Akşam üzeri... Göl yakınında...

Misafir

Keiran söz verdiği gibi o günkü derslerinden sonra, Lily'e yardımcı olmak için birlikte kütüphaneye gitti. Aslında, Lily'e bugünkü derslerde anlamadığı konuları anlatmak için ortak salon yerine daha sessiz bir yerde olmayı istiyordu. Ancak Büyük Salon, kütüphane öğrencilerle doluydu. Oradaki görevliden yeni kütüphane kartlarını çıkarıp, Lily'e yardımcı olabilecek bir iki kitapta buldular, sonra da kitaplarla birlikte dışarı çıktılar. Keiran sırt çantasını düzeltirken Lily'e baktı. Lily elinde ağır ciltli yeni kütüphaneden aldığı kitapları ve omzunda her zaman onun bir taraf doğru eğen ağır çantasıyla, kısacası onca yüküyle yürümekte zorlandığını görünce onun elindeki kitapları da alıp kendi kolunda duranların üzerine kattı. "Yeterince ağırlığın var. Bunları da ver, ben taşırım."
Lily sevimli ve teşekkürle dolu bir gülümsemeyle ona bakarken bir yandan da kollarını ovuşturdu.
"Teşekkürler... de biz bunları nerede inceleyeceğiz? Ortak salon dolu... kütüphane dolu... Büyük Salon desen o da dolu...."
Keiran'da elinde kitaplar, büyük salona bakan giriş bölümünde etrafa bakıp duruyordu. Sonra gözleri hala açık dış kapıya dışarı bakarken Lily ile konuşmaya devam etti. "Eğer 'üşümem' dersen, dışarıda rüzgarın az olduğu bir yer bulabilme şansımız olabilir sanırım. Ne dersin?"
Lily kısa bir süre dışarıya baktı. Sonra cübbesine sarınıp Keiran'a gülümsedi. "Eğer çalışabileceksek neden olmasın?"
"Pekala, o zaman gidelim. Fazla orada burada oyalanırsak akşamın karanlığı hemen gelecek ve biz daha hiç çalışmamış olacağız..." Keiran, Lily ile giriş kapısından çıktı, birlikte bahçede ilerlediler. Birçok öğrenci Kuzey İskoçya'nın Ekim ayındaki bu serin ama güneşli akşam üzerisini değerlendirmeye çalışıyordu. Kimi öğrenciler toplanmış çeşitli oyunlar oynarken, kimileri sohbet grupları oluşturmuştu. Bir süre etrafta kendilerine uygun bir yer aradılar. Sonunda göl kenarına yakın olan ama onları serin ve hafif rüzgarlı havadan koruyacak, ağaçlıklı bölge buldular. Lily hemen bir ağacın altına oturup cübbesine sarıldı. Keiran'da elindeki kitapları yere bırakıp onun yanına yere oturdu.
"Önce hangisinden başlayalım dersin, sen söyle?" Keiran hafif rüzgarın yüzüne doğru dağıttığı saçlarını geriye doğru attı. Ama rüzgar onlarını gene geri getirdi. Lily ise önlerindeki kitaplara bakıp dudağının bir tarafını hafiften ısırıyordu. Keiran onun bu halini sevimli bir küçük serçeye benzetti. Böyle zamanlarda Lily ona kardeşi Marian'ı anımsatıyordu. Keiran yüzünde ister istemez hafif bir tebessüm oluştuğunun farkında değildi ve Lily'i sabırla beklemeye devam etti.

Konu: Geri: Akşam üzeri... Göl yakınında... Cuma 21 Mart 2008, 20:00

Lily önündeki kitaplara bakarak derslerin başladığı gerçeğini istemesede kabullendi.Evet dersler başlamıştı ve anlaşılan derslerin Lily'yi beklemeye niyeti yoktu.Bu sene farklı olacak..Öyle umuyordu.Yinede derslerde zor sevmiyordu çok.Yani rekabet severdi aslında zoruda.Sadece..Dersler bunun dışındaydı herhalde.Belki bazıları haklıydı tembel biriydi.Özellikle bir Ravenclaw için.Ama Ravenclaw olması tembel biri olmasını engellemezdi değil mi ? Ravenclaw'lar zekiydi çalışkan değil.Öyle olmasa bu binaya giremezdi.Böyle düşündüğünden Keiran'ın sorusunu da yarım yamalak duydu.

"-gisinden başlayalım dersin, sen söyle?"

Lily birkaç saniyede sorunun başını anlamıştı.Soruları böyle yarım yamalak anlamak ve birkaç saniye salak gibi dikilmek hiç hoşlanmadığı bir şeydi.Ama düşüşncelerini dış görünüşüne yansıtmadı.Keiran'a döndüğünde yüzündeki hafif tebessümü fark etti.Anlamını çıkaramıyordu.Alay?Sevinç?Garipseme?Hepsi olabilirdi.O sırada soruyu hala cevaplamadığını farketti.Lanet olsun.

"Fark etmez.Sen seç."

dedi hemen.Hava çok garipti.Soğuk desen çok değil ama rüzgarlı biraz.Böyle bir havanın boğucu olması gerekir ama sadece üşüme hissi veriyordu.Gökyüzü ve bulutlar gri tonlarındaydı.Lily havanın yağmura dönüp dönmeyeceğini merak etti.Tam yağmur havasıydı.Sevmezdi böyle havaları çok.hoşlanmadığı her şeyi anımsatıyordu ona böyle havalar.Bakışlarını büyük ihtimalle havadan dolayı oldukça boş olan göl kenarında gezdirdikten sonra göle sabitledi.Gri göğün yansımasını yasak orman kıyılarındaki ağaçlar tamamlıyordu ve ortaya bir tablo çıkıyordu.Tekrar yanında duran kalın,deri ciltli kitaplara baktı..Bir yanıt bekleyerek Keiran'a döndü...

Misafir

Lily'nin pası kendine atmasıyla Keiran'da önlerindeki kitaplara baktı. İçi daraldı. Hava hiç ders veya kitap okumaya uygun olmayan bir haldeydi. Aslında bıraksalar ağacın altında rahatlıkla uyurdu. Bütün günü derslerde geçmişti. Eline aldığı ilk kitabın kapağına baktı. "Tılsım'da Mükemmellik Yoktur". İçini açıp baktı. İndeks sayfasına şöyle bir göz atarken dudaklarını büzmüş düşünüyordu. Saçlarının hafif akşam üzeri meltemiyle gözüne girmesine sıkıldı. Eliyle hemen bir kısmını kulak arkasına attı.

Lily için uygun bir anlatım bulmak için göz gezdirdi... "Katı cisimleri havalandırma ve uçurma..." Hayır, bu değil... "Sıvı naklindeki taşıma yöntemleri..." Hayır, bu da hiç işine gelmezdi, göl kenarındaydılar... "Kristal ve cam...." Git işine! Ne kristali... Uygun bir şey bulamamıştı. En iyisi katı cisimlerle ilgili olan bölüm gözüküyordu... Lily'e kitabın ilgili kısmı açık olarak uzattı.

"Burayı çalış istersen... Wingardium Leviosa'da daha da mükemmelleşmeni sağlayacaktır. Gerçi yapıyorsun, ama odaklanma sorununun önüne geçmek için onu uygulamalı çalışmanı önereceğim..."
Lily sıkkın bir yüzle kabul ederek kitabı aldı. Ama okumaya başlamadan önce sırtını yasaladığı ağacın etrafındakilere baktı. Keiran ise demin aklına gelen o şekerleme meselesini uygulamayı düşünüyordu. Bu sebeple yere uzanıp ayaklarını uzattı, gerindi şöyle bir. Lily'e bakıp "hadi" anlamında bir baş sallamasıyla gözlerini kapatıp akşamın sessizliğini dinlemeye başladı.

Konu: Geri: Akşam üzeri... Göl yakınında... Cuma 21 Mart 2008, 23:18

Lily hiç çalışma havasında değildi aslında.özelliklede tılsım.derse girmiş ve beklemediği bir notu almıştı.Kesinlikle beklemediği bir notu.Oysaki şimdi ikinci sınıfta daha değişik şeyleri öğreniyor olabilirdi.Aynı zamanda sbd lerini almak için çalışıyor olurdu ama olsun.Hala yediremiyordu bunu kendine.Sıkkın bir şekilde kitabı almış ve aynı cümleyi en az beş kez okumuştu.Rüzgar hafiflemiş ve havayı ağırlaştırmıştı.Uyku havası..Ertesi sabahta havanın böyle olmamasını uman Lily esneyerek kitaba döndü.Aynı cümleyi kaç kez okumuştu acaba ? 5 ,10 ? Bir yandan düşünürken bir yanda asasını sinirli bir tavırla elinde çeviriyordu.Hava durumu ve önündeki kitap keyfini kaçırmış aklına en sevmediği şeyleri filim kareleri gibi getirmişti.Üvey annesi olacak o "Cadı",Sınıfta kalışı,yeterli bulmadığı tılsım notu,iyi geçmeyen dersleri..Listesi uzayıp gidiyordu.Lily gözü önündeki kitapta ama ne yazdığını görmeyerek asasını çeviriyordu.Asasıyla yaptığı hareket yada her neyse geçen gün cam battığından hala izi duran elinin acımasına neden oluyor ama bunu pek umursamıyordu.Tek düşündüğü şey...Aslında hiç bir şey düşünmüyordu da.Sadece içindeki tüm nefreti biriktiriyordu.Nasıl veya neden olduğunu bilmiyor olsa da..Bir hata olduğunu sonradan anlamış olsa da o sırada ne yazık ki uyuklayan Keiran'a dönmüş ve asasını ucundan çıkan enerji diyebileceği şeyse Keiran'a çarparak onu gölün kenarına kadar itmiş daha doğrusu fırlatmıştı.Lily şaşkın bir şekilde bir saniye kadar durduktan sonra Kucağındaki kitabın düşmesine aldırmayarak onun yanına koştu....

Misafir

Keiran kuşların seslerini ve rüzgarın hışırtılar çıkarmasına sebep olan ağaç dallarının seslerini dinlerken içinde ayılan rahatlamanın keyfini sürüyordu. Lily'den ses çıkmadığına göre okumaya devam ediyordu. Hayretti ki kızdan herhangi bir itiraz çıkmamıştı. "Tuhaf" diye iç geçirdi. Onun yerinde kendisi olsa kitabı alıp çoktan gitmiş olurdu. Böyle karşısında "sen çalış, ben yan gelip yatıyım" diyen biri olsa özellikle... Lily'yi halen çözememişti. Bir an dünyanın en tatlı insanı, bir an en sessizlik kuyularındaki dertleriyle büyük oruca girmiş eziyet çeken çilekeşi gibiydi... Onun bu halleri bazı zamanlar Keiran'a fena dokunuyordu. Onu silkeleyip hayata karşı dik durmasını istiyordu. Ama kırılgan bir koza gibi onu öldürecek gibi olmaktan da korkuyordu. Hem daha tanışalı kaç gün olmuştu ki? Hala aralarında tam bir arkadaşlık bağı kurulmamış, kendilerine sakladıkları sırları, bilinmeyenleri vardı....
"N'OLUYOO?"

Keiran birden havalandığını ve nereye doğru olduğunu bilmediği bir uçuşta olduğunu fark etti etmesine de, kollarını savurup bağırmaktan başka birşey yapamadı... "LİLYYYYYYY"

Bir anda kendini sert şekilde vurduğu suyun etkisiyle sersemlemiş hissetmişti. Soğuk suyun tüm vücudunu buz gibi bir deri gibi sarmasıyla nefesi tıkanmıştı. Uğradığı şokla beraber sanki kalbi göğsündne fırlayacakmış gibi düzensiz atmaya başlamıştı. Neler olduğunu anlamaya çalışmakla uğraşmıyordu. Nefes almaktan başka hiçbirşey düşünemiyordu. "ÇIK! ÇIK SUDAN!" O anda nasıl olduğunu bilmediği birşey oldu ve kendisi bu sefer sudan fırladı. Ama düştüğü yer tekrar su değil de, sert çakıl taşlarıyla dolu kıyı oldu. Yüzünde ve bütün vücudundan gelen çığlıklar umurunda değildi. İnledi ve bir süre neler olduğunu anlamaya çalıştı..

Konu: Geri: Akşam üzeri... Göl yakınında... C.tesi 22 Mart 2008, 00:34

"LİLYYYYYYY"

Lily şok olmuş bir şekilde göl kıyısına koşarken bunu nasıl yaptığını düşündü.Çok mantıksızdı çünkü böyle bir büyü ne görmüş ne duymuştu.Asasının ucundan çıkan parlak,açık mavi,gümüş ışıklar çok garipti gerçekten.Bunun Keiran'ı fırlatması daha da garipti.Daha önce böyle bir şeyi hiç yaşamamıştı bir daha yaşamamayı umuyordu zaten.Keiran'ın suya çarpışını ve çıkan poff sesini duyduğunda hem ona yardım etmek istiyor hemde sudan çıkarsa onu boğabileceği ihtimalini düşünüyordu.Yine de koşarken bir yandan bağırdı.

"ÇIK! ÇIK SUDAN!"

Göl kenarına iyice yanaşıp asasını sürekli hareket ederek büyü yapmasını zorlaştıran Keiran'a doğrulttu ve nefes nefese,kesik kesik konuştu;

"Wingardium Leviosa!!!"

Kaldırmak zordu kıyıya doğru haraket ettirmek daha da zor.Ama iyi kötü kıyıya çakıl taşlarının arasına düşmesini sağladığındaysa hemen yanına koştu.

"Ben ee...şey sen iyimisin ?"

diye mırıldandı sadece sırılsıklam çocuğa bakarak.Sorusu o kadar saçmaydı ki.Aklına çantasındaki seyahat pelerini geldi.Keiran sırılsıklamdı ve Şatoya gidene kadar donardı büyük ihtimalle.Bir kaç saniye sonra elinde pelerin yine onun yanındaydı.Pelerini ona uzatırken büyük ihtimalle anlaşılıyor olsa özür anlamına gelecek bir şeyler mırıldandı...

Misafir

Dişlerinin taırdamasını kesebilse cevap verecekti. Ama nefesini sanki donmuş olan göğüs kaslarından dolayı bir türlü içine çekemiyordu. Sadece katatone olmuş, titreyerek Lily'nin onu sardığı pelerine sarılmış orada duruyordu. Ona boş boş baktı. Keiran onun yüzüne bakınca korkunç bir dehşet ve ağlamaklı gözlerle ona baktığını gördü. Durumu çok mu kötüydü. Ona iyi olacağını söylecek tek kelime aklına gelmiyordu. Tek bildiği: "Soğuk!..Soğğğ..ukk!" Lily ona sarılmış etrafa bakıp bağırmaya başlamıştı.
"Biri yardım etsin, Lütfen!.... LÜTFEN!.... BİRİ YARDIM ETSİN!"

Bu arada gözünün üzerine akarak görmesini engelleyen şeyin ne olduğunu anlmak için elinin alnına götürmüştü. Parmaklarına bulaşan koyu kıvamlı yapışkan şeyi anlamak için baktığında midesi birden döndü... "Kan... Benim kanım..."
"Keiran ne olur... Söz veriyorum sana yardım getireceğim..."
Lily kendi kendine konuşuyor arada bağırıp yardım istiyordu. En sonunda asasını havaya kaldırıp gökyüzünde mavi bir ışık patlaması yaptı. Keiran ölmüyordu ama kanı görmek onu tedirgin etmeye, hatta birazcık ta korkutmaya başlamıştı. Soğuktan hissizleşmiş parmaklarıyla kafasını yoklamaya çalıştı. Hayır her şey yerinde idi.... "Şükürler olsun..." diye iç geçirdi. Ama soğuğun şokuna daha fazla dayanamadı. Lily'nin omzuna yığılıp kaldı.

Konu: Geri: Akşam üzeri... Göl yakınında... C.tesi 22 Mart 2008, 13:08

Sy tek başına bahçede dolaşıyordu. Bu şekilde kafasını dinlemiş oluyordu. Öyle geziniyordu, belli bir yöne gitmeden. Adımlarını düzensizce atıyordu. Soğuktu, pelerinine daha sıkı sarıldı. Esen rüzgar kulaklarında bir uğultuya dönüşüyordu. Kısa bir süre sonra bu uğultunun içinden cılız bir çığlık ses verdi. Sy etrafına bakınmaya başladı, ses nerden geliyordu? Fazla aranmasına gerek kalmadı, ileride gökyüzü mavi ışık hüzmeleri sayesinde göz alıcı bir şekilde parlıyordu. Asasını çıkardı ve göle doğru koşmaya başladı. Kötü bir şey olmamasını diliyordu.

Ağaçalrın arasından fırladığında ilk seçtiği görüntü saçlarından dolayı Lily olmuştu. Kızın birinin üzerine eğilmiş, öylece duruyordu. Sy yanlarına gidip eliyle kızın bedenini geriye ittirdi. Bu Kerian'dı, birinci sınıflardan Ravenclaw'lı çocuk.. Alnında kan vardı, yanağından toprağa akan oluk oluk kan.. Elini cebine sokup bir mendile çıkardı ve kanın bir kısmını temizledi. Sonra mendili Lily'e verdi, kızdan kafasına bastırmasını istedi. Bu sırada Sycorax başka bir kesik vs. olup olmadığına bakıyordu. Görürünürde önemli birşey yok gibiydi. Ancak Kerian hala kendinde değildi, onu Hastane Kanadı'na götürmeliydi. Asası yardımıyla yerden bir kaç cm kadar onu havalandırdı ve birlikte şatoya yöneldiler.

Konu: Geri: Akşam üzeri... Göl yakınında... C.tesi 22 Mart 2008, 14:48

Lily çevresine bakıyor birilerini görmeyi umuyordu.Bir Profesör olması pek iyi olmazdı çünkü düello yaptıklarını bile sanabilirdi ve ikisi içinde iyi olmazdı.ama mesela bir sınıf başkanıyla karşılaşmayı isterdi.Yada herhangibi bir 3. sınıf öğrencisiyle.Ama anlaşılan bu gün onun dileklerinin kabul edileceği bir gün değildi.Bir profesör - Lily uzaktan seçemiyordu kim olduğunu- onlara doğru geliyordu.Lily biraz yaklaşınca tanıdı onu.Profesör Malfoy.Lily onun kendini ittirerek Keiran'ın yanına çömeldiğini ve kafasından yanağına oradanda toprağa akan kanın bir kısmını temizlediğini ifadesiz bir şekilde izledi.Kan görmek sevdiği işlerden sayılmazdı.Ayrıca başkasının yaralanmasını görmekle kendin yaralanmak arasında çk fark vardı.O sırada Profesör elindeki mendili ona verip Keiran'ın yarasına bastırmasını istedi.Lily bunu yaparken Profesör'de başka bir yarası olup olmadığına bakıyordu.Yoktu.Lily bunu söyleyebilirdi ama konuşabilir bir durumda değildi pek.Profesör asasını Keiran'a yöneltmiş ve yerden birkaç santim havalanmasını sağlamıştı.Onlar şatoya ilerlerken Lily hemen çantalarının durduğu ağaçların oraya gitti.İki çantayıda alıp yerdeki kitapları daha boş olan Keiran'ın çantasına koydu ve Profesörün peşinden şatoya koştu...

Misafir

devam için

Misafir

Rp ortamı boşaldığından dolayı başlık, kilit.