İyi Bir Dost

Daphne Liz'in kolundan tutup dışarıya doğru yürüyordu. Yüksek sesle gülüşüyorlardı. Daphne ilk defa Hogwarts'da olmaktan mutlu olmuştu. Sürekli odada kapalı kalıp hiç dışarıya çıkmıyor arkadaş bulmuyordu. Liz'le tanışmasına çok sevinmişti. Liz aynı kendisi gibiydi. Koridora çıktılar ve konuşarak yürümeye başladılar. Ahşap merdivenler çok güzel bir görünümdeydi bu saatte. Duvardaki tablolara bakarak yürüyorlardı.
"Hey Liz! Şu resme bak ne kadar komik değilmi? Hemde hareket ediyor. Daha önce gördünmü bilmem ama bu hareket eden tablolara acıyorum. Zavallı zavallı bakıyorlar. Bazen selam dahi verebiliyorlar biliyormusun? Bunları özel olarak yaptırmışlar Hogwarts için bazen yok bile olabiliyorlar." Gülmeye başlamışlardı. Liz' de dikkatle tablolara bakıyor ve gülüyordu.

Melania, bir anda kolundan tutup onu dışarı sürükleyen Daphne ile birlikte gece yarısı okul koridorlarında dolaşıyor olmaktan memnundu. Konuşuyor ve yüksek sesle gülüyorlardı. Daha yeni tanışmış olmalarına rağmen çok çabuk yakınlaşmışlardı. Melania bunun en büyük nedeninin çoğu konuda karakter olarak birbirlerine benziyor olmaları olduğunu düşünüyordu. Daphne,

"Hey Liz! Şu resme bak ne kadar komik değilmi? Hemde hareket ediyor. Daha önce gördünmü bilmem ama bu hareket eden tablolara acıyorum. Zavallı zavallı bakıyorlar. Bazen selam dahi verebiliyorlar biliyormusun? Bunları özel olarak yaptırmışlar Hogwarts için bazen yok bile olabiliyorlar." diyordu. Melania bunları daha önce ablasından duymuştu, ancak ilk defa dikkat ediyordu. Yeni gelmiş olmasına rağmen buradan pek çok kez geçmişti ancak bu tablolara dikkat etmemişti. Gerçekten hareket ediyor olduklarını gördü ve

"Hogwartts'ın süprizlerine alıştım bile. Ama bunlar gerçekten çok komikler, gerçekten selam veriyorlar mı?" dedi gülerek. Gerçekten garip şeylerdi bunlar.

Daphne ile konuşacak konu bitmiyordu adeta. Bu şekilde konuşa konuşa koridorları dolaşıyorlardı. Melania, yürürken oradaki merdivenler gözüne çarptı ve

"Biraz oturalım istersen Daphne?" dedi. Sonra da merdivenin bir kaç basamak yukarısına çıkarak oturdu. ...

Konuşarak ilerliyorlardı. Her yerden konuşuyorlardı. Lambalardan, merdiven basamaklarından, sayılarından herşeyden konuşuyorlardı.
"Biraz oturalım istersen Daphne?" dedi Liz. Daphne bir kaç adım yürüdükten sonra geriye çekildi ve merdiven tarafına geçip Liz'in oturuduğu basamağın altına oturdu. "E anlatsana Liz! Tabi istersen nerelisin? Ailen konusunda biraz sıkıntılısın galiba ortak salondayken söylendin ama bir şey anlamadım paylaşmak istersen tabi. Diyerek Liz'e baktı.

Melania, yanına gelip oturan Daphne'nin

"E anlatsana Liz! Tabi istersen nerelisin? Ailen konusunda biraz sıkıntılısın galiba ortak salondayken söylendin ama bir şey anlamadım paylaşmak istersen tabi." demesi üzerine hemen cevapladı arkadaşını.

"Elbette paylaşırım, Daphne. Ben..."

Melania lafını burada kesmek zorunda kalmıştı. Üzerinde bulundukları zemin yavaşça titremeye başlamıştı. Daha sonra da hareket etmeye. Melania önce afalladı, ama daha sonra Hogwarts'daki merdivenlerin bu şekilde yer değiştirebildiğini hatırladı ve sanki hiçbir şey olmamış gibi konuşmasına devam etti.

"Benim ailem konusunda bazı sıkıntılarım olduğu doğru." dedi. "Onlarla aramızda uyuşmayan pek çok özellik var. En basitinden annem ve babam Slytherin'den nefret eder. Bense Slytherin olmaktan gurur duyuyorum. Annem ve babam Seherbaz. Bundan hep nefret etmişimdir. Ailemde tek sevdiğim kişi ablam Megan. O ve ben ailede seçilen ilk ve tek Slytherinleriz. O uzun zaman önce evden ayrıldı ve dünyayı dolaşıyor. Karanlık sanatlarda uzman. Gittiği her yerden bana mektuplar yazar." dedi ve durakladı. Saçından bir tutamı hafifçe geriye itti ve devam etti.

"Annem ve babam büyücü. Ama anne tarafı biraz karışık. Sanırım anneannem Muggle'mış." dedi. Yüzünde sanki bir felaketi anlatıyormuş gibi bir ifade vardı bunları söylerken. Ailesini kendisi seçmemişti sonuçta. Ama yine de bu gerçek onu tiksindiriyordu. ...

Liz'in yüzüne baktı sorusunun cevabını alabilmek için. Aslında Liz'le konuşmak onu rahatlatıyordu. Hem ailesi hakkında bilgi sahibi olmak da istiyordu. Daphne arkadaşlarını iyi seçer ve herkesle arkadaş olmazdı. Normalde tüm yaşantısı böyle şekillenmişti. Çocukluğu, Hogwarts yaşantısı hep bu şekilde olmuştu. Liz ağzını açtı ancak hafif bi sallantıyla şaşırmışlardı. Evet her zamanki gibi merdivenler yer değiştiriyordu. Alışmışlardı artık.
"Benim ailem konusunda bazı sıkıntılarım olduğu doğru.Onlarla aramızda uyuşmayan pek çok özellik var. En basitinden annem ve babam Slytherin'den nefret eder. Bense Slytherin olmaktan gurur duyuyorum. Annem ve babam Seherbaz. Bundan hep nefret etmişimdir. Ailemde tek sevdiğim kişi ablam Megan. O ve ben ailede seçilen ilk ve tek Slytherinleriz. O uzun zaman önce evden ayrıldı ve dünyayı dolaşıyor. Karanlık sanatlarda uzman. Gittiği her yerden bana mektuplar yazar. Annem ve babam büyücü. Ama anne tarafı biraz karışık. Sanırım anneannem Muggle'mış"
Daphne duyduklarına çok şaşırmıştı. İnanamıyordu. Birden şok etkisi altına girmişcesine dondu. Seherbazlar! Nefret ettiği insanlardır. Bulanıklardan beter olmakla beraber bulunduğu tarafa karşı düşman olan görevli kişilerdir. Biraz sersemledikten sınra kendine geldi ve sakince Liz' e çaktırmamaya başladı. Biraz durdu büyükannesi bir muggelmış. Kendisi değil hem Slytherini tutuyor ve laf söyletmiyor. Ayrıca safkan sonuçta anne ve babası hem şu anda bunu düşünmek mantıksız olabilir. Çünkü kendi tarafında liz. Ve aileside bulanık değil gerçi seherbaz daha kötü. Artık mantıklı düşünecek hali kalmamıştı. Sersemlemişti. Normal hayatta bulanıklara çok karşıydı. Ama Liz bir bulanık değildi veya bilinçaltı ona bunu söylüyordu. Ne olursa olsun ben Liz'i seviyorum diye düşündü. Hem bizim tarafı destekliyor sonuçta ondan ir zarar gelmez diye düşündü. Liz şaşkın bir şekilde ona bakıyordu anlamasından korktu ve cavap verdi.
" Bak Liz! Bunu sana nasıl anlatayım bilmiyorum ama ilk defa böyle bir durumla karşı karşıyayım. O yüzden bana hak vermen lazım. Ama ben sana güveniyorum. Ve seni çok sevdim. Aslında aileye bakışım çok hassastır normalde ama sonuçta bir bulanık değilsin. Safkan olan bir çok büyücü şu anda sihir bakanlığında mugge'lerın tarafında çalışıyor. Hatta sihir dünyasında öyle insanlar varki ailelerindeki Lord taraftarı kişilerle konuşmuyor ve görüşmüyorlar. Ancak senin ailen seherbaz ancak sen öyle değilsin. Bence takma kafana hem onlarlada zaten görüşmüyorsun". Aslında Daphne söylediklerine inanamıyordu normal birisi olsa kesinlikle hemen yanından ayrılırdı. Ama Lizi sevmişti. İlk defa birini kırmak istemiyordu. Normalde insanlara karşı çok acımasız olan Daphne bu sefer ters düşmüştü. Ama kendini yatıştırdı ve Liz'e belli etmemeye çalıştı.
Bahçeye çıkalımmı? Biraz hava alırız?

Melania, Daphne'nin sözlerini dinlerken onun bunlara gerçekten inanarak söyleyip söylemediğini düşünmeden edemedi. Söylediği için pişman değildi. Daphne onun arkadaşıydı ve onunla ilgili gerçekleri bilmeye hakkı vardı. Anlayışla karşılaması güzeldi. Her ne kadar Melania, şimdiye kadar hiç anlayışlı bir insan olamamış olsa da, bu konuda anlayış görmek çok hoşuna gitmişti.

Melania'nın gözünde Daphne'nin değeri her geçen dakika artıyordu. Ama bütün gece dolaşmış olmaları onu çok yormuştu. hafiften başının ağrıdığını hisseden Melania,

"İstersen bu gecelik bu kadar olsun, yatakhaneye gidelim şimdi. Benim- benim biraz başım ağrıyor sanırım..." dedi ve ayağa kalktı. Elini Daphne'ye uzatıp tutunarak kalkmasını sağladı. Birlikte Slytherin Kızlar Yatakhanesine doğru ilerlediler. ...

» Bir Dost...
» Yeni Bir Dost
» <<Yeni Dost>>