Baykuşla Gelen Sıkıntı...

Ellen yeni güne içinde buruk bir mutlulukla girdi.Mutluluğunun nedenini bilmiyordu. Yatağında doğrulup etrafa baktı. Yatakhanedekilerin bir çoğu uyuyordu. Hatta bir kaç kişinin horlaması duvarlarda yankılanıyordu.
- Burunlarına mandal takılmalı...
diye söylenerek kalktı. Dolabından formasını çıkarıp kısa bir süre içerisinde giydi. Asasına baktı. Ancak yatağının yanındaki komidinde durmuyordu. Etrafı biraz araştırdıktan sonra asayı cüppesinin cebinden çıkarmadığını hatırladı. Elini cüppesinin içine attı. Evet asası oradaydı. Kızlar yatakhanesinin çıkışına doğru yürüdü. Şu an yatakhaneden çıkmak istemesinin tek nedeni horultulardan kurtulmaktı.

Aşağı ortak salona indiği zaman bir kaç kiinin sobet ettiğini bir iki kişininde ödev yaptığını gördü. Odada en köşede bulunan koltuğa oturdu. Kendi düşünceleriyle başbaşa kalmak istiyordu. Ancak bu sırada konuşan kızlardan biri kalkıp yanına geldi. Elinde bir kağıt vardı.
- Ellen sana bir mektup gelmiş. Baykuşu geri yolladım. Sanrım acelesi vardı.
Ellen bu beklenmeyen mektuba çok şaşırmıştı. Kızın elindeki kağıdı hızla çekti kız şaşırmış bir biçimde ona bakıyordu.
-Sağol
demekle yetinen Ellen kendini dışarı attı. Göl kernarına doğru yürüdü.

Büyük bir ağacın gölgesinde oturdu ve mektup zarfını hızlıca yırttı. Kimsenin içinde meltup okumak istemiyordu. Soru soran kişilerle uğraşmak istemiyordu.
Zarfı yırtıp mektubu çıkardı. Mektup ne çok uzun ne de çok kısaydı. Mektubu bir solukta okudu.

Mektubu okumayı bitirdiğinde gözünden yaşlar akmaya başlamıştı. Başka zaman olsa kendisi engellerdi ağlamamak için ama şimdi imkansızdı. Kendini tutamadı. Ağlamaya devam etti. Bir çok göze rağmen hiç bir sıkıntı duymadan...

Jacqueline göl kenarına indiğinde içindeki sisi dağıtmayı umuyordu. Durgun ve sıkıntılı günler yaşamaktan bıkmıştı. Son günlerde tek yaptığı boş zamanlarında yatakhaneye kapanıp müzik dinlemekti. Goddess oF Dark üyelerinden de ses seda çıkmıyordu. Halbuki karanlık taraftaki öğrenciler olarak hayatlarına biraz eğlence katmak için kurulmamış mıydı grup?

Gölün çevresinde gezinirken kendi kendine sorduğu bu sorunun yanıtını arıyordu. Evet amaçları yoldaşlık üyelerinin tarafındakileri azaltmak, adlarını duyuracak başarılı işler yapmak ve derslerde birbirlerine destek olmaktı. Ama şimdiye kadar Jac derslere hep yalnız başına girmişti. Sadece Vitt ortak derslerde ona biraz yardımcı oluyordu o kadar.

Ayakları vücudunu taşıyamayacak kadar yorulduğunda kısa bir mola verecek ağaç aradı gözleriyle. Ellen’ın yanının boş olduğunu görünce onun yanına doğru ilerlemeye başladı. Okuldan öncesinden arkadaşlardı onunla. Şimdiyse yolları ayrılmıştı. Ellen Slytherin binasında öğrenciydi Jac’se Ravenclaw’da.

“ Ellen rahatsız etmem umarım. ”

Yüzüne yerleştirdiği gülümsemenin yapmacık görünmeyeceğini umuyordu. Gülümsemeyi başarmış olsa bile gözlerinde yüzüne uymayan bir bakış vardı, donuk bir ifade. Hareketleriyse hem bakışlarıyla hemde gülümsemesi ile zıttı. Hiçbir şey ifade etmiyordu, boştu…

Ellen gelen mektubun etkisiyle ağlamaya devam etti. Ama bu ağalama hiç bir zaman hıçkırıkla olmamıştı. Şimdi bile çıkardığı en fazla ses iç çekme sesiydi. Uzakta gelen Jacqueline'yi görüdğü zaman ufak bir el hareketiyle gözündeki yaşları sildi. Hemen kenara bıraktığı kağıdı sakladı.
“ Ellen rahatsız etmem umarım. ”
diyen Jacqueline Ellen!ın yanına çoktan gelmişti bile. Ellen onun yüzüne baktı. O da pek iyi görünmüyordu doğrusu. Yüzünde bir karamaşıklık vardı.
- Hayır rahatsız etmezsin
dedi. Ellen'ın her zaman buz gibi olan sesi ona karşı yumuşamıştı. Yumuşama sebebini bilmiyordu. Ancak gelen mektuba bağlıyordu. İçinde bazılarına göre anlamsız bazılarına göre ise diğerlerinin aksine çok anlamlı üzüntü vardı.
- Jacqueline
dedi kısık ve sadece Jacqueline'nin duyabileceği bir sesle... Ancak anlatmak istediği konuya hemen girmek biraz saçmaydı.
- Derslerin nasıl?
dedi. Aklına ilk gelen konu bu olmuştu. Jacqueline derslerinin nasıl olduğuyla ilgili bir bilgisi yoktu. Çünkü Hogwarts'ta başka binalara düşmüştüler. Ancak Jacqueline konuşurken Ellen kendine engel olamadı ve asıl konuya giriş yaptı.
- Ailenden biri, başka bir aile üyesini öldürse ne hissederdin?
Bunu söylediğine inanmakta güçlük çekiyordu. Çünkü her zaman içine kapanık biri olmuştu. Özellikle aile sırlarını kimseye söylemezdi ama bu gün durum farklıydı. Ona yardım edecek birine ihtiyacı vardı. Bu kişi daha önceden tanıdığı Jacqueline olabilirdi.

“Ailenden biri, başka bir aile üyesini öldürse ne hissederdin?”

Aileden birini öldürmek? Jac uzun bir konuşma kaçırmış gibi Ellen’a baktı. Ailesinden kimse böyle bir şey yapmayacağı için yorumda bulunamıyordu. Yaşamadan bilemezdi. Ellen birden bire böyle bir soru sorduğu için yaşamış olmalıydı. Kesin kanılara varmak bir septimist için zor olsa da Jac biraz meraklı gözlerle arkadaşına baktı.

“ Bilmiyorum ailemden birinin öyle yapacağını sanmam. Ama eğer ailemden biri başka bir aile üyesini öldürürse kesinlikle cezasını çekmesi için elimden geleni yapardım. O kişi benim için artık dünyadan silinmiş olurdu Ellen.”

Gözlerinde beliren acımasız ve nefret dolu duyguları arkadaşı da fark etmiş olmalıydı. Başına asla böyle bir şey gelmeyecek olsa da kesin konuşamazdı. Ellen’ın aniden neden bu soruyu sorduğunu merak ediyordu. İlk geldiğinde sanki daha başka şeyler söylemişti ona. Dinlemiş miydi? Hayır. Jac dinleseydi duyacağına emindi. Yine her günkü dalgınlığıyla birinin söylediklerine kulak asmamıştı.

“ Bir şey mi oldu Ellen? Bu soruda nereden çıktı…”

Şimdi biraz tuhaf bakışlarla arkadaşını süzüyordu. Sanki ellerinin arasında sakladığı bir şey vardı ve bunu Jacqueline’ye göstermek istemiyordu. Aynı guruptaydılar, yakın arkadaşlardı. Eğer bir şey saklıyorsa sakladığı kişinin Jac olmaması gerekirdi. Goddess oF Dark üyeleri arasında gizli saklı olmamalıydı. Her ne kadar aile sorunlarıyla ilgilenmese de gözlerini Ellen’a dikmişti. Bir açıklama bekliyordu…

Ellen soruyu sorduktan sonra cevabını dilemek amacıyla Jac'e baktı. Jac şaşırmış ve ürkmüş görünüyordu. Doğrusu ona hak vermemek imkansızdı. Ellen birden neden böyle bir soru sorduğunu düşündü. Daha önce kimseye ailesinden bahsetmemişti. Bahsetmeyide düşünmüyordu. Ancak şu an baykuşla gelen haber onun canını geçekten sıkmıştı. Birine anlatması gerkeiyordu. Oda ailesinde olanları biraz sonra öğrenmek üzere olacak Jac'tı.

“ Bilmiyorum
ailemden birinin öyle yapacağını sanmam. Ama eğer ailemden biri başka
bir aile üyesini öldürürse kesinlikle cezasını çekmesi için elimden
geleni yapardım. O kişi benim için artık dünyadan silinmiş olurdu
Ellen.”

Ellen Jac'ın gözleirine kaçamak bir bakış attı. Gözleri bir anda nefrete dolmuştu. Sanki şu an ailesinden birine ufak bir zarar veren olsa onu öldürecekmiş gibi delici bakışları vardı. Ancak Ellen'ın ailesine karşı asla bu şekilde yapamazdı.

“ Bir şey mi oldu Ellen? Bu soruda nereden çıktı…”

Ellen anlatmakla anlatmamak arasında kaldı. Bu sırada göle bakıyordu. Gökyüzünün masmaviliği ile göl masmaviliği onu geçmişe doğru götüyordu. Ancak Ellen buna izin vermedi. Gözlerini gölden çekti...

" Jac... Sanırım sana anlatacağım; ama kimseye söylemeni istemiyorum..."

Doğrusu Jac'a güveniyordu ve böyle bir uyarıyı yapma gereği görmüyordu. Ancak konuya nereden başlayacağını bilmediği için böyle bir başlangıç yapmaya karar vermişti.

" Bizim ailede herkes karanlık taraftadır. Zaten biliyorsun. Ancak bir kaç ay önce amcamın oğlu, yani kuzenim diye nitelendirdiğim biri taraf değiştirdi. Z.A.Y' a dahil oldu. Bütün Sırları yoldaşlık üyelerine anlattı. Ancak ölüm yiyenlerle savaşta bir kurt adam tarafından ısırıldı. Sonra ise bizim yanımıza geri döndü. Dolunayda yine kurt adam oluyordu. Onu durdurabilmek her geçen gün zor oluyordu."

Ellen'ın gözleri yerdeydi. Yerde bulduğu bir dal parçasıyla anlamsız şekiler çiziyordu. Jac'ın yüzüne bakamıyordu.

" Bir süre önce büyükbabama gitmiş. Büyükbabam oldukça yaşlı bir büyücü ve dağda bir kulübede yaşıyor. Neyse... Büyükbabama gittiği gece dolunayla çakışmış... Büyükbabam yaşlı biri olduğunda bir süre ona müdaheleedebilmiş ancak sonra onun daha fazla artan gücüne dayanamamış. O şiddetle kuzenim büyükbabamı öldürmüş..."

Elindeki dalı bıraktı. Biraz önce sakladığı mektubu çıkardı. Önce Jac'a uzatmakla uzatmamak arasında kaldı ancak mektubu yırtmaya başladı. Bir yandanda ağlıyordu. Ama bu ağlama sadece gözlerinden akan yaşlardan ibaretti. ğlamak ve hıçkırmak içermiyordu

» Yeni kurguyla beraber gelen yenilik