Kullanılmayan Kızlar Tuvaleti

Vitt gülümseme ile önemi olmadığını söyledi. ''Teşekkürler..Ama diğerlerinin çok yardımı oldu.'' dedi.Eragon Vitti anlıyordu…Ama zaten bu organizasyonu o yapmıştı…Daha öncede birlikte yapmışlardı…Vitt ondada başarılı olmuştu… ''-Sen olmasaydın bunlar olmazdı yinede...''

''Hayır fazla değil.Aksine iyi bile olur.'' Demişti Eragon un endişeli sorusuna karşı…Vitt elini giydiği zarif mavi gömleğin cebine götürerek.Eragon un teklifine şaşıran Vitt değişik bir tavırla Eragon a baktı.Eski pişmanlığına dönmek istemiyordu ama Eragonun gözlerindeki dost ifadesini görünce aynı samimiyetle olur anlamında başını salladı ve böylece partiyi bir nevi
başlatmış oldular.Eragonun omuzuna zarifçe sağ elini koydu ve müziğe ritim uydurmaya çalıştılar.Lucy ve Keiran fersiz bir gölgeye bakıyor olmaları Vitt in dikkatini çekti.hem das ediyor hem de onları izliyordu.Biraz garip bir ifadedeydiler.Lucy nin giymiş olduğu kıyafet ve yaptığı makyaj yüzündeki telaşı bastırsa da yinede bir şeyler olduğunu anlayan Vitt Eragon un onu sağa çevirmesiyle bir anlık dikkatini dağıttı.

'' Umarım profesörlere yakalanmayız, Eragon'' dedi.Bu istediği son şey olurdu.

‘’-Hayır önlemleri aldım…Asla böyle bir şeyin olması imkansız…Ne bizi nede yaptıklarımızı birileri görebilecek…’’ dedi Vitti biraz olsun rahatlatmak için…

Az önceki noktaya baktığında şimdi birden fazla fersiz görüntü ve telaşı yüzler görüyordu.Ne oluyordu ki? Ah bunlar hayaletler olmalıydı.Vitt in gözleri ona oyun mu oynuyordu? Hayır Keiran da da aynı ifade vardı.Bir şeyler olduğu kesindi.Lucy nin ona doğru gelmesi her şeyi kesinleştirdi.Merakla Eragonun kollarından ayrıldı ve Telaşlı bir yüzle sorgular biçimde ne söyleyeceğini merak etti.

Çok afedersin Vitt. Sanırım bir sorunumuz var. Ve sanırım büyükçe bir sorun..

Vitt düşündüğünün gerçekleşmemesini umarak Lucy i dinledi.Ve o sözünü bitirince biraz düşündü ve Lucy nin söylediği bahanenin aslında mantıklı olduğu kanısına vardı.Çevik bir tavırla salonun ortasına geldi ve herkesin onu duyacağı düzeyde bir sesle:

''Evet gerçekten büyük bir sorunumuz var.Partiyi sorunsuz geçirmeyi düşünmüyordum tabi ama bu biraz err..garip oldu.Her neyse,Lucy nin söylediği bahane gerçekten mantıklı olmuş daha iyisini bulamazdık harikasın Lucy.'' dedi ona göz kırparak ve devam etti.

'' Şimdi yapacağımız bu bahane çevresinde hareket etmek..Öncelikle; Lily ve Johnny yemekhaneye inip gelecek olan öğrenciler içinde bir şeyler getirmelisiniz.Sir Nicholas boş gelmeyecektir eminim.Darch ve Lisa sizde diğer binalardan güvenli olan kişilere haber vrip buraya gelme
lerini sağlarmısınız?..Eragon,Avril ve Tatyanna burası küçük gelebilir bildiğiniz genişletme büyüleri var mı? Eğer yaparsanız inanın çok iyi olur.Sarah,Keiran,Lucy ve Bende geri kalan ayarlamaları yapalım.Eksiklerimiz çok fazla ve profesörelre yakalanma olasılığımız daha yüksek.Başka ne yapabiliriz? Fikri olan var mı?'' dedi çaresizce bakarak.

Eragon gülümseyerek…Asasını küçük köşelere çevirdi…Asasını salladıkça alan büyüyordu…Şimdi odanın içi çok genişlemişti…Belki 60-90 kişiyi alabilirdi…Genişlemişti…Büyük salon kadar olmasa da onun yarı kadardı şimdi…Büyü onlar gittikten sonra bozulacaktı…Zaten onlar gittikten sonra bir anlamı yoktu hala büyünün etkisinin göstermesinin…

‘’-Bak artık daha genişledi…İçin rahat olsun...Benden başka istediğin şey var mı...…’’ dedi tekrar onu rahatlatmak istercesine gülümsedi ve tekrar dostça elini onun omzuna koydu…Herkes bir telaş içindeydi sanki…Ama Eragon her zaman ki gibi sakindi…Çünkü yakalanma ve bunun gibi şeyler için hazırlıklıydı…Ama diğerleri için iyi bir mazereti vardı…Zaten bunları düşünmek mantıksızdı yakalanmalarına olanak yoktu…

"Selam ben Lucienda."

Lisa yanına gelen kıza baktı.Daha önceden birçok kez görmüştü kızı ama hiç tanışmamışlardı.Hafifçe gülümsedi

"Bende Lisa memnun oldum..."

Bu sırada sürekli etrafına bakıyordu.Bir kız öğrenci elinde kocaman bir pastayla yanlarından geçmişti.Pasta harika görünüyordu.Herşey mükemmel yapılmıştı.Süslemeler,yiyecekler,içecekler...

Daha sonra Lucienda'yı bir öğrenci çağırdı.Lisa ne olduğunu anlamamıştı.Kız hızla yanından ayrılıp onu çağıran çocuğun yanına doğru ilerlemeye başlamıştı.Lisa bunun üzerine sessizce etrafındakileri izlemeye devam etti.Parti gerçekten çok iyi gidiyordu.Görünürde hiçbir sorun yoktu.Bu sırada gözü Sarah'a takıldı.Son zamanlarda onu pek iyi görmüyordu ancak doğru düzgün konuşma fırsatlarıda olmamıştı.Bir süre gözleri onda takılı kaldıktan sonra tekrar etrafını izlemeye başladı.Yalnız kalmaktan canı sıkılmıştı ancak herkes oldukça meşgul görünüyordu.

O sırada telaşlı bakışlar dikkatini çekmişti.Hemen ardından gözüne Hogwarts Hayaletleri takılmıştı.Lisa kollarını indirdi ve onlara bakmaya başladı.Burada ne işleri vardı?Onların davetli olmadığına emindi.Zaten herşeyin mükemmel gitmesini ummuyordu ancak böyle bir sorunda beklemiyordu.Profesörlere söyleyebilirlerdi ve buda başlarını büyük belaya sokardı.Lisa panik olmuştu.Hareketsiz kalarak onları izlemeye başladı.Lucienda'nın neden gittiğini şimdi anlıyordu.Anladığı bir başka şey ise sorunu çözmüş olmalarıydı.Yani hayaletler hala oradalardı ancak öğrenciler rahatlamış gibi görünüyorlardı.Lisa hiçbirşey anlamamıştı.Sadece geceyi sorunsuz atlatmayı umuyordu...

~ Ortak Salon ~

Elinde Eski Yazılar kitabıyla ortak salonun rahat puflarının birine gömülmüştü. Mantığı şu anda ders çalışması için yalvarırken, gözleri buna engel oluyordu. Yine tüm gün oyalanmış, ders çalışma işini gecenin bir yarısına bırakmıştı. Doğal olarak göz kapaklarının düşmesine mani olamıyordu. Uzun süren çabalar sonunda uyku denen şeye yeni düşmüş, gözlerini kapatmıştı. Oturduğu sarı renkteki pufa gömülürken, elindeki kitap pat sesiyle yere düşmüştü. Tüm geceyi burda uyuyarak geçirebilirdi. Ortak salonda hemen hemen kimse kalmamıştı. Ortam çok sessizdi. Sadece çıtır çıtır yanan şöminenin sesi yankılanıyordu kulaklarında.

Oturduğu yerde derin bir uykuya dalmışken, içeriye büyük bir gürültüyle giren Şişman Keşiş'in sesiyle yerinden fırladı. Neler oluyordu gecenin bir vaktinde! Kıpkırmızı olmuş gözleriyle hayalete bakıyordu. Ne bahanesi vardı acaba bu kadar gürültü çıkarabilmek için? Hayalet süzülerek ortak salondaki sayılı kişilerden biri olan Vanessa'nın yanına geldi ve "Miss Black, sizi Myrtle'ın tuvaletindeki partiye çağırmaktan onur duyarım" dedi. Vanessa şaşkınlık ve merak dolu gözlerini iri iri açarak hayalete baktı bir süre. Neydi bu? Şaka mı? Gecenin bu vaktinde ne partisiydi. Hayalet kızın bakışlarındaki soruları anlamış olacak ki "Nick için hazırlanmış bir parti. Çok eğlenceli olacak. İtiraz istemiyorum. Hadi gidiyoruz" dedi. Ne zaman bu hayaletle ahbap olmuşlardı? Burnunu kıvırdı. Cevap vermek gereksiniminde bulunmamıştı. Ama orda neler olduğunu çok merak etmişti. Partide onu ne beklediğini bilmiyordu ama ayakları onu tuvalete sürüklüyordu.

~ Kızlar Tuvaleti ~

Kızlar tuvaletinin önüne geldiklerinde Vanessa kendini neyin beklediğini bilmeden içeriye daldı. Kapıyı sertçe açmasından çıkan gürültü sonucu herkesin bakışları ona yönelmişti. Hey bir dakika! Burdakilerin hepsi Ravenclaw'mıydı yoksa gözleri uykusuzluktan yanılıyor muydu? Vitt, Eragon, Avril,
Tatyanna burdaydı. Biraz daha dikkatli bakınca geçen gün göl kenarında adlarını öğrendiği Sarah ve Keiran'da vardı. Ve tanımadığı birkaç yüz daha. Neler oluyordu böyle?

İçerisi gerçekten harika bir şekilde süslenmişti. Vanessa kısa süren bir inceleme sonunda sessizliği bozup konuşmaya başladı.

"Vitt, Eragon neler oluyor burada? Ne partisi bu? Şişman Keşiş bir şeyler söyledi ama!" dedi kafası karışmış bir şekilde. Vitt'in yüzündeki telaş apaçık okunabiliyordu. Anlaşılan daha önce birşeyler olmuştu burada.

"Hadi hadi! Herkes kalksıın!" Neler oluyordu? Cırtlak sesin sahibini görebilmek için lacivert gözleriyle taradı yatakhaneyi. Küçük bir kız hayaleti kendilerine sesleniyordu. "Nick için hazırlanmış bir parti. Çok eğlenceli olacak. İtiraz istemiyorum. Hadi gidiyoruz" Gryffindor'un hayaleti Nick miydi ki bahsedilen? Dinlemeye koyuldu. "Benim tuvaletimde. Hadi amaa." Herkesin ayaklandığını gören hayalet duvardan çıkıp gitti. Laurel merakla diğerlerine baktı. Herkes kalkıp hazırlanmaya başlamıştı bile. Elindeki kitabı komidinin üzerine bıraktı. Sandığının içinden uygun bir şeyler bulmaya gitti. 10 dakika sonra koyu renk bir kot pantolon ve gri bir bluz giymiş, tamamen hazırdı. Aynanın karşısına geçerek saçlarını tek bir kez taradı. Her zamanki gibi dümdüzdü. Asasını giydiği siyah pelerininin cebine koydu ve saçlarını savurarak orayı terk etti. Koridor bomboştu. Anlaşılan herkes yatakhanelerine çekilmişti. Laurel bir eli cebindeki asasında sessiz adımlarla ilerliyordu. Tuvaletin önüne geldiğinde bile içeriden hiç ses gelmediğini fark edince tüm bunların bir şaka olduğundan şüphelenmeye başladı. Asasını cebinden çıkardı. Kapıyı yavaşça açtı. İçeride bir çok öğrenci vardı. Hepsi de bir şeyler yapıyorlardı. Anlaşılan parti için yapılan hazırlık henüz bitmiş değildi. Kapıyı arkasından kapatıp içeriye girdi. Onun geldiğini fark eden olmamıştı. Hogwarts'ta tanıdığı çok az kişiden biri olan Vanessa'nın yanına doğru ilerledi. burada Ravenclaw'dan olmayan tek kişi idi. O da birileriyle kouşuyor gibiydi. Oldukça kısık ve titrek bir sesle konuştu.

"Selam."

Misafir

Az önce sınıf başkanlarından birisini çağırma şerefine erişen Şişman Keşiş şöminenin karşısındaki uzun turuncu saçlı birinci sınıf öğrencisini son anda fark etmişti. Kız rahat gri eşofmanlarıyla -bu seferkilerin üzerinde yine muggle kahramanları olan Tom ve Jerry adındaki fare ve kedi vardı - kurulmuş kaymak birasını yudumluyor, arada bir de kucağında uyuklayan siyah kediyi okşuyordu. Şömine kenarında mayışmak harika bir şeydi. Ta ki... "Küçük bayan! Sizi de burada görmek ne güzel!" Kimi? Beni? Nasıl yani? Şahsen tanışmadığı bina hayaletlerinin yanında bitiverip çığlığı da basmasıyla yerinden zıplamıştı Pearl şöminenin önünde kurulduğu koltukta. Neyse ki sevimli şişman hayalete göre oldukça kaba kaçacak tepkisini içinde tutmayı bilmiş, sadece korku ve şaşkınlık dolu pörtlek bakışlarıyla O'na bakmakla kalmıştı. "Efendim? Beni mi kastediyordunuz?" dedi bir an sonra durumun tuhaflığını fark ederek. "Tabii küçük bayan sizi! Duymadınız mı, az önce bayan Black'e söylüyordum, Sir Nicholas de Mimsy-Porpington tüm öğrencileri Ölüm yıldönümü partisinde görmekten şeref duyar! Tabii diğer hayaletler de!" Gözlerini kırpıştıran Pearl bir an ona baktı, tam olarak kimi kasttetiğinden emin değildi ama hayaletlerden birisi olduğu kesindi. Gürültüden rahatsız olan kedi de kafasını kaldırmıştı aynı anda. Pearl partilerden nefret ederdi, bütün o kalabalık, yüksek sesli saçmasapan müzikler ve her zamanki dışlayan bakışlar... "Şey ben partileri sevmem." diye cevapladı hevesle cevabını bekleyen hayaleti Pearl, her zamanki gibi birşey uydurmayı tercih etmemişti. "Ama bu nazik davetiniz için minnettarım." diye gülümseyerek ekledi. Hayalet kızın samimiyetine mi şaşırmıştı, yoksa çok iyi bir oyuncu olup olmadığını mı ölçüyordu kızın belli olmuyordu ama bir an için şaşkınlıkla kızı süzdükten sonra eski ses tonuna geri dönerek "Aa bu bildiğiniz partilerden değildir, bir hayaletin partisini gerçekten kaçırmak istemezsiniz, çok ilginçtir! Hemen bekleyin, yatakhanelere de duyurup geliyorum."

Süzülerek yoluna devam eden Keşiş'in ardından sıkkın bir ifadeyle baktı Pearl, nereden de çıkmıştı bu şimdi? Oflayarak üzerindeki eşofmana baktı, tam bir muggle kıyafeti olmasının yanısıra parti için daha saçma bir kıyafet düşünemiyordu ama Şişman Keşiş duyurusunu yapmış ve yanına dönmüştü. "Lütfen eşlik etmeme izin verin Leydim, sizin gibi bir bayanı bu saatte koridorlarda savunmasız bırakmak istemem." diyerek kızın önüne geçmiş ve çıkışa doğru uçmaya başlamıştı. Pearl keşişin o kadar öğrenci arasında neden O'nu seçtiğini merak ediyordu. "Sanırım binanızın en küçük katılımcısı olacaksınız." diye sohbet ortamı yaratmaya çalışan hayalet nedense sorusunun cevabını verse de kızın içini rahatlatamamıştı. Yeni okulundaki akranlarının da Pearl'den nefret ettiği gün bugün olacaktı demek. Sorun değildi, alışkındı. Kucağındaki kediyi sakinleştirmeye çalışarken bir yandan, bir yandan da tuvalete benzeyen bir yerin kapısında duran hayalete baktı şaşkınlıkla. "İşte, burası! Şimdi izin verin de diğer Hufflepuff'lılarla ilgileneyim. Görüşmek üzere!" Başını sallayan Pearl tuvalaete girdi. Aslında kullanılmayan bir tuvalet olduğu her halinden belli oluyordu, yani neredeyse kullanılmayan...

İçeri girdiği andaki hengame bile herşeyden tiksinmesine yol açabilirdi ama Pearl gelmişti bir kere, eh o zaman eğlenmeye çalışmalıydı en azından. Üzerindekiler, dağınık saçları, kucağındaki huysuz kedi ya da herhangi başka birşeyi umursamadan diğerlerinin arasına karıştı. Tek tük Hufflepuff öğrencileri Pearl'ünkine benzer şaşkın bakışlarla etrafı süzüyorlardı, Ravenclaw'lar ise onlar kadar şaşkın gözükmüyorlardı. Ortalıkla Gryffindor ya da Slytherin göremeyen Pearl onların henüz daveti alamadıklarını düşündü. "Merhaba." dedi partiyi düzenledikleri her hallerinden belli olan gruba, aralarında tanıdığı birkaç öğrenci vardı çünkü. Gerçi Pearl'ü tanıdıklarını belli edecekleri meçhuldü, ne de olsa aklı başında hiç kimse bunu yapmak yerine arkasını döner giderdi. En azından şimdiye kadar bu böyleydi. Bu yüzden Pearl de onlara özel olarak selam verme gereği duymamıştı.

“Buradaydın demek…!”

"Aaa..Rachel.Selam"

Lily daha fazla kişi geleceğini öğrenince içinden lanetler okumuştu.Aynı yolu daha kaç kere gidip gelmem gerekiyor.Yine de yüzüne zordaki olduğu belli olmayan bir gülümseme yerleştirmiş ve hayaletler uzaklaşana kadar hiç bir yorum yapmamayı başarmıştı.Ama onlar diğer öğrencilere haber vermek üzere uzaklaşır uzaklaşmaz gülümsemesi silinmiş yerini karışık bir yüz ifadesi almıştı.Biraz sinir biraz bıkkınlık karışımı..Canı sıkkın bir şekilde Vitt'e döndü.

"Biliyorum ev cinlerinden biraz daha yiyecek almak gerekiyor ama üçüncü seferde şansımız iyi gitmiyecek ve o hademeye yakalanacağız gibi bir his var içimde.Yada manyak kedisine.İkiside birbirinden beter seçenekler.Ama-"

Ah tabi ya.Neden aklına gelmemişti.Ev cinleri okul içinde cisimlenebilir daha doğrusu buharlaşabilirlerdi.Sadece birini çağırıp haber vermek gerekirdi.Suratında bir gülümseme belirirken Aceleyle Vitt'e döndü.

"Ben..Üçüncü taşıma..Gitsem iyi olur..."

Onu kafası karışmış bir halde bırakıp kalabalığın arasından daha önce Mızmızın çıktığı tuvalet kabinine girdi.Çok dikkat çekmek istemiyordu.Hem herkese süpriz yapmayı tercih ederdi.Hem de odada beliren ev cini bir sürüsüyle oluşacak imajını bozardı.Gülümsemesi yüzünde büyürken boğuk bir sesle fısıldayarak cini çağırdı. " Frogory"

"ÇAT!!

Yankılanmayı önleyen büyüye dua ederek elinde bir yemek kaşığı olduğu halde belli ki çağrısını duyar duymaz gelen cine döndü.Ev cini meraklı bir biçimde ona bakıyordu.Onu tanıyınca endişesinin bir parça azalması eşliğinde alçak ama tiz olan garip bir sesle konuştu.

"Miss..Black..Beni mi çağırdı ? "

Eh..Öyle gözüküyor değil mi ? Dilinin ucuna gelen iğneleyici bir cevabı zorlukla engelleyen Lily dilini ısırdı.Hayır cine ne kadar zor olursa olsun kibar davranmalıydı ki istediğini alsın.Derin bir nefes alıp fısıltı benzeri bir sesle konuştu.

"Evet..Senden bir şey isteyeceğim.Yada rica de sen.Nasıl istersen.PArti için verdiğiniz o resimli pastalar...Onlardan iki dur dur üç tane daha yapabilirmisiniz ? Ayrıca balkabağı suyu,solungaç suyu,meşede bekletilmiş şekerli içki,kaymakbirası,ateşviskisi,meyve suları yada benzer şeylerde getirin lütfen.Şişelerde.Bunun dışında çikolatalı kurbağalardan balkabağı poğçalarına her türlü yiyecekte lazım bize.Kısaca 3 bina dolusu insan doyuracak yiyecek.Ve kimseye bir şey söylemek yok.Özelliklede..Profesörlere ve hademeye.Tamam mı ? "

Cinin başını sallaması üzerine rahatlamıştı.Oh be..İstediğini elde etmek zordu anlaşılan.Cinin buharlaşması üzerine kabinden çıkıp kalabalığa karıştı.Vitt ve Keiran'ın yanına gidecekti yine.Nereye kaybolduğunu sorarlarsa da..Uydururdu bir şeyler.Esnemesini bastırarak yürürken yanlarındaki biri dikkatini çekti.Aaa..Abla ??? Ne ? Nasıl ? Ah tabi diğer binalar...Ablası sınıf başkanı olsa da gelmişti.Kurallara çok takmıyordu anlaşılan.Arkası dönük ablasına doğru yürürken dediklerini duyabiliyordu.

"Vitt, Eragon neler oluyor burada? Ne partisi bu? Şişman Keşiş bir şeyler söyledi ama!"

Lily Vitt'in verdiği yanıtı dinlemeden ablasının sağından eski yerine geçerken konuştu ancak.

"Selam..Abla."

Ablasının gürültüde az çok duyulan cevabına çok dikkat etmemişti.Tüm dikkati boşlukta,ev cinlerinin belirmesi gereken yerdeydi.Beklemek..Ne sinir bozucu bir şeydi.Durduğu yerdeki iki adımlık boşlukta gidip geliyor ,gerginliğini hiç belli etmiyordu diğerlerine yani.Sinirli bir şekilde geçen On beş dakikanın ardından konuşanların,gelen yiyeceklerden atıştıranların ve pastaya iştahla bakanların arasında hepsinin ellerindekileri düşürmesine yetecek bir şok etkisi yaratmıştı.

"Noluyor???!!!!"

Sesleri yankılanmıştı.Lily kalabalığın arasındaki minik mucizeleri gördüğündeyse...Herkesin ağazı açık kalmıştı zaten.Ellerinde ayaklı,-Evet ayaklıydı gerçekten Lily şok olmuştu- Tepsi-sehpa arası şeylerin üstünde binlerce yiyecek ve içecek vardı.Bir ev cini sadece cipsleri,üç tanesi devasa pastalardan birini,Biri şekerleme dolu kaseleri,Biri daha tuzlu denebilecek ürünleri bir diğeriyse kaymakbiralarını taşıyordu.Tabi bunlar o kocaman gurubun yarısı değildiler.İnsanlar şok olmuş bakarken ev cinlerini yönlendirmekten mutluluk duyan Frogory Lily'nin olduğu tarafa doğru eğilmiş ve diğerlerine dönüp bir şeyler fısıldamıştı.Ev cinleri tüm bu ayaklı tepsi yada sehpaları Vitt'in tek pastayı koyduğu sehpanın yanına dizmiş.Üstelik temiz yere yığılı ıvır zıvırlarıda yanlarına eklemişlerdi.Sonra da buharlaşmışlardı.Bir tek Frogory kalmış ve " İstediğiniz yiyecekler bunlarmıydı efendim ? " diye viyaklamıştı.Lily şaşkın bir halde başını sallarken o da sessizliği yaran bir çat sesiyle buharlaşmıştı.Bir kaç saniye kendine gelemeyen Lily'se Vitt'e dönüp şakacı bir tavırla sormuştu.

"Bunlar..err...Yeterli olur mu parti için ?"

Olmalıydı.Bütün okul doyardı bunlarla herhalde ama ne olur ne olmaz..

Misafir

Keiran olan bitene zaten anlam veremese de o grili hayalet kadından uzak durmaya çalışıp kalabalık arasına karışmıştı. Zaten içerde bir hengame başlamıştı. Biri çalacak müzik parçası konusunda karar verse iyi olur diye düşünürken karşına kalabalık içinden çıkan turuncu gri karışımı şekile baka kaldı. "Pearl?"

İster istemez gürültüde ağzından çıkmıştı, ama duyulup duyulmadığını bilmiyordu. Kızın kedi ve onun kovaladığı fareli kostümü çok... çok... komikti. Hatta partiye göre gayet uygun, değişik bir tercihti kesin. Ona yaklaşıp karşısında baktı. Ama kız ona nedense bir tuhaf bakıyordu. Sonra birden hatırladı ki yüzünde.. Gözleri etrafına sürdüğü o boya... saçları da açık herhalde acayip görünüyordu. Lily'i de zaten onun arkasından geçerken gördü o anda. Göl kenarındaki kızla konuşuyordu. O da Hufflepufflı değil miydi? Demek ki hayaletler herkesi gerçekten çağırmaya gitmişti. Bir de ortamda çeşitli yerlere yığılı kremalı, süslü, değişik bri sürü yiyeceği görünce partinin düşündüklerinin ötesine geçtiğini anladı. Pearl'e dönüp baktı, gülümsemeye çalıştı. "Merhaba?!"

Sonra hâlâ Pearl'ü süzerken kolunun üzerine yatmış olan siyah kediye baktı. Kesin bu kedi ondan hoşlanmıyordu. Keiran aptalca olsa da kediye selam verdi. Sonra Pearl'e dönüp gürültüde sesini duyurmaya çalıştı. "Hâlâ mı hatırlamadın?" Bu esnada yanından geçen Vitt etrafta dolaşıyor, Eragon bir köşede birileriyle sohbet ediyordu. Keiran binasından tanıdığı Lisa ve Darch, Johnny'nin selamlamalarını gördü.. Eh, o da neşeyle onlara el salladı. Sonra gene turuncu uzun saçlarıyla hâlâ onu süzen Pearl'e baktı. Kızın neden konuşmadığını düşündü, yoksa onu duymuyor muydu? "Birşey..BİRŞEY İÇER MİSİN?" Müzik sonunda düzenli olarak başlamıştı. Sesini bastırıyordu. Belki de açtır? "YİYECEK VEYA!"

Misafir

Pearl kafasının içinde yerin dibine girmek, pof diye yok olmak ya da görünmez olabilmek planları yapıyordu. Kendisini birden tuhaf görünümlü ve kendisine küçümseyerek bakan insanlarla çevrili bulmuştu. Önceden çok nazik bulduğu Şişman Keşiş'e kızdı içinden, en azından üzerine daha mantıklı birşeyler giyebilmesi için şans tanıyabilirdi hayalet! Hah, işte karşıdaki uzun saçlı garip tip mesela... Sanki kendisi çok normalmiş gibi Pearl'e şaşkın şaşkın birşeyler söylemişti, Pearl ona meydan okurcasına baktı bir an, umurunda değildi insanların hakkında ne düşündükleri. Ama bir dakika... Çocuk daha da yaklaşmıştı kendisine, konuşmak ister gibi... O anda Pearl tanımıştı bu boya içindeki yüzü, Keiran'dı bu, geçen gün baykuşhanede tanıştıkları çocuk! Saçlarının bu kadar uzun olduğunu fark etmemişti Pearl daha önce, farklıydı ve hoşuna gitmişti Pearl'ün ama yüzündeki boyalar... Bir an yüzünü buruşturan Pearl hemen toparlanıp yüzündeki şok ifadesini silmeye çalıştı, kısmen başarılı da olmuştu. "Merhaba!" diye selam veren çocuğa aynı şekilde cevap verdi Pearl, çocuk hakikaten de Pearl'ü gördüğü anda sadece biraz süzmüştü, biraz da şaşkınca bakmıştı ama Pearl alışkın olduğu üzere aşağılanma ve dalga izlerini görememişti onun bakışlarında ya da ses tonunda. Simon'ın kolunda gergince başını kaldırdığını gören Pearl Keiran'ın O'na selam verdiğini gördü, kedi sinirli bir tıslama koyup geri yatmıştı. Pearl kedinin kalabalıktan dolayı gergin olduğunu söyleyecekti ki-aslında belki de kendisi öyleydi- Keiran kendisini hatırlamadığını zannetti. "Elbette, hatırladım. Sadece senin hatırlamana şaşırdım." dedi dürüstçe gülümseyerek. Bağırarak konuşuyordu, yoksa duyulmayabilirdi. Aslında zaten duyulmamıştı galiba, Keiran dönüp birilerine selam verdi ve yine kendisine döndü, kibarlık yapıyordu bu sefer. "Hayır, teşekkürler ama aç değilim. Ama bir içeceğe hayır demem." Böğürürcesine konuşmuştu, duyulmalıydı artık.

Misafir

Etrafta tam bir keşmekeş vardı. İçeriye girenin çıkanın haddini hesabını tutmayı denemekten vazgeçip içeride dolanmaya başladı Sarah. Bu kalabalıkta volta atacak yer olduğundan da değil ya...

Keiran'ı görüp sağ tarafa doğru saptı ve yöneldiği tarafta bir şişe kaymak birası bularak onu kapıp bir köşeye çekildi. Büyük ihtimalle partide kostüm giymemiş tek Ravenclaw'lu oydu, üzerinde gül kurusu rengi, incecik bir gecelik vardı. Kıçı donuyordu, lanet olsun... Etek boyu, Sarah'ya göre 11 yaşında bir kız için biraz kısaydı ama annesinin kesin kuralları elbette ki Sarah'nın kıyafetlerine de yansıyordu. Sarah bir an boğulduğunu hissetti, sonra gerçekten de boğulduğunu fark etti. Kaymak birası genzine kaçmıştı, öksürmeye başladı..

Lucy uzakta bir yerde sağa sola kelebek gibi uçuşup duruyordu, bir an Lisa gözüe çarpmıştı ama hemen ardından o da birilerinin arkasında kayboldu gitti. "Bu parti işi benim için kesinlikle bir hataydı.." diye söylendi Sarah, şişede kalan son yudumu içerken. Elleri soluk ışık altında öyle beyazdı ki adeta şeffaf gibi görünüyordu uzaktan. Ayağına geçiriverdiği lastik ayakkabılar içinde bileklerinin birer kürdan gibi durduğunu fark etmişti, sıkkınlıkla sabahlığının eteğini düzeltti.

Derste gördüğü Hufflepufflı kız Pearl girmişti içeri o esnada. Keiran'a doğru kararsızca ilerlediğini görüp bakışlarını kapıya yöneltti. Acaba Slytherin de gelecek miydi?. Fena olmazdı, kalabalıkta arada kaynayıp belki yatakhaneye sıvışabilirdi.

Yerinden yeni bir şişe kaymak birası almak için doğruldu ancak Lily'nin yeni getirmiş olduğu patates cipsleri de aklını çelmişti. Boş bir kaseye cömertçe doldurduğu cipslerden yanına alırken, boştaki eliyle de yeni bir kaymak birası şişesi kapıp, az önce yerleştiği klozete doğru ilerledi. Neyse ki yeri kapılmamıştı. Kapısı ve çevre paravanları sökülmüş olduğundan oturduğu yerden etrafı rahatça görebiliyordu Sarah. Kapağın üzerine yerleşip cipslerden atıştırırken, ölgün bakışlarla bir ağızdan konuşan diğer öğrencileri seyretmeye devam etti..

Misafir

Hogwarts şatosunda her akşam olduğu gibi düzenlenen ziyafetin tadını çıkartmış olanlar ağırdan alarak koca salonu terk etmeye koyuluyordu. Karnı şişmiş öğrencilerin son mırıltıları salonun her köşesinde son turunu atıyordu ki sesler giderek azalmaya başlamıştı. Salondan çıkmaya yeltenenlerden biri de Gryffindor masasında oturan ve kalkmak için olanca çaba harcayan James'di.
İki yanına oturduğu şişman iki çocuk, etli-butlu kollarıyla son lokmalarına yelteniyorlardı ki bu da onun oradan çıkmasını zorlaştırıyordu. Tatlılar nedeniyle bitkin düşmüş olan kaşları çatık, yüksek sesle öksürdükten sonra iki erkek çocuğa kibar bulduğu bir ton ile seslendi.

"Siz ikiniz.. Şu yemenize birazcık mola versenizde bende buradan yollansam ha?" diye sözlerini vurguyla bitirirken çatık kaşları eski düzenini alıyordu. Çünkü sözlerini telaffuz etmeye başlayan çocuklar ona yer açıyor gibiydi. Buna az da olsa sevinen James, sinirlerine hakim olarak sahte bir gülümseme
gösterdi ve oradan ayrılmaya yeltendi. Oldukça ağır tavırlarla oturduğu yeri terk etmişti ki önü sıra ilerleyen diğer öğrencileri takiben yürümeye başladığında yediği yemekten midir bilinmez an içerisinde tuhaf bir hisse büründüğünü fark etmişti. Bir an için içi boşalmış , buharlı havayla dolmuş gibi hissetmişti. Bu garipliğin nedenini düşünmesine kalmamıştı ki arkasından bir yerlerden yükselen nazik ses tonu ile yavaşça kafasını çevirmek zorunda kalmıştı. Kendisine hitaben büyük salondaki uğultu eşliğinde birşeyler söylemeye çalışan Sir Nicholas'tı bu. Diğer bir değişle Neredeyse Kafasız Nick.. Binalarının nazik hayaletiydi. James, yüzüne -bu kez hiçte sahte olmayan- bir gülümseme yerleştirerek Nick'i dinlemek için olduğu yerde durmuştu.

"İyi akşamlar dilerim James.. Bu derece neşeli bir akşam vakti düzenlenmiş olan partiden haberdar olmanı istedim. Cadılar bayramı kutlaması ve bilhassa doğum günüm için düzenlenen küçük çaplı birşey. Kullanılmayan kızlar tuvaletinde. Orayı biliyorsundur değil mi?" Kibar ses tonu ile davetini ileten Nick'i dinlemişti ki hayaletin sorusu üzerine başını iki yana salladı. Bildiği tuvaletlerden başka yer keşfedememişti. Bir an için hayal kırıklığına uğramış birinin ifadesini takındıysa da eski haline dönerek Nick'e cevabını vermeye koyuldu.

"Öyle mi ? Parti demek! Bu iyi.. Böyle bir durumdan tam da parti sırasında haberdar olmam biraz garip.. Ama seni kıracak değilim Nick.. Şey, iyiki doğdun!" dedikten sonra Hogwarts'daki ilk günlerinden tanıdığı Nick'e kucak açmıştı ki hayalet hüzünle kendisinin bir hayalet olduğunu belirtmek için havada salınan elini karnının içerisinden geçirmişti. James'de bir an suratını asmıştı. Ölmüş olan bir hayalete kucak açmak.. Beyni yerinde miydi? Asık suratı Nick'in konuşmasıyla düzene girmişti.

"Bir hayalet olduğumu unutma evlat. Aslında parti başlamış değil. Başlamak üzere olan bu eğlenceyi kaçırmak istemiyorsan beni takip et.." diye daha son sözlerini söylerken harekete geçmiş, büyük salon üzerinden
havada, çıkış kapısına arşınlanmaya başlamıştı ki bunun üzerine James, önünde ağırdan alarak yürüyen kalabalıktan tuhaf manevralarla sıyrılmaya başlamıştı. Hızla yaptığı birkaç hamle sonucu ürkek kızlara çarpmıştı ki eliyle 'pardon!' işaretini yaparak koşmaya devam etmişti. Nick'in ortalıktan kaybolduğunu anladığında suratını asmıştı. Lakin büyük salondan çıktığında hayaletin usulca süzüldüğünü görmüştü. Hızlı adımlarla onu takip etmeye başlamıştı ki kısa zamanda birkaç merdiveni teptiğini fark etmişti. Issız birkaç koridordan geçtikten sonra aklına takılan 'Profesörler nerde? Parti günü koridorlar neden ıssız?' gibi birçok soruyu sonraya bırakarak yarı terlemiş halde eski ama heybetli bir kapının önünde durmuştu. Partinin düzenlendiği salona girmek üzereydi.

Kendisine biraz çeki-düzen vermeliydi ha? Siyah pantolunu şöyle bir çırptı. Oldukça hoşuna giden ve sade bir mavi renge sahip olan kapşonlu kazağını şöyle bir düzeltti. Elini saçlarına atmıştı ki saçlarını düzeltmeye çalıştığında neler olduğunu hatırlayarak tekrar indirdi. Bu arada Nick, yarı hayranlık, yarı telaşla kendisine bakınıyor, kaşlarıyla 'kullanılmayan kızlar tuvaleti' denilen yerin giriş kapısını gösteriyordu. Hayalete sırıtarak başını salladı ve sakin olmaya çalışan bir halde kapıya doğru attığı birkaç adımdan sonra kapının kulbunu çevirerek içeri daldı.

Ortam epey kalabalık sayılırdı. Arkasını son kez çevirdiğinde gördüğü şey, Nick'in geldiği yolu tekrardan döndüğü olmuştu. Kapıyı arkasından kapatarak oldukça geniş bir alana sahip olan salona göz atmaya başladı. Bir yerlerden yükselen hoş bir tıngırtı odaya yayılıyor, herkes birşeylerle uğraşıyor, etrafı düzene sokmaya çalışıyordu. Tanıdık olarak gördüğü bir Lily vardı. Kendisinden yaşça büyük olan bir kıza birşeyler soruyordu. Tanımadığı diğerlerine bakınmaya başladı. Kendisi gelene kadar oldukça geniş ebata sahip olan bu salonda tek bir Gryffindor yoktu anlaşılan.. Etrafa bakınırken dikkat çekmek için sert saydığı birkaç adım attıktan sonra salondaki herkese hitaben seslendi.

"Selam.. Duydum ki burda bir eğlence yapılacakmış.." Kendisine çevrilen yüzlere aynı yabancı ifade ile karşılık verdi. Birilerinin birşeyler söylemesini, tanımadıklarıyla tanışmayı, bir an evvel partiye başlamayı umuyordu. Geri adımlarla içeri girdiği büyük kapının yan taraflarına serptirilmiş fayanslara doğru yürüdü. Genelde yaptığı gibi soğuk betona yaslandı. Birileri konuşacak mıydı?...

Dennise her akşam olduğu gibi ortak salonda oturmaktaydı.Ödevlerini bitirmiş,rahat ve geniş koltuklardan birine oturmuş son solungaç suyunu içiyordu.Salon fazla kalabalık değildi.Ls'lerin olduğu grup dışında kimseden fazla ses çıkmıyordu.

Arkasına ve etrafına bakındı.Ash ve Vanessa yine nerelerdeydi acaba?Vanessa sınıf başkanı olduğu için ortalarda görünmemesi normaldi.Peki ya Ash?...Dersten beraber çıkmışlardı ama Ash son anda ortalıktan yok olmuştu...Bu kızın hızına asla yetişemeyecekti...Bardağından bir yudum aldı...Gözü şöminenin ateşine takılmış olduğu halde tamamen farklı şeyler düşünüyordu.

Birden yanında bir soğukluk hissetti.Hemen kafasını çevirip baktı ve öyle korktu ki, elindeki bardağı fırlatıp ayağa fırladı.
Gelen bina hayaleti Kanlı Baron'du.Şimdi Dennise'in oturduğu yerde hava süzülüyor,pis pis sırıtıyordu."Ahh,iyi akşamlar Miss Black.Korkuttum mu yoksa!"
"Hayır!!" dedi Dennise dişlerini sıkarak.Hayaleleri pek sevmezdi.Okulda son senesi olmasına rağmen hala onlara alışamamıştı.Kanlı Baron bunun hiç farkında değil gibi devam etti.
"Öyleyse sorun yok.Bu akşam size özel bir mesaj var.Onu iletmek için geldim aslında.Ama bence mesajı yollayan şu yüz ifadenizi görse anında vaz geçerdi."
"Ne varmış yüzümde!" dedi Dennise kaşlarını çatarak.Bir yandan da etrafa bakınıp ayna var mı diye kontrol ediyordu.

Kanlı Baron daha neşeli bir halde:"Öyle öfkeli görünüyorsunuz ki...ayrıca çok da soğuksunuz sizi görenler bir hayalet olduğunuzu düşünebilir."
Dennise sabreder gibi gözlerini yumdu ve öyle konuştu."Artık mesaja geçsek,gidip uyuyacağım da..."

"Mesajı öğrenince uyuyacağınızı zannetmiyorum Miss...Tamam tamam söylüyorum...Miss Vittoria Snape kullanılmayan kızlar tuvaletinde bir parti düzenlediklerini ve sizinde katılmanızı istediğini söyledi ve bende gelip söylüyorum işte...ehh bu kadar.."
"NE!kızlar tuvaleti mi?..Şaka falan mı bu?"

kaşları iyice çatılmıştı.Vitt tuvalette parti yapıyordu ha!

"Aslında tam olarak tuvalet sayılmaz.Neyse bence gidip görseniz iyi olur..İyi akşamlar Miss Black."
Kanlı BAron yanından uzaklaşırken Dennise düşünüyordu.Vitt parti veriyordu ve Dennise'i de çağırıyordu.Acaba kimler vardı.?Belki Vanessa ve Ash de ordalardı...Tabi yaa..Ash kesin ordaydı.Ortalıklarda olmadığına göre...
Hızlı bir şekilde ortak salondan çıktı.Yavaş ve gizli adımlarla 2. kata çıktı.Hiç ses yoktu.Kızlar tuvaletine yaklaştı.Buranın önünden bir kaç defa geçmişti.Hep su sesi olurdu.Ama o da yoktu.Dennise iyice kuşkulandı.Hemen herşeye bu kadar çabuk inandığı için kendine kızdı.Asasını çekti.Kapıyı yavaşça itti.

İçerden hiç beklemedi bir ışık gözlerine çarptı.Hemen arkasından kapı kapanırken şaşkınlıkla içeriyi izlemeye başladı.Asasını kimseye fark ettirmeden hızlıca cebine soktu.
İçerde sayamayacağı kadar çok kişi vardı.Ve gerçketen içerisi çok değişmişti.Birden tuvaletten çok parti alanına benziyordu.İçerdeki herkes gülüp eğleniyor,bir şeyler yiyip içiyordu.Tuvalette çalan hafif müzik ise bunu tamamlıyordu.Kimler olduğunu anlamak için daha dikkatle bakmaya başladı.İlerde kzueni Lily ve Rawenclaw'dan arkadaşları vardı.Öbür tarafta Hufflepufftan bir kaç kişi ve daha ilerde Vitt,Darch, Dennise'in kuzeni VAnessa ve Eragon ordalardı.Hemen onların yanına gitti. Şimdilik tek slytherin kendisi gibi görünüyordu.
"Ciel!*...Burada neler oluyor böyle.?..Vitt kanlı baron parti falan olduğunu söyledi ama....burayı nasıl yapmışsınız böyle.. excellent...yani mükemmell olmuş."
Yanındaki Vanessa Eragon ve Darch'a baktı. "Selam kuzenler ve selam Darch"dedi.
Herzzaman olduğu gibi şaşkınlık anında bir kaç fransızca kelime serpiştirmişti.Böyle konuşmaktan nefret ediyordu ama elinden olmuyordu işte bazen.

Yeniden Vanessaya baktı."senin haberin var mıydı.böyle bir partiden?ne kadar ilginç olmuş değil mi?bunları buraya nasıl soktunuz Vitt!"

*Aman Tanrım!

Parti kalabalıklaşırken Jacqueline kendi köşesine çekilmişti. Kalabalıktan hoşlanmıyordu, asla bu kadar çok insana aynı yerde katlanamazdı. İnsanların azalttığı oksijende yokluğunu fark ettiriyordu, hava neredeyse bunaltıcı bir sıcaklıktaydı. Kalabalıktan uzak bir köşede kendi kendine mırıldanırken partide hiç tanımadığı insanlarında olduklarını görmüştü. Ama onları umursamıyordu. Gözleri Goddess oF Dark üyelerindeydi. Dennise, Vitt, Vanessa, Eva ve diğerleri.

İçerideki konuşmaların uğultusu kulaklarında çınlıyordu. Kimsenin onun yokluğunu fark ettiğini sanmıyordu Jac, fark etselerdi arayacaklarını biliyordu. Dennise’in yanına doğru geldiğini görünce derin bir iç çekip kızların yanına gitti. Birazdan G.O.D üyeleri derin bir sohbete başlayacaklardı ve Jacqueline de bu sohbete katılmak zorundaydı.

"Selam kuzenler ve selam Darch"

“ Merhaba. ”

İçindeki sıkıntıyı tamamen dışarıya yansıtmayan bir gülümsemeyle karşılık verdi Jac. Arkadaşlarını bir arada görmek en hoşlandığı anlardan birisi olmuştu çoğu zaman. Şimdi de partideki kalabalık içini eskisi gibi sıkmıyordu. Ama kızlar tuvaleti çok geniş değildi, içerisinin bir an önce boşalması iyi olurdu.

“ İçecekler nerede Vitt? ”

Kuzenine yönelttiği sorudan bir cevap yerine işaret aldığını görünce gözleriyle parmağını çevirdiği yere baktı. Biraz ilerideki bir masanın üstünde yiyecekler ve içecekler vardı. Masaya doğru ilerlerken etrafına bir kez göz attı. Partinin düzenlenmesinde görev alan Keiran, Lucienda ve Lily konuşuyor gibi görünüyorlardı. Johnny’i ise kabalıktan dolayı seçememişti.

İçecek olarak kaymak birasını aldıktan sonra yeniden kızların yanına döndü. Gittiğinden beri pek fazla bir şey değişmemişti konuşma havasında. Çevrelerinde Karanlığın Tanrıçaları dışında başkalarının olmadığından iyice emin olduktan sonra kızlara döndü.

“Déesse’ler bence grup olarak bir şeyler yapmanın zamanı geldi. ”

Gözlerindeki istekli ışıldamayı arkadaşlarının fark etmesini umuyordu. Hareketsizlikten sıkılmıştı, okulun evden bir farkı olsa iyi olurdu. Grubu da boşuna kurmamışlardı. Amaçları doğrultusunda bir şeyler yapmak istiyordu Jacqueline. Ladies Of Slytherin gibi adlarını okula duyurmak istiyordu. Geri planda olmaktan nefret ettiğini iyi biliyordu Vitt.

Arkadaşlarını tek tek süzerken hala bir cevap bekliyordu. Onlarında grup amacı doğrultusunda hareket etmek ve bir şeyler yapmak istediklerini hissediyordu ama daha ses çıkmamıştı hiç birinden. Böyle suskun kalacaklarsa gurubun kurulması gereksizdi onun için. İlk tepkinin kimden çıkacağını merak ederek kızlara bakmayı sürdürdü.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Out
Déesse: Tanrıça, Goddess'la aynı anlamda.

"Selam."

Duyduğu sesten sonra gözlerini Vitt'ten alarak zarifçe arkasını döndü. Ses kızlar yatakhanesinde tanıştıkları Laurel'e aitti. Sesinde bir çekingenlik okunuyordu. Anlaşılan kız burada Vanessa'dan başka kimseyi doğru düzgün tanımıyordu. Yüzüne içten bir gülümseme yerleştirerek "Aa Laurel. Selam!" dedi. Bu kızı seviyordu. Ailesini pek tanımıyordu ama safkan bir aile olduğunu duymuştu. Bu ona yeterdi zaten.

İçeriye turuncu saçlarıyla Huff'tan bir kız girmişti şimdi de. Kızla tanışmamışlardı ama aynı binada oldukları için daha önce görmüştü. Zaten Keiran'la konuşmaya dalmıştı. Arkasında duyduğu bir sesle irkilen Eva kafasını çevirdi. Gelen kardeşiydi. O da burdaydı demek! "Selam..Abla." dedi. Eva belli belirsiz bir sesle "Selam.." dedi. Ama Lily'nin buna dikkat ettiğini pek sanmamıştı. O kadar çok gürültü vardı ki...

Birden büyük bir gürültüyle kızlar tuvaleti ev cinlerinin istilasına uğradı. Herkes büyük bir şaşkınlıkla dikkatini gürültünün geldiği yöne verdi. Başlarında bir ev ciniyle sürü halinde gelmişlerdi. Ellerinde ise içerdekileri doyurabilecek -hatta daha fazlası- kadar yiyecek ve içecek vardı. Başlarındaki ev cininin davranışlarından bu işin içinde Lily'nin olduğunu anlamamak imkansızdı. Lily Vitt'e dönüp yiyeceklerin yeterli olup olmayacağına dair birşey sormuştu. Eva araya atlayarak:

"Deli misin sen? Burdakileri doyurur, hatta artar bile bunlar. Ah sen yok musun.." dedi gülerek. Kardeşi henüz 11 yaşında olmasına rağmen saman altından su yürütmekte ustaydı.

İçeri şaşkınlık içersinde gözüken Dennise girdi. Vanessa onun geldiğine çok sevinmişti. GOD üyeleri toparlnıyordu yavaş yavaş. Vitt, Darch, Dennise ordaydı zaten. Ash, Vanessa, Cass ve Elleen nerdeydi ki? Onlarda gelselerdi ya! Dennise ordakilere selam verdikten sonra Eva'ya "Senin haberin var mıydı? Böyle bir partiden? Ne kadar ilginç olmuş değil mi? Bunları buraya nasıl soktunuz Vitt!" Vanessa hayır anlamında kafasını salladı. Partiden yeni haberi olmuştu çoğu kişi gibi.

"Hayır beni de Şişman Keşiş çağırdı. Eğlenceli olacak gibi değil mi?" dedi yemekleri göstererek. Yanlarına Darch gelmişti. Derslerden, sınıf başkanlığının verdiği sorumluluklardan dolayı görüşememişlerdi onunla. Biraz sıkıntılı gözüküyordu.

“Déesse’ler bence grup olarak bir şeyler yapmanın zamanı geldi. ” Sıkıntısının nedeni anlaşılmıştı. Bunu Vanessa'da düşünüyordu. Ama şu anda böyle bir ortamda birşeyler yapmak veya konuşmak imkansızdı. O kadar çok gürültü vardı ki.. Parti bittikten sonra rahatça konuşabilirlerdi.

"Geldi de çoktan geçiyor bile Darch. Ama şu anda bunu burada konuşmak zor olur. Herkes burada." dedi.

Her şey fazlasıyla karışmış gibi gözüküyordu. Sonunda Kanlı Baron da kararını vermiş, herkesin olduğu bu yerde Slytherin öğrencilerinin olmamasının haksızlık olduğunu düşünür gibi hızla tuvaletten çıkıp gitmişti. Bundan sonra ise ortalık oldukça karışmış gibiydi. İlk önce Lily ve onun evcinleri gelmişti. Daha sonrada öğrenciler sırayla kapıyı açıp girmeye, şaşkınlıkla çevrelerine bakmaya başlamışlardı.

İlk gelenler şatonun bu kısmına biraz daha yakın olan Hufflepufflar olmuştu. Hufflepufflı bir sınıf başkanı gelmiş Vitt ile konuşmaya başlamıştı, ki bu sırada Lily kızın yanına gitmişti. Lucienda Lily'nin Hufflepuff'ta bir ablası olduğunu biliyordu. O muydu bu acaba? Bu sırada içeri oldukça sessiz gönüşlü bir kız gelmiş, Hufflepufflı sınıf başkanının yanına yönelmişti, gözlerinde sorulmamış bir soru okunuyordu. Bu sırada içeri yeni bir kız daha gelmişti. O kadar canlı saçları vardı ki onu gören bir daha unutamazdı. Lucienda derslerde onunla karşılaşmıştı ve bu hufflepufflı kızın adının 'Pearl' ya da 'Peerl' gibi bir şey olduğunu düşünüyordu. Kız kucağında kedisi ve üzerinde hareket etmeyen kedi desenli bir pijamayla içeri girmişti ve Keiran'ın yanına gitmiş, gürültüde sesini duyurmak istercesine bağırarak konuşmaya başlamıştı. Çevresine bakınan Lucienda Sarah'nın bir klozet üstünde cips yediğini ve kimseyi umursamadığını görüyordu. Bu ara morali ve sinirleri bozuktu ve onu suçlayamazdı. Üstelik bu kadar kalabalıktan hoşlanan bir insan değildi o. Lily Vitt ve Hufflepufflı kızın yanında konuşmaya çalışıyor gibi gözüküyordu ve şöyle bir çevresine bakınan Lucienda en iyi tercihin Keiran ve kızıl saçlı kızın yanına gitmek olduğunu düşündü o an. Yanlarına gittiğine ikisi de kafasını kaldırmış, Keiran ifadesiz bir şekilde ona bakarken diğer kız gülümsemiş ve kendini tanıtmıştı. Evet doğru hatırlıyordu Lucienda 'Pearl'dü adı.

Bu sırada kapı açılmaya, içeri daha fazla insan girmeye devam ediyordu. Neredeyse Kafasız Nick'in gururu Gryffindordan birinci sınıf öğrencisi bir çocuk girmişti bile ve arkasından büyük bir Slytherin öğrencisi. Daha da insan gelecek gibiydi. Bu sırada içeri giren herkes şaşkınlıkla etrafa bakınıyor, ne yapacağını bilemiyor gibi gözüküyordu. Sonunda herkese bir açıklamanın şart olduğunu düşünen Lucienda gülümseyerek Pearl ve Keiran'ın yanından ayrıldı ve başı oldukça kalabalıkmış gibi görünen Vittoria'nın yanına gitti. Onu kolundan tutarak gruptan çektiğinde insanlar konuşmalarını bölmüş gibi kaşlarını kaldırarak Lucienda'ya bakıyorlardı ancak Lucienda'nın o an için çok da umrunda değildi.

"Afedersin Vittoria böldüm sanırım ama konuşmamız lazım. Daha doğrusu konuşman. dedi ve ne demek istediğini anlatmak istercesine şaşkın şaşkın, ne yapacağını bilemeden etrafa bakınanlara göz attı. Kafasını kaldırdığında biraz önce Vittorianın yanındaki grubun onlara baktığını farketmişti. Ancak Lucienda fısıldayarak devam etti. "Burası oldukça kalabalık oldu ancak kimse ne yapazağını, neden burada olduğunu bilmiyor gibi. Bizim onlara durumu açıklamamız gerek. Yeni gelen olursa da uyum sağlayacaktır. dedi ve Vittoria'yı ortaya doğru götürdü. Bu açıklamayı yapacak biri varsa bu da Vittoriaydı. Ancak yine de Lucienda onun yanında durup yardımcı olabilirdi. Bütün gözler üzerlerine çevrilmiş gibiydi.

"Miss Malfoy, lütfen miss Snape gelmenizi istiyor."
"Hayir.Gelmeyecegim.Orada bulanklar varken... Baron beni lütfen rahat birakin.Onlar ile ayni ortamda olmak istemiyorum..."
"Miss Black orada olsa bile mi?"
"Dennise?Parti nerede?"
"Kullanilmayan Kizlar Tuvaletinde.Myrtle`in tuvaletinde..."
"Lanet olsun."

Ashley kanli Baron Dennise`in orada oldugu söyleyince hemen ortak salona kostu.Vanessa ortalikta görünmüyordu.Yatakhaneye bir parsömene bir seyler ciziktirip üstünü degistirdi.Gecen gün ögrendigi tilsimla sari saclarini siyah yaptiktan sonra Myrtle`nin tuvaletine kosmaya basladi.Yolda kac kisiye carptigini hatirlamiyordu.Umrunda da degildi zaten.Kapiya ulastiginda derin bir nefes aldi.Icinden hep:

"Bulaniklar.Lanet olsun.Lanet.Hepsini gebertmek istiyorum."

diyordu.Sonunda kapinin tokmagina elini götürdü.Minik bir gicirtiyla kapi acildi.Ashley gözlerini tuvallette gezdirirken sonra:

"Pouvre moi!*"

dedi kendine acir bir sesle.Bu sirada Fransizca konusmayi ne kadar özledigini hatirlamisti.Ama simdi Vitt`i bulmaliydi.Sonunda GOD üyelerinin bir arada oldugun görüp omlara yaklasti ve:

"Selam.Burasi bulanik dolu.Ayrica Vitt, bir cadinin burada bir zaman Myrtle`nin yasadiginin fark edecegin sanmam.Burasi harika olmus..."

dedi.

*******

*Pouvre moi!=> Zavalli ben!

Parti biraz daha kalabalık olmaya başlamıştı.Ama etraf kanı bozuk kaynamaya başlamıştı.Bu da Dennise'i daha sıkıntılı bir hale getiriyordu.Arada bir Vanessaya bir şeyler söyleyip birilerinigösteriyordu.

Sonunda Ash de tek başına kapıda göründü.Tuvaleti gözleriyle kısa bir tarayıştan sonra Dennise'leri gördü ve yanlarına geldi.Hayli sıkıntılı gibiydi.
"Selam.Burasi bulanik dolu.Ayrica Vitt, bir cadinin burada bir zaman Myrtle`nin yasadiginin fark edecegin sanmam.Burasi harika olmus..."

"oo Ash sonunda!!..Vanessa nerelerde,bak sana ne göstereceğim?"

Cevap vermesine fırsat vermeden onu kolundan yavaşça çekti.Kimse anlamasın diye yiyecek ve içeceklerin durduğu masanın önüne getirdi. İki yakasına da bakındıktan sonra sadece Ash'in duyabileceği bir sesle konuşmaya başladı.

"Sen ömründe bu kadar kanı bozuğu bir arada gördün mü?..Biz yaramzlık yapmayalı da uzun zaman oldu..Belki bu gece bir iki kaçamak yapabiliriz.Bu kalabalıkta kimse anlamaz bile.1.sınıftaki noel balosunu hatırlasana..Ama Vitt'in partisini mahvedebiliriz böylee bir riski var,nediyorsun?"

Keskin keskin bakan gözlerini ve sinsi gülümsemesini Ash'e çevirdi.
"Ayrıca duyduğuma göre herkes dağıldıktan sonra GOD üyeleri kalıyormuş,Vitt büyük ihtimalle bizi o yüzden çağırdı.Yoksa bu pis melezleri sevmediğimizi o da biliyor...Bu arada şunu al ve çaktırmadan gülümse.Birisi antenlerini dikmiş bizi duyabileceğini sanıyor.!"

Ash'e masadan bir kaymak birası uzattı.Sonra kendisine bir tane aldı.

Misafir

Öylece etrafa bakınıyor, birilerinden cevap bekliyordu ki Hogwarts sınırları içerisinde mutlaka duyacağını bildiği sözlerin birleşimini işitmişti. Tuvaletin eski kapısı sürekli açılıp, içeri birileri girdiğinden her söyleneni takip edecek durumda değildi. İçeri girdiğinde James'in istemsizce yüzünü buruşturduğu bir kızın söylediği sözler sinirlerini hoplatmıştı. Kendisinden yaşça büyük olduğu fark ediliyordu. Ancak söylediği sözler James'in 'kim olursa olsun' cevabını vereceği şeyleri içeriyordu. Yaslandığı duvardan kalktı. Kıza ve kendisi gibilere ilerlerken aklında kızın söyledikleri tekrarlanıyordu.

"Burasi bulanik dolu.."

Kızın Slytherin binasından olduğu apaçıktı. O binanın tarihini az çok bilirdi. Kıza doğru ilerlerken birkaç kafanın kendisine döndüğünü hissedebiliyordu. Ancak bunun bir önemi olduğunu düşünür değildi. Adını bilmediği kızın dikkatini çekmek için küçük bir öksürük koyverdi. Kızın suratı kendisine döndüğünde çatık kaşları eşliğinde tartışmaya ve kavgaya hazır halde konuşmaya başladı. Bir yandan da kullanmasını pek bilmediği asasını sağ cebinden çıkarıyor, onu sıkıca tutuyordu.

"Öyle mi? Bulanık dolu demek! Sen kimsin peki? Hogwarts'ın kraliçesi falan mı? Anlaşılan yetiştirildiğin yerde terbiyeden noksan kalmışsın. Yaşça benden büyük olduğu belli ama nerde ne söyleneceğini bilmiyor gibisin..." diye öfkeli bir halde sözlerini sonlandırırken içindeki öfkenin giderek arttığını hissediyordu. Bu tür sözleri
cevapsız bırakacak değildi. Bu arada asasını çıkarmış, sıkıca kavramış halde bekliyordu. Kızın ağzından çıkacak her kelimeye hazırdı...

"Öyle mi? Bulanık dolu demek! Sen kimsin peki? Hogwarts'ın kraliçesi falan mı? Anlaşılan yetiştirildiğin yerde terbiyeden noksan kalmışsın. Yaşça benden büyük olduğu belli ama nerde ne söyleneceğini bilmiyor gibisin..." diye asasını cebinden çıkaran çocuğa baktı.

Elinde olmadan bir kahkaha attı sanki herkes ona bakıyormuş gibi hissetti...Sonra sinsice Kuzenelrinin ve Ash'ın ynaıan geldi.Çocuğun Gryffindorlu olmasından sorun çıkaraağı belliydi...Bazı kendini bilmezler böyle yapıyordu...Bazı laf anlamazların kafasına illa bir safkanla oyun oynanmayacağını göstermek gerekiyordu.

''-Meydan da okurmuş ablasına...Hahaha...Senin o bulanıkların olduğu salona gidip uyuman gerekiyor.Bizden uzak dur...Senin aptalça hareketlerini çekemeyecek kadar meşkulüm''

dedi ve onu onu işaret parmağı ile itmişti...Asasını çıkartmamıştı.Çocuğun birş ey yapacağından emin değildi.Hatta belki büyü yapmadan giderdi.Ama böyle türleri iyi bilirdi..Kendine güvenir güvenir Gryffindor cesur derdi ama sonra büyüyü yapınca kuzu kuzu insan gibi geçinirdi.Çocuğa git anlamı vermemişti sadece onun Eragon ve arkadaşlarından uzak durmasını söylemişti.

Çocuğun anlamayacağınıbiliyordu.Zaten Eragon un istediği de buydu...Ama başka bir şey yapmasını da istemiyordu çünkü daha iyi oluyordu böyle küçüklerle dalga geçmek hoşuna gidiyordu.

Out:Barışcığım seninle bir sorunum yok xd yani karakterim böyle

Dennise arkalarında bir ses duydu ve kafasını çevirip baktı.Gryfindordan bir çocuk gelmiş Ash'e hırsla bakıyordu.Tek yumruğunu sıkmış,öbür elide muhtemelen asasını sıkmaktaydı.

"Öyle mi? Bulanık dolu demek! Sen kimsin peki? Hogwarts'ın kraliçesi falan mı? Anlaşılan yetiştirildiğin yerde terbiyeden noksan kalmışsın. Yaşça benden büyük olduğu belli ama nerde ne söyleneceğini bilmiyor gibisin..."

Dennise bir an anlayamadı.Ne diyordu bu çocuk,yani slytherinlilere diyecek kadar kimse düşüncesiz olamazdı.Ash'e baktı.Çocuğa pis pis bakıyordu.O tam birşey diyecekken Eragon yavaşça onların yanına geldi ve işaret parmağıyla çocuğu itti.Asasını çıkarmaya gerek bile duymuyordu.Bu durum Dennise'i güldürdü.Evet Asa kullanmaya bile gerek yok gibiydi.
''-Meydan da okurmuş ablasına...Hahaha...Senin o bulanıkların olduğu salona gidip uyuman gerekiyor...Bizden uzak dur...Senin aptalça hareketlerini çekemeyecek kadar meşkulüm''
Slytherin ve GOD'ların olduğu gruptan gülüşme sesleri duyuldu.Dennise elindeki kaymak birasoyla oynarken çocuğa doğru baktı. Dennise bir adım öne çıkarak :
"Şuna da bakın....Slytherinlilerin arasına girip onlara bağırıp çağıracak kadar cesur sanıyor kendini...1.sınıf olduğu nasıl da belli...Yerinde olsam kullanmayı bilmediğim asamı çekmezdim.Çünkü eğer daha fazla devam edersen sana ikinci bir şans vermeyeceğiz."
Dennise Vitt'e baktı.Bu kadar gereksiz adamı ve Slytherinlileri bir araya getirirse olacağı buydu.Hatta birazdan başkalarının gelip Gryfindorlu çocuğa destek olmalarını bile bekliyordu.Ash'e baktı.Az öncede bu konu üzerine konuşuyorlardı ama birileri onlardan önce davranmıştı.

Ash'in kulağına eğilip kimsenin duyamayacağı bir şekilde:

"Böyle olacağı başından belliydi.Bizim gibilerin olduğu toplantıda bunların ne işi var ki!!"
Suratı asıp soğuk soğuk kalabalığa baktı.Başka ağzının payını almak isteyen var mı diye bakıyordu.Eli asasındaydı ve kendisine saygısızlık edecek başka bir kanı bozuğa ikinci bir şans vermeyecekti.Burda onlarla aynı ortamda olmak yeterince berbattı zaten.

"Geldi de çoktan geçiyor bile Darch. Ama şu anda bunu burada konuşmak zor olur. Herkes burada."

Evet haklıydı arkadaşı ama Jac’in etrafındakileri umursadığı yoktu. Konuşacaklarından anlayamayacak bir sürü melez ve bulanık kaynıyordu içerisi. Aslında partinin sadece Ravenclaw binasındakilere ait olacağını umuyordu ama her binadan öğrenci gelmişti.

Kızlar yeni gelen Goddess oF Dark üyeleriyle sohbet ederken Jacqueline de elindeki içkisiyle etrafındakileri süzüyordu. Gryffindor ve Hufflepuff binasındakiler umursamaz tavırları ile sanki parti onlara aitmiş gibi davranıyorlardı. İçesiri kalabalıklaşmaktan çok karışmıştı. Kimin ne yaptığı görülmüyor, partinin amacından çıktığı her haliyle belli oluyordu. Vitt’in düzenlediği bu parti safkanlar arasında bir okula alışma partisi olsa sonucun daha iyi olacağına emindi Jac. Bulanıklar etrafı karıştırmaya yetmişlerdi.

Lucienda da ortalığın karıştığını fark etmiş olacak ki Vitt’in kulağına bir şeyler söylemiş ve onu parti alanının ortasına doğru götürmüştü. Jac arkalarından seslenmeyi düşündükten sonra onları rahatsız etmemek için vazgeçip yeniden Goddess oF Dark üyelerine döndü.

“Burasi bulanik dolu.Ayrica Vitt, bir cadinin burada bir zaman Myrtle`nin yasadiginin fark edecegin sanmam.Burasi harika olmus…”

Bulanıklar konusunda haklı olan Dennise’i desteklercesine başını salladı. Ayrıca parti alanının düzeni hakkında söylediklerine de katılıyordu her ne kadar etraf karışmış olsa da. Dennise ve Ash konuşmak için onun bulunduğu yerden uzaklaşırken Jac yalnız kalmıştı. Bir Gryffindorlu çocuğun tanrıçalara doğru ilerlediğini görünce merakla o tarafa baktı. Dennise’in sözlerini duymuş ve bu yüzden sinirlenmiş gibi görünüyordu. Jac de çocuğun arkasından fırlayarak kızların yanına doğru koştu.

"Öyle mi? Bulanık dolu demek! Sen kimsin peki? Hogwarts'ın kraliçesi falan mı? Anlaşılan yetiştirildiğin yerde terbiyeden noksan kalmışsın. Yaşça benden büyük olduğu belli ama nerde ne söyleneceğini bilmiyor gibisin..."

Eragon çocuğu uzaklaştırmak için onlara doğru ilerlerken Jac söyleyecek bir şeyler arıyordu. Goddess oF Dark üyelerinden birine edilen hakaret ona da söylenmiş sayılırdı. Arkadaşlarını her zaman desteklediği gibi şimdide susamazdı. Sanki söylenenleri duymuyormuş gibi kulağına taktığı kulaklığı çıkardıktan sonra bu müzik aldatmacasının arkasından çocuğa kötü bir bakış attı.

''-Meydan da okurmuş ablasına...Hahaha...Senin o bulanıkların olduğu salona gidip uyuman gerekiyor...Bizden uzak dur...Senin aptalça hareketlerini çekemeyecek kadar meşgulüm''

"Şuna da bakın....Slytherinlilerin arasına girip onlara bağırıp çağıracak kadar cesur sanıyor kendini...1.sınıf olduğu nasıl da belli...Yerinde olsam kullanmayı bilmediğim asamı çekmezdim.Çünkü eğer daha fazla devam edersen sana ikinci bir şans vermeyeceğiz."

Dennise ve Eragonun söyledikleri birbirine karışırken Jac çocuğa birkaç adım yaklaşmıştı. Elindeki asasına acıyan bir bakış fırlattıktan sonra yüzünde alaycı bir gülümsemeyle Gryffindorlu çocuğa çevirdi gözlerini.

“ Bu söylediğin sözlerle safkan ve asil olmadığını kanıtlamış olduğunun farkındasındır umarım. Sen basit bir élève’sin ve bizimle konuşmaya bile hakkın yok aslında. ”

Yüzündeki alaycı gülümsemeyi destekler biçimde sözlerine de yansıtmıştı ifadesini. Bulanıklardan ve bulanık soyundan gelenlerden hoşlanmıyordu. Çocuğun bu davranışı içindeki nefreti iyice körüklemişti. Bir an önce uzaklaşmazsa Dennise’in elinden alamazlardı çocuğu. Kendinden yaşça büyük birisine ve bir safkana çıkıştığı bu sözlerle ne kadar basit olduğunu kanıtlamıştı.

Ellen Vitt'in çağrısı üzerine tuvalete doğru gidiyordu. Normalde yalnız kalmayı çok severdi. Ama Vitt'i ve diğerlerini kıramamıştı. Sessiz koridorlardan geçerken sesler duymaya başladı. Sesler giderek artıyordu. Bİr ara durup dinlemeyi düşündü. Evet bu sesler kızlar tuvaletinden geliyordu. İçeride sanki bir tartışma vardı. Bir çok kez "Bulanık" kelimesi kullanıyordu. Ellen hızını daha da arttırdı eğer bulanıklarla kavga varsa bunu kaçırmamalıydı.

Kısa bir süre sonra kapının önüne geldi ve kapıyı açtı. İçeride çok kalabalık vardı. Ancak bütün gözler orada bulunan tek Gryffindorlu çocuğa yönelmişti. "Bu Gryffindorlu'nun burda ne iş var" demeden edemiyordu. İçeri girdi ve arakasından kapıyı yavaşça kapadı. Olayları sessiz sessiz izlemeye devam etti. Çocuk ortada duruyordu. Darch öne atıldı ve çocukla konuşamaya başladı.
“ Bu söylediğin
sözlerle safkan ve asil olmadığını kanıtlamış olduğunun farkındasındır
umarım. Sen basit bir élève’sin ve bizimle konuşmaya bile hakkın yok
aslında. ”

Ellen birden gülmeye başladı. Olayı birazda olsa anlamıştı. Bu çocuk bir bulanık aşığıydı.
- Biri bulanık mı dedi?
diyerek konuşmaya başladı. Alay etmeyi seviyordu.
- Ahh haklısın... Bütün Hogwarts bulanık kaynıyor. Yoksa sende onlardan biri misin?
dedi. Çocuğu daha önce tanımıyordu ama bir Gryffindorluyla alay etmeye bayılıyordu.

Misafir

James, içinde bir yerlerde giderek yükselen öfkesi beraberinde karşısındaki kızdan cevap bekliyordu ki aradan bir yerlerden fırlayan ve yerinde duramadığını anladığı, yaşça büyük oğlan ondan önce davranmıştı. Asasını sıkmış bir halde kendisine cevap verecekti ki ard arda üç kız konuşmasını kesme girişiminde bulunmuş, saçma sapan sözlerle 'göya' kendisine ders vermeye çalışma çabaları içerisine girmişlerdi. Bir an için suratında tuhaf bir tebessüm belirdi. Konuşmak için sözlerin ve mırıltıların dinmesini bekliyordu. İstediği gerçekleştiğinde kendisinde makul yakınlıkta olan 'sazan' grubuna doğru birkaç adım attı. Az önce kendisini itme girişiminde bulunan oğlanla santim mesafede sayılırdı. Alayla boğazını temizledi ve konuşmasına başladı.

"Önce dilini kullanmayı öğren. Sonraysa iki kişi konuşurken üçüncü atladığında ona ne hediye verildiğini. Hogwarts'daki yılların boşuna geçmiş anlaşılan." dedikten sonra eliyle sinir bozucu bir halde birasıyla oynayan kıza cevabını vermeye yeltendi. Bu arada önünde durduğu oğlanın nefesinin saçlarına üfürüldüğünü hissedebiliyordu. "Yapma ya? Şimdiki sahne ne? Arkamı dönüp kaçmam mı gerekiyor? Ayrıca cesurluktan söz ettiğimi hatırlamıyorum. Asıl cesur kim? Tayfalarından birine sinirlenen birinci sınıfa topluca cevap vermeye çalışan siz ~ soylular mı? ~" kıza verdiği cevabı bitirmişti ki sessizliğe bürünen ortamda az öncesinde kendisine cevap veren ve yüzünde -anlaşıldığı kadarıyla kendisinin alaycı sandığı- afal bir ifade olan kıza döndü. "Cidden? Peki ya sizler kimsiniz? Sihir Bakanı'nın torunları mı? Aslına bakarsan bende bir safkanım. Ancak sizler gibi bununla övünmüyorum. Her halde büyücü, büyücüdür." Diyerek konuşmasını bitirdi. Son sözleri arada konuşan bir Slytherin kızına da cevap oluvermişti. İçinde bir yerlerde kaynayan öfke kazanının altının kısılmasını bekliyordu. Karşısındakilerden pek korkmuyordu. Herkes gibi savunmasını yapma gereği duyan biriydi. Karşısında duran beyinlerde oturtulmuş o aptal asillik övgüsü gibi mahluk bir duygudan nefret eden bir büyücü olarak koyması gereken tavırı koyduğunu düşünüyordu...

Güzel bir akşam yemeğinden sonra,Gryffindor Masası'nda,arkadaşlarıyla konuşup gülen David çok eğleniyordu. Uzun zamandır böyle eğlenmediğini fark etti. Hogwarts'taki ikinci yılı berbat geçiyordu ve bunun farkındaydı. Artık bir an önce mezun olup,hayata atılmak istiyordu. İki amacı vardı: Hogwarts'ta profesör olmak ya da Sihir Bakanı olmak... Arkadaşlarıyla beraber güzel bir akşam yemeği yedikten sonra, Gryffindor Ortak Salon'unun yolunu tutmuştu. Beşinci kata vardığın önüne Nick çıktı ve:

"Vayyy!Gryffindor'un Sınıf Başkanı David Unicorn Johnson... Burada ne arıyorsunuz? Herkes partimizde eğleniyorken, sen neden burda yalnızsın ki? Hadi partiye... Hayalet partisi..."

diye sordu. David bir an şaşırmıştı çünkü partide falan haberi yoktu. Ne partisiydi bu? İşin aslını öğrenmek için Nick'e baktı ve konuşmaya başladı:

"Maalesefe haberim yok Nick. Ama sen davet ettiğine göre gelebilirim."

dedi ve Nick'in onu,kullanılmayan kızlar tuvaletine getirmesiyle, David bir an şaşırdı. Tüm Ravenclaw'lılar ordaydı. "Heralde tek Gryffindor'lu benim." diye geçirdi içinden ve tam o sırada James'ı gördü. Etraf kızışmış gibiydi ve James tek kalmış görünüyordu. Hemen James'ın yanına gitti ve:

"James selam. Burada neler oluyor? Yoksa sana laf mı atıyorlar?"

diye sordu David ve cevap beklemeye koyuldu.

Misafir

Sözlerini bitirmiş, son dakikalar içerisinde sessizleşmiş koca salonun herhangi bir yerinden gelecek olan seslere kulak kesilmiş, kendisinin anında yakıştırmasını yaptığı sazan grubundan cevap beklemeye başlamış, öfkesi dinmek bilmez halde ve çatık kaşlarla dikilmişti ki, salonun arkalarından bir yerlerden -hesaba alındığında James'in arkalarında kalmış olan giriş kapısı olan kısımdan- bir gıcırdama sesi duyulmuştu. Eskimiş, ancak heybetini koruyan kapının gıcırtısının ardından ortak salonun neşe kaynağı ve kendisinin arkadaşı olan David çıkagelmişti. Bir an için karşısındakileri unutup çocuğa başıyla selam vermişti. Elbette ki kendi kendini savunabilirdi. Ancak yanında destekçisi olan bir arkadaşı olması iç kabartan bir durumdu. Sınıf başkanlarına göz atarak küçük bir konuşma koyverdi.

"Selam David.. Pek birşey yok. Üçüncü kişiler tarafından bir kızın savunması yapılıyor sadece. Sanırım gereken cevapları aldılar." diye öfkesine rağmen neşeli bir surat ifadesiyle söyledikten sonra garip bir halde arkasını dönerek büyükler grubuna seslendi. "Öyle değil mi?" diye gülümsedikten sonra suratı yavaş yavaş eski haline bürünmeye başlamıştı. Anlaşılan o ki bu neşe anlık bir göstermeydi. Hizasında yerini alan David'e minnet dolu bir bakış attıktan sonra kafasını tekrar tartıştığı 'asillere' çevirdi. Birinin birşeyler söylemesini beklemeye başladı.

Out: Yarın sabah vaktine kadar cevap yazamayacağım arkadaşlar.. Bunun için üzgünüm..

"Selam David.. Pek birşey yok. Üçüncü kişiler tarafından bir kızın savunması yapılıyor sadece. Sanırım gereken cevapları aldılar.Öyle değil mi?"

Ash simdiye kadar hic birsey söylememisti.Ama bu son sözler gercekten asiri derecede sinir bozucuydu.Su siralar sinirlerine pek hakim olamiyordu.Sonunda asasini o da ckardi ve:

"Levicorpus!"

Simdi havada asili cocuga ates gibi parlayan gözlerle bakarak:

"Sen safkan oldugunu mu saniyorsun.Gerizekali.Cesaret budalasi.Safkanliginla övünüp övünmedigin umrumda degil.Senin o bulanik arkadaslarin yakinda soyumuzu tüketecek.Eger 200 yil sonra dünyada senin soyundan birilerinden kalmasini istemiyorsan istedigini yapabilirsin.Ama biz bütün Slytherinliler olarak bunu önlemeye calisiyoruz"

Tek bir el hareketiyle cocugu yere indirdikten sonra digerlerine dönüp:

"Ben gidiyorum.Bunlarin arasinda kalmaya daha fazla dayanamayacagim.Ayrica Vitt gercekten özür dilerim.Böyle olmasini gercekten istemezdim.Sonra görüsürüz."

dedi.Hizli adimlarla kapiya dogru ilerledi.