Tanisma....

"Agh.. Bir örümcek.. Yavasca yanindan gec ve sakin ol.Panik yok.Sakin.Saaakiiiin..."

Örümcegin yanindan hizli ve "sakin" bir sekilde gectikten sonra, göl kenarina yönelmisti.Burasi cok doluydu.Her isi olmayan buraya geliyordu sanki.Oturacak agac dibi yoktu.Gölün kenarina otursa siriksiklam olacakti.Birkac dakika öylece yerinde durduktan sonra, yanindan gecen bir kizi yukariya dogru ilerlerken gördü.Neydi o yakasindaki arma? Gryffindor? Harika!!...Kizin pesine takildi.Kiz ya sessiz ya da macerali bir yere gidiyor olmaliydi.Lumina icin ikiside iyiydi.Gryffindorlu kiz sonunda agaclarin oldugu yerde durdu. Sag tarafa dogru yöneldi.Ama Lumina yerinde duruyordu.Bu yer büyüleyici bir güzellige sahipti.Agaclar harika görünüyorlardi.Uzunlardi ve... Fisildiyorlardi? Fisildayanlar agaclar miydi? Sonra gözü yere cakilmis ve egrilmis tabelaya bakti... Fisildayan agac korosu.

Agaclarin icinde ilerlerken bir yandan da agaclarin fisiltilarini dinliyor, ne dediklerini anlamaya calisiyordu.Yanindan gectigi agaclar bir anlik susuyor, o uzaklastiktan sonra tekrar fisildamaya basliyorlardi.Sonunda oldukca uzun bir agacin altinda durdu.Agac bak bak bitmiyordu.Kocaman bir gülümseme ile agacin altina cömeldi.Bagdas kurarak oturdu.Hala agaclarin sesini dinliyordu.O sirada arkadan bir ses duydu.Cabukca ayaga kakti ve asasini cikardi.Suan hicbir büyü bilmiyordu.Asasiyla ne yapacagini da. "Aman sallarim iste rastgele." diye düsünüyordu.Titrek bir sesle:

"K-kim var orada?"

diye sordu.Agacin arkasina dikkatlice bakarak.

Lydia önünde olan bütün yemekleri silip süpürdükten sonra öğle tenefüsünün geri kalanını şekerlemeyle geçirmenin güzel olacağını düşünmüştü..
Hava apaçıktı, güneş vuruyordu. *Harika* diye düşündü Lydia. Güzel bir ağacın altına oturup uzun bir süre dinlenebilirdi. Dersler onu bayağı yormuştu.
Hızla göl kenarına doğru ilerledi. Ordaki ağaçlar güzel oluyordu. Tabii daha yaklaşmadan ordaki gürültüyü farkettiği için aynı anda yolunu değiştirmek istedi. Ama şöyle güzel bir gölge yapabilecek bir ağaç nerde bulabilirdi ki başka?

*Şu gürültüden uzak olsunda.. *

Biraz ilerdeki bol ağaçlı bölgeye baktı bir anda. Etrafta kimse yok gibi görünüyordu, belki de ağaçlardan öyle görünüyordu.. Oraya yöneldi, ağaçların arasına daldı. Görünmeyen bir yerde bir sürü çocuk oturmuştu galiba, çünkü sürekli fısıldaşıyorlardı ya, Lydia'nın umrunda değildi.
Güzel bir ağacın altına uzandı, gözlerini yavaşça kapadı..

"Cııyyaaaak!"
Arkasından bir fısıltı geldiği gibi fırlamıştı yerinden. Neydi bu? Gerilim filmi mi? Etrafta ağaç dışında kimse görünmüyordu.. Derken..
"K-kim var orada?"
Lydia o tarafa doğru döndü. İlerdeki kız görünür gibi olunca rahatladı.
*Oh, normal bir büyücüymüş..*
Kıza doğru yaklaştı. Fısıldaşan yaratıklardan kurtulduğunu düşünüyordu. Kıza iyice yaklaştı..

"Ben Lydia...Bu fısıldaşan şey-

Kızın arkasındaki tabelayı görmüştü tabii sonunda.
*Rezil oldun Lydia!*

"Ehhe.. Yani yok birşey.. Ya sen kimsin?"

"Ben Lydia...Bu fısıldaşan şey-..."Ehhe.. Yani yok birşey.. Ya sen kimsin?"

Lumina kizi yemyesil gözleriyle röntgnlercesine süzdü.Iyi birine benziyordu.Peki hangi binadandi? Cüppesine gözü kaydi.Hufflepuff... Korku nedeniyle yüzünden silinen gülümseme tekrar yerine yerlesmisti.Sonra asasinin hala Lydia`ya dogrulltugunu fark etti. Gülümseyerek:

"Lumina... Lumina April White. Ailem disinda herkes Lumina der.Yada LuLu, Lu, Lumi."

diye cevapladi kizin sorusunu sonra:

"Sen de mi Hufflepuff`dasin yoksa sadece onlarin cüppesini mi giyiyorsun?"

diye sordu.Gözleri hala armasindaydi.Dogru görüp görmedigini kesinlestirmeye calisiyordu.Sonra yavasca yere oturdu.Üsümüyordu.Hic bir rüzgar belirtisi yoktu.Nefes alis verisleri ve agaclarin fisiltasi disinda hicbirsey duyulmuyordu.Agaclarin kokusunu icine cekti.Lydia`ya bir cok soru sormak istiyordu ama kimseyi sorular ile bogmak istemezdi.Sonunda sessizligi bozmaya karar verdi ve:

"Nerelisin Lydia?"

diye sordu merakli bir ifadeyle, önüne gelen kehküllerini üfleyerek yüzünden cekmeye calisirken.Kizin cok konustugunu düsünmesinden korkuyordu.

"Lumina... Lumina April White. Ailem disinda herkes Lumina der.Yada LuLu, Lu, Lumi."
Kızın bu tavırları onu güldürmüştü. Daha ağzını açamadan ikinci bir cümle geldi hemen. Ama alışıktı bu durumlara, bazen kendisi de böyle oluyordu.

"Sen de mi Hufflepuff`dasin yoksa sadece onlarin cüppesini mi giyiyorsun?"

Lydia bir an cübbesine bir de kıza baktı. Böyle yapanlar var mıydı? Hogwarts'ta daha kimseyi tanımadığını düşünürsek cübbeleri değiştirenlerin olup olmadığını bilmemesi normaldi tabii.. Ama sormadan da edememişti.
"Hayır ben gerçekten Hufflepuff'lıyım. Gerçekten böyle yapanlar var mı?"
Bunu sorarken gözlerini açmış şaşkınca kıza bakmıştı.
"Nerelisin Lydia?"
Fısıldayan ağaçlar sinirini bozmaya başlamıştı. Tam konuşacakken biri arkadan yandan önden her taraftan fısıltılar geliyordu. Kafasını salladı sağa sola. Dinlememeye çalıştı onları. Kıza baktı, pek takmış gibi görünmüyordu ağaçları.

"Ehmm.. İngilizim."

Sinir kat sayıları yavaş yavaş yükseliyordu. Acaba fısıldadıkları gibi anlayabiliyorlar mıydı? Şimdi bağırsa susun diye susarlar mıydı acaba?
*Onları duymuyorsun Lydia.. Duymuyorsun..*
Ağaçları düşünürken sessizlik olmuştu. Lydia bu sefer kendisine sinirlendi. Hızlıca..
"Sen?"

"Hayır ben gerçekten Hufflepuff'lıyım. Gerçekten böyle yapanlar var mı?"

LuLu kiza bakti.Burada böyle seylerin yapilip yapilmadigini bilmiyordu.Annesi Beuxbateau`da bazi yaramazlarin bunu yaptiklarini anlatmisti.

"Burada var mi bilmiyorum ama Beuxbateu`da var.Diyelim ki bir binadikler farkli cüppeleri giyerek sinif baskanlarina gidiyorlarmis ve parolayi unuttuklarini söylüyorlarmis.Sinif Baskani parolayi söyleyince baska binalarin da ortak salonlarina girebiliyorlarmis."

diye cevapladi kizin merakli bakislarini.Gülümsüyordu hala.Kiza bakarken daha yeni buraya geldigi evini düsünmeye basladi.Lumina kizin daha önce sordugu soruya cevap vermesiyle kendisine gelmisti.

"Ehmm.. İngilizim."

Kisa bir sessizlikten sonra.

"Sen?"

"Yari Fransiz, yari Ingiliz."

dedi Lumi neseyle.

"Burada var mi bilmiyorum ama Beuxbateu`da var.Diyelim ki bir binadikler farkli cüppeleri giyerek sinif baskanlarina gidiyorlarmis ve parolayi unuttuklarini söylüyorlarmis.Sinif Baskani parolayi söyleyince baska binalarin da ortak salonlarina girebiliyorlarmis."

Lydia böyle birşeyin Hogwarts'ta olursa ne büyük bir felaket olabileceğini düşündü bir an. Slytherin'lilerin Gryffindor Binası'na girmesini.. Ne büyük kavga çıkardı ama!

"Vaoov.. Çok zekice. Ama bir o kadar da gıcık birşey. Resmen sahtekarlık! Haksızlık!"

Dedi protesto edercesine. Ama Lulu'ya protesto etmenin hiçbir işe yaramayacağını biliyordu o yüzden düşüncelerini içinde tutmaya karar verdi. Bu sırada Lulu zaten yeni konuya geçmişti..

"Yari Fransiz, yari Ingiliz."

Lydia kıza şöyle bir baktı. Yarı Fransız olduğu hiç belli değildi. Ama ne önemi vardı ki!
Etrafına baktı bir an, kaç dakikadır ayaktaydı acaba? Yorulmuştu. Dolu midesi zaten onun hareketlerini kısıtlamıştı bile. En azından güneşte değillerdi ama rüzgarın yarattığı sıcak rüzgar da yüzüne vuruyordu. En geniş ağacı seçti gözleriyle ve o ağacı işaret ederek..

"Oturalım mı?"

Nicole fısıldayan ağaç korosundasunda salık salık gezinirken gözlerinin aniden sağa kaymasıyla ileride duran iki kızı farketti.Bir süre uzaktan sinsice neler yaptıklarını izledikten sonra yanlarına gidip konuşmanın yanısıra cübbelerindeki armanın hangi binaya ait olduğuna bakmak istemişti.Belki Slytherin'liydiler,bir Huffle puff'luyla konuşmak tuaf olurdu.

Çalıların arkasına saklana saklana kızlara gözükmeden cübbelerindeki armayı görmeye çalışıyordu.İyice yaklaşmıştı,mırıldana mırıldana okumaya çalışıyordu armadaki yazıyı.

^^Hu..Huff...Huffle puff!!^^dedi heyecanla.Tam mutlu olmuştu ki iki kızın ona baktığını görünce utanmıştı gerçekten.Pembe benzinin git gide kızardığını içindeki sıcaklıkla hissetmeye başlamıştı.Armasındaki resmi ünvan gibi göstere göstere yanlarına yaklaştı.Soğuk davranmamaya çalışıyordu,davranmazdı da zaten.Suratındaki muzip gülümsemeyle gözündeki aralanış birleşince daha şirin gözüküyordu Nicole.

^^Merhaba!Err...Umarım rahatsız etmiyorumdur.Ben...ben Nicole Ashley Dumbledore,Huff'tan^^dedi.Konuşmayı hiç beceremezdi zaten,kendisini bildiğinden beri hep böyleydi.Eline yüzüne bulaştırırdı tüm işleri,tanışmakta da iyi değildi ki lafı ağzında geveledi.Göz kapaklarının ani kapanışını durdurmak içi kassada kendisini sinirli gözükmüyordu.

Kızların Huffle puff'tan olmaları onu biraz olsun rahatlatsada,içinde gezinen kurdun dışarıa çıkması zor olacak gibiydi.Soğuk bakışlar fırlatan Vanessa'ya benzemelerinden korkuyor ve bazen de bu korkusunu kızlara belli ediyordu.Hafif bir mırıldanmayla

^^Tamam,tamam...Sakin olmam gerek.Offf,yine pot kırıyorum^^dedi.Bir yandan da derin derin nefes alıp yavaşça veriyordu.Dikkat çekmemeye çalışsada pot kırdığı için yeterince topluyordu bakışları üzerine.Doğanın haykırışını duymuyormuydu yoksa?Sessiz geliyordu artık herşey,unutulan bir müzik gibi bestesini arıyordu.

Out:Ortamı basar gibi oldu ama eğer istemezseniz silebilirim...

Lydia 'oturalım mı?' dedikten sonra Lulu tam cevap verecekten ilerden bir ses gelmişti. Lydia ilk önce onun da bir ağaç fısıltısı olduğunu sanmıştı ama ilerde biri daha vardı. Sarı arma.. Hufflepuff'tandı galiba...

Lydia daha fazla dayanamayıp ağacın oraya çökerken kız iyice belirginleşmişti.

"Merhaba!Err...Umarım rahatsız etmiyorumdur.Ben...ben Nicole Ashley Dumbledore,Huff'tan"

Lydia kızın gülümsemesine aynen cevap verdi. Çok tatlı bir kıza benziyordu. Ayrıca bir günde tesadüfen iki Huff'lı biriyle tanışması da onu mutlu etmişti.

"Selam! Ben Lydia.. Lydia McGrager.. Otursana?"

Dedikten sonra kıza yeniden baktı. Kaçıncı sınıftı acaba? Gözleriyle taradı ama yaş anlama konusunda hiç de iyi değildi. Dahası sıcak beynini sulandırmıştı. Ama en azından artık bir yere oturabilmişti sonunda. Her ne kadar kalktığında çimlere oturduğu için kendine lanet edecek olsa da hiçbirşey onun rahatlığını engelleyemezdi.

"Kaçıncı sınıfsın?"

RP OUT: No problem xD Kalabalık iyidir

^^Selam! Ben Lydia.. Lydia McGrager.. Otursana^^diyen bir sesle irkildi Nicole.Hafif bir kendine gelememezlik sonucunda kıza elini uzatmakta karamsarlık yaşamadan rahatlıkla samimileşti.Armalarını süze süze kontrol ediyordu,ve de cübbelerinin renklerindeki farklara.Başka şeylerle ilgilenmeye odaklanmış bir hali vardı,utanmasındandı belkide.

Sakince oturduktan sonra aralanan gözlerini hemen büyüttü.Seslere aldırış etmiyordu ve kızları takip ediyordu.1.sınıf olduklarından adı gibi emindi,geçen dönem yoktular çünkü.Olsalardı kesinlikle tanışırlardı zaten.Lydia merakla Nicole'e

^^Kaçıncı sınıfsın?^^dedi.Nicole gözlerinin aniden kızın üstünden alarak gökyüzüne gösterdi.Burnundan rahat bir nefes vererek

^^2, 2.sınıfım^^dedi.Kısa cevaplardan hoşlanmazdı ama nedense hayatı artık kısa cevaplarla yetiniyordu.Geriye attığı saçının bir top telini alıp eliyle döndürmeye başladı.Gözleri kayan bir yıldız gibi hep bir yeri odaklamıyordu.Dağınık ve özgürdü...

^^Siz,1.sınıfsının sanırım?^^dedi.Her ne kadar emin olsa da demin ki kısa cümlesinin üzerine eklemek istediklerini çoğaltmaya çalışmanın çabası içerisindeydi.Tiz sesiyle inceldikçe inceliyor ve daha masum çıkıyordu.

Molly canı sıkkın iken Hogwarts'ın bahçesinde dolanmaya bayılırdı.Hep göl kenarına gittiği için bu seferde
Fısıldayan ağaç korusu tarafına gitmeye karar verdi.Oraya vardığında Nicole'u gördü ve hemen koşa koşa yanına gitti,

"Merhaba Nicole , nasılsın görüşmeyeli?"

diye sordu gülen bir yüzle.Yanındakileri fark edip onlara baktı ve onlara da sıcak bir gülümseme belirtti.

^^Merhaba Nicole , nasılsın görüşmeyeli?^^diyen dokunaklı ve şirin bir sesin onu çağarışıyla kafasını yeni gelen Molly'e çevirdi.Suratındaki gülümsemeyle tazelenmişti Nicole adeta.O da onun gibi gülümsemeye çalışıp

^^Merhaba Molly.Ben iyiyim,sen de iyi gözüküyorsun...Arkadaşlar bu Molly,Gryffindor 1.sınıf öğrencisi.^^dedi kızlara dönerek.Sonra gözlerinin yavaşça Molly'e çevirerek uzun uzun gülümsedi.

"Merhaba Molly.Ben iyiyim,sen de iyi gözüküyorsun...Arkadaşlar bu Molly,Gryffindor 1.sınıf öğrencisi"

dedi Nicole yanındakilere.Molly bunu üzerine onlara ,

"Evet benim adım Molly memnun oldum"

diye tekrarlama gereği duydu.Sonra Nicole'e baktı ve,

"Evet canım eskisinden daha iyiyim.."

dedi gülümseyerek..Sol tarafına doğru esen hafif rüzgar siyah saçlarını dalgalandırıyordu.Bu da Molly'e ayrı bir hava katmaktaydı..

"Merhaba!Err...Umarım rahatsız etmiyorumdur.Ben...ben Nicole Ashley Dumbledore,Huff'tan"

Lumina birden ortaya cikan kiza bakti.Armasini ariyordu.Hufflepuff.Hah. Yine binasindan biri gelmisti iste.Lumina siritarak:

Ben de Lumina.Kisaca Lu, LuLu veya Lumi."

dedi.Ne kadar fazla kisaltmasi vardi.Lydia`ya bakti o da kendini tanitiyordu.

"Selam! Ben Lydia.. Lydia McGrager.. Otursana?"

Lumi hiddtele basini salladi.Kendisi de daha oturmamamisti.Hep birlikte oturduktan sonra Lumina onun kacici sinita oldugunu sormak istemisti ama Lydia daha önce davranmisti:

"Kaçıncı sınıfsın"

Lumina kikirdadi.Soruyu komik buldugundan degildi bu.Sadece ayni soruyu da kendisinin sormak istemesini komik bulmustu.Merakla adinin Nicole oldugunu idda eden kiza bakti.

"2, 2.sınıfım.Siz,1.sınıfsının sanırım?"

Neden kiz bu kadar heyecanliydi? Hepsi de normal insanlardi.Acaba bir Hufflepuff`li ile karsilasmak nadir bir olay miydi? Kizin sorusunu cevaplamadigini fark edince, basini sallayark:

"Evet.1.siniftayiz."

dedi.O sirada yanlarina bir kiz daha geliyordu.Armasi kirmiziydi.Gryffindor? Ah evet... Cesur bir Gryffindor.Gözlerini devirip Lydia`ya bakti.Onun da bakislari onlara dogru gelen kiza dogrulmustu.Lumina`nin yüzünde hicbir gelisme yoktu.Kiz:

"Merhaba Nicole , nasılsın görüşmeyeli?"

Ah.Demek tanisiyorlardi.Nicole`e gözlerini cevirdi Lu...

"Merhaba Molly.Ben iyiyim,sen de iyi gözüküyorsun...Arkadaşlar bu Molly,Gryffindor 1.sınıf öğrencisi"

"Evet benim adım Molly memnun oldum.Evet canım eskisinden daha iyiyim.."

Lumina onlari dinlemiyordu bile.Keci kulaklariyla oynuyordu.Herkes kendi halindeydi.Lydia sessizdi.LuLu ona hafifce gülümsedi.Uzaklara dalmisti.Sonra agacin dibinde birseyin parladigini gördü.Parlayan hersey onun dikkatini cekerdi.Simdi de o herneyse bunu basarmisti.Bilincsizce ayaga kakti.Parlayan seye dogru yürümeye basladi ve onu yerden kaldirdi.Bu bir kolyeydi.Ucunde bir yüzük vardi.Yüzügün etrafinda bir sey yaziyordu.Yüzügün ortasina da minik bir parsömen yapistirilmisti.Geri döndü ve ayni yerine oturdu.Ona bakan merakli bakislara aldirmiyordu.Parsömeni yüzükten cekti.Yüzük kapinin ziline basmis gibi bir ses cikarmisti.Lumina parsömenbi acti ve icinde yazilanlari kendisi icin okudu "Bu yüzügü bulan artik onun sahibidir.Cünkü bu yüzük lanetlidir." Ne demekti bu? Sesli okumaya karar vermisti simdi.

"Bu yüzügü bulan onun sahibidir.Cünkü bu yüzük lanetlidir."

Sesli okur okumaz kolyeye bagli olan yüzük havalanmaya baslamisti.Lumina bos gözlerle ona bakiyordu.Kolye boynuna gecer gecmez eline yüzügü aldi."Lanetli." yaziyordu yüzügün üstünde.

"Lanetli.Üzerinde lanetli yaziyor."

dedi Lumina tedirgin bir sesle.Neler oluyordu.Bir bu eksikti zaten.Bir lanetli olmadigi eksikti.Yüzügü incelerken, minik bir kiliti fark etti.Birinin acmaya zorladigi belliydi.

"Burada kücük bir kilit var.Benden önceki sahibi acmaya calismis.Bu cok belli."

dedi, etrafindaki kizlara.

RP OUT: Böyle merhaba nasilsin konusmalari sikici olmaya basladi.O yüzden o kolyeyi buldum xD

"Lanetli.Üzerinde lanetli yaziyor."

dedi Lumina diye bir kız..Molly içinden 'vay canına' diye geçirdi.Acaba yeni bir macere mı başlıyordu onlar için?

"Burada kücük bir kilit var.Benden önceki sahibi acmaya calismis.Bu cok belli."

dedi Lumina.Molly bunun üzerine elindeki kolyenin kilidine doğru eğildi.Ve gözlerini oraya dikerek inceledi..Ardından başını kaldırdı ve,

"Vayy canına..Acaba kimin kolyesi ve nerden geldi?"

diyerek etrafına bakındı..

"Vayy canına..Acaba kimin kolyesi ve nerden geldi?"

"Bunlar sanirim su lanet yüzügün icinde yaziyor."

diye cevapladi Lumi düz bir ses tonuyla. "Bir tek lanetli olmadigim kalmisti." diye mirildaniyordu bir yandanda.Sonra asasini cikardi LuLu.Cistem Aperio`yu deneyecekti.Asasini dogrulltu ve:

"Cistem Aperio."

dedi oldukca net bir sesle.Kilit citirdadi ama acilmadi.Lu tekrar denedi.Kilit citirdiyordu ama acilmiyordu.Baska hangi büyü acmaya yarardi.Lnatli bir varlik oldugu icin pek bilinmeyen bir büyü ile acmayi düsünmüstü.Ama olmamisti.Bir parola mi lazimdi.Sonra kafasinda bir simsek cakti.Alahomora kilit aciyodu.Cistem Aperio degil.Cistem Aperio`yu kutu ve bu gibi seylerde kullanailirdi bir cadi ama Alahomara dogru büyü olmaliydi.Bogazini temizleyip:

"Alahomora."

dedi.Sesi netti.Kilitten ses yoktu.Yüzünü burusturup kilidi zorladi.Olmamisti.Sonra kizlara dönüp:

"Sanirim bir sifresi var. Yada baska bir büyü gerekli."

dedi bikmis bir sesle.Kolyeyi boynundan cikarmayi denedi.Cikmiyordu.Gercekten lanetlenmis miydi? Peki bu nasil bir lanetti? Etrafindaki kizlara yarim yamalak bir gülümseme hediye ettikten sonra yine kilide dikti bakislarini.Parolanin ne olabilecegini düsünüyordu.

Lydia yeni gelen kıza henüz gülümseyip selam vermişti ki Lulu'nun sesi gelmişti arkadan.

"Bu yüzügü bulan onun sahibidir.Cünkü bu yüzük lanetlidir."

Lydia kıza doğru döndü ve kızın bulduğu şeye baktı korkuyla. Lanetli kelimesi nedense onu çok etkilerdi. Yavaşça kolyenin kızın boynuna geçmesini izledi. İçinden sinirle birşeyler söylendi. Kız lanetli mi olmuştu şimdi? Hadi ama imkanı yoktu.

"....Alahomora."

Lydia kıza şaşkınlıkla baktı. Birinci sınıftayken bu büyüleri yapabiliyor muydu? Açıkçası Lydia'nın dersleri hiç de iç açıcı olmadığından kıza hayran kalmıştı bir an. Ama şu anda önemli olan o değildi galiba.

*Lanetli, lanetli, lanetli, lanetli, lanetli!!*

Lydia kafasını salladı sağa-sola. N'olcaktı şimdi? Lydia öyle ölüm kalım meselelerine karışacak bir kız değildi. Korkan gözlerle söylendi.

"Bence hemen bir profesöre falan söylemeleyiz tabii o zamana kadar sen ölmessen, parçalanmassan, etraf kana boğulmazsa ya da ruhuna başka biri geçmezse, herhangi başka bir hayvana dönüşmessen veya hala iblisle işbirliği yapmamışsan."

Lydia'nın aklına daha binbir türlü kötülük geliyordu ama bunlar aralarında söylenebilecek derecede olanlardı.

"Kızlar, çıkartalım şunu korkuyoruum!"

Hızla Lulu'nun yanına gitti kolyeyi çekiştirmeye başladı. Neden çıkmıyordu acaba?

"Belki üstünde büyücü yapıştırıcısı falan vardır diye çıkmıyordur? Hmm.. o yüzüğü kırmayı denesek?"

Deyip bu sefer yüzüğü aldığı gibi ayağıyla üstüne bastı ama yararı yoktu. Telaşla diğer kızlara baktı. Niye bu çok doğalmış gibi hiçbirşey yapmıyorlardı. Bu Lulu'nun hayatına mal olabilirdi.

"Niye öyle durduğunuzu sorabilir miyim?"

Kızlar Lulu'nun bulduğu lanetli yüzüğü kollarken Nicole farkında olmadan dalıp gitmişti.Dersler ve bu tempolu hayat yormuştu onu,pili bitmiş bir robottan farkı yoktu.Gözleri hafif aralı bakınıyor ve kızların söylediklerini her ne kadar anlamaya çalılşsa da aklında toparlayamıyordu.

^^ Niye öyle durduğunuzu sorabilir miyim?^^diyen Lydsa'nın sesiyle irkildi bir anda.Korkusunu atlattıktan sonra Lulu'nun elindeki lanetli yüzüğü almak üzere elini uzattı.

^^Alabilirmiyim?^^dedi mırıldanarak.Lulu'nun olumlu bakışları sonucunda yüzüğü yavaşça eline aldı ve okşamaya başladı.Üzerindeki farklı taşlar göz kamaştırıcıydı,kendisini bu güzel yüzüğe kaptırıp gitmeyi istermişcesine bakmıyordu ama yüzük etkisi altına alır gibi gözlerini diktirmişti kendisine.

^^B-bu harika gerçekten,ama lanetli olup olmadığından emin değiliz daha...^^dedi.Sonra yüzüğü elinin içerisinde ovuştuturarak yüzüğe tekrar baktı,rengi kızarmıştı.Heyecanla kızlara gösterdi.

^^Bakın,bakın rengi değişti.Ne demek oluyor bu^^dedi.Aklından sadece bu yüzüğün kime ait olduğu sorusu yotku tabii,ama yine de tek aklına takılan buydu.Lulu'nun şaşkın bakışlarını izlerken yüzüğün tekrar eski rengine döndüğünü farketti.Bu sefer daha da heyecanlanmıştı,biraz da korkmuştu.Yapacağı şeyin en olduğunu tam bilmiyordu,ne yapabilirlerdi?

"Bence hemen bir profesöre falan söylemeleyiz tabii o zamana kadar sen ölmessen, parçalanmassan, etraf kana boğulmazsa ya da ruhuna başka biri geçmezse, herhangi başka bir hayvana dönüşmessen veya hala iblisle işbirliği yapmamışsan."

LuLu Lydia`ya pek fazla seyleri ifade eden bir bakis attiktan sonra:

"Sacmalama Ly... Eger bu harika seyi bir profesöre gösterirsek bizden alabilir ve daha da kötüsü okuldan atilabilirm. Karanlik Traf ile iliskim oldugu sanilabilir."

dedi.Karanlik Trafarla iliskiside olmak aslinda hic de fena bir fikir degildi.

"Kızlar, çıkartalım şunu korkuyoruum."

Lydia`nin öylece yanina gelmesi onu korkutmustu.Simdi ise kiz kolyeyi cekistiriyordu.Kolyeyi her cekisinde Lumina sarsiliyordu.O tarafa bu tarafa egiliyordu.Sonunda Lydia`nin korkudan titreyen ellerinden kurtulunca derin bir nefes aldi.Kendisini suan bir cizgi film kahramani gibi hissediyordu.

"Belki üstünde büyücü yapıştırıcısı falan vardır diye çıkmıyordur? Hmm.. o yüzüğü kırmayı denesek?"

Lydia`nin elinden kaptigi yüzüye bakiyordu Lu simdi.Kiz yüzügün üstüne bastikca topraga gömülüyordu ve her basista Lumina elinde hafif bir aci hissediyordu.Bunu ama belli etmiyordu.Zaten hissettikleri o istemedikce yüzüne yansimazdi.

"Niye öyle durduğunuzu sorabilir miyim?"

Lumina`nin yüzünde yüzügü buldugundan beri kaybettig gülümsemesi tekrar belirmisti.Ly endiseleniyordu.Bu cok belliydi.Ama neden endiseleniyordu.Kendisi icin mi? Yosa LuLu icin mi? Nicole`ün sesiyle irkildi Lumina.

"Alabilirmiyim?"

Lumina Nicole`e olumlu bakislarini cevirmisti.Kiz elinden yüzügü yavasca aldi.Nicole yüzüge hayran hayran bakiyordu.Ya da LuLu`ya öyle geliyordu.

"B-bu harika gerçekten,ama lanetli olup olmadığından emin değiliz daha."

Evet onlar emin degildi ama Lumina emindi.Kesinlikle lanetlenmisti LuLu.Yoksa Lydia`nin her yüzügü cigneyisinde kendi elinde aci hissetmezdi.Bu yüzüge iyi bakmaliydi.Kaybetip baskalari tarafindan "yanlislikla" cignenirse daha acilara katlanamayacagini düsünüyordu.Nicole`e bakti.Yüzügü ovuyordu.Lumina gülümsedi.Bu Alaadditin`in sihirli lambasi degildi ki....

"Bakın,bakın rengi değişti.Ne demek oluyor bu."

Lumina`nin ilk isi eline bakmak ldu.Hafif kizarmislardi.Ayni yüzük gibi.Neden ben? diye düsünmekten kendini alamiyordu.Daha 11 yasindaydi.Lanetlenmek onun yasinda biri icin zor olabilirdi.Ama Lumina güclü bir kizdi.Profesöre bildirmeden cözebileceklerini düsünüyordu.

Yüzügün rengini kaybetmesi ile elleri de ayni renklerine döndü.Kararli bir ses tonu ile:

"*Non.Profesöre gitmeyecegiz."

diye tekrarladi.Gözleri hala Nicole`ün elindeki yüzükteydi.

§§§---§§§

*Non: Hayir.

Lumina`nin ilk işi eline bakmak olmuştu,kızarmışlardı.Aynı yüzük gibi.Yüzügün rengini kaybetmesi ile elleri de ayni renklerine döndü.Nicole şaşkınlıkla bir elindeki yüzüğe bir de Lulu'nun eline bakıyordu.Lulu

^^Non.Profesöre gitmeyecegiz^^dedi kararlı bir ses tonuyla.Ve sürekli bu sözü tekrarladı,kendisinden bu kadar emindi.Bu konuyu çözebileceklerini düşünüyor gibiydi Lulu.Nicole

^^Lulu,başına bir şey gelmesinden korkuyoruz,senin için endişeleniyoruz.Hayır,hayır kesinlikle profesöre gidiyoruz^^dedi ayağa kalkarak.Bir yandan da elindeki yüzüğü şaşkınlıktan ve endişeden dolayı sıkıyordu.Yüzüğün parmağında izinin çıktığı görünce aldırış etmeden yüzüğü daha çok sıktı.

"Lulu,başına bir şey gelmesinden korkuyoruz,senin için endişeleniyoruz.Hayır,hayır kesinlikle profesöre gidiyoruz."

"Hayir gitmiyoruz.Hem Profesörün ne diyecegini bile bilmiyoruz.Bu yüzük veya kolye hakkinda onlar da hicbirsey bilmiyorlarsa beni St. Mungo`ya gönderecekler ve ömrümün geri kalanini orada gecirmek zorunda kalacagim.Ayrica renk degistiren ellerim olmasi ayricalikli.Zaten hep baskalarindan farkli olmak istemistim."

dedi önce normal baslayan daha sonra tislamaya dönüsen bir sesle LuLu.Kendileri icin endiseleniyorlar miydi? Bunu arkadasi Margot`ta söylememeis miydi? Ondan sonra Lumina`nin ona en ihtiyac duydugu zamanlarda onunla ilgilenmemis ve dünyanin en sinir bozucu yeri olan muggle hastanesinde annesi ve babasi bir de o asik suratli hemsire ile yanliz birakmisti.St. Mungo`nun da ayni oldugunu düsünüyordu.Sonra bos gözlerle tekrar Nicole`e döndü.

"Sizin ne istediginizi bilmiyorum.Bir profesöre gidersek baslamis bir macerayi öylece birakmis olacagiz.Hem belki bir saka aletidir.Icinden bir Hogwarts haritasi veya hazine haritasi cikaabilir."

dedi umutla.Aslinda kendisini avutmaya calisiyordu, digerlerini de Profesörlerin yanina gitme fikrinden caydirmaya.Nicole`ün yüzügü elinde siktigini fark edince hic aci hissetmemisti.Kizlarin merakli suratlarina bakiyordu.

"Lulu,başına bir şey gelmesinden korkuyoruz,senin için endişeleniyoruz.Hayır,hayır kesinlikle profesöre gidiyoruz"

Lydia başını onaylarcasına deli gibi salladı. Ondan sonra kızı çekiştirmeye başladı sinirle. Bu kızın aklından ne geçiyordu. Ölebilirdi, lanetinden kurtulabileceğine sonsuza dek o lanetle kalmayı yeğliyordu. Şaka gibi..

"Başka yolu yok hadi kalk şurdan! Ayrıca Seçmen Şapka Karanlık Taraf'tan olan birini Hufflepuff'a atacak kadar bunamadı henüz!"

Dedikten sonra kızı çekiştirmeye başladı. Hogwarts'ta böyle şeylerin olabileceğini bilmiyordu, kim bilir daha bilmediği neler vardı! Tek bildiği şu anda profesöre gitmezlerse çok kötü şeylerin olabileceğiydi.

"Lulu acele etmeliyiz! Eğer seni ST. Mungo'ya atarlarsa ben ordan kaçırırım tamam mı? Hadi kalk şimdi?!"

Lydia sanki lanetlenen kendisiymiş gibi heyecanlanmaya başlamıştı.

Molly sadece olanları şaşkın şaşkın izlemekle yetiniyordu..Gözlerini kocaman açmıştı..Şaşkındı..Bunlarda mı gelecekti başlarına?Ne yapacağını hiç ama hiç bilmiyordu..Tek yapmak istediği burdan gitmekti ama bu da korkaklık olurdu ..Bir anda irkildi ve ,

"Kızlar neler oluyor?"

diye sorup etrafına bakındı.Gerçektende ciddi olaylar oluyordu..

"Başka yolu yok hadi kalk şurdan! Ayrıca Seçmen Şapka Karanlık Taraf'tan olan birini Hufflepuff'a atacak kadar bunamadı henüz!"

"Peki ya Hufflepuff sinif baskanina ne oldu.O bir Black Lydia."

diye cevapladi Lulu catik kaslarla Lydia`yi.Kiz onu cekistiriyordu.Lumina direnmeye basladi.Bir profesörün yanina gitmek istemiyordu.Lydia onu cekistirirken Lumina öbür tarafa dogru yatiyordu.Gözlerini kocaman acmisti.Neydi bu böyle.Basi dölnmüstü.Yorgundu simdi.Sonra Lydia`nin cok uzaklardaymis gibi gelen sesiyle irkildi.

"Lulu acele etmeliyiz! Eğer seni ST. Mungo'ya atarlarsa ben ordan kaçırırım tamam mı? Hadi kalk şimdi?!"

LuLu zaten kocaman acmis oldugu gözlerini yavasca Lydia`ya cevirdi.Sonra tamam dercesine basini salladi ve:

"Ama hastana kanadinda da kaciracaksaniz."

dedi bilmisce.Sonra Molly:

"Kızlar neler oluyor?"

demisti.Lumina kikirdadi ve:

"Sorun cözüldü sanirim.Sadece bani hastane kanadindan veya ST. Mungo`dan kaciracaginiza söz vermenizi istiyorum."

dedi. Gözlerini teker teker üc kizin üstünde gezdirdikten sonra yere oturdu.

"Sorun cözüldü sanirim.Sadece bani hastane kanadindan veya ST. Mungo`dan kaciracaginiza söz vermenizi istiyorum."

dedi Lumina.Molly daha konuyu anlayamamıştı bile.Her şey o kdadar hızlıca gelişmişti ki o çok yabancı kalmıştı konuya..Sonra Lumina geçip bir köşeye oturdu..Molly onun yanına gitti ve ,

"Konu ne pek anlayamadım ama sözüm sözdür.."

dedi gözlerini kısarak..Sonra da önüne gelen saçını alıp kulağının arkasına sıkıştırdı..