Saklanan Duygular

Severus ortak salonda ödev yapıyordu. Astronomi dersini ödevini hazırlıyordu. Arkadaşlarından da yardım alıyordu. Ödev ile ilgili bulamadığı bir yer oldu. En iyi yerin kütüphane olacağını tercih etti. Oraya doğru gitmeye başladı. Merdivenlerden inerken Slytherin'li biri ile çarpıştı.

"Dikkat etsene" diye hızlıca döndü Slytherin'li çocuk. Severus tartışma olmasını istemiyordu. "Özür dilerim." diyerek hemen oradan uzaklaştı. Kütüphane'ye gitme fikrinden soğumuştu.

"Ödeve daha zaman var. Yarın yaparım" dedi ve Göl Kenarı'na gitmeye karar verdi. Hoşlandığı Gryffindor'lu kıza duygularını söylemeyi planlıyordu. Ama buna cesaret edemiyordu.

"Ya hayır cevabı alırsam.." diye düşünüyordu. Göl Kenarı'na vardı bu düşünceler içinde. Göle en yakın ağaçlardan birinin dibine oturdu. Düşünceliydi. Ne yapacağını bilmiyor gibiydi. İlk kez bu duygular içindeydi. Cüppesinin sol cebinde bir parça parşömen vardı. Onu tüy kalemi ile karalamaya başladı. Öylesine çizgiler atıyordu.

RP Out : Gelmeyin.. Brooke Liberty Dumbledore gelecek..

Liberty neredeyse hiç ifadesiz bir yüzle gölün kenarında yürüyordu. Son zamanlarda göl kenarında yürüyüş yapmak en çok sevdiği şeylerden biri olmuştu. Fırsat buldukça göle gelip göl kenarında yürüyordu. Gölün şıpırtısını dinleyerek birkaç adım daha attı. Bugün birkaç gündür üzerinde olan karamsarlık bulutunu üzerinden atmıştı. Yavaş yavaş buraya alışmaya başlıyordu, burada geçirdiği her gün kendini daha da iyi hissediyordu.

Gölün hemen yanına bağdaş kurarak oturdu. Suyun masmavi dalgalanmalarını seyrederken bir yandan da saçlarıyla oynuyordu. Arkasındaki ağaçlıklardan gelen bir hışırtı duyunca ayağa kalktı ve hışırtının geldiği yere doğru yürümeye başladı. Biraz daha ilerleyince Gryffindor ortak salonunda muhtemelen daha önce görmüş olduğu bir çocuğu farketti. Çocuk elindeki bir kağıt parçasına birşeyler çiziktiriyordu. Önce biraz tereddüt etti, çocuk kendi düşüncelerine dalmış görünüyordu Liberty birinin yeniden yanından kaçmasına katlanabilecek durumda değildi. Ama o kadar canı sıkılmıştı ki bu çocuğun da yanından kaçabilecek olması riskini bir kenara attı ve yavaş adımlarla çocuğun yanına gitti.

"Merhaba!"

dedi yumuşak bir sesle çocuğun cevabını beklemeden yere otururken. Oturduğu yerde bileğindeki deri kayışı çekip duruyordu.

Severus parşömeni karalamaya devam ediyordu. Bu sırada Brooke yanına geldi.

"Merhaba!" dedi Brooke.

Severus heyecanlanmıştı. Ne diyeceğini bilmiyor gibiydi.

"Sanada merhaba." dedi. Daha sonra devam etti.

"Nasılsın?" diye sordu. Direk konuya girmek istemiyordu. Daha sonra söylerim düşüncesindeydi.

"Sanada merhaba. Nasılsın?"

Liberty nihayet birinin onun yanından kaçmadığına sevinmişti. Elini nihayet siyah deri bileklikten çekti ve kucağına koydu. Gülümseyerek cavap vermeden önce kısa bir süre başını arkaya çevirip etrafı süzdü. Neden böyle yaptığını bilmiyordu birden içinden gelmişti. Belkide geçen kavganın ortasına düştüğü etrafı sarmaşıklarla kaplı olan kulübeyi anımsamıştı. Geçen günden beri hiç gölün o taraflarına gitmemişti.

"İyiyim," dedi berrak bir sesle. "Hatta son zamanlardaki en iyi hallerimden biri sayılabilir bu..."

Gerçektende Hogwarts'a yeni yeni uyum sağlamaya başlıyor ve bu onu her geçen gün daha mutlu bir hale gelmesini sağlıyordu. Kendini düşüncelerinden sıyırmaya çalıştı. Bir zombi gibi görünmek istemiyordu. Çocuğa buraya geldiğinden beri ilk defa dikkatliice baktı. Çocuk heyacanlamış gibiydi ama Liberty niye heyacanlanmış olabileceğini bilmiyordu. Yanılıyor olmalıydı. Niye heyacanlı olsun ki?

"Sen nasılsın?"

Tipik. Liberty 'Nasılsın?' muhabbetlerinden hiç hoşlanmazdı. Bu 'nasılsın?' evresini çabuk geçmesini umdu.

Severus, Brooke'den cevap bekliyordu. Brooke konuşmaya başladı.

"İyiyim," dedi ve hemen devam etti. "Hatta son zamanlardaki en iyi hallerimden biri sayılabilir bu..."

Severus duygularını açılması için en doğru anın olacağını düşünmeye başlamıştı. Brooke bir süre daha duraksadıktan sonra tekrar konuşmaya başladı.

"Sen nasılsın?" Severus hemen cevap verdi.

"Bende..İyi sayılırım..Aslında Brooke..Eee..Sana bir şey söylemem gerekiyor." Severus duraksadı. Hala karasız kalıyodu. Cesaretini topladı ve

"Ben senden hoşlanıyorum." deyiverdi bir anda. Brooke şaşırmış gibi gözüküyordu. Severus merakle cevap bekliyordu.

"Bende..İyi sayılırım..Aslında Brooke..Eee..Sana bir şey söylemem gerekiyor."

Brooke merakla tek kaşını yukarı kaldırdı. Severus'un ne söyleyebileceği hakkında en ufak fikri yoktu. Tekrar bileğindeki kayışa yapışarak çekmeye başladı. Elleri uyuşuncaya kadar da çekmeyi bırakmadı. Severus'un duraksadığını konuşmak için uygun zamanı seçmeye çalıştığını farketti. İçindeki küçük merak kıvılcımı gittikçe büyüyor ve içini kaplıyordu. Sverus'un az önceki heyecanın bundan kaynaklandığını farketti. Severus'un az sonra söylecek olduğu şey her neyse ondan. Kendisiyle konuşacağı bu kadar önemli şey ne olabilirdi?

"Ben senden hoşlanıyorum."

Brooke ağzının açık kaldığını hissetti. Ama bir saniye geçmeden kendini toparlamıştı. Ama şaşırdığını belli ettiğini düşündü. Ne diyeceğini kafasında tartıyordu ama çok ama çok yavaş bir biçimde. Severus'a yeşil gözlerini açarak baktı. Ne diyeceğine hala karar veremememişti. Bu şu an en son beklediği şeydi. Aniden yüzünde oluşan gülümsemeyle kendini şaşırttı. Tebessüm yavaş yavaş yüzüne yayıldı. Severus'a bir şey demeyecekti çünkü yüzündeki ifadenin gerçeği yansıttığını ve onun bunu anlayacağını düşünüyordu. Hiç bir şey demeden ağacın dibinde öylece oturdu. Cevap vermek belki daha anlaşılır olurdu ama...

Brooke bir cevap vermemişti. Ama yüz ifadesini değiştirmişti. Şaşırmış gibi gözüküyordu. Aslında birden bire böyle cümleler duymak herkesi şaşırtırdı.

Severus yinede bir cevap bekliyordu. Bu sırada Brooke'nin yüz ifadesi sanki o da Severus'dan hoşlanıyormuş gibi bir hâl aldı. Severus, Brooke'nin de ondan hoşlandığı izlenimine kapılmıştı. Ancak yinede bir cevap bekliyordu Brooke'den. Bir süre ikiside sessiz kaldı. Ardından Severus yine tedirgin bir ses tonuyla;

"Cevap vermeyecek misin?" diye sordu. Brooke'den bir cevap bekliyordu.

"Cevap vermeyecek misin?"

Severus'un hala gergin olan sesini duydu. Yüzündeki ifadeyi yanlış anlamamak için özellikle cevap vermesini istiyordu büyük ihtimalle. Brooke onu suçlayamazdı çünkü kendisi de olsa aynı şeyi yapardı. Ama bunu nasıl söyleyecekti? Söylemesine söylerdi elbette de bunu pancar gibi kızarmadan yapabileceğini düşünmüyordu. Cesaretini topladı. Severus bunu yapmıştı kendisi niye yapamasındı ki?

"Ben..-"

Cümlenin ortasında durdu. Derin bir nefes aldı. Vücudundaki bütün kanın yüzüne hücum ettiğini hissediyordu. En iyisi bu işi hemen bitirmekti.

"Ben de...Ben de senden hoşlanıyorum..."

dedi tek solukta. Sözünü bitirdiğinde yüzü kırmızı kırmızıydı. Son sözcükler o kadar hızlı söylemişti ki Severus'un onu anlayacağından emin değildi.

Severus, Brooke'den bir cevap bekliyordu. Brooke konuşacaktı. Ama bir türlü birşeyler söyleyemiyordu..

"Ben..-"

Cümlesini tamamlamadan durdu. Ardından devam etti.

"Ben de...Ben de senden hoşlanıyorum..."

Severus duyduklarına inanamıyordu. Sevinçten havalara uçmak üzereydi. Gerçekten çok mutlu olmuştu. Söyleyecek bir şey bulamıyordu. Ama mutluluğu yüzündeki ifadesinden belli oluyordu.

"Bunları duymak gerçekten çok güzel." dedi Severus. Brooke'nin elinden tuttu.

Brooke Severus'un çok mutlu olduğunu farketti. Bunu farketmemek nerdeyse imkansızdı. Brooke bu iki sözcüğün onu ne kadar mutlu ettiğini görünce tekrar kızarmıştı. Ne diyeceğini, ne yapacağını bilmiyordu. Sadece kafasını eğmiş, ellerine bakarak yerde oturuyordu. Severus'un sesini duyunca kafasını kaldırdı.

"Bunları duymak gerçekten çok güzel."

diyordu. Brooke gülümsemeye başladı. Yavaş yavaş utancı geçiyordu ki Severus elini tuttu. Bütün bunlar onun için o kadar ani olmuştu ki... Buraya geldiği zaman bütün bunlar hakkında en ufak düşüncesi yoktu halbuki. Severus'un elini bırakmadan ayağa kalktı düşüncesi şatoya geri dönmekti. Severus ile birlikte... Ona sorar gözlerle baktı ve

"Geri dönelim mi?"

diye sordu. Burada daha çok kalmayı istesede orada yapacağı işler vardı....

Severus gerçekten çok mutluydu. Bu anı uzun bir zamandır hayal ediyordu. Brooke'nin elini sımsıkı tutuyordu. Brooke onun elini bırakmadan ayağa kalktı ve

"Geri dönelim mi?" dedi.

Severus da geri dönmeyi düşünüyordu. Hazırlayacağı bir ödev olduğunu hatırladı bir anda..

"Dönelim. Zaten yapmak zorunda olduğum bir Astronomi ödevi var." dedi gülerek. İkisi birlikte el ele tutuşarak şatoya doğru yürümeye başladılar..