Tiffanié Ysabél Vaillanté

İsim: Tiffanié Ysabél Vaillanté
Cinsiyet: Bayan
Sihirsel Soy: Safkan
Asa: 11 Inch, Ejderha Yüreği, Hipogrif Tüyü

Fiziksel Betimleme:

Beline uzanan bal rengi saçları uçlara doğru gidildikçe tam olarak sarı gözükmektedir. Genelde kahkül bırakır ve bunu her zaman kendine yakıştığını düşünür. Büyük ve belirgin kahverengi gözleri onu daha da çekici kılmaktadır. Yüzünde bir bebek kadar masum bir gülümseme hiç eksik olmaz; her zaman etrafına gülücükler saçar. Kalın bacaklara sahiptir. Boyu yaşına göre normal boyuttadır ve bundan rahatsız değildir. Genelde rahat şeyler giyinmeyi tercih eder.. Favorileri ise; mini eteklerdir. Saçları kalın tellidir..

Kişiliği:

Tiffanié her zaman eşitliğe önem veren bir yapıya sahiptir.. Kıvrak zekasıyla her şeyin üstesinden gelebileceğine inanır ve her zamanda bunun yüzünden güzel sonuçlar elde etmiştir. Kendine olan güveni hiç bir zaman tam olamamıştır. Herkese hayatı boyunca bir hak verir ve o hakkı kaybettiklerinde bir daha onlar ile görüşmez.. Eğer çok fazla sinirlenirse karşısındakini kırabilecek bir hale gelir, bunun dışında karşısındaki insanı kırmaktan hoşlanmaz. Yeni şeyleri keşfetmeye ve öğrenmeye bayılır. Zamanının çoğunu Kütüphane' de geçirdiği bile olmuştur bazı günler.. Gerçek aşka inanmaktadır ve bir gün onu yakalayacağından emindir. Arkadaşlarına ve ailesine çok önem verr asla onlara zarar gelmesini istemez.

Ailesi ve Yaşamı:

Tiffanié ; Fransa' da 12 Ekim tarihinde dünyaya gelmiştir. Annesi ve babası Fransız olan Tiffanié doğal olarak Fransızdır. Annesinin adı; Nathalie , babasının adı ise ; Karl' dır. Ailenin kökü Fransızlara dayanmaktadır. Safkan bir ailedir ; fakat ailenin çoğu safkanlılıklarına önem vermez.. Bazıları ise bu konuda bayağı bir takıntılıdır. Aile genellikle Bakanlıkta çalışır. Aralarından bir kaçı büyücü sağlığına önem veridğinden ve yardım sever oldukalrından dolayı St. Mungo' da çalışır. Tiffanié ' nin annesi ve babası St. Mungo' da çalışmaktadır. Bu yüzden de Londra' da yaşamlarını sürdürmektedirler. Safkanlılıklarını korumayı başarmışlarıdr ve hala çaba gösterirler..

Basit Bir rp Örneği:

“ Neredeyiz biz böyle? “

Bu kelimeler ağzından bir korku tonuyla dökülmüştü adeta. Kelimeler ağzında düğümleniyor, konuşamaz hale geliyordu . Yasak Ormanda iki sıkı arkadaş kaybolmuşlardı resmen. Tiffanié , hızlı adımlar ile ilerliyor ; korku dolu bakışlar ile etrafı süzmeye devam ediyordu. Kalbi ; adrenalinden dolayı küt küt atmaya başlamıştı hızlıca. Lydia ise destek olmak istercesine ona tutunuyordu. Güneş; tüm hırçınlıklarıyla yine batmayı başarmıştı. Şimdi ise etraf daha da karanlık gözüküyordu ve bu da onları daha korkutuyordu..Ne yapacaklarını şaşıran ikili ormanın derinliklerine varmışlardı bile çoktan… “ Kızım bana yaklaş, birbirimizden ayrılmayalım. “ dedi Tiffanié kısık bir ses tonu ile ona bakarak. Sadece onun duyabileceği bir şekilde söylemişti ki; eğer ormanda başka biri varsa onların sesini duyup , bulmasın. O anda az ilerideki yaşlı ağaçtan gelen tıkırtıları duyan ikili korkmuş bir yüz ifadesiyle birbirlerine baktılar. O tıkırtıyı çıkaran her neyse onları fark etmemesi için, kalın gövdeli bir ağacın arkasına saklanıp birbirlerine sıkıca kenetlendiler. Siyah gölge gittikçe onlara yaklaşıyordu.. O gölgeyi gördükçe; Tiffanié’ nin göz bebekleri daha da büyüyor, kalp atışları hızlanıyordu. Ve sonunda o ne olduğu belirsiz karanlık onları görmüştü. Aynı anda çığlık basan ikili olabildiğince uzağa koşmaya başladılar. İkisi de bütün hızlarıyla koşuyorlardı. Korku adeta bütün vücutlarını sarmış bulunuyordu şuan. Uzanan kol arkadaşı olan Lydia’ yı bir hamlede çekmişti yanına. Tiffanié o anki heyecandan şu kelimeleri söylemişti sadece, “ Hayır .! “ Gözlerinden süzülen masum yaşlar, her şeye değerdi. Lydia paramparça olmuştu gözlerinin önünde.

Daha fazla beklemeye ve o anı bir film gibi izlemeye gerek yoktu; olabildiğince arkasına bakmadan koşmaya başladı. Sadece koşmaktı şuan tek düşündüğü belki de. .. Karanlık cisim onu yakalamak istercesine ilerlemeye başlamıştı şimdiden. Tiffanié korkudan ne dediğini bilmez iken konuşmaya başlamıştı, “ Neden? Neden.. bırak peşimi lanet şey.. “ Bir yandan da koşarcasına ilerlemeye devam ediyordu. O anda sağ ayağı orta boylarda bir taşa takıldı ve *pat* sesiyle kendini yerde buldu. Acıdan kıvranırken ona yaklaşan karanlığın farkında bile değildi .. Nefes alıp vermesi bir hızlanıyor, bir yavaşlıyordu. Acıdan kıvranırken bir anda nefesinin başka bir nefes ile karıştığını fark eden Tiffanié , kafasını ona doğru çevirmesiyle sesli bir çığlığı basması bir olmuştu. Kollarından tutuyordu, bırakmazcasına.. Tiffanié ise sert teklemeler savuruyor; kurtulmaya çalışıyordu onun ellerinden.

Tam anlamıyla aşka gelmişti bu karanlık yaratık.. Tiffanié ‘ yi sabitleştirmiş deli gibi öpmeye başlamıştı. O anda kurtulmaya çalışmak istercesine boğuşurken ayak tekmeleriyle onun siyah pelerinini indiren Tiffanié şaşkına dönmüştü.. Ama o.. o.. O Alex idi.. Şaşkın bir yüz ifadesiyle “ Alex? “ diyebildi sadece .. Alex ise yorgun düşmüş bir bedenle yığılmıştı yerde öylesine. “ Ama neden?? “ diyerek ağlamaya başlayan Tiffanié çılgına dönmüştü. “ Seni kaybetmeyi göze alamadım . “ diye cevap verişti Alex ona .. Peki ya bundan Lydia’ nın suçu neydi? Onu neden öldürdü..? Niye bütün bu olanları yaşıyordu ki? Masum yüzü ağlamaktan kıpkırmızı bir ifade almıştı .. Tek istediği intikamdı.. Ama yapamıyordu, çünkü korkuyordu. “ Lydia’ nın suçu neydi? “ dedi kısık ve ağlamaklı bir ses tonu ile. Etraf adeta zindan kadar kararmıştı.. Baykuşların mırıldanmaları ormanda yankılanıyordu. Ağlarken ; parlayan gözleri gökyüzüne ilişti o anda.. Yıldızlar kaplamıştı her gece gibi gökyüzünü.. “ O bizi ayırdı; ne çabuk unuttun.. Sana o lanet olasıca Fransız çocuğu ayarlayarak..! “ Bu kelimeleri duydukça daha da şiddetli ağlamaya başlayan Tiffanié bir an önce buradan ayrılmak istiyordu. “ Defol..!! “ dedi yüksek bir ses tonu ile; ayrıca kelimeyi olabildiğince vurgulamıştı. Sinirden şaşkına dönmüş olan Alex’ in gözleri adeta bir kan çanağı gibi kırmızıydı. Elindeki bıçakla Tiffanié ‘ e doğru yaklaşıyordu.. Bıçağı tam ona saplayacakken duraksayan çocuk ; şu kelimeleri söyledi, “ Seni bağışlıyorum. “ Tiffanié nin gözlerinden dökülen yaşlar sonsuzluğa karışmıştı o anda..

Hafifleşen bedeni rahatlamıştı birden bire..İri gözlerini sonsuzluğa kapattığını zanneder iken ; gözlerini açtığınd kendini yatağından bulmuştu.. Yerinden kalkıp çıplak ayaklarıyla pencere kenarına doğru yöneldi.. Hayata bir kez olsun inadına gülümsemeyi başarmıştı o anda..

Out: Biraz aceleye geldi rpim.. Ayrıca ben Angelina V. Anderson ; bu açtığım 2. öğrenci üyelik

Hufflepuff 4. sınıf

- Büyücü Konseyi -