Koridorlarda Yürüyüş...

Rose okula yeni geldiği için içindeki merak duygusunu bastıramıyordu. Dersleri başlamadığı için bütün gün boş oturmaktan sıkılmıştı. Bazen Hogwarts'ın bahçesine çıkıyordu. Ama bu aralar havalar bozmuş gibiydi. Ne zaman kafasını pencereden dışarı çıkarsa saçlarını birbirine dolaştıracak kadar güçlü bir rüzgarla karşılaşıyordu. Bu yüzden şimdilik başka yerler keşfetmek istiyordu.
"Bugün nereleri keşfetsem acaba?" diye kendi kendine sormak alışkanlık olmuş gibiydi. Ama bu gün bir şeyler farklıydı sanki.
Hogwarts koridorlarını gezmeye karar vermişti. İçine doğan bir şeydi bu. Sabah uyandığında kendine o bildik soruyu ilk sorduğunda aklına gelen tek yerdi. Kısa bir yürüyüş için üstüne rahat bir şeyler giydi Rose. Kitaplarını düzenledi, saçlarını yaptı. Yapacak bir şey bulamayınca aklındaki yürüyüşü gerçekleştirmenin vakti geldi diye düşündü ve yatakhaneden çıktı.
Az bir zaman sonra koridorlarda çevresine bakınarak yürüyordu. Koridorların mimarisi onun ilgisini çekmişti. Tabii birde tablolar vardı.

Güneşli bir günden sonra Daffodil kütüphaneye gitmişti. Amacı Tılsım Ödevini en iyi şekilde yapabilmekti aslında. Profesörün verdiği sözcükler zorunda ötesindeydi. Bunları iyiden iyiye bulabilmek için kütüphanenin tozlu taflarını teker teker aramıştı. En sonundaki rafta bu konu hakkında iki tane kitap bulabilmişti ancak. Onca kitabın,onca parşömenin arasında. Kütüphaneden çıktıktan sonra koridorlara doğru yürümeye başladı. Buraya ancak işi olduğu zamanlarda gelirdi. Pek fazla olmasa da. Her yer merdivenlerle ve tablolarla doluydu. Tek ilgisini çeken şeyler tablolardı zaten. Başka bir şey düşünemezdi. İleride koridorları dikkatle inceleyen bir kız gördü. Daha önce görmediğine kesini kesine emindi. Kız yeni gelmiş olmalıydı ki bu kadar dikkatle inceliyordu çevresini. Kesinlikle yeni gelmiş olmalıydı. Kıza doğru yürümeye başladı. Bu sırada kız hala onun varlığından haberdar gibi değildi. Kıza hafifçe tebessüm ederek;

'' Merhaba,buraları geziyorsun galiba..?..''

dedi. Mutlaka geziyor olmalıydı ki böyle pür dikkat her yeri inceliyordu.

Hector, ortak salondaki Yılbaşı muhabbetlerini dinliyordu. Bu sohbetler insanın felaket canını sıkıyordu. Çünkü, günlerdir bu sohbetler sürüyordu ve herkes, balo ile ilgili düşüncelerini dallandırıp budaklandırıyor, aynı şeyleri tekrar ortaya koyuyordu.
Tom ise baloya katılmayı düşünmüyordu. Bu, pek çok arkadaşının tepkisini çekiyordu. " Bin yıllık Gryffindor'un asaletini bu Yılbaşı'nda da göstereceğiz. " düşüncesi tüm binayı kaplamıştı. Herkes işin baloya katılarak biteceğini sanıyordu. Ya iyi dans edemezlerse? Hiç kimse bunu umursamıyordu.
Hector, iyi dans edebiliyordu. Çünkü kuzenleri ile hep dans ederdi. Ailenin tek erkeğiydi. Bu, çok hoşuna gidiyordu. Her fırsatta söylüyordu bunu.
Ortak salon, üstüne üstüne gelmeye başlamıştı. Yılbaşı sohbetleri... Bıkmıştı artık. Ayağa kalktı. Portreyi iterek dışarı çıktı.
Birileri ile karşılaşmak, konuşmak istiyordu. Bu yüzden Kule'de merdivenlerde insan aradı hep ama Yılbaşı herkesi sarmıştı.
Çok şükür, koridorların birinde Gryffindor'dan bir kız, portreleri falan inceliyordu. Hector yavaş yavaş yanına yaklaştı. " Selam, ben Hector Tom Dumbledore. Nasılsın? " dedi elini uzatarak.
Ve orada bir kız daha fark etti.Hemen ona da gülümsedi.

Den ortak salonda ders çalışmaktan bıkmıştı bu ödev o ders şu iksir kafası ağrımaya başlamıştı yada öyle hissediyordu kitabı sert bir darbe ile kapatarak kaldırdı tüy kalemini ve mürekkep bardağınıda kaldırdıktan sonra rahatladığını beynine ve vucuduna hissettirmek için kollarını uzunca açtı ve kendini gerdi. Kendine gelmesi için çok işe yarayan bir yöntemdi . O rahatlıkla ortak salonun portresinden dışarı çıkarken şişman keşiş'e selam vererek yürümeye devam etti ama aniden durdu attığı adım boştaydı birkaç saniyelik zamanın durduğunu hissetti ağırlığını karaya doğru yüklendirmeye çalışsada dikkatsizliğinden kendine kızıyordu dengeli durmaya çalışıyordu. Ardından geri gidip yere düştü ve ucuz atlattığını hissederek tekrar kalktı.Bu sefer daha dikkatli olabilmek için merdivenler yerine koridorlardan gitmeyi planlıyordu. Hemde bu kendi araştırmaları için çok güzel bir fırsattı koridora ilk adımını attıktan sonra duvarı aramaya başladı elini duvarlara sürerek ilerliyordu portrelere sahte bir gülümseme ile bakıp geçiyordu. Ama o sırada duvardaki portre kaymıştı elini portrenin üzerinden geçirirken portre kaymıştı. Den sinsi bir gülümseme ile portreyi çekti resimdeki kadın kendine bağırıp lanet okumaya başlarken diğer portreye geçmişti.

Den portrenin arkasına bir baktı dümdüz ve pürüzsüz duvar vardı burada bir gizem olduğunu biliyordu ama nasıl birşeydi asasını çıkartıp

"Lumos" dedi ve incelemeye koyuldu evet burada birşey vardı daha önce başka kişilerde bulmuştu ki burada ellerden aşınmış bir duvara bakıyordu.Belkide bu izleri gizlemek için portre koymuşlardı ve bunu buraya sabitlemeyi unutmuşlardı. Ama yinede burayı araştırası geliyordu. Asası ile bir kere vurduğunda aniden garip birşey olmuştu vurduğu yerde ne varsa içeri göçmüştü Den asası ile vurmaya başladı vurduğu yer içine göçüyordu büyük bir delik açıp içeri girdiğinde asanın ışığı ile gördüğü kadarıyla küçük bir geçit vardı. Gülümsedi ardından yürümeye devam etti ve yolun sonuna geldiğinde tahmin ettiği gibi duvar çıkmıştı yine aynı işlemi yaparak duvara vurdu kendisine doğru gelip kenara çekiliyordu vurduğu taş. Oradan da çıktıktan sonra koridora bir baktı ileride Hector Tom duruyordu ve yanında iki Gryffindor'lu vardı yanlarına giderek

"Selam Tom. Merhaba ben Den Danger."

Tam o sırada tanıdık bir ses onu çağırdı. Hector hemen arkasına döndü. " Ooo, Den! " dedi " nerelerdesin, ne zamandır göremiyorum seni? Sen hiç ortak salona gelmiyorsun hiç? " diye sordu. " Ahh, bu arkadaş adı Daff, biz yılın başında tanıştık; diğer arkadaşı henüz ben de tanıyorum. " edi gülümseyerek.

" Sen de Den'den farksızsın Daff, neden hiç ortak salonda olmuyorsunuz? " dedi Daff'e dönerek. " Normalde insanlar ortak salonda keyif yaparlar benim canım sıkılıyor! " Gerçekten de öyleydi. Çoğu kez salon boş oluyordu.

Daffodil bir yandan kızdan gelecek cevabı bekliyor bir yandan da çevreyi izliyordu. Bu sırada yanlarına bir Gryffindor'lunun geldiğini farketti. Biraz daha yaklaştığında gelenin Hector olduğunu anladı. Hector ile dönem başında tanışmışlardı Ortak Salon'da. Bu sırada yanlarına bir Gryffindor'lu daha gelmişti. Daffodil onu daha önce görmemişti. Bu sırada Hector gelen çocuğa Daffodil'i tanıtmaya başlamıştı bile. Daffodil hafif bir tebessüm ederek çocuğa;

'' Merhaba ben Daffodil Eléa Sophié Delacour..Memnun oldum..''

dedi.Çocuğu daha önce görmediğine emindi. Ama cübbesinden de Gryffindorlu olduğu açıkça belli oluyordu. Çoğu zaman genel olarak Gryffindorluları Ortak Salonda görmesine rağmen onu görmemişti. Zaten Daffodil'in en az zaman geçirdiği yerlerden biri idi Ortak Salon.Bu sırada Hector;

''Sen de Den'den farksızsın Daff, neden hiç ortak salonda olmuyorsunuz? "

demişti. Gerçekten de Daffodil Ortak Salon'da çok az zaman geçiriyordu. Bunun yerine Göl Kenarına ya da okulun diğer bölümlerinde zaman geçiriyordu. Hector'a dönerek;

'' Evet gerçekten de Ortak Salon'da pek olmuyorum.Onun yerine Göl Kenarı daha iyi olabiliyor..''

dedi.

Daff, Hector'u tanımıştı. Bu, bir hayli rahatlatmıştı onu. Çünkü Daff, sevdiği bir arkadaşıydı. Hector'un okulda edindiği en ilk arkadaşıydı ayrıca.
Daff '' Evet gerçekten de Ortak Salon'da pek olmuyorum.Onun yerine Göl Kenarı daha iyi olabiliyor..'' dedi. " Ahh, kesinlikle ama sadece şu aralar için. Görmelisin, ortak salonda herkes, Yılbaşı Balo'sunu konuşuyor. " dedi Hector da . " Siz baloya geliyor musunuz? " diye sordu herkese. " Ben pek düşünmüyorum. Daha Silvia ile de konuşmadım. Acaba o ne diyecek? " dedi düşüncel düşünceli.

Den aralarına girdiğinde sıcak bir karşılama alınca sevinmişti Hector'un kendisine hesap sorması komiğine gitmişti gülümseyerek onu dinliyordu

" Nerelerdesin, ne zamandır göremiyorum seni? Sen hiç ortak salona gelmiyorsun hiç? Ahh, bu arkadaş adı Daff, biz yılın başında tanıştık; diğer arkadaşı henüz ben de tanıyorum. "

Demişti Den gülümseyerek Tom'a baktı ve

"Hector bir dahakinde ortak salona giderken bana baykuş gönder. Ben ortak salona tıkılmayı sevmiyorum pek."

Dedi etrafına bir göz atarken Hector:

" Ahh, kesinlikle ama sadece şu aralar için. Görmelisin, ortak salonda herkes, Yılbaşı Balo'sunu konuşuyor.Siz baloya geliyor musunuz? Ben pek düşünmüyorum. Daha Silvia ile de konuşmadım. Acaba o ne diyecek? "

Demişti bundan çıkardığı kadarıyla Silvia adlı kişi ile Hector çıkıyorlardı. Karşısındaki Daffodl Eléa Sophié Delacour'a baktı ve bir adım öne çıkarak

"Tanıştığıma memnun oldum Daffodil." dedi ve elini uzatarak tebessüm etti. Aklında hayla o geçit vardı bu geçitide haritasına eklemeli idi. Unutmamak için tekrarlarken kızdan cevap bekliyordu.

" Siz baloya geliyor musunuz? Ben pek düşünmüyorum. Daha Silvia ile de konuşmadım. Acaba o ne diyecek? "

Daffodil kesinlikle baloya gelecekti. Tüm Gryffindorluların da geleceğini biliyordu hem gitmezse olmazdı .Sonuçta bu noel balosuydu ve tüm okul bir arada olacaktı. Bu hoş bir durumdu.Hector'a dönerek;

'' Ben baloya geliyorum. Bence sen de gelmelisin Hector,Gryffindor'lular olarak orada bulunmalıyız mutlaka,hem Silvia'da gelecektir mutlaka. Sonuçta bu dönemin en büyük balolarından biri. ''

dedi. Evet tüm Gryffindorluların orada bulunmaları gerçekten iyi olurdu. Yerlerini Slytherin'lilere bırakacak değillerdi kesinlikle. Onlar da orada mutlaka bulunmalıydılar.Bu sırada Den;

"Tanıştığıma memnun oldum Daffodil."

demişti. Daffodil çocuğa dönerek;
'' Ben de memnun oldum Den..''

dedi ve elini uzattı. Bu sırada ilerideki kıza bakıyordu. Kız pek konuşkana benzemiyordu hatta hiç konuşkana benzemiyordu. Geldiklerinden beri tek bir laf çıkmamıştı. Daffodil bunu kızın okula yeni gelmiş olmasına veriyordu. Çevreyi tam tanımamasına.

Den balo ile ilgili yorum yapmamayı tercih etmişti. Onun yerine Hector sayesinde Daffodil'le tanışmak daha cazip olmalıydı ki elini uztarak "Tanıştığıma memnun oldum Daffodil." dedi. Daff de onun uzattığı eli sıkarak '' Ben de memnun oldum Den..'' dedi.

Daff sonra tekrar Hector'a döndü. '' Ben baloya geliyorum. Bence sen de gelmelisin Hector,Gryffindor'lular olarak orada bulunmalıyız mutlaka,hem Silvia'da gelecektir mutlaka. Sonuçta bu dönemin en büyük balolarından biri. '' dedi. Anlaşılan tüm binanın orda olmasını bekliyordu. Haklıydı da ama. Hector, böyle baloları sevmezdi. Silvia'nın bayıldığını biliyordu. Biraz durakladıktan sonra Hector, " Ne bileyim! Zaten biz Silvia'yla hiç balodan konuşmuyoruz. Sen geliyor musun Den? " diye sordu.

Bahçede dolaştıktan sonra içeri girdi.Canı öyle sıkılıyordu ki.Ne yapsam diye düşünüyordu.Hogwarts'ın koridorlarını dolaşmaya karar verdi.Henüz alışamamıştı.Ne bir arkadaşı vardı , ne de can sıkıntısını geçirecek bir durum.Sakin kalmaya alışkın değildi.Her an bir heyecan bir eğlence istiyordu.Ne kadar da sıkılmıştı.Keşke konuşacak birileri olsaydı diye düşündü.Yürürken koridorları inceliyordu.Ne kadar da ihtişamlı bir şekilde yapılmıştı.Renkleri tablolarla bütünleşmişti.Adeta bir muhteşemlik abidesiydi.Koridorun sonuna gelmişti.Koridorda kaç tur attığının o da farkında değildi.Zaten Hogwarts'a geldiğinden beri koridorlarda,bahçede dolaşmaktan başka yaptığı bişey yoktu.Burayı sandığı kadar eğlenceli bulamamıştı.Ya da henüz arkadaşı olmadığı için kendini yalnız hissediyordu.Öyleydi de aslında.Yalnızdı.Neden sanki onun da arkadaşı olmuyordu.

Rose tabloları seyrederken yanına Gryffindor’lu bir kız gelmişti. Rose kız konuşana kadar onu fark etmedi. Yanına gelen kız güzel mi güzel gülümsemesiyle:
'' Merhaba,buraları geziyorsun galiba…?” dedi. Rose daha ona cevap bile veremeden başka bir Gryffindorlunun onlara seslendiğini duydu:
“Selam, ben Hector Tom Dumbledore. Nasılsın? " Aynı zamanda elinide uzatmıştı. Rose şaşkınlıkla karışık bir heyecanla çocuğun elini sıktı. Tam konuşacaktı ki yine aynı şey oldu: biri onların yanına geldi. Yanlarına gelen Gryffindorlu çocuk adının Hector olduğunu öğrendiği çocuğa selam vererek:
“Selam Tom. Merhaba ben Den Danger." dedi. Rose’un eli ayağına dolaşmıtı. Ne yapacağını bilemeden saf saf bakıyordu. Daha sonra zar zor:
“Hepinize meraba, ben Rose.” diyebildi kısık bir sesle. Kimsenin onu duyduğunu sanmıyordu. İyice rahatsız olmuştu. Rose’un yapısındaki yabanilik onun sosyalleşmesini engelliyordu. Yanındakilerse sohbete başlamışlardı. Rose giderek daralan bir çemberde hissediyordu kendini. Duvara yaslanarak onları dinlemeye başladı. Söze ilk olarak Hector başladı:
" Ooo, Den! " dedi " Nerelerdesin, ne zamandır göremiyorum seni? Sen hiç ortak salona gelmiyorsun hiç? Ahh, bu arkadaş adı Daff, biz yılın başında tanıştık; diğer arkadaşı henüz ben de tanımıyorum. "demişti. Bunu söylerken gülümseyerek Rose’a baktı. Rose söylediklerinin duyulmamasına üzülmüştü bunu düzeltmenin bir yolunu araken diğer çocuk konuşmaya başladı.
"Hector bir dahakinde ortak salona giderken bana baykuş gönder. Ben ortak salona tıkılmayı sevmiyorum pek."Tom:
" Sen de Den'den farksızsın Daff, neden hiç ortak salonda olmuyorsunuz? " dedi Daff'e dönerek. " Normalde insanlar ortak salonda keyif yaparlar benim canım sıkılıyor! " dedi diğerlerine bakarak. Kız:
'' Merhaba ben Daffodil Eléa Sophié Delacour..Memnun oldum… Evet, gerçekten de Ortak Salon'da pek olmuyorum. Onun yerine Göl Kenarı daha iyi olabiliyor…''
Bunun üzerine Tom:
" Siz baloya geliyor musunuz? Ben pek düşünmüyorum. Daha Silvia ile de konuşmadım. Acaba o ne diyecek? "dedi. Söyledikleri Rose’un kafasını karıştırmıştı. “Hangi balo acaba?”diye düşünüyordu. Daffodil:
“Ben baloya geliyorum. Bence sen de gelmelisin Hector,Gryffindor'lular olarak orada bulunmalıyız mutlaka,hem Silvia'da gelecektir mutlaka. Sonuçta bu dönemin en büyük balolarından biri. '' Tam bu sırada Den:
"Tanıştığıma memnun oldum Daffodil." Demişti. Daffodil’de Den’e:
'' Ben de memnun oldum Den..''dedi. Bu tanışmadan sonra Hector Daffodil’e dönerek:
" Ne bileyim! Zaten biz Silvia'yla hiç balodan konuşmuyoruz. Sen geliyor musun Den? "dedi. Rose ilerde bir kız görmüştü. Slytherin’dendi. İyice rahatsız olan Rose: “Artık müdahale etmenin zamanı geldi.” diye düşündü. Den’in cevap vermesine fırsat vermeyerek zincirlerini kıran Rose:
"Bölüyorum ama lütfen beni dinleyin. Öncelikle hepinize merhaba. Biraz geç oldu ama bende Rose. Yeni geldim. Bu yüzdende hangi balodan bahsettiğinizi merak ettim. Hangi balo acaba?”dedi Rose. Saçmaladığını hissediyordu. Onu en çok rahatsız eden özelliği baş göstermişti: yüzü kızarıyordu.

Hector tam Den'e dönüp " Ne bileyim! Zaten biz Silvia'yla hiç balodan konuşmuyoruz. Sen geliyor musun Den? " demişti ki yanlarında duran kızdan bir kurtuluş çığlığı gibi "Bölüyorum ama lütfen beni dinleyin. Öncelikle hepinize merhaba. Biraz geç oldu ama bende Rose. Yeni geldim. Bu yüzdende hangi balodan bahsettiğinizi merak ettim. Hangi balo acaba?” sözleri döküldü.

Bir-iki saniye, Daffodil, Den ve Hector kıza bakakaldılar. Sonra Hector yavaşça güldü. Kız daha doğrusu Rose, sessizliğin kollarında sıkılmıştı anlaşılan. Bir iki saniyede Hector'un gülüşü ile geçti." Ahh, üzgünüm Rose, bir an için varlığını unuttuk ama unutulmayacak gibi değildin doğrusu. " dedi sıcak bir gülümseme ile Rose'a bakarak. Sonra kızın sorusunu cevaplamaya karar verdi. " Balo dediğimiz şey, Yılbaşı Kutlaması. Geçen akşam Büyük Salon'da Ravenclaw Bina Başkanı açıkladı- şeyy Ravenclaw'dı değil mi? Ya da her neyse- Yani kısacası Hogwarts, şimdiye kadar düzenlenen Yılbaşı Baloları'nın en güzelini hazırlamak istiyor. Bu durumda da tüm binaların orada olmasını istiyor. " dedi akademik bir biçimde. Sonra sesini biraz daha yükseltip sıcaklaştırdı ve devam etti : " Şu an doğal olarak tüm öğrenciler bu baloyu konuşuyor. Görmen lazım, birinin yanına gidip ' Nasılsın? ' diyorsun, ' Balodan naber? ' diyor. Tıpkı burada da olduğu gibi! " dedi, gülerek.

Rose’a çok saçma gelen bu sorusuna ilk cevap veren Hector oldu. Ama cevap vermeden önce sesizce gülmüştü. Bilmiyordu ki bu Rose’un daha çok kızarmasına yol açacak .Rose bu hareketinden sonra koşarak Ortak Salon’a hatta Kızlar Yatakhanesi’ne kadar koşmayı bile düşündü bir an için. Ama Hector’un konuşup dikkatleri biraz olsun kendi üstüne çekmesine sevinmişti. Hector şöyle diyordu:
“Ahh, üzgünüm Rose, bir an için varlığını unuttuk ama unutulmayacak gibi değildin doğrusu. " dedi gülümseyerek.
Biraz durakladıktan sonra Rose’un balo ile ilgili sorusuna cevap verdi:
" Balo dediğimiz şey, Yılbaşı Kutlaması. Geçen akşam Büyük Salon'da Ravenclaw Bina Başkanı açıkladı- şeyy Ravenclaw'dı değil mi? Ya da her neyse- Yani kısacası Hogwarts, şimdiye kadar düzenlenen Yılbaşı Baloları'nın en güzelini hazırlamak istiyor. Bu durumda da tüm binaların orada olmasını istiyor. Şu an doğal olarak tüm öğrenciler bu baloyu konuşuyor. Görmen lazım, birinin yanına gidip ' Nasılsın? ' diyorsun, ' Balodan naber? ' diyor. Tıpkı burada da olduğu gibi! " dedi gülümseyerek.
Rose’un ağzından tek çıkan:
“Yaa… Demek öyle…” oldu. Aslında bunları söylerken bir yandan da düşünüyordu.
“Baloymuş… Yılbaşı Balosu… Bir yandan güzel bir ortam müzik, yemekler… Ama orda tek başıma kalmaya katlanamam! Ne yapsam ki? Gideceğim… Yok! Olmaz… Bir köşede dururum… Zaten ben kimseyi tanımıyorum, kime beni davet etmez. Çok sıkılırsam çeker giderim. Değil mi ya! Değil mi ya! Tamamdır bu da halledildi…”

Hector, gülünce kızın yüzü biraz kızarmıştı. Anlaşılan kızdırmıştı onu. Sonra hemen açıklamasını yaptı, baloyu anlattı. Kız bir hayli dikkatle dinledi Hector'u. Sonra sustu. Dalgın dalgın durmaya başladı öyle.

Hector çok ilginç bulmuştu Rose'u. Ne tuhaf kızdı. Hector ona gülerken sanki çekip gidecekmiş gibi görünüyordu. Şu anda muhtemelen baloya gidip gitmeyeceğini düşünüyordu. Hector'un sadakat denizi kabardı yine. " Biz hepimiz gidiyoruz. Sen de gel, eğer kimseyi tanımıyorum diye dert ediyorsan boşver. Bizimle takıl, hem çevren genişlesin hem de hayatını yaşa! " dedi gülerek. Kız çok sevecen gelmişti ona. Sanki karşısındaki arkadaşı değil, kardeşi gibiydi.

Rose düşünürken yanındakileri ihmal ettiğinin farkında değildi. Sanki yalnızmış gibi düşünüyordu. Hector Rose’un düşünceli halinden anlamış gibi konuşmaya başladı. Onların yanında olduğunu unuttuğu için irkildi biraz. Ama Hector’u hiç kaçırmadan dinledi:
" Biz hepimiz gidiyoruz. Sen de gel, eğer kimseyi tanımıyorum diye dert ediyorsan boşver. Bizimle takıl, hem çevren genişlesin hem de hayatını yaşa! " demişti Hector. Ardından o güzel gülümsemesi yine patlak vermişti. Rose buna sevindi. En azından yalnız kalmamayı garantilemişti. Hector’a:
“Teşekkür ederim. Çok naziksin…”dedi gülümseyerek.
Biraz durakladıktan sonra:
“Ama sizi rahatsız etmek istemem…”dedi. Bu düşünce son anda gelmişti aklına nede olsa sadece bir-iki dakikadır tanışıyorlardı. Hector’ u süzmeye başladı. Bir insan yeni tanıştığı birine böyle bir şeyi teklif etmenin sadece nezaketten olabileceğini düşünüyordu. Ne karar vereceğini bilemeden öylece bekliyordu sadece.

Rose, Hector konuşana kadar iç dünyasında kalmayı tercih etmişti. Gözleri bir yerde, bir duvarlardaydı, anlaşılan büyük bir mahkeme oluyordu zihninde. Ama Hector konuşmaya başlayınca irkildi bir an. " Normaldir... " diye geçirdi Hector içinden. Sonra Rose bir hayli sakin, dinlemeye devam etti. Hector teklifini bitirince hem sevinmiş hem şaşırmış görünüyordu.
“Teşekkür ederim. Çok naziksin…” dedi sadece. Hector da bu Hector'un çok hoşuna gitmişti. Kendisine iltifat edilmesi hep hoşuna giderdi. " Rica ederim, sadece asil bir Gryffindor'um o kadar. " dedi yine gülümseyerek.
Rose şimdi de bu teklifi kabul edip etmeyeceğini düşünüyordu. " Ne kadar çekingen! " diye geçirdi zihninden. Alt tarafı kutlamada hep beraber olmayı istemişti. Zaten aynı binadaydılar. Topluca eğleneceklerdi işte...
Rose kısa duraklamasından sonra “Ama sizi rahatsız etmek istemem…” dedi. " Ne rahatsızlığı Rose?! " dedi Hector da. " Biz aynı binadayız, tabîî böyle balolarda birlikte hareket etmeliyiz. Hem, " dedi ve etrafa bir göz gezdirip devam etti, " O baloda Slytherinler kıskançlıklarından çatlarlar işte! " Sonra tekrar gülümsemeye başladı ve daha yüksek sesle ekledi : " Haksız mıyım? "

Hector Rose’un iltifatı üzerine:
" Rica ederim, sadece asil bir Gryffindor'um o kadar. "demişti. Hoşuna gitmiş olmalı ki gülümsüyordu. Ama Rose’un duraklayıp da: “Sizi rahatsız etmek istemem” demesini garipsemiş olmalı ki:
. " Ne rahatsızlığı Rose?! Biz aynı binadayız, tabîî böyle balolarda birlikte hareket etmeliyiz. Hem, o baloda Slytherinler kıskançlıklarından çatlarlar işte! "dedi ve gülümsemeye başladı. Bu aralar kolay kolay gülmeyen Rose’u bile güldürmüştü bü söylediği. Hector onaylanmak istiyormuş gibi yüksek sesle: " Haksız mıyım? "demişti. Rose onu dinliyordu ama hala gülüyordu. Sinirleri bozulmuştu bu aralar Rose’un tekrar o ciddi görünümünü alamıyordu. Kendini frenleyemedi birkaç dakika… Gülmekten gözünden yaş gelmeye başlayınca durabildi ve:
“Çok özür dilerim! Gerçekten çok özür dilerim… Bu aralar biraz sinirim bozukta…”diye bildi. Çok fazla gülmeye alışık olmayan Rose’un gözünden yaşlar gelmişti. Cübbesinin içinden bir mendil çıkararak gözlerini sildi. Yine kızarıyordu, tekrar tekrar… En büyük korkusu olan “rezil olma” duygusu onu rezil ediyordu bu sefer.

Daffodil iyice dalgınlaşmıştı. Bu bir an için geçerli idi. Bu sırada yanına çok önceden gittiği kız konuşmaya başlamıştı. Önce farketmemiştir diye düşündü Daffodil . Bu sırada Hector ile konuşmaya başlamışlardı. Aslında kız konuşkana benziyordu . İlk önce farketmese de sonradan Daffodil bunu bütünü ile kavrayabilmişti. Daha önce konuştukları balo hakkında kız sorular soruyordu. Balodan haberi yoktu besbelli. Gryffindor'lu olduğu için Daffodil mutlaka onun da diğerleri gibi baloya gelmesini söyleyecekti. Bir Gryffindor'lu eksik bile olsa işler çığrından çıkabilme durumuna ulaşabilirdi. Kız baloya karşı pek de istekli görünmüyordu. Bu sırada Daffodil konuşmaya girme gereği duydu.

'' Memnun oldum Rose, bu arada istemeden konuşmanıza kulak misafiri oldum. Noel balosuna sen de bizimle gelirsen sevinirim. Hem tüm Gryffindor'luların orada olması gerek. Birlik ve beraberlik kavramları içerisinde. Bu yüzden rahatsızlık filan olmaz. Baloya bekliyoruz. ''

dedi. Onun da diğerleri gibi baloya gelmesini istiyordu. Baloda yeni gelen Gryffindor'luların diğerleri ile tanışma fırsatları olabilirdi.

Rose, Hector'un Slytherinler'le ilgili söylediğine acayip gülüyordu. Öyle ki gülmekten gözleri sırılsıklam olmuştu. " O kadar komik bir şey de söyledim. " diye düşündü Hector. Esprilerinin dikkate alınması hoşuna giderdi ama bu kadarı biraz tuhaftı. " Acaba Rose'un psikolojik problemleri mi var? " diye düşünmeden edememişti. " Rose ya hiç gülmemiş, ya da şu aralar gülmeye ihtiyacı var. " Daffodil, zaten bir ayrıydı. Dalmış gitmişti. Hector da Rose'yla konuşurken Daff'i unutmuştu. Ama Daffodil konuşmak için Rose kadar beklemedi. '' Memnun oldum Rose, bu arada istemeden konuşmanıza kulak misafiri oldum. Noel balosuna sen de bizimle gelirsen sevinirim. Hem tüm Gryffindor'luların orada olması gerek. Birlik ve beraberlik kavramları içerisinde. Bu yüzden rahatsızlık filan olmaz. Baloya bekliyoruz. '' dedi.
Hector da hemen " Ben de tam onu diyordum Daff. Rose, anladığım kadarı ile biraz çekiniyor. Ama buna hiç gerek yok değil mi? " dedi. Bir yandan da Rose'un ne ilginç biri olduğunu düşünüyordu.

Rose'un garip gülme krizi durduktan sonra Daffodil:
'' Memnun oldum Rose, bu arada istemeden konuşmanıza kulak misafiri oldum. Noel balosuna sen de bizimle gelirsen sevinirim. Hem tüm Gryffindor'luların orada olması gerek. Birlik ve beraberlik kavramları içerisinde. Bu yüzden rahatsızlık filan olmaz. Baloya bekliyoruz. '' dedi. Ardından da Hector konuştu. Rose hem onları dinliyor hemde kendine gelmeye çalışıyordu. Hector:
" Ben de tam onu diyordum Daff. Rose, anladığım kadarı ile biraz çekiniyor. Ama buna hiç gerek yok değil mi? "dedi. Rose Hector bunları söylerken iyice kendine gelmiş eski ciddi görünümünü almıştı. İkisinede bakarak:
"Çok teşekkürler arkadaşlar! Hepiniz çok naziksiniz! Emin olun geleceğim. Baloları severim. Giderken bana da haber verirseniz gelirim." dedi. Başka bir şey söylemek gelmiyordu akılına.

"Çok teşekkürler arkadaşlar! Hepiniz çok naziksiniz! Emin olun geleceğim. Baloları severim. Giderken bana da haber verirseniz gelirim."

demişti Rose. Hector'un dediği gibi başta çekinmiş olabilirdi Rose ama Gryffindor'lular sıcakkanlılar ve sadakatlilerdi. Kendi binalarındakilerin hepsi sımsıkı dostalrıydı. Yarı yolda bırakmayacaklardı. Daff Rose'a dönerek;

" Tabii ki de Rose ,ortak salon'da hep beraber toplaşarak gideceğiz zaten. Sen de hazırlandıktan sonra ortak salona gidersin. Oradan birlikte gideriz. "

dedi Daff bu sırada yanlarına çok önceden gelen ve farkedilmeyen kıza bakıyordu. Slytherin'li idi galiba. Bundan emin olamamıştı Daffodil.

"Çok teşekkürler arkadaşlar! Hepiniz çok naziksiniz! Emin olun geleceğim. Baloları severim. Giderken bana da haber verirseniz gelirim." dedi Rose. Hem değer görmekten hem de arkadaş edinmekten mutlu görünüyordu. Anlaşılan keyfi yerine gelmişti. Hector da ikna olduğu için seviniyordu.

Sonra " Tabii ki de Rose ,ortak salon'da hep beraber toplaşarak gideceğiz zaten. Sen de hazırlandıktan sonra ortak salona gidersin. Oradan birlikte gideriz. " dedi Daffodil. Yalnız yanılıyordu çünkü Hector, David ve Severus bir karar almışlardı ve bunu diğer erkekler de kabul etmişlerdi. O akşam David ve Hayley, Severus ve Brooke, Hector ve Silvia ayrı ayrı gideceklerdi. Yani partnerler beraber olacaktı. Ama oturulacak masa falan ortaktı.
" Üzgünüm Daff ama alınan karara göre; partneri olanlar sevgilileri ile gelecekler. Yani yalnız kendisi ve partneri... " dedi mahcup bir şekilde. " Ama tüm Gryffindorlar aynı masada oturuyoruz. Yani siz beraber gelebilirsiniz. Dedim ya masa ortak... " diye ekledi etrafı renklendiren yakışıklı gülümsemesi ile.

" Üzgünüm Daff ama alınan karara göre; partneri olanlar sevgilileri ile gelecekler. Yani yalnız kendisi ve partneri.Ama tüm Gryffindorlar aynı masada oturuyoruz. Yani siz beraber gelebilirsiniz. Dedim ya masa ortak... "

Daffodil bunu biraz olsun biliyordu ama daha önce diğerleri ile bunu konuşmamışlardı. Hep beraber aynı masada oturacakaları baştan beri belliydi. Sonuçta Gryffindor'daki herkesin sevgilisi mi vardı ki. Sadece birkaç kişinin . Daffodil Hector'a dönerek;

'' Bunu biliyorum fakat diğerleriyle konuşurum,kabul edeceklerdir. Zaten beraber gidilse de olur sonuçta masa ortak . Bu belirgin. ''

dedi.

'' Bunu biliyorum fakat diğerleriyle konuşurum,kabul edeceklerdir. Zaten beraber gidilse de olur sonuçta masa ortak . Bu belirgin. '' dedi Daffodil. Daffodil bazen çok akademik olabiliyordu ve bu Hector'u sinir ediyordu. Ama sonç itibariyle Daffodil onun en sevdiği arkadaşlarından birisiydi.
" Kesinlikle doğru. " dedi Hector da. " Offf, ne sıkıcı gün! " dedi. Hakikaten o gün Hogwarts'ın en sıkıcı günlerinden birisiydi. Herkes ortak salona çekilmişti. " Hadi biraz yürüyelim. Durmayalım böyle. " dedi Rose ve Daffodil'e. Koridordan aşağı doğru yürümeye başladılar. Slytherin'den bir kızın yanından geçtiler. Rose muhtemelen tanımıyordu onu ama gene de Hector kızlara yaklaştı ve " Bu kızı hep yalnız görüyorum. Tanıyor musun onu? " diye fısıldadı.

» koridorlarda...