Sergei L. O'Leary

İsim:Sergei Lee O’ Leary
Cinsiyet:Erkek
Sihirsel Soy:Safkan
Asa:13 inç, defne, yarasa kanı
Fiziksel betimleme:
Sergei hafif dalgalı sarı saçlarını alnının üzerine düşecek biçimde bırakır veya tamamen saçlarına kıyabilir. Okyanus yeşili gözleri vardır. Atletik bir vücuda sahip, uzun boylu biri…

Kişiliği: Sergei’nin çocukluğu sevgi ile büyümesine rağmen etrafındaki kişilere hem soğuk hem de sevgisizdir. Acıma duygusundan yoksundur. İlk önce kendini düşünen biridir. İlk olarak kendi çıkarını korumayacağı tek kişi kız kardeşidir. Gülümsemeyi pek sevmez sert bir ifadesi vardır. Başka insanlarla iletişimi kopuk tek ve sıradan olanlarla arkadaşlığı tercih eder. Görünmez olanı görmeyi sever. Karşısındakinin acı çekeceğini bilse de yalan söylemez ve acı çektirmekten hoşlanır; duygusal ya da fiziksel… Kendinden emin hareket eder. Kimseye hesap vermekten hoşlanmaz. Alaycılığı sevmez; ciddi insanlardan hoşlanır. Zekidir ve zekası ile bu zamana kadar tüm dilediğini yerine getirmiş ve getirtmiştir. Kararlı ve temkinli adımlar atar. Riske girmekten hoşlanmaz. Sinirlerine hakim olacak kadar kendini tanır ve ona göre hareket eder. Kendini tanıtmayı ve savunmayı en akıcı dille sunabilir.

Ailesi ve yaşamı: Sergei İngiltere Newcastle’da doğdu. Annesi Rus babası İngiliz’dir. İngiltere Newcastle’da yaşamaktadır. Annesinin sihir dünyasında bilinen küçük bir butiği vardır. Babası Bakanlıkta Esrar Dairesi’nde çalışmaktadır. Aile fertleri safkan soyundan gelmektedir. Aile fertleri gizli olarak karanlık taraftadırlar. Sergei’nin ondan küçük bir kız kardeşi vardır. Ufak aile yapısı nedeni ile birbirlerine son derce bağlılar. Sergei için ailede en önemli olan kız kardeşidir ve sonra annesi gelir. Fakat babası ile iletişim kopukluğu yaşamaktadırlar ve sık kavga etmektedirler. Bu yüzden ondan zaman zaman nefret eder.

Basit RP örneği:

‘Soğuk tüm bedenime işlemişken yapacak en önemli şeyin burada bu kitapları düzenlemek olarak görmesi!’ diye aklından geçen cümlelere artık önem vermemeye çalışıyordu ama ne var ki beyninde topluca dolaşmaya kararlıydılar kelimeler. Yüzüne hafif bir gülümseme yansıdı eline geçen bir kitapla.

“ Vay bunun burada ne işi var!”

Babasının yıllar önceki kitabıydı ve üzerine bir sürü not düşülmüştü. Onu gülümseten kitabın farklılığı veya başlığı değildi. Yanlarına yazılan notlardı. Yarısından fazlası annesinin ismi ile doluydu. Notların tümü konuşma içerikliydi. Kitaba ders notu hiç alınmamıştı. Genelde ‘ Bu akşam ortak salonda herkes uyuyunca!’ yazıyordu. İşte onu gülümseten bu olmuştu. Babası ile annesini bir an orada el ele düşündü. Garip gelmemesi gereken bir şeydi ama garip gelmişti işte…

Koltuğa uzandı ve elindeki kitabı göz hizasına getirdi. Sarı saçlarını elinin kısa hareketi ile geriye savurdu ve alınan kısa notlara göz gezdirmeye başladı. Bazıları o kadar komikti ki. Kahkahalar yavaş yavaş artıyordu. Soğuk odanın artık bedeninde bir hükmü kalmamıştı. Kahkahaları onu ısıtmış gibiydi. ‘Böyle bir ceza en iyisi.’ diye geçirdi içinden… Kendini o kadar soyutlamıştı ki hoşlanmadığı bu odadan içeri gelen kız kardeşini fark etmemişti. Arkasından yaklaşmıştı ve sakin bir ses tonu ile ona seslendi.

“ Ne yapıyorsun Sergei, cezadan kaytarmıyorsun değil mi?”

“ Hayır, asla Myra! Sadece babamın eski ders kitabını buldum ve karıştırıyorum. Sanırım bu kadarını hak ediyorum. Otursana!”

Son kelimesini söylerken doğrulmuş kardeşine yer açmıştı. Onun kadar saf güzel bir kızla karşılamamıştı. Ona bir şey olursa yaşayamayacağını hissediyordu. Onun yanına yabancı bir erkeğin yaklaştığını gördüğünde yanına gitmemek kendini zor tutuyordu. Neden bu kadar kız kardeşine bağlıydı. Yeşil gözlerini ve yünün hatlarını inceledi. Annesi yüz ifadelerinin birbirine benzediğini söylerdi. Gülümseyerek baktı kardeşine, kardeşi o anda elini uzattı ve konuşmasına devam etti.

“ Ver bakayım neler yazmış.”

Yazdıklarını bir süre ciddi bir ifade ile dinlemiş kardeşi e sonunda gülmeye başladı. Babasının bunları yazdığına inanamıyormuş gibi Sergei’ye baktı. Onun kadar sert bir adamın okul zamanı da öyle olduğunu düşünmüşlerdi. Ama hayallerinde canlandırdıkları okul çocuğu babaları aslıdan komik bir züppeydi. Kitabın bir tarafını Myra tutmuştu diğerini de o. Sıra ile kendilerine komik gelen cümleleri okumaya başladılar. Bir süre sonra ikisi de gülmekten okumaktan vazgeçmek zorunda kaldılar. Kitabı yerine koymak istemiyorlardı. Bir anda babaları içeri girdi. Kapıda sert bir ifade ile onlara bakıyordu.

“ Siz burada iş mi yapıyorsunuz yoksa benim özel eşyalarımı mı karıştırıyorsunuz? Sergei ceza’ya dön ve Myra elindeki kitabı bana getir. Buraya girmen yasak unuttun mu?”

Myra yavaşça yerinden kalktı ve elindeki kitapla babasına ilerledi. Kitabı ona doğru uzatınca döndü ve Sergei’ye gülümseyerek göz kırptı. Sergei ise babasının karşısında gülmemek için kendini sıktı. Babası sert bakış attı ve kapıyı arkasından kapadı. Sergei kalan işine dönmüştü. Babasının ona karşı neden katı davrandığını hiç anlamayacak ve kapıyı kapatırken babasının yüzündeki tebessümü hiç bilmeyecekti.

3. Sınıf Slytherin

- Büyücü Konseyi-