Nicole derslerden sıyrılıp baharın tüm kokusuyla sarılmış göl kenarına gitti.Hafiften bir rüzgar essede hava güneşliydi,bahar gelmişti anlaşılan.Eskisi kadar şırıltılı akmıyordu göl ama Nicole yine de yorgunluğunu böylesine doğayla iç içe bir yerde atabileceğini düşündü.
Her taraf yemyeşildi ve de kuşların cıvıltısı şarkı gibi geliyordu.Ama Nicole yalnızdı ve de suratı asıktı.Ablası Sophié'nin yoğun işleri yüzünden onu sadece okulun tatil olduğu zamanlar ve de koridorda koşuştururken görebiliyordu.John'a da ne zamandır Hogwarts'a rastlayamaz olmuştu.Derin bir iç çekip gözlerini kapattı.
-Yalnız olmamayı diliyorum...
dedi.İstediği tek şey buydu.Yalnız olmamak...Yalnız kalmak ona acı veriyordu ve de bir o kadarda ürkütüyordu.Üşüyen bir kedi gibi onu ısıtacak ve de sevecek birini arıyordu.Kendisine biraz kızgındı,John'u aramıyordu çünkü.
-Suç bende,neden onu aramıyorum ki?Beni özlemiş olmalı,bende onu özledim...
Ama bu iyi düşünceler birden aklından siliniyor ve de aklına ggirmeye çalışan kötü düşüncelere güçsüz düşüyordu.
-Aaaa...Suç neden bende ki?Hem o özleseydi beni arardı,merak ederdi...
Ashley bu düşüncelerle boğuşurken hızla esen rüzgar baharı silip süpürdü.Savrulan sarı saçları duran rüzgarla uçmayı bıraktı.Sonra Nicole başını öne eğerek bir kaç dost diye mırıldanmaya başladı.