Felipe Klaus Rodrigués

Ad&Soyad= Felipe Klaus Victór Rodrigués
Cinsiyet= Erkek
Sihirsel Soy= Safkan
Asa= Yok

Fiziksel Özelliği=
Felipe Klaus Rodrigués 4155sx5

Felipe, kahverengi saçlı, kahverengi gözlü, orta boylarda biridir. Kaşları ve gülüşü Felipe'in en dikkat çekici özelliğidir. Saçları gözlerine kadar uzanır ve giyim tarzına her zaman dikkat eder. Hafif buğday tenlidir. Dudakları yumuşak ve düzgün bir görünümü vardır. Dik ve asil duruşu, kibar konuşması hep dış görünüşünün bir parçasıdır. Yumuşak bir tene ve keskin dikkatli bakan gözlere sahiptir. Yüzü, bebek teni kadar yumuşaktır. Sol koluna küçükken dökülen sıcak suyun izi hâlâ duruyordur.

Kişilik Özellikleri=

Felipe, her zaman kibar ve aynı zamanda asil tavırları vardır. Ara sıra küstah ve bencil olabilir. Her zaman, mesafeli ve aksi biri olarak kendini gösterse de, sadece bencildir. Pek arkadaş çevresi yoktur ve tek olmayı her zaman sevmiş ve kabüllenmiştir. Pek konuşkan değildir, bu yüzden dışlanmış zamanları olmuştur. Genellikle köğeyle vakit geçirmeyi sever. Zor zamanlarında en hızlı yapabileceği şey; durumu alttn almak ya da diğer bir çare olarak küçük beyaz yalan söylemektir.

Ara ara kurnaz ve aşağılayıcı tavırları olsa da, gayet açık sözlü ve kibar birisidir. Yeri geldiğinde kavgacı, küplere binen, kibirli tavırlarını gösterir; aslında sessiz ve kendine göre bencil bir tavrı vardır. Özgüveni yerinde, kuralcı, dediğimdedik, çıkarcı biridir kısaca. Kendi emellerine ulaşmadıkça o işin peşini bırakmaz. Duygusal olaylardan nefret ettiği kadar dostluğun yalan mı, gerçek mi konusunda da tereddütleri vardır.

Ailesi ve Yaşamı=

Felipe, portekiz bir anne ve ispanyol bir babadan, Meksika'da Mexico eyaletinde dünyaya gözlerine açmıştır. Babası, Viktor, annesi Margerate'dır. Ailesinin geneli ravenclaw mezunu bir ölümyiyendir. Istisnadır ki, Felipe'in tarafsız oluşu ve günden güne değişen tavırları aile üyelerini şaşırmayı başarmıştır. Rodrigués ailesinin tek varisi olan Felipe'e, ellerinden gelen tüm desteği uyguluyorlardır. Mexico'da ingiliz mahallesinde oturan Rodrigués ailesi, etrafındaki muggle soyundan gelenlerle gayet hoş ve iyi anlaşıyorlardır.

Safkan bir ailedir ve her zaman bununla gurur duymuşlardır. Aile, hiç kimseyle içli dışlı olmamış, aksine muggle soyundan olanlara kin beslemişlerdir; ama bir durum vardır ki, oturdukları mahalleyi muggle'larla paylaşmak zorundadırlar ve bir büyücü olmadıklarını belli etmemek için onlarla iyi anlaşmaya çalışmaktadırlar.

Örnek rp=

Her gün olduğu gibi, yeni bir gün başlamış ve Mexico'ya gelen güneş keskinliğini artırmıştı. Sabahleyin ve öğleyin her günkü gibi herkesin yapabilecekleri çoktu. Aynı şekilde Felipe, içerde oturmuş elinden bir türlü düşüremediği, en sevdiği romanı sayfa sayfa karıştırıp okuyordu. Okumak onun için çok önemliydi, herkesten çok bilmek onun arzusuydu. Kitap okurken rahatsız edilmekten hoşlanmazdı; ama bu ses kulağını kemirmişti.

"Felipe, hadi gel, arkadaşın Ricardo çağırıyor."

"Hayır, gelmeyeceğim anne. Lütfen söyle, gitsin!"

"Peki."

Ricardo onun en samimi arkadaşıydı. Tanışalı üç seneye yakın olmuştu ve Felipe'nin anlaşabildiği nadir kişilerden biriydi. Annesinin kapıyı kapattığını duyunca bir an için gözlerini okuduğu kitaptan ayırdı ve dışarıya kaydırdı. Ricardo'nun gidişini izledikten sonra hemen yukarıya çıkmaya başladı. Odasının kapısını açtı ve içeriye girdi. Içerisi aydınlık, hoş kokulu ve tertipli bir yerdi. Sandalyesine oturdu ve önündeki not defterine küçük notlar yazmaya başladı. Onun için bir tür alışkanlıktı bu. Not tutmayı severdi ve kayda değer herşeyi mutlaka not ederdi. Notlarını btirdikten sonra yavaşça ayağa kalktı ve ağır adımlarla yatağına ilerledi. Yatağının üstüne çıktı ve ellerini kafasının altına koyarak tavana bakmaya başladı. Odasında yalnız vakit geçirmeyi severdi. En azından düşünmeye veya dinlenmeye zamanı oluyordu. Fakat çok geçmeden kapısı çalındı ve içeriye annesi girdi. Tam yalnız kalmak istediğini söyleyecekti ki annesi ondan önce davranmıştı. "Felipe, nasılsın. Bir parça kirazlı ve kremalı turta ister misin?" Felipe, gafil avlanmıştı; turtaya olan düşkünlüğünden yararlanıyordu annesi. "E, ya," diyerek annesine baktı. Margerate yüzünde kocaman gülümsemesiyle oğluna baktı ve göz kırptıktan sonra kapıyı kapattı.

Turta onun zayıf noktalarından biriydi. Lezzetli bir turtaya hayır dememişti hiçbir zaman. Pencereden dışatıya doğru gözlerini çevirdi. Dışarıyı, yatağına uzanarak izlemeyi çok severdi; vazgeçilmeziydi de denilebilirdi. Az sonra kapısındaki seslerin yükseldiğini duyunca dikkatini kapıya yöneltti. Kapının açılmasıyla yüzündeki yapmacık, alaylayıcı gülücük geri gelmiş, annesi elindeki bir parça turtayı Felipe'e uzatmıştı. Yavaşça tabağı eline alarak, dört gözle beklediği o güzel turtadan bir parça kopardı ve ağzına attı. Lezzetin bitmemesi dileğiyle, ağzında bir süre tadını çıkartarak yuttu.

Turtayı annesi, Felipe'in ağzına lâyık bir şekilde yapar ve hiç çekinmeden herkese dağıtırdı. Felipe, turtasını bitirdikten sonra elinden düşürmediği ve mrakla okuduğu romanına devam etmeye karar verdi. Yavaşça, komidine uzanarak kitabı kavradı. Kaldığı sayfa; 256. sayfa: Maddy'nin kâbusu bölümüydü. Polisiye ve gizemin bir arada olduğu kitabı ilk olarak babası okumuş, Felipe'e önermişti. Felipe, sayfalardan gözünü ayırmıyordu. Odası; geniş, ferah, güneş alan ve üst katın sonlarına doğru yer alıyordu. Bu odayı pek sevmese de, mazarasının eşsiz güzelliği ve odasından görülen denizin görüntüsü ayrı bir güzellikteydi.

Sayfayı çevirdiğinde yeni bir bölüm gelmişti karşısına: 4. oda. Kaldığı yerden devam edince aklına soru işaretleri gelmeye başlamıştı. Bir saate yakın okuduğundan artık sıkıcı gelmişti. Kitabı yavaşça komidine bırakarak yataktan kalktı. Sandalyesine oturarak, her zaman aldığı notları kontrol etti; yer kalmamıştı ve kıyıya köşeye, 'kitabın özellikleri' diye bir yer açarak defteri kapattı.

Az sonra masasının üstünde 'La Madre' diye yazılı bir küçük notu buldu. Bunu, Felipe yazmış, annesine verecekti. Umutsuzca kağıda baktı, elini uzatarak avcunun içinde buruşturarak çöpe attı. Kafasındaki soru işaretlerini bir kenara bırakmak için kitabının arkasındaki 'içerik' bölümünü okuması gerektiğini unutmuştu -ki her aldığı kitabında bunu uygulardı.

"Sıkıldım!" Felipe, sıkılmıştı. Ne yapacağı konusunda bir fikri yoktu. Ricardo'nun yanına gidebilirdi. Olabilirdi. Kahverengi tekerlekli sandalyesini geri iterek ayağa kalktı. Annesinin ona, turta getirdiği tabağı alarak kapıdan dışarıya çıktı. Merdivenlerden aşağıya indi ve mutfağa doğru yöneldi. Kafasını kaşıyarak içeriye girdi. "Tabağı getirdim, Ricardo'lara gidiyorum" diyerek elindeki tabağı masaya bırakıp mutfaktan çıktı. Ceketini üstüne giydi ve çantasını eline alarak evin kapısından dışarıya çıktı. Eski dostunun yanına gitmek onu rahatlatır diye düşünüyordu.

4. Sınıf Slytherin!

~ Büyücü Konseyi ~