Kızlar tuvaletinin kapısı hızla açıldı. İçeriden uzun siyah saçlı bir kız çıktı. Kısık sesle kendi kendine konuşuyordu... Her zaman yanında taşıdığı mor çantasının ipleri yerlerde sürünüyor ama Rachel bununla ilgilenmiyor, hala saçıyla oynuyordu. Ayaklarının onu nereye götürdüğü farketmeden uzun uzun yürüdü. Eski neşesine kavuşmuş, herkese gülücükler dağıtıyordu...
Geldiği yer ona göre çok sessizdi. Etrafına bakındı. Herkesin elinde bir kitap vardı. 'Kütüphanede miyim?' diye geçirdi içinden. Daha önce buraya gelmemişti, dersler onu fazla ilgilendirmezdi. Çevresine bakarak yürüdü. Aynı binada olduğu ama daha önce konuşmadığı birisi onun 5 adım ilerisinde duruyordu.. Rachel çocuğun yanına yaklaştı ve ondan beklenmeyecek kadar kısık bir sesle;
"Merhaba..."
Dedi. Henüz adını bilmediği çocuk ondan uzun boyluydu, Rachel ona sesini duyurabilmek için parmak uçlarında yükselmişti...