FELİX FELİCİS

O akşam çok yağmur yağıyordu.Dennise kimseye görünmeden ortak salondan çıktı ve 5. kata ulaştı.İhtiyç odasının bulunduğu sahanlığa gelince ileri yürümeye başladı.

"Felix iksirini yaptığımız oda!"İçinden mırıldanarak 3 kere aşağı yukarı yürüdü.Sonunda küçük demir bir kapı ortaya çıktı.Dennise iki yakasına bakındı.Kimse yoktu.Hemen içeri girdi.İçeri zindanlardaki iksir sınıfından farksızdı.Taş duvarlar nemli ve yosunluydu.Oldukça soğuktu.İçerdeki şömine yalnızca kendisini ısıtıyor gibiydi ve çok az ışık veriyordu.

Dennise'in kuzeni Vanessa da içerideydi.6 aydır uğraştıkları Felix Felicis iksirinin başındaydı.Dennise sandalyelerden birinin üstünde duran kalın pelerini üstüne geçirdi.

"Selam Vanessa.Burası nekadar soğuk böyle.!"
Asasını şömineye doğrulttu.Odunlar daha da çoğalmıştı.Ama oda ısınacağa hiç benzemiyordu.

Dennise kuzeninin yanına yaklaştı.Vanessa elindeki kaşıkla küçük kazanı karıştırıyordu.Dennise altın rengi olmuş iksire baktı.

"Neredeye hazır gibi..1 senedir uğraşıyoruz ve bu 3.iksirimiz.Umarım bu seferki işe yarar."
Kazanın arkasında bir çok raf vardı.Dennise oraya gidip en üstteki raftan içinde sarı bir sıvı olan kavanozu aldı.En alttaki raftan da bir kepçe aldı.Kavanozun kapağını açar açmaz odaya keskin bir koku yayıldı.Dennise hemen bir kepçe dolusu sıvıyı iksire boşalttı.Sonrada kavanozu hemen kaldırıp yerine koydu.

Vanessa'nın elindeki kaşığı alıp karıştırmaya başladı bir yandan da iki kuzen konuşuyorlardı.

"Sen biraz dinlen canım.Kim bilir kaç saattir burdasın!."

Vanessa sandalyelerden birine yorgunlukla çöktü.Dennise iksire bakarak onunla konuşuyordu..Birden dışardan bir ses geldi.İkiside sustu.Birbirlerine baktılar.Dennise Vanessa'nın gözlerini okumuş gibi:

"Kimse bulamaz.Ne yaptığımızı bilen yok çünkü.Ayrıca burası zindanlardan çok daha güvenli.Orada az daha yakalanıyorduk.Ama Quilladan öğrendiğimiz bilgiler ve malikanedeki kütüphane olmasa bu işin altından zaten kalkamazdık."

out:kimse gelmesin.gelecek var.

Büyük salonda yediği doyurucu yemekten sonra kendi binasından ismi Gilda olan İtalyan kızla birlikle ortak salona doğru yürüyordu. Bir şekilde kızı atlatıp, ihtiyaç odasına gitmeliydi. Ama nasıl? Sülük gibi sabahtan beri tepesinden ayrılmamıştı ki Eva'nın. Derslerde aynı sıraya oturmak zorunda kalmışlar, bir de Dennise'in kötü bakışlarına maruz kalmıştı. Şimdi de yanından gitmiyordu. Önüne baka yürürken birden gözü cüppesindeki sınıf başkanı rozetine kaydı. *Neden düşünemedim ki bunu!* Zaferle parlayan gözlerini kıza dikti.

"Gilda malum bir sınıf başkanı olarak görevlerim var. Bahçeye çıkmam lazım"
"Bu yağmurda mı?"
"Ne farkeder ki.. Severim ben yağmuru" *Ne yalan ama*
"İstersen ben de geleyim. Yalnız kalmamış olursun"
"Gerek yok ben kendim hallederim. Islanma sen" *İtiraz etmeseydin şaşardım zaten*
"İyi ben ortak salondayım hadi görüşürüz sonra"

Derin bir oh çekerek 7.kata doğru ilerledi. İhtiyaç odasının bulunduğu duvarın önüne gelince önünde üç kere yürüyerek:

"Felix iksirini yaptığımız oda!" dedi mırıldanarak. Duvarın önünden son geçişinde karşısına küçük demir bir kapı çıktı. Etrafına bakıp, kimsenin olmadığına kanaat getirdikten sonra içeriye daldı. Dennise henüz gelmemişti. İçeri zindanlardaki iksir sınıfından farksızdı. Taş duvarlar nemli ve yosunluydu. İçerisi buzların içindeymiş gibiydi, soğuktu. Kazanın başına geçmeden asasını tamamen sönmüş şömineye yöneltip "İncendio" dedi. Şömine yanmaya başladıktan sonra kazanın yanına doğru ilerledi. Bu iksir için altı aydır uğraşıyorlardı. Hem de bilmem kaçıncı denemeleriydi. Ama galiba bu sefer başarılı oluyorlardı ki iksir yavaş yavaş altın rengine dönüyordu.

Aradan nerdeyse bir saat geçmişti ama Dennise hala ortada yoktu. *Acaba bir engele mi takıldı?* Elindeki kaşıkla kazanı karıştırırken demir kapı yavaşça açıldı ve içeriye sakin adımlarla Dennise girdi. *Sonunda* Halinden üşüdüğü belli oluyordu ki üstüne kalın pelerinini geçirmişti.

"Selam Vanessa. Burası ne kadar soğuk böyle.!"

"Farkındayım. Şömineyi yaktım ama pek işe yaramıyor. Neyse artık idare edeceğiz ne yapalım" Dennise asasıyla şöminedeki odunları çoğalttıktan sonra Eva'nın yanına geldi. O da halinden memnun gibiydi. Sonuçta iksirin sonuna gelmişlerdi. Her ne kadar FYBS'lerde kullanamasalarda bunu başka şeylerden işlerine çok yarardı. Belki de Avril'den uzun zamandır alamadığı intikamı bunun sayesinde alacaktı.

"Neredeye hazır gibi..1 senedir uğraşıyoruz ve bu 3.iksirimiz.Umarım bu seferki işe yarar."

"Bence yarıyor. Rengine baksana altın rengine dönmek üzere. Quilla erimiş altın rengine dönmesi gerekiyor dememiş miydi zaten"

Dennise'de büyük bir zafer kazanmış bir edayla kazanın arkasındaki rafların olduğu yere gitmişti. Bir anda içeriyi keskin bir koku kapladı. Anlaşılan Dennise sıvıların tekinin kapağını açmıştı. Doğru tahmin.. Dennise elindeki kavanozu kazana boşalttıktan sonra Eva'nın elindeki kaşığı alıp, görevi devraldı.

"Sen biraz dinlen canım.Kim bilir kaç saattir burdasın!."

Zaten bir saattir ayakta duran Eva onaylayan bakışlarla kendini en yakın sandalyeye bıraktı. Bir yandan dikkatlice kazanı izliyor, bir yandan da Dennise'le konuşuyordu. İkisininde sessiz olduğu bir anda dışarıdan bir ses geldi. Telaşa kapılan Eva, birden oturduğu sandalyeden ayağa kalktı. Birinin burayı bulma ihtimali çok düşüktü belki ama endişelenmeden edemiyordu. Gözlerini demir kapıya dikmişti ki Dennise:

"Kimse bulamaz. Ne yaptığımızı bilen yok çünkü. Ayrıca burası zindanlardan çok daha güvenli. Orada az daha yakalanıyorduk. Ama Quilladan öğrendiğimiz bilgiler ve malikanedeki kütüphane olmasa bu işin altından zaten kalkamazdık." dedi. Zaten bu iksire zindanlarda başlamaları tamamen hataydı. Filch onlardan bayağı şüphelenmişti ki o adamın lanet kedisi yüzünden boyuna yer değiştiriyorlardı. İhtiyaç odası fikri çok daha iyiydi. Gerçi oradan buraya taşınana kadar oldukça yorulmuşlardı ama.. Kimsenin içeriye gelmediğine kanaat getirince az önceki sandalyesine geri oturdu. Kalbi hala küt küt atıyordu. Derin bir nefes aldıktan sonra Dennise'e dönüp, konuşmaya başladı.

"Eğer bu iksir işe yararsa Quilla'ya bir parça ikram edelim. Çok yardımı dokundu. Gerçi bizim iksir yaptığımızdan haberdar olsaydı ne tepki verirdi bilmiyorum ama neyse" dedi yüzüne bir gülümseme yerleştirerek. "Tabi bir de annen var. Yengem bu malzemeleri ondan çaldığını -ya da ödünç aldığını- duysa ne yapar sence bize?" Gerçekten tehlikeli bir işe kalkışmışlardı. Okuldaki bir profesöre yakalansalar son senelerinde oldukça büyük bir ceza alırlardı. Bir sınıf başkanı olarak pek de örnek şeyler yaptığı söylenemezdi Eva'nın.

"Eğer bu iksir işe yararsa Quilla'ya bir parça ikram edelim. Çok yardımı dokundu. Gerçi bizim iksir yaptığımızdan haberdar olsaydı ne tepki verirdi bilmiyorum ama neyse" dedi yüzüne bir gülümseme yerleştirerek. "Tabi bir de annen var. Yengem bu malzemeleri ondan çaldığını -ya da ödünç aldığını- duysa ne yapar sence bize?"
Dennise midesine darbe almış gibi hissetti.Karnını hafifçe içeri çekti.Gözlerini iyice açarak etrafa bakındı.sanki annesi bir yerden fırlayacakmış gibi geliyordu.Kendine gelince yutkundu ve konuştu: "Annem mi?Aman Tanrım Eva! düşünmek bile istemiyorum.Duyarsa beni büyük salondaki heykellerden birine dönüştürebilir.Şu aralar kızdığı şeyleri heykele çeviriyorda...ve senin içinde sanırım büyükanneme uzun bir mektup yazardı.Yani cezan onun elinden olurdu.Tabi ikimizde okuldan atıldıktan sonra..."

Dennise ve Eva küçükken yaramazlık yaptıklarında bazen büyükanneleri onlara ceza verirdi.İkisi de bazen büyükannelerinin nekadar korkutucu olduklarını biliyorlardı.Eva ve Dennise asil leydilik kurallarını aştıkları zaman büyükanneleri devreye girerdi ve bu işi daha karmaşıklaştırırdı.Büyükannelerinin her zaman tekrar ettiği söz Dennise'in kulaklarında çınladı:"Sadece mugglelar asil olamaz.Eğer asil bir leydi olmazsanız ikinizi de bir muggle'a çeviririm."Dennise'in gözlerinden yıldırım hızıyla geçmişti bunlar.Ve şu an düşünülecek olursa iki genç kız da pek akıllanmış sayılmazlardı.

Gözlerini devirerek derin bir nefes aldı ve işine devam etti.Kazanın yanındaki bir torbaya elini daldırdı.Beyaz parlak taneler eline geldi.Yavaşça bir kaç sözcük mırıldanarak hepsini iksire attı.Birden iksirin rengi daha da parladı ve hafifçe fokudamaya başladı.Dennise asasını kazanın altına doğrultup ateşi biraz daha canlandırdı.Sonra doğrulup etrafına baktı.Şimdilik yapacak pek bir şey kalmamış gibiydi.Eva hepsini halletmişti.Onun karşısındaki sandalyeye geçip oturdu.

Asasını çıkartıp ellerine doğrulttu:"Aklapakla"!

Dennise'in ellerini kaplayan köpükler bir kaç dakika içinde yok oldular.Tipik bir temizlik hastasıydı Dennise.Daha sonra sandalyede geriye yaslanıp kazana bir bakış attı:

"Biraz daha burda kalmamız gerekebilir.1saat kadar sonra Kristal özü eklememiz gerekecek galiba."
Cebinden kitaptan koparıldığı anlaşılan bir kağıt çıkardı.Gözleri kağıdın üstünde bir süre gezindikten sonra seslice mırıldandı: "...iyice kaynadıktan dört çeyrek saat sonra 12 damla kristal özü eklenmeli."
Gözlerini Evaya çevirdi.O da onaylar gibi baktı.Dennise kağıdı yeniden cebine koyup devam etti:
"Ayrıca Quillaya iksirden ikram edersek okuldan atılabiliriz.Eski arkadaşımız olabilir,bize yardımı dokunmuş da olabilir ama o artık bir profesör.Hımm...Belki her gün içtiği balkabağı suyuna bir sabah bir damla damlatabiliriz."
Sevimlilikle Evaya gülümsedi.

Oda ısınacağa benzemiyordu.Dennise pelerinine daha da sarıldı.
"Acaba İmpervius büyüsünü yapsak işe yarar mı?soğuğu savuşturur belki.Bir denesene Eva."

Eva asasını çıkartırken Dennise geriye doğru yaslanıp pelerinine daha da gömüldü.

Dennise'in kime benzediği şimdi çok iyi anlaşılıyordu. Kız annesine o kadar benziyordu ki sinirlendiklerini heykele çevirme fikrinin yakında kuzenini de etkileyeceğinden emindi neredeyse. Ama ne olursa olsun bunun büyükannesine gitmesinden daha kötü olamazdı. Gerçekten ürkütücüydü o kadın. On yedi yaşına gelmesine rağmen iki kuzen hala korkardı ondan ki Eva'nın annesinin şu anda Fransa'da olması tamamen büyük Black'in eline düşmesi demekti. Küçükken 'bir muggle'la çevrilmek* fikrinden korkarlardı, büyükannesinin şimdiki tehditini merak ediyordu açıkçası. *Eminim daha yaratıcı fikirleri vardır*

"Aman, büyükannem duymasın. Hele bu aralar hiç iyi olmaz. Babamla muhatap olmak en son istediğim şey. Biliyorsun üvey annemden sonra onunla değil konuşmak, yüzünü bile görmek istemiyorum"

Dennise ise gözlerini devirmişti, onunda aileye katılan yeni Black'ten pek hazetmediği kesindi. Kadının neyin nesi olduğu bile belli değildi. Eva bu düşünceler içindeyken kuzeni iksirin içine bir şeyler daha atmıştı ki bu iksirin canlanmasına sebep olmuştu. Bugünlük yapacakları pek bir şey kalmamıştı. Kristal özü haricinde. Onun içinde bir saat kadar beklemeleri gerekiyordu. Bu da daha çok üşümelerine sebep veriyordu.

"...iyice kaynadıktan dört çeyrek saat sonra 12 damla kristal özü eklenmeli."

Anlaşılan biraz daha buradalardı. *Bekleyelim bakalım* Kafasıyla sessizce onayladıktan sonra, vücut ısısını artırmak için kollarını göğsünde birleştirdi. Bacakları titriyordu hafiften.

"Belki her gün içtiği balkabağı suyuna bir sabah bir damla damlatabiliriz." Quilla'ya iksir işini söylemekte ciddi değildi zaten. Anlaşılan Dennise yanlış anlamıştı onu. Ama balkabağı suyuna bir damla damlatmak fikri mantıklıydı. Farkında olmadan çok yararı dokunmuştu genç profesörün. Quilla'yla öğrencilik yıllarında bir yada iki kez falan konuşmuştu. Çok samimi değillerdi onunla. Ama Dennise yeterdi ona. Zaten diğer kızlarla da kuzeni sayesinde tanışmıştı.

"Farkında olmadan yardımı dokundu çok. Çaktırmadan önemli bir gününde katmalıyız bence de."

İmpervius büyüsünün işe yaracağından hiç ama hiç emin olmasa da Dennise'i kırmayıp, titreyen elleriyle cüppesinden asasını çıkardı. Ama bu büyü suya dayanıklı yapıyordu sadece. Yağmur yağmıyordu ki içeride? Bezgin bir şekilde asasını odanın içinde salladı.

"İmpervius" Odanın içinde belirgin hiç bir şey olmamıştı. Hala soğuktu ve hala titriyorlardı. Bu sefer şömineye çevirdi asasını. Daha çok etkili olan bir büyü denemeliydi.

"Incendio Duo" Şömine daha bir canlı yanmaya başlamıştı şimdi. Belki bir nebze olsun ısınırlardı bu ateşle. Üstünde oturduğu iskemlesini şömineye biraz daha yaklaştırdı. Bedeni buzdan çözülüyordu gibi hissediyordu kendini. Azcık da olsa ısınmanın verdiği keyifle yüzünü Dennise'e çevirdi.

"Kaç dakika geçti? Kristal özü otlarını eklesek mi ki? Ama yok daha kırk beş dakika falan var. Bekleyeceğiz anlaşılan" Ellerini şömineye uzatırken konuşmasına devam etti. "Şu iksirin sonu için gerekli olan bir ot vardı ya -ismi neydi- hani sipariş etmemizin gerekli olduğu. Onu nasıl ayarlayacağız. Hogwarts'dan çıkma ihtimalimiz olmadığına göre bizim"