Gryffindor 1 Numaralı Erkekler Yatakhanesi

"Haklısın ama... Onların santimyanında olmak bile felaket! Görsen, ne desem ne yapsam suç! Onların yaptığı her canilik, yani anlarsın ya hepsi kara büyücü, Black ailesi için şeref; benim yaptığım iyilikler de yüz karası. Black soyunu asıl onlar kirletiyor. Hem de bunla gurur duyuyorlar. Sahi sen kimlerdensin? Yani demek istediğim senin ailen kimler?" dedi Hector.

Severus'a ilk kez böyle bir soru sorulmuştu. Daha önce ailesinden kimseye söz etmemişti. Bunun başkalarının merak etmesine yol açacağını tahmin etmişti. "Benim ailem pek bilindik değil.. Anthony ailesi. İyi tarafta yer alırız. Londra'da bakanlığa yakın bir bölgede evimiz var. Geçenlerde kötü bir olay oldu. Ölüm Yiyenler'in saldırısına uğradıklarına dair mektup aldım. Onları çok merak ediyorum.." dedi tedirgin bir yüz ifadesiyle..

[b]"Benim ailem pek bilindik değil.. Anthony ailesi. İyi tarafta yer alırız. Londra'da bakanlığa yakın bir bölgede evimiz var. Geçenlerde kötü bir olay oldu. Ölüm Yiyenler'in saldırısına uğradıklarına dair mektup aldım. Onları çok merak ediyorum.." dedi Sev bir hayli düşünceli biçimde. Üzgün olduğu bir hayli belli oluyordu.
'' Umarım bir şey olmamıştır. '' dedi Hector. Üzülmüştü. Öfkelenmişti de. '' Lanet olsun şu kanı bozuklara!'' dedi hiddetle. '' Umarım bir şey olmamıştır. Sen de cevap yazdın mı? Yani istersen Öğretmenlerin biriyle de görüşebilirsin hani Bina Başkanı ile falan... '' diye bir öneri de sundu ama bunun saçma olduğunu düşünmeden edemedi de. Ama başka bir şey de gelmedi aklına.[/b]

"Benim ailem pek bilindik değil.. Anthony ailesi. İyi tarafta yer alırız. Londra'da bakanlığa yakın bir bölgede evimiz var. Geçenlerde kötü bir olay oldu. Ölüm Yiyenler'in saldırısına uğradıklarına dair mektup aldım. Onları çok merak ediyorum.." dedi Sev bir hayli düşünceli biçimde. Üzgün olduğu bir hayli belli oluyordu.
'' Umarım bir şey olmamıştır. '' dedi Hector. Üzülmüştü. Öfkelenmişti de. '' Lanet olsun şu kanı bozuklara!'' dedi hiddetle. '' Umarım bir şey olmamıştır. Sen de cevap yazdın mı? Yani istersen Öğretmenlerin biriyle de görüşebilirsin hani Bina Başkanı ile falan... '' diye bir öneri de sundu ama bunun saçma olduğunu düşünmeden edemedi de. Ama başka bir şey de gelmedi aklına.

Ve böyle konuşurlarken yeni bir öğrenci girdi içeriye.

-"Selam!.Ben James Freelive.Yorucu bi gün geçirdim.Diğerleri bana burada kalabileceğimi söyledi.Bugün ilk defa patronus büyüsü yaptım.Cok heyecanlandım."dedi ve eşyalarını girişe bıraktı.

Gölden hızlı adımlarla uzaklaşan David, gideceği yeri biliyordu. Kafasındaki plana göre aklındakini ancak yatakhane de Severus, James ve belki de Charlie'nin yardımıyla yapabilirdi. Aslında çok iyi iksir hazırlayan biriydi Davdi; ama şuan biraz sinirli ve biraz da üzgün olduğu için işlerin kötü gitmesini istemiyordu. Bu yüzden de arkadaşlarından birinden yardım almalıydı ki, en iyileri James, Severus ve Charlie'di. Hızlıa adımlarla Gryffindor Ortak Salon'una gelen David, arkasından Hayley'in Kevin diye bağırışlarına aldırmayarak yatakhanesine gitti. İçeride sadece James vardı. Ama bu David'e yeterdi, en azından hiç kimsenin olmamasından iyiydi bu. Nefes nefese konuşmaya çalıştı; ama kendini çok zorluyordu. Bir an ağzından kanlar fışkıracakmış gibi hissetse de kendini, olayı James'a anlatmalıydı. James'ın şaşkın bakışlarının altından bir yandan yatağının altındaki iksir kitabını arıyor, bir yandan da James'a cevap vermeye çalışıyordu:

"James! Yardımın... Yardımın gerek!"

nefes nefese kalmış bir şekilde konuşmaya çalışsa da, James'ın yüz ifadesinden anlaşılmadığını düşündü ve biraz dinlenip nefes alımlarını düzenleştirdikten sonra konuşmasına deavm etti:

"İksir hazırlayacağım, şu dolaptaki küçük kazanı getir bana. Şimdilik bir şey sorma lütfen. Biliyorum bu hakkın; ama sonra hepsini anlatacağım."

dedi. James uzandığını yatağından kalkıp şaşkın gözlerle David'e bakarak, dolaptaki küçük kazanı David'in önüne bıraktı. Tam da bu sırada içeriye Kafasız Nick girdi. David iksirin yapılışını okuduğu için kafasını kaldırmadı. Okumaya devam etti.

"İçindekiler: Sarmaşık ağacı yumurtası.
İksiri içen kişi, iksiri veren kişiye aşık olur. Amortentia 'ya benzer. Nefret iksirinin tam tersi işlev görür."

"Neee?! Sarmaşık ağacı yumurtası mı? Ama bunu nerden bulacağım ki? Nick, seni gördüğüme ne kadar çok sevindim bilemezsin. İksir proefsörünün odasından bir tane sarmaşık ağacı yumurtası alır mısın? Lütfen, bu çok önemli."

dedi. Şaşkın gözleriyle ve neredeyse kopmuş olan boynuyla David'e bakmayı sürdüren Nick, cevap vermeye hazırlanıyor gibiydi.

Nick, şaşkın bir şekilde David'e bakıyordu. Profesörün odasına izinsizce girmek? Saydamdı bu yüzden bu onun için çok kolaydı fakat yine de biraz mantıksız geliyordu bu fikir ona : ''David, sence kötü bir fikir değil mi bu? Yani, yani odasına izinsizce girmem?'' dedi meraklı bir şekilde. Gözü korkmuştu Nick'in. Ama yine de hem Gryffindor hayaleti olmanın verdiği cesaretle, hem de karşısındaki telaşlığı çocuğun yalvarışları sayesinde gitmek zorundaydı. Zaten Nick de yardım etmeyi çok severdi. Teslim bayrağını çekercesine : ''Peki gidiyorum David. Umarım akıllıca birşey yapıyorsundur.'' dedi hafifçe ve İksir profesörünün odasına doğru yol almaya başladı.

Odasına giden koridorda rahat ve biraz da telaşlıca ilerleyen Nick, sağa doğru kaymış olan tüylü şapkasını bir hamleyle düzeltti. Kabarık, Fransız dizaynı yeleğini de düzelttikten sonra odaya vardığını farketti. Gözlerini kapadı hiçbir şey olmaması umuduyla ve kapıdan hızla içeri girdi. Saydamlığı bir kere daha işe yaramıştı işte. Şimdi neredeydi bu yumurta? O sırada rengarenk, garip ve değişik yumurtalar battı gözüne. Hemen o tarafa doğru ilerledi ve yazıları okumaya başladı. Değişik, saçma isimler... En sonunda : ''Hah! İşte! İşte bu olsa gerek! Sarmaşık ağacı yumurtası! Tamam... Şimdi hemen çıkmalıyım buradan.'' dedi ve kapıdan yine aynı şekilde çıktı. Saydamlığın verdiği zorluk burada ön plana çıkıyordu işte. Zar zor yumurtayı yatakhaneye getirdi.

David'e doğru : ''Al işte! Burada.. Bu olsa gerek. Sarmaşık ağacı yumurtası! Tamamdır. Al şimdi bunu ve bana ne yaptığını söyle lütfen.'' dedi Nick telaşlı ve yorulmuş bir halde. Uçmaktan yorulmamıştı tabii, meraktan yorulmuştu. David şimdi n'apacaktı?

Misafir

Nihayet Hogwarts ahalisi, neşeli bir günün ilk izlenimlerini veren güneş huzmelerinin okulun çeşitli yerlerinde kendini göstermesiyle birlikte, bir hafta sonuna daha adım atmıştı. Buna en çok sevinenler de öğrenciler gibi görünüyordu. Hafta boyunca dersten derse koşturup, ödevden ödeve geçen, okul kütüphanesi neredeyse ikinci adresleri olan öğrenciler. İki günlük bir tatilin gelip çatmasından dolayı Hogwarts arazisine akın eden Gryffindor yatakhanesi de bu vesileyle boştu. Yatakhanede yarı uyuklayarak tembel tembel vakit geçiren James, bulunduğu ortamın boş olmasından daha bir memnundu. Turuncu kafası, tombul yastığına gömülmüş bir halde, yorgunluğunun kalan bir kısmınıda üzerinden atmanın keyfini yaşıyordu.

Ancak ne olmuşsa olmuş, her zamanki gibi keyfine mola vermek zorunda kalmıştı. Az öncesinde yatakhaneye dalan David, James’in yanına hücum ederek hızlı ve pek anlaşılmayan bir ses tonuyla bir şeyler söylemeye başlamıştı. Turuncu kafalı çocuk, yatağının üzerinde, dirseğiyle yarı kalkınmış halde ve bir şeyler anlamaya çalıştığından buruşmuş yüzüyle başkanlarını dinlemeye uğraşıyordu. Bir yandan da, çocuğun yorgun görüntüsü ve sesinden dolayı neler olduğunu merak etmeye başlamıştı. Sonunda David’in ağzından doğru düzgün iki kelime çıkıvermişti. Ama ne? Ne yardımı?

”Ne? Neden bahsediyorsun?” diye düşüncelerini dışarı dökerken çocuk, kendi konuşmasına çoktan ara vermiş, James’in karşısında dikilerek, yorulduğuna işaret olan derin nefesler alıp vermeye başlamış, birkaç saniye sonra buna bir son verip, yeniden konuşmaya başlamıştı. İksir hazırlayacağını söylemişti. Hem kendisinden yardım istiyor, hem de bir şey bilmemesini istiyordu. ‘Şimdilik…’

”Peki, öyle olsun bakalım.” dedikten sonra yatağından zıplayarak kalktı ve kendi yatağının hemen yan tarafında olan David’in yatağının orada bulunan dolaba koşturarak kapağını bir hamlede açıverdi. Dolabın içi pek bir karışıktı. Şimdi David’in neden ‘küçük kazan’dediği anlaşılıyordu. Kapağın ardında saklı iki kazan yatıyordu. Alttaki rafa kondurulmuş olan küçüğü eline aldığı gibi dolabın kapağını kapattı. Arkasını dönmüştü ki yatakhaneye Nick’in girdiğini fark etti. Uzun süredir ortalıkta göremediği ve aralarının samimi olduğu hayalete başıyla selam verirken David’in bir kitaptan bir şeyler okumaya başladığını gördü. Çocuğun yanına yaklaşarak söylediklerini dinledi. Sarmaşık ağacı yumurtası.

”Hah, şimdi görürsün iksiri!” diye yarı sırıtıp, yarı tedirgin bir ifade sergilerken David, kendisine bir bakış attıktan sonra Nick’le söze girişmişti. Resmen hayaletten bu malzemeyi aşırmasını istiyordu. Nick, bunu yapar mıydı peki? Kafalar hayalete çevrilmiş, cevap bekleniyordu ki, saydam arkadaşları Nick, ince sesiyle beklenen cevabı vermişti. Aslında doğru söylüyordu. Bu, kötü bir fikir sayılırdı. Hayalet, sözlerini bitirdikten sonra, birkaç saniyeliğine duraksamış, kendine bir düşünme süreci tanıdıktan sonra, yine kendi kendisini ikna edebilmiş ve tekrar lafa karışmıştı. James, olumlu cevabı duyduğunda sırıtmadan edemedi.

Derken hayalet, yatakhaneyi terk etmişti. David ve James, merak içerisinde Nick’i beklemeye koyulmuş, yatakhaneyi adımlayarak vakit geçirmeye başlamışlardı ki birkaç dakika içerisinde hayalet, yarı tereddütlü yarı bezgin bir suratla yatakhaneye dönüvermiş, anlaşıldığı kadarıyla epey zorla istedikleri malzemeyi kendilerine ulaştırmıştı. Ve kendisi gibi hayalette neler olup bittiğini bilmek istiyordu. Nick’le birlikte meraklı bakışlarını David’e çevirerek ağzından çıkan tek bir kelime ile beklemeye başladı.

”Evet…”

Out: Aceleye getirdiniz, çıkan RP'ye bakın -_-"

Apollon'un verdiği cezayı bitirmişti. Ama nasıl bitirmişti bir kendisi bilirdi bilirdi.. "O bulanık yüzünden hepsi.. Offf.. Her yerim ağıyor" Her tarafı özellikle sırtı çok ağrıyordu. 10 tane tuvaleti temizlemişti. Ne için? Bir sivri-zeka iksiri hazırlarken yakandığı için. "Bir daha yasak işler yaparsam ne olayım?" Söylene söylene ortak salona gelmişti. Şifreyi söyleyince kapı açıldı ve içeriye girdi. O girdiğinde de Neredeyse Kafasız Nick ortak salondan çıkıyordu.

"Neler oluyor burda?" David'e ve James'e meraklı bir bakış attı. Neredeyse Kafasız Nick hiç beklemeden geri dönmüştü. O elindeki de neydi? Sarmaşık ağacı yumurtası mı o? Sarmaşık ağacı yumurtasıyla ne işleri olabilirdi ki? İksir dersinde yaptıkları bir iksirde kullanmışlardı bu malzemeleri.. Ne iksiriydi o? Ne iksiriydi..?

David'in önündeki küçük kazana baktı. henüz içi boştu. James'de dikkatlice izliyordu. Meraklı yüz ifadesi değişmemişti. David'e baktı. "Neler oluyor burada çocuklar? Yoksa.. Yoksa Aşk İksiri mi yapıyorsunuz?" Evet.. Bir anda aklına gelmişti. İksir dersinde profesörün isteği üzerine herkesin yaptığı aşk iksiri.. Sarmaşık ağacı yumurtasınıda bu iksirin yapımında kullanmışlardı..

Çok yorgundu ve daha fazla ayakta duramıyordu. David ve James'in cevabını beklemeden kendini koltuğa bıraktı. Her yanı ağrıyordu. "Biliyor musunuz çocuklar? Bugün iksirlerle başım fena hâlde dertte.." Peki aldığı cezayı anlatmalı mıydı?10 tuvaleti temizlediğini söylemeli miydi? Arkadaşlarının komik olduğunu düşüneceği bir konu olduğunu düşündü. David'in önündeki küçük kazana doğru bakarken onlardan burada neler olup bittiğine dair bir cevap bekliyordu..

David, bir yandan yerdeki kazana su döküyor, bir yandan da Nick'in cevabını bekliyordu. Heyecanla atan kalbi, sanki duracakmış gibi gelse de David, peşinden atlı kovalıyormuş gibi işine devam ediyordu David. Saydam arkadaşları Nick, David fikrini kötü bulsa da, büyük bir cesaret örneği göstererek iksir profesörünün odasından sarmaşık ağacı yumurtası almayı kabul etmişti. Kısa bir sevinçle kalbinin heyecanını unutan David, iksirini hazırlamaya aralıksız devam ederken, bir yandan da iksirin nasıl içirilmesi gerektiğini okuyordu. Yarım yamalak okumalarını göre iksiri için kişi ilk kimi görürse ona aşık oluyordu, deliler gibi. Yani işin büyük bir dikkat gerektiren kısmı buydu. James bir açıklama beklermişcesine bir yandan David'e bakıyor, bir yandan da odaının içinde dönüp dolaşıyordu. David bu bakışları elinin tersiyle itiyor, Nick gelince aynı açıklamayı bir daha yapmamak için sessiz kalıyordu. Nick yatakhaneye geri geldiğinde, David'in istediği sarmaşık ağacı yumurtasını getirmişti. david Nick'e teşekkür eden bakışlar atıp işine devam etti ve kısa bir süre sonra iksir bitmişti. Hareketsizce kendisine bakan saydam arkadaşları Nick ile James, David'den bir açıklama beklediklerini gözlerinden bile belli ediyorlardı ki, haklıydılar. Kazanda hazır olarak bulunan iksiri küçük bir iksir tüpüne döküp ardından cebişne atan David, bir an olsun rahatlamıştı. Şimdi ise tek düşündüğü bu olayı Nick'e ve James'a nasıl anlatağıydı. Belki saçma bulacaklardı; ama doğru söylemek zorunda hissediyordu kendini.

"Belki saçma bulucaksınız; ama gerçeği söylemem gerektiği biliyorum."

dedi, kendi yatağına oturdu ve olayı anlatmaya koyuldu:

"Bu gece rüyamda Hayley'i gördüm. Benden ayrılıyordu. Sabaın altısında hazırlandım ve göl kenarına gitmek için yola koyuldum; ama bundan önce bir not yazdım ve Hayley'in ayatkhanesinin altından attım bunu. Hayley notu görünce yanıma geldi göl kenarında. Rüyamı anlattım, aramızın kötüye gittiğini söyledim ve o sadece sustu. Düşünebiliyor musunuz? Sadece sustu, ne kadar kolay değil mi susmak? Ben de çekip gittim; ama içim içimi yiyor. ondan ayrılamam, bu kendime yapacağım en kötü şey olur, şuanlık. Bu yüzden de aşk iksiri hazırladım ve Hayley'e içirip eskisi gibi kendime aşık edeceğim onu."

dedi. Ağzından 'aşk iksiri' kelimesi çıkınca James'ın ve Nick'in daha pür dikkat kesildiklerini ve biraz da şaşırdıklarını surat ifadelerinde okuyabiliyordu David; ama hiç bir önemi yoktu, bunu yapacaktı. Açıklamasını bitirmişti; artık işine koyulabilirdi. Tam bu sırada Severus çıkageldi; David bir açıklama daha yapamayacaktı.

"Evet Severus bu bir aşk iksiri, şimdi açıklayamayacağım, sana James ve Nick açıklar."

dedi ve kapıyı aralayıp Ortak Salon'a indi. Gözleri ağlamaklı ona bakan Hayley'in aynına gitti.

Charlie, büyük kazan gürültüleri ve yüksek sesler yüzünden uyanıverdi. Uyanmasıyla kendini tekrar yatağa atması bir oldu. Gözlerini dikkatlice ovuşturdu ve tekrar baktı. Aynı şeyi yine görmüştü. Merlin gibi kazanın başına toplanmış birileri vardı fakat net göremiyordu Charlie sabahın sarhoşluğundan. Berbat bir koku geliyordu. Ardından olabildiğince yüksek sesle kendini belli etmeye çalıştı : ''Off! Uyuyoruz burada ya! N'apıyorsunuz çocuklar? Göremiyorum ki sizi... Öff...'' dedi uykusunu açan bu sözleriyle. Daha doğrusu sözleri mi demeliydi, bu berbat koku mu demeliydi, yoksa kazanın çıkardığı gürültüler mi demeliydi? Akabinde hızlıca yataktan kalkarak, itinayla üstünü giyindi ve ağır ağır çocukların yanına gitti. James, Severus, David... Ha bir de Neredeyse Kafasız Nick vardı tabii! Charlie'ye doğru mazlum ama telaşlı bir şekilde bakıyordu. Charlie hiçbir şey anlamamıştı bu olaylardan. Bu kazan neydi? Kazan küçücüktü fakat koskocaman bir kazanmışcasına gürültülü sesler çıkarıyordu. Ortak Salon'un dışında olan bir öğrenci içeride kavga çıkmış sanabilirdi. Sıkılmışcasına : ''Uff, ne kadar gürültülü ya, tadilat gibi...'' dedi. O sırada Nick güldü ince ve tiz sesiyle. Galiba bu gergin ve meraklı etrafı dağıtmaya çalışan tek kişiydi bu saydam dost...

Ellerini bir yukarı bir de aşağı kaldırarak : ''Tamam, tamam... Anlamaya başlıyorum galiba. Aşk iksiri değil mi? Yumurtalar... Ve Nick... Onu almaya ya sen gittin ya da başka birinde vardı. Değil mi?'' dedi. Nick onaylarcasına kafasını usulca salladı. İşte Charlie'nin dediklerini doğrulayan en güzel kanıttı bu. Ortalık birden dedektiflik bürosuna dönmüştü. Herkes birine birşey soruyordu. Severus, James, David.. Biraz huzursuz görünüyordular. O sırada David büyük bir hışımla çıktı Severus'a birşey diyerek. Sanırım Charlie de Severus gibi ortada kalmıştı. En iyisi Nick'e sormaktı. Meraklı bakışlarla : ''Nick n'oldu?'' dedi. Nick şaşkın ve telaşını hala sürdürerek açıklamaya başladı : ''Gerçekten kötü bir fikirmiş saydam dostum.'' dedi. Aslında Hayley ile David'e üzülmüştü fakat bir suskunluk yüzünden küsülmesi biraz saçmaydı. Hele ki bu yüzden aşk iksiri yapılması. Hele ki Nick'in izinsizce gidip odadan yumurta aşırması.

Mavi gözlerini yatağına dikti Charlie. Çok dağınık gözüküyordu tertemiz olmasına rağmen. Gidip toplamaya üşendiği için düzenlemedi. Biraz da geleneğe uymuştu aslında ve de kesinlikle ortama... Kimsenin yatağı düzenli değildi fakat hepsi tertemizdi. Beyazlar açıldıkça açılmış karbeyaz rengine bürünmüştü. O sırada yeniden iksir konusuna yoğunlaştırdı gözlerini ve beynini. Şimdi n'olacaktı? David'in arkasından koşmaya başladı ki önünde beliren saydam dostunu gördü : ''Hayır Charlie. Gitmemelisin!'' dedi Nick. Charlie : ''Neden Nick? Belki teselliye ihtiyacı var?'' dedi. Nick hayır anlamında başını salladı : ''Bazen yalnız kalmak teselliden çok daha iyidir Charlie.'' dedi saydam dostu Nick. Ardından Charlie yeniden ağzını açtı : ''Peki o zaman Nick. Seni kırmayacağım.'' dedi boğun eğmiş bir şekilde. Ama yine de David'in arkasından gitmek istiyordu. Onun n'apacağını bilmiyordu ama Charlie'nin umduğu gibi İnşallah bir delilik yapmazdı.

Severus'a döndü merakla : ''Sen bu konuda ne düşünüyorsun Severus?'' dedi. Kendisini destekleyen biri çıksın istiyordu. Bu olasılığı çoğaltmak için James'e de aynı soruyu sordu.

» 1 Nolu Erkekler Yatakhanesi