Noel Balosu'na Hazırlık(5. Sezon)

*************************

Okulda duyurulan balo için 25 Aralık günü öğlen yemeğinden sonra Büyük Salon'un kapıları görevli öğrenciler haricinde herkese kapatılır. Çeşitli binaların SB'ları birlikte salon kapısı önünde Müdire tarafından koordinasyon sorumlusu olarak görevlendirilen Hufflepuff Sınıf Başkanı olan Vanessa Evangeline Black'i beklemektedirler. Onların yanında da içerdeki çalışmalara katılmak için hazır bekleyen bir grup farklı binalardan kızlı erkek grup vardır.

**************************

Güneşin bulutların arasında kaybolup gittiği bir öğlenden sonra bşlayan dans çalışmaları, başta Hufflepuff'lı Vanessa olmak üzere görevli herkesi, bu esintli havada bile bunaltmıştı. noel balosu yaklaştıkça artan çalışmalar, beraberinde bir o kadar stresi ve ağır çalışmalarıda getirmişti. İşte yine bir öğleden sonra, işte yine bir balo çalışması, işte yine David görevli... İşteler, işteler... Hayat sanki kendini tekrarlıyor, bu yoğun tempoya bir türlü ayak uyduramıyor gibiydi, ya da David'e öyle geliyordu. Hogwarts'ın ışıksız ve bir o kadarda soğuk koridorlarında yürürken aklından geçenler bunlardan ibaretti sadece. Hızlı adımlarla soğuk koridorları terk edip Büyük Salon'a vardığın içerisi henüz balo için hazır değildi; ancak Vanessa çok çaba sarf ediyordu. Herkese emirler yağdırıyor, işini olağan bir şekilde yapmaya çalışıyordu ki başarısız olduğu söylenemezdi. Çok meşgul olsa gerek ki David'in gelidği bir kaç dakika sonra fark etmişti, sadece selam verip işine geri dönmüştü. Herkese emirler yağdırırken David bir köşeye geçip beklemeinin en iyi olacağını düşünüyordu, öyle de yaptı.

Pek uzun sürmeyen yalnızlıktan sonra Hayley iksirin etkisinden biraz kurtulmuş gibiydi, geçen günlerki gibi çok yılışık davranmıyordu, aynı eski günlerdeki gibiydi. Bu David'i sevindiriyor, artık iksirin etkisinin geçmesini bile istiyordu; çünkü yaptığı yanlışlığı ancak iksirin etkisinin geçmesiyle telafi edebilirdi. Kafasında düşüncelerle çok meşgul olsa gerek ki Hayley'in veridği selamı duymamış, duymayı bırak Hayley'in omzunu ikinci kez dürtmesiyle düşünceler aleminden geçiş yapabilmişti. Hayley'in şaşkın bakışlarını aldırmayarak hiç birşey olmamış gibi devam etti David.

"Nasılsın aşkım? Umarım güzel bir gün olur ve artık şu Noel Gecesi gelse çok iyi olacak, hazırlıklardan sıkıldım artık!"

dedi, aslında dediklerindeki tekl bir doğruluk payı bile yoktu. Bunu sadece Hayley'in, deminki dalgınlığını unutturmak için yapmıştı, zaten de hazırlıklara katılmaktan gayet mutluydu, bu sayede boş durup her şeyi düşünmeye fırsatı oluyordu. Planında başarılı olsa gerek ki Hayley de David'in sözlerine katıldığını belirterek yanından ayrıldı. Hızlıca çalışan balo görevlilerini izliyordu.

Dört binanın masaları ortada yoktu, bunların yerini yuvarlak masalar almıştı. Kırmızı örtülü yuvarlak masalar, sandalyeleri kadar şık görünüyordu. Sandalyeleri beyaz örtüyle kaplı gayet hoş duruyor, kırmızılı kurdale ise şıklığını temsil ediyor gibiydi. Profesörler masasının önüne konmuş dans pisti ise bir o kadar güzeldi. Müzik sistemi daha koymamış olsa gerekti ki müzik denemeleri başlamamıştı. Vanessa David ve diğer tüm sınıf başkanlarını toplayı -Keiran ve kendisi hariç- kapıda beklemelerini söylemişti. İçeriye kimseyi almamakla görevliydiler. Bu basit bir görevdi David'e göre, boyunu ve vücudunu ters bir durumda kullanabileceiği gibi, hiç acımadan herkesi kapı dışaraı edebilirdi. Bu işi sevmişti, özellikle Slytherin'lilerle ters düşmek ve onları kapı dışarı etmek için sabırsızlanıyordu. Vanessa'nın veridiği emirlere göre Büyük Salon'dan çıkıp kapıda beklemeye koyuldu.

Daffodil yardım etmek amacıyla Büyük Salona gidecekti. Bundan memnundu çünkü burada geçireceği ikinci noel eğlenceli olacağa benziyordu. Okul gitgide kalabalıklaştığı için bu dönemki noelde kalabalık geçecekti önceki dönemden. Bu iyiye işaretti. Gryffindor Ortak Salonu'na doğru geldi. Etrafına bakındığında kimsecikler yoktu. Hayley, David,Severus,Charlie,James. Hepsinin önceden yardım etmek amacıyla Büyük Salon'a gideceklerini biliyordu. Mutlaka kendinin de yardım etmesi gerekirdi diye düşünmüştü ,bu yüzden gidecekti. Yavaşça koridorlarda ilerliyordu. Geç kalmış olma ihtimali yoktu ama yinede hızlı olmaya dikkat ediyordu. Bu sırada arkasından gelen sese dikkat etmekte biraz gecikmiş sayılırdı. '' Ne arıyorsun sen burada ? , hadi artık buradan hemen gitsen iyi olacak Gryffindor'lu.'' Bunu kimin söylediğine bakmak için arkasını döndüğünde Daffodil bu kızın Slytherin 'den Estellé olduğunu gördü. Kıza dönerek '' Ah ! Seni ahmak bana bunları nasıl söyleyebiliyorsun. Buraya önce terk etmesi gereken sensin ..'' dedi eliyle ileriyi işaret ederek. Kimseye bunları söylemekten hoşlanmamasına rağmen şimdi bunları söylemeye gerek duymuştu. Bir tek ses de çıkmıyordu ileriden. Acaba başlayıp bitirebilme ihtimalleri var mıydı ki.? Ya da daha kimsenin gelmeme ihtimali. Aslında Sınıf Başkanları geleceklerdi yardım için ama diğerlerinin de geldiğini duyunca Daffodil de gelmişti.


İçeriye görkemli kapıdan girdiğinde herkes yerini almış yardım için hazırdı. Bir yandan da Vanessa kontrolü eline almış konuşuyordu. Herkes de pür dikkat onu dinliyorlardı. Daffodil buna pek anlam verememişti. Başka konuşan olmayacak mıydı acaba.? Etrafına bakınmaya başladı,heryer mükemmel görünüyordu. Şimdiden bazı şeyler tamamlanmış geriye birkaç hazırlık kalmıştı. Buna herkes memnun görünüyordu. Vanessa herkesin görevlerini teker teker söylüyordu. Daffodil' e süsleri yerleştirme ve belirli yerlere asma görevi gelmişti. İyi olduğunu düşündü zaten başka da birşey düşünmemişti.İçinden '' Gayet iyi,evet süslemeye başlayayım..'' dedi. İleride Vanessa'nın kendisine gösterdiği süsleri alarak belirli yerlere asmaya ve yerleştirme başladı. Bir yandan da etrafı gözlüyordu. Her yer öylesine değişmişti ki. Hufflepuff , Ravenclaw, Gryffindor ve Slytherin masalarının yerine küçük küçük belirli yerlere yerleştirilmiş yuvarlak masalar gelmişti. Bu orayı değişik ama bir o kadar da güzel göstermişti. Bu sırada ilerideki birkaç öğrenci de tam ortada bulunan Noel Ağacını süslemeye çalışıyorlardı. Gerçekten büyüktü,süslemesi zor olacağa benziyordu. Süsler gerçekten sivri uçlulardı,hepsi olmasada çoğu. Birisi Charlie'nin elini biraz olsun kesmişti. Bu kötüydü. Daffodil eline aldığı süslere bakarak sivri olmayan taraflarına doğru yerleştirmeye çalışıyordu.

Daffodil'in dikkatini tam ortada boş bırakılan büyük alan çekmişti. Yanları biraz olsun ortamdan ayrılsın diye tümsekler yapılmıştı. Belli ki dans pistiydi. Dans Hocası belirleyip,çalıştırdığı dans öğrencilerini çıkaracaktı. Daffodil dans gösterisini sabırsızlıkla bekliyordu. Değişik olacağa benziyordu. Bu sırada Daffodil farkına varmadan elindeki süslerden birini yere düşürmüştü. Yuvarlak değişik bir süstü bu . Süs düşmesiyle beraber bir anda dağılmış, her yere saçılmıştı. '' Tanrım,daha fazla dikkat,her yere saçıldı..'' . Daha fazla dikkat etmesi gerektiği belliydi ama bir kere düşürmüştü işte. Hemen yerden dağılan parçaları toplamaya başladı. Bir kaç dakika sonra tüm toplama işini bitirmişti. Parçları alıp ilerideki boş kutunun içine yavaşça koydu. Tekrar eski yerine döndü ve süsleri asmaya devam etmeye başladı Daffodil.

Noel Balosu gelmiş çatmıştı. Eleanor balo hazırlıkları için yardımcı arandığında ilk olarak, binasına asılan duyuru panosunda görmüştü. Zevkli olabileceğini düşündüğü her işte o da yer almalıydı. Ve parti hazırlılıklarının zevkli olacağı görüşü onu adını yazdırmaya itmişti.

Eleanor yine uykusuzlukla uğraşıyordu. Yatağına yattığında gözlerini kapıyor, ama bir türlü uyuyamıyor. Zihnini arındıramadığı düşünceler nedeniyle rahat olamıyordu. Yatakhanede yatağında sırt üstü yatıp bir süre tavanı izledi .. Zaten o an yapabileceği başka bir işte yok gibiydi. Zihnini çeşitli hayellerle doldurmaya ve onları izlemlemeye başladı.

Eleanor oldukça tuhaf bir* varlıktı*. Herşey için peşin düşüncesi vardı. Hiçbir şeye de kuvvetle inanmazdı. Bu yüzden birşeyin karşısında gerilemez, hiçbir yöne doğru da gitmezdi. Birçok olayı kesin olarak görür, pekçok şeyide eğlenceli hale getirebilirdi. Yalnız,hiçbir şey onu tam olarak tatmin etmezdi. Zaten tam olarak bir tatmin istediği de pel belli değildi. Zekası keskindi ama bir o kadar da ilgisiz. Kuşkuları hiçbir zaman unutulacak kadar önemsemez,hiçbir zaman da hüzünlü halini alacak kadar büyümezdi. Nihilist bir tavrı vardı birazda. Cesur ve zeki ama bir o kadar kindar ve sinsiydi.

Kimi vakit onunda gözlerinin önünde renk renk ışıkların alevlendiği oluyordu ama, bunlar sönünce Eleanor dinleniyor,söndüklerine acımıyordu. Hayalgücünün sınırsız ve belki de uçsuz bucaksız olduğunu biliyor bu yüzden de sık sık hayal kuruyordu... Yalnız,hayalllere daldığı zaman bile vücundadaki damarlarda kan gene eskisi gibi insanı büyüleyecen bir biçimde ve yavaşlıkla akıyordu.

Bazen güzel kokularla yıkandıktan sonra ,banyo odasından vücudu sıcacık, duyguları yumuşamış olarak çıkar, hayatın boşluğunu,kendi acılarını, zorlukları, kötülükleri, düşünerek hayallere dalardı. O zaman ruhu birdenbire cesaretle dolar, içinde yüksek bir amaca yönelmek istekleri uyanırdı ; ama ,yarı açık kalmış pencereden bir rüzgar esti mi hemen büzülür, kendini şikayet etmeye başlardı. Neredeyse öfkelenirdi. O sırada bir tek şeye ihtiyaç duyardı.Bu rüzgar çabucak gitsin..

Eleanor sabah Ellen'ın sesiyle uyandı. " Seçilmişiz Eleanor! Seçilmişiz!" Eleanor yarı uykulu yarı afallamış bir tavırla sevinç naraları atan Ellen'ı bir süre izledi. Neye seçilmişlerdi? Ne olmuştu ? eleanor birden panoya yazdırdığı ismini hatırladı. Suratına -pek çok zaman yaptığı gibi- büyük bir sırıtış kondurdu. " Bugün çok zevkli geçecek desene Ellen.." diye mırıldandı. Ardından hızla giyinip, Büyük Salona ilerlemeye başladılar.

Hogwarts Büyük Salon'u.. Olağanüstü bir yerdi gerçekten. Dikkatli bakınca büyük ahşap giriş kapısında oldukça narin şekilde işlenmiş oymalar belli oluyordu. Her bir oyun dikkatle özenilerek yapılmıştı. Bu her halinden belliydi.

Büyük Salon'da görevli öğrenciler vardı. Hemen her binadan.. Eleanor etrafa göz gezdirip tanıdık birilerini aramaya başladı. Önce etrafındakilere emir yağdıran Hufflepuff sınıf başkanı Vanessa 'ı gördü. Ardından hemen hemen her yerde dikkatini çeken sinir bozucu *Alman Çocuk* Charlie.. Charlie'nin az ilersinde Göl Kenarında karşılaştığı Daffodil.. Eleanor ileride kapının çarprazında ise kuzeni Nicole ‘ u gördü. O da görevli seçilmişti ve oldukça meraklı bir tavırla etrafı izliyordu.


"...Ellen, Eleanor ve ah Daffodil siz süslemelere yardım edeceksiniz" Hufflepuff sınıf başkanı emir yağdırma işlemini Eleanor'a getirmişti. Eleanor biraz sinir biraz da istek dolu bir tavırla kendisine verilen görevi yerine getirmek için yöneldi. Birinden emir olması pek olağan birşey değildi ama söz konusu olay Noel Balosu ise bir istisna yapılabilinirdi.

Süslemelere yardım etmek.. Zevkli olabilirdi ama Daffodil ile birlikte yapacaksa bu pek hoş olmazdı. eleanor Daffodil'den olağanca uzak bir yere geçip süsleme işlemlerine başlamaya karar verdi. "Hım.. Neler yapabiliriz acaba?" diye mırıldandı. Dizayn etmek, yeni birşeyler oluşturmak zevk isteyen bir meseleydi. Eleanor asasını sallayıp ahşap kapının önünde birkaç *renkli* süs oluşturdu. Kuyruklu bir yıldıza benzeyen uçları kıvrılmış ve renkleri oldukça *sade* barındıran bir süs.. Eleanor bir yandan süsleme yaparken diğer yandan da çevresinde koşuşturanları izliyordu...

*İyi ki adımı yazdırmışım* diye iç geçirdi Eleanor. eğer şimdi balo hazırlığı yapmıyor olsaydı, Ortak Salonda yada kütüphanede pineklemekten başka birşey yapmayacaktı. Belki de biriken ödevlerini yapardı. ama bunların hiçbiri bu koşuşturma kadar zevkli ve heyecan verici olamazdı. Eleanor bu yaşadıklarını Persiana'ya bir mektupla anlatmayı aklının bir kenarına yazdı ve süsleme işlemlerine devam etti.