Yalnızlık

Birileriyle sohbet etmek için en uygun yer midir Göl Kenarı? Her ne kadar kalabalık olsada. Severus biraz daha sessiz bir yeri tercih edecekti bu sefer. Biraz daha sakin bir otam istiyordu. Belkide düşünceleriyle baş başa kalabilmek. Yada tam tersi birileriyle keyifli bir şekilde sohbet etmek.. Ne istediğinden aslında o da emin değildi. Tek bildiği şey canının sıkıntısıydı. Hogwarts'da samimi olduğu kim varsa sanki hepsi ortalıktan kaybolmuş gibiydi. Onları hiçbir yerde bulamıyordu.

Bu onu iyice yalnızlığa sürüklemişti. Arkadaşlarıyla dertleşmeye çok ihtiyacı vardı. Göl Kenarı'nda artan seslerden sonra oflayarak ağacın altından kalktı ve dahada çok ağacın bulunduğu ama sessiz bir yer olan Fısıldayan Ağaç Korosu'na doğru gölün kıyısından yürümeye başladı.

Oraya vardığında etrafta pek bir kimseyi göremedi. Yürümekten yorulmuş gibi kendini en yakındaki ağacın altına bıraktı. Yine yalnızlık.. Ne değişmişti? Göl Kenarı'nda da tek başınaydı.. Burada da..

Rp Out : İsteyen gelebilir.. Kavga çıkartmayacaksa tabi..

İçini çekti sıkıntıyla, neden arkadaşları birden bire kaybolmuşlardı ki sanki? Hepsi F.Y.B.S için çalışıyordu.
Dün Profesör Linda ile yaşadıkları aklına geldi.Gerçekten heycanlı ama biraz da can sıkıcı bir konuydu.Canı sıkılmıştı, keşke sohbet edecek birileri olsa idi..
Bir ağacın arkasında, birinci sınıf öğrencisi Sever'us un durduğunu fark ederek yanına gitti.Ne kadar küçük de olsa sohbeti iyi biriydi
-''Hey Severus, ne habersin'' diyerek gülümsedi.Çoktan onun yanına varmıştı.Severus gülümsedi.
-''Sıkkın görünüyorsun''

OuT:Bende gelebilir miyim?
Ona göre rp yapıcam sormadan yapmıyım dedim..Bu arada rplerinizi bozuğum için özürdilerim..!

Out : Avril'de onaylarsa gelebilirsin Rachel

İn : Sıkıntılı dakikalar devam ediyordu. Yalnızlığı hiç istemediği kadar yaşıyordu Severus. Bundan önce belkide hep yalnız kalmayı dilemişti. Şimdi ne kadar aptalca birşey dilediği için kendine kızıyordu. Yalnız kalmak, tek başına.. Düşüncülerin ile baş başına.. Tahmin ettiği gibi pek de güzel bir şey değildi.

Bu sırada Avril geldi. ''Hey Severus, ne habersin'' dedi gülerek. "İyiyim Avril. Gelmene sevindim." dedi Seveursda yüzünde bir gülümseme oluşturarak..Avril, Severus'un yanına iyice yaklaştı.

''Sıkkın görünüyorsun'' dedi. Severus iç çekti. Bir süre sonra "Kendimi çok yalnız hissediyorum." dedi üzüntülü bir ifade ile..

out:gel tabii ki

"İyiyim Avril. Gelmene sevindim."
"Kendimi çok yalnız hissediyorum."
Avril omuz silkti:
-''Yalnızlık iyidir.Yani en azından ben, yalnızlığı kalabalığa tercih ederim''
Oturdu.Severus da oturmuş ona bakıyordu.Avril tam ona, kendisini yalnız hissetmemesi gerektiğini söylemek için ağzını açmıştı ki, onlara doğru gelen başka bir kızı gördü ve ağzını kapattı.

''Yalnızlık iyidir.Yani en azından ben, yalnızlığı kalabalığa tercih ederim''

Avril sanki Severus'un birkaç gün önceki düşüncelerini söylemişti. Seveurs da daha önce böyle düşünüyordu.

"Bende senin gibi düşünüyordum." dedi. Daha sonra devam etti.

"Ama yalnız kaldığında düşündüğün şeyler seni hep kötü yapıyorsa..İşte bu yüzden yalnızlığı sevmiyorum artık." dedi. Bu sırada yanlarına bir kızın yaklaşmakta olduğunu gördü.

Rachel dalgın dlagın yüürüyordu.Neredeyse hiç arkdaşı yoktu.Hatta neredeyse demek bile yanlış olurdu.Hiç yoktu.Yine sabah güneşin doğuş vaktine kalkmıştı.Kitabını okumuş ama ondan bile sıkılmıştı.Güneş ışıkları Gryffindor Ortak salonunu aydınlatırken çıkmıştı oaradan.Göl kenarında gezmiş gezmişti.En sonunda bir yere vardığında ayakları gezmekten şişmişti.Böyle boş boş gezmeyi hiç svemezdi aslında ama bugün nasıl oluysa gezmişti işte.

Demekki yalnızlık herşeyi yaptırıyormuş..Dedi sessizce..

Vardığı yerde bir kızla bir çocuk konuşuyordu.Her ne kadar böyle işlerden hoşlanmasada onlarla tanışmak için can atıyordu.İlk önce tanışmayı denemeye krara verdi.Daha sonra bundan vazgeçti.Vazgeçsede kendini

-Gryffindor'lusun sen cesaretlisin hadi ama..Diye cesaretlendirmeye çalışıyordu.En sonunda fikrini değiştirip tanışmaya karar verdi.Ne zarar çıkardı ki?Bir yani "hiçbir şey, bir yanı ise rezi olursun "tarzında şeyler söylüyordu.Ama birkere cesaretini toplamıştı..

Ürkekçe yanlarına gidip:"

-Selam ben Rachel Isabélle Dumbledore(nickime bakmayın değişecekte]Dedi..Elini önce kıza sonra erkek çocuğa uzattı..Birşeyler demelerini bekliyordu.Bu hiç geçmeyecek dakikalar içersinde etrafa bakıyormuş gibi yapmak en iyisiydi galiba.Buraların yabancısıymış gibi etrafı incelemeye girişti.İçindeki sesin gittikçe yükseldiğini hissediyordu:"Niye yaptın?.Rezil oldun işte.."

Out:Teşekkürler..

"Selam ben Rachel Isabélle Dumbledore.."

Yanlarına yaklaşan kişi kendini tanıtmıştı. Severus önce cüppesine baktı. Gryffindor olduğunu fark etti. Aynı binada olmalarına rağmen onu daha önce hiç görmemişti.

Rachel önce Avril'e sonra Severus'a elini uzatmıştı.

"Bende Severus Anthony. Tanıştığımıza memnun oldum Rachel" dedi gülümseyerek. Az önce yalnızlıktan sıkılan Severus yeni biriyle tanışmaktan mutlu olmuştu.

-Selam ben Rachel Isabélle Dumbledore

Avril, gelen kıza içtenlikle elini uzattı.Kendisinden küçüklerle olmak hoşuna gidiyordu.
-''Bende Avril.Ravenclawdanım'' diyerek kendisine uzanan eli sıktı.
Kızın kravatından anladığı kadarıyla Griffindor'luydu.Bu iyiydi işti.Kendi kendine gülümsedi, slytherinli bir safkan takıntılı değildi en azından.

Hala oturuyordu, eliyle toprağa pat pat vuruyordu, kıza ''Gel, otur'' der gibi...Birden aklına geldi, demek Dumbledore....Acaba Ashley'in nesi oluyordu.Yani eski en iyi arkadaşlarından birinin.Ölüm yiyen olmadan önce.
-''Sen Ashley'in nesi oluyorsun?''

Rachel etrafa boş boş bakarken kendiyle aynı yaştaymış gibi görünen öğrenci konuşmaya başladı:"

-Bende Severus Anthony. Tanıştığımıza memnun oldum Rachel.

-Ahh teşekkürler Severus..Hmm..Söylemeyi unuttum...Cüppesinin kıvırılmış kenarında yer alan Gryffindor armasını düzelterek gösterdi.

-Gryffindor 1.sınıf öğrencisiyim..

Severus'un cüppesine baktı.O da Gryffindor'luydu.Ama onu hiç görmemişti.Tuhaf..diye mırıldandı.

Bende Avril.Ravenclawdanım

-Tanıştığımıza gerçektenm çok memnun oldum Avril..Yüzüne hoş bir tebessüm takındı.Daha sonra üzgün bir ses tonuyla konuştu:"
-Pek arkadaşım yok..

Biraz daha etrafa bakındı.Birçok kişi konuşuyor,gülüyordu.Onları hoş bir biçimde izlerken Avril konuştu:"

-''Sen Ashley'in nesi oluyorsun?''

-Trajedik..Dedi ilk önce sonra anlamayan yüzlerle karşılaşınca açıklamaya girişti:é

-Ben Ashley'in küçük kardeşiyim..

Ablasıyla yeni buluşmuşlardıOna sarılmayalı ve görmeyeli o kadar çok olmuştuki..Tanıyamamıştı bile..