Ormanın Girişinde..

Konu: Ormanın Girişinde.. Perş. 20 Mart 2008, 20:33

Lucienda bütün gün bi dersten öbürüne koşmaktan sonra da sadece yemek yemek,uyumak,göl kenarına gibi rutin işlerden sıkılmaya başlamıştı.Dersleri sevmediğinden değil.O zaten evde de sürekli bir şeyler okur,yeni şeyler öğrenir ve bundan zevk duyardı.Sadece okuldan bu kadar bahsedildikten sonra yeni bir şey olmamasıydı sıkıcı olan.Dersler zaten neredeyse bütün gününü alıyordu.Geri kalan zamanını da sadece gölde geçiriyordu.Tanıdğı bir kaç insan vardı elbette.Ancak hiç biriyle iyi değildi.Bunun bu kadar kısa zamanda olması mümkün de değildi zaten.Lucienda kendini kimseye bu kadar çabuk açamazdı,tek sorun buydu.Yine de biraz kendi kendine kalmaktan sıkılmış gibiydi.Sonunda göl kenarından kalkıp biraz yürümeye karar vermişti.Havanın kararmasına en azından yarım saat var gibi gözüküyordu.Henüz kış olmamasının en büyük artılarından biri de buydu.Adımlarının onu nereye götürdüğünü bilmiyordu.Sadece göle bakaran yürümeyi sürdürüyordu.Biraz daha yürüyünce gölün kenarından uzaklaştığını farketti.Ancak şatoya doğru değil.Önünde yasak orman duruyordu.Oranın yasak olduğunu biliyordu.Adı üstündeydi işte.'Yasak Orman' Ancak çok da meraklanmıştı.Henüz hava kararmadan adımlarını hızlandırıp ormanın yakınına geldi.Artık ilk ağaçlar önündeydi.Yine de o an mantığı üstün geldi.Burada bulunması sadece kendisi için değil binası için de zararlı olabilirdi.Profesörlerden biri onu ormanda bulsa ceza verir,bunla yetinmez binasından puan kırar gibi geliyordu.Luciendaya.Bu yüzden ağaçların altına gelmeden durdu.Buraya kadar gelmesine birinin bir şey söyleyeceğini sanmıyordu.Sonuçta ormanda değildi.Sonunda arkasını göle tamamen dönerek ormana baktı.İçeri girmeyecekti,sadece baktığı zaman o kadar görkemli gözüküyordu ki.

"Kim bilir ne gizler barınıdıyor bu orman içinde.Bir gün girebilmeyi çok isterdim.Öğrenmeyi.."

O an sustu.Yüksek sesle konuştuğunu farketmişti.Görünürde hiçkimse yoktu.Yine de deli insanlar gibi kendi kendine konuşmaya başlaması tedirginlik vericiydi.Yalnızlık mı?Hayır,yalnızdı hep Lucienda zaten.Kendini bildi bileli.Belki de bu kadar kalabalığın içindeki yalnızlıktı.Belki başka bir şey.Sonunda saçma sapan düşünmeye başlıyordu işte.Burada durmanın da bir anlamı yokmuş gibi görünüyordu.Şatoya dönmeliydi belki de.

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Perş. 20 Mart 2008, 20:49

Günün son dersinden üstünde büyük bir yorgunluk ve sıkılmışlık karışımı bir ifadeyle çıkıp küçük bedenini bahçeye atmıştı ilk olarak.Her ne kadar yeni bir büyü öğrenmiş olsa dahi dersten çıkan diğerleri gibi asasıya oynamıyor,gördüğü ilk şeyi uçurmaya çalışmıyordu.Yürüyordu,nereye gittiğini bilmiyorcasına.Oysaki bunun aksine çok iyi biliyordu ayaklarının onu nereye götürdüğünü..Hogwarts'ı sevmesine neden olan belki de tek yere doğru sanki kurulmuş bir saatçesine,kendinden emin ve sık adımlarla ilerliyordu.Orayı öylesine merak ediyordu ki binasından puan kırılmasını göze dahi alarak oraya girmeyi amaçlıyordu.Hem,nerede olduğu bilinmediği sürece profesörlerin bundan haberdar olması oldukça uzak bir ihtimal gibiydi.Esen hafif rüzgar sarı saçlarını uçuştururken bunu önleme gibi bir çaba göstermiyordu.

"Kim bilir ne gizler barınıdıyor bu orman içinde.Bir gün girebilmeyi çok isterdim.Öğrenmeyi.."

Sesin geldiği yöne doğru ilerlerken kendi yaşlarında olan küçük bir kız göründü.Kumral saçları dalgalanırken o rüzgardan hiç etkilenmiyormuş gibi Yasak Ormana bakıyordu.Ash,kısa bir tereddütün ardından az öncekinin aksine daha sakin adımlarla kızın yanına ilerledi.Artık oraya girme gibi bir şansı yoktu,en azından şimdilik..

''Büyüleyici ,öyle değil mi?''

Kendisi de en az kız kadar ormanın esrarengizliğine kendini kaptırmış gibiydi.Ancak biraz daha yakından bakınca eskisi kadar girmeyi dilemediğini fark etti.Kim bilir belki de bunu bir kaç yıl erteleyebilirdi..

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Perş. 20 Mart 2008, 21:16

Lucienda tamamen ormanın büyüsüne kaptırmıştı kendini.Rüzgar bütün yaprakları hışırdatıyor,gerçek olmayan bir melodi çıkarıyor gibiydi.Gerçekten bu kadar kendi olmayan bir davranış göstermesine,kendi kendine konuşmasına şaşmamak gerekirdi belki de.Bir çekim var gibiydi.Ağaçlar onu içine çekiyor gibi.Girse birilerinin haberi olur muydu acaba?Yine de emin olmadan bir adım atarken arkasında bir ses duydu.Hemen arkasını döndüğünde bir kızın,daha önce görmüş olduğunu düşündüğü bir kızın orada durduğunu gördü.Armasından bir Slytherin olduğu belliydi.Burada kendinde başka kimsenin olmadığını düşünürken bu kız onu oldukça şaşırtmıştı.Bir an sonra kendine gelip gülümsedi.Eğer bu kız da onun kadar bu ormana çekiliyorsa en azından bir ortak yanları vardı.

"Kesinlikle öyle.Sen de benim gibi buraya çekilmiş gibi gözüküyorsun"Ve bu sefer gözlerini ormandan tamamen ayırarak kızın masmavi gözlerine baktı ve ekledi."Bu arada ben Lucienda.

Kız şimdi hiç de yabancı gelmemeye başlamıştı.Daha önce tanışmadığına emindi yine de.Belki eskiden görmüşlerdi birbirlerini o kadar.Büyücü aileleri arasında her zaman rastlanan özellik..

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Perş. 20 Mart 2008, 21:32

Kız arkasına döndüğünde umduğunun aksine Slytherin olmadığını fark etti.En azından Gryffindor ve Hufflepuff iyilik meraklılarından değildi,bu da bir şey sayılırdı.Mavi gözlerini kızda sabitlemiş onu inceliyordu.Bir yerden hatırlıyor gibiydi ama kim bilir,belki de Şölende falan görmüştü her ne kadar daha eskilerdeymiş gibi düşünsede..Kız kısa bir duraklamanın-belli ki Ash'i gördüğüne oldukça şaşırmıştı-gülümseyip konuşmaya başlamıştı.Bakışlarını yeniden ormana çevirip,her zamaki soğuk tavırlarıyla elini saçlarına götürdü.Rüzgar şimdi sinirlerini bozmaya başlamıştı işte..

''Evet,gerçekten de Hogwarts'taki en eşsiz yer.Bende Ashley.''

Bunları söylerken ormana girmek için yaptığı hamleyi geri çekti.Gelir gelmez binasından puan düşülmesini istemezdi.Bu konuda kız kardeşi ne düşünürdü en ufak bir fikri dahi yoktu..

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Perş. 20 Mart 2008, 21:50

Lucienda dikkatini ormandan çekmek için uzun süre harcamış ancak bunu Ashley'e bakarak başarmıştı.Acaba ucundan,sadece ucundan,şuradaki küçük patikadan içeri girse ne olurdu.Sadece merakını yenmek için bir kaç metre içeri girer sonra kimse farketmeden çıkardı.Yanındaki kızın,Ashley'nin de bunu onun kadar istediği belli oluyordu.Ama yine de sırtını ormana dönük tutmayı başardı.Yavaşça bulunduğu yere oturdu.Ağaçların yakınında ancak henüz gölgesinde değildi.Ve henüz çimenler solmamış,sonbahara ve soğuğa teslim olmamışlardı.Altında çimenleri hissedebiliyordu.Ancak çiçekleri değil.Burada çiçek yoktu.Anlaşılan ormanın içinde de.Sadece devasa ağaçlar.Şimdi düşünüyordu da ormana girse kaybolmayacağı garanti değildi.Kafasını kaldırıp Ashley'e bakıyordu.Ondan yüksekte duruyordu.Bir an için onun da oturmasını istedi Lucienda.Böyle bakmak çok saçmaydı.Sonunda dayanamadı.

"Sen de girmek istiyorsun sanırım Ashley?"Ancak Ashley'nin normal bir şekilde bakıldığında hiç bir şey ifade etmeyen gözlerine baktı.Ancak kendi gibi,başka bir insana fazla açılmayan insanları hemen tanırdı.Ve Ashleyle nedense belki de okula geldiğinden beri ilk defa diğer herkesten fazla ortak noktası varmış gibi gelmişti.Bu Lucienda'ya ilk anda saçma gibi gelmişti.O kadar alışkındı ki kendi kapalı kutusuna diğerlerinin kapalı kutuları onu ilgilendirmiyordu.Ancak bu sefer farklıydı.Ashley'de farklı bir şey var gibiydi.Üstelik şu an gözlerinde farklı bir şey vardı.Binasından puan düşülmesi değildi sanki endişesi.Sanki farklı bir şey..Yine de yüzüne vurmak saçma gibiydi.Oyüzden sadece "Ve yine sen de benim gibi girersen ve Profesöler farkederse olacak şey sadece seni etkilemeyeceği için girmek konusunda emin değilsin." diyerek noktaladı konuşmasını.

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Perş. 20 Mart 2008, 22:26

Kızın çimlere oturmasını ve konuşmasını sessizce,hiç bir tepki vermeden izlerken ormanı hayal ediyordu.Bir çok kitapta,ki Ash öyle çok kitap okumayı sevmezdi- Yasak Ormanda yaşam süren türlü yaratıklardan bahsediyordu ve Ash bunları görmeyi öylesine yürekten istiyordu ki!Elbette kendisine zarar vermeleri ihtimali fazlasıyla yüksekti ancak yine de gitmek istiyordu.Cesaret,onda olmayan ve çoğu zaman aptallık diye nitelendirdiği ,şu anda fazlasıyla ihtiyaç duyduğu büyük bir erdem.Şimdi arkasını döüp kendini zindanların karanlığına bırakmayı istedi.Belki de birazdan yapacağı şey aynen bu olurdu içindeki sürekli konuşan ve onu cesaretlendirmeye çalışan ses olmasa.Bunu yapmak isterdi,tabii mantıken bu yanlıştı.Kararını vermişcesine kızın yanına zarafetle bağdaş kurarak oturdu ve dirseklerini bacaklarına dayayıp yüzünü onlarda tuttu.

''Doğru tahmin Lucy..''

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Perş. 20 Mart 2008, 22:38

Lucienda karşısına oturan Ashleynin yüzüne dikkatlice bakto.Biliyordu.O da girmek istiyordu.ve onda Luciendaya çok benzeyen bir şeyler vardı.Bunu da biliyordu.Konuşmalarına gerek yokmuş gibi geliyordu.İki çift kocaman mavi göz birbirirleriyle bir araya gelince anlatmışlardı herşeyi zaten.Bu arkadaşlıktı dostluktu belki de bilmiyordu Lucienda.Yavaşça gülümsedi.

Sonra dayanamayıp arkasına bir bakış daha attı.Şimdi iyice çökmeye başlayan akşamda,şu anki alacakarnlıkta her zamankinden de güzel gözüküyordu.Kararını vermiş gibiydi.Sabır hiç bir zaman onun erdemi olmamıştı,ya da cesaret.Yine de delicesine merak onu her zaman bir şeylere itmişti sanki.Şimdi de öyle hissediyordu.O an Ashleynin ne düşündüğünü bilmek imkansız gibiydi.Sonunda verdiği kararı kendi kendisini vazgeçiremeden söyledi.Sesi sonunda olacakları düşündüğünden biraz da gergin çıkıyordu.

"Ash.Ben giriyorum.Gerçekten bu meraktan hergün gelip gitmekten,ki kendimi biliyorum öyle yapacağım, daha iyidir.Gelmek istemezsen kesinlikle anlarım"

Bu kelimeler ağzından çıktığı an geri dönüşü olmadığını biliyordu.Ne gururu ne kişiliği söylediği sözü geri almasına izin vermezdi.Ve bu sırada farkettiği bir diğer şey de Ashley'e 'Ash' diye hitap ettiği oldu.Aynen onun Lucienda'ya 'Lucy' demesi gibi.Arada konuşulmuş bir şey yoktu.Ancak yine de o kadar doğru geliyordu ki.O kadar doğaldı böyle konuşmak.Sonunda daha kararlı bir şekilde Ashley'e baktı.Gerçekten gelmek istemezse o kadar anlaşılır ve normal olurdu ki bu.Belki de kendi yaptığı delilikti.

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Perş. 20 Mart 2008, 23:02

Lucienda'nın daha fazla kendini tutamayıp arkasına baktığını fark ettiğinde Ash'de bakışlarını aynı yöne çevirdi.Güneşin batmasının etkisiyle daha bir görkemli,daha ihtişamlı ve daha esrarengiz görülen Yasak Orman içinde bastırmakta zorlandığı merak duygusunun limitini arttırıyordu.Sürekli kendisine 'Sen bir Slytherin'sin,cesur olmana hiç gerek yok...Cesaret aptallıktır,otur oturduğun yerde..Slytherin puan kaybederse kendini asla affedemezsin..Ell,Adras ve diğerleri ne düşünür bir tahmin et bakalım..'' diyip duruyor,bilinç altında kendisini ikna etmeye çabalıyordu..Taa ki Lucienda kendinden emin bir ses tonuyla girmek istediğini vurgulayana dek.Bir süre ne düşündüğü anlaşılamayan bir ifade ile Yasak Ormana baktı.Aslında kendisi de ne düşüneceğini bilmiyordu..En sonunda daha ne yaptığını bile bilmeden oturduğu yerden hiç de zarif olmayan bir şekilde kalktı ve cübbesine yapışmış olan bir kaç çimi eliyle temizledi.

''Eh,öyleyse giriyoruz..''

Az önce ne söylediğini yada ne yaptığını düşündüğünde oldukça saçma gelmişti.Ve nedense Lucienda'nın bu kararlı tavrı karşısında etkilenmişti.Gelecekte sıkı dostluk oluşacak gibi görünüyordu ve zemini şimdiden oldukça iyi atılmış gibiydi..

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Perş. 20 Mart 2008, 23:41

Lucienda Ashleye gülümseyerek ayağa kalktı.İçinde bir yerlerde bunun böyle olacağını biliyordu.Onun da dayanamayacağını.Kalkarken üstüne başına rengi solmuş çimenler yapışmıştı ve kırışan cüppesinin bir yerinde çamur lekesi gözüküyordu.Aldırmadan üstünü silkeledi ve bir adım daha attı.Artık ormana açılan patikanın önünde duruyordu.Arkadan vuran batmak üzere olan güneş girişteki ağaçları kızıla boyuyordu.Hava gerçekten kararmak üzereydi.Ve Luciendanın hesaplarına göre içeri girmek için 1 saatten biraz fazla zamanları kalmıştı.1. sınıflar için ortak salonda olma saatine az kalmıştı.Ancak onların 1 saate ihtiyaçları yoktu.Belki de bir 10 dakika bile yeterdi merakını gidermek için.Sonunda cesaret bulmak için yanına baktığın Ashleynin de yanında durduğunu 'Hadi bakalım' dercesine ona baktığını gördü ve ilk adımını attı.O an belki de bu okulda okuyan çoğu öğrencinin yapmadığı bi şeyi yapmış yasak ormana girmişti.Ve bir adım sonra her şey karanlığa gömüldü.İçerideki ilk ağaçla beraber ışık da kaybolmuştu.Ağaçlar emiyor gibiydi ışığı.Yine de ağaçların kendisinden gelen bir parıltı onlara yolu gösteriyor gibiydi.Ve bir an sonra artık patikada durmadan yürüyordu.

O kadar büyütülecek bir şey olmamalıydı.Hiç bir şey yoktu.Ancak Lucienda çevresine baktığı zmaan başı dönüyordu.Her şey o kadar aynıydı ki.Kaybolmamaları mucize olurdu.Yine de onları kaybolmaktan alıkoyan tek şey üzerinde durdukları patikaydı.Lucienda Ashleynin de yanında olduğunu biliyordu.Nefesini duyabiliyordu.Biraz daha ona sokuldu Lucienda belki biraz daha cesaret bulabilmek için.O an farketti ışığı yutan ağaçlar havayı da yutmuş gibiydiler.Dışarıda neredeyse eteklerini başlarına geçirecek kadar şiddetli olan rüzgar burada yoktu.Hatta ufacık bir esinti bile yoktu.Herşey havada asılı kalmış gibiydi.Bu kadar kolay olması gerçekten şaşırtıcıydı.Hepsi bu olamazdı.Bu yüzden yasaklamış olamazlardı.Ancak o anda ilk sorunla karşı karşıya kaldılar.Önlerindeki patika ikiye ayrılıyor ve biri sağa,diğeri sola gidiyordu.İkisi de aynı derecede karanlık gözüküyordu.Luciendanın aklı yine bölünmüştü bi yanı sağa,bir yanı ise sola diyordu.Ve sesini duyurmaya çalışan diğer bir ses de 1. sınıfa giden ve tek bildikleri büyü 'Wingardium Leviosa' ve 'Alohomora' büyüleri olan 2 öğrencinin burada bir şey yapamayacağını geri dönmeleri gerektiğini söylüyordu.Ancak Lucienda bu sesi geriye itti.Sonuçta buraya kadar gelmişti.Bir hiç için mi?Ne görmeyi bekliyordu bilmiyordu ancak büyük ağaçları ve altlarında yıllardır güneş görmemiş otları değil.

Sonunda sol diyen taraf daha baskın çıkmış gibi gözüküyordu.Lucienda yine de bunun büyük bir karar olduğunun farkındaydı.Biraz da cesaret bulmak istercesine Ashley'e baktı ve konuştu.

"Ashley,Sesi beklediğinden kısık çıkmıştı.Çevrelerindeki basık hava her şeyi yutuyor gibiydi,seslerini bile."ıhmm,Ashley.Sence hangi yola gitmeliyiz?"

İşte bu gerçekten zor bir karardı ve tek başına alınmaması gerekiyordu.

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Cuma 21 Mart 2008, 00:10

Lucy'den ilk adımı atmasını bekliyorcasına ona bakarken kız büyük bir cesaret örneği göstermiş,çoğu aptal cesaretine sahip olan aslanların bile yapamayacağı şeyi yapmış,tüm profesörlerin yasaklamış olduğu o devasa,büyüleyici ormana ilk adımını atmıştı.Peşinden sanki içi doldurulmuş gibi,mantığını silip sadece istekleri üzerine karar vererek kızın arkasında belirdi.Aşırı derecede gelişmiş,kuru ve yaşlı ağaçları bir o kadar da kalın kökleri sanki düşmeleri için hazırlanmış gibiydi.Ormanın hemen dışındaki yemyeşil,nemli çimlerin yerini kuru,dikenli otlar alırken hava nefes almakta zorlanacakları kadar azalmıştı.Zaten batmakta olan Güneş'in etrafa yaydığı cılız ışıksa burada o kadar azalmıştı ki Ash yanındaki kızı sadece silüet halinde görebiliyordu.Eğer Lucy olduğunu bilmese başka biri dahi sanabilirdi ki bu da çok uzak bir ihtimal değildi.

Yasaklanması için hiç bir neden göremiyordu şu anda Ash..Kitaplarda okuduğu onca şey şimdi hiç de gerçek gibi görünmüyordu gözüne.Ya sahiden de ormana tam girememişlerdi-sahiden demekle daha da derinleri kastediyordu- ya da orman sadece öğrencilerin gözünü korkutmak için yaskalanmıştı.Mantığı birinci ihtimalin daha yüksek olduğunu söylerken küçük kız ikinci tahmini üzerinde fikir yürütmeye devam etti.Her zaman aklın yolundan giden Ash sanki çok uzaklarda gibiydi o an için.Kim bilir belki yarın sabah yine zindanlardaki yatakhanesinde rahat bir uykudan uyandığında bu olanlara inanmayacaktı.Ama şimdi bunları düşünmek istemiyordu,şu anda yapmakta olduğundan hiç rahatsız değildi.Profesörlerden hiçbirinin onlar buraya girerken gördüğünü tahmin etmiyordu ya da bir öğrencinin görüp ispiyonladığını..

Çok kısa bir süre daha ilerlediler,sanki bir şeyler görmek istiyorlardı.Uzun süredir merak ettikleri,girmek için yanıp tutuştukları bu ormanın bu kadar sıradan olmasını kabullenmeyi reddedercesine ilerliyorlardı.Halbuki ikisi de gereğinden fazla derinlere indiğinin farkında değildi.Dizginleyemedikleri merak duygusu ikisinde de üstün gelmişe benziyordu.Soğuk hava vücudunu ele geçirmeye çabalarken ağaçların yıpranmış yapraklarında tek bir kıpırtı dahi yoktu.Sanki her ayrıntıyı hafızasına kaydetmeye çabalarcasına etfaı incelerken aslında çok da zorlanmayacağı kanısındaydı.Her taraf,her ağaç tıpatıp aynıydı ve geriye nasıl dönecekleri korkusu sarmaya başlamıştı kızın benliğini.Kaybolmamak elde değildi.İçindeki o sinir bozucu sesse adeta daha da kafasını karıştırmak istermişcesine 'Geri dön seni aptal!' diyip duruyor,düşünmesine dahi izin vermiyordu.

Yol ayrımına geldiğinde Lucy tedirgin olmuş gibi Ash'e döndü.Karar vermekte zorlandığı açıkça belli oluyordu.Daha da ileriye gitmek istiyordu ama ne kadar giderlerdiler bilmiyordu.Hemen dönmekse en mantıklı fikirmiş gibi geliyordu o an için.Konuşmadan sol tarafı işaret etti başıyla ve ikisi de yorum yapmadan oraya doğru ilerlemeye başladılar.Artık iyice karartılar oluşmuştu ve önünü görmekte zorlanan Ash hemen yanından geçmekte olduğu ağacın kalın köklerinden birine takılmış sertçe yere düşmüştü.Ne büyük şanstır ki başı sert zemindense çarptığında hışırtı çıkaran bir şeye düşmüştü.Vücudundaki-özellikle bileğindeki- ağrıyı ve tarif edilemez acıyı yok sayma çabalarına girişerek hemen önündeki parşömeni aldı.Onun yanına çömelmiş Lucienda'ya hitaben hala sesindeki soğukluğu koruma çabasıyla,ki bu başarısızlıkla sonuçlanmıştı, konuştu.

''L-Lucy.Merlin adına,bu da ne?''

Bir parşömen olduğunu anlayabiliyordu ancak karanlık onu görebilmesini engelliyordu..

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Cuma 21 Mart 2008, 00:48

Lucienda yol ayrımında Ashleynin de onun gibi solu gösterdiğine memnun olmuş gibiydi.Sanki birbirlerine ne kadar benzediklerini anlatırcasına konuşmaya gerek bile görmemişlerdi.Zaten havada kelimeler konuşmanın yapabileceğinden daha etkili şekilde asılıydılar.Girdikleri yol beklediklerinden de karanlık çıkmıştı.Ancak geri dönmeyi ikisi de kendisine yediremiyordu.Sessizce yürümeye devam ediyorlardı.O kadar sessizki adımlarını bile duymuyorlardı.Yerleri kaplamış çürüyen yapraklar adım seslerini yutuyordu.Duyabildikleri ancak cüppelerinin hışırtısı,bir dala bastıklarında çıkan çıtırtı ya da beklenti içindeki hallerini belli eden nefes hırıltılarıydı.Ta ki Ashley yanında yere kapaklanana kadar.Eğer o ses olmasaydı Lucienda Ashleynin yanında olmadığını bir süre anlamazdı,göremezdi.Sonunda hafif bir inleme sesi ve çıtırtı çıkmıştı.Lucienda bunun basılan dalın çıkardığı çıtırtı olduğunu umuyordu.Artık havada gerginliğin kokusu bu kadar asılıyken artık aptalca gelen bir macera yüzünden Ashley'e bir şey olmasını kesinlikle istemezdi.Bu sırada bağırması hatta ağlaması bile normal sayılabilirdi.Oysa Ashley oldukça soğukkanlılıkla doğrulmuştu.Bir şeyler olduğunu ele veren tek şey sesiydi.

Lucienda başka bir tepki bekliyordu.Ancak Ashley'nin sesiyle kendine geldi ve yanına eğildi.Gerçekten Merlin adına bu da neydi?Bir parşömen parçası üstelik azıcık ışıkta bile oldukça eski görünen bir parşömen parçası.Yer yer yıpranmış ve okunması güçleşmiş.Yine de üzerinde bir şey yazdığı o kadar belliydi ki.Lucienda Ashley'nin yanında yerden oldukça yüksek gözüken bir ağaç köküne oturup parşömeni uzağa tuttu.Gerçekten hava kararmış olmalıydı.Ağaçların ufacık görünen aralığından ay yükselmeye başlamıştı bile.Gerçekten yakın zamanda geri dönmeleri gerekiyordu.Burada zaman da normalden farklı geçiyor gibiydi.Ufacık bir ışık parıltısı vardı ancak bu Luciendanın keskin gözleri için biraz olsun işe yarardı.Normalde de hep aydınlık karanlık farketmeden bir şeyleri okumaya alışkındı.Gözlerini iyice kısarak baktığında yazıları bir ksımını okumaya başladı.

Söylemeden açılan,istemeden yapılan,beklemeden,..burası tam olarak okunmuyordu.Anlaşılan bu bir tekerlemeydi..Belki de aptalca bir tekerleme..bulunacak.Ancak ay dönümünde olacak.Kuzgun yılanı bulduğunda,....
dilemeyi bilmeyenin bulamayacağı,ancak yüreğindeki arzuya ışık tutan..Aaah.Olmuyordu işte.Okunmuyordu.Hem daha fazla ışığa ihtiyaç vardı.Hem de parşömenin bazı yerleri görünmüyordu.Bu bir tekerleme miydi?Yoksa bir kehanet falan mı?Yasak ormanda ne işi vardı?Kimindi?Bütün bunların bir anlamı var mıydı?Bu onlara bir şey kazandırabilri miydi?O kadar çok şey vardıki aklında.Lucienda hepsini aynı anda düşünmeye çalışıyor.Bir yandan da okumak için daha fazla uğraşıyordu.Gözleri daha fazla odaklanabilmek için kısılmaktan yorulmuştu.Ancak sonunda şu yazı okunabiliyordu
Şimdi anlayan ve ancak isteyen istediğini bulacak.Onunla en mutlu o olacak..R.L.C. ~ 88

Bu kadar ışıkta ancak bu kadardı ve bu bile mucizeydi.Belki daha fazlasını ışıkta çözebilirdi.Tabi eğer bu gerçekten bir bilmeceyse.Sonunda kafasını kaldırdı ve okuyabildiği kadarını Ashley'e de gösterdi.Sonrada kısık bir sesle konuşmaya başladı.

"Ash bunu tam olarak anladığımı sanmıyorum.dedi biraz hayal kırıklığıyla."Evet biraz ışık iyi olabilir.Ancak bu bir bilmeceyse çözmek için zamana ihtiyacım var sanırım.Bu arada bacağın iyidir umarım."Yerli yersiz endişe gösterilerini sevmeyeceğini tahmin ediyordu.Bu söz onu düşündüğünü bilmesine yeterdi.Bu sırada ortamın giderek soğuduğunun farkına varmıştı.Gittikçe gergin bir ortam gibi gözükmeye başlamıştı.Ayağa kalktı ve elini hafifçe uzatarak Ashley'e kalkması için yardımcı oldu.Belki de gitmelilerdi.Uzaktan bir kurt uluması gibi bir ses geliyordu ve o an bir yarasa tepesinden bağırarak geçti.O kadar yakın geçmişti ki Lucienda başını eğmek zorunda kalmıştı.Bu saat yaarsalar için henüz erken değil miydi?

Üşümeye başladığından cüppesine iyice sarınarak Ashley'e döndü.Yüzünden duygularını anlamak neredeyse imkansızdı.Ancak burada geçirdikleri 1 saat onları o kadar yakınlaştırmış,birbirlerini anlamalarını sağlamıştı ki Lucienda biliyordu Ashley ne düşündüğünü anlayacakatı.

"Ehm,sanırım gitsek daha iyi olacak ne dersin Ash?Ortak Salonlarımıza geç kalırsak bina puanını iyi etkileyeceğini sanmıyorum hiç"

Konu: Geri: Ormanın Girişinde.. Cuma 21 Mart 2008, 01:22

Parşömeni hızlıca Lucy'e uzatırken diğer eliyle bileğini tutuyor,hala yerde oturuyordu ve bir süre de kalkması mümkün değilmiş gibi geliyordu.Elinden kayan parşömen şimdi çözülmeye çalışıyordu.Ağaçlar Ash'in güneş ışığı diye yorumladığı halbuki dışardaki ışığın sadece bir dolunaydan geldiğini ve bunun da oldukça yetersiz olduğu konusunda en ufak bir fikri dahi yoktu.Mavi gözlerini kısarak kızı izledi.Parşömeni rahat görebilmek için ağaç dallarından sızan cılız ancak belli ki Lucienda'nın okuyabilmesi için yeterli olan ışıktan yararlanabilmek için biraz uzağa kaldırdı.Şimdi görebildiği kadarıyla Ash'inde duyabilmesi için elinden geldiğince sesli-ki bu saatte iki birinci sınıf öğrencisinin Yasak Ormanda ses çıkarması ölümle dans etmekten başka bir şey sayılmazdı-okumaya başladı.O söylemeye devam ettikçe Ash birleştirmeye ve yeni bir anlam çıkarmaya çalışıyordu.Tabii bu çabası olumsuz yanıt vermişti.Kelimeler öylesine anlamsızdı ki birleştirildiklerinde kulağa aşırı derecede anlamsız gelen cümleler ortaya çıkıyordu.

Daha fazlasını okuyamadığını kabullenen Lucy bakışlarını parşömenden ayırmış Ash'e sabitlemişti şimdi.Ses tonundaki hayal kırıklığı hissedilmeyecek gibi değildi.Bacağına değindiğindeyse Ash önemsiz bir şeymiş gibi bir ifade takındı.Oysa gerçekten acıyı tarif etmesi olanaksızdı.Bilmiyordu,belki de bu yaşına kadar özenle bakılmasından,üstüne titrenmesinden kaynaklanan bir şeydi ancak basit bir düşmeyi abartmamak için adeta çırpınıyordu.Lucienda'nın yardımıyla ayağa kalktığında köklerine basıp düştüğü ağaca sırtını dayadı.

Uzaklardan,fazlasıyla derinlerden ama aynı zamanda sanki çok yakındaymışcasına gelen uluma sesi karşısında tüylerinin ürperdiğini hissetti.Yeniden zihninde aynı ses yankılandı.'Cesur rolü oynamaktan vazgeç!' Haklıydı,burası gerçekten de tehlikeli olmaya başlamıştı ki az önce henüz ortaya çıkmaları için erken olan bir yarasa Lucienda'nın fazlasıyla yakınından geçmişti.Sesindeki titrekliği ve korkuyu hissettirmemek için konuşmamayı tercih etti ve başını evet anlamında salladı.Artık gitmek istiyorlardı ancak bunun kolay olmayacağını ikisi de biliyorlardı.Her yer tıpatıp aynıydı ve Ash hiçbir şey hatırlamadığına emindi.

''Eee,Lucy.Nereden geldiğimizi hatırlıyor musun acaba?''

Anlaşılan kızın Ravenclaw olmasından kaynaklanan *sınır tanımayan zekası* yine baş göstermişti.Hafızasının kendisinden daha iyi olmasına sevindi içten içe.Burada kalmak istemiyordu artık.Lucy'nin desteğini alarak kısa sürede ormandan uzaklaşmış,ferah ortama adım atmışlardı.Onları bu halleriyle bir profesörün görmesi başlı başına bir sorun oluştururdu.Ellerinden geldikçe hızlı-ki oldukça nazlı bir kız olan Ash'in yürümesi zor olmuştu- adımlarla Ortak Salonlarına ilerlediler.Kalede sessizce ayrılırlarken incelemesi için parşömeni Lucy'de bıraktı.Ellerinden geldiğince sessiz olmaya özen gösteriyorlardı zira şatoda ikisini böyle çamur içinde,biri topallıyor ve ellerinde eski bir parşömenle bir profesör göre hiç hoş karşılamazdı.

Zindanların soğuk merdivenlerinden bu düşünceler içerisinde inerken yatağına yatmanın verdiğini güvenlik hissi ve rahatlık bileğindeki sızıyla anında sona erdi.Lanet olası ağaç bula bula Ash'i bulmuştu.Mavi gözlerini kapatırken bugün sıkı bir dost edindiğini düşünüyordu.Hogwarts'ta sandığından daha yakın arkadaşlar bulacak gibiydi.Lucy ve Ell ise buna en iyi verilecek iki örnekti sanki..

Devamı İçin..

Uzun süredir cevap alınmadığından

Kilit +Arşiv