Büyük Şölen

Lily çevresine bakındı tıka basa doymuştu.Dört masa birden yemek yemeğe devam ediyordu.Lily gözlerini tavana kaldırdı tavan çoğu şölende olduğu gibi gece mavisi ve mumlarla kaplıydı.Lily evini, ailesini,odasını çok seviyordu ama her zaman hogwarts'ın ihtişamı bambaşkaydı.


Hogwart adeta macera kentiydi.Bir sürü ders ve ödevlerde olsa arada cezayada kalsa burası Lily için vaz geçilmezdi.Lily'nin bu sene son senesiydi''keşke profesör olarak burada kalsam''diye düşündü.evresine bakındı aynı masa da oturdu arkadaşlarının çoğuda bunu istiyordu.


Lily bu senenin son senesi olduğunu düşüşndükçe hüzünleniyordu.Buraya ilk geldiği günü hatırladı buranın çevresindekilerin anlattığın daha dehşet verici bir yer olduğunu düşünüyordu.Lily bütün tatil olduğu gibi yine düşüncelere dalmıştı kardeşinin ona uzattığı tabak ile irkildi kendine geldi.Ve kardeşinin ona uzattığı börekten bir tane alarak tabağına yerleştirdi.


Kardeşine dönerek''bu sene son senemiz burayı özleyeceğiz Tatyana''dedi.devam etti ''sence''.

Tabağındakileri ddiklemeyi bırakıp biraz puding yedikten sonra kafasını kaldırdı Sarah. İpeksi çikolata rengi saçları her zamanki gibi gözlerine dökülmüştü, onları sırtına doğru atıp dirseklerini altın tabağının iki yanına dayadı ve etrafına bakmaya başladı.

Hemen arkasındaki masa Hufflepuff'lara aitti, sarı ve siyah renklerden anlamıştı. "İyi kalpliler..." diye mırıldandı, "Yani hiçbir özelliği olmayanlar." Gülmeyle karışık bir umursamaz ifadeyle en köşedeki altın-kırmızı flamalı masaya bir bakış attı ve tasasızca önüne döndü tekrar. Cahil cesaretini her zaman salakça bulmuştu zaten. Karşısında oturan uzun siyah saçlı çocuğa bir bakış attı. Birinci sınıflarla beraber oturuyordu ama onu trende gördüğünü hatırlamıyordu, ya da kayıklarda. Ağzına bir melas şekerlemesi atarak gözlerini çocuğa dikti ve sordu: "Hey, selam. Sen birinci sınıflardan mısın? Seni sırada görmedim."

Yüzünde sakin, rahat ve meraklılıktan tamamen uzak bir ifade vardı ama yine de çocuğun cevabını bekledi. Yemekler yavaş yavaş bitirilirken, salondaki uğultu azalıyordu. Müdire yeni bir konuşma yapacak mı acaba , diye geçirdi içinden Sarah. Sol tarafında oturan sarışın kıza bir göz attı, sonra tekrar bakışlarını çocuğa dikti..

edit: italic kuralı! - acm

Sarah F. Ainsworth demiş ki:

Karşısında oturan uzun siyah saçlı çocuğa bir bakış attı. Birinci sınıflarla beraber oturuyordu ama onu trende gördüğünü hatırlamıyordu, ya da kayıklarda. Ağzına bir melas şekerlemesi atarak gözlerini çocuğa dikti ve sordu: "Hey, selam. Sen birinci sınıflardan mısın? Seni sırada görmedim."

Yüzünde sakin, rahat ve meraklılıktan tamamen uzak bir ifade vardı ama yine de çocuğun cevabını bekledi. Sol tarafında oturan sarışın kıza bir göz attı, sonra tekrar bakışlarını çocuğa dikti..

Keiran önündeki kadehin ince kristalden kenarında parmağını dolaştırıp o tiz sesin çıkmasını sağlamakla uğraşıyordu ki, karşında oturan birinin seslenmesini duydu. Kimin konuşuğunu anlamak için başını kaldırıp baktığında bembeyaz tende iki çift parlak mavi gözün ona bakarak beklediğini anladı. Bir an için ne demesi gerektiğini anlamadan baktı. Kız bir ara yakınında bir yerde duran sarışın kıza bakınca Keiran acaba onu tanıyıp tanımadığını düşündü. Belki de tanıyordu. Karşındakinin ona geri dönen bakışlarını görünce konuştu.
"Evet, birinci sınıflardanım.... Görmemiş olabilirsin bir ara o.." Müdürü başıyla işaret ederek devam etti. "Müdire tarafından kılığımdan dolayı uyarı alıyordum. Grubun arkasında kaldımdı bir ara, belki ondan görmedin. Bilemiyorum." Saçma sapan konuştuğunu düşünmeye başlamıştı. Ama gene de kızın bu cevapla tatmin olup olmadığını umursamadı. Kız "tamam" dercesine kafasını sallasa da hala bakmaya devam ediyor olması, Keiran'ı biraz huzursuz etmişti. Bir de onun ağzında devamlı bir şeyi çevirip duruyor görünmesi kendisini daha da germişti. Yiyecek gibi miydi ki? "Madem öyle... Sen de devam et." İçindeki sese uydu. Sağ elini ona uzattı.
"Adım Keiran. Keiran O'Dwayne. Senin ki?" Kız, Keiran'la tokalaştı.
"Sarah Ainsworht." Keiran'da peki anlamında kafasını salladı. Kız gayet rahat ve sakin bir halde bakıyordu ki Keiran onun neden kendisiyle konuştuğunu anlamak istedi.
"Memnun oldum Sarah." Diyip diyeceği son şeyin bu olduğunu düşündü. Sohbet konusu açmakta, hele ki ilk defa karşılaştığı bir kişiyle zorlanan Keiran için sohbet bu noktada tıkanmıştı. Sarah'sa ellerini -ki bu eller son derece zarifti ve güzel ince bilekleriyle insanı izlemeye teşvik eden bir dans sergiliyorlardı- çenesinin altında birleştirmiş ona bakmaya devam ettiğini gördü.
Keiran bakışını kaçırmak için Sarah'ın sırasında, biraz ilerde oturan sarışın kıza baktı. O sarışın kız da arada Keiran'a bakışlar atıp genelde etrafı inceliyordu. Bunu fark eden Keiran başını hafifçe öne eğerek kıza olan bakışını saklamaya gayret etti.. Onun kendisine bakmasından ve bundan memnun olmasının sebebini kendine sorsa da içindeki sesden cevap alamadı.
Bu arada Sarah'ın da ona alaycı bir gülümsemeyle baktığını gördü. Sarah'ın son derece zeka imareler taşıyan güzel bir yüzü olduğu kesindi. Kesinlikle boş bakmıyordu. Ama insanı gıcık etmekte Keiran emindi ki üstüne yoktu bu kızın.

edit: italic kuralı! - acm

"Hayır değil." dedi Sarah sakince ve bir melas şekerlemesi daha mı yoksa bir parça çikolata mı yesin, biraz düşündü. Ağzına ikinci şekerlemeyi atarken tembelce oturuduğu yerde kaykıldı:

"Babam İngiliz, Ainsworth. Anlarsın işte, kuzey İngiltere'de, sanırım uygarlık kurulduğundan beri yaşıyorlar. Babam bunu abartmaya bayılır. Annem İrlanladı, O'Grady."

Sakin sakin yanıtladıktan sonra balkabağı suyu sürahisine uzanıp kendine bir bardak doldurdu. Parlak turuncu renkli içeceğin etrafa yayılan şekerli, hoş bir kokusu vardı. Bir yudum alıp ağzındaki şekerlemeyi tamamen eritmeyi başardıktan sonra dudaklarını yaladı ve Keiran'a çevirdi bakışlarını: "O'Grady'leri biliyorsun herhalde?"