Tek başına yürürken..

Molly şu son zamanlarda çok sıkılıyordu..Sıkıntısını gidermek için bir şeyler yapması gerekiyordu..Aklına göl kenarına gidip
yürümek geldi , bu onu gerçektende rahatlatıyordu..
Hızlı adımlarla göl kenarına gitti ve yavaşladı..Şimdi yavaş adımlarla yürümekteydi..Rüzgar o siiyah saçlarını hafiften dalgalandırıyordu bu onun çok hoşuna gidiyordu..İçinden

"Keşke şimdi yanımda Chester olsa "

diye geçirdi..

Nicole göl kenarında gezinirken gölün kıyısında çömelip oturan bir kız farketti.Bu Molly'di.Tanrı aşkına,bu zamana kadar nerelerdeydi?Onu özlemişti gerçekten.Yavaşça yanına gidip

"Molly,nerelerdeydin?Seni çok merak ettik ve de özledik.Beklediğin biri varsa gidebilirim"dedi sonra.Ama yine de gitmeye niyeti yoktu,onunla dertleşmek istiyordu çünkü.

Aklında bir sürü soru işareti vardı,neredeydi bu zamana kadar?Aklından geçen tek şey buydu.Molly'e tatlı tatlı bakıp sıkı sıkı gülümsedi.Chester...O neredeydi?Hiç ama hiç ortalıkta gözükmüyordu,en son ailesinin yanına gitmesi gerektiğini söylemişti,ama bir daha gelmedi...

"Molly,nerelerdeydin?Seni çok merak ettik ve de özledik.Beklediğin biri varsa gidebilirim"

Molly yanına gelen kızın dediklerine gerçekten çok şaşırmıştı.Bu Nicole'du.Molly onu gerçekten çok ama çok özlemişti.
Hemen ona sarıldı.Tam da bir arkadaşa ihtiyacı varken
gelmişti.Molly kendini tutamayıp ağlamaya başladı.

"Nicole kendimi çok yanlız hissediyorum bana yardım et"

dedi..Nicole'un gelmesi çok iyi olmuştu.

Molly hemen Nicole'e sarıldı.Nicole'de sıkıca kızın belini sararak hasret giderdi.Yalnız görünüyordu Molly,onun adına üzülüyordu gerçekten,sevdiği bir arkadaşı için yapamayacağı yoktu.Molly

"Nicole kendimi çok yanlız hissediyorum bana yardım et"dedi üzülerek.Nicole rüzgarın esintisiyle önüne gelen sarı saçlarını ittiktek sonra Molly'e uzun uzun baktı.

"Neyin var Molly,seni hiç iyi görmedim doğrusu.Chester mı...Ne istersen yaparım senin için,bunu unutma sakın oldu mu?"dedi arkadaşça.Molly'nin sırtına uzandı eli,onu desteklemek için sırtını okşuyordu.

"Neyin var Molly,seni hiç iyi görmedim doğrusu.Chester mı...Ne istersen yaparım senin için,bunu unutma
sakın oldu mu?"
dedi Nicole ona.Molly biraz da olsa mutlu olmuştu.Onu düşünen
iyi bir arkadaşı şuan yanındaydı.
Ve ona güvendiği için derdini anlatmaya başladı,

"Chester ile uzun zamandır görüşemiyoruz ve açıkcası ben onu çok özledim."

dedi ve yine ağlamaya başladı.Şuan kendini kötü hissediyordu.

Molly üzgün ve masum bakışlarla Nicole'e baktı ve güvenini içinde saklamayıp üzüntüsünün sebebini durgunca anlatmaya başladı.

"Chester ile uzun zamandır görüşemiyoruz ve açıkcası ben onu çok özledim."dedi ve gözlerinden akmakta olan yaşlara yenik düştü,ağlıyordu.Nicole ne yapacağını bilemeden mırıldandı.

"Harbiden ya bu Chester nerelerde?Umarım başına kötü bir şey gelmemiştir"Nicole Molly'nin başını omzuna yaslatıp başını okşamaya başladı.Bir yandan da onu teselli eder gibi iç çekiyordu.

"Senin ki hiç değilse ortada yok ama berabersiniz hala,ya benimki..."dedi içi yana yana.Gözünden akan bir damlacık yaşın kalbini etkilemesini istemeyerek hemen sildi,akması bile ona zarar veriyordu.

"Harbiden ya bu Chester nerelerde?Umarım başına kötü bir şey gelmemiştir"
dedi Nicole..Molly gözyaşlarını silerek ona cevap verdi,

"Zaten benim korktuğum da o ya başına bir şeyler geldiyse off"

dedikten hemen sonra Nicole konuşmaya başlamıştı..

"Senin ki hiç değilse ortada yok ama berabersiniz hala,ya benimki..."

Molly gerçekten Nicole'ninkini merak etmişti.Gözyaşlarını sildi ve yutkundu..Rahatlamaya çalışıyordu.

"Sana ne oldu ki Nicole?"

diye sordu Molly.Yeşil gözleri ise ağlayınca hafiften mavileşmişti.Şuan çok masum gözüküyordu.

[i]Molly Nicole'ün sözü üzerine merakla Nicole'e bakındı.Sessizliğini bozup yeşil gözlerinin masumluğuna gizlenerek

"Sana ne oldu ki Nicole?"dedi.Nicole gözlerini aşağıya eğip Molly'e uzun uzun baktı.Sonra göle yerden aldığı bir taşı fırlatarak hüzünlendi.

"Biz,biz John'la ayrıldık Molly.Bana başka birini sevdiğim iftirasını attı,ve sonrada...Bitti işte,ayrıldık artık.Ama o hala burada değil,Londra'ya gitti.Kaydı Durmstrang'a alındı,üvey annesi istemişti."dedi ve gözlerinden akan yaşları eliyle tekrar itikledi.

"Biz,biz John'la ayrıldık Molly.Bana başka birini sevdiğim iftirasını attı,ve sonrada...Bitti işte,ayrıldık artık.Ama o hala
burada değil,Londra'ya gitti.Kaydı Durmstrang'a alındı,üvey annesi istemişti."
dedi Nicole.Br yandan ise gözlyaşlarını sildiğini fark etmişti Molly.Onun adına gerçekten çok üzgündü..

"Ya Chester 'da öyleolursa ya bizde ayrılırsak"

dedi ve yine ağlamaya başladı.Şuan çok hassastı ve o yüzden habire ağlıyordu..

Molly üzgün bakışlarla Nicole'e bakarken başını birden eğdi yere.Düşünceli ve hüzünlüce

"Ya Chester 'da öyle olursa ya bizde ayrılırsak"dedi Molly.Nicole Molly'nin ağzını kapattı hızlıca.Molly'nin bu sözlerin devamını bile getirmesini istemiyordu Nicole.Hemen Molly'nin gözlerinin içine gülümseyerek bakarak

"Sus,sus Molly umarım öyle olmaz.Ben de benim başıma gelenlerin başkasının başına gelmesinden korkuyordum zaten.Bir daha sakın söyleme böyle şeyler"dedi samimce.Sonra saatini yoklayıp

"Tanrım,gitmem lazım.Saat çok geç olmuş baksana,ablam malikaneye gitmeden hemen yatakta olmalıyım.Sen de yatakhaneye gitsem iyi olur canım,sonra uzun uzun konuşuruz."dedi ve Molly'nin yanağına öpücük kondurup koşa koşa malikanesinin yolunu tuttu.

"Sus,sus Molly umarım öyle olmaz.Ben de benim başıma gelenlerin başkasının başına gelmesinden korkuyordum
zaten.Bir daha sakın söyleme böyle şeyler"
dedi Nicole.Molly Nicole'yi çok seviyordu..En güvendiği
arkadaşıydı Molly'nin.

"Tanrım,gitmem lazım.Saat çok geç olmuş baksana,ablam
malikaneye gitmeden hemen yatakta olmalıyım.Sen de
yatakhaneye gitsem iyi olur canım,sonra uzun uzun konuşuruz."

dedi ve hızlı adımlarla koştu Nicole.Molly saatine baktı
evet saat gerçekten geç olmuştu.

"Neyse ben de gideyim artık"

dedi kendi kendine . Hemen yatakhaneye gitmeliydi.
O da yerinden kalkıp hızlı adımlarla Gryffindor ortak salonun yolunu tuttu..