Lanet Çalılar

Gökyüzünün bulutlara hapsolduğu günlerden biriydi yine. Malfoy armalı yeşil gömleğini giymiş, rüzgara yenik düşen saçları savrularak ilerliyordu. Psikolojikmen, öylesine çöküşlü bir haldeydi ki Ell, bazen yalnız kalmak uğruna insanları kırabiliyor, bazense konuşacak birilerini arıyor fakat davranışlarının artık dengesizleşmesi yüzünden, bulamıyordu. Zümrüt yeşili gözlerinin buğulandığını hissetti bir an, karşı koymayarak. Güçlü olmakta zor geliyordu artık ona. Neden soğuk ve gizemli insanlarında ağlayabileyeceğini olağan karşılamazdı ki insanlar? Kipriklerinden yanağına doğru süzülen damlalarla karşılaşan her öğrenci, bir muggle'ın meteor taşına baktığı gibi anlamsız ifadelerle, o da yetmezmişçesine parmakla çehresine doğru bir işaret yaparak fısıldaşmaya başlıyorlardı. İlk başlarda - iki haftadır belki de sadece üç kez buğulanmıştı gözleri ama - bakışlara karşı küçük küfürler savuran Ell, artık farketmemiş gibi yapmayı tercih ediyordu. Zihnini meşgul eden düşünceleri arasından, nereye gittiğini fark etmemiş olacak ki, bacağında hissettiği ani acı eşliğinde haykırmıştı;

'Aaaah! Lanet, lanet!' Olduğu yere çökerek bacaklarını uzattı ve kanayan çiziği iri iri açılmış gözlerle incelemeye başladı..

Uzun zamandır hissetmediği yalnızlık bütün bedenini sarmıştı. Etrafa saçtığı öfke uzun süre etkisini yitirmemişti ama Darch şimdi daha sakindi. Sabahki duygu patlaması yerini büyük bir sessizliğe bırakmıştı. Fırtınalardan önceki durgunluk halindeydi Darch. Çoğu kez gözlerinde beliren pırıltıda bugün kaybolup gitmişti. .Fısıldayan ağaç korusunun yakınlarından geçerken arkadaşlarından biriyle karşılaşmamak için etrafına bakındı. Şuanki haliyle tanıdığı herkesi kendinden soğutabilecek şeyler yapabilirdi. Karşısındaki Goddess of Dark üyesi olsada onlara yaklaşımını değiştirebilecek havada değildi. Yavaş adımlarla, elleri saçlarının arasında yürüyordu. İçindeki sıkıntı bir sıcaklık yaratmıştı ruhunda. Hava sıcak olmasa bile terliyordu, garipti! Kot pantolonunun cebinden çıkardığı lastik tokayla saçını toplarken duymayı beklemediği bir çığlık duydu. Ses kulaklarının içinde yankılanırken ani bir tepkiyle arkasını döndü. Bir Slytherin öğrencisi yere çökmüştü. Gözlerini kısıp kısa bir süre kızı inceleyen Darch kararsız adımlarla kıza doğru yürümeye başladı. Gözlerinin en küçük ayrıntıyı bile fark edebileceği bir uzaklığa geldiğinde kızın neyle uğraştığına baktı. Bacaklarına dolanmış çalılara attığı bakışları görünce dudağını ısırdı. Büyütülecek bir durum yoktu ortada ama kızın canı çok yanmış olabilirdi. Yüzüne duruma uygun bir ifade takarak kızın yanına çömeldi. Fırsat bulduğu iki saniye arasında yaraya daha yakından bakma fırsatı bulmuştu. Derin görünmese de kanıyordu.

“ Yardım ister misin?”

Yanında her zaman bir yara bandı taşıdığını hatırlayarak gözlerini kızın yüzüne çevirmişti. Her an olumsuz bir cevap almaya hazır halde öylece bekliyordu. Kız tahmin ettiği gibi Slytherin öğrencisiyse Darch’a kötü bir tepki verebilirdi. Ama önceden kendisi hakkında içinde bir izlenimi varsa kişiliğini birazda olsa bildiğinden belki olumlu bir cevap verebilirdi. Ellerinin arasında tuttuğu bantla oynarken gözleri gökyüzüne kaymıştı…

Eliyle bacağına saplanmış birkaç dikeni çıkarırken, acısı her saniye artıyordu. Onu böyle gören babası olsa, küçük bir kahkaha eşliğinde çocuk gibi davrandığını söyler, acının asilliğini arttırdığından bahsederdi belki de. Fakat küçük yaraların, büyüklerinden çok daha can yaktığını biliyor olan Ell, sızlanması geçmiş olsa da, inci dişlerini sıkarak gıcırdamasına sebep oluyordu onların. Acıyla karışık, zihninde dolaşmaya başlayan o garip duygu bu anında bile bulmuştu onu. Düşünceleri, omzunda ki LS dövmesine doğru kayarken, bu durumda kızları kolaylıkla çağırabileceği gelmişti aklına anlıkta olsa - tabii kızlar daha dövmeyi yaptırmamıştı, o ayrı - . Ölümcül bir tehlike de falan değildi, büyütülecek bir durumda yoktu fakat acınılası hali öylesine sarmıştı ki bedenini, kendini yalnız veya çaresiz hissettiği her an kızlara gidiyordu aklı. Kafasını yavaşça sarsarak, düşüncelerini savrulan saç tellerinden akıp gidecekmişçesine arındırmak istiyordu sanki. Bu kadar mı güçsüz düşmüştü ruhu?

Kalkmaya yeltendiği sırada, kulaklarına çınlayan melodik ve yumuşak bir ses ile irkildi hafifçe. Başını çevirerek sesin sahibine bakmaya çalışırken, bedeni de bu ani harekete tepki vermiş olacak ki, iğne batmasına benzer bir acı saplanmıştı bacaklarına tekrar. Bacağını düşünmemeye çalışarak gözleri; dalgalı saçları omzundan dökülen kızla buluştuğunda, tanıdık bir sima belirmişti sanki zihninde. Kim olduğunu bilmiyordu fakat önceden görmüş olmalıydı ki, ona böylesine tanıdık gelmişti kızın yüzü. Acıdan gerilmiş yüz hatlarıyla zar zor cevap vermişti, boğuk bir ses tonu ile;

'Ah, teşekkür ederim. Çok iyi olur.' Kızın elinde gördüğü yara bantından sonra bacağında ki kesiğe inen göz bebekleri eşliğinde, bedenini serbest bırakarak, sarışın cadının yardımını bekledi..

'Ah, teşekkür ederim. Çok iyi olur.'

Gözlerini gökyüzünün o derin şaşırtıcı maviliğinden ayırmazken kızın yara bandına baktığını fark etmemişti bile. Olumlu cevabın ilk kelimelerini duyar duymaz dalgın gözlerini kızın üzerine kaydırıp bandı uzattı. Şimdi yüzünde güven verici bir gülümseme belirmişti. Kız kendi işiyle uğraşırken Darch onu tanımadığını yeni hatırlamıştı. Yüzü tanıdıktı ama ismi hafızasının bir köşesine yazılmamıştı. Yarasını sardıktan sonra yapacağı ilk iş adını sormak olacaktı. Şuan yapabileceği tek şey boş boş etrafa bakınmaktı. Aralarındaki soğukluktan doğan kısa süreli sessizlik Darch’ın düşüncelerinin başka şeylere kaymasına yol açmıştı. Şimdi aklındaki tek düşünce arkadaşlarının ne yaptıklarıydı. Onları sabah görmezlikten geldiğini biliyordu ve arkadaşları ona kırılmış olmalıydılar ama ruh halindeki dengesizliklerden de haberleri vardı. Şimdiki durgunluğu tanımadığı birinin yanındaki rahatsızlığından kaynaklanıyordu, kızın yanına yardım etmek için gitmiş olsa da üzerinde hala hafif çekingen bir hava vardı.

“ Slytherin olmalı… İsmin ne? “

İlk cümleyi kendi kendine mırıldandıktan sonra sorusunu doğruca yanındaki kıza yöneltmişti. Yarasıyla işi çoktan bitmiş olmalıydı. Birazdan ikinci sorusuna alacağı cevap merakını gidermiş olacaktı. Kızı büyük salonda ve bazı derslerde gördüğünü hatırlıyordu ama az öncede düşündüğü gibi ismini bilmiyordu. Yeni biriyle tanışmak onun için iyi olacaktı. Goddess of Dark üyelerinin çoğu birinci sınıf olmadığından çevreleri genişti ama Darch okuldan sadece birkaç kişiyi tanıyordu. Aklından geçen birkaç kişi arasındaki LS üyeleri yavaş yavaş diğerlerinin önüne geçmişti. Evet kızı kimlerle ve nerde gördüğünü hatırlamıştı. Yanında yarasıyla uğraşan kız ünlü LS grubunun üyelerinden birisiydi. Ve belki de Vitt’in kuzeni Adras’ın arkadaşlarından birisi… Gözlerindeki meraklı pırıltı kızın dikkatini çekmiş olmalıydı. Bakışları kızın gözlerine kilitlenmişti, onun için anlamsız görünse de Darch’ı tanıyan birisi bu bakışların altında bir merak yattığını çok kolay fark edebilirdi. Bir LS üyesiyle tanışmak önemsiz gibi görünse de aralarında hiçbir bağ bulunmayan bu iki grup için beklide önemliydi. Okulda bu kadar popüler olmuş başka bir grubun olması ve onlardan biriyle daha tanışmak Darch’ın hayallerini süslemese de LS ‘nin kişilik seçimi hakkında bilgi öğrenmek Darch’ın işine gelecekti…

Kızın uzattığı yara bandını nazikçe alırken, kasılmış yüz hatları kendini tutmaktan öylesine belirginleşmişti ki.. Göz bebekleri yavaşça bacağında ki çiziğe doğru kaymış, bandın korumasını çıkarıp ortalayarak yapıştırmıştı. Saniyeler sonra, nemli çimlerden destek alarak bedenini doğrultuyor, kızın çehresine yayılan sıcak bir tebessüm fark ettiğindeyse, aynı yakınlıkla gülümseyerek onu süzüyordu. Simasını nereden hatırladığını çıkarmaya çalışıyordu zihnini yoklayarak, bir yandan da. Zümrüt yeşiline dönen göz bebekleri, kızın uçları pembe renginde ki saçlarına inerken, iç sesi de yankılanmıştı - bedenini sarsarak - *Hah, buldum işte! Vitt'in yanında sürekli gördüğüm Ravenclaw'lı kız olmalı.'* Dalgalanan saçlarını el yordamıyla çehresinden çekerken, pembe saçlı cadının dudaklarından dökülen kelimelerle konuşmaya başladı, ritmik bir tonda;

'Elizabéth Adrianna Malfoy. Ya sen?'

İçtenlikle duyulan bu ses, çoğu zaman Ell'in kendinden uzak tuttuğu bir yakınlıktaydı fakat nedense bu sefer gerek duymamıştı soğuk durmaya. Belki de kızda ki asil duruş ve mimiklerinin çekiciliğindendi, kim bilir. Zihninde ki düşünceler arasında gidip gelirken, aniden beliren bir görüntü gözlerinin parıldamasına neden olmuş, kendini tutamadan devam etmişti;

'Aslında seni tanıyorum sayılır. Muggle Kent gezisinde Ravenclaw'lı bir çocuğu pataklıyordun.' Mimiklerine yayılan gülüşle beraber, görüntüsü kare kare belirlemeye başlayan o manzara geçiyordu gözlerinin önünden..

'Elizabéth Adrianna Malfoy. Ya sen?'

“ Darchelle VanCamp. Darch diyebilirsin.”

Kızın ses tonuna yakın bir tonda karşılık veren Darch yüzüne yayılan gülümsemeye başka bir anlam katmıştı. Kız tahmin ettiği gibi Lsdendi. Okulda onu gördüğünden şimdi daha fazla emindi. Adını duyurmuş bir Slytherinliyle konuşuyordu.

'Aslında seni tanıyorum sayılır. Muggle Kent gezisinde Ravenclaw'lı bir çocuğu pataklıyordun.'

Pataklamak? Darch o günü tamamen unutmuştu. Yavaş yavaş hatırlamaya başladığında gözlerindeki parıltı yerini hafif bir dalgınlığa bırakmıştı. Johnny’e sinirlendiği o gün gerçekten berbattı. Ağzından kaçırdığı muggle kelimesi profesörün ilgisini çekmiş olsaydı belki de okula dönünce cezaya kalmasına neden olacaktı. Neyse ki söylediklerini profesör duymamıştı ya da duymazlıktan gelmişti Geziden sonra Johnnyle fazla konuşmasa da siniri geçmiş sayılırdı. Aradan geçen zaman olayları unutturmuştu Darch’a…

“ Tam olarak pataklama denilmez. Ama tutmasalardı pataklayabilirdim.”

Yüzündeki alaycı ifade saniyeler arasında kaybolup gitmişti. Şimdi az önceki gülümsemesi yeniden belirmişti yüzünde. O günün önemi yoktu artık Darch için. Geçmişte yaşamaktan nefret ederdi, bulunduğu an onun için daha önemliydi. Düşüncelerini bir kenara bırakıp kıza Lsden olup olmadığını nasıl soracağı konusunda kafa yormaya başladı. Öyle damdan düşmüş gibi sorulmazdı bu soru ama bir kez de Elizabeth’in ağzından duymak istiyordu.

“ Ladies of Slytherin grubundansın öyle değil mi?”

Sorusunda kullandığı ses tonunun ilgisiz, basit çıkmasına özen göstermişti. Sadece konuşmuş olmak için ağzını açtığının düşünülmesini istiyordu. Sorusunda bir art niyet olmasa da kızla aralarındaki sıcaklığı bir soğukluğa dönüştürmek istemezdi.

'Memnun oldum Darch'

Konuşmaya devam eden kızı dinlerken, acısını unutmuştu Ell. Az önce ki kasılmış mimiklerinden eser kalmayan kızın çehresi, şimdi rahat ve gevşemiş görünüyordu. Başını - gerçekten ilgiyle dinlediğini anlatacak bir şekilde - hafifçe sağa doğru eğerken, gözlerinin önüne dökülen kahküllerini de çekmişti nazikçe. Muggle Kent'inden bahsettiğinde, Darch'ın yüzünde oluşan ifadeden de anlaşıldığı gibi, bu konu üzerine konuşmak onu pekte memnun etmeyecekti açıkçası. Tam geçiştirmek için yeni bir şeyler söylemeye hazırlanıyordu ki, Ravenclaw'lı kızdan duyduğu kelimeler, zümrüt yeşili göz bebeklerinin parılmasına neden olmuştu. Ladies Of Slytherin, Hogwarts içerisinde oldukça popüler ve özellikle Gryffindor'lular tarafından tehlikeli sayılabilecek bir kulüptü. Daha bu okula adımını atar atmaz girdiği bu toplulukta dostluk ve bağlılık kavramları öylesine gelişmişti ki.. Eski günlerini hatırlayan Ell, fark etmeden de olsa dalmıştı bir anlık. Neredeyse bir aydır kızlardan haber alamıyor, derslerde sıklıkla gördüğü Adras'a da rastlamıyordu artık. Son birkaç gündür grubun dağılacağı hakkında ki şüpheleri zihnini meşgul ederken, Darch'tan böylesine bir soru gelmesi, anlıkta olsa umut yeşertmişti içinde. Cevap vermeden önce ıslattığı dudakları ışıldayarak dans ediyordu sanki;

'Ah, evet. Bir zamanlar oldukça aktif olan Ladies Of Slytherin. Fakat korkarım ki, LS gibi bir kulüp kapanmanın eşiğinde..' Devam etmeden önce duraksayarak, kısa bir nefes aldı; 'Sanırım.. Herneyse, seni de sıkmayayım şimdi. Sen bir gruba üye misin peki?'

'Ah, evet. Bir zamanlar oldukça aktif olan Ladies Of Slytherin. Fakat korkarım ki, LS gibi bir kulüp kapanmanın eşiğinde. Sanırım.. Herneyse, seni de sıkmayayım şimdi. Sen bir gruba üye misin peki?.'

Bir klup? Evet üyeydi ama biraz unutulmuş bir üye… Arkadaşlarıyla aralarındakş gerginliği daha yeni tanıştığı bir kıza anlatmaya pek niyeti yoktu ama onun kendi klubü için söyledikleri biraz açık sözlülüktü. Hiç kimse, en azından kendisi arkadaşları dağılma aşamasında olsa bile bunu kimseye açmazdı. Gerçi Goddess oF Dark’tan da ses seda yoktu ama..

‘Goddess of Dark var. Bizde bu aralar durgunuz.. Kimsenin bir şeyler yapmaya bir hevesi yok.’

Konuşurken başını hafifçe sallıyordu. Sene başını düşündükçe arkadaşlarıyla boş durmadığı günleri özlediğini hissetti. Bu aralar bütün okul durgundu, ya da herkes yaptığı şeyleri birbirlerinden saklıyordu. Darchelle okula ilk geldiğinde hep ortalığı karıştıracağını hissetmişti ama onun yerine başkaları yapmıştı bu işi. Evdeki haline göre usluydu okulda. İçindeki hırçın kız bazı zamanlar dışarı fırlasa da onu kontrol altında tutabilmeyi öğreniyordu yavaş yavaş. Düşünceleri yeniden grup üyelerine kayınca acı gerçeği Elizabeth’e bakarken fark etti. Arkadaşlarının çoğu üçüncü sınıftı! Bu sene mezun olmaları grup üyelerinin sayısında baya azaltma yapacaktı. Yeniden arkadaş mı edinmek zorunda kalacaklardı Vitt’le? Peki ya ondan sonraki sene? O zaman da geri kalan arkadaşları mezun olacaklar ve Darch’ta tek başına kalacaktı. Halbuki Goddess oF Dark’ın kendilerinden sonra da devam etmelerini istiyorlardı. Bunun için seneye ve ondan sonraki seneye yeniden klube üye alımı yapmaları gerecekti… LS’nin bu ayrılma işinin gerçekleşmeyeceğinden emindi ama kendi klubü daha büyük bir tehlike içindeydi. Vitt’i gördüğü ilk yerde mezun olacaklarla ilgili bir konuşma yapması gerekiyordu. Bakışlarıyla birlikte düşüncelerini de yeniden kıza odakladığında kendi fikrini ona belirtmeye karar vermişti. En azından başka birinin bakış açısı Elizabeth’in dağılma düşüncesini belki kırardı.

‘ Aslına bakarsan Ls’nin dağılacağını sanmıyorum sizleri tanımasam da… Bildiğim kadarıyla çoğunuz 1. sınıfsınız, yani yakınsınız. Ama Goddess of Dark’ta mezun olacak çok arkadaşımız var… Belki de bizim zararımıza olacak bu.’

Sesindeki inandırıcı tonun kızı nasıl etkilediğini bilmiyordu ama ani bir tepki vermemesini diliyordu Darch. Belki de söyledikleri hoşuna gitmek yerine onu rahatsız etmişti.

*Goddess of Dark..*

Bu kulübün adını duymuştu Ell.. Bina ayrımı yapıp yapmadıklarını bilmiyordu ama daha önceden de olduğu gibi, içinde *Dark* kelimesi geçen her şeye karşı ilgisi oldukça büyüktü. Zaten ısınmış olduğu kıza, biraz daha yakın hissetmişti kendini anında. Bedeninde dolaşmaya başlayan o sıcak duygu, tüm vücuduna yayılıyor, çehresinde oluşan küçük bir tebessüm eşliğinde hissettiriyordu kendini. Ne kadar süredir sohbet ettiklerini bilmiyordu fakat bacağında ki acıyı tekrar sızlatacak kadar uzun olduğu belliydi ki aniden kasılıp, değişen mimiklerini kıza fark ettirmemeye çalışarak çimlere bıraktı bedenini zarifçe. Darch'a da yanına oturmasını rica eden bir el hareketi yapmıştı, kızın kendini anlayacağını düşünerek.. Aslında daha çok sızlayan yarasını.. Normal şartlarda, ayakta çok daha kontrollü olabiliyordu biri ile diyalog içerisindeyken. Hem dikkatini verebiliyor, hem de kişinin hareket ve mimiklerini rahatça seçebiliyordu ve buda tabiki; kişiyi analiz etmesini her şeyden de çok kolaylaştırıyordu Elizabéth'e göre. 11 yaşında bir gence kıyasla oldukça olgun tavırlara sahip olan bu kızı, babasının onu mükemmelliyetçi bir şekilde yetiştirmesi ve çoğu yetenekle donanmış olmaya hazırlamasındandı belki de, böylesine olgun kılan. Kim bilir.. Yada küçükken yaşadığı fakat etkilerinin farkında olmadığı bir olaydı sebebi fakat öyle yada böyle, Ell'di bu ve değişmek istese de, bunun nasıl olacağını bilmiyordu. Bu yüzdendi aslında Itami'yi kendine yakın hissetmesinin nedeni. Onun ruhuna sahip olmak, onun içinde yaşadığı kıpırtıları kendide hissetmek ve dahası, onun kadar canlı bir ses tonuyla konuşabilmek isterdi ama...

Düşüncelerini zihninden kovarmışçasına salladığı başıyla dikkatini vermeye çalıştı Darch'a. Kız ona LS hakkında ümit verici şeyler söylüyor, aynı zamanda asıl kendi grubunun içinde bulunduğu tehlikeden bahsediyordu. Yarasına değmemeye çalışarak katladığı bacaklarına yerleştirmiş olduğu ellerine dayamıştı çehresini. Göz bebekleri grimsi bir tona dönerken, yanına oturmakta olan kıza yöneldi bakışları tekrar;

'Grubunuzu duymuştum, gerçekten asil bir hareket için kurulmuş, adından da belli olduğu gibi.' Devam etmeden önce ıslattığı dudaklarını bükmüş, saçlarını da zarifçe savurmuştu; 'Fakat LS'de, Goddess of Dark'ta dağılmaması gereken bir grup. Aslında ne diyorum biliyor musun? Benzer değerler üzerine kurulmuş bu iki kulübünde kaynaşması için..hmmm... Buluşma gibi bir şey düzenlesek?' Soran gözlerle kıza bakarak hafifçe kaldırmıştı kaşlarını; 'Ne dersin?'

Darchelle kızın sözlerini gülümseyerek dinliyordu. Grubun kurulma amacı karanlık taraftaki öğrencileri daha doğrusu kızları bir arada toplamaktı. LS üyeleri dışında diğer tüm karanlık taraf yandaşları Goddess oF Dark’taydı… Ayrıca gruplarında bir ortak üye de olduğunu hatırlıyordu yanılmıyorsa. Amaçları benzer olan grupları gelecek için kötülüğü yaymakta etkili gibiydi.

'Fakat LS'de, Goddess of Dark'ta dağılmaması gereken bir grup. Aslında ne diyorum biliyor musun? Benzer değerler üzerine kurulmuş bu iki kulübünde kaynaşması için..hmmm... Buluşma gibi bir şey düzenlesek?'

Buluşma… Aklının ucundan hiç geçmemiş ve belki de geçmeyecek bu söz gözlerini parlatmıştı aniden. Neden olmasın? Elizabeth’in fikri hoşuna gitmişti, gruplar yardımlaşarak daha uzun süre dayanabilirdi. Ayrıca Hogwarts’ta grupça daha etkili olmak için LS ile bir buluşma gerçekten iyi olurdu. Ela gözlerini çimlere uzanmış kızın üzerine kenetlediğinde onunda buna benzer şeyler düşündüğü fark etmişti. Bu buluşma belli ki ikisi içinde iyi bir fikirdi.

‘Olabilir… Ama önce grup arkadaşlarımızla konuşsak iyi olur.’

Arkadaşları aklına geldiğinde aceleyle eklemişti son söylediklerini. Onlara danışmadan bir şey yapmak istemiyordu, Ell’de büyük ihtimal kendisine hak verecekti. Çimenlerin üstünde hafifçe kıpırdandıktan sonra buluşma gerçekleşirse ne yapacaklarını düşünmeye başladı. Kızlar tuvaletindeki gibi karışıklık çıkmasını istemiyordu. Hem bu sefer ortamı düzenleyecek bir sınıf başkanı da olmayacaktı. Bunun için gizli ve uygun bir ortam bulmak gerekiyordu. Profesörlerden izin alabilirlerse bilinmeyen bir oda ya da girilmesi yasak bir yerde olabilirdi bu buluşma. Ama öncelikle belirttiği gibi arkadaşlarıyla konuşmalıydı. Grup başkanı Vitt’di ondan da özellikle izin alması gerekiyordu. Kuzeninin ‘En yakın arkadaşının’ reddetmeyeceğini bile bile karşısındaki kişiye kesin bir cevap vermek istemiyordu.

‘Bu buluşma düzenlendi diyelim… Nerede toplanacağız? Partilerde çıkan kargaşalar uygun bir ortam bulamamaktan kaynaklanıyor genellikle. Bizimse gizli bir yerde toplanmamız daha iyi olur.’

Fikrini belirtirken bir yandan da saçlarıyla oynuyordu. Daha yeni tanışmasına rağmen bir sıcaklık duyduğu Elizabeth ona ne söyleyecekti acaba? Aynı fikirleri paylaşıp paylaşmadığını öğrenmek için önce bir cevap almayı bekledi. Eğer kendisi gibi düşünüyorsa arkadaşlarıyla görüşmeden toplantı yeri için uygun bir ortam ayarlayabilirlerdi belki. Sonra da arkadaşlarıyla konuşurken kendi düşüncelerini de aktarırlardı buluşma yeri için.

‘Olabilir… Ama önce grup arkadaşlarımızla konuşsak iyi olur.’

Duyduğu bu sözler karşısında, çehresine yayılmaya başlayan mimikleri eşliğinde zihninde beliren düşünceler, birkaç dakikalığına da olsa alıkoymuştu onu bulunduğu ortamdan. Kendilerini karanlığa adamış belki de onlarca insan.. LS her ne kadar sayıca az bir kulüp olsa da, etkisi oldukça büyüktü. Buna birde kalabalık olduklarını bildiği Goddess of Dark kulübü eklenirse, yapabileceklerini düşünmeden edemiyordu. *Saçmalama Ell..* diye geçirdi saniyeler sonra içinden.. *Grupları birleştirmiyorsunuz, bu sadece bir buluşma..* Eh, doğru da sayılırdı. Daha şimdiden böylesine düşüncelere kapılarak hayal kırıklığına uğramak istemezdi çünkü.

Dizlerinin üzerine koymuş olduğu ellerini zarifçe çekerek, yarasına bastırmıştı kuvvetlice. Az önce duyduğu acıdan rahatsız olsada, bilinçlice uyguladığı acılar, diğerleri kadar etkilemiyordu bedenini. Göz bebekleri tekrar Darch'ın çehresiyle buluştuğunda, birkaç soru yöneltmişti kız Ell'e. Aslında bu buluşma aklından geçerken pekte üzerine düşünmediği konulardı bunlar fakat zihninde beliren birkaç fikri söylemektende zarar çıkmazdı değil mi..

'İhtiyaç Odası uygun olabilir. Daha orjinal bir yer bulunursa çok daha güzel olur fakat ilk aklıma geren burası.. Hem bizden başkası da bulamayacağı için güvenli de olur diye düşünüyorum.' Dudaklarını bükerek devam etti; 'Senin aklından geçen bir yer var mı?'

Şimdiden heyecanlandığını hissetmişti Ell, sorusuyla beraber, bakışlarını da Darch'a yöneltirken. Hem kızlarla aralarına girmiş olan soğukluk hemde iki kulübün yaşıyor olduğu bu kargaşayı en iyi çözümleyebilecek yoldu belki de buldukları bu fikir.

'İhtiyaç Odası uygun olabilir. Daha orjinal bir yer bulunursa çok daha güzel olur fakat ilk aklıma geren burası.. Hem bizden başkası da bulamayacağı için güvenli de olur diye düşünüyorum.' Dudaklarını bükerek devam etti; 'Senin aklından geçen bir yer var mı?'

Aslında en uygun yer Elizabeth’in de söylediği gibi ihtiyaç odasıydı. Bahçede bir yerde toplansalar kalabalık olacakları için yakalanabilirlerdi. Ya da onları fark edenler gizlice izleyebilirlerdi. Bu yüzden ihtiyaç odası hem güvenli hem de rahattı. Grupların anlaşaıp anlaşamayacağını bilmese de şimdiden heyecanlanmaya başlamıştı. Gözlerini Elizabeth’e dikip başını salladıktan sonra yeniden gökyüzüne bakmaya başlamıştı. Bir an önce Vitt ile konuşmak istiyordu. Onu ortak salonda bulacağına emindi. Önce konuşmaya nereden gireceğini düşünse iyi olacaktı. *Ladies oF Slytherin’den biriyle konuştum, grupları buluşturmak istiyoruz.* derse çok saçma olacağını biliyordu. Kuzenini ikna etmeliydi. Lsden arkadaşları olsa da ilk başta da düşündüğü gibi alacağı cevabın netliğinden emin değildi. Vitt kabul etse belki de diğer arkadaşları kabul etmeyeceklerdi. Ls ile anlaşıp anlaşamadıklarını bilmiyordu, rakip olarak görüyor olabilirlerdi de.

Gözü saate takıldığında gitmesi gerektiğini düşünmeye başlamıştı. Vitt’le konuşmak için sabırsızlanıyor olması da bir an önce kızın yanından ayrılmak istemesine yol açıyordu. Çimenlerin üzerinde uzun süredir oturduğu için ayakları uyuşmuştu. Bu yüzden kalkmak için birkaç dakika bekledi. Dengesini sağlayabileceğinden emin olduktan sonra yavaşça ayağa kalktı. Oyalanmak istemiyordu, kızın da yarasının acısı geçmiş gibiydi. Bakışları kızın üzerine odaklandığında yüzüne sıcak bir gülümseme yerleştirdi. Ayrılırken iyi bir izlenim bırakmak istiyordu. ‘Neyse artık gitmem gerek. Bu buluşma işini arkadaşlarıma soracağım. Herhalde akşam kesin bir karar verirler.’ Yüzündeki sıcak ifadeyi ses tonuna da yansıtmaya çalışarak kıza bakmayı sürdürmüştü. Sonra bir cevap beklemeden arkasını döndü. Hafifçe esmeye başlamış olan rüzgar saçlarını uçuşturuyordu.

*Lanet Çalılar*

Lanet Çalılar