Yakalanış

Sağ eline bir poşet diğer elindede rüzgardan sallanan bir kağıt almıştı.Verdiği talimatlar üzerine, kazanlar zaten onu bahçenin en köşesinde, duvar dibinde bekliyor olacaktı.Son çalılığı geçtimi, tam önündeydi kazanlar.Evet...

Ne yaparsa yapsın, arkadaşına yapılan bu haksızlık, canını epey yakmıştı.Şimdide, biraz olsun onun acısını hafifletmek için bir intikam yolu bulmuştu.Zaten sadece bu yolla alınabilirdi.Creft kazanların başında dikilmiş onu bekliyordu:
-''Hiç kimse gelmedi merak etme.Malzemeleri alabildinmi?''
Avril elindeki poşeti yukarıya kaldırdı.Kazanların altı çoktan ateşlenmişti, sadece atılacak malzemeleri bekliyordu.Eteğine aldırmadan bağdaş oturdu kazanın önüne.Reçeteyi ve poşeti , kazanı daha rahat karıştırabilmek için bıraktıktan sonra:
-''Evet...-'' Ellerini ovuşturdu ''-şu yeşil olanlardan bir avuç ver şimdi bana-'' Kaşlarıyla poşetteki yeşil tutamları gösterdi ''Şu göz şeklinde olanlardan da bir tane..Evet''

Creft, büyük gözlerinin ardında, dikkatli bir şekilde onu izliyordu.Uzun boylu, zayıf, gözlüklü ve kabarık saçlı bir çocuktu.Bu görüntü ona sevimli bir hava vermekle beraber, çok çalışkan bir tip olduğu izleniminide yaratıyordu.O sırada, bir hışırtıyla yüreği ağzına geldi.Başını kaldırmaya cesaret edemiyordu, kesin bir profesördü ve onlara bir ceza verecekti..Ancak ister istemez başını kaldırdığında daha kötü birinin bakışları üzerinde gördü.Vanessa Black...

Hogwarts'ın muhteşem göl manzarasında huzur bulmaya çalışırken, yanından hızlı ve tedirgin adımlarla birinin geçtiğini hissetti. Kafasını ani bir hızla çevirince, bu kişinin mavi cüppeli birisi olduğunu gördü. Hey bir dakika! Bu Avril miydi? Gizli bir iş yapıyormuş gibi gözüküyordu. Acaba yasak ormana mı gidecekti? Ama yok o kadar cesur olamazdı. Ejderja çiftliklerine doğru yol alıyordu. Gündüz vakti ne yapacaktı orda? Hem de elindeki malzemelerle.. Bunu kesinlikle kaçırmamalıydı. Yavaşça doğruldu ve kendisinin bile duyamayacağı sakin adımlarla Avril'in arkasından yürümeye başladı. Tahmini doğruydu. Ejderja çiftliklerine gelmişti. Buranın en kuytu bölgesine doğru ilerliyordu.

Başlarda sessiz kalmaya karar verdi Eva. Her ne yapıyorsa, tam yerinde yakalamalıydı. Eline büyük bir koz geçebilirdi. Gittiği yerde bir kazan ve inek tipli bir öğrenci duruyordu. İksir mi yapacaktı? Garanti tehlikeli ve yapılması yasak birşeyler yapıyordu. Onlara uzak bir yerden, bir süre izledi. Konuşulanları duyamıyordu, buna sinir olmuştu. Biraz daha yaklaştı.

''Şu göz şeklinde olanlardan da bir tane..Evet'' demişti Avril. Daha fazla beklememeliydi. Hızlıca kazanın başına gitti. Yeşil gözlerini iri iri açarak, bir zafer kazanmış edasıyla dik dik bakıyordu. Yüzünde sinsi bir gülümseme vardı. Sonunda Avril onu farketmiş olacak ki, kafasını kaldırıp Eva'ya baktı. Mavi gözlerindeki korku rahatlıkla okunabiliyordu.

"Ne yapıyorsunuz burada? Yoksa aşk iksiri mi? Buna çok ihtiyacın var galiba" dedi sırıtmasını genişleterek. Ne yapmalıydı? Bir profesöre söylerse direkt ceza alırdı. Ama bundan faydalanabilirdi. Şantaj çok işine yarardı. Biraz daha ciddileşerek konuşmaya devam etti.

"Bunun yasak olduğunu biliyorsun değil mi Avril? Yani bir profesöre söylersen biletini keserler hemen" dedi keskin bakışlarıyla.

"Ne yapıyorsunuz burada? Yoksa aşk iksiri mi? Buna çok ihtiyacın var galiba"
"Bunun yasak olduğunu biliyorsun değil mi Avril? Yani bir profesöre söylersen biletini keserler hemen"
Avril, elindeki son yeşil tutamıda attıktan sonra, gözlerini Vanessa'dan ayırmayarak:
-''Şu küçük kabın içindeki sıvıyı verirmisin Creft''
Diyerek elini sağ tarafa götürdü.Creft'in elini hızla poşete daldırdıgığını ve eline verdiğini hissetti.Bütün bunları sadece hissetmekle yetiniyordu çünkü
hala gözlerini Vanessa'dan ayırmamıştı.Kabın kapağını açtı, içindekinin bir bölümünü boşalttı ve geri verdi
-''Teşekkürler Creft''
Çelik gibi gözleri hala Vanessa'nın üzerindeydi.Oturduğu için biraz boynunu kaldırarak bakması gerekiyordu - ki bunu hep Vanessa yapardı- ne kadar rahatsız edici bir şey olduğunu da tatmış oldu böylece.
-''Okulda iksir yapmanın yasak olduğunu biliyorum..Tabi bu -'' kazanı işaret etti -''Kurallara uygun bir iksir değilse.Hep siz yapacak değilsiniz ya''Tek kaşını bilmiş bir şekilde havaya kaldırdı:
-''Sen benimi takip ediyorsun ?'' diye sordu ciddi bir tavır keserek.

Ne kadar da rahattı. Sanki şu anda yaptığı kurallara uygun bir şeydi. Gerçi kuralları takan yoktu ama! Yine de telaşlanması gerektiği yerde, iksiri yapmaya devam ediyordu. Yeşil gözlerini devirdi Eva. Bir açıklama yapmasını bekliyordu Avril'in.

"Okulda iksir yapmanın yasak olduğunu biliyorum.. Tabi bu '' kazanı işaret etti ''Kurallara uygun bir iksir değilse. Hep siz yapacak değilsiniz ya''Tek kaşını bilmiş bir şekilde havaya kaldırdı ''Sen benimi takip ediyorsun ?'' diye sordu ciddi bir tavır keserek.

"Biz iksir mi yapıyor muşuz? Garip neden benim bundan haberim yok acaba" dedi küçümseyen gözlerle. Dennise'le böyle bir planları vardı ama henüz faaliyete geçmemişlerdi. Zaten bunu öğrenmesi de imkansızdı. Herşeyi astronomi dersinde konuşmuşlardı. Avril o sırada kitabına dalmıştı. Yoksa duymuş muydu herşeyi? Olamazdı bu..

"Hem unuttun mu ben bir sınıf başkanıyım. Gizli işler çeviren öğrencileri yakalayıp, cezaya bırakma yetkim var" dedi. Hala ne yapacağına karar vermemişti. Şimdi gidip bir profesör çağırabilirdi ya da şantaj yapabilirdi.

"Hem unuttun mu ben bir sınıf başkanıyım. Gizli işler çeviren öğrencileri yakalayıp, cezaya bırakma yetkim var"

Ellerini yavaşça yere indirdi.Ölçüsüz bir nefretle karşısındakine bakıyordu.Eteğini düzelterek ayağa kalktı.
-''Karıştır Cretf..Dibi tutmasın..Yoksa işimiz yokuşa gider'' dedi işe devam edeceğini bildirir gibi
-''Demek bana ceza verme yetkisine sahipsin...Ne duruyorsun.Ver ne ceza vereceksen.Yada git ve profesörlere gammazla''
Son cümleyi hiddetle söylemişti.Git ve söyle der gibisinden..Ne olacaksa olsundu.O bu intikamı almaya çalışırken her şeyi göze almıştı bile.İşaret parmağıyla şatoyu gösteriyordu.
Kolundan tutup sertçe şatoya yönlendirdi
-''Haydi yap ne yapacaksan...Hiç umurumda bile değil..-'' Etki yaratmak istercesine duraksadı.Ciddi bir şekilde -''Okuldan atılsam bile'' diye ekledi.

-''Demek bana ceza verme yetkisine sahipsin... Ne duruyorsun. Ver ne ceza vereceksen. Yada git ve profesörlere gammazla'' Son cümleyi hiddetle söylemişti. İşaret parmağıyla şatoyu gösteriyordu. Kolundan tutup sertçe şatoya yönlendirdi. -''Haydi yap ne yapacaksan... Hiç umurumda bile değil..-'' Ciddi bir şekilde -''Okuldan atılsam bile''

Kolu acımıştı Eva'nın. Ateş saçan gözlerini Avril'e çevirdi. Ne yapmaya çalışıyordu bu kız. Profesöre söyleyerek işi kısa kesmek istemiyordu. O zaman eline hiç bir şey geçmezdi. İnek tipli çocuk hala iksiri karıştırmaya devam ediyordu. Bu işe bir son vermeliydiler. Avril'in kolundan tutup, kendi kolundan çekti.

"Çek şu elini! Beni korkutmaya mı çalışıyorsun. Merak etme profesöre söyleyerek seni bu işten kurtarmam. Ama önce.." İsminin Creft olduğunu anladığı öğrenciye döndü. Sertçe kolundan tutarak "Bırak artık şunu. Defol git buradan. Tabii ceza almak istemiyorsan" dedi hiddetle. Çocuk korkmuş bakışlarını bir Avril'e bir de Eva'ya çevirdi. Ama ceza almaktan korkan bir öğrenci olduğu belliydi. Burada daha fazla kalmak istemiyordu anlaşılan. Avril'e özür dileyen bir bakış attıktan sonra, koşarak oradan uzaklaştı. Avril kendi gibi korkak birini seçmişti anlaşılan bu işte.

"Çek şu elini! Beni korkutmaya mı çalışıyorsun. Merak etme profesöre söyleyerek seni bu işten kurtarmam. Ama önce.."
"Bırak artık şunu. Defol git buradan. Tabii ceza almak istemiyorsan"
Creft, özür dileyen bakışlarla koşarak uzaklaşmıştı...Avril onu anlıyordu, ne de olsa iyi bir öğrenci olma yolundaydı...
Ani bir kararla, tekrar kazanın başına oturdu.Otları hiddetle yolup içine atıyor ve karıştırıyordu durmadan.Vanessa ise orada öylece dikiliyor, sanki birşey yapmasını bekliyor gibiydi.

Avril, sabır istercesine içini çekti:
-''Çok merak ediyorsan söyleyeyim, birinden intikam almak için yapıyorum bunu.Ve seni hiç ilgilendirmiyor.Şimdi buradan gitmezsen sana öyle bir nazar yaparım ki, şifacılar bile bir çare bulamazlar''

Gözleri kısılmış, karşısındakine öfkeyle bakıyordu.Kararlıydı, hiç bir şey onu yolundan döndüremezdi işte.

O nazarı yeni öğrenmişti.Adına hayalaet nazarı deniyordu...Galiba...Ya da öyle bir şeydi.İsimleri ezberinde tutmakta her zaman zorlanırdı ama, bu uğursuzluk gerçekten etkili olurdu.

''Çok merak ediyorsan söyleyeyim, birinden intikam almak için yapıyorum bunu. Ve seni hiç ilgilendirmiyor. Şimdi buradan gitmezsen sana öyle bir nazar yaparım ki, şifacılar bile bir çare bulamazlar''

Ne yani tehdit mi ediyordu Eva'yı? Ah çok korkunç! Yüzünde oluşan sinsi gülümsemeyle bakışlarını Avril'ın üzerinden çekip kazana doğrulttu. Ne yapmalıydı bu durumda.. Buradan çekip gitmek gibi bir düşüncesi yoktu. Belki de iksiri kendi kullanabilirdi. Ya da tamamen yok edip, Avriı'dan uzun zamandır almak istediği intikamı alabilirdi. Ama önce kazanda fokurdayan bu iksirin ne işe yaradığını anlamalıydı. Cüppesinin içinden asasını çıkarttı ve kaynayan kazana doğrulttu. Bakışları ise Avril'e dönmüştü.

"Bana bu iksirin ne işe yaradığını söyle ben de bu kazanı patlatmayayım ne dersin? Bumbardie büyüsünde oldukça iyiyim de. Senin nazarından daha çok işe yarar" dedi. Yeşil gözleri gittikçe donuklaşıyordu. Avril'dan uzun zamandır almak istediği intikamı almak istiyordu artık. Şu anda hala Hogwarts sınırları içinde olmasalardı bir düello patlak verebilirdi belki ama son senesinde ceza almak istemiyordu.

"Bana bu iksirin ne işe yaradığını söyle ben de bu kazanı patlatmayayım ne dersin? Bumbardie büyüsünde oldukça iyiyim de. Senin nazarından daha çok işe yarar"
Asasını çekmişti çoktan.Avril, bu iksiri elde etmek için neler göze aldığını düşününce, iksirin patlamasından hayli korktu:

-''Bu bir insankaçıran iksiri.Birinin üzerine sürdünmü, herkes ondan kaçar ve nefret etmeye başlar.Ama o ne olduğunu bile anlayamaz.Yapımı hayli zor, ama denemekten başka çarem yoktu.''

İksire baktı, olmuş görünüyordu..Zaten içindeki sıvı da fazla değildi.Kepçe kepçe doldurdu yanında getirdiği şişeye.Cüppesinin iç cebine, sağlamca koyduğundan emin olduktan sonra, aynı gözde duran asayı aldı.Çoktan kazanlara doğrultmuştu bile
-''Evanesco''İşte, bütün malzemeler dumana dönüşerek kaybolmuşlardı.Sinsi sinsi sırıttı Vanessa'ya doğru.
-''Eğer, bir gün gizlice bundan bütün kıyafetlerine sıkmamı istemiyorsan, çeneni kapalı tut.Zaten-Eliyle az önce,yok ettiği malzemelerin durduğu yeri işaret etti
-Kanıtlayamazsın-''
Suratındaki sinsi gülünüş silinmemişti.Vanessa, hayalleri yıkılmış bir yüz ifadesiyle bakarken, Avril çoktan iksirini uygulamaya sokmak için şatoya koşmaya başlamıştı bile.Nefessiz kalana kadar koştu, koştu...En sonunda şatodaydı..Hiç zaman kaybetmeden yatakhaneye vardı.

*Nefret iksiri ha?* Aklından, Avril'in yanlışlıkla bu iksiri denemiş olduğuna dair bir düşünce geçmişti. Cidden bu kızda sevilecek hiç bir taraf yoktu. İki yüzlü şeytanın tekiydi. *Sarı saçlı cadı!* Kıza nefretle bakarken, o da tamamlamış olduğu iksiri şişeye dolduruyordu. Eva, nedenini bilmediği bir şekilde boş boş bakıyordu kıza. Neden engel olmuyordu ki? Sanki Avril ona çaktırmadan bağlama büyüsü yapmıştı. Onun kazanları yok etmesini şaşkınlıkla -biraz da hayal kırıklığıyla- izlerken, Avril çoktan koşmaya başlamıştı bile. Bu kızı eline geçirmek istiyordu bir şekilde. Bir de utanmadan tehdit ediyordu Eva'yı. Sinirle arkasından bağırdı -Boş olduğunu bilse de-

"Eminim, o iksiri ben denesem yine senden çok sevilirim"

Az önce kaynayan kazanın olduğu yere boş boş bakarken aptallığına yanıyordu. Ama nasılsa bu kız iksiri denemeye başlayacaktı ve kurbanı her kimse eninde sonunda ortaya çıkacaktı yaptıkları. Beklemekten başka çaresi yoktu. İçinde kalan tek umut Avril'in bu minik! sırrını sadece kendisinin bildiğiydi. Sinirle önündeki taşa bir tekme attı ve kıpkırmızı olmuş bir suratla Hogwarts'a doğru ilermeye başladı. Dennise'in dediği gibi formdan mı düşmüştü ne?

Rp zaman aşımına uğradığı için Kilit + Arşiv