sıraya girmeleri için zorlarken, korku dolu bakışlarla kendisini süzen, kısa boylu, sarışın bir çocuğa göz kırptı. Çocuk bunu beklemiyordu, hızla arkadaşına döndü ve bir şeyler fısıldadı.

"Evet, çocuklar - hey oğlum! kime diyorum, sesini kes! - Şimdi, salona giriyoruz, görevli soyadlarınızı teker teker okuyacak... Size söyleneni yapın sadece, olur mu?"

1. sınıflar kendilerine ne söyleneceğini içten içe merak ederek, telaşlı bir havayla oldukça sert görünen okul müdireleri Profesör McGonagall'ı takip ettiler. Anlaşılan seçmenin nasıl geçeceğini düşünerek endişelenirken, kendilerini azarlayan, sert profesör, onları iyice korkutmuştu. Profesör görevliye bir işaret yaptıktan sonra salonda yürüdü ve öğretmenlerin oturduğu masanın ortasındaki, en yüksek sandalyeye oturdu. Seçme işi her seneki gibi eğlenceli geçti, Seçmen Şapka yeni bir şarkı bestelemişti. Herkes binasına seçilince, Profesör de ayağa kalktı.

"Uzun bir yolculuğun hepinizi yorduğunun farkındayım... Yalnız... Yapacağım kısa konuşmayı sessizce dinlemeniz; tabaklarınızın bir an önce dolması için gerekli." İç çekti ve salondaki öğrencileri şöyle bir süzdükten sonra, devam etti:

"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

Altın tabakların içinde birdenbire bir insanın hayatında görebileceği tüm yemekler varoldu, öğrencilerden büyük bir "ohh" nidası yükseldi. Herkes yemeğe daldı ve Profesör de sert bakışlarını öğrenciler arasında gezdirerek, onlara uydu.

Konu: Geri: Büyük Şölen Cuma 14 Mart 2008, 23:59

Lily kardeşi ile trenden indi.Hemen kendi kendine iden arabalarda bir tanesine bindiler.Yükseldiklerinde gölün üzerindeki birinnci sınıfların bindiği kayıklar gözüküyordu.Lily'nin aklına ilk geldiği gün geldi.

Büyük salona girdiğinde yine her okula dönüşünde olduğu gibi nefesni tuttu hogwarts her zamanolduğu gibi ihtişamını koruyordu.Lily Ravenclawların olduğu masaya oturdu.Çok acıkmıştı.

Birinci sınıfların seçimi çok eğlenceliydi.Seçmen şapkanın güzel şarkısıda bittikten sonra profesör mcgonagall konuşmasını yapmak için ayağa kalktı.

Profesör Mc Gonagall;"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"dedi.

Kocaman dört masa tıka basa yemekle doldu.Lily önüne gelen güzel yemekleri yemeğe başladı.

Misafir

Angelina Eléonore, odasından çıktı ve merdivenlerden inip Büyük Salona doğru ilerlemeye başladı. Görkemli salondan içeriye girdiğinde her zamanki gibi içini bir hayranlık duygusu kapladı. Buraya onuncu gelişi olmasına rağmen, kendini sarhoş gibi hissediyordu. Henüz boş olan bina masalarının arasından geçerek - Gryffindor'un yanından geçerken biraz yavaşladı - öğretmenler masasına doğru ilerledi. Her zamanki yerine, kendi adının yaldızlı harflerle yazdığı sandalyeye, oturdu. Gelen profesörlere selam veriyor, öğrencilerin gelmesini bekliyordu.

Yarım saat sonra birinci sınıflar hariç tüm öğrenciler Salondaydı. Hemen sonra da Profesör Mcgonagall, 1. sınıflarla beraber içeriye girdi. Seçmen Şapka her zamanki gibi yeni bir besteyle karşılarındaydı. Seçme bölümü de renkli geçti. Sonunda tüm öğrenciler binalarına seçilmiş, masalarına yerleşmişken Müdüre Şölen Konuşmasını yapmak için ayağa kalktı. Herkes büyük bir dikkatle onu izliyordu. "Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

Fazla uzun olmayan bu konuşmadan sonra Büyük Salon eski gürültüsüne kavuştu. Öğrenciler tatil anılarını birbirleriyle paylaşıyor, bir yandan özledikleri lezzetli Hogwarts yemeklerini yiyorlardı. Angelina da dolan tabağına iştahla baktı ve atıştırmaya başladı.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 01:24

Vanessa sınıf başkanı kompartımanındaydı. Kuzeninden, Tom'dan ve kardeşinden ayrı bir yerde durmak sıkıcı gibiydi ama burdakilerde çok eğlenceliydiler. Vanessa camdan dışarıyı izliyordu. Yasak ormanın üstünen geçerlerken kendine geldi. Yaklaşmışlardı. Hemen cüppesini giydi. Tren durduğunda ise trenden aşağıya indi. Birinci sınıflar şaşkın gözüküyorlardı. Onların arasında kardeşini gördü Vanessa. Heyecanlı gözüküyordu. Gölün ordaki kayıklara gidiyorlardı. Aklına 1.sınıftaykenki hali geldi. Ne kadar da heyecanlıydı. Ama şimdi biraz hüzünlüydü. Son senesiydi bu. Belki de buraya bir daha dönemeyecekti.

Testrallerin çektikleri arabalara binenleri izlerken, kuzeni Dennise'i gördü. Hemen yanına gitti. Onunla aynı arabaya bindiler. Hogwarts'a gelene kadar fazla konuşmadılar. İkiside düşünceli gibiydi. Arabalar durdu ve okuldan içeri geldiler. Büyük salon yine her zamanki gibi muhteşemdi. Tavan havanın güzelliğini gösteriyordu. Masaların üstünde süzülen hayaletler ise biraz ürkütse de dostane tavırlar sergiliyorlardı.

Vanessa burda Dennise'den ayrılıp, Hufflepuff masasına doğru ilerledi. Binasından pek kimse yoktu iyi anlaşabildiği. Kimseye selam vermeden boş bir yere oturdu ve seçmen şapkanın yeni şiirini dinledi. Seçimler başlamıştı. Herkes nefesini tutmuş izliyordu. Tatilde tanıştığı Jac Ravenclaw'a seçilmişti. Vanessa onun Vitt'ten ayrılmadığına sevindi içten içe. Sıra kardeşindeydi. Her ne kadar konuşmasalarda aynı binada olmak isterdi Vanessa. Evet seçmen şapka onu annesi gibi Huff'a yollamıştı. Kardeşi masaya geldiğinde Vanessa ona göz kırptı konuşmadan.

Profesör McGonagal'ın konuşmasını dinledi Vanessa. Her seneki klasik konuşmaydı bu. Gerçi hersene aynı şeyler ne kadar tekrarlanırsa tekrarlansın hatalar tekrarlanıyordu. Konuşma bittikten sonra Vanessa önündeki tavuktan bir parça aldı ve yemeğe başladı.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 01:52

Tatyana trende her zaman ki gibi Lily ile aynı kompartmandaydı.Yolculuğun ilk başlarında biraz konuşmuşlardı.Fakat daha sonra ikisi de nedensiz susmuş ve pencereden dışarıyı izlemeye başlamışlardı.Geçtikleri yerler çok güzeldi.Yemyeşil ovalardan geçerken Tatyana mis gibi havayı içine çekti.Hava çok güzel, gökyüzü durgun bir maviydi.

Biraz sonra geçtikleri yollar değişti.Tatyana Hogwarts'a yaklaştıklarını görebiliyordu.Lily'ye baktı.Dikkatle elindeki dergiyi okuyordu.''Lily hadi geldik'' dedi.Bir yandan da cüppesini giyiyordu.Trenin durduğunu belirten düdük sesi çalınca Lily ile birlikte trenden çıktılar.Biraz ileride duran arabaya bindiler.David ve Hayley'de onlarla birlikteydi.Yalnızca birinci sınıflar gölü kayıkla geçeceklerdi.''Şanslarına hava güzel'' dedi Tatyana kendi kendine.

Biraz sonra araba hareket etti ve şatonun görkemli yapısı gözüktü.Arabalardan indiler ve büyük salonun taş merdivenlerini çıkmaya başladılar.Tatyana büyük salondan içeriye girdiğinde aynı duyguları tekrar hissetti.Büyük salon her zaman ki gibi muhteşem gözüyordu.Tatyana profesörler masasında oturan halası Angelina'yı gördü.Ona bakarak gülümsedi ve Ravenclaw masasına gidip, oturdu.Az sonra salon dolmaya başladı.En sonunda profesör Mcgonagall birinci sınıflarla içeriye girdi.Seçmen şapkanın birinci sınıfları yerleştirmesinden sonra şölen konuşmasını başlattı.

Profesör Mc Gonagall;"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"dedi.

Konuşmanın sonunda salonda bir alkış koptu.Alkış tabaklarına yemekler gelesiye kadar devam etti.Tabaklarının yemeklerle dolduğunu gören herkes alkışlamayı bırakıp, önündeki yemeklerden yemeye başladı.Tatyana çok acıkmıştı.Hemen önündeki tabaktan patatesleri alıp, yemeye başladı.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 02:14

Laurel'in Müdüre olduğunu düşündüğü orta yaşlada bir Profesör onları uyarıp, seçmenin nasıl olacağını anlatıyordu. "Evet, çocuklar - hey oğlum! kime diyorum, sesini kes! Şimdi, salona giriyoruz, görevli soyadlarınızı teker teker okuyacak... Size söyleneni yapın sadece, olur mu?" Tüm minikler Profesör Mcgonagall'ın arkasından büyük kapıya doğru yürümeye başladılar. İçeriden diğer öğrencilerin sesleri geliyordu.

Laurel, Büyük Salona ilk adımını attığı anda kendisini rüyada sanmaya başladı. Burası anlatılanlardan çok daha güzel bir yerdi. 4 bina masası yanyana dizilmiş, tepelerinden, üzerlerinde binaların simgeleri olan hayvanlar bulunan, dev boyuttaki armaları sarkıyordu. Laurel başını yukarıya çevirdiğinde, tavanın görünmediğini sadece yıldızlı bir gece olduğunu gördü. Tüm birinci sınıflar mearkla birbirlerine bakarken, bir profesör listeden isimlerini okumaya başladı. Sırayla her öğrenci salonun ortasında bulunan tabureye geçiyor, şapka bir süre sessiz kaldıktan sonra binanın ismini bağırıyordu. Şapka hangi binayı bağırırsa, o masadakiler alkışlar eşiliğinde yeni öğrenciyi yanlarına alıyorlardı. Bir kaç dakika sonra Profesör onun adını söyledi. "de Villep, Laurel!"

Laurel, heyecanla ama usulca tabureye doğru yürüdü. Şapkayı başına geçirip tabureye oturdu. Şapka biraz düşündü. Birkaç saniye sonra "Hufflepuff!" diye bağırdığında Laurel neredeyse heyecandan ölüyordu. Hufflepuff masası bir alkış koparırken, Lauerel yüzünde kocaman bir gülümsemeyle onlara doğru ilerliyordu. Kendisine boş bir yer bulup oturdu. Yanındaki kıza gülümsedi ve daha sonra Müdürenin yaptığı konuşmayı dinlemeye koyuldu. "Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

Profesör konuşmasını bitirdiği anda tüm masalar yemekle dolmuşu. Laurel şaşkınlıkla etrafına bakındı. Herkes adeta saldırmıştı tabaklara. Laurel de diğerleri gibi yemeye koyuldu önündekileri.

Misafir

Keiran, seçim işleminin stresinden uzaklaşmaktan memnun önündeki yemek tabağının boşluğuna bakıp duruyordu. Okula gelişinde Müdür olduğunu sonradan öğrendiği bayanın onu uyarması aklına geldi. Gelir gelmez ilk disiplin uyarısını almıştı: Kılığındaki derbederlik. Gömleğinin yakasının düzgün olmaması çok önemli değildi ona göre. Ama başkaları böyle düşünmediklerini ona bir kez daha kanıtlamışlardı. Bu Keiran'a saçma gelen bir şeydi. "Yakamve kravatım bozuk diye ruhum mu bozuluyor."

Sonra müdürün işaretiyle beliren yemekleri görünce "şükürler olsun" diye iç geçirdi, gün içindeki belki de en güzel olay buydu: Yemek. Bütün günü yolculuklarla, bi yerden bir yere yetişmeye çalışmakla geçmiş biri olarak yorgundu, acıkmıştı. Dünya yıkılsa yemekten önemli olamazdı şu an için. Bir yandan etrafındaki yemeklerden tabağına doldurup yerken bir yandan da genç insanları inceliyordu. Bu insanlarla aynı binayı veya dersleri paylaşacaktı.

İnsanı geren bir tecrübe sanki ufuktan "bak sana neler edeceğim" deyişini duyar gibiydi. Müdürün olduğu masadakileri tanımıyordu. Hepsi derslerine gireceği veya girmese de kesin okulda karşılaşacağı kişilerdi. Hepsini tek tek birbirleriyle olan ilişkilerini, davranışlarını izlmeye ve incelemeye çalıştı. Bu arada yemekleri kim yapıyorsa ağzının tadını bildiği kesindi. "Bu kızartılmış tavuklar nefis!".

"Hey merhaba, Şu balkabağı suyu sürahisini uzatsana?"
Keiran kimin kime seslendiği anlamak için bakındığında karşısında oturan kişinin kendisine bakarak konuştuğunu gördü.
"Hey! Evet sana dedim. Sürahi?... Lütfen!" Keiran sürahiyi ona uzatıp yemeğine geri döndü.
"Sen yeni çömezlerdensin değil mi? Gerçi boyun onlardan uzun... Adın ne?" Karşısında bir yandan yemeğini yemeğe devam eden ve hala onunla konuşmaya çalışan bu ısrarcı kişiye bakıp dilinin ucuna gelen, "kaba" yakıştırmasını geriye attı. Annesi ona yemekte mutlaka beyefendi gibi yenilmesi gerektiğini, onların hayvanlardan farklı olduğunu söyleyip durması aklına geldi. Elindekini tabağına koyup sakin bir sesle cevapladı.
"O'Dwayne. Keiran O'Dwayne..... Seninki?" Anladığı kadarıyla karşında oturan ondan büyük sınıftı.

edit:ıtalic bold kuralını unutmayalım - acm

Misafir

Bitmek bilmeyecekmiş gibi gelen tren yolculuğu, serin Hogsmeade Garında son bulmuştu nihayet. Cüppesini çoktan giymiş olan Sarah, omzunda dolanıp duran kedisini tuttu ve : "Rahat dur Felix, gidiyoruz işte..." diye mırıldandı. Kedi ise siyah beyaz postunu şöyle bir kabartmakla yetindi.

Ilık kompartımandan dışarı çıkınca bir an ürpermişti Sarah. Toplu olan kahverengi saçlarını açtı, boynunun esen rüzgarda tutulmamasına yardımcı olacaklarını umarak. Diğer öğrencileri süzerken gümbür gümbür bir ses duydu: "Birinci sınıflar! Birinci sınıflar buraya!" Kafasını çevirdi ve kendisinden hayli uzun olan büyük sınıfların arasından ustaca sıvışarak kayıklara yöneldi. Hayli tekinsiz duruyorlardı. Muggle doğumlu olduğunu tahmin ettiği bir çocuk: "Kayıkları kim kullanacak?" diye soruyordu dehşetle yanındaki başka bir çocuğa. Sarah ifadesizce onlara baktı, sonra kayıklardan birine atladı. Kayık, simsiyah görünen gölde belirsiz bir şıkırtı çıkarmış, biraz sallandıktan sonra durmuştu neyse ki.. Öğrencilerin uğultusu, büyük sınıfların arabalara giderkenki seslerine karışıyordu. Gölde, ufak fenerler eşliğinde ilerlemeye başladılar. Sarah en öndeki kayıktaydı..

Nihayet okula girebildiklerinde, şaşkın görünüşlü bir çocuğun göle yuvarlanmasından kaynaklanan gülmesini yeni bastırabilmişti Sarah. Çilek rengi dudaklarını ısırarak susmaya çalıştı. Otoriter görünüşlü bir kadın yaklaşıyordu. Sarah her zamanki sakin ve özgüvenli görünüşüne bürünüp kadını süzmeye başlamıştı ancak arkalarda kıpırdanmalar durmuyordu bir türlü.

"Evet, çocuklar - hey oğlum! Kime diyorum, sesini kes! Şimdi, salona giriyoruz, görevli soyadlarınızı teker teker okuyacak... Size söyleneni yapın sadece, olur mu?" "Seçme..." diye nefesini koyverdi Sarah. Çok gergindi. Aynı kompartımanda geldikleri birkaç kızla yan yana duruyorlardı. İkişerli sıra haline girip büyük salona ilerlediler.

İçerisi hakkında Sarah'nın aklından ilk geçen kelime: "Harika!" olmuştu. Büyük sınıfların eğlenen bakışları arasında telaşa kapılmış olanlar türlü sakarlıklarla zaman zaman sırayı bozdular ve büyük çirkin bir şapkanın yapacağı seçme nihayet başladı.. Birkaç isim sonra çok beklemeden Sarah'nın ismi okunmuştu. Kız, toprak rengi saçlarını savurarak eski iskemleye oturdu ve şapkayı giydi. Başkalarının duyduğundan şüphe ettiği bir ses kafasında yankılanmaya başlamıştı: "Hmm... Zor bir karar... Zeki, çok zeki... Ancak Slytherin daha mı uygun olurdu? Belki. Yine de... RAVENCLAW!"

Sarah'nın hayatındaki en uzun dört saniye böylece sona erdi ve annesinin binasına girmenin rahatlığıyla kendini altın bir tabağın önüne bırakıverdi. Masanın geri kalanından yükselen alkışlar kibarca sona ermişti. Seçme devam etti.

Upuzun bir listenin ardından nihayet herkes binasına seçildiğinde, müdire konuşmaya başlamıştı: "Uzun bir yolculuğun hepinizi yorduğunun farkındayım... Yalnız... Yapacağım kısa konuşmayı sessizce dinlemeniz; tabaklarınızın bir an önce dolması için gerekli. Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

"Yasak Orman'ı kim ne yapsın?" diye söylendi Sarah. Önüne düşmekte ısrarcı olan bir parça saçı kulağının arkasına attı ve beliren yemeklere gülümseyerek baktı. Acıkmış olduğunu yeni farkediyordu. Tavuktan makul bir miktarı tabağına aktardıktan sonra biraz patates kızartması ile salata ekledi ve yemeye koyuldu...
edit: italic ya da bold kuralını unutmayalım! - a.c.m

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 09:31

David,Lily ve Tatyana trenden inip Hogwarts'a gelmişlerdi. David peronda Hayley'i bulmuştu ve Hayley'de onların yanındaydı. İşte muhteşem görüntülü Hogwarts...Kapıları ve daha sonra asilce tüm şato göründü. David hayranlıkla şatoya duraksayıp baktı ve kısa süre sonra yürümeye devam etti. Burayı özlediğini fark etmişti.

Hogwarts'a girdiklerinde ilk gittikleri yer tabi ki de Büyük Salon olmuştu. David geçen sene burda yaşadığı heyecanı haztırladı bir an. Gryffindor'a seçilişi...Güzel bir gündü; ama artık sıra şimdi ki birlerdeydi. Sırayla herkes binasına seçildi. Bu işlemden sonra Hogwarts Müdüresi McGonagall konuşma yaptı:

"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

dedi. David ve tüm Hogwarts öğrenciler kısa alkıştan sonra yemek yemeğe koyulmuşlardı. Buranın yemekleri gerçekten bir harikaydı.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 10:13

Marguerite heyecanla şöleni bekliyordu. Profesörlüğünün daha sadece ikinci yılındaydı. Öğrencilik yıllarında, Şölen en büyük zevki olurdu onun için, uzun bir bekleyişten sonra; Hogwarts'a dönmek, şatonun görkemli havasında kendini kaybetmek... Bütün o duygular mükemmeldi, ve tabii ki de, buraya profesör olarak tekrar dönmekte öyle. Bir zamanlar Profesörler Masasında değil, Slytherin masasında oturur, arkadaşlarıyla profesörlerin dedikodusunu yapar, doyasıya yemek yer, sonra da yorgunluktan bitmiş bir halde ortak salona, oradan da doğru kızlar yatakhanesine giderdi. Ne kadar da güzel günlerdi, son senesinde, Hogwarts'tan ayrılacak olmanın verdiği iç burukluğuyla, mezun olmanın sevincini aynı anda yaşamıştı.Biraz Dırdırcı editörlüğü yaptıktan sonra, Hogwarts Müdiresi Profesör McGonagall'dan Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersine girmesi için bir teklif almış, hiç düşünmeden kabul etmişti.

Yeşil renginin ağır bastığı gardrobunu açtı ve içine siyah bir kazak giydi, üzerine de zümrüt yeşili cüppesini geçirdi. Bu önemli günde, Slytherin olduğunun yürüyüşünden, görünüşünden bile anlaşılmasını istiyordu, bu binanın mensubu olmak, ona açıklanamaz bir haz ve gurur veriyordu. Aynanın karşısına geçti ve hafif bir makyaj yaptı, sonra da çevresine bir şey unutup unutmadığını soran gözlerle bakıp kapıyı kapattı. Büyük Salon'a doğru yürüyordu, çevrede kimse yoktu. "Acaba geç mi kaldım?" diye düşündü, seçmeyi kaçırmak istemiyordu çünkü. Adımlarını hızlandırdı ve Büyük Salon'un kapısını açtı. Hayır, geç kalmamıştı, her yer yeni yeni doluyordu. O da profesörler masasında yerini aldı. Angelina çoktan gelmişti, ona bir gülücük attı. Daha sonra Seçme başladı, Marguerite birinci sınıfların narin yapılarını gülümseyerek izledi. Elwina'nın geç kaldığı da gözünden kaçmamıştı, sıkıntıyla bekliyordu. Agelina'nın da aynı durumda olduğunu biliyordu. Sonunda, kapılar açıldı ve Elwina, sert mizaçlı yapısıyla içeriye girdi. Ancak onu tanıyanlar bu yapısının altındaki tatlı kişiyi bilirdi. Elwina da içeri girdi ve masadaki yerini aldı. Daha sonra, Profesör McGonagall bir konuşma yaptı:

"Uzun bir yolculuğun hepinizi yorduğunun farkındayım... Yalnız... Yapacağım kısa konuşmayı sessizce dinlemeniz; tabaklarınızın bir an önce dolması için gerekli." İç çekti ve salondaki öğrencileri şöyle bir süzdükten sonra, devam etti:

"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

Altın tabakların içinde birdenbire bir insanın hayatında görebileceği tüm yemekler varoldu, öğrencilerden büyük bir "ohh" nidası yükseldi. Marguerite de her şeyi unutarak, tabağını binbir çeşit yemekle doldurmaya başladı.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 10:25

JD, sesi kulaklarında çınlayan piyanosunu evinde bırakıp yine aralamıştı kapılarını Hogwarts'ın. Biraz özlem, biraz eğlence ve daha çok rahata kavuşmanın sevinciyle geçen; ve ona yıllar sürmüş gibi gelen tatilden sonra yine kendini aynı yerde ve aynı insanlarla bulmak ona ayrı bir tat veriyordu. Bu yıl biraz daha büyümüşlerdi. LS ile yapacağı yaramazlıkları, yaşayacakları maceraları ve çektirecekleri acıları düşünürken yüzünde belli belirsiz sinsi bir gülümseme oluştu. Dayrnt ile son anda filizlenen arkadaşlıkları belki de çok daha güzel bir şeylere dönüşecekti. Adrâs, Ell ve Sy ile dostlukları hatta bir nevi kardeşlikleri de aynı büyüyüp gelişen bir ağaç gibi olacaktı. Sy'ın sınıf başkanı olduğunu duyduğunda gerçekten çok sevinmiş ve bus evincini bir an önce kızlar ile de paylaşmak istiyordu. Hatta onun için ufak bir parti bile düzenleyebilirlerdi.David ve Hayley' nin de sınıf başkanı olduğunu duymuştu JD. Nasıl caka satacaklarını, burun kıvaracaklarını aklına getirdiğinde gözlerinde gelip geçici bir alev beliriyordu. Ama bu yıl çok daha güçlü bir genç kızdı ve eski anlayışlı insan olmaya hiç de niyetli değildi.

JD, Ann ile birlikte kendinden emin adımlarla Büyük Salona girdi. Şölen henüz başlamıştı. Uzun süredir görmediği Profesörleri görmek ve işleyeceği dersleri - Özellikle Astronomi'yi düşünüyordu- düşünmek ona büyük bir sevinç vermişti. Bu yıl yeni yüzlerin çoğu Revanlaw masasında toplanmış gibi idi. Yüzünde alaycı bir gülümseme ile David'in olduğu tarafa iğneleyici bir bakış fırlattıktan sonra yerine oturdu. Tek kaşı havada öne doğru eğilerek konuştu.

" Bu yıl yine biz birinciyiz öyle değil mi, sevgili Slytherin arkadaşlarım? "

Küçük bir kahkaha ile yemeğine gömülmeden önce kafasını Profesör'lerin olduğu tarafa çevirip Profesör Malfoy ve Miller'a başıyla selam verdi.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 10:37

Severus Büyük Şölen'in heyecanıyla sabah erkenden kalktı.Ve doğruca büyük salona gitti.Gryffindor masasından bir yere oturdu. Hogwarts'da ilk günlerini geçirdiği için çok heyecanlıydı. Özellike büyük salon onu çok büyülemişti. Yeni dostluklar ve arkadaşlıklar kuracaktı. Gryffindor öğrencileriyle kaynaşmaya başladı hemen. Bu sırada profesör konuşmasına başlamıştı. Severus'da onu dikkatli bir şekilde dinliyordu.

"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

Profesörün bu konuşmasından sonra Severus yasak orman'ı merak etmeye başlamıştı. Yanındaki arkadaşlarına sordu. "Yasak Orman hakkında neler biliyorsunuz." Beklediği cevabı alamadı Severus. "Herkesin bildiği gibi sadece yasak olduğunu." Bu sözlerden sonra iyice meraklanmıştı. Düşüncelerini bir kenara bırakıp karnının acıktığını anlayınca yemekleri yemeye başladı Severus.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 11:05

Johnny yatakhanesindeydi.Birden,yataktan düşerek uyandı.Onu uyandıran baykuşuydu.Johnny baykuşunun neden uyandırdığını biliyordu.Büyük Şölen başlamış olmalıydı.Johnny üstündeki paçavraları bir köşeye attı.Hemen üstüne cüppesini giyip koşa koşa,aynı zamanda koşarken yamuk duran kravatını düzelterek ortak salona indi.Johnny ortak salonun pek dolu olmadığını gördü.Onun için hemen profesörün konuşmasını dinledi:

"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

Johnny bunları zihninin bir köşes,ne not aldı ve biraz bekledikten sonra yemekler geldi.Johnny:

"Ohh"

diye bağırdı ve yemeğini yemeye başladı...

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 12:03

Heyecanlı bekleyiş Sophie^i delirtiyordu.Akşamı iple çeken Sophie, günün ilk ışıklarında uyanıp elbise seçimlerine başlamıştı.Üstüne kremsi uzun elbisesini mi yoksa sadeliğiyle göz kamaştıran beyaz elibesi mi olduğunu bilemiyordu.En iyisinin birine danışmak olduğunu düşünen Sophie malikaneye giderek ailesinden yardım aldı.En güzel elbisenin kremsi elbisenin olduğunu söylediler.Heyecanlı Sophie elbiseleri alarak ve üzerine giyerek Hogwarts^a geri döndü.Odasına girerek loş ışın altında saati önüne koyarak bekliyordu.

Akşam olmasına yakın koridorlardan sesler yükseliyordu.Sophie^nin bekleyişi sona erecekti.Sophie sesi duyunca dışarı çıktı.Herkes büyük salon yolunu tutuyordu.Sophie üstünü düzelterek merdivenlerden asağı indi.Büyük salonun yolları göz kamaştırıcı derecede güzeldi.Içeriye giren Sophie profesör masasına oturdu.Büyük bekleyişin sonunda müdire ayağa kalkıp yılın en anlamlı uzun konuşmasına başladı. ^^Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!^^ demesiyle cincüler huzurunda yemekler masalara dağıltı.Binbir çeşidin olduğu bu masa Sophie için duygu vericiydi.Ilk defa böyle mutlu olduğunu kendisi anladı.Yemeklerden yavaşça tabağına alarak büyük ihtişamın altında yemeğe başladı.Bir yandan da büyük salondaki öğrencileri seyrediyordu.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 12:25

Jac büyük salona giren birinci sınıf kalabalığının arkasında ilerlerken heyecanını belli etmemeye çalışıyordu. Bir binaya seçilecekti ve bu onun için okuldaki en önemli anlarden biriydi. Vittle aynı binada olmak için herşeyini verirdi ama seçim seçmen şapkanındı. Jac ailesinin izinden gitmek istiyor, onlar gibi zeki öğrencilerin alındığı Ravenclaw binasını istiyordu. İçindeki seçilememe korkusu her adımda biraz daha güçleniyordu sanki. Jac yanlarından geçtikleri masalara bakarak Vitt'i aradı. Kalabalıktan en iyi arkadaşını seçememişti, gürültü de dikkatini dağıtıyordu. Seçmen şapkadaki seçimler başlamadan önce şarkısını dinlemek zorunda kaldılar. Jac'in içindeki heyecan gitmiş hafif bir sıkıntı belirmişti. Şarkı bitince derin bir nefes alıp gözleriyle müdireyi izledi. Birinci sınıf adayları tek tek çağrılıyordu. " Darchelle Jacqueline VanCamp! " Kendi adının okunduğunu duyunca seçmen şapkaya doğru ilerledi. Güçlü ve heyecansız görünmeye çalışıyordu ve bunu da başarmıştı. Başını dik tutup şapkanın kafasına yerleştirilmesini bekledi. Evet istediği gibi seçmen şapka Ravenclaw diye bağırmıştı. Seçildiği binanın masasına doğru ilerlerken sonunda Vitti görmüştü. Yanındaki boş bir sandalyeye oturarak arkadaşına baktı. Jac'in Ravenclaw'a seçilmesine sevinmiş gibi görünüyordu. "Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin! " Jac masada beliren yemekleri görünce gülümsedi. Annesi okulun bu özelliğini de anlattığı için şaşırmamıştı. Diğer öğrenciler gibi yemeklerini yemeye başladı. Tabağındaki yemekler bittiğinde gözlerini okul müdiresine çevirmişti.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 12:37

Angelina yorucu bir yolculuk geçirmişti.Ama sonunda Hogwarts'a gelmişti...Buna değmişti yani.Burada kimseyi tanımıyordu.Kompartımanda bir,iki kızla tanışmıştı ama hiçte sıcak tiplere benzemiyorlardı.Angelina'da hemen kaynaşan bir kız sayılmazdı zaten...

Onu şu an tek mutlu eden şey Büyük Şölen'nin olmasıydı...Belki de orada birileriyle tanışır ve buraya alışmasında yardımcı olur diye düşünüyordu...Aslında alışılmayacak biryer değildi tabiki Hogwarts...O görkemli şato insanın içini ısıtmaya yetiyordu.Fakat küçük bir kızın buraya hemen alışması mümkün değildi...Belki yalnızlıktan kaynaklanıyordu bu...

Kalabalık bir öğrenci grubunu takip ederek Büyük Salon'a geldi.Burası gerçekten büyüleyici güzellikteydi.Başını havaya kaldırdı.Yukarıda danseden mumları görebiliyordu...Annesi bundan çok bahsederdi.Hogwarts'ın onların ikinci evi olduğunu söylerlerdi hep...Peki ona neden böyle gelmiyordu?Neden bu kadar yabancılık çekiyordu?..Bu sorular kafasını çok karıştırsa da ortamın sıcaklığına bıraktı kendini...Kendinden yaşça büyüklekler arkadaşlarıylla takılıyor,sohbet ediyorlardı.Aslında herşey o kadar ters gidiyor sayılmazdı...İstediği binaya da yerleşmişti.Anne ve babasının yıllar önce bulunduğu binaya...Yani Gryffindor...Tek tesellisi şimdilik bu sayılabilirdi.

Tüm öğrenciler binalarına yerleştirildikten sonra Angelina kendi binasının masasına oturdu.Dikkatle okul müdüresinin konuşmalarını dinledi.Başka ne yapabilirdi ki zaten...Konuşma bittikten sonra birden masada türlü türlü yiyecekler belirmişti...

"İşte şölen şimdi başladı..."dedi sessizce kendi kendine.Karnı çok acıkmıştı.Bu çok normaldi sonuçta yorucu ve özellikle sıkıcı bir yolculuk geçirmişti.Yolculuk süresince yediği tek şey çikolataydı...Yarısını da uyuyarak geçirmişti zaten...

Tabağına en sevdiği yemeklerden az az koydu.O kadar acıkmıştı ki yemekleri hızla yiyordu.İlk günden de obur gözükmek istemiyordu.O kadar çok yiyordu ki kendi bile şaşıyordu bu duruma...Bu kadar yemesine rağmen nasıl kilo almıyordu ki...Yemeğini bitirdikten sonra oradan bir tatlı aldı önüne ve onu yemeğe devam ederken profesörleri inceliyordu...Sonuçta birlikte geçirecekleri koca seneler vardı...

Misafir

Kendisi ve bebeklikten beri arkadaşı olan Matt için büyük bir gündü. İkisi birlikte bir kompartımana dalmış, heyecanla sohbet ediyor, Hogwarts'a varmak için süre sayıyorlardı adeta. James, Diagon Yolu'ndaki alış-verişi sırasında babasını ikna ederek ona bir baykuş aldırmıştı. Bembeyaz ve oldukça akıllı bir hayvandı. Adını Petru koymuştu. Romen bir isimdi bu. Evlerinde okuduğu bir kitaptan biliyordu. Kuşu kafese koymuş, yanından ayırmıyordu. Epey bir sevmişti hayvanını..

"Rahat dur Petru!" diye sırıtarak kuşun kafesin içindeki oyununa seyirci kalıyordu. Matthew'de aynı şekilde kuşu izliyordu. James, tam arkadaşına heyecanını soracaktı ki ansızın kapı açılmıştı. İçeri kır saçlı bir tezgahçı kadın girmişti.

"Şekerleme isteyen var mıı?" Neşeli çıkartmaya çalıştığı bezgin sesiyle, şekerleme satmaya çalışıyordu belli ki. James, bu şekerlemeciyi ağabeyinden duymuştu. Binbir çeşit şekerleme satan kadın.. Heyecanla kadına dur işareti yaparak beceriksiz parmaklarını cebine sokmuştu. Birkaç bozukluk kot pantolunun içerisinden çıkıvermişti. Kadına uzatarak "Ne kadar oluyorsa istiyorum!" demişti heyecanla. Kadınsa bezgin sesiyle yanıt vermişti. "Sanırım on tane seçme şansın var ufaklık.." James, bunu duyduğunda Matt'e işaret ederek yarı yarıya seçmelerini söylemişti. Avucuna gelen ilk beşi kaparak yerine çekildi. Aldıkları şekerler binbir tattan şekerlerdi. Abisi bu konuda şanslı olduğundan peynirli, sosisli şekerlemeler gibilerinden çıkmıştı. Kendisine ne çıkacağını merak ediyordu James.. Şekerlemelerin kaplarını birer birer açmaya başlamıştı ki Matthew, kendisininkileri çoktan yemeğe başlamıştı bile.. Bazen yüzünü buruşturuyor, bazen sırıtıyordu. İlk şekerini ağzına attı James. Aynı anda boğazına dolan ve tüm benliğiyle hissettiği o iğrenç tad gelmişti. Yüzünü buruşturdu ve yere tükürdü. Elli günlük çorap ile lağam pisliğinin karışımı gibiydi bu. İğrenç ötesi..

"Ouv.. Lanet olsun.. Kulak pisliği sanırım.." Hala yüzü buruşuktu. Matthew ise kahkahalara boğulmuş, kendisine bakınıyordu. Öfkeyle çocuğa hitaben seslendi tekrar. "Ne gülüyorsun öyle? Sırıtmayı keste üzerimizi giyinelim. Yaklaştık sayılır abi.." demişti. Yaklaştıklarını garip bir ormanın üzerinde, uzaklarda az biraz görünen şatodan anlıyordu. Sürekli resimlerine baktığı şato buydu işte. Hayallerindeki şato.. Ama nedense Matthew'e söylerken ses tonu sakin çıkmıştı. Belki de Hogwarts'a doğru yavaş yavaş adımlanırken heyecanı giderek azalıyordu. Ama heyecanını yitirmesi istediği son şeydi. Hogwarts gibi heybetli bir şato konu olduğunda..

Matthew, James'in söylediklerini onaylayarak kafa sallamıştı. Kendini bildi bileli arkadaştı onunla. En yakın arkadaşı Matt.. Kompartımanda yanlız ikisi vardı. James, kompartıman kapısının üzerindeki gri perdeleri örttü ve ikisi birlikte, cüppelerini giyinmeye başladılar...

******

"Vay canına! İnanabiliyor musun Matt! Atsız-bişeysiz arabalarda yolculuk.. Bu harika! Mükemmel! İnanabiliyor musun?" derken karşısında oturmuş olan Matt, bezmiş bir halde kafa sallıyordu. Çünkü şaşkınlığını ve hayranlığını neredeyse on defadır dile getiriyordu. Matthew'de şaşırmıştı ama kendisininki kadar dile getirmemişti. Arabanın içinde bulunan yabancı büyüklerde kendisine sinirlenmiş olmalıydı ki garip 'off' lar çekmeye başlamışlardı. James, kaşlarını çatarak arabada bulunanlara hitaben konuştu.

"Ne var yani!? İlk defa geliyoruz buraya! Heyecanlanmaya hakkımız yok mu!?" yüksek ses tonu üzerine arabadaki tüm kafalar kendisine çevrilmişti...

*****

"Birinci sınıflar! Birinci sınıflar bu tarafa! Haydi! Bir arada durun! Sırayı bozmayın!" diye bağırıyordu görevli. Kayıklarla yaptıkları sakin ama heyecanlı yolculukta bitivermişti. Görevli birinci sınıfları belirli bir sıraya göre dizmişti. James, mezun olana kadar ikinci bir yuvası olacağı yere gitmek için can atıyordu. Her ne kadar dıştan görünüşünün resimlerini görse de içini ilk kez görmüş olacaktı. Matthew'i yanına alarak sürüden ayrılmadan görevlinin dediklerini yerine getiriyorlardı...

*****
Nihayet görkemli şatoya varmışlardı. James, ağzı bir karış açık halde, büyük giriş salonuna hayranlıkla bakınıyordu ki okul müdireleri olduğunu duyduğu kadın çıkagelmişti. Kadının kaşları sabitlenmiş bir halde, çatık durumdaydı. Yanında duran Matt'in kulağına doğru eğilerek fısıldadı. "Çok sert bir kadın gibi duruyor değil mi?" Ancak yaptığı dedikoduyla birlikte profesörün kendisine söylenmesi bir olmuştu..

"Evet, çocuklar - hey oğlum! kime diyorum, sesini kes! Şimdi, salona giriyoruz, görevli soyadlarınızı teker teker okuyacak... Size söyleneni yapın sadece, olur mu?"

Salona girmek.. Bir an için kafasını aralık olan heybetli kapıdan içeri kaydırdı. Görebildiği kadarıyla yeşil ve griye bürünmüş sembollerle süslenmiş olan bir masada oturan, kendisinden yaşça büyük olan öğrenciler kendi sohbetlerindeydi. Ardından James, bir tanesiyle göz göze gelmişti. Çocuk sırıtarak asasını ona doğrultmuş, büyü yapıyordu ki James, anında yer değiştirdi. - ya da kendisine öyle gelmişti.- Çocuğa dil çıkarıyordu. Ne olursa olsun o masaya oturmayı istemiyordu. Renklerinden Slytherin olduğunu bildiği binayı istemiyordu. Çocuğa olan korkusundan çok, binadaki ortamdan tiksinmişti.

Görevli isimlerini okuyacak. Bu da ne demek? İsimleri okunup ne olacaktı ki? İçindeki heyecan duygusunun yanına bir de korku eklenmişti şimdi.. Bir test falan mı yapılacaktı! Hogwarts'ın dış görünüşü ve binalar hakkında başka hiçbir şey bilmiyordu ki! Belki de isimleri okunanlara muggle yöntemiyle 'kamera şakası' denilen şey uygulanacaktı. Ya herşey bir şakaysa?...

İçini saran binbir türlü soru işaretine cevap vermemeye karar vererek müdirelerinin arkasından büyük salon denen salona girdi.
Bütün gözler kendilerinin üzerinde olsa da o an için onu es geçmiş, havada asılıymış gibi duran binlerce muma gözleri takılmıştı. Bu kez gerçektende ağzı açık kalmıştı. Mükemmel bir manzara.. Büyü denen şey ne harikaydı böyle! Büyü öğrendiğinde kendiside böyle birşey yapacaktı! Bunu aklının bir köşesine not etti. Ama onu geçse bile, havayı görmesi bambaşka birşeydi. Bir o kadarda tuhaf.. Okulu yapanlar, yağmurlu, karlı günleri düşünmemişler miydi? *Vay halimize..* diye iç geçirdi bir an..

Giderek üzerini saran heyecan duygusu ise, nihayet kafasını yere indirmesiyle daha çok benliğini sarmıştı. Bütün gözler üzerlerindeydi.. Şu gün bir geçseydi.. Ardından öğretmenlerin durduğu yerin bir önünde dizilmiş bulmuştu kendini..

*****

[color=#CC9900]"Sende cevher var çocuk.." Büyük salonda işler beklediği kadar korkunç olmamıştı. Sırayla isimleri okunanlar, seçmen şapka denen bu garip şapkayı kafasına geçiriyor, sonrasında büyük bir alkış eşliğinde binalarına yollanıyorlardı. Matthew çoktan Gryffindor'a seçilmiş, binalarının masasına oturmuştu. İçinde bir burukluk ile şimdi kendisi tabureye oturmuş, şapka kafasına geçirilmişti..

"Yeteneğini kullanmayı becerirsen mantıklısın da.. Ooo.. Öfke demek.. Kişiliğine Slytherin'i yakıştırabiliyor musun?" Sesin geldiği yer beyninin içiydi. Ama, hayır.. Bunu bir kenara bırakmış, seçilme işlemiyle cebelleşiyordu. Slytherin.. Nefret ediyordu o binadan.. Ayrıca Matthew.. Yıllardır yanından ayırmadığı arkadaşından uzak mı duracaktı?

"Onlara karşı nefret duyman doğaldır. Ben işimi yaptım.. Laik olduğun yeri tahmin edebilirsin. Cesaret ve sadakat.. GRYFFİNDOR!!"

Şapka bir süre kendisiyle konuşmuş, sonra seçildiği binayı bu kez beynine doğru değil, salona haykırmıştı. Bu harikaydı! Heyecanla sırıtıyordu artık! Şapka kafasından çıkartılırken, aynı anda kulağına çalınan alkış fırtınası ile daha da iyi gülümsemişti. Kendisini alkışlayan kalabalığa yollandı hızlıca.. Binadakiler bir yandan sırıtıyor, diğer yandan alkışlıyorlardı kendisini.. Bir an sonra bina başkanları David ile göz göze geldi. Söylediği tutmuştu işte.. Gryffindor'daydı. Arkadaşlarının yanında.. Şans bu ki Matthew, David'in karşısına oturmuştu. Matt'in yanına oturuverdi ve sırıtarak David'e hitaben konuştu.

"Söylediğin doğru çıktı! Aranızdayım işte! Gryffindor'um ben!!" diye uğultuların arasında duyulmayan sesini duydurmak için biraz da bağırarak heyecanla konuşmuştu. Herşey bitmişti işte.. Binasına seçilmişti..

*****

Okul müdireleri, kürsüye çıkmış, yapacağı konuşmanın özetini sunduktan sonra konuşmaya başlamıştı. James'in gözü ise öğlenden beri şekerleme dışında birşey yemesinin ve heyecanlasının getirdiği açlıkla altın kaplamalı tabaklardaydı. Söylenene göre bu tabaklar, kendi evlerinde olduğu gibi durduk yere yemekle doluyordu. İşte Hogwarts denen asil şatoda öğrenci olmanın tadını şimdiden çıkarmaya başlamıştı..

"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

Açlıkla profesörü dinlemişti. Birkaç yasağı ve kuralı dile getirmişti. Bu da onun görevi sayılırdı ne de olsa.. Kadının konuşmasının bitmesini bekliyordu ki son cümleden sonra herkesten bir sevinç nidası kopmuş, önlerindeki tabaklar aklına bile gelmeyecek çeşitte yemekle dolmuştu. Bu harikaydı! David, Hayley ve Matt çoktan yemeklerine gömülmüşlerdi bile.. Kendiside guruldayan karnını şöyle bir ovduktan sonra tabağını önüne çekerek önünde bulunanların her birinden biraz biraz alarak yemeğe başladı... Yuvasına 'hoşgelmişti'...

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 13:00

Trenle süren uzun bir yolculuk ve hemen ardından muhteşem gölden kayıkla Hogwarts'a ulaşım.Tüm bunlar sırasında diğerlerinin aksine hiç de etrafa ağzı yarım metre açık bir halde bakmamıştı.Profesörlerin doğrultusunda Büyük Salon'a girene dek.İşte o zaman biraz da olsa şaşırmıştı.Büyülü tavan öylesine hoş bir görünüm sergiliyordu ki!Hogwarts'ın ihtişamı aynı diğerleri gibi bu kızı da sarmaya başlamıştı.Yavaş yavaş diğerlerinin isimleri okunuyor,Seçmen Şapka başlarına geçiriliyor,bir bina söyleniyor ve o binadan alkışlar geliyordu.Ashley'e göre bir hayli anlamsızdı bu olanlar.Şapkanın yanında duran cadı '' Dixyqué,Ashley Catty'' diye ismini söylediğinde -belki de hayatında ilk defa- çekingen adımlarla şapkaya ilerledi.Aslında hangi bina olacağını biliyordu,bundan hiç şüphesi yoktu tabii.Ancak yine de heyecanlanmıştı işte!Bir türlü kurtulamıyordu vücudunu sarmalayan korkudan.Neden şimdi böyle oluyordu ki?!

Oturduğunda profesör Ash'in temiz olduğundan emin olamadığı Seçmen Şapkayı başına koydu.Şapka iğrenç bir sesle konuşuyordu şimdi.''Hmm,zekisin.Hırslı ve azimli.Yetenekli olduğun çok açık.Bu özelliklerinle Ravenclaw'a çok uygunsun-'' Şapkanın sözlerine sinirlenmiş olan Ash sesindeki öfkeyi gizlemek için hiçbir çaba göstermeden mırıldandı.''Çabuk olsana seni aptal şapka!''Şapka biraz gücenmiş bir tonda konuşmasını sürdürdü.''Asiyiz de.Seni nereye koyacağımı çok iyi biliyorum.SLYTHERİN!'' Salona girdiğinden beri yüzünde ilk kez memnun olduğunu belirten bir gülümseme oluştu.Slytherin,atalarının binası.Ailesinden hiç kimse başka bir binada okumamıştı.Bina ismi okunur okunmaz en uçta zümrüt yeşili ve gümüş renklerinin hakim olduğu masadan kuvvetli bir alkış yükseldi.Diğer masalardaki bazı öğrenciler küçük kız masaya gidene kadar tiksintiyle onu izlemişlerdi.Slytherin'in diğer binalar tarafından sevilmediğini,Karanlık Yan'a hizmet ettiğini herkes bilirdi ve Ash bu durumdan hoşnuttu.

Masaya oturduğunda müdüre olduğunu düşündüğü kişi bir açılış konuşması yaptı.Büyük sınıfların yüz ifadesinden bunun her yıl yapıldığı anlamını çıkardı.Kısa sürede masa yiyeceklerle dolmuştu.Hepsi birbirinden güzel görünüyordu ancak Ash yine de malikanesindeki yemekleri daha çok sevdiğini düşünmeden edemedi.Buraya alışması uzun sürecek gibiydi.Tabağına biraz salyangoz salatası aldı ve onu yemeye devam ederken masadaki diğer yılanları inceliyordu.Hepsinin gözlerinde aynı ifade vardı.Hırs ve azim.Gerçi bu binanın özelliklerinden temel olanlarıydı.Bunlara uymayanların burada oturması tuhaf olurdu belki de.Küçük kız bunları düşünürken diğerlerinin incelenmekten rahatsız olabilecekleri fikrine kapıldı ve hemen bakışlarını tabağına yöneltti.Tadını sevmemişti,bu bir gerçekti ancak yine de elinde çatalıyla onunla oynamaya devam etti...

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 14:39

Hayley bütün delecour'larla birlikte trenden indi yanında David'de vardı.Trenden indikten sonra Hogwarts'ın ihtişamlı görüntüsüne baktı gerçekten süper gözüküyordu.Yavaş adımlarla yürümeye başladı.İlerledikçe derslerini,sınıf başkanlığın,profesörleri ve Alice'yi ne kadar özlediği anladı.Geçen sene neler yaptıklarını hatırladı hatırladıkları şeyler gülmesine sebeb olmuştu ki yanından geçen iki üç tene 1. sınıf öğrencisi kaçarak uzaklaşmıltı ondan.Çevresini baktı herkes büyük salona gidiyordu demek ki şölen başlamış diye düşünerek hızlanmaya başladı.

Büyük şölen başlamak üzereydi.Hemen uzun ve görkemli duran Gryffindor masasına gidip David'in yanına oturdu.Büyük salonun kapısı açıldı başı çeken Profesör McGonagall arkasında ise bir sürü korkmuş görünen birinci sınıf öğrencileri vardı.Herkes teker teker seçmen sapkaının başına giderken tam bir sene önceki bu halini hatırladı Hay ne de çok korkmuştu heyecanlanmıştı önünde duran sarı saçlı kıza baktı ondan bir farkı yoktu oda bu kız kadar heyecanlıydı.Önünde duran kız Gryffindora seçilmişti.Sonunda bütün herkes binaların seçlmişti gördüğü o sarışın kızda Gryffindor'lu olmuştu.Hay kafasını David'e çevirdi ama daha ağızın açamadan Profesör McGonagall konuşmay abşlamıştı bile;

"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"

Hay bunların hepsin biliyordu yasak ormana girmek yasaktır bu onlara 1. sınıftaykende her zaman söylenmiş bir sözdü hemde defalarca.Önlerine gelen yemeklere ıhtahla baktı ama yeeye başlamadan önce David'e bir şey demesi lazımdı David'e döndü ve başladı konuşmaya" Doğum günün kutlu olsun sevgilim.Seni seviyorum" dedi ve gülümsedi.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 15:03

David heyecanla yemek yemeye gömülmüşken Matt'ın ve James'ın Gryffindor'a seçilmeleri, onu sevindirmişti. Bir sınıf başkanı olarak onurlanmıştı. Zaten James'a, Gryffindor'a seçileceğini söylemişti; ama gerçekleşmesi harikaydı. Bir yanında Hayley, diğer yanında Matt ve James...Ve önünde yemekler...Harika bir akşamdı. Tüm profesörler de masalarında oturuyorlardı. David yemeğini yarıda kesti. Bir an için aklına nasıl unuttuğunu bilmediği bir şey geldi: Ablasını unutmuştu. Hemen profesörler masasına baktı. Ablası ordaydı. Bir an için içi rahtladı ve ablası ile göz göze gelmeyi bekledi. Nihayet ablası ona baktı ve David da ona gülümseyip göz kırpıp yemeğine döndü.

Bu sırada Hayley konuşmaya başlamıştı ve:

" Doğum günün kutlu olsun sevgilim.Seni seviyorum"

dedi. David, bir an için hatırlamayacak sandı, neyse ki hatırlamıştı. Gönül rahatlığı ile:

"Teşekkürler tatlım."

dedi ve biricik aşkına baktı. Bu sene SBS'leri vardı. Ders çalışmaları gerekiyordu; ama David pek aldırış etmiyordu. Derste de, özel hayatında da Hayley'le birlikte olduktan sonra... Bu sırada karşısında oturan Chester gözüne ilişti. Az kalsın Chester'ı unutuyordu. Chester'a baktı ve:

"Selam Chester, naber? Tatilde hiç görüşümedik ya."

dedi. Bir yandan Chester'a bakarken bir yandan da James'a laf edemeden duramadı. Aslında haklı çıktığını başkasının gözüne soka soka seöylemekten nefret etse de, James'ı kendine yakın gördüğü için:

"Pişt, Gryffindor'lu. Bak sana demiştim. Sen de bizdensin artık."

dedi ve göz kırpıp cevap beklemeye koyuldu.

Misafir

Karşındakiyle kısa süren sohbetinde yemeğine geri dönmenin mutluluğunu yaşıyordu. İnsanları incelemeyi sürdürdü. Herkes yanındakiyle veya karşısındakiyle konuşmaya devam ediyordu ama seçildiği Ravenclaw binasının eski öğrencileri yenilere az ilgi duymuş gibi pek konuşmuyorlardı onlarla. Küçükler ligindeki acemi oyuncu gibi hissetti. Herkes gibi yemeğine gömüldü.

Yatakhaneler nerdeydi, merak etti. Bagshot'ın Hogwarts tarihini anlattığı kitabında bir sürü şeylerden bahsediyordu ama içine detaylı bir Hogwarts haritası konulmaması ilginçti. Dudaklarını büzüştürdü. Hoş okulun yeri bile kitapta belirtmemişti ya. Sadece kuzeyde denilmişti. Kimseyle konuşmadan bir yandan yemeğini yiyor, bir yandan etrafa bakınmaya devam ediyordu. Aklında ise kitaptan okuduğu konular vardı. Bu sıralarda kim bilir kendinden önce kimler oturmuştu, neler yapmışlardı, neler hissetmişlerdi. Başını kaldırıp tepesinde sihirle yapılmış gökyüzüne baktı. Güzel bir espirisi vardı ona göre.

Saçlarının yemeğe girmemesi için arkadan bağlamıştı. Umarım okulda uzun saçlara bir şey denmiyordu. Annesinin saçlarını kesmesi için yaptığı baskıyı hatırladı. Sonra da annesini , babasını, onu hem delirten hemde sonsuz sevgi duyduğu biricik kardeşi Marian'ı şimdiden özlemeye başladığı geldi. "Evet, evimi özlüyorum." Nedense bunları düşünürken iştahı kapanıverdi. Artık bir şeyler yemek istemiyordu.

Balkabağı suyu dolu kadehini alıp onu yudumlamayı tercih etti. Artık Hogwarts'taydı. Meşhur büyücü okulunda. Artık buranın bir öğrencisi idi. Bir binası bile vardı: Ravenclaw... Bu içinde garip şekilde devamlı dalgananan deniz gibi duygu fırtınalar yaratıyordu. Burada günleri nasıl geçecekti, neler yaşayacaktı. Kimbilir.... Kim bilebilir di ki... Şu an için hiç kimse. Derin bir çekmesi bu düşünceler eşlik etti.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 17:13

Lily'nin tren yolculuğu eğlenceli sayılmazdı.Boş bir kompartman bulamamış farklı binalardan bir kaç kişinin oturduğu ve hiç konuşmadığı bir kompartmana oturmuştu mecburen.Terslikler üstüste gelirdi çoğunlukla.Yine öyle olmuştu.Yanındaki para az olduğundan Gringotts'tan aldığı galleon dolu keseyi malikanede unutmuştu.Yanında da topu topu bir kaç galleon olduğundan bir şey alamamıştı atıştırmak üzere.Cüppesi biraz büyük geliyordu ayrıca.Yere değiyor ve Lily'nin sinirini bozuyordu.Tren yolculuğunun bir kısmını bu kompartmanda yaptıktan sonra dayanamamış başka bir kompartman blumuştu ama bunda da kıkırdayıp duran bir gurup kız öğrenci vardı ve daha iyi sayılmazdı.Öfkeli yapısına kesinlikle ters bir yolculuk olmuştu.Başı ağrımaya başlamıştı zaten.Şölendeki uzun konuşmaları çekebileceğini sanmıyordu açken.Tek isteği şölenin başlaması ve bitmesiydi.Ardından Ravenclaw binasının ortak salonunun olduğu kulenin tepesindeki yatakhanesinde yatağına kavuşmaktı.

Böyle negatif düşüncelerle diğer öğrencilerin peşinden ravenclaw masasına gitti.Neredeyse dolmuş olan masanın ortalarında sıkışık bir yer buldu.Büyük Salon tamamen dolana kadar ve seçme başlayana kadar da rahat etmedi.Seçmen Şapkanın yeni bir şarkısı vardı.Aslında aç olmayan birinin zevkle dinleyeceği bir şarkı.Ama Lily seçmelerin bitmesini diken üstünde bekledi.En sonunda seçmeler bitti bu sefer hatırlatılan kurallar geldi.Eh çok uzun süremezdi.Kaç kural vardı ki sonuçta.Müdürenin ilk sözünden sonra konuşanı vurmayı düşünmüştü.Konuşmasıysa gerekten kısaydı.Ve en sonunda yemek.Altın tabaklar yemekle dolarken halinden memnun gözükmeye başlayan Lily önündeki bir kaç tabaktaki yemeklerden biraz aldı.Ne olduklarına bile tam bakmadan.Tatları her zaman güzel olurdu buradaki yemeklerin.Ev Cinleri güzel iş çıkartırdı.Amaç ta buydu zaten herhalde ev cini çalıştırmakla.Kendi evindeki ev cinini düşündü.En azından burada görev dağılımı vardı herhalde.Daha sonra Yasak ormana girmenin yasak olduğunu hatırlayıp yüzünü buruşturdu.Sevmiyordu bu kuralı.Yasak ormanı hep merak ederdi.İlginç bir yer olduğu izlenimine kapılmıştı okuduğu kitaplardan.Bir Unicorn görmek veya Kurt adamlarla ilgili söylenenlerin doğru olup olmadığını öğrenmek,güzel olurdu.Ama binasından bir puan bile düşürtmemeyi amaçladığından mümkün değildi bu.O böyle düşünerek yemek yerken masasında tanıdık bir kaç yüz görmüş ama selam bile vermemişti.Hala başı ağrıyordu.

Şölen neredeyse bitmek üzereydi artık.Yemekler yok olmuş tatlılar gelmişti.Lily biraz daha iyi hissediyordu şimdi.O sırada karşı çaprazında oturan çocuğu fark etti.Yeni olmalıydı ama boyu biraz uzundu.İkinci sınıfta olabilirdi hani boyuna baksan.Bir iki yeni kişiyi daha fark etti.Açken pek umursamamıştı seçmeleri ama şimdi ravenclaw yada slytherin'e seçilmek umuduyla gidip başına taktığı seçmen şapkanın sözlerini hatırlamıştı.Emin gözükmüyordu seçmen şapka.Lily'nin tek bildiği Hufflepuff yada Gryffindor olamayacağıydı.Adaletli bir insan sayılırdı ama çok değil.Cesur olmadığı söylenemezdi ama korkak olmadığıda söylenemezdi.Bu yüzden Slytherin veya Gryffindor olacaktı.Safkandı ve amaçları uğruna bir çok şey yapardı ama bu yeterli değildi Slytherin için yada Ravenclaw'a uyan özellikleri ağırlıklıydı ki ravenclaw olmuştu.Annesi gibi.Oysa tahmini Slytherin olacağıydı.Babasına daha çok benzerdi.Gerçi şikayeti yoktu hala ama..Artık tek isteği şölenin bitmesi ve kuleye çıkıp uyumaktı...

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 19:07

Adrâs üstünde simsiyah, yeşil zümrütlerle bezeli olan kolsuz elbisesinin eteklerini yukarıya doğru hafifçe çekip etrafa bakındı. Sy, Ell ve Ann'i göremese de JD'yi farketmişti. Hafifçe gülümseyip Slytherin masasına doğru ilerledi. O her ne kadar istemese de yeni dönem başlamıştı. Sınıfta kalması da aslında umrunda değildi. Sonuçta başarılı olacaktı, emindi. Aralarına özenle zümrüt rengi parıltılar serpilmiş olan saçlarını bozmamak için elinden geldiğince uğraşıyordu. Sessizce masaya oturup etrafa bakındı. Yeni seçilen öğrenciler seçildikleri binanın alkışları eşliğinde masaya oturuyorlardı. Önünde duran biftekten yemek istemiyordu fakat çikolatalı pudinge karşı koyamazdı. Hafifçe gülümseyip pudingden yemeğe başladı.

Önünde duran yarı dolu kâseyi öne doğru ittirip yanına oturan 1. sınıftan bir çocuğa baktı. Diğer yanındaki kızlar kendi aralarında konuşup duruyorlardı. Morali nedense bozuktu, nedenini o da bilmiyordu. Sessizce seçme işlemini dinlemeye devam etti.

" Young, Penelope. "

Ve sonra Gryffindor'dan gelen alkış ve ıslık yağmuru. Esmer tenli kız ürkekçe gülümseyip masasına doğru ilerledi.

" Welson, Zack. "

Slytherin. Diğerleriyle beraber Adrâs'da alkışlıyordu çocuğu. Uzun sayılabilecek, simsiyah saçları bir gözünü kapatıyordu. Gözleri aynı Adrâs gibi grimsi maviydi. İyi bir çocuğa benziyordu. Gururla masaya ilerleyip Adrâs'ın 2 sandalye ötesine oturdu. Adrâs gülümseyip izlemeye devam etti. Sıkılmıştı.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 19:42

Dennise Hogwartsa kuzeni Vanessa ile gelmişti.Gerçi trende beraber olamamışlardı ama arabada beraber oturmuşlardı.Her sene olduğu gibi büyük salona girince birbirlerine görüşürüz diye el sallayıp ikiside ters yönlere gittiler.Dennise siyah Hogwarts cüppesini çoktan giymişti.Bu cüppeyi ilk giydiği günü anımsadı.Kabus gibiydi.Ama nedense şimdi bu cüppeyi seviyordu.Okulu da seviyordu.Geri dönmek güzeldi.

Gyrfindorr masasından geçerken bulanıklara,melezlere ve küüçümser bakışlar atttı.Salonun ucundaki Slytheren masasına nihayet geldiğinde Profesör Mcgonagoll 1.sınıfları getirmiş ve konuşmasını yapmak üzereydi.

"Hogwarts; günümüzün en iyi büyücülük okulu, hiç kuşkusuz. Hepiniz buraya büyüyü en iyi şekilde kullanmak için bulunuyorsunuz. Bunu unutmaz ve derslerinize gereken önemi gösterir, profesörlerinize de saygılı davranırsanız, hem kendiniz, hem de binanız için iyi edersiniz. Yasak Orman, adından da belli olduğu gibi, öğrencilere kapalı. Girenlerin ağır cezalar alacağını söylemeliyim... Fazla uzatmayacağım, yemekler gelsin!"
Dennise masaya otururken tabaklar dolmaya başlamıştı.Çok acıkmıştı iştahlı bir şekilde oturdu.Etrafa bakındı.Slytheren masası herzamanki gibi en kalabalık masaydı.JDyi ve yanında isminin Adras olduğunu bildiği kızı gördü.İkisine degülümseyerek kafa salladı.Tabağına biraz puding ve kızarmış tavuk alırken masanın öbür tarafına baktı.Ash ve Vanessayı arıyordu.Hala görememişti.Trende de karşılaşamamışlardı.Çünkü Dennise bütün yolculuk boyunca bir kompartımanda uyumuştu.

Gözleri yeni seçilenlere kaydı bir şeyden demeden başını çevirdi.Hufflepuff masasının işi yara tek kızı olarak gördüğü Vanessaya sonrada Rawenclaw'a seçilen Jac'e gülümseyerek el salladı. Sonra son kez masaya göz attıktan sonra yemeğine döndü.Denise onları göremediyse onlar Dennise'i nasıl olsa bulurlardı.En olmadı yatakhanede kesin görüşeceklerdi.Bu yıl yine süper olacaktı.

Konu: Geri: Büyük Şölen C.tesi 15 Mart 2008, 19:57

Drizzt Seçmen Şapka onu Slytherin'e seçtiği için çok mutluydu.Kuzeni olan Profesör E. Linda Miller'a kaçamak bir bakış attı.Profesör E. Linda Miller'da ona göz kırptı.Drizzt gururlu ve kendinden emin adımlarla Slytherin masasına gitti ve boş bir yere oturdu.Yanına oturduğu kız onun sırtını sıvazladı.Bu kız Drizzt'in tahminine göre 3.Sınıftı.Drizzt heyecanını birilerine dile getirmek istiyordu.Yanındaki kıza;
- Slytherin'e seçildiğim için çok mutluyum.Ailem çok gururlanacak. Bu arada ben Drizzt Miller.Senin adın ne ?
dedi karşısındaki kıza gülümsüyerek.
Bu arada herkez yemek yemeye dalmıştı.Çoğunun evinde böyle nefis yemekler olmuyordu.Ama Drizzt böyle yemeklere alışkındı.Çünkü o Soylu Miller ailesinden geliyordu.Malikanelerinde her gün böyle hatta bundan daha güzel yemekler yapılıyordu.