Akış Hızına Göre...

Nicole,koridorda elindeki cam şişeyle bir o yana bir bu yana dolaşırlen bir yandan da ağzına yapışan bir şarkıyı mırıldanıyordu.Meraklı ama soluk gözleri bir yere odaklanmıştı sanki,yere...Önüne bakmadan ilerlerken ani bir sarsılmayla elindeki şişeyi düşürdü.Kafasını kaldırıp bakmaya tenezzüh etmeden ona çarpanın öğrenci olduğunu tahmin edebiliyordu ya da bir Hogwarts çalışanı.

Eyvahlarla yere düşen şişesinin kırılıp kırılmadığına bakarken mırıldanmış olduğu o güzel şarkıyı unutmuştu.Şişenin çatladığını gördüğü anda gerçekten sinirlenmişti ama,onun içerisine yapacağı aşk iksirini koyacaktı.

Şimdiyse gizliden yine bir cam şişeye ihtiyacı vardı ama kırılmadığı içinde rahattı içi.Kaşlarını çatarak şarkıyı söyleyerek sinirini yenmeye çalışıyordu,ama nedense kıza tek bir laf bile etmemişti.Susklunluğunu bozarak

^^Biraz daha dikkatli olmalısın,onu kırabilirdin.Off...çatlamış!^^dedi kıza.Önüne gelen sarı saçını arkaya hiddetle attıktan sonra parmaklarını kırtlatmaya başladı.Sakinleşmek istiyordu ama olmuyordu sanki.Kafasını biraz yukarıya kaldırdığında kendisine çarpanın uzun saçlarını farketti,belliydi ki kızdı.

Kızın suratını görmeden bile ona kızabiliyordu.Baksa ne olurdu ki...O da Hogwarts'a ki tüm öğrenciler ve tüm çalışanlar gibi büyücüydü.Derin derin nefes alarak yerden aniden fırladı.Şişesini eliyle iyice kavradıktan sonra

^^Kimsennin görmemesi lazım,ve de bilmemesi^^diye mırıldandı.

Rachel yabancı olduğu Hogwarts koridorlarında dalgın dalgın yürüyordu.Burada tanıdığı kimsenin olması fena halde kötüydü.Aslında yok sayılmazdı.Bir ablası ve kardeşlerinin olduğunu biliyordu ama onların kendisini tanıyıp tanımadığını bilmiyordu.Ravhel'a göre tanımıyorlardı.Hatta varlığından haberleri bile yoktu.Ama Rachel biliyordu ve bu ona fena halde acı veriyordu.Ablasını sarı saçlı bir kız olarak tanımıştı.Aslında aralarında bir yaş vardı ama onu görmemiş olmak sanki bağlılıkmış gibi abla diye anmasına neden oluyordu.Belkide abla demesine bile gerek yoktu.Kendini iyiden iyiye yalnız hissettiği koridorlarda yürüyordu.Birbirini tanıyan,konuşan,şakalaşan öğrencileri görünce içine bir burukluk çöküyordu.Ama buna zorda olsa katlanmalıydı.

Dalgın ve düşünceli gözüken gözlerini yere eğmişti.Daha fazla eğlenen insanları görmek istemiyordu belkide.Biraz daha yürüdü.Tam bir koridoru dönecektiki biriyle çarpıştı.

-Ahh..Dedi acıyla.Sonra birşeyin yere düştüğünü duydu.Biraz sonra ise gecikmiş bir kızma sesi.Bu sesle başını yukarıya kaldırdı.Önce uzun ve sarı bir saç gördü.Çarptığı bir kızdı demekki.Kesin kez ondan büyük bir sınıftaydı.Bakışlarını utanarak kızın suratına doğru kaldırdı.

-Yoo olamaz! Hayal görüyor olmalıyım!

Kaldırdığı bakışlarını tekrar yere indirdi.Çarptığı kişi öz mü öz ablasıydı.Böyle birşey nasıl olmuştu.Hata mı yoksa tesadüf mü? Bu ikilime düşmüştü bir anda.

-Yanılıyorum..Dedi bir kez daha sonra tüm cesaretini toplayarak başını kaldırdı..Duyduğu tarifler uyup uyamdığı öğrenirken özür dileyecekti.

Biraz daha dikkatli olmalısın,onu kırabilirdin.Off...çatlamış!^^

-Ben şş-şey çok özürdilerim..Bilerek olmadı.Gerçekten..

Zorla birkaç şey mırıldandı.Zorda olsa bu sırada kızın yüzüne bakmayı başarabilmişti.Tariflere uyuyordu işte uzun ve sarı saçlar bir çift kahverengi göz ve açık beyaz ten.

Kimsennin görmemesi lazım,ve de bilmemesi..Lazım dedi kız hiddetle.

-Ben şş-şey tamam görmedim, bilmiyorum.. Neler saçmalıyordu böyle? En iyisi susmaktı galiba... Kız bellki gitmeye hazırlanıyordu.Son kez cesaretini toplayıp konuştu:"

-Ss-sen Dumbledore soyundan mısın?

Gözünde birkaç gözyaşı birikmişti.Ablası sandığın bu kişinin sadece "evet" demesi üzerine ağlayabilirdi.Minik ellerini kimse görmeden gözlerine götürdü.

^^Ben şş-şey çok özürdilerim..Bilerek olmadı.Gerçekten^^dedi kız.Nicole bu sözün ardından kafasını hızla kaldırıp kıza baktı.Bir yerden anımsar gibiydi,kızın gözleri.Ne kadar da annesinin gözlerine benziyordu.Nicole

^^Kimsennin görmemesi lazım,ve de bilmemesi..Lazım ^^dedikten sonra kız özürünü tekrarladı.Nicole onun özür dilemesini gerektiren bir şey olmadığını düşünmüştü.Cübbesini toparlayarak

^^Yoo...sana demedim^^dedi.Kızı sinsice süzerken utanmamıştı ilk defa.Belli ki kendisinden küçüktü.Tam gitmek için hazırlanıyor ve adımını atıyorken kız sessizliğini bozdu.

^^Ss-sen Dumbledore soyundan mısın?^^dedi merakla.Nicole kafasını sallayıp ^^evet^^ yanıtını vermekle yetindi.Kızın gözlerini iyice yokladıktan sonra annesininkiyle karşılaştırmaya başlıyordu adeta.Farksızdı,inanamıyordu buna.Gözlerini ovuşturduktan sonra kıza hayretler içerisinde bakmaya devam etti.

Uzun bir sessizlik çöktü önce aralarına sonra kız sessizliği delercesine konuşmaya başladı.Özür dilemesine karşılık:

^^Yoo...sana demedim^^ Rachel bu sözle biraz rahatladı.Artık cesareti tam anlamıyla yerindeydi.Böyle durmanın bir anlamı yoktu.
-Ben sevindim... Kızı iyiden iyiye inceliyordu şimdi.Evet tam anlamıyla ablasıydı.Gözünde biriken damlalar hala yerindeydiler ve düşmeye hazırdılar.Birazdan yanaklarından süzülüyor olacaklardı anlaşılan.

^^evet^^

Herşey Rachel'ın beklediği gibi gerçekleşiyordu işte.Yanaklarından rezil olmasına karşılık gözyaşları süzülüyordu.Bu ağlama hıçkırığa dönüşmeden önce sadece şunları söyleyebildi:"

-İnanmayacaksınn b-biliyorum ama..Ss-en benim ablamsın..

Sonra ağlaması iyice hıçkırığa dönüştü..Birazdan yanlarına birkaç kişi toplanacak ve gülüp eğleneceklerdi.Bunun olmasına izin veremezdi.Hem kendini hemde ablasını rezil edemezdi.
Zorda olsa ağlamayı bıraktı...Yine uzun bir sessizlik girmişti aralarına.

Kız rahatlamışcasına içten içe sevindi.Gözlerindeki birikmiş yaş büyük bir hızla yanaklarından süzüldü.Nicole hayretle kızın ağlayışını izlerken ne yapacağını da şaşırmıştı.Kız

^^İnanmayacaksınn b-biliyorum ama..Ss-en benim ablamsın^^dedi.Nicole ağzını büyükçe açılmasını gözlerinin büyümesini engellemeye çalışırken bir yandan da cübbesindeki resmi arıyordu.Annesinin,ablasının,babasının,kardeşinin,ikizinin olduğu resmi...Büyük bir çabadan sonra kızın hıçkırışlarıyla resmi çıkardı,iyice bakındı.Evet o Rachel'di,minik kardeşi Rachel...

Nicole aniden kardeşine sarılıp gözünde bir iki damla akmaya hazır gözyaşlarının akmasını sağladı.Onu çok ama çok özlemişti.Dianna'dan sonra sonunda o da gelmişti.Bir ara kardeşine sarılmayı kesip

^^Ben de diyorum annemin gözlerine ne kadar da benziyor,sen de söylemiyorsun hemen...Hala inanamıyorum gözlerime,sensin ya...Annem Durmstrang'a gideceğini söylemişti,ama Hogwarts'tasın.Bu harika gerçekten,mükemmel hatta!^^dedi ve kardeşine bir kez daha sarıldı.Kardeşi tanınamayacak kadar büyümüştü ama,fotoğraftaki hali bile az da olsa farklıydı.

Rachel ağlamayı tamamen kesmişti.Karşısındaki kişi ona çok yakın olan ama uzak olan kişi ablası ne yapcağını şaşırmıştı.Aceleyle cüppesinin cebini karıştırmaya girişti.Sonunda aradığını bulmuş gibi bir resim çıkardı.Rachel fotoğrafı görmüştü.Çünkü aynısı ondada vardı.Tüm kardeşlerin bulunduğu küçük bir resim.Gözlerinde biriken tüm yaşları salıverdi.Rezil olmasının bir öenmi yoktu artık.Ablasını bulmuştu.Ne yapacağını bilmiyordu.Belkide şimdi ablasının kucağına atlamalıydı.Ama şaşkındı..İlk kez bu kadar çaresizlik duyuyordu.Ablası ondan önce davranıp ona sarılmıştı.Rachel'da o zaman şaşkınlığın bozup ablasına sarıldı.Ne kadar olmuştu görüşmeyeli? Ablasıyal konuşmadığı ,ona sarılmadığı.Günler,aylar,yıllar..Nasıl dayanabilmişti bilmiyordu.

^^Ben de diyorum annemin gözlerine ne kadar da benziyor,sen de söylemiyorsun hemen...Hala inanamıyorum gözlerime,sensin ya...Annem Durmstrang'a gideceğini söylemişti,ama Hogwarts'tasın.Bu harika gerçekten,mükemmel hatta!^^

Ablasından ayrılırken gözlerinin içi gülüyordu.

Sanırım biraz, ahh evet.. Yine saçmalamıştı işte...

Anneme benziyorum sanırım..Durmstrang'a gidecektim..Ahh evet ama son anda vazgeçtim.Vazgeçtiler.Biliyorsun işte annem..
Konuşmayı kesip ablasında baktı.Çok güzel bir kızdı.

-Pek hatırlamıyorum aslında nasılsın ? Biliyorsun işte küçüktüm..Ama şuan çok güzelsin.. Tekrar güldü.Tüm sıkıntılarından arınmış gibiydi.Yalnızlık duymuyordu.Bir kuş kadar özgür ve hafifti.

^^Sanırım biraz, ahh evet..Anneme benziyorum sanırım..Durmstrang'a gidecektim..Ahh evet ama son anda vazgeçtim.Vazgeçtiler.Biliyorsun işte annem..^^dedi minik kardeşi.Nicole gözlerini havaya kaldırıp

^^Bilmezmiyim...Benim güzel,iyi kalpli ve bir o kadar da kararsız annem...^^dedi.Sonra kardeşinin kendisini süzdüğünü gördü.Kardeşi hafif gülümsemerle Nicole'e bakınıyordu.Nicole'de neler oluyor gibisinden şaşkınca bakınırken Rachel sessizliğini bozdu.

^^Pek hatırlamıyorum aslında nasılsın ? Biliyorsun işte küçüktüm..Ama şuan çok güzelsin..^^dedi kıkırdayarak.Nicole'de kardeşine kuğu gibi glümseyerek

^^Haklısın,ben bile seni hatırlayamadım baksana.Özlemişim gerçekten,şimdi daha iyi anladım.Güzellik konusuna gelince bir tanem,inan bana bu okulda bizim erkekler seni rahat bırakmayacak.Seninle tanışmak için şimdiden can atıyorlar bence...^^dedi kıs kıs gülerek.Kaş göz işaretleriyle de göz kırpma ayakları yapıyordu.

^^Bilmezmiyim...Benim güzel,iyi kalpli ve bir o kadar da kararsız annem...^^

Fazla kararsız hatta bir ara Beauxbatons'a bile gidebilirdim.Beni niye son anda buraya gönderdi tam olarak bilmiyorum.Ama iyi yaptı ondan eminim.

Etrafı gözlemeye başladı.Farketmediği o kadar çok ayrıntı vardıki.Herşeye toz pembe bakar olmuştu biranda.Herşey mükemmeldi.Hem bugün 2 kişiyle daha tanışmıştı.Ve Gryffindor Qudittich takımına seçilmişti.Bundan iyi gün mü olur diye düşündü.

-Ablacım ..dedi küçük kardeşlerin konuştuğu ses tonuyla:"

-Şişe için üzgünüm.Belki ben bulabilirim.

^^Haklısın,ben bile seni hatırlayamadım baksana.Özlemişim gerçekten,şimdi daha iyi anladım.Güzellik konusuna gelince bir tanem,inan bana bu okulda bizim erkekler seni rahat bırakmayacak.Seninle tanışmak için şimdiden can atıyorlar bence...^^

-Err..Evet..Ben yani şey teşekkür ederim ama zannetmiyorum..Sana fazla talep olmalı..Ablası gibi gülümsedi.Gülümseyişleri ve saçları aynı birbirlerine benziyordu.

^^Ablacım...^^diyen tiz bir sesle ağlayan gözlerindeki yaz durmuştu.Kardeşine dalgın bakan gözleri kendine gelmişti ve artık tek bir yere odaklı değildi.

^^-Şişe için üzgünüm.Belki ben bulabilirim.^^dedi kardeşi Rachel.Nicole suratını biraz ekşittikten sonra kardeşinin sırtına yavaşça vurdu.Kardeşi

^^-Err..Evet..Ben yani şey teşekkür ederim ama zannetmiyorum..Sana fazla talep olmalı..^^dedi.Nicole kafasını olumsuz şekilde salladı ve gözlerini tavana dikti.Sonra gözlerini aniden yere devirerek

^^İnan bana olsa Aşk İksiri hazırlamaya kalkmazdım.Şişe aşk iksirim içindi...Neler söylüyorum ben?^^dedi ağzını kapatarak.Aşk İksiri planı daha yapmadan bile ortaya çıkmıştı,her şeyden önceki kardeşine bile rezil olmuştu.

Ablasının sözünü merakla beklerken tablolora şaşkınlıkla bakıyordu.Birkaç Muggle tablaosu görmüştü.Hareketsiz ve donuk olan bu tablolar hiçte iç açıcı değillerdi.Rachel'a kalırsa fazla ilkeldi.Kendi dünyalarına ait herşeyi seviyordu kısacası.Onlara şaşkınlıkla bakan bir tabloya dil çıkardı.Böyle dalga geçmek hoşuna gitsede onları seviyordu.Rachel etrafa bakınırken ablası konuşmaya başladı:

^^İnan bana olsa Aşk İksiri hazırlamaya kalkmazdım.Şişe aşk iksirim içindi...Neler söylüyorum ben?^^

Aşk iksiri mi? Fazla yabancı ve aynı zamanda yakın bir kelime...Daha önce iksir dersine girmemişti ama bu kelimeyi duymuştu.Ama ablasının bunu yapmasını anlayamayınca pek bir ayabncı geldi kelimeler.

-Ablacığım saçmalıyorsun.Senin böyle şeyler yapmana gerek yok.

Ağzından sadece bunlar çıktı.Gerçekten gerek yoktu ama.Ablası gayet hoş bir kzıdı.Ve ona aşık olacak o kadar erkek vardı ki!Sarı saçlı,kahverengi gözlü ve mükemmel fiizkli bir kız.

^^Ablacığım saçmalıyorsun.Senin böyle şeyler yapmana gerek yok.^^dedi Rachel.Yanılıyordu aslında Nicole'e göre,onu seven hiç bir erkek olduğunu sanmıyordu.John'dan bahsetmenin tam sırası olup olmadığını beyninde kurcalarken onun kardeşi olduğunu hatırlayıp anlatmaya karar verdi.Eliyle merdivenin başına çekerek

^^Otur bakalım şöyle,şimdi anlatacaklarımı iyi dinle olur mu?Ama aramızda sır kalsın,kimse bilmemeli...^^dedi ve merdivenin ikinci basamağına oturdu.Derince nefes alıp hızla soluğunu verdi.

^^Bundan yıllar önce,ilk defa birine aşık olduğum yıllar...Hogwarts'a aynı binayı paylaştığım John,onu seviyordum gerçekten.O da beni,sonra nasıl olduğunu anlamadan çıkmaya başladık.Her şey o kadar hızlı ilerliyordu ki,ben bile bunalmıştım hayatımdan,hatta John bile.İkinci sınıfa geçerken bunu anladık tabii,John benimle ilgilenmez oldu.Bende haliyle bu ilgisizliğinin nedenini sordum.Beni başka birini sevdiğim hakkında yargıladı,aslında yargılamadı direk infaz etti.Ben de...Bir tokatla yetindim tabii ve de aramızdaki ilişkinin noktasını koydum.^^dedi.

^^Hayat ne kadar da acı,ilk aşkımdı o benim.Ama şimdi yanımda değil,takmıyorum aslında...Adı üstünde ilk aşk,geli geçici.Bundan sonraki aşkımı bırakacağımı sanmıyorum da.Hogwarts'a 2.sınıflardan pek erkek tanımıyorum açıkcası,daha çok 1.sınıflar var okulda.Bu yüzden bu iksiri yapıyorum zaten,aklıma estirdiğim bir 2.sınıfa içirmek için.^^dedi.Sonra başını Rachel'e doğrultup

^^İksir...Aramızda kalacak değil mi kardeşim?^^dedi heyecanla.Kardeşinin iyi bir sırcı olduğuna emindi,küçükken verdiği tüm sırların anahtarı hala ondaydı.Bu yüzden ona güveni sonsuzdu...

Ablası eliyle merdivenin başına çekerek

^^Otur bakalım şöyle,şimdi anlatacaklarımı iyi dinle olur mu?Ama aramızda sır kalsın,kimse bilmemeli...^^dedi ve merdivenin ikinci basamağına oturdu.Derince nefes alıp hızla soluğunu verdi.

-Tabii sır kalıcak abla kime anlatabilirim ki.. Hem ben sır almasını ve tutmasını severim.Sır tutmayıda iyi bilirim.Gülümsedi.Ablasının ona bir sır veriyor olması onu sevindirmişti.Bir kardeşin isyebileğin birşeydi sonuçta bu..Merkala kulaklarını açtı ve ablasının konuşmasını bekledi.

^^Bundan yıllar önce,ilk defa birine aşık olduğum yıllar...Hogwarts'a aynı binayı paylaştığım John,onu seviyordum gerçekten.O da beni,sonra nasıl olduğunu anlamadan çıkmaya başladık.Her şey o kadar hızlı ilerliyordu ki,ben bile bunalmıştım hayatımdan,hatta John bile.İkinci sınıfa geçerken bunu anladık tabii,John benimle ilgilenmez oldu.Bende haliyle bu ilgisizliğinin nedenini sordum.Beni başka birini sevdiğim hakkında yargıladı,aslında yargılamadı direk infaz etti.Ben de...Bir tokatla yetindim tabii ve de aramızdaki ilişkinin noktasını koydum.^^dedi

-Uff feci..Dedi Rachel duygularını açık ederek.Tokat iyi olmuş.Bu John hangi binada? Nedense tanımadan içine nefret düşmüştü.Belkide iyi bir çocuktu ama ablasını üzmüştü.

-İyi yapmışsın abla.. Gülümsedi.Aslında tokat kısmı biraz kötüydü.Ama haketmiştir diye düşündü.

^^Hayat ne kadar da acı,ilk aşkımdı o benim.Ama şimdi yanımda değil,takmıyorum aslında...Adı üstünde ilk aşk,geli geçici.Bundan sonraki aşkımı bırakacağımı sanmıyorum da.Hogwarts'a 2.sınıflardan pek erkek tanımıyorum açıkcası,daha çok 1.sınıflar var okulda.Bu yüzden bu iksiri yapıyorum zaten,aklıma estirdiğim bir 2.sınıfa içirmek için.^^dedi.

-Güzel plan..Ne zaman uyguluyorsun?Dedi Rachel düşünceli bir halde.Onunda bir ilk aşkı olacak mıydı merak ediyordu açaıkçası.Ablam bile bulamadıysa işim zor diye düşündü.Ablası sonra başını Rachel'e doğrultup

^^İksir...Aramızda kalacak değil mi kardeşim?^^dedi heyecanla.

-Ahh tabiki..Kimseye söylemem.Bu arada şişeye bakacğım.Sanırım bulabileceğim biryer var.

Gerçekten vardı.Bir cin cüceyle arkadaşlık etmenin herzaman yararlı olacağını düşünmüştü.

Kardeşi olayları duyar duymaz duygularını kabartmıştı adeta.Ama bir yandanda -iyi yapmışsın- der gibi bakıyordu.Planı da duyar duymaz beeğnmişti zaten,onaylamıştı da.Rachel

^^Güzel plan..Ne zaman uyguluyorsun?^^der demez Nicole hafifçe kıkırdadı,sonra da gülümsemeye devam ederek kardeşinin gözlerinin içine bakındı.

^^Dur bakalım,bu kadar aceleci olmayalım.Dha kime içireceğim konusunda en ufak bir fikrim bile yok.Ayrıca çok zor olacak,umarım bunu yapmak zorunda kalmam.^^dedi iç çekerek.Kardeşi

^^Ahh tabiki..Kimseye söylemem.Bu arada şişeye bakacğım.Sanırım bulabileceğim biryer var.^^dedi.Nicole sevinçten yerinden fırlamanın zamanı olup olmadığı tartışırken bir yandan da iksiri kime uygulamalıydı,onu düşünüyordu.

^^Dur bakalım,bu kadar aceleci olmayalım.Dha kime içireceğim konusunda en ufak bir fikrim bile yok.Ayrıca çok zor olacak,umarım bunu yapmak zorunda kalmam.^^

Bilemiyorum ama ben şimdiden aday arıyorum..Hatta bir liste yapıp getirirsem şaşma..Kıkırdadı.Gözleriyle etrafı tarıyor aday bakıyordu.Gözüne kestirdiği birkaç kişiyi ezberlecesine aklına kaydetti.

-Umarım kalmazsın..Diyede mırıldandı.

-Şişeyi..Dedi fısıldayarak...Çok yakın bulduğum bir cin cücden alabilirim...Eminim yardım edecektir.Merak etme abla o kimseye söylemez.Başın belaya girmeyecek.

Nicole dalmıştı ve düşüncelerinin onu boğmasına izin verirmiş gibi bakınıyordu her tarafa.Hep aklından geçenleri uygulamaktan bıkmıştı ve de hayatında aynı şeylerin yaşanması onun mutlu olmasını engelliyordu.

^^Şişeyi...Çok yakın bulduğum bir cin cüceden alabilirim...Eminim yardım edecektir.Merak etme abla o kimseye söylemez.Başın belaya girmeyecek^^dedi fısıltıyla Rachel.Nicole biraz edişeliydi,ya da yapıp yapmaması konusunda emin değildi.

^^Bilmiyorum tatlım,emin değilim.Yok,yok ben yapamayacağım.Buna vicdanımın el vereceğini sanmıyorum.Bu..bu...çok kötü bir şey,yaptığım kişi kim bilir beni nasıl biri olarak tanıyacak.Hayır,aşk bir yana...Lanet olası beni seven yok mu?^^dedi ve ayağa kalkarak merdiven kenarına ayağıyla sertçe vurdu.

^^Bilmiyorum tatlım,emin değilim.Yok,yok ben yapamayacağım.Buna vicdanımın el vereceğini sanmıyorum.Bu..bu...çok kötü bir şey,yaptığım kişi kim bilir beni nasıl biri olarak tanıyacak.Hayır,aşk bir yana...Lanet olası beni seven yok mu?^^dedi ve ayağa kalkarak merdiven kenarına ayağıyla sertçe vurdu.

Bence gizli bir hayranın var nedense içimde öyle bir his var..Hislerim genelde yanılmaz abla...Ama emin olmadığın birşeyi sakın yapma..Vicdan meselesi...

Aynı bir büyük gibi konuşmuştu.Böyle cümleleri kurması olanaksız gibi gözüküyodu olsaki dışardan.Bazen olabiliyormuş diye düşündü.Ablasını anlıyordu.

-Nasıl konuştum öyle..Diye fısıldadı gülerek.

Rachel etrafa bakınmayı sürdürdü.Artık farkedebilceği bir ayrıntı kalmamış gibiydi.Tablolarda ilgisini çekmiyor gibiydi.

^^Bence gizli bir hayranın var nedense içimde öyle bir his var..Hislerim genelde yanılmaz abla...Ama emin olmadığın birşeyi sakın yapma..Vicdan meselesi...^^dedi Rachel.O iyi bir kardeşti,destekçi ve tesellici.Nicole kardeşinin yanına oturup

^^Bak,bak bak...Benim minik kardeşim neler biliyormuş...Seni şirin şey seni,gel bakalım^^dedi ve kardeşini tıpkı eski günlerdeki gibi gıdıklamaya başladı.Uzun bir süre elleriyle kardeşinin çene altını gıdıkladıktan sonra kardeşinin yanağına küçük bir öpücük kondurdu.

^^Sağol Rachel,sen hem iyi bir dost hem de şirin bir kardeşsin.Senin yokluğuna nasıl alışabildim,Tanrım...inanamıyorum^^dedi.Sonra eliyle saatini yoklayıp şaşkınca gözlerini devirdi.

^^Rachel!Gitmemiz gerek,bu saatte burda bulunmamız yasak.Yarın tekrar bul beni,şu hissindeki çocuğu bulmalıyız...Anladın seni onu^^dedi.Sonra kardeşinin koluna girip merdivenleri hızla indi.Rachel'ı Gyrffindor binasının kapısına bıraktıktan sonra koşa koşa kendi binasına gitti.Ve kızlar yatakhanesinde mışıl mışıl uyumaya başladı.

^^Bak,bak bak...Benim minik kardeşim neler biliyormuş...Seni şirin şey seni,gel bakalım^^dedi ve kardeşini tıpkı eski günlerdeki gibi gıdıklamaya başladı.Uzun bir süre elleriyle kardeşinin çene altını gıdıkladıktan sonra kardeşinin yanağına küçük bir öpücük kondurdu.

-Ahh abla yoo ben biliyorsun çok gıdıklanıyorum..

Bir çığılk kopardı çok fazla gıdıklanırdı.Koridor yavaş yavaş boşalıyordu.En son ikisi kalmışlardı.

^^Sağol Rachel,sen hem iyi bir dost hem de şirin bir kardeşsin.Senin yokluğuna nasıl alışabildim,Tanrım...inanamıyorum^^dedi.Sonra eliyle saatini yoklayıp şaşkınca gözlerini devirdi.

-Ahh abla..Bende sen olmasan neyse..Gözleri bir kez daha nemelnmişti.Ablasına sarılaark bir öpücük kondurdu.

^^Rachel!Gitmemiz gerek,bu saatte burda bulunmamız yasak.Yarın tekrar bul beni,şu hissindeki çocuğu bulmalıyız...Anladın seni onu^^dedi.

Rachel anca o zaman boşalma sebebini anladı.Birilerinin onlaru buarad görmesi kovulmaları demekti.Saat ne kadarda çabuk geçmişti..

-Ahh peki peki tamam çabuk abla...

Kendini zorla kızlar yatakhanesine attı.Bırakma demesine rağmen ablası onu girişe kadar bırakmıştı.Yatarken ugün olanları be ablasını düşündü.Gülümserken uyuya kalmıştı.