Keiran Brandon O'Dwayne

Konu: Keiran Brandon O'Dwayne C.tesi 22 Mart 2008, 13:28

Sy içeri girer girmez şifacıya seslendi. O sırada başka biriyle konuşan uğraşan kadın yanlarında bitiverdi. Onları görür görmez küçük çaplı bir şok geçirmişti.Hemen Kerian'ı boş bir sedyeye yatırdılar. Kanayan başına müdehale edilmişti bile. Çok geçmeden kan durmuştu. Kesiğin derin olduğu yerlerde dikilmişti. Şifacı kendi kendine uyanacağını söyleyip gitti. Sycorax yatağın baş ucunda beklemeye koyuldu. 20 dakika kadar geçmişti ki sevinçle tekrar Kerian'ın üzerine eğildi. Bilinci yerine geliyor gibiydi. Sy çocuğun göz kapaklarının titrediğine emindi.

'' Hey, beni duyuyor musun? ''

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne C.tesi 22 Mart 2008, 14:57

Lily göl kenarından beri Profesörü izlemişti.Hastane kanadına yürürken de endişeli bir şekilde onu izliyordu.Keiran'ın yarasının çok derin olmamasını umarak yürürken hastane kanadına gelmişlerdi.Lily içeri girmeden kapıdan onları izliyordu.Profesör şifacıya seslenmiş şifacıda hemen onu bir sedyeye yatırmış ve Lily ne olduğunu anlamadan kanı durdurmuştu.Daha sonra Lily'nin tedirgin bakışları altında kesiğin derin olduğunu tahmin ettiği yeri dikmişlerdi.Şifacıysa uyanacak anlamına gelen bir şeyler mırıldanarak Lily'yi fark etmeden yanından geçmişti.Lily'de onu fark etmemiş olan Profesör gibi beklemeye başladı.20 dakika mı geçmişti 30 dakika mı emin olamıyordu ama Profesör'de bir haraketlenme olmuştu.Anlaşılan kendine geliyordu Keiran.Lily o sırada Profesörün konuştuğunu duydu..

'' Hey, beni duyuyor musun? ''

Endişeli bir şekilde Keiran'a bakan Lily konuşmasını umarak bekledi..

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne C.tesi 22 Mart 2008, 15:36

Keiran'ın vereceği tepkiyi beklerken arkasındaki kıpırdanmayı hissetti. Dönüp baktığında Lily'nin orda olduğunu gördü. İyi de Lily ne zaman gelmişti? Sy kızı nasıl becerdiyse şu ana kadar farketmemişti. Kız ağırlığının iki katı kadar kalın ciltli kitaplar ve kocaman bir çanta taşıyordu. Sy bir an için onun içinde birazdan bir sedye gerekeceğini düşündü. İlarleyip kızın elinden kitapları aldı, gerçekte inanılmaz ağırlardı ve boş sanalyenin üzerine koydu. Ne zaman geldiğini sormayacaktı, tahmin yürütebiliyordu. O Kerian'ı şatoya getirirken Lily'nin peşinden geldiğini düşünmüştü ama merdivenlerde arkasına baktığında onu görememişti. Herhalde kız kendisinin ve arkadaşının eşyalarını toplayıp arkalarında yetişmişti. Peki Kerian'ın başında beklerken neredeydi? Herhalde arkada bir yere sıkışmıştı. Şimdi sorulması gereken başka bir soru vardı. Kerian'a baktı, kendine gelmeye çalışıyordu. Bir süreliğine onu kenara bırkaıp Lily'e döndü. Ellerini beline koyarak ciddi bir sesle konuştu. Etkileyici olmak istiyordu, kızın doğruyu söylediğindne emin olmalıydı.

'' Miss Black, bana ne olup bittiğini söylemeye ne dersiniz? ''

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne C.tesi 22 Mart 2008, 15:49

'' Miss Black, bana ne olup bittiğini söylemeye ne dersiniz? ''

Evet.Kötü öngörüleri her zamanki gibi doğru çıkmıştı ne yazık ki.Profesörü takip etmemesi gerektiğini düşünmüştü ama..Diğer yandan Keiran'ı da merak etmişti.Eğilmesini sağlayan kitaplardan kurtulduğu için biraz memnun bir şekilde konuşmaya başladı ama ne diyeceği ile ilgili en ufak bir fikri bile yoktu.Ne diyebilirdi ki zaten?

"Eee..."

Sözünü toparlamaya çalışırken tek söyleyebildiği bu olmuştu.Bakışlarını profesörden yere indirdi ve bir kaç saniye daha düşündü.En doğrusu kendi bildiği kadarını anlatmaktı.Sonuçta ne olduğunu kendi de tam olarak bilmiyordu.Evet en doğrusu bu olurdu.

"Ben..Tam olarak bilmiyorum..Asam elimdeydi ve Keiran'a döndüğümde asamdan açık mavi ve gümüş renginde bir ee... ışık çıktı ve Keiran'ı göle itti..yada fırlattı demem daha doğru olur.Onu çıkarmaya çalıştım ama bildiğim büyülerle birini kaldıramazdım sanırım kendini sudan çıkarttı bir şekilde emin değilim.Sonra yere düştüğünde bir süre geçtikten sonra başındaki yarayı fark ettim.Sonrada yardım aradım zaten tahmin ediyorsunuzdur..Ve ee...Bu kadar.."

Bütün bunları hızlı bir şekilde söylemiş kelimeleri birbirleri üstüne bindirmişti.Kafası hala karışıktı o mavi-gümüş ışıkla ilgili.Böyle bir büyü bilmiyordu ki.Düşüncelerini atmak ister gibi silkinerek inanmadığına emin olduğundan tedirgin bir şekilde Profesöre baktı..

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne C.tesi 22 Mart 2008, 16:09

Sycorax dikkatle sonuna kadar kızı dinlemişti. Başka Lily kendiyle çelişkiye düşmüş gibi görünmüştü. Burda olduğuna pişman olmuş gibi yüzü asılmıştı, ancak ona elbet bu soruyu soracağını tahmin etmeliydi. Çıkardığı kısa süreliği - eee - sesi söyleyeceklerini önce kafasında tarttığının göstergesiydi. Zor da olsa sonunda konuşmaya başladığında ise yüzündeki ifadeden Sy onun samimi olduğunu anladı. Kızın söylediklerini şöyle bir tekrar düşündü ve devam etti.

'' Kerian'a büyü yapmak istemedin öyle mi? O anda bir şeye sinirlenmiş olabilir misin? ''

Evet, büyük ihtimalle Lily kontrolsüzce sihir yapmıştı. Ani kızgınlık, aşırı stres altında kalma gibi durumlarda büyücüler istem dışı sihirler yapabiliyorlardı. Bu normal bir şeydi. Zaten sesinde de kızgınlık yoktu, kızın rahatlamasını istiyordu. Neyseki önemli bir şey olmamıştı, belki Kerian gölden daha iyi bir çıkış yapabilirdi ama Sy geç olmadan oraya gelmiş ve yardım etmişti. Çocuk kendini sudan nasıl çıkarmıştı, gerçekten merak etti. Tekrar ona baktı, hala kendine gelememişti.

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne C.tesi 22 Mart 2008, 16:25

'' Kerian'a büyü yapmak istemedin öyle mi? O anda bir şeye sinirlenmiş olabilir misin? ''

Lily şaşkınlıkla Profesöre baktı.Neydi bu Zihinbend filan mı ? Tam o sırada düşündüğü şeyi sormasını başka türlü açıklayamıyordu o çünkü.O onda birden o kadar sinirlenmesinin garipliğini düşünüyordu.Neden hep düşündüğü şeyler onu bu kadar kızdırmıştı.Ayrıca Profesörün sesi bir önceki sorusundaki gibi kızgın değildi.Eh belki Lily'nin üstelemesi gerekmeden yanıt vermesi bunun nedenlerinden biriydi.Aklına soru geldi ve aceleyle yanıt vermeye çalıştı.

"Tabiki istemedim.Sinirlenmiş..Evet biraz sinirliydim o sırada."

Ama Lily'nin anlamadığı Keiran'ın elinde asa bile yokken kendini gölden nasıl çıkardığıydı.Birden gölden fırlamış ve yere düşmüştü çünkü.Kafasındaki yarada o sırada oluşmuş olmalıydı.Taşlara çarpınca.Yani Lily göle düşmenin dikişlik bir yara açacağını sanmıyordu.Profesöre baktığında hala kendine gelmemiş olan Keiran'a baktığını gördü ve aklına takılan soruyu sordu..

"Profesör..Sizce..Keiran gölden nasıl çıktı ? Elinde asa bile yokken.."

Sorusunu bile yarım yamalak sorabildiğinden kendine lanetler okuyarak Profesöre baktı ve yanıt bekledi...

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne C.tesi 22 Mart 2008, 16:52

Sorusu üzerine Lily rahatlamış gözüküyordu. Anlaşılan o da aynı şeyleri düşünüyordu. Sy kızın beynini okuduğunu sandığını biliyordu ama zihinbend o kadar kolay birşey değildi. Zaten Sy'ın çok iyi olduğu bir alanda değildi. '' Kontolsüz büyü yapmışsın.. '' dedi kısaca, hemen anlamasını bekliyormuşcasına. Ancak Lily'nin yüzünde pek tatmin olmamış bir ifade vardı. Sy fazla derine girmeden açıklmaya çalıştı. '' Bazen böyle durumlar olabiliyor, herkesin başına gelebilecek bir durum. Ancak hislerimizi konrtol altında tutmayı öğrenmeliyiz. '' Açıkcası öğüt vermek pek ona göre değildi. Kendisi kimsenin sözünü dinlemezdi, şimdi Lily'e bilmişlik taslamanın bir anlamı yoktu. O yüzden lafı kısa kesti.

"Profesör..Sizce..Keiran gölden nasıl çıktı ? Elinde asa bile yokken.."

Az önce söylediklerini biraz düşünürse cevabı bulabileceğinden emindi. Bir süre cevap vermeyip ona şans tanıdı. Böyle gizemli havaları atmayı severdi. sonra dayanamayarak kıza üstten üstten bakarak konuştu. '' Bazen zor durumlarda kaldığımızda da olur. '' Gerçekten de Profesör olmanın güzel yanları da vardı. Hep böyle kendinden emin olabiliyordu insan, sonuçta karşıdaki kolay kolay itiraz edemezdi. Tekrar Kerian'a baktı, artık uyanmalıydı.

Bir anda Kerian'ın kendine gelmiş olduğunu farketti. Lily ile konuşurlarken ikisi de fark edememişti. ''Onunnn şuçççuu yyok...yokkk... Benn... Kennndim çıkkktım.. o yappp...madı...'' Kendini zorlayarak oldukça yükses sesle konuşmuştu. Hemen yanına gitti, saçlarını gözünün önünde çekerek açıklamaya çalıştı. '' Kerian ben kızmadım ki.. İyi misin? '' Kerian tekrar gözlerini yummuştu, zorla nefes alıyor gibi bir hali vardı. Sy elini onun alnına koydu. '' Beni bırakma! '' Şimdi onunla göz göze gelmişlerdi. '' Burdayım, Lily de burda.. Kendini zorlama lütfen.. '' Dinlenmesi gerek diye düşündü Sy. Belki de şifacıyı çağırmak gerekliydi. Ne yapacağını bilemiyordu. Kafasını kaldırıp Lily'e baktı. Kızda yanı başlarında bekliyordu. ''Yanımda...kal.. Lütfen... beni bırakma....'' Onaylar şekilde başını salladı. '' Tamam, burdayım.. ''

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne C.tesi 22 Mart 2008, 18:34

Kerian geçrekten çok kötü gözüküyordu. Ondan yanında kalmasını istemişti ve o da kalacaktı. O da merak ediyordu ne olacağını, Sy onun için edişelenmeye başlamıştı. Kerain sayıklamaya devam edince Lily'den şifacıyı tekrar çağırmasını rica etti. Kız anladığına dair başını salladıktan sonra kısa bir süre ortadan kayboldu. Bu sırada Sy çocuğa birşeyi olamdığını söylüyordu. Yanında şifacıyla tekrar belirdiğinde Kerian hala sayıklıyordu. Ne dediği pek anlaşılmıyordu ama yüzünde mutluymuş gibi bir ifade vardı. Kadın şifacı tekrar onun üzerine eğildi, Sy gerilerken elini çekmek istedi ama Kerian sıkıca tutmuştu.

'' Kesikden dolayı biraz ateşi çıkmış, bu gece burda kalsa iyi olacak. ''

Bu gece gözetim altında olması onun için daha iyi olacaktı. Sy tekrar Kerian'ın baş ucuna oturdu. Çocuk uykuya dalmış gözüküyordu. Lily de bir sandalye çekmiş oturuyordu. Uzun süre beklediler, aslında kıza gitmesini söyleyecekti ama saat henüz geç olmamıştı. Onunla birlikte beklemsinde bir sakınca yoktu. Sy'ın eli terlemişti, elini yavaşça çekti. Yorulmuştu, uzunca esnedi ve boynunu kütletti.

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne C.tesi 22 Mart 2008, 19:07

Keiran bir süre için kendine gelmiş gözükmüştü ama bir süre için.Kaşları çatık sessiz bir şekilde Profesörün ne yapacağını merak ederek bekleyen Lily Keiran'ın sayıkladığını duyduğunda irkildi.Sessizliği bozmuştu bu anlaşılan çünkü Profesör ondan şifacıyı çağırmasını istemişti.Lily konuşarak vakit kaybetmek istemediğinden hemen şifacının odasını aradı.Çok araması da gerekmemişti zaten.Odasında kestirmekte olan şifacıyı uyandırıp kısaca Keiran'ın durumunu anlattıktan sonra uyndırılmaktan dolayı olsa gerek biraz aksi görünen kadınla birlikte odaya döndü.O sırada Profesör Keiran'a bir şeyler söylüyordu ama tam duyamamıştı Lily.Şifacı Keiran'ın üzerine eğilirken ve bir kaç dakika süre onları bekleirken sabırsızca iç çekti.Bazen yavaş insanlara katlanamıyordu gerçekten.

'' Kesikden dolayı biraz ateşi çıkmış, bu gece burda kalsa iyi olacak. ''

Zaten Keiran uykuya dalmış gibiydi ve uyanmaya niyeti yokmuş gibi gözüküyordu.Lily kapının yanında duran sandalyeyi çekip Profesörün yanına oturdu.Gözleri duvardaki Saatteydi.Saniyeler bile ne kadar yavaş geçiyordu.Belki de beklemek bunu düşünmesine yol açıyordu.Lily Profesörün bir süre sonra gitmesini söyleyeceğini biliyordu.Hoşunada gitmiyordu bu.Ama şimdilik Profesör konuşmuyordu...

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne Paz 23 Mart 2008, 01:06

Keiran hareketlenmişti, Sy irkilerek ona baktı. Kolunu kaldırmaya çalışıyordu ama pek başarılı değildi. Kendisi gibi uzun zamandır bekleyen Lily'e döndü, kız kendisine gülümsüyordu. İkisi de sonunda uyanamsına sevinmişlerdi. Tekrar Keiran'a döndü; '' Demek uyanmaya karar verdin? '' Şu anda bile olayı alaya döktüğüne inanmıyordu. Ne kadar büyürse büyüsün, ne konumda olursa olsun Sy hep aynıydı. Elini sonunda geri alabildiği için de ayrı bir sevinçliydi. Çocuğa göz kırptı.

'' Lily de burda, seni bekliyor. ''

Kız arkadaşıyla rahat rahat konuşsun diye ayaklandı ve odada yürümeye başladı. Bu uyuşmuş bedeni için oldukça iyi olmuştu. Gözü duvardaki saate takıldı, saat ilerlemişti. Ama Lily bu kadar beklemişti, kıza biraz daha zaman vermeye karar verdi.

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne Paz 23 Mart 2008, 13:39

Keiran en sonunda uyanmış görünüyordu.Yani tamamen uyanmış.Eh bir daha uyumazdı artık herhalde.Lily ona dönen Profesöre gülümseyerek Keiran'a döndü.Biraz şaşkın gözüküyordu.Eh..Doğal gelmişti Lily'ye bu.Gözleri duvardaki saat'e takıldı.Vay..Uzun bir süre uyumuş.O sırada Profesörün sesini duydu.

'' Demek uyanmaya karar verdin? ''

O mu yanılıyordu yoksa kadının sesinde biraz..Alaycılık mı vardı.Yok hayır yanılmıyordu.Sürekli aynı pozisyonda durmaktan uyuşan ellerini haraket ettirmeye çalıştı.Biri iğne batırsa daha mı kolay olurdu.Eline yüzlerce iğne batırılıyormuş gibi hissettiğine göre.

'' Lily de burda, seni bekliyor. ''

Duyduğu sesle irkilen Lily progesörün ayağa kalkıp odanın içinde yürümeye başladığını gördü.Eh odanın boyutu gereği iki üç adımda bir geri dönmesi gerektiğinde biraz saçma gelmişti ona ama..Yüzü Keiran'a dönük olan Lily gözucuyla profesöre baktığında gözünün duvardaki saate takıldığını başını iki yana salladığını ama hiç bir şey söylemediğini fark etti.Normalde bu saatte onu ortak salona göndermesi gerekirdi ama göndermemişti.Ne güzel.Hiç şikayetçi değildi Lily.Düşünürken fark etmeden Profesöre dönmüş olduğunu farkedince tekrar Keiran'a döndü.Aklına söyleyecek bir eşy gelmediği ender anlardandı.Alt dudağını kemirerek düşündükten sonra mrıldandı.

"Eee..Nasılsın ? "

Konu: Geri: Keiran Brandon O'Dwayne Paz 23 Mart 2008, 19:59

Her ne kadar dinlememek için özel bir çaba harcamış olsa da, küçük odada ikilinin konuştuklarına kulak misafiri olmuştu. Lily'nin beceriksizce özür dilemişti. Keiran'ın kalkmaya yeltendiğini görünce hemen ona döndü. '' Hey, orda dur bakalım! '' Omzunsan bastırarak onu tekrar yatırmaya çalıştı, aynı anda da üstünden attığı çarşafı da üstüne örtmeyi deniyordu. Başını iki yana sallayarak, azarlayan bir tonda devam etti. '' Bu gece burdasın.. Merak etme, istemiyorsan giderim. '' Belki onun burda olmasından rahatsızlık duyuyordu. Sonra hemen bu fikri saçma buldu, kalmasını o istememiş miydi? Ama tabi o sırada sayıklıyordu, ne dediğinin farkında değildi. Kerian'a katıldığı bir yer de vardı.

'' Evet, Lily bu kadar yeter, istersen sabah tekrar gelirsin. '' Mazeret istemedeğini gösterircesine kıza gülümseyip el salladı. Acımasız olduğunu düşünmüyordu, bu saate kadar izin vermişti. Aslında ona kalsa istediği kadar kalabilirdi ama biri onları görse Sy kesin suçlu duruma düşerdi. Lily arkadaşıyla vedalaştıktan sonra ayaklarını sürüye sürüye odadan çıktı. Şimdi sadece ikisi kalmıştı, Keiran'ın suratına bakıyordu.

Keiran cevap verirken sorduğu soruya şaşırmış olduğu yüzünden belli oluyordu. Gülümseyerek çocuğa baktı, gerçekten daha iyi gözüküyordu. En azından artık aklı yerindeydi, sohbet etmenin bir sakıncası olmazdı. Böylece birbirlerini daha iyi tanıyabilirlerdi hem de zaman geçerdi.

'' Neden sordunuz? '' Bu sefer şaşırma sırası Sy'daydı. Tahmin edeceğini düşünmüştü, ne de olsa BitkiBilim dersi veriyordu. Ama belki Keiran bilmiyordu. Oturmaya karar verdi, yakındaki sandalyeyi çekip çocuğun sedeyesinin yanına koydu. Oturduğunda yüzyüze kolaylıkla bakabiliyorlardı. '' Neden mi sordum? Bir tahminin yok mu? Annenin sadece eşsiz aşk romanları yazmadığını biliyorum. '' Öncelikle Keiran söylesin istiyordu, sonra da konuyla çok alakalıymış gibi sordu. '' İyisin değil mi canım? ''

Canım mı? Ne zamandan beri canım diyordu? Sy arkadaşlarına ailesine hatta Eragon'a bile - ki kötü bir örnekti, çünkü şu anda ayrıydılar - canım demezdi. Keiran'a neden dediğini bilmiyordu, birden içinden gelmişti. Mahçup bir gülümsemeyle çocuğa baktı.

Sy'ın Keiran hakkında öğrendiği bir şey varsa o da çok az konuştuğuydu. Neredeyse ağzından zorla laf alıyordu. Büyük bir kaza geçirdiği için mi böyleydi, yoksa her zamanki hali miydi? Bir şeyi öğrenmek istiyorsa sormaktan yana bir yapısı vardı. Kabalık olacağını düşünmüyordu, direk söyledi. '' Hep az mı konuşursun böyle? ''

Belki de ondan rahatsız olmuştu. Sy onun için burda kalıyordu. Ya da annesinden söz etmesi hoşuna gitmemişti. Bilmiyordu ayağı kalktı ve devam etti. '' Ben sadece BitkiBilim ile yakın birisi olarak annenin başarından bahsedecektim. Senden biraz daha bir şeyler öğrenirdim belki.. Neyse anlaşılan kendini iyi hissediyorsun burda tek de kalabilirsin. '' Arkasını dönüp yatağın ayak ucuna kadar gitti. Sonra duraksayarak sözlerine devam etti, bu sırada Keiran'ın yüzüne bakmıyordu. Onun bu gece burda kalmak istemediğini tahmin ediyordu. '' Evet kalıyorsun, şifacıya sık sık sana bakmasını söyleyeceğim. Seni rahatsız etmek istemedim, sadece.. '' Bir an için söyleyip söylememek arasında kaldı. Yine de keyfinden burda dikilmediğini söylemek istiyordu. bir an kendini fazlalık gibi hissetmişti. '' Sadece yarı baygınken seni bırakmamamı istedin, ben yardımcı olmaya çalışıyordum. '' Pek sabırlı birisi değildi, böyle biriydi işte. Gitmeden sonr bir kez Keiran'a baktı, belki birşey söylerdi.

Belki bu kadar çok teşekkür etmese onu daha çok sevebilirdi. Sy genelde bunu çok az yapardı, önemli birşey olmadıkça basit bir gülüseme kafiydi ona göre. Nezaket ayrı bir olguydu, fazlası yersiz yere can sıkıntısından başka birşeye yol açmıyordu.Ona kızmamıştı, niye kızacakatı ki? Kendini neredeyse öldürüyor diye mi? Yo, böyle bir şey olmadığı için mutluydu, hiç yaşanmamasını isterdi ama üstüne düşecek değildi. Yani öyle insanın yakasına yapışıp sürekli ona bakmak onun tarzı değildi.

Tanrı herkesi farklı yaratmıştı ama onu daha bir ayrı yarattığını düşünüyordu. Damarlarındaki asalet tüm yönleriyle içine işlemiş bir insandı. Gereğinden çok özgüveni onu yine esir alıyordu. Şu anda konu kenidis değildi, Keiran'dı. Tekrar ona yönelmeyi denedi. Eğer Keiran'ın yerinde olsaydı kesinlikle rahat bırakılmayı dilerdi. Yalnız olmak onun sevdiği birşeydi, böylece herşeyi içinde çözebilirdi. Sy kendi kendine yetebilen biriydi. Kendi kendine lanet okuyarak yine konuyu kendine getirmişti.

'' Bu benim görevim, gecenin bu saatinde Sihir Bakanı'yla da görüşmem yok. '' dedi gülümseyerek. Onu inanılmaz yoğun işlerinden alıkoymuş değildi. Ve bir profesör olarak onunla ilgilenmeye mecburdu. Eğer bu gece onu hastane kanadına getirdikten sonra Keiran'a kötü birşey olsaydı, bu Sy'ın sorumluluğuna girerdi. Ama artık rahattı, elinden geleni yapmıştı. Yine de son bir kez sormak istedi, olumsuz yanıt alacağını bildiği halde. Vicdanını rahatlamak için değil, istediği için.

'' Kalmamı istersen kalabilirim. Memnuniyetle... ''