Göle Serenat (isteyen gelsin)

Aki bu gün çok üzgündü ama nedense bunu hiç kimseyle ama hiçkimseyle paylaşmak istemiyordu.Ama yinede kendine bir uğraş bulmuştu.Evet bulduştu uzun zamandır dertlemediği dostuydu bu..Çantasından bir yan flüt çıkardı ve önünde sözleri ve notaları tam önündeydi keğıtta:

Ai Mei Rang Ren Shou Jin Wei Qu
Zhao Bu Dao Xiang Ai De Zheng Ju
He Shi Gai Qian Jin
He Shi Gai Fang Qi
Lian Yong Bao Dou Mei You Yong Qi

Zhi Neng Pei Ni Dao Zhe Li
Bi Jing You Xie Shi Bu Ke Yi
Chao Guo Le You Qing
Hai Bu Dao Ai Qing
Yuan Fang Jiu Yao Xia Yu De Feng Jing

Dao Di Gai Bu Gai Ku Qi
Xiang Tai Duo Shi Wo Hai Shi Ni
Wo Hen Bu Fu Qi
Ye Kai Shi Huai Yi
Yan Qian De Ren
Shi Bu Shi Tong Yi Ge Zhen Shi De Ni

Ai Mei Rang Ren Shou Jin Wei Qu
Zhao Bu Dao Xiang Ai De Zheng Ju
He Shi Gai Qian Jin
He Shi Gai Fang Qi
Lian Yong Bao Dou Mei You Yong Qi

Yazıyordu.Şarkını çok ince ama bir okadarda üzücü bir ses tonu vardı.Aki neden ağladığını bilemeden ağlıyordu ve tabikide hala şarkıyı çalmaya devem ediyordu.Bir anda durdu bir şeyler geliyordu bunu hissediyordu.Avet gelmişti sevgili baykuşu Dark'dı bu simiyah Dark bir mektup bırakıp uçmasına devam etti.Aki elini salayarak ''Sayonora Dark!'' diye bağırdı bir yandanda gözlerini sildi.Mektup sevgili üvey annesindendi.Aki sinirle mektubu çantasına attı.Ardından yna flütünü tekrar çalmaya devam etti.Bu şardı Çinceydi.Sözlerin bazılarını anlamıyordu tabi ama yinede çok güzeldi.Ardından bunları düşünmeyi nırakıp çalmaya devem etti.

Bu gün göl kenarına inmek için ne kadar da müsaitti.Ders yok, ödev yok! Avril kolunun altında kitabıyla, göl kenarındaydı.Her zamanki yerinde, elinde güzel bir kitapla.Ayaklarını altına çekti ve oturdu, kitabın bitmesine az kalmıştı.
En duygusal yerinde, ince ince bir fülüt sesi duymaya başladı.Önce umursamadı, fakat ne kadar güzel, ne kadar da içliydi! Kitabını son sayfada bırakıp, sesin nereden geldiğini anlamaık için bakınmaya başladı.Az sağında, göle karşı bir kız çalıyordu fülütü

Avril, biraz yaklaşınca, bu kızı tanıdığını düşündü.Derslerden ve göz aşinağılığndan biraz da.Kızın adı, hatırladığı kadarı ile Akimoto'ydu.

Avril, kızın arkasına iyice sokulmuştu.Ancak kız onu fark etmemişti.Çalmaya devam ediyordu.Hayli hüzünlü, ağlatan..Avril'e ölen ikizini hatırlatmıştı birden bire.Ağlamamak için dudağını ısırdı.

Kız göle karşı çalmaya devam ediyordu.Avril, ''buradayım'' diyebilmek için kızın sırtına dokundu.

Aki yan flütüne dalmış giderken arkasından birinin ona dokunduğunu hissetti.O arada arkasına bakmadan fülütünü ve şarkasını çantasına toparladı ama kalemini koysa mektup mektubu koysa yan fülüt flültü koysa şarkı sözleri çıkıyordu.Ama aki hepsini çantasına atmayı başardı.Arkasını döndüğünde Avrilı gördü.Elini havaya kaldırdı ve ona gülümseyerek

'' konoçiva Avril ''

dedi ve gülümsedi o arada eliyle gözlerini sildi ve yere oturdu onada bakarak gülümsedi
ondan pek hoşlanmıyordu eski yoldaşlık üyesi olabilirdi ama bu ona güvenmesi gerektirmezdi aksine tetikte olmalıydı. Ama ona bunu hissettirmeden yere oturdu ve

‘’ oturmaz mısın? ‘’

dedi nazikçe.Aslında şimdi onunla hiç muhabbet etmek istemiyordu sadece şarkısına devam etmek istiyordu.Ama bunu düşünmeyi bırakıp ona baktı.Ona saf saf bakıyordu.Gülümsemeyi sevse de nedense ona karşı gülümsemek onu yoruyordu.

Kız bir süre, ona hiç bakmadan, eşyalarını çantasına yerleştirmeye çalışmıştı.Art,kasını döndüğünde ise, Avril'in ilk kelimesini anlayamadığı:
'' konoçiva Avril ''
Gibisinden bir şeyler söylemişti.Herhalde merhaba gibisinden bir şeydi.
‘’ oturmaz mısın? ‘’
Avril, onun birden bire D.O Dan ayrıldığını hatırlıyordu, öyle ise karanlığı seçmiş- ya da seçecek- olabilmesi muhtemeldi.

Ama, kızı kırmadan gösterdiği yere oturdu.Kız, sanki az önce ağlayan o değilmiş gibi sürekli gülümsüyordu.Avril, içinden
-''Bunda bir terslik var''
Diye düşünmeye başlamıştı.Ama, belkide Akimoto da dengesiz biriydi.
-''Ve ya rol yapıyor''
Bakışlarını gölün üzerinden, Akimoto'ya çevirmişti
-''Az önce ağlıyordun galiba''

Avrilın garip ifadeleri altında ezilen Aki sırıtarak ve bir yandanda elini sağ ve sola çevirerek Avrila baktı:

'' ne ben ben hüzünlü bir şarkı yüzünden ağlıyacağım he merlin aşkına Avril açıkçası bunu herkezden bekle ama benden bekleme ben asla bir şarkı için ağlamam küçüklüğümden beri ben yan fülüt çalarım ve çoğunlukta hüzünlü şarkılar ben sağdece mutluluktan ağlarım o bile anlamsız bana göre ama neyse '' dedi.

Ardından derin bir nefes aldı.Gölün serinliği onu gerçekten üşütmüştü ama üşümek ona güzel geliyordu.Kafasını ağaca yaladı.Bu aralar neye üzüldüğünü bulmuştu ama çok çok anlamsızdı bu gözünü Avrilla dikti ve ona bakarak:

'' benim gitmam gerek ben çok çok üşüdüm ''

dedi.Aki içinden '' of of abartmaktada üstüme yok '' dedi.Ardından çantasını alıp koşarak ağaçlar arasında kayboldu..

'' ne ben ben hüzünlü bir şarkı yüzünden ağlıyacağım he merlin aşkına Avril açıkçası bunu herkezden bekle ama benden bekleme ben asla bir şarkı için ağlamam küçüklüğümden beri ben yan fülüt çalarım ve çoğunlukta hüzünlü şarkılar ben sağdece mutluluktan ağlarım o bile anlamsız bana göre ama neyse ''
Avril omuz silkti.Kızın ağladığına yemin edebilirdi...
'' benim gitmam gerek ben çok çok üşüdüm ''

Avril'in hissettiği, bunun yalan olduğuydu.Hava soğuk olabilirdi ama ona göre cüppeler yeterince ısıtıyordu.Ağzını açmasına izin vermeden, kız çantasını kapıp koşarcasına yitmişti gözden.Avril, yok olan silüetin ardından bir saniye bakakaldıktan sonra gitmek üzere ayaklandı.