Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.



 
AnasayfaAnasayfa  EkspresEkspres  GaleriGaleri  Latest imagesLatest images  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yapGiriş yap  

 

 Akşam Serinliği...

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Mysteé Hannah Dwight

Mysteé Hannah Dwight


Kadın
Mesaj Sayısı : 10
Yaş : 44
Kan statüsü : Safkan
Galleon : 11942
Ekspresso Puanı : 0
Kayıt tarihi : 19/07/08

Akşam Serinliği... Empty
MesajKonu: Akşam Serinliği...   Akşam Serinliği... Icon_minitimePaz 20 Tem. 2008, 14:47

Myst, kalenin kapılarını yavaşça aralayarak dışarı çıktı. Temiz havayı içine çekti. Hafif bir rüzgar esiyor, saçları rüzgarda dalgalanıyordu. Ağır adımlarla yürümeye başladı. Onun gibi bir kaç öğrenci daha vardı. Ama o aldırmadı. Tek başına yürümeye devam etti. Evet, tek başına... Hogwarts'a geleli iki yıl oluyordu ama yine de bir arkadaşı bile yoktu. O sırada yürüye yürüye göl kenarına ulaşmıştı. Gölün yüzeyi pürüzsüzdü. Ama çok derin olduğundan dibini göremiyordu.

* Acaba annemler şimdi ne yapıyordur..? *

diye geçirdi içinden. Sonra aklına geldi. Bu saatlerde annesi çay yapar, kurabiye, kek tarzında atıştırmalıklar hazırlardı. Sonra bahçedeki yuvarlak masalarına çizgili örtülerini serer, küçük, bej rengi fincanlara tek tek çayları doldurur, atıştırmalıkları da kocaman bej bir tabağa koyup masanın ortasına yerleştirirdi. Çayla beraber ne iyi giderdi atıştırmalar.. Ama çok yemezlerdi. Çünkü akşam sekizde babası gelirdi ve annesinin büyük emek vererek hazırladığı yemekleri yerlerdi. Bazen tavuk, bazen hindi, bazen dünya mufağı... Annesi sınır tanımaz, her türlü yemeği yapabilirdi. Yeter ki yesinler.

Ama Hogwarts'ta aramıyordu evini. Tabi ki anne eli değmiş yemekler, beş çayı farklıydı ama Hogwarts'ın çalışkan ev cinleri binlerce cadı ve büyücüye ne güzel yemekler hazırlıyordu. O altın kadehler, altın tabak, çatal, bıçakların içinde çeşit çeşit yemekler kendilerini kral ve kraliçe gibi hissetmelerine yetiyordu. Bir de yemeğin yanında ne iyi giderdi? Arkadaşlarla yapılan doyumsuz sohbetler... Maalesef Myst, iyi arkadaşlarıyla dedikodu yapamayacak kadar yalnızdı..

O sırada bir ağacın gölgesie oturmuş, yerden aldığı taşları tek tek göle atıyor ve yayılan halkaları izliyordu. Bazılarını da sektiriyordu. Canı sıkıldığında hep böyle yapardı. Bir yandan da çaktırmadan, göz ucuyla diğer öğrencileri izliyordu. Kimi mektup okuyor, göz yaşı döküyor, kimi Myst gibi yalnız, sessiz ve sıkılmış bir şekilde göle taş atıyor, kimiyse arkadaşlarıyla dedikodu yapıyor, ya da ödevlerini tamamlıyordu... O an yanına birinin gelmesini diledi...

RP Out: Kimseyi beklemiyorum. Gelen gelsin. Slytherin'li olmasını tercih ederim.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Akşam Serinliği...
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
 :: Mantar Pano :: RPG İçi Sayfalar-
Buraya geçin: