Hufflepuff Binası Kızlar Yatakhanesi

Erkek ve kızlara ayrılmış, iki farklı cinsiyeti bölen bir kısımdır. Kızlar, erkeklerden farklı olarak odayı sadece uyumak için kullanmaz. Erkeklerin yatakhanesindeki gibi buradaki yataklar da ahşaptandır ve vişne çürüğü çarşaflarla süslenmiştir. Ev cinleri her iki cinsiyetin de odalarını eşit ağırlıkta temizlese de erkeklerinkine göre daha temizdir.

Elina gözlerini açtı hafifçe kafasını kaldırdı ve Paula uyandımı diye baktı. Uyanmadığını görünce hemen yatağından fırladı ve üzerine dolabında ne bulduysa geçirip dışarıya çıktı. Bu sıralar o kadar dalgındı ki dışarıda pırıl pırıl güneşin farkına bile varmamıştı. Onunla karşılaşmak istemiyordu nedendir bilinmez bir süredir Paula'nın yaptığı herşey ona batıyordu. Ama bir süredir Paula da Elina'yı hiç anlamıyordu. Düşüncelerinden sıyrılınca nereye gideceğini düşünmeye başladı en iyisi kahvaltıyı erkenden yapıp kendini kütüphaneye kapatmaktı. Paula'yı anlamıyordu. Lumina'ya sorduğunda; ''Canım bu sıralar biraz problemleri var onuda anlamaya çalış.'' diye cevaplanmış bütün gün ''Problemleri var anlamaya çalış. Sanki bizim hiç problemimiz yok. Sabahtan akşama kadar Maglor'un yaptıklarını sen dinlesen ne hissederdin acaba. Yok başka okula gitmişmiş acaba Paula'yı unutup yeni bir kız bulmuşmuşmuş... '' diye mırıldanıp durmuştu.

Büyük salon neredeyse boştu. Hemen kahvaltısını yapıp kütüphaneye doğru yürümeye başladı; birden durdu iksir ödevi vardı. Parşömen ve tüy kalemini yatakhanede unutmuştu. Gidip alsa, acaba Paula uyanmışmıydı?. Eğer hızlı yürürse o uynamadan yetişebilirdi. Koşmaya başladı. Yatakhaneye geldiğinde çok geç kaldığının farkına vardı Paula uyanmış, duş almış giyiniyordu. Ona bakmamaya çalışarak parşömenini eline aldı, tam o sırada Paula ona döndü ''Nerelerdeydin. Hadi kahvaltıya inelim. Maglor'a bir mektup attım büyük ihtimel bu sabah cevabını gönderir. Sence beni unutmuşmudur.?'' dedi. Elina kendine hakim olmaya çalışıyordu. Artık Paula'ya bu olayı fazla abarttığını söylemeliydi. ''off Paula yeter artık. Bıkmadın mı karamsarlıktan. Sürekli birşeyler anlatıyorsun. Ordan benim hiç derdim yokmuş gibi mi görünüyor?.'' dedi. Sesi baya yüksek çıkmıştı. Paula'nın kızarmış suratını görünce biraz pişman oldu ama bunu yapmasının sırası gelmişti. Yoksa söylememelimiydi. Belki de bugün diğer günler gibi sıkıntılı geçmeyecekti. Paula ile birlikte dışarıdaki güzel havanın tadını çıkaracaklardı ama şimdi Elina yüzünden dışarıdaki hava eskisi kadar güzel gözükmüyordu. Birden söylediğini düzeltmek için tekrar söze başladı; ''Bak Paula sen bana bunların hepsini anlattın hatta binlerce kez dinlerdim artık bunları unutup hayatına devaö etsen hayır notlarında kötüye gidiyor.'' demişti ama bu sefer biraz daha battığını hissetti. Çok kızgındı diline hakim olamıyordu.

Misafir

Hogwarts’ da yeni bir dönem başlamıştı. Yeni bir dönem, yeni bir hava, yeni umutlar demekti. Oldukça hızlı başlayan derslere yetişmek zor oluyordu. Her zaman yanında olan dostları sayesinde ayakta kalması kolay olsa da, gitgide içini kemiren duyguları onu rahat bırakmıyordu. Maglor’un başka bir büyücü okuluna gitmesi de Paula’ da büyük travmalara sebep olmuştu. Bir özür bile dileyemeden, sessizce çekip giden Maglor’un arkasından sadece birkaç gözyaşı dökebilmişti. Yaşadığı şoktan kurtulmasını sağlayan arkadaşlarına, arada bir konuştuğu baykuşuna bile ondan bahseder olmuştu. Elinden gelen bir şey olmadığından sorunlarını sadece konuşarak kafasından atmaya çalışıyordu.

Derse gitmeden önce yatakhaneye giren Elina ile karşılaştı. Bir önceki gün derslerde yorulmuş olan Paula’nın, sabah sabah da olsa her zamanki gibi söyleyecek bir şeyleri vardı. Asla konuşmaktan bıkmıyor, çoğu zaman karşısındakileri dinlemiyordu. Kendini dünyanın merkezi yapmış, sadece konuşuyor, şikayet ediyor ve üzülüyordu. Bu haline alışmakta kendisi bile zorlanırken, dostlarının ne düşündüğünü öğrenecek kadar zaman tanımamıştı bile onlara. Kendisine bile yaşamak için zaman tanımayan Paula, gitgide etrafındakileri çileden çıkarabileceğini düşünmüyordu bile. Ona göre etrafındaki insanlar, kayıtsız şartsız ona katlanabilecek kadar çok seviyorlardı Paula’yı. En azından o ana kadar Paula da öyle olduğunu düşünüyordu. Elina’nın çıkışından sonra başından aşağı kaynar sular dökülmüş gibi ayağa kalktı. Birkaç kelime ağzından çıkmak üzere dilinin ucuna gelir gibi oldu. Önce özür dilemeyi düşündü, hemen ardından birden ifadesini değiştirip kızgın görünmeye başladı. Karşısındakinin de kendisi gibi sorunları olabilecek bir insan olduğu gerçeğini unutmuşcasına bağırmaya başladı:

‘’ Ya demek öyle Elina. Ben de dostlarım beni bıkıp usanmadan dinler sanıyordum. Sevgilin olmadığı için üzüldüğün zamanlarda seni kim teselli etti peki? Peki ya o Durmstranglı çocuktan, maskeli balodan sonra tekrar mektup alamadığında? ‘’

Paula konuşurken birden bire karşısındakinin Elina olduğunu unutmuş gibiydi. Sanki bir düşmanına karşı kozlarını sıralıyordu. Bütün bu söyledikleri için çok utanmıştı. Oysa Elina’yı teselli ederken hiç düşünmemişti bunları. Durmstrangtaki çocuğun tam bir salak olduğunu bildiğinden, mektup gelmemesine sevinmişlerdi hatta. Ve Elina çok seçici olduğundan erkek arkadaş konusunda sorun yaşamıştı. Bütün gerçekleri çarpıtarak tam bir şeytan gibi yüzüne haykırmıştı. Kendisini tutmasa daha da konuşacaktı. Onu bu kadar bezdirdiğini anlayamamıştı ve bunun suçunu şimdi inkar ederek Elina’ya yüklüyordu.

‘’ Ben de seni dostum sanmıştım, oysa ki sen beni dinlemekten sıkılmışsın Elina Lora Dark! ‘’

Yatağının hemen yanındaki kapalı perdelerden sızan güneş ışığı gözüne vurmuş ve onun uyanmasına sebep olmuştu. Bir kaç kez yatağında oraya buraya dönmüş, fakat tekrar uyumayı başaramamıştı. Gözleri kapalı hala bir oraya bir buraya dönerken uyuyamayacağını anlamış ve göz kapaklarını yavaşça aralamıştı. Homurdanarak kalktı. Derslerin ilk günlerindelerdi ve Lu tatile doyamamıştı. İlk boş zamanında yapacaklarını yazdığı parşömen neredeyse tamamen dolmuştu. Bunları birkaç saate sığdırabileceğinden emin değildi. O kadar keşfedilecek yer vardı ki Hogwarts' ta. Perdeyi tamamen açmak için pencereye doğru ilerledi. Perdeyi ve camı açtı. Sabahın o temiz ve soğuk havası iliklerine kadar işlerken bundan oldukça memnundu Lumina. Temiz havayı birkaç defa daha doya doya soluduktan sonra kapattı pencereyi. Kendine gelmişti. Dolabına doğru ilerledi. ve yavaşça kapısını açtı. Hufflepuff cüppesini aldı ve hızla üzerine geçirdi. Aynanın karşısında döndükten sonra iyi göründüğüne kanaat getirmişti. Mutlu bir şekilde sarı saçlarını taradı. Yemyeşil gözleri ile tekrar süzdü kendisini aynada.

Bu sabah şaşılacak kadar erken kalktığı için konuşacak kimseyi bulamamıştı. Bu nedenle göl kenarına inmişti biraz kendini toplamak için. Yürüyüşünden, sarı saçlarından ve yeşil gözlerinden bir White olduğu belli oluyordu. Belki biraz kafa dinlemek istediği için inmişti buraya. Hava güzeldi. Soğuk fakat güzel. Aslında bugünün keyfini iyice çıkarmak istiyordu. Yakında derslere tekrar başlayacağına göre fazla keyif çatmaya zamanı olmayacaktı. Bu düşüncelerle girmişti Hufflepuff ortak salonuna ve yavaşça yatakhaneye çıkmıştı. Merdivenlerden duyduğu sesler birilerinin uyandığına işaretti. Geç mi olmuştu? Saate de hiç bakmamıştı ki... Yeşil gözlerini kapı koluna dikmişti. Yavaşça kapıyı açtı. İçeride Elina ve Paula konuşuyordu. Aslında ne yaptıklarını pek anlamamıştı Lumina. Onları kendi hallerine bırakıp pijamalarını giydi tekrar ve yatağına uzandı. Aslında gittikçe yükselen seslerini daha fazla çekebileceğinden emin değildi. Birkaç gündür yanlızdı ve neredeyse kimseyle konuşmamıştı. Şimdi biraz yüksek ses sinirlerini yerinden oynatmaya yetmişti. Sakin olmaya çalışsada kızların bütün Hogwarts' ı sallayacak kadar çıkan sesleri nedeniyle fırladı yatağından. Önce bir yastık sonra da kendini attı aralarına ve pek işe yaramayacağını sezsede var gücüyle bağırdı.

''Merlin! Kesin şunu. Ne kadar komik bir duruma düştüğünüzün farkında bile değilsiniz.''

Elina, Paula'nın kıpkırmızı olmuş gözlerine dik dik bakıyordu. Yanlış mı yaptım acaba diye düşünüyordu ki Paula savunmaya geçti; ‘’ Ya demek öyle Elina. Ben de dostlarım beni bıkıp usanmadan dinler sanıyordum. Sevgilin olmadığı için üzüldüğün zamanlarda seni kim teselli etti peki? Peki ya o Durmstranglı çocuktan, maskeli balodan sonra tekrar mektup alamadığında? ‘’. Elina tam hassas noktasından vurulmuştu, doğru olduğu için değil tam tersine bunlar çarpıtılmış laflardı. Elina da buna kızmıştı zaten haksızlığın daniskası diye düşündü. ''Yalancı!!'' diye bağıordı kendine hakim olamıyarak. ''Sen kimsin ki benimle bu şekilde konuşabiliyorsun. Bu zamana kadar kim kimi avutmuş acaba, balo yaklaşırken - erkek arkadaşımız yok - diye bir ay önce yakarmaya başlayan kimdi. Hep ben seni avuttum kaç kere beni dinledin ki karşıma geçmiş konuşuyorsun. Bak bak bak yalana bak.''. Dilinin ucuna bir sürü söz geliyordu. Hangisini söylemeliydi?. Tam bu sırada Paula tekrar atıladıı; '’ Ben de seni dostum sanmıştım, oysa ki sen beni dinlemekten sıkılmışsın Elina Lora Dark! ‘’ dedi. Elina sesini daha da yükseltti; '' Hıh dost sanmışmış. Dost ne demek? bunun cevabını versene veremezsin tabii çünkü sen yanlış öğrenmişsin dostluğu. Dostluk karşılıklı alış verişdir. Sevgi alışverişi. Tek taraflı olmaz. Sürekli küçük hanımı avut tüm ödevlerini yap balo elbisesini hazırla ben senin dosttunum. Kölen değil.'' diye bağırdı. Paula'Ya doğru ilerledi artık ikisi burun burunaydı. Aslında bunu yapmamalıydı ya kendi yada Paula kendine hakim olmaz birbirlerine zarar verebilirlerdi. Tam bu sırada üzerilerine uçan yastık daha da sinirlerini bozmuştu. Lumina seslerinden rahatsız olmjuş pijamalarla fırlayıp aralarına girmişti. ''Ne komik durumu ya bırak. Sorunları var alttan al duymuyomusun hanfendi ne diyor. Ben dostu değilmişim. Bırak ya.'' dedi. Farkında olmadan Lumina'ya da bağırmıştı.

Misafir

''Yalancı!!''

Paula Elina'nın ağzından çıkanların doğru olduğunu biliyordu. Kendisine kızıyordu içten içe bütün olanları saptırdığı için. Bile bile devam ediyordu kavga etmeye en yakın dostuyla. Kardeşi yerine koyduğu insanın sözleri daha da acıtır bir hal almıştı artık. Bir zamanlar Paula'nın kendisiyle paylaştığı sırları bile yüzüne vuruyordu Elina. Kötü birşeylerden bahseder gibi onun için yaptığı fedakarlıkların hesabını ortaya dökmüştü. Paula bu kadar kırıcı olabileceğini düşünmemişti bu masum, sevimli kızın. Kalbi yüzlerce metreyi son hız koşmuş gibi çarpıyordu. Hayal kırıklığı ve öfke bir arada içinde büyüdükçe büyüyor ve davranışlarıyla birlikte, düşüncelerine de hükmediyordu. Suratı kızgınlıktan kıpkırmızı olmuş halde Elina'yı dinlemeye devam ediyordu. İki kız birbirlerine iyice yaklaşmışlardı. Elina, Paula'yı iyi tanıyordu. Bu kadar tahrik etmesinin sebebi de buydu. Paula her an Elina'ya zarar verebileceğini hissediyordu. Bu kadar öfkelenmesinin sebebi kendi yanlışlarının bu şekilde yüzüne vurulmasıydı. Fakat kendisini tutacak ve Elina'y elini kaldırmayacaktı. Karşısında kendisiyle birlikte altıncı sınıfa kadar aynı yatakhaneyi paylaşan dostunun kendisini denediğini biliyordu. Elina'nın oyununa düşmeyecek ve kendisine hakim olacaktı. Tam ağzını açacaktı ki birden ikisinin de suratlarını sıyırıp geçen bir yastıkla ikisi de kapıdan tarafa doğru döndüler.

Diğer yatakhaneden bağırarak gelip, yastıkla ikisinin arasındaki nefret bulutlarını dağıtmaya çalışan Lumina'ydı. Elina'nın ardından Paula da önce Lumina'ya ardından da Elina'ya bağırdı:

'' Evet Lu bırak. Sevgiyi paylaşmak diyen kendisi ama paylaştıklarının da hesabını tutmuş. Üzgünüm Ell, gerçekten berbat hissettiğimde ödevlerimi yaptığın için, üzgünüm balo kıyafetinin kanatlarının canını yakması düşüncesine bütün bir gün boyunca sıkıldığım için ve yine üzgünüm dostun olmaya çalışırken seni bu kadar yorduğum için. Bütün yaptıklarının bir listesini çıkar ve altına da kaç galleon ettiğini yaz olur mu?! ''

Paula bu sefer ileri gittiğinin farkındaydı. İçinden '' Böyle önemli bir kavramdan bahsederken parayı ne biçim bir ölçü olarak ortaya sürdüm ki? '' diye kendisine küfretse de, bir başka yanı '' Aferin Paula, iyi yaptın, bu kız başka bir cevabı haketmiyordu zaten. '' diyordu.

Elina, Paula'nın canını ayktığı derecede canını yakmak istiyor. Bunu da son derece başarıyla gerçekleştiriyordu. Paula onun biricik dostu; nasıl bu hale gelmişlerdi?. ''Dilini tutmalıydın!!'' diye düşünmekten kendini alamıyordu. Gözlerinin kocaman açık olduğunu uzun süredir sinirlenmediği kadar sinirlendiğinin farkında değildi. Tek farkına vardığı zır zır titremesiydi; farına varıyordu çünkü ayakta durması için bacaklarını baya bir kasması gerekiyordu. Sırf bacaklarını değil tüm vücudunu kasmıştı eğer Paula bağırmaya devam ederse buna devam edemeyecek hüngür hüngür ağlamaya başlayacaktı. Belkide bayılırdı. Paula'nın bakışlarından kavgayı alttan almayacağı anlaşılıyordu. Elina da çok sert vurduğunun farkındaydı. ''Uzat elini sarıl boynuna, ellerini geri iktirecek hali yok ya.'' dedi içindeki ses. Bir kaç saniye dha düşünme fırsatı olsa bunu yapacaktı ama Paula savunmöaya geçmişti bile. İlk önce Luu ya çıkıştı, aynı Elina ile konuştuğu sert tonla. Neler diyordu? Yaptığı iyiliklerin notunu mu tutmuştu?.

Nefes alışı çok hızlıydı Paula konuştukça daha da hızlanıyordu, artık zor nefes alıyordu. Paula bunu farketmiş olmalı ona kaygıyla bakıyor ama bir yandan da çaktırmamaya çalışıyor aynı öfkeyle konuşmaya devam ediyordu. ''... Bütün yaptıklarının bir listesini çıkar ve altına da kaç galleon ettiğini yaz olur mu?! ''... Paula'nın son sözleri sanki yankı yapmış gibi bir kaç kere tekrarlandı kulaklarında. Birden kıpkırmızı oldu. Orada Paula'nın üzerine atlayıp onu büyülemek istiyordu. Bakışlarından anlaşılacak olucak Paula bir adım geri gitti. Luu da onlara doğru bir adım yaklaştı. Elina son bir bakış attı eski doastuna bir kaç adım sendeledi Luu öne atıldı ama Elina elini kaldırarak dokunmamasını söyledi. Başından beri kendini sıkıyordu son sözler ile koyverdi. Gözlerinden yaşlar akıyor, bacaklarında onu taşıyacak güç kalmamıştı. Yavaşça arkasındaki yataktan derstek aldı. Tekrar doğruldu ve göz yaşlarına aldırmadan akpıya doğru yürüdü. Kapıyı yavaşça kapattı ardından, belki çarpsa rahatlayacak, Paula da onu o kdar düşünmeyecekti. Merdivenin en başına yavaşça oturdu. Göz yaşları sessizce iniyordu yanaklarından. ''... Bütün yaptıklarının bir listesini çıkar ve altına da kaç galleon ettiğini yaz olur mu?! ''. Paula'nın sözleri tekrarlanıyordu beyninde. Ayağa kalktı ve duvara tutunarak yürümeye başladı. Son beş basamak kalmıştı ki bacaklarında taket kalmamı yere yığılı verdi, son dört basamaktan yuvarlandı. Öyle yüksek ses çıkmıştı ki ortak salonda herkez yerinden fırladı. Üst basamaktan da ayak seslerini duyuyordu. Gözlerini araladı koşan Paula'ydı. Paula yere çöküp Elina'ya sarıldı. Bileğinin zonklamasına aldırmıyordu artık. Paula'nın sözleri kızlıkla söylediğini biliyordu. Oda ona aynı sevgi, içine sokacakmışcasına sarıldı.

''Ne komik durumu ya bırak. Sorunları var alttan al duymuyomusun hanfendi ne diyor. Ben dostu değilmişim. Bırak ya.''

Attığı yastığın ortamı dahada gerdiğini geç olsada fark etmişti Lu. İkiside sinirlerini biraz da olsa yatıştırmak için Lumina' ya bağırıyordu. İçten içe bu durumdan rahatsızlık duysada sesini çıkarmıyordu. Paula söyledikleriyle Elina' yı ne kadar incittiğinin farkında değil gibiydi. Farkındaysada belli etmiyordu. Arkadaşlarının arasında yumuşak kalpli olarak geçmeyi istemiyordu besbelli. Karşısındakinin ELina olduğunu unutmuşcasına sayıyordu lafları. Lumina' nın elinden ise hiçbirşey gelmiyordu. Attığı yastık zaten yetmişti. Aralarından yavaş yavaş çekilmeye bile başlamıştı. Birden Paula' nın söylediği sözler üzerine ikiside sustu. Elina gözlerini kocaman açmış, geriye doğru giderken sendelemişti. Lu onu tutmak için öne atılsa da kız buna izin vermemişti. Elina' nın gözleri dolmuştu. Hemen çökecekmiş gibi duruyordu. Kendiside bunun farkına varmış olacak ki bir yataktan destek almaya başlamıştı.Yavaş yavaş kapıya yöneldi. Lumina içinden '' Kapıyı çarp ve git. Tavrını ortaya koy. Biraz sonra hatanızı anlayacaksınızı zaten.'' diye söyleniyordu. Elina ama kapıyı yavaşça kapatmıştı. Bir kaç saniye sonra Lumina orada hareketsiz bir şekilde duran Paula' ya dikti gözlerini.

'' Derdin ne senin? Farkındaysan öfken arkadaşlığınızın bitmesine neden oluyordu neredeyse. Tabii tek suçlu sen değilsin. Elina' da öylr çıkışmamalıydı ama alttan alamaz mıydın Paula? Bence onun gönlünü almalısın. Zaten siz küs kalamazsınız. Bunu biliyorum...''

Azarlarcasına başlamıştı konuşmaya ama sesi gittikçe yumuşamıştı. O sırada merdivenlerden gelen pat sesiyle gözlerini iri iri açtı. Sese neden olan kişinin Elina olmasından korkuyordu. O sırada yanından rüzgar gibi geçen PAula' yı yeni fark etmişti. Lumina' da arkasından koşmaya başladı. Korktuğu başına gelmişti. Merdivenlerin dibine Elina kıvrılmış bir şekilde bileğini tutuyordu. Yanında ise Paula vardı. Bir kaç saniye sonra birbirlerine sarılmış bir şekilde mutlu mutlu sırıtıyorlardı. Lumina' da mutluluğunu saklayamamıştı doğrusu. O da onlar gibi gülmeye ve alkışlamaya başladı. Bir ara ıslık bile çalmış, sonra bunu pek beceremediğini fark edip bırakmıştı. Yavaşça merdivenlerden inip kızların yanına geldi. sakin bir ses tonuyla tavsiye vermeye başladı.

'' Bence çok hareket etme Elina. Hem Revire gitsek iyi olacak. Bir yerinin kırılıp kırılmadığına baktıralım.''

Misafir

Paula söylediklerinin sonunda kendi de farkına varmıştı ki; asla düşünmediği ve düşünemeyeceği şeyleri söylemişti. Bu güne kadar aralarına bile giremeyecek konuların lafını yapmış ve karşılığında da, buzdan bir heykel gibi Elina’nın karşısında dikilmeye devam etmişti. Buzdan bir heykel gibiydi ; çünkü söylediklerinden sonra kendi kendine hayret etmiş ve olduğu yerde donakalmıştı. Gözleri yaşaran ve yaşadığı şokun etkisiyle sağa sola tutunmaya çalışan Elina’ya yardım etmek şöyle dursun, hareket edecek hali yoktu o anda. Kasları kaskatı kesilmişti. Kıpırdayamadığından Elina’ya yardım da edememişti. Gözlerinden iki damla yaş aktığı sırada adımlarını yavaş yavaş kapıya çeviren Elina, kapıyı bile çarpmadan çıkmış gitmişti. Paula içinden ‘’ Sadece hayal kırıklığına uğrattım onu. Ne salağım. ‘’ diye söylenirken Lumina’nın sesi kulaklarını sorumluluk sesleri ile tırmalamaya başlamıştı.

'' Derdin ne senin? Farkındaysan öfken arkadaşlığınızın bitmesine neden oluyordu neredeyse. Tabii tek suçlu sen değilsin. Elina' da öylr çıkışmamalıydı ama alttan alamaz mıydın Paula? Bence onun gönlünü almalısın. Zaten siz küs kalamazsınız. Bunu biliyorum...''

Bunu Paula da biliyordu; fakat bu olanlardan sonra barışmaları için uzun bir süreç gerekecekti. Yaptıklarından duyduğu pişmanlığı dile getirse bile, Elina’nın içinde kırdıklarını düzeltmesi zaman alacaktı.Olduğu yerde dururken Lumina’ya cevap vermek üzere ağzını açacaktı ki, merdivenlerden gelen ses üzerine, hemen en kötü senaryolar aklına geldi. Bir saniye içinde düşen kişinin Elina olma ihtimalini ve bu ihtimalin nasıl canını yakacağını düşündü. Yıldırım gibi olduğu yerden kopup merdivenlerin başına koştu. Tahmin ettiği gibi Elina yerde bileğini tutmuş duruyordu. Merdivenleri üçer beşer inip anında arkadaşına sarıldı. Bir an için bütün bu olanların kendi suçu olduğunu söyleyip ağlamaya başlayacaktı ama şimdi zırlamanın zamanı değildi. Elina’yı revire götürmeleri gerekiyordu. Lumina da merdivenlerin başındaki yerinden ayrılıp sevinçlerine dahil olduktan sonra, yapmaları gerekeni kelimelere döktü. Paula ‘’ Haklısın, Ell, canım dostum, kalkabilecek misin? Kalkamazsan da sorun değil, seni sırtımda bile taşırım, yeter ki iyi ol Ell. ‘’

Bekleyen yaşlar sonunda Paula’nın gözlerinden dökülmüştü. Hem pişmanlık, hem de mutluluk için…