Kullanılmayan Kızlar Tuvaleti

İçeriye girdiğinde gözüne bayağı karmakarışık gelen kalabalığın içinde Lily’i bulmuş iken sevinmişti.Fakat Lily o kadar meşgul görünüyordu ki…
Lily’i rahatsız etmemenin en iyisi olacağına karar verdiği anda lily konuşmaya başlamıştı bile:

"Aaa..Rachel.Selam"

Kendisini fark etmesine sevinen Rachel uğultuların her yeri kapladığı alanda pek huzurlu görünmüyordu.Lily’e yemek bölümü düştüğü belliydi.Etraftaki karmaşıktan kendisine doğru seslenen hoş bir ses duydu.Ve nereden geldiğini ,kime ait olduğunu bulmak için etrafına bakınmaya başladı.Hemen yan tarafına döner dönmez karşısında yaşından büyük ve güzel bir büyücü görmüştü:

''Merhaba Rachel ben Vittoria ''

Rachel kızın adını nereden bildiğini merak etmişti.Daha doğrusu şaşırmıştı.Şu ana kadar tanıştığı çoğu kişi adını daha önceden söylemişti.Rachel bir an etrafında bir yerlerinde adım mı yazıyor diye bakınmaya başladı.Fakat üstüne hiçbir şey yapıştırmadığına emin olarak bu konu üzerinde düşünmenin ona yararı olmayacağını düşünerek bu düşünceyi aklından silerek önünde duran Ravenclaw’lı kızın adının Vittoria olduğunu öğrenmişti.Vittoria’yı çok bekletmeden:

“Ben de Rachel dememe gerek kalmadı zaten.Tanıştığıma memnun oldum…” dedi.

Arkasını döndüğünde Lily’e yardım etme şansı olmamıştı.Lily’e yardım etmek için arkasını döndüğünde ortalıkta kimsecikler yoktu.Lily’in kaşla göz arasında kaybolmasına şaşıran Rachel yardım edemeyeceği için üzülmüştü de bir nevi.Bu düşünceler arasında etrafına yeniden bakındığında yanındaki kişilerin gitmiş olduğunu fark etti.Birden kendine niçin buraya geldiğini sordu.O kadar sıkılmıştı ki şimdiden…
Yapacak hiç bir şeyin olmamasına sinirlenen Rachel yapacak bir uğraş bulmak için etrafına bakınmaya ve içeriye dalan büyücülere bakamaya başladı…
Durumdan canı sıkılan Rachel yakınlarda gözüne takılan bir Ravenclawlı kızın yanına doğru ve gitti.Ve sakin bir şekilde:

“Hatırladığım kadarıyla adın Darchelle’di.” dedi.Ne de olsa yatakhaneleri aynı idi.Konuşmasına nefes sonrası arasından sonra:
“Buraya dikilmek için mi geldik dersin?” demişti kızın konuşmasına izin vermeyerek…

İçeriye Ash'ın girmesiyle büyük bir tartışma patlak vermişti. Ash'ın söylediklerine dayanamayan kanı bozuk bir ufaklık terbiye sınırlarını zorlayarak lafa atlamıştı. Eragon'un, Dennise'in ve sonradan gelen David'in laflarıyla ortam iyice gerilmişti. Bir an bakışlarını Vitt'in suratına kaydırmış olan Eva, onun yüzündeki telaşı farkedebilmişti. Bir an işittiklerine inanamıştı sanki. Ne diyordu bu çocuk?

"Selam David.. Pek birşey yok. Üçüncü kişiler tarafından bir kızın savunması yapılıyor sadece. Sanırım gereken cevapları aldılar."

Merlin aşkına! Sanki üçüncü sınıf olan onlar değil de o çocuktu. Bakışlarını sertleştirdi bir an. Kavgaya katılmayı düşünmüyordu. Ama Ash'ın son söylediklerinden sonra buna mecbur hissetti kendini.

"Ben gidiyorum.Bunlarin arasinda kalmaya daha fazla dayanamayacagim. Ayrica Vitt gercekten özür dilerim.Böyle olmasini gercekten istemezdim. Sonra görüsürüz."

Kapıya yönelmişti asi kız. Eva ani bir hareketle Ash'ın yanına gidip kolunu tuttu. Kendine çevirdi. Ne diyeceği konusunda bir fikri yoktu ama gitmesini istemiyordu. Hele ki iki kanıbozuğa sinirlenip de. Ayrıca parti sonunda burada kalıp konuşmaları gerekiyordu. Sadece ikisinin duyabileceği bir ses tonuyla konuşmaya başladı.

"Ash şimdi gidersen bu küçük veletler kendilerini iyice birşey zannedecekler. Boşver niye takıyorsun ki onları? Bırak da onlar gitsinler. Bir ara o küçüğü sıkıştırırız bir yerde. Ortam çok kalabalık şimdi" dedi gözlerinin içine bakarak. Biraz olsun ikna yeteneğinin iyi olmasını diliyordu. "Hem bu parti en iyi arkadaşlarımızın birisinin partisi. Rezil etmeye hakkımız yok. Lütfen!" diye de ekledi sonra.

Misafir

Partinin ayarı kaçacak gibiydi. İçeride sadece Ravenclaw'lar varken birden her binadan insan dolmuştu. Bazılarını seviyor, bazılarının ise burnuna bir tüy kalem tıkmak istiyordu Sarah ancak bütün bu insanların bir arada olmak zorunda olup olmadığını bilemedi, son cips kırıntısını da ağzına atarken...

Az ileriden yükselen sesleri dyunca, tabağında kalan kırıntıları ayıklama işine son verip başını kaldırdı. Eh, klasik manzara. Bulanık-aşığı Gryffindor ve Safkan Slytherinlerin sevgi dolu çekişmesi. Fazlasıyla sevgi dolu. Sarah gözlerini devirdi, her ne kadar Bulanık'lardan mümkün olduğunca uzak olmayı tercih etse de, şu anda değil bir düello için asasını çekmeye, burnunu silmek için bir mendil çekmeye bile hali yok gibiydi. Yanından geçen Hufflepuff'lı çocuğun irileşen gözlerini fark edince, geceliğinin eteğinin sıyrılmış kısmını farkedip sinirle çekiştirdi ve çocuğa çıkıştı: "Yürü git, salak."

Çocuk ağzını açıp laf yapıştırırken Sarah, ileride tepetaklak dönüvermiş Gryffindorluya bakıp gecenin ilk kahkahasını attı. Doğru olmayabilirdi, ama komikti. Elindeki tabağı, ona laf yetiştiren çocuğun elini tutuşturup kapıya doğru seyirtti. Hazır yatakhane de boşken biraz kafa dinleyebilirdi, zaten bütün okul buradaydı.

O esnada içeri giren bir grubun arasına kaynayarak tuvaletten çıktı. Okul, tuvalet hariç garip bir sessizliğe bürünmüştü. Loş koridorlar, arada bir tabloların birinden gelen horultu, bazen dışarıdan gelen esintinin uzak yankısı... İçerinin keşmekeşinden sonra sakinlik hoşuna gitmişti. Ayaklarını sürüyerek koridorda ilerledi. Sükunetin içinde tekinsiz bir şeyler var gibiydi, kulesine çıkan koridoru dönüp merdivenlerin dönemecinde, nihayet gürültüden çınlayan kulaklarına bir iyilik yapacak olmanın huzurula gözden kayboldu...

Misafir

"Hayır, teşekkürler ama aç değilim. Ama bir içeceğe hayır demem." Bağırarak kendisine cevap veren turuncu saçlı kıza kocaman bir gülümsemeyle içeceklerin durduğu sağ tarafı işaret etti. Kız ona sessizce bakıyordu. Hâlâ gülümsemediğine göre Keiran’da sırıtmayı kesmeliydi. Acayip görünmek istemiyordu. Pekâlâ. Zaten o sırada yanlarına gelen Lucienda onlara şöyle bir selam verip gitmişti. Lucienda’nın bağırmasına sebep olacak bir şey yapabileceği fikri Keiran’ın sinirlerini yeterinde geriyordu. Pearl’e eliyle içeceklerin durduğu masayı işaret etti. Birlikte oraya vardıklarında Keiran, içeceklerin yığıldığı tezgâha bakıp ona ne sunması gerektiğini düşündü. Ama Pearl daha hızlı davranmış, Keiran’ı beklemeden masadaki bir şişeye uzanarak almıştı. Kolunda yatan kedisi ise bu hareket sırasında onun omuzlarına çıkmıştı. Keiran kedinin orada nasıl dengede durduğunu düşünürken, bir an elinde olmadan siyah ve turuncu renkler ile bu görüntü ona Chudley Cannons’u hatırlattığını düşündü. Elinde olmadan sırıttığını gizlemeye çalışmak için arkasındaki masanın üstünden bir kaymak birası kaptı. Kızın sessizce durup etrafa baktığını görünce Keiran’da etrafa baktı.

İlk gördüğü de bir klozetin tepesine tünemiş olan Sarah oldu. Ölgün bir tavırla kucağında tuttuğu kâsedeki cipsleri yiyordu. Keiran ondan uzak durma kararından memnun elindeki şişeyi açmakla uğraştı. Bunları ne ile kapatıyorlar… Ortam gittikçe insan nefesinden mi nedir, sıcak gelmeye başlamıştı. Soğuk içeceği olduğu gibi kafaya dikti. İndirdiğinde ise Pearl’ün ona baktığını görünce utandı. Keşke kabinlerin oradaki pencereyi açsalardı. Ama ses dışarı çıkardı. Pearl ona bakıyor, Keiran’da ona… Ona ne söyleyeceğini bilemiyordu. Baykuşhaneden sonra pek konuşacak zamanları olmamıştı, derslerdeki karşılaşmalar dışında…

Tuvaletin kapısının açılmasına pek aldırış etmiyordu, hababam hayaletlerin çağırdığı –Keiran öyle sanıyordu, ama bundan da tam emin olamıyordu– birileri içeri giriyordu. Kız, erkek, Hufflepufflı, Gryffindorlu, Slytherinli… Son iki söylediği şeyi fark ettiğinde içindeki huzursuzluğa anlam veremedi. Derken yanından kayarak geçen bir inci gibi ışıldayan hayaleti görünce tedirginliğine sebebinin sadece ondan dolayı olduğunu düşündü. Yanlarından geçip gitmişti. Keiran derin bir nefes alarak onun arkasından baktığında, kendi sınıflarında bazı derslerde gördüğü ve Lily’den dolayı tanıdık gelen James’i gördü. Çocuğun ilkin ne yaptığını anlamadı. Pearl ise o sırada Keiran’a bir şey soruyordu. Ama sesi sanki başka bir yerden geliyormuş gibi geldi kendisine… Pearl’ün sesi belki de azalmıştı ya da müziği kim azaltmıştı diye düşündü içinden dalgın dalgın. Gözleri hâlâ James’in üzerinde idi.

Çocuk, Darch, Vittoria, Eragon ve bazı Slytherinli kızların olduğu grubun karşısında duruyordu. Elinde tuttuğu asa ile ne yapıyordu o yahu? Kavga mı? Burda...Partide? Keiran gözleri olay mahallinde iken elindeki şişeyi arkasındaki tezgâha bıraktı. Bir şeyler oluyor, diye düşündü. Hemen kendi bina başkanları olan Eragon’a baktı ama onun çocuğu göğsünden ittiğini görünce hemen gözleri kalabalıkta Vittoria’ya ulaşmaya çalıştı. Kızın yüzündeki gerilimden kasılmış ifadeyi görünce fırtınanın bulutlarının kabararak geldiğini anladı. Slytherinli bazı kızların Vittoria’ya bir şeyler söylediğini, yanında duran Lucienda’nın ise gözleri büyümüş halde olayı izlediğini fark etmesi ne işine yaradı bilmiyordu. Etrafa bakındı, ama ne yapabilirdi ki? O daha birinci sınıftaki bir acemi idi… İyi de ama kimse bir şey yapmayacak mı? “Neler oluyor?” Pearl’ün sesini duyduğunda şaşırdı. Ona dönüp baktığında onunda ilgiyle olay olan noktaya baktığını gördü. Oradakilerin neler konuştuğunu müzik yüzünden duyamıyordu ama ortada mide bulandırıcı bir durum olduğu açık seçik ortada idi. Partide olan herkes olanları izliyordu.

Yakalanmamak için Sir Nicholas’ın ölüm yıldönümü partisi demeleri belki de felaket bir fikirdi. Binalar arası anlaşmazlıklar yine su yüzüne çıkıyordu. Kendi binasından bazı arkadaşlarının da Slytherinlilerin yanında ama James’in karşısında durduğunu görünce olayın binalardan ziyade, gene şu meşhur “bulanık-saf” işine dayandığını düşündü. Ama derslerdeki tanışma konuşmalarından hatırladığına göre James safkandı… “Ne dönüyor orada?” diye farkında olmadan yüksek sesle mırıldanmıştı. Pearl’ün yanından ayrılarak o noktaya gitmeye karar verdi. Gryffindorlu büyük sınıflardan biri daha James’in yanına gelmişti. Sanki iki taraftakilerde birbirleriyle dalga geçiyor gibiydiler. Düello yapılacak gibi bir hal var diye düşünmesinin üstünden saniye geçmemişti ki Slytherinli büyük sınıflardan bir kızın asasından çıkan büyü ile James olduğu yerde birden baş aşağı olarak havada asılı kalmıştı. Çocuk sinirle bağırırken müzikte birden bire kesilmişti. Slytherinli kızın konuşması herkesce duyuldu.

"Sen safkan olduğunu mu sanıyorsun. Geri zekalı. Cesaret budalası. Safkanlıgınla övünüp övünmediğin umurumda değil. Senin o bulanık arkadaşların yakında soyumuzu tüketecek. Eğer 200 yıl sonra dünyada senin soyundan birilerinden kalmasını istemiyorsan istediğini yapabilirsin. Ama biz bütün Slytherinliler olarak bunu önlemeye çalışıyoruz." Sonra da asasıyla yaptığı büyüyü iptal edip salonu terk etmek üzere kapıya yönelmişti. Hufflepufflu ve Lily’nin ablası olan sınıf başkanı ise kızı durdurmuştu, onunla konuşuyordu. Keiran Lucy’nin bakışlarını sanki hissetmiş gibi ona döndü, ikisi de birbirlerine endişe ile bakıyorlardı. Keiran ona gözleriyle Vittoria’yı işaret etti. Lucy işareti almış ve Vittoria’ya omzuyla şiddetle yandan iteledi, kız sonunda uyanır gibi Lucy’e baktı. Sonra da birden kendine gelip kapının orada olan kızlara doğru hızla ilerledi. Lucy ise Keiran’a doğru dönüp baktı.

Keiran hızlı olmaları gerektiğini düşündü, eğer hızla bir şeyler yapılmazsa birazdan burada kızılca kıyamet kopacağını adı gibi biliyordu. Yanından geçerek James’e doğru giden Lily’i kolundan tuttuğu gibi onu da peşinden sürükleyerek hızla olayın olduğu kapı ağzına ilerledi. Bir yandan da hızlıca ona doğru alçak sesle tıslıyordu. “Hemen o arkadaşın... James’i al ve diğerlerinden uzağa götür. Onu sen al, bende Gryffindorlu olan diğerini.” Arkalarından geldiğini anladığı Pearl’ün heyecandan daha da bir incelmiş olan sesini duydu. “Peki ben ne yapayım?” Keiran hızlı ilerleyişini kesmeden cevap verdi. “İşaretimle o müzik kutusunu sıkı bir tekmele!” “Ha?!!” Keiran arkasından gelen nidaya rağmen durmadı. “Sen dediğimi yap yeter…”

Gryffindor sınıf başkanı olan ise yere inmiş olan binadaşı James’e bakıp onun iyi olup olmadığını anlamaya çalışıyor, ancak elinde tuttuğu asası ve dudaklarını büzmüş haliyle birkaç saniye sonra karşı atağa geçmeye hazırlandığını belli idi. Vittoria kızların yanına ulaşmış, onları kabinlerin oraya doğru sürüklüyordu. Lucy’de ona yardıma koşmuştu. Bu esnada Sarah’ın kabalığın içinden sıyrılıp kapıdan çıktığını görse de bir de onunla uğraşamazdı. Keiran ve Lily, Gryffindor sınıf başkanı ve James’e ulaştılar. Gryffindorlu asasını Slytherinli kız ile o anda kabinlere doğru onu götüren kızlara doğru doğrulttuğunda Keiran onu tuttu. Bu sırada Vittoria zorla sürüklediği grubu kabinlerin oraya bir yere tıkıyor gibi uğraştığını gördü. Lucy bir süre ona yardım ettikten sonra sanki bir şey söylenmiş gibi Keiran’ın ve Lily’e doğru gelmeye başladı.

“Burada değil… Bu gece değil… Yanlış yer ve yanlış zamanda o hamle ettiyse bile sen akıllı ol… Cesaret sadece boş bir aptallık değildir.” Keiran kendisinden büyük olmasına rağmen zorla da olsa tutmayı becerdiği çocuğun çenesindeki kasların sinirle tıktık atışına baktı. Bir yandan elindeki asayı kaldırmasını engellemekle uğraş verdi durdu. Çocuktan bir dirsek yedi burnuna. Kanadığını ve acıyı fark etmemiş gibi davranmaya çalıştı, ancak acı hakiketen yanıyordu. Onun kendisine attığı sinirli bakışı ve sözleri görmezden gelmeye çalıştı. Başka zamanda başka yerde olsa kesin onunla… Sus be.. Adamı durduracaksın. Sen basmayacaksın süpürgenin üzengisine... “Burada değil… Sonra hadi.. Ben mi söyleyeceğim. Sınıf başkanı olan sensin… Lily?!!” Lily ise yerden kalkmış James’e bir yandan bir şeyler söylüyor bir yandan da onu durdurmak için savaş veriyordu. Bu esnada yanlarına süzülerek gelen hayaletlerde olayı yatıştırmak için konuşuyorlardı. Kanlı Baron diğerlerine umursamaz pis bir sırıtışla bakıyor, Sir Nicholas ise Gryffindor sınıf başkanı olan çocuğa bir şeyler söylüyordu. Şişman keşiş ise oradaki diğerlerine gülümseyerek sanki olayı sonlandırma gayreti içinde idi.

“ŞİMDİ Mİ?!!” Keiran ve bütün herkesin bakışları bir anda sesin kaynağına döndü. Odanın ortasında duran müzik kutusunun dibinde, ayağını havaya kaldırmış tekmelemek için hazır bekleyen gri renkteki komik kostümü ve turuncu saçlarıyla Pearl’ü görünce Keiran şaşkınlıkla kıza baka kaldı. “ŞİMDİ!” Keiran gülerek ona bağırırken, Pearl de tüm gücüyle vurmak için yaptığı hareketle tekmesini kutuya indirdi. Müzik birden yüksek sesle başlarken Pearl’de yeri boylamıştı. Herkes sanki rüyadan uyanır gibi birbirine bakıp bir an durdu. Olay sanki az evvel olmamış gibi herkes gene partiye daldı…

out: Vittoria'ya zaman verin... James ve Lily hariç..

Çocuğun aptalca konuşmasını dinlemedi bile...Sinirlerini hoplatmıştı çocuk...Böyleleriyle zaman kaybettiğniin farkıdna olsada sinirlerie hakim oalcaktı ve hala asasını çıkartmayacaktı....Biraz daha sabır edecekti.Aslında hiç sabır edemezdi.Belki çocukla uğraşmamalrı gerekirdi.Ama çocuk kendisi istemişti bunu madem kavga etmek istiyor Eragon da kavga ederdi.Kuzenlerine döndü ve

''-Kanı bozuklara verecek vaktimiz yok...'' dedi sinsice çocuğa bir bakış attı.Çocuk sinir etmişti...Böyle çocukları Eragon eline aldığında dünyanın kaç bucak olduğunu gösterirdi de şimdi partideydiler...Belki başka bir gün dışarıda karşılaşırlarsa onu iyi bir şekilde cezalandırırdı...Çocuğun laflarına sinirlenmişti ama sadece

''-Seni aptal yok ol buradan aileme bir laf söylediğnii duyarsam sanırım artık olmayacaksın dünyada...'' dedi çocuğu ölümle tehtitlemişti çünkü o kadar çok sinirlenmişti.Herhalde anlamıştı sinirlendiğini ama alamadıysa Eragon ona anlatabilirdi...

Ash Eva`nin birden kolunu tutmasiyla hemen arkasina döndü.Eva:

"Ash şimdi gidersen bu küçük veletler kendilerini iyice birşey zannedecekler. Boşver niye takıyorsun ki onları? Bırak da onlar gitsinler. Bir ara o küçüğü sıkıştırırız bir yerde. Ortam çok kalabalık şimdi"

demisti.Cocugu bir yere sıkıştırırma fikri cok güzeldi.O zaman ondan iyice hirsini alabilirdi... Ama ya sonra "Tek bulunca saldirdilar." falan dersi isler iyice kötüye giderdi.Ama Ash bir Levicorpus ile yetinmeyecekti tabii.Mezun olana kadar bu cocuk düsmanlari listesindeydi.Yani yeni bir av... Eva`nin suratina baktiginda onun ne kadar ciddi oldugunu gördü.Lanet olasi... Ash biri ciddi oldugunda gülmeden yapamazdi.Bu seferde pis pis siritmaya basladi.Ama Eva devam ediyordu:

"Hem bu parti en iyi arkadaşlarımızın birisinin partisi. Rezil etmeye hakkımız yok. Lütfen!"

Ne kadar da hakliydi.Simdi giderse Vitt`in partisini rezil etmis olacakti.Eragon`un cocugu azarlamasina klak vermeden:

"Haklisin.Ama bir Levicorpus ile yetinmeyecegim.Su Hayley ve David`in yakinlarda olmadigi bir zaman, mesela gölde, ona ve bulanik arkadaslarina gününü gösterecegim."

diye fisildadi Eva`nin kulagina.Sonra tekrar Vitt`in yanina gitti ve ona gülümsemeye basladi.

"Cidden? Peki ya sizler kimsiniz? Sihir Bakanı'nın torunları mı? Aslına bakarsan bende bir safkanım. Ancak sizler gibi bununla övünmüyorum. Her halde büyücü, büyücüdür."

Ellen böyle bir cavabı beklemiyordu. Ama hiç şaşırmış gibide davranmadı ama içinde hafif hafif öfke kabarıyordu. Yine de kendine hakim olmaya
çalıştı. Partiyi bozmaya hakkı yoktu. Zaten o Gryffindorlunun hakkından
büyük olanlar gelecekti. Buna emindi. Çünkü söylediği sözler partinin
genelini ilgilendiriyordu. Bu sırada Gryffindorun sınıf başkanı olan
çocuk geldi. Ellen ona daha büyük öfkeyle bakıyordu. Çocuk hemen lafa
atladı. "James selam. Burada neler oluyor? Yoksa sana laf mı atıyorlar?"
Ellen içinden gülmek istiyordu. Ama bu gülmenin daha büyük kavgalara neden olacağını güldüğü için sustu. " Bu okulda çok fazla sazan var" diye iç
geçirdi sadece kendisinin duyabileceği bir sesle...

Ellen bir ara dalmıştı. Ancak bu dalgınlığından Ash'ın o Gryffindorlu çocuğu
havaya kaldırmasıyla uyandı. İçinden gülmek geldi. Bu sefer gülmeye
engel olmadı. Kahkahalarla güldü. Ama onu en çok güldüren ve doğrusu
gururlandıran Ash'ın söylediği sözlerdi.

"Sen safkan oldugunu mu saniyorsun.Gerizekali.Cesaret budalasi.Safkanliginla övünüp övünmedigin umrumda degil.Senin o bulanik arkadaslarin yakinda soyumuzu tüketecek.Eger 200 yil sonra dünyada senin soyundan birilerinden kalmasini istemiyorsan istedigini yapabilirsin.Ama biz bütün Slytherinliler olarak bunu önlemeye calisiyoruz"

Ellen Ash'ı izlemeye devam ediyordu ancak Ash kapıya doğru yöneldi. Eva arkasından koşup onu durdurdu. aralarında geçen konuşmayı duymamıştı. Doğrusu duymakta istemiyordu. Bir süre sonra Vitt'i yanına gittiler...

Ellen orada tek başına durmanın biraz aptalca olacağını düşündü. O da onların yanına gitti. Ancak arada da bulanık aşığı olanlara bakmaya devam etti. Onları partiye kimin davet ettiğini merak etti. Vitt'e sorma gereği duydu.

- Darch... Bu Grylı olanları partiye sen mi çağırdın ben burada biz bize alacağımızı sanıyordum. Bunlarla kavga etme gibi bir fikrim yoktu.
dedi. Biraz kızgındı. Partide böyle şeyler olacağını bilse ya hiç gelmezdi ya da hazırlıklı gelirdi.

Severus canı sıkılmış bir şekilde Hogwarts'da dolanıyordu. David'i arıyordu her yerde. Biraz sohbet etmenin içini açacağını düşünüyordu. Uzaktan David ve James'i yan yana gördü. Birileriyle sinirli bir şekilde konuşuyorlardı. Koşar adımlarla onların yanına gitti. Slytherin'li, Ravenclaw'lı..Herkes ordaydı. David ve James'e laf atıyorlardı. O an Slytherin'li biri, James'e 'Levicorpus' büyüsü yapıyordu. Severus oraya doğru yürürken Slytherin'li de James'i bıraktı... Severus arkadaşlarının yanına gitti.

"Selam David..Selam James." dedi. Ardından Sytherin'lilere dönerek

"Sizin gibi asil, safkan ve Slytherin'li insanlara böyle büyüler yapmak hiç yakışıyor mu?" dedi alaycı bir gülümseme ile.. Hemen devam etti

"Sizin bildiğiniz tek şey bir Gryffindor'luyu tek başına bulduğunuzda onunla uğraşmak değil mi zaten.." dedi. Bu kez suratında sinirli bir ifade vardı. Her ihtimale karşılık elini asasında tutuyortu.

Ashley Vitt`in yanina gidip gülümsemeye basladiginda iceriye Gryffindor cüppeli biri gelmisti.Gülümsemesi kaybolan Ash`in adeta dudagi bükülmüstü.Cocuk David ve ona cikisan cocuga selam verdikten sonra Ashley`e:

"Sizin gibi asil, safkan ve Slytherin`li insanlara böyle büyüler yapmak yakisiyor mu?"

demisti.Ashley yandan Vitt`e bir bakis atmisti.Vitt ise saskinlikla olanlara bakiyordu.Ash kendini malesef tutamayacak gibiydi.Siritarak yeni gelen cocuga döndü ve :

"Demek asil oldugumuzu kabullendin.Ayrica büyü konusunda haklisin,"

Slytherin`lilerin ona acayip bir sekilde bakislarini ve cocugun bir anlik umutlu yüzünü umursamaksizin:

"Avada Kedavra veya Cruciatus yapmaliydim.Iyilik melegi"

dedi hem basini sallayarak hem desiritarak.Bazi kisilerin cik ciklamalarina aldiris etmiyordu, digerlerinin kahkahalarina katilirken....

out not: Daha kavga cikmazsa sevinirim.Parti amacindan cikti....

Misafir

Cevabını çok iyi bir şekilde yapıştırdığını düşünüyordu ki ne olduğunu anlamadan kız, kendisi ile dalaşmaya çalışan kalabalığın ortasından bir yerlerden fırlamış, asasını kaldırmış ve daha önce benzerine rastladığı bir büyü yapmıştı. Az sonra bir muggle vinci tarafından hızla havaya kaldırılıyormuş gibi tuhaf bir hisse şahit oldu. Etraftakilerin kahkahası kulaklarına çalınırken mide bulandırıcı bir hızla tavana yapışmış, salona ve insanlara ters bakmaya başlamıştı. İçinde Ashley denen Slytherin'a karşı büyük bir öfke kabarmıştı. Az öncesinden ve belki kendini bildiğinden beri duyduğu öfkelerin toplamından çok daha büyük ölçüde bir patlamaydı bu. Kanı beynine sıçradığından ve bilhassa sinirinden kızarmış yüzü etrafa toplanmış olan kalabalıkta öfkeyle geziniyordu. Büyünün etkisizliğini gerçekleştirecek olan anti büyüyü bilmediğinden yardım bakınıyordu. Yere inmeyi sabırsızlıkla bekliyordu.

"La-net ol-sun!"

Aynı anda kendisine büyüyü yapmış olan kız, James'in zihnini okumuşta pataklanmak istiyormuşçasına onu yere indirivermişti. Saniye sonra dönmeye başlayan başına aldırış etmemeye karar vererek var gücüyle topuklamaya, kapıya doğru yürüyen Slytherin'li Ashley'e yetişmeye, saldırma planlarıyla koşmaya başlamıştı. O saniyeler içerisinde hiç birşey umrunda değildi. Ne Lily'nin yalvarırcasına kendisine söyledikleri, ne diğer insanların gerek meraklı, gerek alaycı bakışları, ne de Lily'nin kendisini zapdetmeye çalışması. Lily'nin kendisinin hareketsizliğini güç bela sağladığını fark ettiğinde içinde bir yerlerde şaşırma hissi kendini göstermişti. Ancak içinde bulunduğu durum bu duyguyu tekrar uykuya sokmuştu. Hakettiği bir pozisyon değildi. Hakedenin kim olduğu belliydi. Büyük bir öfkeyle ileri uzatmış olduğu kolları, ileri doğru esneyecekmişçesine salınıyordu. O sinirle ağzından çıkanların içinde birikmiş olanlar olduğu su götürmezdi...

"Seni aptal! Aptal kız! Kendini kraliçe sanıyorsun sen! Mahluk! Bu okul içerisinde eğitim gören herkes eşittir tamam mı? Saman kafanda bir yerlere yaz bunu! Senin ve sazan arkadaşlarının söyledikleri umrumda değil! Seni-..." devam edecekti. Ancak birşey buna engel oluyordu. Yağ kokan birşey... Eliyle ağzını kapamış olan Lily, artık resmen ter dökmeye başlamış halde kendisinin sakinleştirmeye çalışmanın son gayretlerini ortaya koyuyordu. Yıllardır kendisinin yanında olan ve destekçisi olan Lily... Kızın gözlerindeki umutsuzluk, tükeniş ve sinir duygularını yakaladı. Belki de kendisi öyle sanıyordu. Susmadan önce son yaptığı şey ise çaresiz ve öfkeli bir halde asasını kaldırmak olmuştu. Bu şekilde birşeyler yapabileceğini sanıyordu. Şaşırmasına neden olan birşey oldu da...

Asası titremeye başlamış, sonrasında kırmızı fiyonklar asasının ucundan doğruca Slytherin'lı kızın üzerine gitmiş, ancak pek bir etki yaratmadan, suratına şöyle bir çarpıp sönmüştü. O ana kadar kendisine birşeyler söylendiysede duymamıştı. Sessiz bir halde etraftekilerin birşeyler söylemesini bekledi. Dinmemiş öfkesini yorulmuş olan Lily için bir süre köşesine çekmişti. Kızın elini kibarca ağzından indirdi ve 'teşekkürler' manasında kaş-göz hareketlerinde bulunduktan sonra gözlerini etrafta bulunanlara çevirdi. Birilerinin birşeyler söylemesini, tekrar öfkelenmeyi, muggle doğumlu masumların savunmasını yapmayı bekliyordu. Konuşmayacak mıydı bunlar!...

Out: Evet, tartışmayı bir şekilde bitirelim. Ancak bu postumu silmemi bekleme benden..

David,Ashley'nin James'a yaptığı büyüden sonra ve çekip gitmesinin az kala öfkeyle kıza baktı. Kız tam gidecekken:

"Seni aşşalık!!Kendini ne sanıyorsun?!Ona mı gücün yetti?! Sıkıysa benimle kapış haaa!!!Yemiyor mu?Tam bir zavallısın. Dua et,iyi ki burdayız yoksa...Yoksa canını okurdum senin!! Bu yanına kalmayacak. Bunu bil yeter sana!"

dedi sinirle ve James'ı silkeleyip kendine getirdi. Ortam iyice kızışmıştı. Tüm gerizekalılar sadece iki kişiye mi saldırıyorlardı? Teke tekte David ile hiç şansları bile olmazdı. David de bir an için gerçekten hayalet partisi olduğunu düşünmüştü... Ne kadar salaktı... Aslında bu onun hatası değildi... Ama bunu onların yanına asla bırakmazdı ki,zaten burda düelloda yenemeyeceği kişi de yoktu. Hepsi David'e göre çok sefillerdi. Ama burda olmayacaktı... Çünkü burda yapamazdı... Şikayet ettiğinde ne derdi o zaman? James'ı yapılan bu büyünün ve burayı kullanmanın cezasını çekeceklerdi...

Gerizekalı bir bücür Ravenclaw -adının Keiran olduğunu duyduğu çocuk- ise David'ın çenesinin kavramış ve bir şeyler yapmaya çalışıyordu. David, bu bücürü çok kolay haklayabilirdi. Ne de olsa onun iki katı kadar boyu vardı. Dirseğinin tek hareketi ile çocuğun burnunu kanatan David, çocuktan kurtuldu ve asasını arka cebinden çıkarıp çocuğa uzattı:

"Sen kim olduğunu sanıyorsun? Daha küçücük birinci sınıfsın!"

dedi. O sırada Severus geldi;ama David şuan bunu düşünemezdi. Sinirle:

"Bir daha...Bir daha...Sakın bana ve diğer Gryffindor'lulara bulaşmayın! Çok fena olur!"

olur dedi ve James ile Severus'a dönüp:

"Ben bu lanet yerden ayrılıyorum. Hadi siz de gelin."

dedi. Herkes partiye bir şey olmamış gibi devam ediyordu; ama David burda bulunmak istemiyordu. Yoksa elinden bir kaza çıkabilir ve suçlu duruma düşebilirdi.

Gryffindorlu birisinin gelmesiyle yönünü o tarafa çevirdi.Şu an için ayrım yapamazdı.Ona da nazik bir edayla selam verdi ve slytherin çoğunluluğunun olmamasını diledi.Herkes o gibi davranmayabilirdi.Gelenlerden çoğu ve bu sayı gerçekten fazlaydı partinin
çok güzel olduğunu söylüyorlardı.Vitt bunlara gülümseme eşliğinde selam versede biraz yorulmuş ve bitkin düşmüştü.Gittikçe artıyordu sayıları
hayaletler ne hızlıydı yahu!Baykuşlara rakip olacabilecekleri düşünen Vitt yanından geçen fersiz bir ışıklı irkildi.Bu ortamda buna alışmalıydı evet.İkinci bir irkilmeyi ise Lucy nin ani hareketi ile yaşadı.Yüzünü ona çevirip dinlemeye başladı.

"Burası oldukça kalabalık oldu ancak kimse ne yapazağını, neden burada olduğunu bilmiyor gibi. Bizim onlara durumu açıklamamız gerek. Yeni gelen olursa da uyum sağlayacaktır.''

Vitt bunu unutmuştu.Evet yeni gelenlerden çoğu niye burda olduğunu bilmiyordu.Ama onlara ne söyleyecekti? Gerçeğimi yoksa
Gerçeği sakladıkları yalanı mı? Biraz düşünceli bir edayla :

''Haklısın Lucy..Hatırlattığın için çok sağol'' dedi.Gerçeği söyleyemezdi.Hayaletler etraflarındaydı.Kahkalar,müzik sesi,bağrışlar..... Nasıl sesini duyaracaktı? Derin bir nefes alıp elinden geldiğince yüksek sesle:

''Dinler misiniz?'' hayır kimse duymamıştı.Herkes niye bu kadar kendi halindeydi ki! Öncekinden daha yüksek
bir ton kullandı ve bu sefer başardı.Ortam hemen hemen sessizleşmişti.Bu fırsatı değerlendirip devam etti.

''Yeni gelenler hoşgeldiniz..Burada sir Nicholas ın doğum gününü kutlamak için bulunuyoruz.Evet bu kullanılmayan kızlar tuvaletinde
değeri bina hayaletimizi unutmadık'' Vitt söylediklerini tarttı.dalga mı geçiyordu? Eh sanırım evet.Ama ne diyebilirdiki.Sir Nick muthiş
gururlanmış bir ifade ile onu izliyordu.Hafif bir reverans yaptıktan sonra:

''iyi ki doğdun Sir nicholas..Şimdi herkes eğlencesine bakabilir.Lütfen eerr..davranışlarımıza dikkat edelim''

Bu gerçekten berbat bir konuşmanın ardından yine tekrar işine döndü.Etrafı düzenliyor ve sorulan sorulara cevap veriyordu.
Tek istediği herhangi bir karışıklık olmadan bu partiyi bitirebilmekti.Ters bir şey mi istemişti? Yada imkansız? Çünkü bu düşüncelerinden
daha sıyrılamadan Eragon ve gryffindorlu çocuğun atıştığını gördü.Sabır çekip yanlarına doğru yaklaştı.Ellerini birbirine kenetledi ve gayet
ciddi bir tavırla:

''Az önceki konuşmam salonun her alanında geçerlidir arkadaşlar! Lütfen yeterince karışık bu günü daha da berbat etmeyelim,ne dersiniz?''
Belki gereğinden fazla kızıyordu ama her zaman panik içindeyken sinirine hakim olamıyordu.Umarım yanlış anlaşılmam diyordu içinden.
Sinirine hakim olmayı yeğlesede bu sınırı aşabilirdi.Yeni bir gryffindorlunun gelmesiyle endişesi arttı.Bu olayları büyütebilirdi.Aynı ifade ile selamladı ve Ash ın kapıya doğru ilerlemesini farketti.
Yüzünde gergin bi ifade vardı.Ne oluyordu? hemen çevik bir hareketle o yöne gitti.Vanessa ondan önce davranmıştı.Ash a söylediklerini
onaylar bir biçimde mırıldandı ve :

''Ash,lütfen! Partiyi terk etmeni istemiyorum'' dedi ve Ash nihayet gitmekten vazgeçmişti.Ama bu olayların sonu demek değildi.
Haklıydıda.Başka birm gryffinforlunun Ash a sataşmasına göz yummayarak:

''Lütfen bu tür şeylerden uzak dur.Kavga istemiyorum'' dedi keskin bir tavırla.Herkes niye kavga peşindeydi ki! Anlaması güç bir durumdu doğrusu.

Ortama boğuk bir ses etki ediyordu.Özenle yerleştirdiği müzik kutusu şimdi gözüne hücum etmeye değer bir kum torbası gibi görünüyordu.Niye kurmuştu ki o düzeni.
Bir tuvalet olduğu için çok havasız kalmıştı etraf.Biraz etrafına bakındı ve ilerideki bir pencereyi açmak için ilerledi.
Pencere eski ve rutübet kokuyordu.Ellerini pencere koluna götürdüğünde sıkışmış olduğunu farketti.Hızla kendine doğru çekerek hamle yaptı.Oda ne! Pencereyi açmaya çalışmıştı bu yandaki bölmede nerden çıktı? Bu garip olaya anlam veremeden içeriye bir göz attı.Karanlıktı hemen hemen ama geniş ve ferah bir yer olduğu belli oluyordu.
Aklına çağrışan bir fikir üzerinde düşündü.Arkadaşları ile kullanacakları ve kimse tarafından bilinmeyen bir yer arıyorlardı.Bundan iyisi olamazdı heralde.Heycanla Vanessa,Darch ve bir kaç arkdaşını bu durumdan haberdar etmek için yanlarına gitti.Lucy de oradaydı.Zararı yoktu ama ona güveni sonsuzdu.Kulaklarını bir şeyler fısıldayıp onları kabinin oradaki pencereye sürükledi.Ama birinin dışarıda beklemesi gerekiyordu.Lucy den rica etti ve oda onu kırmadı.Diğerleri bu fikri harika bulmuş hayran hayran odaya bakıyorlardı.Ama karanlıktı.Bir süre sonra tekrar çıktılar ve hiç bir şey olmamış gibi davranmaya başladılar.

Müzik kutusunu kapatmaya çalışan Pearl a gözü takıldı.Kutuya yaptığı büyünün etkisine kapılmıştı anlaşılan hemen yanına gidip bir kaç büyülü söz mırıldandı ve kutu sadece
süs özelliğine dönüştü.Herkes rahat bir nefes almıştı anlaşılan.Başının ağrısına dayanamayarak sesli bir şekilde:

''Arkdaşlar,katıldığınız için teşekkür ediyorum.Her şey çok iyiydi.Ama buraya kadar.Daha geç olmadan gitmeliyiz bence.Herkese iyi geceler.Gruplar halinde ayrılmalısınız ve yakalanmamaya dikkat edin.Hı bu arada tekrardan mutlu yıllar Sir.'' dedi.
Ve ilk grubun kapıdan çıkmasını beklerken grup arkadaşlarına dönüp sessizce:

'' Bana yardım için kalır mısınız?'' dedi.Cümlesinin ardında yatan amacı onlara herkes gittikten sonra söyleyecekti.

Out: Herşey için teşekkür ediyorum (:

Eragon herkesin kavga içinde olduğunun farkındaydı...İşte tam araya girmeliydi...Sinirinden ölecek gibiydi...Bazı aptal olanlar bunun nedeniydi...İşte siniirine giden yerde burasıydı...Parti keşke açık bir alanda olsalar...İşte o zaman hepsine birer lanet yollardı ama....

"Seni aptal! Aptal kız! Kendini kraliçe sanıyorsun sen! Mahluk! Bu okul içerisinde eğitim gören herkes eşittir tamam mı? Saman kafanda bir yerlere yaz bunu! Senin ve sazan arkadaşlarının söyledikleri umrumda değil! Seni-..."

''-Devam et seni aptal küçük kanı bozuk...Sen kendini ne sanıyorsun ha...Daha birinci sınfı biri için fazla cesursun...İstersen biraz düşün...Her gün içtiğin balkabağı suyunun içinde bir şeyler olabilir...Gerizekalı aptal...''

dedi sanki burnundan gözlerinden kulaklarından ateş çıkıyordu...Çok sinirlenmişti...Ağzını yorup bu aptallarla uğraşacağına bir büyü yollasa daha iyi olurdu ama her şeyi büyü ile çözmek de biraz kötü oluyordu.Aslında bir yumrukta atabilirdi.Tabii birinci sınfı olduğu için ona acıyordu ama bir şey belli etmiyordu.David kızlara bir şeyler söylemeye başlamıştı.

"Seni aşşalık!!Kendini ne sanıyorsun?!Ona mı gücün yetti?! Sıkıysa benimle kapış haaa!!!Yemiyor mu?Tam bir zavallısın. Dua et,iyi ki burdayız yoksa...Yoksa canını okurdum senin!! Bu yanına kalmayacak. Bunu bil yeter sana!"

"Bir daha...Bir daha...Sakın bana ve diğer Gryffindor'lulara bulaşmayın! Çok fena olur!"

''-Ne olur yoksa bize hizmet etmeye mi başlarsınız.'' dedi bir kahkaha atarak.David ile geçen yıl tanışmışlardı galiba tam hatırlamıyordu ama bir kavganın çıkacağı besbelliydi.

"Ben bu lanet yerden ayrılıyorum. Hadi siz de gelin."

''-Lanet olası yerin nesi var David sen sadece korkuyorum desene.'' dedi sinsice bir gülümseme attıktan sonra yavaşça çocuğun yanına geldi ve kulağına sadece ikisinin duyabileceği bir şekilde ''-Göl kenarına gel bu akşam bekliyorum madem yanlız büyü yapmak istiyorsun...'' dedi sonra çocuğun omuzuna bir darbe indirerek çocuğu yere serdi.

Sonra Vitt bir şeyler söylemeye başaldı.Vitt'in konuşması bitnice Eragon gülümseyerek kızın sorsunu yanıtladı... ''-Tabii ben kalırım...'' dedi ve gülümseyerek etrafına baktı.Tabii bir de yerdeki David e.

Misafir

Öfkesi yavaşça dinmeye başlamış halde, birilerinden cevap beklemeye başlamıştı ki Vittoria denen kız birşeyler söylemeye koyulmuştu. Partinin genel amacını ve tartışanlarla ilgili bir konuyu ilgilendiren küçük açıklamalar sunuvermişti. Aldırmaz bir havayla kızın söylediklerinin bitmesini dilemeye başlamıştı ki beklemediği bir anda az önceki konuşmasına cevap verilmişti. Sesin kaynağını bulması uzun sürmemişti. Karşısında bir yerlerde dikilmiş olan, uzun boylu çocuktu bu.

''-Devam et seni aptal küçük kanı bozuk...Sen kendini ne sanıyorsun ha...Daha birinci sınfı biri için fazla cesursun...İstersen biraz düşün...Her gün içtiğin balkabağı suyunun içinde bir şeyler olabilir...Gerizekalı aptal...''

Bardağın taştığını belirten damlalar dökülmeye başlamıştı. Öfkesi burnunda, yumruğunu sıkmış, ağırdan alarak kaldırmaya yeltenmişti ki kolu ikinci kez biri tarafından engellenmişti. Kendisinin her huyunu bilen Lily, parti salonundaki bu tartışmayı engellemek ve bilhassa kendisini sakinleştirmek amacı ile kolunu tutuvermişti. Kızın gözlerindeki umut ışığına cevaben kolunu yavaşça indiriyordu ki ikinci bir şok yaşamıştı. Az önce David'in salondan çıkmak üzere olduğunu söylemesini hayal meyal işitmişti. Çocuk, yerinde duramamış, birde buna cevap vermek isteyerek çocuğa birşeyler söylemiş ve ardından cesaretle David'i yere düşürüvermişti. Bunun nasıl ve ne ara gerçekleştiğine pek aklı almasa da Lily'nin yanından sıyrılıp, Ravenclaw'lı çocuğun üzerine fırlarken bunun bir önemi yok gibiydi.

Öfkesi doruk noktasına ulaşmıştı. Herşeye katlanabilirdi. Ancak arkadaşlarının zarar görmesine değil. Hele bu kişi Hogwarts'da ilk tanıştığı ve kendisine her konuda yardım eden, hayat hikayesini az çok bilen ve sırdaş olmaya başladığı en iyi arkadaşı olduğunda sakin durması anlamsızdı. Gümbürtüyle çocuğun üzerine atılırken etraftan yükselen çeşitli nidalara ve mırıltılara kulak asmıyor, belki de duymuyordu. Kızarmış suratı, David'e saldırmış olan ucubeye odaklanmıştı. Çocuğun üzerine atladığında yaptığı ilk şey asa tutan sağ elini çocuğun rastgele bir yerine sallamak olmuştu. Tam istediği gibi asa, Ravenclaw'lı ucubenin kasıklarının arasında yerini almıştı. Kendisi bunu beklemeden sol elini çocuğun sol gözüne indirdi. Ardından asasını bir kenara fırlatarak diğer elinide çocuğun yanağına indirdi. Bunları tekrarlarken tekrarladığı birşey daha vardı. Birkaç söz...

"UCUBE! BUNA KALKIŞMAYACAKTIN! YAPMAYACAKTIN! BERBAT UCUBE!" Sözleri salonun her yanına yankılanırken buna aldırmadan sözleri ile birlikte,uzuvlarının işlevinide tekrarlıyordu. Öfkesi kontrolden çıkmış seviyedeydi...

Ellen kavgadan sıkılmıştı. Her zmaan ki sataşmalar her zaman ki kavgalardı. Ancak bu sefer etrafta Profesörlerin olmaması kavganın kızışmasını sağlamıştı. Vitt etrafı yumuşatmaya çalışıyordu. En sonunda herkesi yollamaya çalıştı.
''Arkdaşlar,katıldığınız
için teşekkür ediyorum.Her şey çok iyiydi.Ama buraya kadar.Daha geç
olmadan gitmeliyiz bence.Herkese iyi geceler.Gruplar halinde
ayrılmalısınız ve yakalanmamaya dikkat edin.Hı bu arada tekrardan mutlu
yıllar Sir.''

Ellen partinin bitmesine doğrusu sevinmişti. Bir kaç kişiyle uğraşmak gibi bir derdi yoktu ve uykusu çok fazla gelmişti. Yatakhanedeki sıcak yatağını düşünüyordu. Keşke cisimlenebilseydi o zaman o kadar yolu yürümesi gerekmeyecekti.

'' Bana yardım için kalır mısınız?''
Vitt bunu onların grubuna söylemişti. Ellen kapıdan çıkmak üzereyken geri döndü. Yatağına elveda demesi gerekiyordu. Çünkü bu gecenin bir yardımla bitmeyeceği belliydi. Vitt'in gözünde bir ışıltı vardı...
- Pekala... Ama sabah kalkamazsam profesörlere sen hesap verirsin
dedi. Gülümseyerek. Bir yandan gülümsüyor bir yandanda daha demin veda etmek zorunda kaldığı yatağını düşlüyordu. Gece çok olaylı geçmişti. olayların bilinçaltına yerleşip bir gece mutlaka rüyasında karşısına çıkacağını düşündü. Doğrusu Gryffindorluları rüyada bile ezmek hoşuna gidiyordu.
Tam herşey bitmiş gibi geliyorken Eragon denilen Ravenclawlının yere düşürdüğü çocğun arkadaşı bağırmaya başladı.
"UCUBE! BUNA KALKIŞMAYACAKTIN! YAPMAYACAKTIN! BERBAT UCUBE!"
Ellen "olamaz" diye düşünmeye başlamıştı. Vitt'e döndü.
- Vitt sanırım sorunumuz var hemde yakında çok büyük bir sorun olacak
dedi ve eliyle karşılarındaki manzarayı işaret etti. İki Gryffindorluya karşı bir Ravenclawlı. Herkes böyle bir manzara karşısında Gryffindorlular Ravenclawlıyı ezer deselerde bu manzara diğer manzaralardan farklıydı.
- Sence ne yapmalıyız?
diyebildi usulca.

"Haklisin.Ama bir Levicorpus ile yetinmeyecegim.Su Hayley ve David`in yakinlarda olmadigi bir zaman, mesela gölde, ona ve bulanik arkadaslarina gününü gösterecegim." dedi Ash. Eva büyük bir sevinçle Vitt'in çektiği gruba doğru ilerlemeye başladılar. En azından şu anlık partinin mahvolmasını önlemişti. Keiran ile Lily'de kavgayı başlatan grubu kapının oraya çekti. Lily o küçük Gryffindor'lu ile oldukça samimi gözüküyordu. Bakışlarını bir an kardeşi üzerinde sinirle sabitledi. Başka bir zaman olsaydı kardeşine gösterirdi gününü ama partiyi mahvetmemeliydi.

Ash ile üç Gryffindor'lu hala laf atışması yapıyorlardı. Eva ne kadar Ash'ı sakinleştirmeye çalışsada o pek tınmıyordu. Ortam sakinleşti bir süre sonra. Herkes kendi halinde takılmaya başlamıştı. Eva, sessizce beklerke yanlarına birden Vitt geldi. Onları çekiştirip pencerenin oralarda bir yere doğru götürdü. Orada karanlık bir odaya açılan bir bölme vardı. İçeriye dikkat çekmeden girdiler. Karanlık olduğu için pek birşey belli olmuyordu ama en azından buraya gelebilirlerdi gizlice. Vitt'i bu buluşu içni tebrik etmek lazımdı. Fazla araştırma yapamadan geri, partiye döndüler. Daha sonra burayı araştıracak bol bol zamanları olacaktı.

Herkes tekrar partiye dönmüşken, birden müziğin sesi kesildi. Vitt sessizlikten yararlanarak:

''Arkdaşlar,katıldığınız için teşekkür ediyorum.Her şey çok iyiydi.Ama buraya kadar.Daha geç olmadan gitmeliyiz bence.Herkese iyi geceler.Gruplar halinde ayrılmalısınız ve yakalanmamaya dikkat edin.Hı bu arada tekrardan mutlu yıllar Sir.'' dedi. Partiden pek birşey anlayamasa da oldukça olaylı geçmişti. Daha eğlenceli geçmesini bekliyordu açıkçası. Ama kavga herşeyi mahvetmişti. Her şey bu cesaret budalaları yüzündendi. Sakince dışarıya çıkanları izlerken Vitt, onlara döndü.

'' Bana yardım için kalır mısınız?'' dedi fısıltıyla. Eva memnuniyetle başını salladı. Bu sayede partide kalabalıktan konuşamadıklarını konuları rahatça konuşabilirlerdi belki.

Ah hayır olamaz! Eragon, David ve James yine kavgaya tutuşmuştu. Ellen'da onlara doğru gelmiş, Vitt'e birşey soruyordu. Erkeklerin tutuştuğu kavgada araya girmek bir delilik olurdu heralde. Sıkılmıştı artık bunlardan. Grubun diğer kızlarına döndü. Herkes gidene kadar gizli geçitlerinde bekleselerdi güzel olurdu.

"Hadi kızlar. Şu Vitt'in bulduğu yere gidelim. Vitt'de burada kalsın. Herkes gittikten sonra gelir. Değil mi Vitt?" dedi. Kız kafasıyla onayladıktan sonra G.O.D üyelerini buldukları gizli odaya ittirerek soktu.

Misafir

Elwina, kasıma girecekleri 31 Ekim gecesi, Johnson Köşkü'nden yeni dönmüş, içini ısıtmak istercesine büyük bir konyek kadehine sarılmıştı. Gözleri belli belirsiz bir ışıltıyla şöminesindeki alevleri izlerken, kadehinden bir yudum daha aldı. Beklenmedik bir sesle kafasını kapının yanındaki bir portreye çevirdi: "Profesör, sanırım bir sorun var..."

Genç kadın kaşlarını çatarak "Ne oldu, Lord Byron?" diye sordu. Çerçevesinde, bir ağacın altına uzanmış resmedilen Byron yerinde dikleşerek "Belle, hademenin dışarıda olduğunu söylüyor, sanırım acil bir durum varmış." Elwina iç çekerek kafasını salladı ve ayağa kalktı. Belle -tam adı la Belle Dame sans Marci - ve Lord Byron, onun kendi seçtiği, sadık tablolarıydı...

Tablo aralandığında gerçekten de hademe oradaydı. Yaşlı adam özür üstüne özür dileyerek "Profesör, gece devriyesindeydim ve bazı öğrencilerin yataklarında olmadığı haberini aldım. Ev cinleri oldukça sıkkın görünüyordu, acaba siz-"

Profesör gözlerini devirerek adamı susturdu: "Tamam tamam, neredeler?"

-------------------------------------------------------------------

Kısa süre sonra Elwina ve hademe, kullanılmayan bir kızlar tuvaletinin önündelerdi. Adam ona kapıyı göstererek "Kedim, bir grup çocuğun tuvalete girdiğini ama bir daha çıkmadıklarını söylüyor. Ayrıca dışarıya hiç ses de gelmemiş..." dedi.

Genç kadın bir kez daha iç çekerek yerdeki siyah tek gözlü kediye baktı. Bu adamla kedisi arasındaki ilişkiyi asla tam olarak anlayamamıştı. Yani Merlin aşkına sfenksi Emu bile konuşmayı yeni öğreniyordu.

Hademeye dönüp "Siz burada bekleyin..." diyerek asasını kapıya doğrulttu: "Alohomora!"

İçeri ilk gördüğü iki Gryffindorluyla kavgaya tutuşmuş görünen Eragon'du. Dişlerinin arasından tıslayarak "Yine mi seninle karşılaşıyoruz, Black!" dedi. Bunun üzerine, içerideki herkesin dikkati bir anda, kavgaya değil, ona dönmüştü. Elwina gözleriyle içeridekileri saydı: James, Eragon, David'in yanı sıra; Keiran, Lily, Lucy, şaşırtıcı bir şekilde sevgili Vittoria ve Severus.

Fazlasıyla düşmanca bakışlarını Eragon'dan çekerek diğer iki Gryffindorlu erkeğe döndü: "Bay Lorgoff, Bay Johnson... Lütfen siz de kalkıp, şundan uzaklaşın lütfen." Başıyla Eragon'u gösteriyordu.

"Gecenin bu saatinde yatakhanelerinizden uzaklaşmanın yasak olduğunu biliyor olmalıydınız bayanlar ve baylar. Bunu özellikle Sınıf Başkanı arkadaşlarınıza söylüyorum. Vittoria? David? Ahh, Eragon senden bahsetmiyorum bile..." dedi. Verdiği rahatsızlıktan memnun gülümsemesiyle, sinirden yumruklarını sıkmış Eragon'a döndü:

"Sanırım bu ve diğer suçların, rütbeni kaybetmene neden olacak ve emin ol bunu yarın sabah Müdüre'ye özel olarak bildireceğim ve küçük rozetine elveda diyebilirsin." dedi. Sonra aklına mükemmel bir fikir gelmişçesine, asasını onun göğsündeki rozete doğrulttu: "Hatta neden şimdi olmasın ki? Accio rozet!" dedi ve üzerindeki SB yazılı lacivert roket, onun üzerindeki cüppeden koparak eline ulaştı. Çevresine bakınarak rozeti verecek birini aradı. Keiran yanındaydı:

"Al bakalım, O'Dwayne. Herhangi biri bu görevi Black'ten daha iyi yapar. Bir birinci sınıf bile..." dedi. Çocuk şaşkınca ona uzatılan rozete baktı ve tereddütle eline aldı. Elwina devam etti: "Yarın sabahtan itibaren yeni Ravenclaw Sınıf Başkanı sensin. Zevkini çıkar..." dedi sırıtarak. Bu oğlanı okula geldiği günden beri izliyordu ve iyi bir iş çıkarmasını umuyordu, aslında o kadar emin olamasa da.

Bu olaydan sıyrılabileceklerini düşünen diğerlerine döndü: "Tabii, bu haber sizin kurtulabileceğiniz anlamına gelmiyor, çocuklar." dedi. "Keiran, Lucy ve Lily anlaşılan bu işin yardakçıları sizlersiniz. Yarın okuldan sonra, bu kadar uğraştırdığınız hademeninin kulübesine gidip orayı temizleyeceksiniz. Uyarıyorum, asa yok! Kızlar özellikle sizden Keiran'ın güzel bir temizlik yapmasını sağlamanızı bekliyorum. Ve Vittoria, hayatım, bunu senden beklemezdim, şuradaki zavallının işleri karıştıracağını düşünmeliydin. Bir daha olmasın." dedi gülümseyip.

"Bakalıım, kimler kaldı? James, David-" O sırada arkadaki duvardan çıkan Sir Nicholas, konuşmasını engelledi: "Profesör Malfoy! Ben onları Ölüm Günü Parti'me çağırmıştım aslında, şey, biliyorum söylemem gerekirdi ama..." Elwina kaşlarını çatarak ona baktı. Bugünün onun ölüm günü olduğunu hatırlayamıyordu. Kaşlarını çatıp "Pekala pekala Sir Nicholas. Diğerleri gidebilirler ama siz üçünüzün -" tekrar Keiranları gösterdi "-cezaları hala geçerli." dedi. Ardından öğrencilerin çıkması için kapıyı açtı: "Hadi bakalım, herkes dışarı, yarın sabah hepinizi kahvaltıda göreceğim, yoksa Ölüm Günü Partisi falan dinlemem..." dedi yan gözle hayalete bakarak.

Sir Nicholas ona bir şey diyemeyerek dışarı süzüldü.

Elwina'ysa dışarıdaki hademeye "Öğrencileri yatakhanelerine ulaştırma görevini size ve sir Nicholas'a bırakıyorum. Hepsinin bir güzel yataklarına uzandıklarından emin olun." dedi. Herkesin yeterince kontrolde olduğundan emin olmak istercesine, oradan ayrılmayarak, gidişlerini beklemeye koyuldu.

Laurel gelen evcinlerine, ağzı hayretle yarı açılmış bir şekilde bakarken Vanessa'nın cevabını duydu. "Aa Laurel. Selam!" Laurel sonunda biriyle konuşmanın verdiği rahatlıkla sıcacık gülümsedi Hufflepuff'ın diğer sınıf başkanına. Ancak hemen sonra Vanessa başka biriyle konuşuyordu bile. Gidip kendine bir bardak kaymak birası aldı.Bunun ona bütün gece yeteceğini düşünüyordu. Lavaboların olduğu duvara yaslanıp gelen gideni izlemeye başladı. Neredeyse okuldaki herkesin haberi olmuştu bu partiden çok kısa bir süre içinde. Ancak Laurel sıkılmaya başlamıştı bile. Kimseyi tanımamanın verdiği rahatsızlıkla kıpırdandı olduğu yerde. Bir yudum daha aldı elindeki biradan.

Yaklaşık yarım saat sonra neredeyse herkes gelmişti partiye. Laurel ise daha yeni yarılamıştı birasını. İçmeye alışık olmadığı için fazlaca yavaştı. Bir kalabalığın toplandığını görünce tuvaletin ortasına doğru ilerledi. Gryffindorlu, birinci sınıf olduğu her halinden anlaşılan, bir oğlan karşısındaki 3. sınıflarla kavga ediyordu. Laurel ilk başta umursamadı. Birkaç laf dalaşından sonra biteceğini düşünüyordu. Bir yandan içkisini yudumlarken olacakları izlemeye devam etti. Ancak o daha ikinci yudumunu alırken artık Gryffindor sınıf başkanının da karışmış olduğu kavga büyümüştü. Birinci sınıf Gryffindorlu tavandan baş aşağı sallanıyordu. Laurel bu sahne karşısında katıla katıla gülebilirdi ancak, ağzındaki içkiyi püskürtmek istemediğinden kendini tutmayı başardı. Sonunda ağzı boşaldığında muzur bir gülümseme oturmuştu yüzüne. Bunun biraz da içkiden olduğunu düşünüyordu. Partinin sahibi Ravenclawlılar olaya el atmaya girişmiş, tarafları ayırıyorlardı ki biraz evvel baş aşağı durmuş, bundan hiç hoşlanmamış olan oğlan yeniden başladı sataşmaya. Laurel bardaktaki içkiyi bir dikişte bitirdi bunun iyi bir fikir olmadığını bile bile. Boşalan bardağı içkilerin olduğu yere bırakırken duyduğu sesle irkildi. "Yine mi seninle karşılaşıyoruz, Black!" Arkasını döner dönmez sinirli bir çift gözle karşılaştı. Tuvalet biraz evvelkinden çok daha sessizdi şimdi. Sadece Eski yazılar profesörünün sesi yankılanıyordu. Laurel hafif başı dönerek ilerledi kalablığa doğru. Belki bira içmiş olmasaydı bunu yapacak kadar cesareti olmayacaktı. Donuk gözlerle Ravenclaw'lı çocuğun sınıf başkanlığı rozetinin alınmasını izlerken eli kendi rozetine gitti. Böyle bir duruma düşmeyi hiç istemezdi. Profesör vereceği cezaları kararlaştırırken Gryffindor'un hayaleti Sir Nicholas araya girdi ve bunun kendi partisi olduğunu söyleyerek genç kadını yatıştırdı. Ancak parti kurucusu üç Ravenclawlı, kurtaramamıştı paçayı. Konuşmanın bitmesiyle kendilerine söyleneni yapan öğrenci ordusu ile beraber dışarı çıktı Laurel. Başı dönüyordu biraz. Gözlerini kapattı. Kendisini biraz daha iyi hisettiği zaman yeniden başladı yürümeye. Ne olursa olsun ilginç bir gece olmuştu.

Biraz önce laf soktuğu çocuk şimdi Eragon un üstüne gelmeye başlamıştı…Birkaç yumruk atıyordu ama Eragon un bir yeri acıdığından şüpheliydi…Ama çocuk şimdi biraz daha ağır bir laf etmişti…

"UCUBE! BUNA KALKIŞMAYACAKTIN! YAPMAYACAKTIN! BERBAT UCUBE!"

Eragon boynunu iki yana götürdü ve kıtlatarak çocuğa bir kafa attı çocuğun alnı şişmişti sanki…Sonra gözüne de bir yumruk sallamıştı…Üç dört kez yapıştırmıştı çocuğa…Sonra asasını eline aldı ve sıkıca kavrayarak ‘’-Avad…’’ hayır bunu yapmayacaktı…Ne olursa olsun bunu yapmayacaktı…Kendini bu bulanık için tehlikeye atmayacaktı belki sonra ama şimdi değil…Şimdi olamazdı…

Kapı ‘çıt’ sesiyle açılmıştı…İçeriye giren Elw idi…İçeirye girer girmez dövüşü görmüştü…Kadın Dişlerinin arasından tıslayarak "Yine mi seninle karşılaşıyoruz, Black!" dedi. Bunun üzerine, içerideki herkesin dikkati bir anda, kavgaya değil, ona dönmüştü. Elwina gözleriyle içeridekileri saydı: Sonra fazlasıyla düşmanca bakışlarını Eragon'dan çekerek diğer iki Gryffindorlu erkeğe döndü: "Bay Lorgoff, Bay Johnson... Lütfen siz de kalkıp, şundan uzaklaşın lütfen." Başıyla Eragon'u gösteriyordu.

"Gecenin bu saatinde yatakhanelerinizden uzaklaşmanın yasak olduğunu biliyor olmalıydınız bayanlar ve baylar. Bunu özellikle Sınıf Başkanı arkadaşlarınıza söylüyorum. Vittoria? David? Ahh, Eragon senden bahsetmiyorum bile..." dedi. Verdiği rahatsızlıktan memnun gülümsemesiyle, sinirden yumruklarını sıkmış Eragon'a döndü:

‘’-Memnun olurum…’’ dedi kadının rahatsız verici konuşmasını ardına yumruklarını sıkmıştı…Artık bu kadına dayanamıyordu…Yeter diye bağırmak geliyordu içinden ne gelirse başına bu kadından gelmişti…Bir gün elinden bir kaza çıkacağını düşünüyordu…

"Sanırım bu ve diğer suçların, rütbeni kaybetmene neden olacak ve emin ol bunu yarın sabah Müdüre'ye özel olarak bildireceğim ve küçük rozetine elveda diyebilirsin." dedi. Sonra asasını onun göğsündeki rozete doğrulttu: "Hatta neden şimdi olmasın ki? Accio rozet!" dedi ve üzerindeki SB yazılı lacivert roket, onun üzerindeki cüppeden koparak eline ulaştı. Çevresine bakınarak rozeti verecek birini aradı.

Eragon ellerinden kayan giden rozete bakmıştı…Artık göz yaşlarını tutmakta güçlük çekiyordu…Gözlerinin dolduğunun farkındaydı…Ama ağlamıyordu ve bunu kimseye çaktırmayacaktı…Evet profesör yanında ki Keiran’ı gördü ama o daha birinci sınfıtı…

"Al bakalım, O'Dwayne. Herhangi biri bu görevi Black'ten daha iyi yapar. Bir birinci sınıf bile..." dedi. Çocuk şaşkınca ona uzatılan rozete baktı ve tereddütle eline aldı. Elwina devam etti: "Yarın sabahtan itibaren yeni Ravenclaw Sınıf Başkanı sensin. Zevkini çıkar..." dedi sırıtarak.

Eragon sinirle ‘’-Lanet olsun ! o daha bir çocuk…Sen görevini yapabildiğinden emin misin…ve başkanlığı aldığın için ne kadar mutluyum anlatamam bayan MALFOY!’’

sırf bu kadına gıcıklık olsun diye söylüyordu bütün bunları…Başkanlık çok umurundaymış gibi….
Profesör Bu olaydan sıyrılabileceklerini düşünen diğerlerine döndü: "Tabii, bu haber sizin kurtulabileceğiniz anlamına gelmiyor, çocuklar." dedi. "Keiran, Lucy ve Lily anlaşılan bu işin yardakçıları sizlersiniz. Yarın okuldan sonra, bu kadar uğraştırdığınız hademeninin kulübesine gidip orayı temizleyeceksiniz. Uyarıyorum, asa yok! Kızlar özellikle sizden Keiran'ın güzel bir temizlik yapmasını sağlamanızı bekliyorum. Ve Vittoria, hayatım, bunu senden beklemezdim, şuradaki zavallının işleri karıştıracağını düşünmeliydin. Bir daha olmasın." dedi gülümseyip.

"Bakalıım, kimler kaldı? James, David-" O sırada arkadaki duvardan çıkan Sir Nicholas, konuşmasını engelledi: "Profesör Malfoy! Ben onları Ölüm Günü Parti'me çağırmıştım aslında, şey, biliyorum söylemem gerekirdi ama..." Elwina kaşlarını çatarak ona baktı. Bugünün onun ölüm günü olduğunu hatırlayamıyordu. Kaşlarını çatıp "Pekala pekala Sir Nicholas. Diğerleri gidebilirler ama siz üçünüzün -" tekrar Keiranları gösterdi "-cezaları hala geçerli." dedi. Ardından öğrencilerin çıkması için kapıyı açtı: "Hadi bakalım, herkes dışarı, yarın sabah hepinizi kahvaltıda göreceğim, yoksa Ölüm Günü Partisi falan dinlemem..." dedi yan gözle hayalete bakarak.

Sir Nicholas ona bir şey diyemeyerek dışarı süzüldü.

Elwina'ysa dışarıdaki hademeye "Öğrencileri yatakhanelerine ulaştırma görevini size ve sir Nicholas'a bırakıyorum. Hepsinin bir güzel yataklarına uzandıklarından emin olun." dedi. Herkesin yeterince kontrolde olduğundan emin olmak istercesine, oradan ayrılmayarak, gidişlerini beklemeye koyuldu.

Eragon hiçbir şey söylemeden asasını cebine sokuşturdu ve geçerken James in omzuna bir darbe indirdi başkanlığının elinden alınmasına neden olan kişileri cezasız bırakacak değildi…Hatta profesör den nefret ettiğinin farkında olduğuna varmıştı ama şimdi 4 kat daha farkına varmış oldu…

"Yine mi seninle karşılaşıyoruz, Black!Bay Lorgoff, Bay Johnson... Lütfen siz de kalkıp, şundan uzaklaşın lütfen.Gecenin bu saatinde yatakhanelerinizden uzaklaşmanın yasak olduğunu biliyor olmalıydınız bayanlar ve baylar. Bunu özellikle Sınıf Başkanı arkadaşlarınıza söylüyorum. Vittoria? David? Ahh, Eragon senden bahsetmiyorum bile..."

Elwina'nın ani gelişi Ash için tam bir şok olmuştu.Onu gördüğüne sevinip sevinmeyeceğini düşünüyordu.Uzun zamandır görünmüyordu çünkü Elw.Sinirden yumruklarını sıkmış Eragon'a döndü:

"Sanırım bu ve diğer suçların, rütbeni kaybetmene neden olacak ve emin ol bunu yarın sabah Müdüre'ye özel olarak bildireceğim ve küçük rozetine elveda diyebilirsin.''

Ashley bu son sözler üzerine elini ister istemez ağzına götürdü.Elw'in Eragon'dan hoşlanmadığını bilmeyen yoktu.Ama bunları yapacağı aklına hiç gelmemişti Ashley'nin.Elw karar değiştirip rozeti şimdi alınca, Eragon'un şimdiki surat ifadesini görmeye çalışan Ash, bunu başaramayınca tekrar yerine geçmişti.Tek duyduğu artık Kei'ın sınıf başkanı olmasıydı.Elw bakışlarını bir köşeye dizilmiş öğrencilere çevirip:

"Tabii, bu haber sizin kurtulabileceğiniz anlamına gelmiyor, çocuklar."

dedi.

"Keiran, Lucy ve Lily anlaşılan bu işin yardakçıları sizlersiniz. Yarın okuldan sonra, bu kadar uğraştırdığınız hademeninin kulübesine gidip orayı temizleyeceksiniz. Uyarıyorum, asa yok! Kızlar özellikle sizden Keiran'ın güzel bir temizlik yapmasını sağlamanızı bekliyorum. Ve Vittoria, hayatım, bunu senden beklemezdim, şuradaki zavallının işleri karıştıracağını düşünmeliydin. Bir daha olmasın.Bakalıım, kimler kaldı? James, David-''

Sir Nick. Elwina'nın sözünü kesmişti.Ash'e göre kimse bundan hoşlanmadığı için Elw'in de hoşlanmadığını düşünüyordu.Bu nedenle sorun çıkmaması için neresi olduğunu bşlmediği bir yere atladı.Tesadüfen Ellen yanındaydı.İkiside ceza korkusundan saklanıyorlardı.Etrafına bakınırken başka bir yerde Dennise'i gördü.İlerde diğer GODlarda vardı.Saklanma gibi bir plan mı vardı?Ash bundan sonra Vitt'i daha özenli dinlemeye yemin etti.Hayalat neden burda olduklarını söyleyince az önce Vitt'i önceden dinlememeiş olan Ash Ellen'nin kulağına:

''Ne yani? Biz bu neredeyse kafasız için mi geldik?Saçmalık.''

diye fısıldadı soğuk bir sesle.Sonra hafif korkulu gözlerle Gryffindor'lu çocuğun somurtan suratını keyifle izlemeye başladı.

dennise ne olduğunu anlayamadan bir kavga patlak vermiş.ve yanında ki ASh çok sessiz kalmıştı ki dayanamadı ve o çocuğu havaya uçurdu.Sonrada aynı hızla indirdi.Gitmeye hamle ediyordu ki VAnesa onun peşinden gitti.Bu arada Gryfindordan David gelmişti.Dennise\'in tahmini üzerine o çocuğa destek çıkmıştı.
Ortalık iyice karışmıştı.Küfürler havada uçuşuyordu.Dennise JAmes\'i tutanlara:
\"O iğrenç mahluğu burdan götürün.Kavgacı ukala...küçük...Aklı sıra bize büyü yapacağını zannediyor.\"
Bu gerçekten de çok aptalcaydı.Ne cesaretle böyle bir şeye kalkışırdı.O sırada Gryfindordan Severus da gelmişti.Ortalığı sakinleştirmeye çalışanlar arasındaydı.Slytherenliler ve Gryfindorlar kavgaya hazırdı.RAwenclawlar ise ortalığı yatıştırmaya çalışıyorlardı.

Dennise yanındaki Ash\' baktı.Vanessa onu ikna etmişti ama hala çok sinirliydi.Sonra DAvid\'İn öfke dolu sözleri duyuldu.
\"Bir daha...Bir daha...Sakın bana ve diğer Gryffindor\'lulara bulaşmayın! Çok fena olur!....
Ben bu lanet yerden ayrılıyorum. Hadi siz de gelin.\"
Dennise yanındaki ASh\'i tek koluyla sıkı sıkı tuttu.David\'e bir lanet gönderecekti yoksa.Dennise bir şeyler söylemeden edemezdi:
\"Şuna bakın sanki bize zarar verecek de...\" asasını sıkı sıkı tutuyordu elinde.Vitt\'e baktı.Yapmayın der gibi bakıyordu.Sonuçta bu onun partisiydi.Bir kere kavga çıkmıştı ama devam ettrimek olmadı.David ve diğer Gryfindorlara bir bakıp atıp:
\"Gidin ve gelmeyin.Bizi olduğumuz bir yere ayak basmayın...Bu kendini bilmez küçükleri de eğittikten sonra karşımıza çıkarın.\"
Gerçekten çok sinirlenmişti.Öfkeyle arkasını döndü ve arka tarafa gitti.Elindeki kaymak birasını da içip siinirle mermer yere fırlattı.Bardak paramparça olurken Dennise hala öfkeyle onu izliyordu.\"va-t-en au diable!!!\"*

Bir süre sonra asasını doğrultup:\"Reparo\" dedi pardak eski haline gelmişti.Ama hala yerde duruyordu.Dennise gidip yeni bir solungaç suyu aldı ve diğerlerinin arasına döndü.Eğer tek bir tartışma daha çıkarsa artık kendini tutamazdı.Ve bundan da sorumlu olmazdı.

[color=red]Tam bu sırada arkasında bir ses duydu.Bir hışımla dönüp asasını çekti.Gelen bina başkanları profesör Malfoydu.İşte şimdi bulanıkların sonu gelmişti.Ama bu Eragon\'un da sonu demekti.Çünkü az önce david ve jamesle yeniden kavgaya tutuşmuştu.Bu izinsiz partiden dolayı bir çok kişi ceza almak üzereydi.Ama ne yazıkki Eragon da dahildi.rozetini kaybetmişti.Eragon onların Profesörlere karşı tek kalesiydi.Neyseki Vanessa ve Vit hala sınıf başkanıydı..,

Dennise Profesör Malfoy\'un geldiğini görünce hemen asassını sakladı.Bir ceza da o almak istemezdi.Şimdi herkes yatakhanelerine gidiyordu.parti buraya kadardı.Profesör Malfoy girişte durmuş çıkanları izliyordu.Ne yapacaklardı.Kuzu kuzu gidecekler miydi.Tam o sırada kuzdeni Vanessa onları tuvaletin arka tarafına doğru çağırdı.Vitt\'in bulduğu gizli geçide onların girmesine yardım etti.Dennise girmeden önce masadan bir kaymak birası yürütmeyi başarmıştı.Ash \'in ardından geçide giren Dennise\'in burnuna önce bir küf kokusu geldi.Beyaz duvarlı küçük bir geçitti.en önde kimin olduğunu göremiyordu.Vitt\'i dışarda görmüştü.Vanessa da Dennise\'in arkasındaydı.Dennise yürürken rahatsızca mırıldandı.

\"Tanrım burası iğrenç kokuyor...hem bu geçt nereye gidiyor böyleAyrıca Ben profesör Malfoyla konuşup ikna edebilirdim...Profesö O ukala ucubeye dersini verirdi.bizi burda bulursa hiç iyi olmaz.Bize olan güvenini yitirir....ufff soğuk olmaya başladı burası...\"

Destek ister gibi Ash'e bakıyordu.Tek eliyle öbür kolunu ovuşturuyor,bir yandan da yanında getirdiği kaymak birasını içmeye devam ediyordu.

*Allah kahretsin!

rp out:o linki görmemiştim.haberim yoktu.Kusura bakmayın.

İçeri girdiklerinde tek hissettiği nem kokusuydu. Burası daha önce kimse tarafından bulunmamıştı gibiydi. Karanlık olmasından dolayı pek bir şey belli olmuyordu. Kızlar da merakla içeriyi inceliyorlardı. Tam asasını kaldırıp, ışık çıkaracaktı ki partideki sesler olağanüstü bir şekilde kesildi. Eva asasını indirdi tekrardan ve gizlice dinlemek için kapının oraya ilerledi. Ayaklarının ucuna basa basa yürüdü. İçeride her ne oluyorsa görünmek istemiyordu.

Birisi sinirle bağırıyordu. Dur bi dakika! Bayan Malfoy'muydu bu? Ne işi vardı ki burada. Okul dışında değiller miydi profesörler. İyice dikakt kesilmişti. Tam olarak duyamıyordu ama ters bir şeylerin olduğu kesindi.

"..Bunu özellikle Sınıf Başkanı arkadaşlarınıza söylüyorum. Vittoria? David? Ahh, Eragon senden bahsetmiyorum bile..." diyordu. Eğer bu gizli odaya girmeseleri Eva'yı da görebilirdi. İçeridekilere bir an için oldukça acıdı. Orada olsaydı başkanlığı tehlikeye bile girebilirdi. Eragon... En ağır cezayı o alabilirdi. Parti dışında bir de kavgaya tutuşmuştu.

"Sanırım bu ve diğer suçların, rütbeni kaybetmene neden olacak ve emin ol bunu yarın sabah Müdüre'ye özel olarak bildireceğim ve küçük rozetine elveda diyebilirsin." Ne? Kime demişti bunu? Vitt? David? Eragon? Bu kişinin David olması içinden dua ediyordu. Diğerleri olmamalıydılar. Off ama Eragon'un olma ihtimali çok daha yüksekti.

"Al bakalım, O'Dwayne. Herhangi biri bu görevi Black'ten daha iyi yapar. Bir birinci sınıf bile..." Black demişti galiba. Eragon'du o zaman bu kişi. Kuzeni için üzülmüştü. Ama yapacak birşey yoktu. O'dwayne de kimdi? Ravenclaw birinci sınıf olduğuna göre ya Keiran'dı ya da az önce Vitt'in yanındaki kızdı. Soyadlarını bilmiyordu ki! Gerisini duyamamıştı. Herkes kendi arasında hafifçe olayları tartışmaya başlamıştı. Profesör gidene kadar burada kalmalıydılar. Vitt gitmeseydi bari! Arkasına döndü. İçerideki kızların hepsi şaşkın ve hafifçe korkmuş gözüküyorlardı.

"Buraya gelmemiz bir tesadüf mü acaba? Her neyse herkes gidene kadar buarada kalmalıyız sanki. Off ya. Niye geldi ki bu kadın!" dedi hafif bir ses tonuyla.

Misafir

'Yakalayabildiği' tüm öğrenciler süklüm püklüm tuvaletten çıkmış ve çoktan koridoru yarılamışken, Elwina öğrencilerin boşalttığı tuvaleti gözden geçirdi. Gerilerinde kalan artıkları da kontrol etmeden edememişti. Birkaç abur cubur ve mutfaktan kaçırılmışa benzeyen aperatifler vardı. İçecek şişeleri arasında da alkollü birşey göremeyince sırıtarak kafasını salladı: "Gerçekten çok saflar..." dedi.

Ardından, gizli kabinin yanından şüphelenmeden geçip asasını artıklara çevirdi: "Evanesco!" Tüm çöpler iz bırakmamacasına yok olduktan sonra, tuvaletin kapısını ardından kapatıp oradan çıktı.

Herşeyin hallolduğundan emin ve rahatlamış şekilde yavaş adımlarla odasına yürüdü. Cadılar Gecesi kutlaması zaten onu yormuştu ve bir an önce yatağında olmak istiyordu...

David, James'la Severus'un cevabını bekliyordu. Sözleri salak Slytherin'lilerin ve Eragon'un zoruna gitse gerek ki,hepsi birden David'a kötü kötü bakmaya başlamıştı. David arkasını döndü ve:

"Korktuğumu mu düşünüyorsunuz küçük beyinliler?"

deedi cümlesini bitirirken alaycı bir gülümseme koyarak. Aslında sayıca onların beş katlarıydı ve her halde yenilirlerdi; ama David asla hiç bir şeyden korkmazdı. Bu nedenle sözlerinin ardından durdu ve devam etti:

"Ben Gryffindor'luyum sefiller. Sizler gibi korkmam ben. Hepiniz ödleksiniz ki, arkadan saldırıpı çoka az kişi girişiyorsunuz."

dedi. Bu sefer suratında hafif bir kızgınlık vardı. Alaycı gülümsemesi de kaybolmuştu. Üzerinde ağır bir cesaret sezinliyordu. Hiç korkmasa da, bu kadar kişinin saldırması sonucu burdan nasıl çıkabiliceğini düşünmüyor da değildi. Eragon'un sabredemeyeceğini düşünüyordu ki, öyle de olmuştu. Eragon, James'a bir Avada yapacakken içeri Profesör Elwina geldi ve:

"Bay Lorgoff, Bay Johnson... Lütfen siz de kalkıp, şundan uzaklaşın lütfen."

dedi. David hızlıca Eragon'a sinirli bir bakış atıp:

"Küçücük birinci sınıfa Avada haa!"

dedi ve profesör anlamsın diye onu dinlemeye devam etti.

Gecenin bu saatinde yatakhanelerinizden uzaklaşmanın yasak olduğunu biliyor olmalıydınız bayanlar ve baylar. Bunu özellikle Sınıf Başkanı arkadaşlarınıza söylüyorum. Vittoria? David? Ahh, Eragon senden bahsetmiyorum bile..."

dedi. David Eragon'a ezici bir şekilde baktı. Demek artık Sınıf Başkanı değildi. Bu Ravenclaw'lılar için iyi oacağa benziyordu. David de büyük bir yük altında hissediyordu kendini. Bu nedenle hiç bir şeye takmayara ve profesörün devam eden sözlerini de dinlemeyerek, James'la Severus' kolundan kuttuğu gibi sürükledi. Profesörün yanına geldiğinde:

"Özür dilerim profesör; ama ben bunu hayalet partisi sanıyordum. İyi geceler..."

dedi ve James ve Severus'la birlikte oradan ayrıldı.

Loş bir ortam olmasına rağmen etraf hafifde olsa görünüyor geniş ve ferahlığı içeri atılan ilk adımdan belli oluyordu.Esrarengiz havası yarı aydınlık halinden gelsede insan ürpermeden geçemiyordu.Vanessa nın söylediğini başıyla onaylayıp içeri fazla girmeden geri çıktı.Vanessanın geçmesini bekleyerek fısıltı şeklinde:

'' Tamam ben burada bekliyor olacağım. Acele edin! Ve sessiz olmaya çalışın..Gerçi sesiniz duyulmaz ama neyse.. ''

Bu söylediklerini duyduklarına emin değildi.Kendisiyle konuşmaktan farksızdı yinede söylemeden geçemedi.Orada öylece beklemesinin dikkat çekeceğini biliyordu.Biraz ilerisindeki kırık müzik kutusunu aldı ve onunda ilgileniyormuş izlenimi verdi.Bir yandan düşünüyordu.Kim hangi neden ile bu gizli geçiti açmıştı? Açılmasındaki amaç ve açan kişiyi kafasında tasarlarken gürültü duydu ve kapının yakınlarında bir hareketlenme gördü.Merlin adına! Yine mi kavga ediyorlardı yoksa? Ama şu an için işine yarayabilirdi.Bu kargaşada kimse diğerlerinin yokluğunu anlamazdı.Ne yaptıklarını merak ederek geri adım atıp geçite yöneldi.Ama duyduğu ses yerinde mıhlanmasına sebep oldu.Yoksa düşündüğü mü gerçekleşmişti.

''Yine mi seninle karşılaşıyoruz, Black!"

Çekingen bir tavırla arkasına döndü ve profesör Malfoy oradaydı işte.Ve göz göze geldiler.Geri dönüp diğerlerini uyarmanın imkanı yoktu.Çaresiz bir bakış attıktan sonra ilk defa bu kadar sessiz duran kalabalığa yaklaştı.

"Gecenin bu saatinde yatakhanelerinizden uzaklaşmanın yasak olduğunu biliyor olmalıydınız bayanlar ve baylar. Bunu özellikle Sınıf Başkanı arkadaşlarınıza söylüyorum. Vittoria? David? Ahh, Eragon senden bahsetmiyorum bile..."

Hangi yönden bakılsa haklıydı.Ama cevap? Yüzüne baktı ve bu durumlarda her zaman kullandığı masumane ifadeyi takındı.Profesör onu anlamış olamlıydı.Vitt i çocukluğundan beri tanıyordu çünkü.

Eragonun başkanlığı hakkında söylediklerini istikrarsız bir şekilde yere bakarak dinledi.Ama rozetini aldığında gözlerindeki şok ifadesi o yöne bakmasına ve profesörün onun korkusu hissetmesine neden oldu.Bir an için görevini tehlikeye atmış olduğunu düşündü.Hatta belki birazda pişmanlık. Ama eğer partide herkes eğlenmişse buda görevinin bir parçası sayılırdı.Hemde başarı ile sonuçlanmış bir parça... Ama geceden üzgün ayrılanlar olacağı kesindi.Eragonun gözündeki hüzün Vitt in içini burktu.Şaşılacak bir durumdu Vitt normalde böyle şeylere aldanmazdı ama Eragon arkadaşıydı.

"Al bakalım, O'Dwayne. Herhangi biri bu görevi Black'ten daha iyi yapar. Bir birinci sınıf bile..."

Ne?İkinci bir şok.Keiran da en az herkes gibi hatta daha fazla şaşkındı.Uzatılan rozeti anlamsız bir bakışla aldı.Vitt ise yüzünde ki çarpık gülümseme ile kala kaldı.Sevinmelimiydi? Belki evet. Eliyle Keiranın omzunu sıvazladı.Tebrik manasındaydı bu.

''Keiran, Lucy ve Lily anlaşılan bu işin yardakçıları sizlersiniz. Yarın okuldan sonra, bu kadar uğraştırdığınız hademeninin kulübesine gidip orayı temizleyeceksiniz. Uyarıyorum, asa yok! Kızlar özellikle sizden Keiran'ın güzel bir temizlik yapmasını sağlamanızı bekliyorum. Ve Vittoria, hayatım, bunu senden beklemezdim, şuradaki zavallının işleri karıştıracağını düşünmeliydin. Bir daha olmasın."

Ceza alacaklarını düşünüyordu.Beklediği bir şeydi bu.Profesör çok sert davranmamıştı.Tabi Vitt açısından bu böyleydi.Oysa Eragon hayatının en kötü gününü yaşamış olmalıydı.Sir Nick in olayı açıklaması yetersiz kaldı.Diğer öğrenciler birer birer kapıdan çıkarken Vitt yerinde durmuş ne yapacağını düşünüyordu.Nasıl haber verecekti? Düşünceli ve sabir bir şekilde yerinde bekliyordu. Profesör Malfoy ise diğerlerinin çıkmasını bekliyor olacaktı.Vitt konuşma bahanesiyle :

''Err..Doğru bir şey yaptığımı düşünmüyorum Profesör..Üzügünüm'' dedi aynı masumane ifadesi ile. Gülümseyerek karşılık almıştı.Tatmin edici bu tavırdan faydalaranarak etrafı düzenliyormuş gibi davrandı.Ve profesör gittiğinde ise hemen geçite yöneldi ve şimdi aşırı sessiz olan bu salonda fısıltı şeklinde konuşarak:

''Çıkabilirsiniz ...Vanessa beni duyuyormusun?..Diğerleri nerede?'' dedi ve endişe ile beklemeye başladı.