Aile İçi Sorun

Öncesi Sihirli Yaratıklar:Kütüphane

Adımlarını yavaş yavaş hızlandırırken karşısına çıkan Peeves onu gerçekten şaşırtmıştı.Peeves'la yaşadığı o hatırlanamayacak anıdan sonra Peeves korkmuş bir halde oradan uzaklaştı.Bir yandan arkasına bakıyor,diğer yandan elindeki su balonlarını fırlatacak bir kişi arıyordu.Peeves'ı görür görmez adımlarında herhangi bir değişiklik olmamıştı.Sol ayağı sağ ayağını izlerken birbirlerine değmemek için ellerinden geleni yapıyorlardı.Ayakları onu düzensiz bir şekilde atan kalp atışlarının gümbürtüsü eşliğinde baykuşhaneye sürükledi.Kendisine gelen bir mektup var mı diye kontrol etmek istiyordu.Yeni gelen ve üzerinde siyah-beyaz çizgileri bulunan,Sfen adındaki baykuşundan bir haber var mıdır diye meraklanıyordu.Ya da herhangi bir hogwarts baykuşundan.Baykuşhaneye giden uzun ve taş merdivenleri gözleri etrafa bakarak çıkıyordu.Çünkü buraya ilk defa gelmişti.Küçük ve hafif tahta kapıyı açarak yavaş adımlarla içeri girdi.İçeride Keiran'ı gördü.Bir kızla konuşuyor olmalıydı.Hufflepuff'lı bir kız ile.Onları rahatsız etmemek amacıyla Kerian'ı tanımıyormuş gibi yaparak yanından geçti.Kulenin en üst tarafına çıktı.Baykuşu ortalıkta yoktu.Onu meraklı gözlerle araması yarım saat sürmüştü.Sonunda küçük ve alçak pencereden içeri süzülür bir şekilde daldı.Arkasından gelen rüzgar pelerinini biraz olsun dalgalandırmıştı.Johnny'nin omzuna bindi.Hafif bir şekilde omzu çöken Johnny yarım yamalak mühürlenmiş mektubu baykuşunun keskin pençelerinin arasından aldı.Mührünü söküp hemen sarı parşömene yazılmış mektubu okumaya başladı.Kısa bir mektuptu.Ama okunmaya değerdi.

Sevgili Johnny,

Ben annen Maira.Uzun zamandır görüşemiyoruz.Hogwarts'ın kapanmasına umarım az bir zaman kalmıştır.Çünkü seni gerçekten özledim.Derslerin umarım zevklidir ve canın sıkılmıyordur.Abin Ryan ise,bildiğin gibi işte.Boş işlerle uğraşıyor.Mektubu yazmamın sebebi ise baban Normand hakkında yazılan yalan haberlerin seni üzmüş olacağını düşünmek.Yalan olmadığını düşünmek bile istemiyorum.Çünkü gerçekten yalan.Sana sadece bunu bildirmek istedim.En kısa zamanda görüşmek dileğiyle...

Maira C. Delacour

Bunları duymak içini büyük ölçüde rahatlatmıştı.Çünkü içinden ufak bir şüphe vardı.Bu şüpheyi bastıramıyordu.Yanında getirdiği sararmış parşömenine orada bulunan herhangi bir tüy kalem ile cevap yolladı.

Evet yalan olduğunu biliyordum.Ama içimde çok az bile olsa bir şüphe vardı.Bu şüpheler ortadan kalktığı için gerçekten çok mutluyum

Johnny Delacour

Baykuşunun keskin pençelerine mühürlemeden mektubu yerleştirdi.Delacour ailesinde mektuplaşmalar çok resmi bir biçimde yapılırdı.Ama aile ortamı genelde öyle sıcak olurdu ki...Taş merdivenlerin başladığı noktaya oturup babasını-her zamanki gibi-düşünmeye başladı.

Avril, kardeşine sürpriz yapmak için, aylar öncesinden bir kitap sipariş etmişti.Johnny'in sihirli yaratıkları çok ama çok sevdiğini biliyordu.Sipariş ettiği kitap, bu gün gelmişti işte.Şimdi de elinde '' SİHİRLİ YARATIKLARIN BAKIMI REHBERİ'' yazılı büyük, ağır kitapla onu arıyordu..Yarım saatte iki kez okulu dolaşıp onu aramıştı.Ama yoktu , nerede bu çocuk! Ortak salonda herkesin gözü önünde vermek istemiyordu..
Bakmadığı bir baykuşhane kalmıştı.Bekçi kulübesinden sonra, adımlarını baykuşhaneye çevirmişti.Hızlı hızlı yürüdüğü için soluk soluğaydı, epey de yorulmuştu.Üstelik, artık kitap olduğundan da ağır geliyordu.

Baykuşhanenin kapısını açar açmaz, Johnny'in orada olduğunu gördü.Kendi kendie gülümsedi
-''Johnny, sonunda buldum seni '' dedi ona yaklaşarak.Gülen mavi gözleri kardeşinikine değiyordu sanki.Kitabı ona uzattı.
-''Bak, bu kitabı senin için getittirdim.Düşündüm de, o gün Evayla olanlar yüzünden seni kırdım.''

Annesinin ona gönderdiği mektup onu şok etmişti. Benim annem bir yalancı olmalı.Anlayamıyorum.Bu bir gerçek.Bunu biliyorum.Nasıl böyle aşağılık bire mektup gönderir? Annesinin ardı ardında birbirini takip eden ve herkesin anlayabileceği yalan mektubu üzerine kapı sert bir şekilde açıldı.İçeriye elinde ağır bir kitapla giren ablasıydı.Elindeki kitaba merakla bakıyordu. Neydi bu kitap? Parlayan gözlerle ablasına göz kırparak taş merdivenlerin en başına oturdu.Ablası ona kitabı uzatınca şaşkınlıkla kitabı alarak inceledi. Sihirli Yaratıklar.Evet,evet...Aradığım kitap bu.

"Çok teşekkürler.Bende böyle bir kitabı nereden bulacağımı merak ediyordum."Ona bir kitap hediye den ablasının yanağına sıcacık bir öpücük kondurdu ve kitabı incelemeye başladı.İncelemesi için elindeki dırdırcıyı yere koydu.O anda ablası Avril açık olan ve babasıyla ilgili haber olan sayfayı gördü.Sayfaya bakakaldı.Çünkü babalarının resimleri vardı."İşte böyle oldu." dermişçesine ablasına baktı.Kalbinin atışları düzensiz bir hal almıştı.Sanki duracak gibiydi.Çok yavaş atıyordu.Babası aklına geldikçe sürekli böyle oluyordu.

"Al haberi oku ve öğren." Sararmış yapraklarıyla birlikte elindeki dırdırcıyı ablasına bir hışımla verdi.Haberi okur okumaz gözleri faltaşı gibi açılmıştı.Ardından annesinin Johnny'e verdiği mektubu okuttu ablasına.Bu mektupla biraz daha rahatlamış gibi gözüken Avril'in dudakları oynayacakken Johnny onun laflarını yarıda bıraktı. "Yalan olduğunu sanıyorsun değil mi? Hayır yalan değil.Hatırlasana." Bir yandan hala ablasının gözlerinin içine bakıyordu. Yıllar önce buna benzer bir olay olmuştu.Babamız büyü gücünü reddettikten çok sonra... İçinden reddetmediği günleri görmek geldi. "Küçük bir çocuğa saldırmıştı.Benim yaşlarımda.Kafanı zorla ve hatırla.Ama çocuk korkudan babamızın suçsuz olduğunu söylemişti.Kendinin yaptığını söylemişti." O günleri yad ederek bir oh çekti ve taş basamaklardan kalktı.

Çok teşekkürler.Bende böyle bir kitabı nereden bulacağımı merak ediyordum."
Avril'in yeni fark ettiği, dırdırcıyı yere koyan Johnny, onun haberi görmesine neden olmuştu.İlk an şaşkınlıkla kaldı.Johnny ise, bir hışım dergiyi onun eline sıkıştırmıştı
#BÜYÜK ŞOK#
~Geçtiğimiz yıllarda dırdırcıda yayımlanan bir habere göre Normand Delacour büyü gücünü reddetmişti.Bu ailesi tarafından büyük bir şokla karşılanmıştı.Şimdi ise büyü gücünü reddetmiş bir adamın nasıl büyü yaptığını göreceğiz.Bize bir okuyucumuz anlattı.Normand Delacour savunmasız bir büyücüye işkence etmiş.Evlerinin yakınında ki boş klübede yaşanmış bu olay.Büyücü aynen şöyle diyor:"Gerçekten çok acıydı.Neye uğradığımı şaşırdım.O adam beni yıkık dökük klübeye çekti.Ardından bana Crucio ile işkence etmeye başladı."Bunları büyük bir korkuyla anlatan kişi gerçekten korkmuş gibiydi.Tabiiki bu olay tam olarak önümüzdeki hafta açıklanacak.~
Ardından da, bir an konuşmasına bile izin vermeden, Annesinin yolladığı mektubu:

Sevgili Johnny,

Ben annen Maira.Uzun zamandır görüşemiyoruz.Hogwarts'ın kapanmasına umarım az bir zaman kalmıştır.Çünkü seni gerçekten özledim.Derslerin umarım zevklidir ve canın sıkılmıyordur.Abin Ryan ise,bildiğin gibi işte.Boş işlerle uğraşıyor.Mektubu yazmamın sebebi ise baban Normand hakkında yazılan yalan haberlerin seni üzmüş olacağını düşünmek.Yalan olmadığını düşünmek bile istemiyorum.Çünkü gerçekten yalan.Sana sadece bunu bildirmek istedim.En kısa zamanda görüşmek dileğiyle...

Maira C. Delacour

Demek yalandı, işte rahatlamıştı.Johnny'e ''Eee tamam yalanmış'' dercesine bir bakış fırlattı.Ama Johnny:

"Yalan olduğunu sanıyorsun değil mi? Hayır yalan değil.Hatırlasana Yıllar önce buna benzer bir olay olmuştu.Babamız büyü gücünü reddettikten çok sonra... "Küçük bir çocuğa saldırmıştı.Benim yaşlarımda.Kafanı zorla ve hatırla.Ama çocuk korkudan babamızın suçsuz olduğunu söylemişti.Kendinin yaptığını söylemişti."

Mektup hala elinde, Johnny'in gözlerinin içine bakarak rahat bir tavırla:
-''Ah evet, o küçük gerçekten suçluydu.Küçük bir sapıktı o Johnny, anlıyorsundur umarım.Kızları durmadan elleyen, küçük bir böcekti.Ve bence iyide oldu.Her ne kadar reddetmiş olsada, insan bazen engel olamıyor demekki''
Johnny, inatçı bakışlarla bakıyordu hala.Avril, aslında bunun yalan bir haber olmasını umuyordu, gerçek olması kanını dolduruyordu.Ancak, şimdi biraz ablalık yapmalıydı.Anlayışlı bir tavırla elini Johnny'in omzuna koydu ve onu az önce kalktığı taş basamaklara otutturdu:
-''Bak tatlım, dırdırcı paçavradır ve sürekli ahber peşinde koşup yalan olsun olmasın umursamadan çıkartır bunu.Hem belki o adam bir ölüm yiyendi, ailemize zarar vermek istiyordu.Bir de bu olasılıkları aklına getir.Ne olur tatlım, böyle yapma..''

Aslında kendiside, bu haberde doğruluk payı olmasından şüphelenmiyor değildi.Babasına güvenirdi, ama belki bir imperius laneti felan..

''Bak tatlım, dırdırcı paçavradır ve sürekli ahber peşinde koşup yalan olsun olmasın umursamadan çıkartır bunu.Hem belki o adam bir ölüm yiyendi, ailemize zarar vermek istiyordu.Bir de bu olasılıkları aklına getir.Ne olur tatlım, böyle yapma..'' Gözleri alev fışkırtarak hala ablasına bakakalmıştı.Onu sakinleştirmesi olağan dışı bir şeydi. Evet ölüm yiyen olabilir.Ama nasıl,nasıl? Kafasını kurcalayan düşüncelerden dolayı kendisini hiçbir şeye veremiyordu.Ne derslerine,ne de başka herhangi bir şeye. Ah baba,nasıl yaparsın? Babasına öyle bir kinle dolmuştu ki ondan nefret eder duruma gelmişti.Onu düşünmemek için elinden geleni yapmaya çalışıyordu.Ama ne zaman bir dırdırcı görse içindeki kin canlanıveriyordu.Birde bu kini ablasının yatıştırması...

"Evet haklı olabilirsin ama ben yine de şüpheliyim.Ya yapmışsa.O zaman yaptı.Ya bir daha yapmışsa." Söylerken aynı anda uzamış saçlarını gözlerinin önünden çekti ve ellerini ovuşturmaya başladı.Bir yandan çıtlatıyor diğer yandan ise ovuşturuyordu.Bu davranışları sadece sinirinden olmalıydı.Bir an önce okulun kapanmasını istiyordu.Annesinin ve babasının yanına gitmek istiyordu.Onlara hesap sormak istiyordu. Hogwarts'ın bir an önce kapanması lazım. Derslerine konsantre olamamasının sebebi sadece buydu.Ailesinden hesap sormak.

"Böyle bir şey yapmış olma ihtimalini düşünmek bile istemiyorum ama ya yapmışsa." Ablası onu yatıştırırmışçasına omzunu okşuyordu.Bir taraftan içten içe kendini yiyor,diğer taraftan yalandan sakin gözlerle Johnny'e bakıyordu.Johnny taş basamaklara oturtturulduktan sonra tekrar ayağı kalkarak bir sağa ve bir sola hareket etmeye başladı.

"Evet haklı olabilirsin ama ben yine de şüpheliyim.Ya yapmışsa.O zaman yaptı.Ya bir daha yapmışsa."
"Böyle bir şey yapmış olma ihtimalini düşünmek bile istemiyorum ama ya yapmışsa."
Avril, işte bunun hakkında şüpheleniyordu.Johnny bir sağa, bir sola hareket etmeye başlamıştı.Birden aklına, güzel bir fikir geldi..Ama, kesinlikle yakalanmamaları gerekti:
-''Johnny, bunu neden gidip kendisine sormuyoruz?'' geçen sene evden gelirken aşırdığı bir kavanoz uçuç tozu gelmişti aklına.Niye olmasındı? Başarabilirlerdi belki de
-''Ne dersin Johnny? Geçen sene aşırdığım uçuç tozunu kullanmanın vakti değilmi?''

"Geçen sene aşırdığım uçuç tozunun vakti değil mi?" Şoka uğramış ve şaşırmış gözler ile birlikte evet anlamına gelen bakışlarla ablasına baktı.Ne kadar da uyanık bir ablam varmış. Ablasına bakarken bir anda bütün siniri ortadan kalktı.Sinirin yerini sevinç aldı.Yerinden hareketle ablasına doğru yöneldi.Sevinç nidaları ile az önceki gibi yanağına bir öpücük daha kondurdu.Bütün dişerini göstererek ona gülümsedi.Ardından kocaman bir gülücük ile merakla ona baktı.

"Peki nerde bu uçuç tozu?" Uçuç tozu olsa bile nasıl gideceklerdi.Bütün şömineler denetleniyordu.Nerden gidebilirlerdi? Johnny aklını çalıştır.Hadi... Kafasında herhangi bir düşünce doğmamıştı.Sadece düşünüyordu.Okulda bir şömine denetlenmiyordu.Ama hangisiydi.Bunu ablası ondan daha da iyi bilirdi.

"Gitmek istesek bile çoğu şömine denetleniyor.Bildiğim kadarıyla sadece bir tanesi denetlenmiyor.Ama o hangisiydi?"Hala meraklı gözlerle ablasına bakarak bir iç geçirdi ve saçlarını düzenleyerek gelen baykuşuna bakakaldı.Pençelernde herhangi bir mektup yoktu.Sadece boş pençelerle geriye dönmüştü.Mektubu ulaştırdığını bildiren bir ifade ile gagasıyla Johnny'nin açık tenine vurdu ve yüksek bir yere konup beklemeye başladı.

Avril, yanağına konduraln bu öpücüğe şaşırmıştı birden.Johnny:
"Peki nerde bu uçuç tozu?"
-''Bavulumda tatlım''
"Gitmek istesek bile çoğu şömine denetleniyor.Bildiğim kadarıyla sadece bir tanesi denetlenmiyor.Ama o hangisiydi?"
Avril,dudağını ısırarak şöyle bir düşündü, gerçekten denetleniyormuydu onlar yahu? Az önceki taştan basamaklardan birine şimdi kendisi oturuyordu:
-''B-Bence profesörlerinki denetlenmiyor.Galiba'' Aklına son günlerde Profesör Linda ile yaşadıkları gelmişti, hem ona uydurulacak yalanıda hazırdı.Madem bu işin sonunda doğruları öğrenmek vardı, öyleyse değerdi.Ellerini kavuşturarak ayağa kalktı:
-''Ama bunu tatilde yapsak en iyisi, çünkü yakalanabiliriz''

devamı: Normand Hakkındaki Gerçekler ve Yalanlar:Delacour Malikanesi

Bitmiş Rp.