İsim: Rox Renske
Cinsiyet: Bayan
Sihirsel Soy: Safkan
Asa: --
Fiziksel betimleme:
Fazla uzun olmasada boyu normal uzunluktadır. Beyaz ve güzel tenlidir.
Saçları bakır rengi ve düzdür. Bu güzelliğini bir Fransız olan annesinden almıştır. Göz rengini ise annesi ve babasından almıştır. Buz mavisi gözleri Rox'un en etkileyici silahlarından birisidir. Gözleri o kadar güzeldir ki istediğini etkileyebilir. Sadece tek bir bakışıyla. O güzel dudakları pembemsi bir renktedir.Nadiren gülümser, gülümsemesi 7 altın değerindedir ve onu gülümserken gören kişi sayısı yok denecek kadar azdır.
Kişiliği:
Oldukça karanlık ve gizemli bir karakteri vardır.Kendisini tanıyanlara hem sevinci hem de korkuyu aynı anda tattırır..Zaten kendisini tanıyan kişi sayısı da çok azdır.Güldüğü pek görülmez..Düşünmeden konuşmayı sevmez.Sözlerini daima tartar,ölçer ve öyle söyler..Düşünmeden konuşmanın cezasının sonradan düşünmeye mahkum olmak olduğunu savunur..Karanlığı ve siyahı sever.Değişe Bilir ....Sesi güzeldir...Denizi sever ama yalnız manzarasını.Erken kalkar...Tam bir safkandır.Şımartılmıştır.Kendisine sonsuz bir özgüveni vardır.Bunun yanında garip tabiatlara da sahiptir..Örneğin;kan görmekten hoşlanır..Muggleların aslında yamyam olduğu görüşünü savunur.Ama her şeye rağmen hala özgürlüğüne kavuşamamış birisi gibi hisseder kendisini ve yarı yoldan dönüp özgürlüğüne sahip olmak ister.Yaşamın,harekete geçmeden önce doğru anı beklemekten ibaret olduğunu bilir.Kimi kez içine kapanık,kimi kez aşırı hareketli olur...Aşırı mükemmeliyetçidir. Müziği ve Qudich'i sever..
Ailesi ve yaşamı:
Annesinin, babası ve kendisini terk edip gitmesinden sonra, babasının aksine kendisini çok çabuk toparladı. Henüz küçük bir çocuk olmasına rağmen soğukkanlılığını koruyarak hayatına devam etmeye çalıştı. Ama elbette hiç bir şey annesinden nefret duymasına engel olamadı. Babası, annesini bulmaya gideceğini söylediğinde ise buna karşı çıktı.
Tabi doğal olarak babası küçük kızını dinlemedi ve onu önce İtalya'da ki teyzesi ve büyükbabasının yanına bıraktı. Teyzesinin işleri olduğu için koskoca şatoda büyükbabası ile vakit geçirirdi. Her zaman yaramaz ve haylaz bir kız olduğu için büyükbabası tarafından , ne kadar çok sevilse de cezaya bırakılırdı. Bunun yanı sıra büyükbabası ile çok iyi vakit geçirdiği zamanlarda olmuştu. Bir çok müzik aletini çalmayı büyükbabası öğretmişti. Buraya gelişinden henüz 2-3 ay geçmişti ki teyzesi ani bir şekilde öldü. Kimse Rox'a neden öldüğünü söylemedi.
Teyzesinin cenazesinde ilk defa karşılaştığı kuzenleriyle gideceğini öğrendiğinde önce itiraz etmek istedi fakat sonra vazgeçti. Ne de olsa büyükbabası oldukça yaşlıydı ve Rox'a bakamayabilirdi. Bu yüzden kuzenleriyle gitti... Hala kuzenleriyle yaşasa da arada sırada İtalya'ya büyükbabasını ziyarete gider.. Babasınden ise hiç bir haber alamaz.
Oldukça ünlü bir görücü olan annesini hayal meyal hatırlar. Rox oldukça küçükken kendisini ve babasını bırakarak kaçmıştır, fakat nedenini kimse bilmemektedir. Babası ise annesi kadar ünlü iksir profesörüdür. Karısının kaçmasından sonra kendisini çok zor toparlamış ve onun peşinden gitmeye ve onu bulmaya karar vermiştir. Hatta seyehate çıkmadan önce Beauxbatons'tan aldığı teklifi de reddetmiştir. Kızı Rox'u önce İtalya'da ki teyzesi ve büyükbabasının yanına, ardından da Londra'da ki kuzenlerinin yanına bırakmıştır.
Basit RP örneği:
Rox gözlerini açtığında perdenin arasından sızan güneş ışığı saçlarına vuruyordu.Bakır rengi olan saçları güneşi görünce daha parlak bir renge bürünmüştü.Yatağının karşısındaki eskimiş vazonun içinde duran çiçekleri gördüğünde şaşırmıştı.Gözlerini ovalayıp esneyerek yavaşça yatağından kalktı.Çiçeklere doğru ilerlerken bastığı tahtaların gıcıktısı kulağını tırmalıyordu.Merakla çiçeklere yaklaştı,vazodan çıkarıp kucağına alırken çiçeklerin gövdesinden süzülen sular Rox'un geceliğiyle buluştu.Ve Rox çiçekleri koklarken aklına gelen şeyle
"Aman Tanrım!"
diye küçük bir çığlık attı.Bu o kadar sessiz bir çığlıktıki neredeyse kendisi bile duyamayacaktı.Hemen heyecanla koşarak odayı terk etti merdivenlerden inerken gıcırdayan basamakların sesini umursamadan alt kata vardığında elindeki buket yere düşmüş kuzenine Justa'ya doğru koşmaya başlamıştı.Justa
"Vayy vayy kimler uyanmış!"
diye gülümsedi Rox'a.Rox :
"Tanrım!Sonunda gelebildin kaç gündür sensiz bu ev, neler yaptın hepsini hepsini anlatıcaksın bekle üzerimi değiştirelimde bir yerlere gidelim."
dedi ve hışımla tekrar yukarı,odasına çıktı.Aynı hışımla aynalı giysi dolabını açtı ve geçen yıl babasının ona hediye ettiği siyah elbiseye uzattı elini ve sonra bir an için duraksadı.Kendini yatağının hemen çaprazında bulunan eskimiş yeşil renkte kanepeye attı.Babası gelmişti aklına onları terkeden annesi ve babasının onu aramak için Rox'u buraya bırakıp gidişi.Hüzünlendi.Gözleri yanmaya başlamıştı.Damlalar sicim sicim yanaklarından akıyordu.Dudaklarının kenarından inen damlaları elinin tersiyle silerek burnunu çekti.Özlemişti babasını çok özlemişti.Elinde tuttuğu elbiseye uzun uzun baktı.Sanki babasını görüyordu şimdi."Hayır" dedi içinden ve elbiseyi yatağına fırlattıp ayağa kalktı.Dolabını kapattıktan sonra geceliğini çıkarak üzerini değiştirdi.Aynaya bakıp saçlarına elleriyle hava kattıktan sonra "Evet" diye düşündü."Hazırım".Ve dönüp odaya baktı perdesi kapalıydı güneş ışığı yatağına yansıyordu şimdi,ama bunu umursamadan perdelere dokunmadan odadan çıkıp merivenlerden indi ve Justa'yla kapıdan çıkarak ilerledi...
.
Anasayfa 
Konu: Rox Renske 
Çarş. 09 Tem. 2008, 00:17
