~ Bar 1 ~

Out: Barda ben varım. Buna dikkat ederek Rp'lerinizi yapabilirsiniz. Ayrı ayrı bar başlıkları vardır. Karışıklık olmasın diye biri burada Rp yaparken başkaları da diğer başlıklarda yapabilir.

Tarih: Kasım 1950
Mevsim: Sonbahar
Hava: Kar ve fırtına.

Kar ve fırtınadan göz gözü görmüyor gibiydi. Dennise İngiltere'de hiç böyle bir kış yaşamamıştı. Bu yüzden kendisine içi ejderha derisinden bir pelerin almak zorunda kalmıştı. Bu soğukta etkili olan bir tek oydu. Knuckturn Yolu'nun başına karnalık dumanlar bırakarak cisimlendi. Başındaki kapşonuyla ve bu fırtınada tanınması mümkün değildi. Buluşacağı Bella bile onu tanıyamazdı herhalde. Ayağının altındaki kar kalıntılarını sert sert ezerek ilerledi. Bu soğukta Knuckturn'da tek açık gibi görünen yer tabiki Dahlia'nın barıydı. Dennise Dahlia'yı tanırdı ve güvenilir birisi olduğunu bilirdi. Bu yüzden artık sofra yerine buraya takılır olmuştu. Dahlia'nın misafirlerini itinayla seçmesinden dolayı da bir süredir burayı beğenir olmuştu. Siyah ahşap kapıyı itekleyip içeri girdi. İçeri oldukça geniş ve karanlıktı. Her taraf ahşaptı ve girer girmez insanın burnuna keskin bir ahşap kokusu geliyordu.

Kapının kapandığını duyan Dahlia barın arkasından çıkıp geldi. Elinde şık bir kadeh vardı. Dennise kafasındaki kapşonu açınca gülümsedi. Dennise de ona gülümseyip uzattığı elini sıktı. "Selam Dahlia. Nasılsın? Bugün Bella'yla burada buluşacağız." Önce bara göz attı sonra siyah camlardan dışarı baktı. Ortalık güvenilir görünüyordu. Tekrar Dahlia'ya baktı ve her zaman oturdukları barın arka tarafına doğru olan masaya yöneldi. Oturdu. Dahlia da hemen karşısına oturdu. Dennise: "Etraf sakin gibi. Yeni haberler var mı? Senin kulağına gelmiştir bir şeyler..." Sakin gözlerle kadına baktı. O konuşurken Dennise içerisinin sıcaklığından rahatsız olmuştu ve pelerinini çıkartmaya çalışıyordu. Bugün siyah geniş yakalı ve uzun kuyruklu bir elbise giymiş, kahve rengi saçlarını dağınık olarak tepesinde toplamıştı. Ela gözleri kapıyla Dahlia arasında gidip geliyordu.

Hafif bir aceleyle çıkmıştı sabaha karşı 5'te Bağıran Baraka'dan. Bara gidip dinlenmek istiyordu. Orada yaşadığını, bu yüzden barın 24 saat açık olduğunu uğrayanlar bilirdi. Barın arka tarafında, üst katta olan odasına gitti ve üzerindeki siyah, boz ayı derisinden yapılmış pelerini üzerinden bir çırpıda çıkarıp kendini yatağa attı. Yeterinden fazla içtiğinden dolayı biraz başı ağrıyordu. Ama Dahlia asla sarhoş olmazdı. Okuldan arkadaşlarıyla içki içme yarışları yaptıkları günler aklına geldi. Şimdi olmuyordu öyle şeyler. Çünkü bazı eksiklikler vardı. Arkadaşları, yatakhaneleri.. Arkadaşlarından bazıları ölmüş, bazıları Azkaban'da, bazıları saklanıyorlardı. Ama en acı vereniyse bazılarının da Yoldaşlık tarafına geçmiş olmasıydı. Onlarla da bir gün çatışacak olmak hoşuna gitmiyordu. Ama eğer öyle birşey olursa da çekinmezdi.. Onları öldürmekten. Gözerini kapadı. Düşünceleriyle daha fazla vakit geçirmek istemiyordu. Ne kadar az düşünürse o kadar rahat olurdu. Zaten kafası da yeterince çalışıyora benzemiyordu. Birkaç dakika içinde zihni her türlü düşünce ve harekete kapanmış olarak rüyalar alemine daldı.

Ertesi gün ayağa kalktığında saat neredeyse akşama geliyordu. Siyah, göğüs dekolteli elbisesinin etekleri buruşmuştu. Yatağın içine girmediği için yorgan çok bozulmamıştı. Ayağa kalktı, saçlarının yanlardan iki tutamını küçük bir tokayla arkaya topladı ve yatağın yanında duran şişeden kendine bir kadeh ateşviskisi doldurdu.. Cisimlenmek aklına gelmemişti, zaten bu küçük yolu da cisimlenerek giderek kendini yoramazdı. Yavaş adımlarla merdivenlerden indi. Letitia ve Madeleine ortalarda yoktu. Yine alışverişe çıkmış olmalıydılar. Kız kardeşleri mi gezmeyi seviyordu yoksa barda gerçekten bu kadar çok malzeme mi bitiyordu bilemiyordu. Kapıdan içeri giren kar taneleri ve soğuk hava ayılmasını sağlamıştı. Karşısında üşümüş olduğu belli olan, kapüşonlu, hemen fark edilen ejderha derisi bir pelerin takan biri duruyordu. Kim olduğu hakkında tahminler oluşmaya başlamıştı kafasında ki kadın başlığını çıkardı. Dahlia'nın yüzünde küçük bir tebessüm oluştu. Ona yandaki bir masayı eliyle işaret etti ve oturdular.

'Merhaba Dennise. Gelmene sevindim. Bella da birazdan gelir. Sanırım o da birkaç gün önce geleceğini haber vermişti.' Etraf sakindi. Evet, en azından öyle görünüyordu. Neler döndüğünü çok kişinin de bildiğini sanmıyordu ama Dahlia barda dolaşan tüm vızıltılara yanlışlıkla kulak misafiri oluyordu maalesef. 'Etrafın sakin göründüğüne sevindim Dennise.' Ona biraz yaklaştı. 'Rocio kaçtı.'

Rocio'nun Azkaban'da müebbet hapiste olduğunu tarafsızlar dahi biliyordu. Ama kaçtığını yalnızca Azkaban çalışanları ve Bakanlık'takiler biliyordu. Böyle bir haberi Dennise'e vermekten gurur duyuyordu aslında. Rocio'nun yaptığı oradaki tüm mahkumlara örnek olmalıydı. Ama başka haberleri de vardı.

'Mike Bakanlık'tan birini kaçırmış. Duyduğuma göre bazı tehditler de savurmuş. Nerede olduğunu da yarın bana haber verecek. Ona desteğe gitmemiz gerekebilir. Diğerlerine haber ver, tetikte olun.' O sırada kapı tekrar açılmış, içeri yine bir kar fırtınası esmişti. Bella'nın geldiğini tahmin edebiliyordu. Zaten o da onların yanına doğru ilerliyordu.. Dahlia ayağa kalktı ve gülümsedi:

'Hoşgeldin Bella.'

Dışarıda neredeyse göz gözü görmüyordu. Bu yüzden acelesini gizlemeye gerek dahi duymayarak yürüyordu Knockturn yolunun dar ve karanlık sokaklarında. Yüzünde katıksız bir zafer ifadesi vardı. Öğrendiği haberi Marietta'ya iletmek için sabırsızlanıyordu. Havada hüküm süren kar fırtınası nedeniyle her zamanki pelerinin yerine giydiği mont onu olduğundan daha da sinsi gösteriyordu. Ejderha derisi botlarının karları ezerken çıkardığı ses boş sokakta yankılanıyordu. Gerçekleşen olayın onları nasıl etkileyeceğini düşünüyordu. En son yapılan baskından sonra her şey durulur gibi olmuştu ama şimdi tekrar başlamış ve devam edecek gibi görünüyordu. Bu sefer eskisinden daha kararlı, azimli ve daha az duygusaldı. Artık ailesi dışında kimseye ne olacağını umursamıyordu. Hızlı ve telaşlı adımlarla bara girdi. İçerisi ahşaptan yapılmıştı ve yeni ahşabın keskin kokusu geliyordu burnuna. Barı incelerken gözleri Marietta'yı buldu. Az önceki sinsi ifadesi geri gelmişti. Barda ilerleyerek Marietta'nın yanına oturdu. O sırada Dahlia'yla konuşuyorlardı. Her zaman en sevdikleri arasında olmuş olan kadın ayağa kalkarak gülümsedi. ''Hoşgeldin Bella.''

Kadına kısa bir gülücük atarak heyecanla Marietta'ya döndü ve kıza biraz daha yaklaşarak fısıldadı: 'Bugün ne öğrendim tahmin et. Bakanlıkta konuşurlarken kulak misafi oldum. Rocio Azkaban'dan kaçmış. Kimse nerde olduğunu bilmiyor. İnanabiliyor musun bu süper bir şey. Siz neler konuşuyordunuz senin öğrendiğin bir şeyler var mı Dahlia?' Heyecandan kadına selam bile verememişti. Özür dilercesine tekrar gülümsedi ve tepkilerini merak ederek masaya dayandı.

'Rocio kaçtı.'

Dennise ufak bir afallamayla ona baktı. Alt dudağı hafifçe sarktı. Bu harika bir haberdi. Rocio,Lord'un en sadık müridi, ölüm yiyen kontesi demek azkabandan kaçmayı başarmıştı. İlk defa gözlerini farklı bir yere çevirerek öne eğdi ve yavaşça gülümsedi. "Merlin adına. Bu müthiş bir haber! Ehh. Bu demektir ki beklediğimiz şeyler çok yakın bir zamanda gerçekleşecek." Dennise kadının sakin gözlerine bakarak konuşmasına devam etmesine izin verdi.

'Mike Bakanlık'tan birini kaçırmış. Duyduğuma göre bazı tehditler de savurmuş. Nerede olduğunu da yarın bana haber verecek. Ona desteğe gitmemiz gerekebilir. Diğerlerine haber ver, tetikte olun.' Bu da çok iyi haberdi. Ama Mike'ın kimi kaçırdığı daha da önemliydi. Ellerindeki koz yeterince iyiyce Rocio da dışardayken gizli planı harekete geçirebilirlerdi. Dennise ellerini masada kavuşturmuş düşünüyordu. Kapı yeniden açılınca hızla başını kaldırdı. Gelen Bella'ydı. Hızlı adımlarla onlara doğru yaklaştı. Önce Dahlia ile selamlaştıktan sonra Dennise'in yanına oturdu. Dahlia'ya bir bakış atıp Dennise'e fısıldadı.

- Bugün ne öğrendim tahmin et. Bakanlıkta konuşurlarken kulak misafi oldum. Rocio Azkaban'dan kaçmış. Kimse nerde olduğunu bilmiyor. İnanabiliyor musun bu süper bir şey. Siz neler konuşuyordunuz senin öğrendiğin bir şeyler var mı Dahlia? Dennise kendini tutamayarak kısa ve küçük bir kahkaha atıp Bella'ya baktı. Onun da gözleri heyecanla parlıyordu. "Geç kaldın kuzen. Az önce Dahlia bana iyi haberi verdi. Bu gerçekten harika olmuş Bella. Eminim bakanlık çalkalanıyordur. Ne zaman kaçmış peki?"

Lafının burasında Dahlia'ya da baktı. "Gelecek bundan hiç bahsetmedi. Yine hasır altı edilmiş haberlerden biri herhalde... Ayrıca Bella Dahlia az önce Mike'ın bakanlıktan birini kaçırdığını söyledi. Ama kim olduğu bilinmiyor. Sen biliyorsundur muhtemelen!" Bella konuşurken Dennise hem onu dinliyor, hem de dışarıdaki kar fırtınasının nasıl da çoğaldığını izliyordu. Ejderha derisi pelerinini heyecandan arkasında unutmuştu. Usulca alıp yanındaki sandalyeye koydu. Daha sonra bir an etrafa bakındı. Ağzı kurumuştu. Dahlia'ya baktı. "Barda kimseyi bırakmamışsın. Bunu kutlamak için bize bir şeyler ikram edersin herhalde." Bugün keyfini kimse bozamazdı artık.

"Geç kaldın kuzen. Az önce Dahlia bana iyi haberi verdi. Bu gerçekten harika olmuş Bella. Eminim bakanlık çalkalanıyordur. Ne zaman kaçmış peki?" Hafifçe dudağını büktü. Dahlia'ya muzurca bir gülücük atıp koyu saçlı genç kadına döndü.

-Elbette olay fazla duyurulmamaya çalışılıyor ama bakanlığın yarısından fazlası olayı biliyor. Öğrenebildiğime göre sabaha karşı ruh emiciler dışarıda devriyeye çıktığında kaçmış. Ama birisinin ona yardım ettiği düşünülüyor, yoksa kaçması mümkün değilmiş. Bana sorarsan ona yardım eden Karanlık Lord'un bizzat kendisi.

Kuşkuyla çevresine bakındı. Ama barda onlardan başka kimse yok gibiydi. Zaten dışarıda bu denli şiddetli bir kar fırtınası varken kim dışarı çıkardı ki. Rocio'yu düşündü, konteslerini... Şimdi neredeydi kimbilir. Bu soğukta dışarıda olması acınını sıkıyordu. Bu genç yaşta kontes olmuştu. Bu sorumluluğun altından kalkmak çok güçtü. Onur vericiydi ama zordu. Üstüne üstlük Azkaban'a girmişti ve şimdide bir kaçaktı. Hayatı bundan sonra oldukça güç geçecekti ama kazanılmak istenilen zafer için fedakarlık yapılması gerekiyordu ve Rocio bu fedakarlığı yaparak Lord'una olan sadakatini kanıtlamıştı. Ama genede görevini tamamlayamamış Derwent'a yakalanarak Azkaban'a gönderilmişti. Bellatrix bunun kesinlikle cezasız kalmadığını düşünüyordu. Er ya da geç Karanlık Lord bir şekilde onu cezalandıracaktı. Ama şu an kazanılması gereken bir zafer vardı ve buna yoğunlaşmalıydılar. Marietta'nın narin sesiyle düşüncelerinden sıyrılarak dikkatini kuzeninin anlattıklarına yöneltti.

"Gelecek bundan hiç bahsetmedi. Yine hasır altı edilmiş haberlerden biri herhalde... Ayrıca Bella Dahlia az önce Mike'ın bakanlıktan birini kaçırdığını söyledi. Ama kim olduğu bilinmiyor. Sen biliyorsundur muhtemelen!" Ağzının ne kadar kuruduğuna aldırmadan heyecanlı bir şekilde konuşmasına devam etti.''Kesinlikle. Bakan bu haberlerin halkı telaşlandırmasından korkuyor. Tabi birde koltuğundan olmaktan. Ama gene de Gelecek'in boş duracağını sanmam. Bir şekilde olayı açıklarlar. Hem Dahlia kimmiş bu kaçırılan benim böyle bir şeyden haberim olmadı. Evet kaybolanlar var ama onları pek tanığıdım söylenemez. Dahlia sen biliyor musun?''Meraklı bakışlarını genç kadına yönelterek hafifçe kaşlarını çattı.Acaba bu adam kim olabilirdi. Önemli biriydi ki kaçırılmıştı. Son zamanlarda bakanlıkta kaybolan kişileri düşündü ama aklına hiç kimse gelmiyordu.Dahlia'nın konuşmaya başlamasıyla bütün dikkatini ona yöneltti.

Konuşmaları dinlerken kendi kendine yorumlar yapıyordu sözleri hakkında. İki kadın, kendilerini kaptırmış bir şekilde sohbete başlamışlardı. Dahlia'da onlara katılıyordu ara sıra. Rocio'yla ilgili haber onu da sevindirmişti. Ona yardım eden birinin olduğunu o da biliyordu, bu kişinin Karanlık Lord'un kendisi olduğuna da inanıyordu ama yine de içinde Rocio'yla ilgili bir burukluk vardı. Evet, işini layıkıyla yapan, güvenilir ve son derece becerikli bir cadıydı. Ve her ne kadar herkes onun bu kar fırtınada nereye saklanacağı konusunda şüpheliyse de, Dahlia onun kendine güvenli bir yer bulduğuna adı gibi emindi. Yalnız hayatının geri kalanını kaçak olarak sürdürecek olmak pek de iç açıcı değildi genç bir cadı için ve bu, Dahlia'nın kafasındaki düşüncelere ve nefrete başka bir tanesini daha ekliyordu. Yine de, inanıyorlardı. Elbet bir gün büyücü dünyasına karanlık egemen olacaktı. Tüm bu engelleri aşmak Karanlık Lord ve Ölüm Yiyenler için zor değildi. Yalnızca yeteri kadar çalışmaları gerekiyordu.

O sırada Marietta'nın sözleriyle misafirlerine birşeyler ikram etmediğini fark edip ayağa kalktı. Elinde kendi boş kadehiyle barın arkasına doğru geçerken Bella'ya vereceği cevabı düşündü.

'Büyücünün adını hatırlamıyorum. Ama yanlış hatırlamıyorsam Sihirli Yaratıkların Düzenlenmesi'nden biriydi. Orta yaşlı bir büyücüymüş. Karısı, üç çocuğu ve karısının ablasıyla yaşıyormuş. Ne kadar saadetli. Ama karısı haberi duyar duymaz ortalığı ayağa kaldırdığını söylüyorlar. Geçen gün Bakanlık'tan birileri bir şeyler içmek için uğradılar. Onlar konuşurlarken duydum. Dediklerine göre, olay için birkaç kişi de tutuklanmış. Aptallar, büyücüyü bakanlıktan birinin kaçırdığını düşünüyorlar.'

Üç ateşviskisi ve üç çerez tabağı Dahlia yürürken arkasından geliyordu. Dahlia yerine oturmadan önce parmaklarıyla tabak ve bardakları servis yaptı ve gülümseyerek oturdu. Nasıl böyle bir yanılgıya kapılabilmişlerdi bilmiyordu. Bakanlık ve Yoldaşlıktakilerin akıllı olduğunu düşünürlerdi. Aslında Dahlia baştan beri bu fikre karşıydı ama. Hele o Sihir Bakanı. Tam bir gerizekalı gibi davranıyordu. Yaptıkları Dahlia'yı çok yakından ilgilendirmiyor olsa bile büyücü dünyasından sakladığı onca şeyden sonra kaçırılan büyücüleri onun kaçırdığına bile inanabilirdi halk. Öyle bir şey olsa keşke diye düşünmeden edemedi bir an için. Sonra elini tabağa götürdü ve ağzına birkaç çerez götürdü.

Dennise Bella'nın söylediklerini düşünüyordu. Bir yandan da hala konuşan Bella'yı dinliyordu. ''Kesinlikle. Bakan bu haberlerin halkı telaşlandırmasından korkuyor. Tabi birde koltuğundan olmaktan. Ama gene de Gelecek'in boş duracağını sanmam. Bir şekilde olayı açıklarlar. Hem Dahlia kimmiş bu kaçırılan benim böyle bir şeyden haberim olmadı. Evet kaybolanlar var ama onları pek tanıdığım söylenemez. Dahlia sen biliyor musun?'"

Dennise'in söylediklerini hatırlayan Dahlia bar'ın arkasına gidip ateş viskisi ve çerez tabaklarıyla döndükten sonra Bella'nın sorusuna cevap verdi. 'Büyücünün adını hatırlamıyorum. Ama yanlış hatırlamıyorsam Sihirli Yaratıkların Düzenlenmesi'nden biriydi. Orta yaşlı bir büyücüymüş. Karısı, üç çocuğu ve karısının ablasıyla yaşıyormuş. Ne kadar saadetli. Ama karısı haberi duyar duymaz ortalığı ayağa kaldırdığını söylüyorlar. Geçen gün Bakanlık'tan birileri bir şeyler içmek için uğradılar. Onlar konuşurlarken duydum. Dediklerine göre, olay için birkaç kişi de tutuklanmış. Aptallar, büyücüyü bakanlıktan birinin kaçırdığını düşünüyorlar.' Dennise Dahlia'nın getirdiği çerez tabağından ağzına bir tane ekşi bezelye fıstığı attı. Ateş viskisinden bir yudum aldıktan sonra konuştu.

"Hımm.O adamı tanıyorum sanırım.1 hafta kadar önce eşiyle bankaya geldi.Kasalarındaki tüm altınları alıp gittiler.Bende şüphelenmiştim.Şu aralar muggle doğumluların çoğu saklanmayı düşünüyor.Sanırım adamın adı Newstead olabilir...Demek bakanlık, kendi içlerinden birinin kaçırdığına inanıyor.Ehh bu herşeyi açıklıyor değil mi?böyle saçma teoriler üretmeye devam ettikleri sürece işimiz daha da kolay olacak.Kendi çaplarında kahramancılık oynayıp dursunlar bakalım."

İçkisinden bir yudum daha aldı. Hafifçe masaya doğru eğilip önce Bellaya sonra Dahlia'ya baktı. "Rocio nerde saklanıyor acaba?bu konuda hiçbir haber yok değil mi!Karanlık Lord ondan çok emindi.Azkabana düşmesi onu çok sinirlendirdi.Umarım Derwent'a olan hırsını kontesten çıkarmaz.Çok sürmez bir süre sonra karanlık lord bizi çağıracak ve Rocio hakkında son stratejisini belirleyecektir." Gözü pencerenin dışında sarhoş gibi yürüyen bir adama takıldı. Sokaktan aşağı doğru yalpalayarak yürüyordu. İlgisizce gözlerini ateş viskisine dikti.