Yağmur ve Karanlık Sanatlar

Konu: Geri: Yağmur ve Karanlık Sanatlar Çarş. 26 Mart 2008, 20:29

Adrâs sessizce ince uzun parmaklı ellerini saçlarına götürüp düzeltti. Gri gözleri Vitt, Eragon, Keiran ve Ash arasında dolaşıp duruyordu. Vitt ve Eragon birşeyler hakkında konuşurlarken diğerleri, o da dahil olarak sessizliğe bürünmüşlerdi. Hızını arttıran yağmur yüzünden sırılsıklam olmuş ve üşümüştü. Cüppesine daha sıkı sarılıp ellerini ceplerine soktu. Derin bir nefes alıp başını Ash'e doğru çevirdi ve sırıttı.

" Tamam canım, söz bir daha olmaz. "

Hogwarts'ta en değer verdiği kişilerin başında gelen kardeşini kırmak isteyeceği son şeylerdendi. Bazen kavga etseler ya da tartışsalar da birbirlerini çok seviyorlardı. Söylemiyorlardı, ama ikisi de yine de biliyordu bunu. Sonra gözünün önüne gelen simsiyah saçlarını düzeltip başını bu defa da Keiran'a çevirdi.

" Kaçıncı sınıfa gidiyorsun sen? "

Onu seçmelerde görmüş olsa da bir nevî teyit etmek ister gibiydi. Sonuçta çocuk, onların resmen iki katı gibiydi. Septimus'un onunla kavga ettiğini düşününce şaşırıyordu. Nasıl olmuş da şu anda Septimus'un biryerleri kırık değildi? Yüzündeki gülümseme silinmiş, yerine düşünceli ve meraklı bir ifade gelmişti.

Konu: Geri: Yağmur ve Karanlık Sanatlar Perş. 27 Mart 2008, 22:53

Diğer gruptan biraz ayrılmışlardı.Islak çimenlerin çıkardığı ses haricinde etraf sessizdi.Ash ve Adrâs konuşuyor Keiran ise sıkılgan br tavırla bakıyordu.Vitt burda olmaktansa gitmeyi çok isterdi.Eragon ile eskisi gibi konuşamıyor onun yanında rahat davranamıyordu.Yağmurdan ıslanmış saçları yüzünün iki tarafına saçılmıştı sürekli yere bakıyor gözlerinde ise her zamanki belirsiz ifade yer alıyordu.Eragon ne söyleyecekti?

Sessizlik devam ediyordu.Hala konuşmayan Eragon Vitt i daha da meraklandırıyordu.Vitt hem meraklı bir şekilde bekliyor hemde bir an önce oradan ayrılmak istiyordu.Olayın pişmanlığını daha üzerinden atamamıştı. Bu kadar kısa süre sonra aynı şeyleri yaşamak istemiyordu.

Keiran'nın o yöne bakışı dikkatini çekti.Anlaşılan Oda konuşmanın bitmesini bekliyordu.Ama Eragon bir türlü söylemek istediği konuya gelememişti.Vitt umursamaz bir tavırla dinliyordu.Etrafına bakıyor,Keiran ı izliyor saçlarını geriye atıyordu.Bu kadar bekletilmeyi sevmezdi.Sıkılgan bir tavırla içini çekti.

Misafir

"Kaçıncı sınıfa gidiyorsun sen?" Keiran dalgınlıkla baktığı Vittoria'dan bakışını alıp önünde duran uzun syah saçlı kıza döndü, kız saçları düzeltip ona bakıyordu. Keiran onun ne demeye kendine baktığına anlam veremedi. Beni resmen inceliyor ya bu! Keiran kızın yanında ama Septimus'la konuşan diğer sarışın çocuğa baktı, sonra da kendinden kısa olan o kıza geri dönüp cevap verdi. "11... Neden sordun ki?" Kızın ne dediğini duydu ne de kendisini inceleyen bakışlarını fark etti. Ama bakışlarını gene Vittoria'ya döndürdü.

Kendi binasının sınıf başkanları pek te güzel bir görüşme içinde değillerdi anlaşılan. Çünkü Vittoria'da kendisine bakıp duruyordu. Gözlerini arada Eragon'a çevirdiğinde ise asabi bir ifade gözlerine yerleşiyordu. Sonunda ise Vittoria'nın son kez kendisine dönen bakışını görünce diğer grubu olduğu gibi bırakıp, doğru onun yanına gitti.

Eragon'a bakmadan direkt kıza doğru konuştu. "Vittoria, bak gecikiyoruz. Şu işi bitirelim. Profesör sonra bana ceza versin istemiyorum. Zaten bir tane aldım. Bana yeter. Eee geliyor musun?" Kız şaşkınlıkla ona bakakalmış olması ayrı idi, Eragon ise lafının kesilmesine sinirlenmişti. Ama Keiran ona dönüp hani şu ne var tipli bakışını fırlattı. Bu çocuk neden ısrar ediyor anlamıyorum... Kız seni istemiyor olduğu bu kadar belli iken hem de... cıkcık... diye düşünürken de Vittoria'ya da tek kaşını kaldırıp baktı. "Ee sen geliyor musun? Ben daha fazla beklemeyeceğim..."Vittoria ise şaşkınlığını üzerinden atıp Keiran'a sırıtarak tamam anlamında başını salladı.

Keiran da Eragon'a son bir bakış atıp, arkasını döndü. Kesin adımlarla ayrıldığı gruba doğru ilerlerken arkadan Vitt'in veda eden sesini duydu. Eragon ise "ama...ama.." giibisinden bir şeyleri olduğu yerde sayıkladığını duyduysa da dönüp geri bakmadı. "Vittoria Snape... o zaman ben de Profesöre söyleyeceğim!" diye son kez yüksek sesle bağırdı, yürümeye devam ederken.. Yüzünde bir sırıtma yayıldı ama bunu öne eğdiği başı yüzünden yüzünü kapatan uzun siyah saçlarıyla gizledi. Ellerini pantalon ceplerine koymuş halde grubu da geçerken onları kafasıyla selam verip yoluna devam etti. Giriş kapısına doğru ilerlerken Vittoria'nın koşar adım ve nefes nefese araksından geldiğini duydu. Olduğu yerde durup onun yanına gelmesini bekledi, kızın yüzü kızarmıştı soğuk havadan. Ama yüzünde bir kocaman gülümseme eşlik ediyordu.

"Eeee sanırım biri yatakhanenin camlarını gene kırmıştı ta...." Kendisinin gülümseyerek söylediği lafı duyan Vitt kahkahalarla gülerek Keiran'ın omzuna hafif bir yumruk atıp güldü. Bir süre güldükten sonra konuştu.

Konu: Geri: Yağmur ve Karanlık Sanatlar Cuma 28 Mart 2008, 23:44

Neden soracaktı? En az 2. sınıfta gibi gözüken bir çocuğa kaçıncı sınıfa gittiğini sormak pek de anormal değildi, olmamalıydı da zaten. Yine de arkadaşcanlısı biri gibi gözükerek çocuğun sorusunu cevaplandırdı.

" Hiç. Sadece.. seni seçmelerde gördüm ama 1. sınıflar için, değişik gözüküyorsun. Her neyse. "

Çocuğun Vitt'in yanına gittiğini görünce, merakla onlara doğru bakmaya başladı. Pek meraklı biri değildi, ama özel birşey konuşuluyorsa işi olmayan kişilerin diğerlerinin yanına gitmesi resmen kabalıktı. Yanlarından geçerlerken Vitt'e 'Neler oluyor?' gibisinden bir bakış atmayı ihmal etmedi. Derin bir nefes alıp arkasındaki ağaca yaslandı.

Konu: Geri: Yağmur ve Karanlık Sanatlar C.tesi 29 Mart 2008, 18:22

Yağmurun olduşturduğu toprak kokusunu içine çekiyor ve ağaçtan düşmüş yaprakların hareketlerini izliyordu.Uzun süredir burada bekliyordu artık yorulmuştu hatta sıkılmıştı denilebilir.Yağmurdan ıslanan saçları yüzünün iki yanına yerleşmişti.Bu ona daha kasvetli bir görünüş veriyordu.Elleri ile zarif bir şekilde yüzünün görünmesini engelleyen saçları geriye aldı.

Bu sırada Keiran Adrâs ile konuşuyor gibiydi.Ne konuştuklarını merak eden Vitt meraklı bir bakış ile onları izledi.Ve ardından Keiran ns tekrar baktığında onun onalra doğru geldiğini farketti.Şaşırmış ve sevinmiş bir ifade ile ne söyleyeceğini merak etti.

''Vittoria, bak gecikiyoruz. Şu işi bitirelim. Profesör sonra bana ceza versin istemiyorum. Zaten bir tane aldım. Bana yeter. Eee geliyor musun?"

Ellerini saçından çekmiş şaşkınlık içinde Keiran nın söylediklerini sindirmeye çalışıyordu.Ne işi? ..Hangi profesör? İçinden noluyoruz ya desede bunu dışarıya vurmanın o an için iyi bir fikir olmadığını anladı.

''Ee sen geliyor musun? Ben daha fazla beklemeyeceğim...''

Vittoria nın şaşkınlığı hala devam etsede olayı az biraz anlamıştı.Keskin bir ses tonu ile :

'' Aa evet hatırladım.Geliyorum.'' dedi ve Eragon a yanlız kaldıklarından itibaren ilk kez bakarak '' Üzgünüm gitmeliyim'' dedi.Ama söylerken kullandığı ifade söylediklerinin tam tersini ifade eden bir duygu ile yüklenmişti. Keiran a minnet duyarak onun ardı sıra yürümeye başladı.Yeğenlerinin önünden geçerken sevecen gülümseme ile göz kırptı.

Keiran elleri cebinde hızlı bir şekilde ilerliyordu.Vitt ona yetişmek için mutiş enerji sarfediyordu.Giriş kapısına geldiklerinde Keiran sonunda yavaşlamış ve nefes nefese kalan Vitt ona yetişebilmişti.Soğuktan kızarmış ellerini yanındaki duvara yaslayarak derin derin nefes alıyordu.Bu halde olmasına karşın yüzündeki o memnun ifade silinmemişti.Sonunda olayı anlamıştı.Vitt in sıkıldığını ve orda bulunmak istemediğini anlayan Keiran nın gitmek için kullandığı bahaneydi tüm bunlar.

"Eeee sanırım biri yatakhanenin camlarını gene kırmıştı ta...."

Yüzündeki gülümseme dahada belirginleşerek ondan beklenilmeyecek bir tizlikte kahkaha attı.Bu söz onu gerçekten güldürmüştü.Başkası için komik olmayabilirdi ama Vitt anlamını çok iyi biliyordu.Gülmesinden sonra Keiran a bakarak:

''Harikasın!! Gerçekten çok zekiceydi..Ayrıca çok iyi gözlemcisin Keiran bunu belirtmeliyim.Ravenclaw da olmanı şimdi çok daha iyi anlıyorum'' dedi neşeli bir ses tonu ile.

Konu: Geri: Yağmur ve Karanlık Sanatlar C.tesi 29 Mart 2008, 19:03

Vittle konuşmasına başlamışlardı da Eragon mu hatırlamıyordu.Zaten becerememişti konuşmasını...O çocuğun sabır diye bir şey geliştireceğinden emin değildi.Sinirlenmişti.Aslıda biraz da Eragon da suç vardı.Kızın zamanını almıştı.Etrafındakilere baktı ve ne konuştuklarını anlamak istemezcesine hızla gölden karanlık ormana doğru yürümeye başladı.

Aslında Vittten özür dileyecekti partide olanlar için ama becerememişti.Neyse diye geçirmişti içinden...Canını sıkmak istemiyordu.Tek bir şey söylemeden gitmişti...

Misafir

"Harikasın!! Gerçekten çok zekiceydi.. Ayrıca çok iyi gözlemcisin Keiran, bunu belirtmeliyim. Ravenclaw da olmanı şimdi çok daha iyi anlıyorum." Sınıf başkanının sevimli haline o da gülümseyerek karşılık verdi. Sağ elini ona uzattı. "Aslında tam tanışmadık ama benim adımı biliyorsun. Ama olsun. Keiran O'Dwayne. Sen de... Vittoria Snape." Kıza gülümserken geride kalanların olduğu yöne baktıp ona döndü.

"Eee, umarım fazla ileri gitmedim... Yani ne biliyim. Bak işine karışmayacağım. Sadece bana baktığını gördüm. Bir şey mi söyleyecektin. Ya da ben mi öyle sandım anlamadım.." Kıza bakarken Keiran onun kendisne neden baktığına merak ediyordu. Acaba cezası yüzünden miydi? Bir sınıf başkanı olarak onu uyarmak mı istemişti? Sanırım ondandı kızın yüzündeki gülümseme silinmiş ona bakıp konuştu. Ona söylediklerini dikkatle dinledi. Arada kafasıyla arada onaylıyordu, aslında tedirgin olmuştu. Sınıftan dışlanmayı beklerken onu da uyararak bina bütünlüğü hedefleniyordu. Vittoria'yı içinden tebrik etti. Sonra kızın sol koluna vurup anlayışlı gülümsemesi sayesinde o sabah ki sıkıntısını artık üstünden biraz da olsa attığını hissetti. Konuşma bitince kendisnin bir şeyler söylemesi gereği aklına geldi. Ama söze nasıl girmesi gerektiği konusunda tedirgindi.

"Söylediklerine dikkat etmeye gayret edeceğim.. ama bazen keskin sirke gibi... kübümde rahat değilim işte... Neyse..." Birlikte içeri girmek için eliyle kapıyı gösterip konuştu. "Eh sende yapmadıysan kahvaltıyı ben sana eşlik etmekten memnun olurum Vittoria... Ne dersin?" Kızın onaylamasını görünce onunla sohbete devam etmeye çalıştı. Hadi konuş be! Moron musun? Aklına gelen ilk şeyi sordu ona. "Bu arada KSKS Profesörü olan Ms. Malfoy senin neyin?" Konuşmaya çalışıyordu. Bu onun için büyük başarı idi.