Adéle Emilié Johnson

İsim: Adéle Emilié Johnson
Cinsiyet: Cadı
Sihirsel Soy: Melez
Fiziksel betimleme:



Emilié uzun sayılabilecek kadar bir boya, normal bir kiloya sahiptir. Yuvarlak , biçimli bir yüz ifadesi taşır. Yüzünde genellikle bir tebessüm bulunur. Gözleri hafif çekik ve yeşil renklidir. Saçları uzun , düzdür. Saçlarının arasında sarı saçlı tellerde bulunur. Dudakları dolgun olmakla beraber, gülünce beyaz dişlerini ortaya çıkarır. Buğday tenlidir. Gayet dik ve asil bir duruşa sahiptir.


Kişiliği:
Emilié arkadaş canlısıdır. Kendisi ile arkadaş olmak isteyen kişilere kaşı gayet sevecen ve canayakındır. Sevdiklerine çok değer verir. Onları kollar ve her zaman arkalarında olur. Haksız olsalar bile... Tartışmaya açıktır. Her zaman karşı görüşleri ortaya çıkarır ve bunları zeki bir şekilde savunur. Sorunları mantıklılığa dayanarak çözmeye çalışır. Mantık sorularına, bilmecelere bayılır. Karşısındaki insanları anlamaya ve onları üzmemeye özen gösterir. Kızdığı zamansa fazla kırıcı olur. Çevresindekiler onu fazla zeki ama bir o kadar da geveze bulur. Geveze olduğu karşı konulamaz bir gerçektir.


Ailesi ve yaşamı:
Emilié ve ailesi gayet sıradan bir büyücü hayatı sürüyorlardır. Kendilerine ait 2 katlı şirin bir evleri vardır. Emilié'nin annesi Muggle, babası büyücüdür. Babası Bakanlık çalışanı, annesi ise bir Muggle gazetesinin editörüdür. İtalya'nın Roma şehrinde yaşarlar. Evleri aynı zamanda bahçelidir. Babası bahçe işlerine oldukça meraklıdır. Bu işi de sihir kullanmadan yapar. Emilié babasının bu yönünün bir Muggle ile evli olmasından kaynaklandığını düşünür hep. Babası ile birlikte bitkilerle ilgilenmeye bayılır. Özellikle yetişdirdikler menekşeleri çok sever Emilié. Annesi ise gayet yoğun birisidir. Genellikle çok az vakti olur. Ama bu vakitlerini de ailesi ile oldukça verimli bir şekilde geçirir. Emilié annesinin yaptığı börekleri çok sever. Ne zaman yapsa neredeyse hepsini bitirir. Ailesi ile oldukça iyi geçinir Emilié.



Basit RP örneği:

Pencereden içeri giren hafif ve ılık bir rüzgar... Güneşin tepeden saçtığı, sapsarı altın ışıkları... Ve Emy'nin o kuş tüyü yatağı... İşte bunlar birbiriyle birleşince doyumsuz bir uyku keyfi çıkıyordu ortaya. Bu rahatlığı da hiçbir şey bozamazdı. Emy rüyalar aleminin birine girip birinden çıkıyordu. Uykusu o kadar tatlıydı ki göz kapakları yapışmıştı ve sanki bir daha hiç açılmayacaktı. Ta ki bir 'Takkk....' sesiyle aniden gözlerini açıncaya kadar. Emy anında yatağında doğruldu. Kafasının içinden ardı ardına binlerce soru geçmekteydi. O ses de nereden gelmişti? Ne olabilirdi? Bir hırsız mıydı? Ya da kabusunda gördüğü o dev, iğrenç, yeşil, cani yaratık olabilir miydi? Hemen korkuyla etrafına bakınmaya başladı.İçinden bir ses ayağa kalkıp o sesin nereden geldiğini araştırmasını , bir başka ses ise kafasını tekrar yastığa koyarak ve üstüne battaniyesini çekerek gözlerini sıkıca kapatmasını söylüyordu. Emy yutkundu ne derin bir nefes aldı. Ardından terliklerini bile giymeden ayağa kalktı. Yavaşça yürümeye başladı. Yürüken ayağının altındaki ahşap 'Gıccıııııırttt... Gıccııııırttt...' sesler çıkarıyordu. Henüz dolabnın yanından geçmiş yavaşça sesin geldiği tarafa pencerenin yanına doğru ilerliyordu. Tam pencrenin kenarına gitmişti ki ayağına yumuşak bir şeyin dokunduğunu hissetti.Ani bir korkuyla geriye sıçradı. Nefes alışları aniden hızlanmıştı. Ayağına bakamıyordu bile. Daha sonra gözlerini kapayarak ayaklarının dibine baktı. Gözlerini açtığında ise...
O zaman bir baykuşun pencerenin hemen yanında yerde yatmakta olduğunu gördü. Hemen baykuşu kaldırdı. İçten içe kendisine gülüyordu. Baykuşu ellerinin arasına aldığında ayağına bağlanmış olan mektubu gördü. Hemen mektubu çözdü.Ardından yanında duran baykuşa baktı. Baykuş düşmüş olduğundan ayağa kalkmakta zorlanıyordu.Emy baykuşa yardım ederek onu pencerenin yanına koydu ve uçmasını bekledi. Baykuş hızlıca gelirken pencereye çarpmış ve içeri yuvarlanmıştı.Ama daha sonra kendini toparladı ve silkinerek gerindi.Kanatlarını aniden açtı ve uçmaya başladı.İlk başta sendeledi fakat sonradan hızlıca yoluna devam etti. Emy baykuş gözden kaybolana kadar onu izledi. Sonunda baykuş gökyüzünde siyah bir nokta halini aldı.Emy bir süre öylece kaldı.Ardından da elindeki mektubu hızlıca açmaya koyuldu. Mektup ince, güçlü, bir o kadar da zarif bir el yazısı ile yazılmıştı. Emy mektubu okudukça yüzü asılıyordu ve gittikçe yüzündeki hatlar geriliyordu. Mektup şöyleydi :

"Miss Johnson,
Bugünkü saat 10.30'daki randevunuza geç kaldınız. Üzgün olmakla beraber randevu saatinizi başka bir müşteriye verdik ve sizin randevunuzu 16.45'e erteledik.Umarım bizi anlamışsınızdır.Sevgilerle... Sihirli Günler..."
Cüppe Dükkanı Sahibi

Emy okumayı bitirdiği an direkt olarak komidinin üstündeki saate baktı. Bu sefer yüzü daha da asıldı. O güne kadar hiçbir randevusuna gecikmemişti oysaki. Neredeyse ağlamaklı olmuştu.

'15.33'

İnanamıyordu. Zaman nasıl da bu kadar çabuk geçmişti ki. Emy kendisine kızıyordu. İçinden 'Sen gecenin geç saatlerine kadar uyumazsan böyle olur işte...' diyordu kendine.Birden aklına diğer randevu saati geldi. 16.45'ti randevu saati. Bir saat on iki dakikadan az zamanı vardı. Hemen kahvaltısını yaptı. Tabii bu kahvaltı biraz acele ve sade olmuştu Emy için ama yapılacak bir şeyi yoktu. Evet cüppesi çok eskimişti. Yeni bir resmi cüppe gerekliydi. Ama tüm işi bu da değildi. Baykuşunun yemi bitmişti. Yeni bir sandık lazımdı.Ve daha bir sürü şey... Diagon Yolu bugün onun en uğrak yeri olacaktı. 'Hem...' diye düşündü. 'Cüppenin kendi boyuma uygun olanını bulamazsam bir de onu bekleyeceğim. Ahhhh!! Ne kadar çok derdim var benim' diye geçiriyordu. Kahvaltısı bitince hemen giyindi. Cisimlenerek gidecekti.Kapıdan çıkarken aklına yapacağı işler geliyor ve o günün hiç bitmeyecekmiş gibi gelmesine engel olamıyordu.Kapıyı kapatınca yola şöyle bir göz attı.Cisimlenmek için uygun bir yer arıyordu. Hemen cisimlenmek için uygun olan bir yer buldu ve cisimlendi. O her zaman yaşadığı ve cisimlenmekten nefret etmesine sebep olan duyguları tekrar yaşamak zorunda kaldı.

İşte sihirli dünyanın kapısını bir kez daha aralamıştı. Birbiri ardına dizilmiş dükkanlar ve değişik renk ve biçimli cüppeleriyle insanlar görülüyordu.Emy saatine baktı ve randevusuna 15 dakikasını kaldığını gördü. Hemen baykuşu için gerekli malzemesini almak için hayvan bakım dükkanına girdi. Oradan birkaç yere daha uğradı ve cüppe dükkanına uğradı sonunda. Orada karşılaştığı görevli ona oturması için bir yer gösterdi. Ardından cüppe dükkanının sahibi ona doğru geldi.Orta yaşlı, biraz kilolu,beyaz tenli ve parlak cüppeli bir cadıydı. Gülümsüyordu. Emy hemen :

-"Üzgünüm... Gerçekten... Tamamen aklımdan çıkmış. Afedersiniz." dedi kibarca ve biraz mahçup.

-"Sorun değil canım. Herkesin başına gelir böyle şeyler. Biz bekledik uzun süre. Ama gerçekten de uzun bir süre bekledik. Gelmeyince müşterileri bekletmeyerek diğer işlere baktık.Neyse canım dediğim gibi olur böyle şeyler." dedi.

Ardından uzun bir süre boyunca cüppe üzerinde düşünüldü. Boyuna, genişliğine, rengine ve daha birçok ayrıntı daha...Emy gerçekten güzel görünmeyi severdi. Cüppesinin de çok özel ve güzel olmasını istiyordu.En sonunda Emy ve dükkanı işleten cadı anlaştılar ve mutlulukla bu işi de hallettiler.Cüppe koyu yeşildi. Bazı yerleri pullarla süslenmişti ve parıldıyordu.Gerçekten de göz alıcıydı. Emy hemen cüppesini aldıktan sonra dükkandan dışarı çıktı. O günü telafi etmiş sayılırdı. Her ne olursa olsun. Geç kalmıştı ama sonuçta güç olmamıştı.

OUT:Bu başka bir sitede kendi yaptığım RP'lerden biridir. Eğer uygun görülmezse tekrar yazabilirim