-Sessiz yaklaşım-

Molly ilk defa Hogwarts bahçesindeki ejderha çiftliklerine uğrayacaktı.Orayıda gerçekten çok merak ediyordu.Zaten her zaman ejderhalara merakı da olmuştur..Üzerine lacivert ceketini geçirdi..Saçlarını ise salık bıraktı..Ve yüzündeki o makyajı ..süperdi..Ayağında ise siyah botları..Yavaş adımlarla ejderha çiftliklerine doğru yaklaşmaktaydı..Oraya vardığında,ellerini başının üstüne koydu ve ,

"Tanrım hava ne kadar da soğuk..!"

dedi kendi kendine..Ve etrafı gezmeye devam etti.Gezerken ayağına bir şey takıldı ve Molly aniden yere düştü.

"Lanet olasıca çakıl taşları.."

dedi bilmiş bilmiş söylenerek..


out:canım tnışm fstını geçelimç..güya tnışmışız gibi olsun

Kız, Hector'un sesini duyunca aniden ayağa fırladı. Hector kızın deli olup olmadığını mrak ederek bir adım geri çekildi. Kız, Gryffindor'dandı. Ama Hector onu daha önce hiç görmemişti.
Kız, hemen " Merhaba , bende Molly Anderson,iyiyim ya sen? " dedi. Gözlerinin içi parlıyordu. Hector da " Tanıştığımıza memnun oldum Molly. Ben de iyiyim. Teşekkürler, sadece biraz turlayayım dedim de. " dedi. Bir yandan cam mavisi gözleriyle etrafı tarıyordu. Burası bir hayli yakındı çiftliklere ama hiç ejder sesi yoktu. Zaten Bakanlık'ın yılın ortasında çocuk ve gençlerle dolu bir şatoya ejderha göndermesi çok büyük saçmalıktı. Peki ama bu kız ne arıyordu burda?
" Sen burda ne arıyorsun? Burası pek öğrenciler tarafından tercih edilmez de. Ya da en azından şu an öyle gözüküyor. Ne kadar ıssız değil mi? Hem bu doğal çünkü Yasak Orman iki adımlık yerde. " dedi.

Hector Molly'nin tuhaf bir kız olduğu izleminimine kapılmıştı. Molly Hector'un sorusunu cevaplamadan bir iki saniye öylece durdu. Sonra bir taş aldı ve öylece fırlattı. " Ne acayip birisi! " diye geçirdi içinden.
En sonunda kız cevabını verdi :
" Ejderhaları severim hem de macera arıyorum, istersen sende benimle birlikte macera yaşayabilirsin. " Hector kıza bakakalmıştı. Ne demek macera yaşamak? Kız utanmasa, " Gel Yasak Orman'da piknik yapalım " diyecekti. Hector bunu söylemeye karar vermişti.
" İsteren Yasak Orman'da çiçek toplayalım. " dedi. Büyük kabalık etmişti ama hak etmişti kız da. " Şu an Hogwarts'ta ejderha olmadığına eminim Molly. Üstelik, biz 11 yaşındayız, ejderhaya Aguamenti mi yapmayı düşünüyorsun? " dedi. Ve mavi gözlerini yüksek ağaçlarda dolaştırmaya başladı. " Tamam, Gryffindor'uz ve cesuruz, maceraya bayılırız ama zaten binamız ikinci. Arada az fark varken, iki koca kertenkele göreceğiz diye binamızı sonuncu yapmayalım istersen. " dedi, ağacın dibindeki mantarları incelemye koyuldu. " Bence burada ejderhadan daha önemli şeyler var. Bunlar, " dedi mantarları göstererek " öyle her zaman bulunmaz. Çok değerlidir. "

Hetor, zehri oldukça değerli olan bu mantarlardan bi-iki tanesini almaya çalışıyordu. Eğer eline falan akarsa çok kötü şeyler olabilirdi. Bir keresinde karşı komşuları sırf bu yüzden sol kolunu kaybetmişti. Ve o gün öğrenmişti ki, bu zehir pek çok yaratığınkinden çok daha kudretliydi. Etkisini yok etmek için tam 2 litre Anka Gözyaşı gerekiyordu. En azından Hector komşusunun öyle dediğini hatırlıyordu.
Molly, mantarla pek ilgilenmiyordu. Hatta Hector'a bir tuhaf bakıyordu. Aslında Hector şu an biraz ilginç hissediyordu kendini. En az bir Ravenclaw kadar inclemeci, en az bir Slytherin kadar fırsatçı, en bir Hufflepuff kadar kuralcı ve kendi halindelik... Ama şüphesiz Gryffindor'un sahip olabileceği en büyük cesareti gösterşyordu. Bu mantarların zehri çok hızlı yayılıyor ve tıpkı kurtadam yaraları gibi geçmiyordu.
Molly, bir anlık duraksamadan sonra " Hadi ama yapma , yoksa korkuyor musun? " dedi. Hector birden durdu. " Yoksa korkuyor musun? ". Sanki içinde bir volkan patlıyordu. Öfke kabarıyordu içinde. Karnından yukarı, beynine sefer düzenliyordu. Tüm beynini kaplayacak, Hector'u kontrol altına alıp Molly'yi cayır cayır yaktıracaktı.
Ancak Hector, Sophia'nın kendisine verdiği nasihati hatırladı. " Öfken sana ait, sen ona değil! " . Hemen mantarı bıraktı. Zavallı mahluku nasıl sıkmışsa, gövdesinde bir delik açmıştı ve oradan her an zahir akabilirdi. Bir-iki derin nefes aldı. Sakinleşmişti. Herşey kontrol altındaydı.
" Bak Molly, eğer korkuyor olsaydım, bir korkak olurdum. Eğer bir korkak olsaydım, şu an bu cüppenin içinde olmazdım. Eğer korkak olsaydım, şuan bu mantara dokunmazdım. " dedi buz gibi soğuk bir ses, yanardağ gibi kasılmış mavi gözlerle. Sonra yerden bir dal parçası aldı. Mantarda açılmış deliğe değdirdi. Delikten yaşilimsi bir sıvı dalın ucuna aktı. Büyük bir hışırdama ile ince sopaya dağıldı. On saniye sonra sopa küçücük tanecikler halinde yere dağılmıştı.
" Anladın mı şimdi? " dedi. Sonra sinsi sinsi sırıttı. " Beni gaza getireceğini sanıyorsan boşa ümitlenme. Herkes benim Zihnebend'de yeteneğim olduğunu söyler. Ayrıca kurnazımdır da. " dedi. Bir şişe çıkardı ve mantarın zehriyle doldurdu küçük şişeyi. " Kendine iyi bak. " dedi ve şatoya doğru ilerledi. Sonra dönüp Molly'ye bir hayli küçümser bir ses tonu ile " Dikkatli ol da ejderhalarla poker oynarken hile yapmasınlar! " dedi ve alayla şatoya giderek gözden kayboldu.