Eski Meşe'nin Altında..

Konu: Eski Meşe'nin Altında.. Cuma 21 Mart 2008, 17:14

Öğleden sonraydı. Sanki onu daha da rahatsız etmek için kapanmıştı gökyüzü, hava oldukça kasvetliydi. Sy tıpkı öğrenciyken yaptığı gibi sıkıntısını gidermek için kendini göl kenarına atmıştı. Yağmurun yağdı yağacak olmasına aldırmıyordu, toprağın yer yer ıslak olmasınada.. Sadece çamurlu bir yere oturmadığına dikkat ederek yere çöktü. Yaslandıığı yaşlı meşe ağacı ilk kez ona sırtını dönmüş gibiydi. Kendini eskisi gibi rahatlamış hissetmiyordu, aksine affedilmeyecek birşey yapmışcasına omuzları çöküktü. Gölün sessizliği yer yer diğerlerinin kahkahalarıyla bölünse de eskiden huzur verirdi, bugün ise bu sessizlik sadece Sy'ın kulaklarını tırmalıyorudu. Hafifçe esen rüzgara rağmen göl çarşaf gibi dümdüzken o üşüyordu. Kendini berbat hissediyordu.

Berbat ve yalnız.. Kim vardı ki onu her zaman sevecek ve yanında olacak? O hep tekdi, hep tek başınaydı. Yalnız büyümüştü şimdiye dek, bundan sonra değişecek birşey yoktu. Belki de eksikliğini duyduğu bir anne baba şefkati, belki de bir dost omzuıydu. Neye ihtiyac duyarsa duysun önemli değildi, o şuanda yarımdı işte. Gerisi önemli değildi artık. Yanlış olan neydi anlamıyordu, o mu yoksa seçimleri mi? Sy herkes gibi olmak isterdi, herkes gibi.. Sıradan olmak nasıl birşeydi? Omuzlarında bir Malfoy olmanın verdiği yük olmadan, duygularını saklamak zorunda kalmadan kendin gibi olmak.. Sycorax istememişti böyle olmasını, onu yerine hep başkaları seçip yapmıştı. O sadece çoktan senaryosu yazılmış bir oyunda figürandı. Fikir yürütmek, soru sormak, neden aramak onun rolü değildi.

Neden Profesör olmayı kabul etmişti ki sanki? Başka iş mi yoktu? Kimse gelip onunla konuşmyuordu, artık o Sy değilmiş gibi davranıyorlardı. Onları suçlamak anlamsızdı aslına, kendi düşen ağlamazdı. Lin alışırsın demişti, keşke Elw de sürekli yanında olsaydı. Etrafına bakındı, yine tanıdık yüzler.. Onları her gördüğünde yönünü değiştiriyordu, ne konuşacaklardı ki? O artık sıkıcı ve aptal bir BitkiBilimci'den başka birşey değildi. En çok da Eragon canını acıtıyordu, o ise bunu kendi kendine bile itiraf edemiyordu. Onu umursamadığını düşünürken duyduklarından sonra canı yanmıştı. O ve Vitt.. Bir iki Rav'lı kız konuşurken duymuştu. Bir sevgili bulacağını düşünmüştü ama bu kadar çabuk..

Niye takıyordu ki? O lanet biriydi, Elw demişti. Elw onu uyarmıştı, aptallık ondaydı. Kendini boşuna üzüyor yıpratıyordu. Hem Vitt iyi biriydi, az çok muabbeti olduğu bir kızdı. Onunda aynı hataya düşmemesini dilemekten başka elinden bir şey gelmezdi. Acaba Dayrnt'ın ahlarımı tutuyordu böyle? Neyseki düşünecek daha onlarca sorunu vardı. Bir diğerine, bir diğerine sıkıldıkça hep bir diğerine geçebilirdi. Zaten burada yalnızdı, kimsenin geleceği yoktu. Biliyordu. Kendi kendini yiyerek geçirebileceği uzun bir akşam vardı önünde. Boşa harcayacak bol bol vakti vardı ne de olsa..

Konu: Geri: Eski Meşe'nin Altında.. Cuma 21 Mart 2008, 18:18

Lucienda bir önceki akşam üstü yaşadığı macera benzeri şeyden sonra bu konunun üzerinde hiç düşünmemişti.Zaten günleri derse girip çıkmakla geçiyordu,zamanı bile yoktu.En son elini cebine attığı zaman kağıt parçaları gelmişti.Bir mektup ve bir parşömen.Aslında ikisi de bağı olduğu insanlardan.Mektup babasından gelmişti hem de okulun ilk günü.Ancak Lucienda henüz okumaya fırsat bulamamıştı.Bulduysa da nedense içinden okumak gelmemişti.İçinden bir ses,neden olduğunu bilmediği bir ses kötü bir haber alacakmış gibi geliyordu.Bu yüzden bekliyordu doğru zamanı.Okumak için doğru zaman neyse o an geldiğinde anlayacağını biliyordu.O an şimdi değildi.Belki o akşam ortak salonda okumalıydı sonunda mektubu.Diğer parşömen parçasıysa Ash ve onundu.Kendini değil.Ne kadar yorgun olursa olsun yatakhaneye gidince şöyle bir bakış atmış,aradaki boşlukları biraz olsun doldurabilmişti.Ancak yine de anlamı yokmuş gibi geliyordu.Bunun üzerinde çok durmamıştı.Bir şey varsa da Ashley'nin yanında öğrenmek istiyordu.Henüz yeni tanıştığı bir insan için bu kadar yakın hissetmek Luciendaya yabancı bir duyguydu.Yine de çok doğru geliyordu.

Bütün bunları düşünüp,bir yandan da bahçeye çıkmıştı.İlginç bir şekilde o sabah dersi yok gibiydi.Bu tek boş anı değerlendirmek ve kapalı olmasına rağmen onu mutlu eden havada dışarıda biraz zaman geçirmek için göl kenarına doğru yürüdü.Belki Ashley'i görürdü,belki başka birini.Adımları onu daha önce oturduğu meşe ağacının altına götürmüştü ancak yaklaşmaya başladığında birinin orada oturduğunu gördü.Belki üst sınıflardan biriydi.Kim olduğundan emin değildi.Yine de üzerinde binasının armasını görmek istercesine ona doğru yürüyordu.Ancak bir bina arması yoktu.Ve Lucienda o kadar yaklaşmıştı ki o an göz göze geldiği insanın Bitkibilim Profesörü olduğunu farketti.Daha önceki gün dersine girdiği ve çok genç olduğunu düşündüğü Profesör.Profesör Malfoy.Ancak çok mutsuz duruyordu.Veya sinirli.Ve yalnız olmasına da anlam verememişti Lucienda.Belki onun kadar yalnız.Yine de onun artık Ashley gibi bir arkadaşı vardı.Onu düşününce biraz mutlu oldu.Gerçekten arkadaşıydı onun.Kendini bu kadar yakın hissettiği ilk insan.Bu sırada Profesöre baktı yine.Diğer Profesörler derste miydi?Gerçi Profesör Malfoy diğerlerinden oldukça genç duruyordu ancak yine de bir Profesördü.

O sırada adımlarını yavaşlatmamıştı.Zaten Profesörle göz göze gelmişti,yanına gitmekten başka çaresi yoktu.Kimseyi yaşına,ailesine veya arkadaşlarına göre değerlendirmez,önyargılı olmazdı.Profesörün belki de canayakın bir kişiliği vardı ancak yine de bir Profesördü ve Lucienda ondan çekiniyordu.Yavaşça gülümseyerek yanına doğru gitti ve biraz mesafe koyarak yere oturdu.Ve oldukça saygılı ancak aralarındaki mesafeyi anlatacak kadar sakin bir sesle konuştu.

"İyi günler Profesör.Oturmam da bir sakınca yok değil mi?

Konu: Geri: Eski Meşe'nin Altında.. Cuma 21 Mart 2008, 18:41

Sy bir süre tek başına oturuduktan sonra çıtırdayan dalın sesiyle irkildi. Mevsim sonbahardı, ağaçlar yapraklarını döküyordu. Böylece sessiz yürümek imkansız hale geliyordu. Ona doğru yürüyenin kim olduğunu görmek için başını kaldırdı. Gelen birinci sınıflardan Revenclaw'lı bir kızdı. Kızla göz göze geldiler, sanki bunu bekliyormuşcasına gibi gülümseyerek yanına geldi ve oturdu. Belki de kendini mecbur ettiği için gelmişti çünkü gülümsemesinde biraz zorakilik olduğu seziliyordu. Ama istemese selam verip giderdi, yanına oturmazdı ki! Belki Sy'dan çekiniyordu, herşey olabilirdi. Kız gri gözlerini onunkilere dikerek devam etti; "İyi günler Profesör.Oturmam da bir sakınca yok değil mi?''

Sy'ın gülümsemesi bütün yüzüne yayıldı. Anlaşılan biri sonunda onunla konuşmaya gelmişti. Zaten bulutlarda seyrekleşmeye başlamıştı, batmaya yakın güneş son ışık hüzmelerini üzerlerine döküyordu. Sycorax'ın şansı dönüyor gibiydi, belki de bu beklediği işaretti. O kadar tanıdığı insan varken kızın gelmesi ve onu garipsemeden Profesör muamelesi yapması.. Biraz da olsa öz güveni gelmişti, kızın sesindeki saygı onu kendine getirmişti. Her zamanki soğuk ve gıcık tavırlarını bir yana bırakmaya karar verdi, en azından kıza karşı..

'' Tabi ki Lucienda.. Oturabilirsin. '' Kendini biraz zorlayarak hafifçe kıza doğru döndü. Biraz zor olmuştu bu dönüş hareketi, adeta burda yüzyıllardır oturuyormuş gibi paslanmış hissediyordu kendini. Sırtını dikleştirdi ve hafifçe esnedi. Tepelerindeki ağaç dalında duran küçük kuş kaçıştı, kütleme sesi o denli yüksekti. Biraz daha rahatlamış olarak devam etti. '' Nasılsın? Dersimde çok iyiydin, biliyorsun değil mi? Anlaşılan BitkiBilim'e doğuştan bir yeteneğin var.. ''

Konu: Geri: Eski Meşe'nin Altında.. Cuma 21 Mart 2008, 18:59

Lucienda gittikçe serinlemeye başlayan havayı hissetmiyor gibiydi.Aslında bu hava onu mutlu ediyordu.Bu sırada Profesörün ona döndüğünü hissetti.Ve dersle ilgili onu övmüştü!Lucienda bir an gerçekten gururlandığını hissetti,ve mutlu olduğunu tabi.Ancak yüzünde çok hafif bir tebessümdü.Görebilenler için bu çok şeydi.Kendinden dışarı pek şey yansıtmazdı Lucienda.Çoğu zaman bir ayna gibiydi.Ancak girdiği ilk haftadan bir Profesör tarafından bunu duymanın hoşuna gitmediğini söyleyemezdi.

Bitkibilime özel ilgisi?Belki.Biraz daha doğal olduğunu düşündüğü bir sesle devam etti.Gerginliğini belli etmemeye çalışıyordu.Sonuçta Profesörü de olsa o da bir insandı.Çekinecek bir şey de yapmamıştı Lucienda.

"Eh biraz belki Profesör.Bilirsiniz,çok kitap okuyunca..Okuduğum şeyleri de unutmam pek.Aslında bitkibilim konusu..Annem.Annemin bir aktar dükkanı vardı.O da yıllar önce Slytherin de okumuş ve sonra da gidip bir aktar dükkanı açmış."Biraz durakladı.Neden olduğunu bilmiyordu,ancak konu annesi olunca sesi daha katı geliyordu."Ben çocukken orayı işletirdi.Ve beni de çoğu zaman oraya götürür ve her gün bir bitkiyi anlatırdı.İksir malzemelerini de.Eskiden.Yine de iksir konusunda hiç bir zaman onun kadar iyi olamayacağım sanırım."

Bu sırada Profesöre neredeyse hayat hikayesini anlattığını farketti.Biraz da kendine kızarak sustu.Belki de Profesörün genç hali onu bu kadar konuşmaya itmişti.

"Sizin de BitkiBilim zamanında en sevdiğiniz ders olsa gerek Profesör."diyerek konuyu kendinden farklı bir alana çekmeye çalıştı.

Konu: Geri: Eski Meşe'nin Altında.. Cuma 21 Mart 2008, 19:21

Kızın yüzündeki ifadeyi görünce kendini hatırladı. Oda böyleydi, övülmekten hoşlanır ama belli etmemeye çalışırdı. Tabi onun yaşlarındayken, her geçen yıl onu daha da ruhsuz ve katı hale getirmişti. Lucienda'nın sözlerini bölmeden sakince dinledi. Geçrekten de oldukça zeki bir kızdı, zaten bir Ravenclaw'dı ama bir okuduğunu kolay kolay unutmaması kanıtıydı. Annesinin aktar dükkanından bahsederken aralarında bir enerji olduğunu düşündü. Kendini rahat hissediyordu, anlaşılan kız da öyle. Sy pozitif bakmaya çalışan bir tip değildi ama kızla iyi anlaşacağa benziyorlardı. Özellikle Lucienda'nın annesinin Slytherin'den mezun olduğunu öğrenince daha da sıcak gelmişti gözüne. Ama kız birden sustu, Sy konunun kendisine yöneleceğini biliyordu.

''Sizin de BitkiBilim zamanında en sevdiğiniz ders olsa gerek Profesör.''

'' Hayır, hayır.. '' Sycorax güvence vermek istercesine bir yandan da başını iki yana sallıyordu. Kesinlikle BitkiBilim hayallerini süsleyen bir dersdalı değildi. '' Benim en sevdiğim ders Aritmansi'ydi sanırım. Hep Olağanüstü alırdım.. '' Kızın yüzündeki şaşırmış ifadeyi görünce açıklama ihtiyacı duydu. Sonuçta verdiği dersi sevmeyen bir Profesör olamazdı. '' BitkiBilim notlarım da yüksekti. Ben daha geçen dönem mezun oldum, aslında Bakanlık düşünüyordum ama kuzenim Elwina - kesin tanırsın - kadroda açık olduğunu söyleyince işi kabul ettim. '' Evet, tam olarak böyle olmuştu herşey. Gerçekten de bu işi istiyor muydu? Tekrar düşüncelere dalmak üzereydi ki Lucienda'nın yanında olduğunu hatırladı. Tek başına değildi, birşeyler konuşmak lazımdı. Acaba kız ortama ayak uydurabilmiş miydi? Merak etmişti Sy, en iyisi kıza sormaktı. '' Ee, sen Hogwarts'a alışabildin mi? Beklediğin gibi mi? ''

Konu: Geri: Eski Meşe'nin Altında.. Cuma 21 Mart 2008, 19:50

Lucienda Profesörü dinlerken her an daha da şaşırıyor gibiydi.Yeni olduğunu tahmin ediyordu ancak bu kadar yeni olması..Belki hala öğrenci olarak arkadaşları bile olabilirdi.Eğer varsa bu onun için zor bir şey olmalıydı.Aslında her iki taraf için de zor bir durum.O arkadaşlarıyla fazla yüzgöz olamazdı yoksa Profesör olarak gereken saygınlığı kazanamazdı ve arkadaşları da ona eskisi gibi davranamazlardı.Ve diğer Profesörler için yeni biri alışmak için zor olsa gerekti.Bir an Lucienda öğrenci olduğuna sevinirken buldu kendini.Evet her anı o dersten öbürüne koşturarak geçiyordu ancak en azından böyle sıkıntıları yoktu.Belki de Profesörlük o kadar iyi bir meslek değildi.Bu sırada Profesörün cevap bekliyor olabileceğini düşündü.O da düşüncelere dalmış gibiydi ancak yine de Lucienda arayı fazla uzatmış olmalıydı.

"Eh biraz alıştım sayılır.İnsnalara alışmaya çalışıyorum.Ancak okulu ilk başta sıkıcı bulmuştum.Nedense."sustu.Dün akşamki amceradan sonra bunun böyle olmayacağını düşünüyordu."Belki de öyle değildir tabidedi biraz imalı bir sesle.Ancak ne demek istediğni ancak bir kişi anlayabilirdi."Siz daha iyi bilirsiniz tabi Profesör.Eminim bu okulun pek çok değişik yönünü keşfetmişsinizdir."

Nedense bir an için Profesör ile fazla samimi konuştuğunu farketti.Arkadaşı giib.Ki bunu bırakması gerekirdi.Kendinden 3 yaş büyük de olsa ona saygılı davranmak zorundaydı.Biraz daha dikleşti.

Konu: Geri: Eski Meşe'nin Altında.. Cuma 21 Mart 2008, 20:07

Lucienda cevap vermeden bir süre sessiz kaldı. Ellerini kavuşturup kızın düşüncelerinden sıyrılıp kendisine dönmesini bekledi. Neyseki çok sürmeden Lucienda dalgın halinden çıktı ve cevap vermek için fazla beklediğini anlamış gibi hemen söze girmişti. Okulu ilk başta sıkıcı bulması normaldi, Sy da arkadaş edinene kadar berbat bir ilk hafta geçirmişti. Ama bir anda sözlerini 180 derece çevirmişti, hem de gözlerinde bir parlama ile birlikte. Sy kızın birşeyler karıştırdığına emin oldu. Kendisi neler yapmamaıştı ki? Gece vakti okuldan kaçmış, kızlarla LS'yi kurmuş, kuzeniyle muggle doğumlulara saldırı bile düzenlemişti.

"Siz daha iyi bilirsiniz tabi Profesör.Eminim bu okulun pek çok değişik yönünü keşfetmişsinizdir."

Keşfetmek? Sycorax bir an irkildi, pelerinini omuzlarına çekti. Hemen aklına Üç Süpürge'ye gittiği o gün geldi. Gerçekten de çok olayı vardı ama en büyük keşfi buydu herhalde. Lucienda'ya baktı, ona güvenebileceğini düşünüyordu. Yavaşça kıza doğru eğildi, bir anda birileri yanlarında bitiverirse sözlerini duyabilirdi. '' Okuldan kaçmak istersen, beni bul.. '' Sonra da kıza göz kırptı, artık profesör ünvanından iyice sıyrılmıştı. Kendini OrtakSalon'da falan hissetmişti birden, tıpkı eski günlerdeki gibi plan yapıoyrdu resmen. Yine de Lucienda'nın gelmesiyle neşesi de yerine gelmişti.

Konu: Geri: Eski Meşe'nin Altında.. Cuma 21 Mart 2008, 20:31

Lucienda tam Profesör onun bu samimi davranışlarını saygısız bulur mu acaba diye düşünürken Profesörün ona yardım teklif etmesi ve göz kıpması karşısında sırıtıp o da göz kırptı.Şimdi Profesör Malfoy onun en sevdiği Profesördü işte.Hala içinde bir yerlerde öğrencilik var gibiydi.

"Bundan hiç şüpheniz olamsın Profesör.İlk geleceğim sizsiniz.

Aslında özellikle büyük ve ondan daha fazla şey bilen birinden yardım almak her zaman iyi gibiydi.Çok yardımı dokunacağını hissedebiliyordu.Özellikle aklında olan şeyleri yapmak konusunda.Artık onu bir şekilde suç ortağı giib hissediyordu.Arkadaş olamazlardı belki ama en azından birbirlerine güvenen,yakın olan,anlayan iki isnan olabilrilerdi.Belki başka bir zaman olsaydı.Ancak bunu düşünmemek daha iyi gibiydi.Sonunda gölün üzerindeki güneşe baktı.Bulutların arasından biraz olsun sıyrılmış gibiydi.Düşündüğünden daha da fazla kalmıştı bahçede.Lucienda Profesöre bakarak gülümsedi ve ayağa kalktı.

"Sizinle konuşmak zevkti Profesör.Şimdi ben gitmeliyim.İyi günler"dedi ve bir an sonra arkasına dönerek "Ve teklifiniz için de teşekkürler.dedikten sonra şatoya doğru yola koyuldu.

Konu: Geri: Eski Meşe'nin Altında.. Cuma 21 Mart 2008, 20:53

Sy şu andan itibaren en iyi profesör olmayı hakettiğini düşündü. Gerçekten de kızın gözlerindeki parıltı görülmeye değerdi. Kendini Elw gibi hissetti, onu da okuldan kaçırtan kişi oydu. Her türlü muzurluklarında yanlarında bitiverirdi. Şimdi bu bayrağı aynı zamanda o devralmıştı. Sy kızın söyledikleri üzerine birşey demedi, kısa bir sessizlik oldu.Kız başını kaldırıp gökyüzüne bakınca Sy da baktı.

Güneş neredyse batmıştı, saat ilerlemiş olmalıydı. Anlaşılan Lucienda için gitme vakti gelmişti. Kendisine teklifi için teşekkür ettikten sonra şatoya yönelmişti. Sy kızın arkasından '' Güle güle.. '' seslendi ve el salladı. Gerçekten sevmişti bu kızı, yanında eski günlerine dönmüştü birden. Morali de yerine gelmişti, en azından bu akşam düşünceler içinde uyumayacaktı. Lucienda'nın gitmesinden kısa bir süre sonra Sy da kalkamya karar verdi. Oldukça acıkmıştı, Büyük Salon'a gidip bir şeyler yese iyi olacaktı. Ve hava tam anlamıyla kararmadan oradan ayrıldı.