Ziyaret

Lily soğuk bir ürpertiyle uyandı. Yine tüm gece boyu deli deli dönmüş yorganını da üzerinden düşürmüştü. Yatağında doğrulmadan bir büyü mırıldandı. Yorganını üzerine örterken kapıdan bir ses duyuldu, ''Lily hadi kahvaltı hazır.'' demişti annesi. Bugünkü planı; aslında hiç bir planı yoktu. Uzun süre önce Dumbledore ile yaptığı röportaj nedeniyle sihir bakanlığı ensesindeydi. Nereye giderse ensesinde ki soğuk bakışları hissediyor, birden bire arkasını döndüğünde ise o soğuk bakışlarla göz göze geliyordu. Kışlık bisiklet yaka kısa elbisenini üzerinme geçirdi. Tatyana'nın elbisesiydi bu okulda pek kısa elbise kullanamadığı için Lily'e bırakmıştı. Elbisesini ve çizmelerini giydiğinde dışarıya çıktığında Davidle karşılaştı. Karşılıklı günaydınlaştıktan sonra David hızla uzaklaştı. Lily, telaşta olduğu fikrine kapılmıştı. Kahvaltıya indi. Ailecek güzel bir kahvaltıdan sonra ayağa kalkıyordu ki büyük babası konuşmaya başladı; halasının ölümünden beri büyükbabasının yüzündeki izler derinleşmiş beyaz olan saçları git gide beyazlaşmıştı. ''Bugün nereye gidiyorsun?'' dedi. Lily hiç bir fikri olmadığı için bir yalan düşünmesi gerekiyordu, vaz geçip doğruyu söylemeye karar verdi; ''Aslında şimdilik bir fikrim yok. Ama evde boş boş oturursam da haber Dumbledore gibi ayağıma gelmez.'' dedi. Büyük babası güldü; ''Ah deli kız kendin yazıyorsun gazete de fazla ortalar dolaşmayın, tek dolaşmayın bari birisine uy be kızım, nerden seçtin bu işi bilmem ki bak kardeşin hogwarts da güven de...'' bir kaç haftadır evde sürekli bu sözleri duyuyordu. Yetmişti artık büyükbabasının sözünü böldü; ''Büyükbaba ben mesleğimden memnunum hem Tatyana'nın da pek güzende olduğu söylenemez sürekli profesör değişikliği acaba neden değişiyor diye sordun mu kendine. Sormadıysan sor. Hem bana bişi olmaz. Tamam mı?'' dedi ve cevabını beklemeden oturduğu yerden kalktı. Uzun süredir Tatyana ile konuşmuyordu. Bu akşam yanında kalsa iyi olucaktı bir akşam yemeğini daha nasihatle geçirirse çıldıracaktı.''Bu akşam Tatyana'nın yanına gidiyorum annecim ona göndermek istediğin eşyalar vardı. bana verde götüreyim'' dedi. Yaklaşık yarım saat sonra genişletme sihri yapılmış ufak bir çantaya eşyaları yerleştirmiş kapıdan çıkmıştı.

Nereye gideci hakkında pek bir karar verememişti. Bakanlığa mı gitse yoksa Gringoots'a mı? diye bir süre düşündükten sonra eski dostu! Marietta'yı ziyaret etmeye karar verdi.

Nefes almaya başladığında gözlerini açtı. Cisimlenmek hala sarsıyordu onu. Gözlerini açtığında etrafına bakındı hatta kendi etrafında bir kere döndü. Doğru yere gelmişti Gringoots tam karşısındaydı peki Diagon yolu nerdeydi?. Diagon yolu burası olmazdı. Genelde dop dolu olan bu cadde şimdi bomboştu. Bir kaç drup hızlı hızlı yürüyor. Bir kaçı dükkana girerken diğerleri kapıda tedirgin tedirgin ekrafı gözetliyordu. Lily adımlarını hızlandırdı, bankaya girerken o soğuk bakışları yine ensesinde hissetmişti. Ama bu sefer bakışlar takipçisine değil cincücelere aitti. Lily de onlara kötü bakışlar attı. ''Ah sinsi yaratıklar sizin bilmediğiniz yokta bir ağzınızı açsanız.'' dedi içinden. Gringotts'un o eşsiz ihtişamının içine attı kendini. Bir sürü cincüce koltuğuna kurulmuş harıl harıl çalışıyor o geçerken kafalarını kaldırıp bakıyor tekrar işlerine dönüyorlardı. Lily kapının tam karşısında oturan cincüceye yaklaştı. '' Bayan Black ile görüşebilirmiyim?'' dedi. Cincüceden tiz mi tiz bir sesle; '' Bayan Black odasında yoklar. Başka bir şey varmıydı?'' dedi. Lily o çirkin bakışların ardında yalanın yattığına emindi. Cebinden kasasının anahtarını çıkarıp eline verdi ''Kasamdan para almak istiyorum.'' dedi. Cincüce kötü bir bakış attıktan sonra ayağa kalktı. Vagona oturduklarında Lily plan kurmaya başlamıştı. Uzun süredir Mariett'yı görmemişti. Çoğu insan tarafından bilinmese de Lily bu kadının ölüm yiyen olduğuna emindi. Vagon durduğunda cincüceden önce indi. Lam ile ileri yürüyen cincüce elini uzattı anda Lily asasının kaldırmış ve bir kaç büyülü söz söylemişti.

On dakika sonra cincüce anahtarı hala deliğe sokmaya çalışıyordu. Lily sinirli bir şekilde '' Yeter işim gücüm var benim, Çabuk git ve Bayan Black'i çağır.'' dedi. Lily bankaya girdiğinden beri cincücenin ona attığı bakışlarda bir yumuşama sezdi. Amacına ulaşmıştı. Cincüce vagona binip giderken oda ileri geri yürümeye başladı. Çantasından fotoğraf makinasını çıkardı ve bir kaç resim çekti. Hiç bir haber çıkmazsa bankanın bakımsızşlığı hakkında uzun mu uzun bir yazı yazar keyfine bakardı. Bir fotoğraf daha çektikten sonra ona bakan iki çift gözle karşılaştı. Marietta en sonunda gelmişti. Lily yüzün de zafer kazanmış bir ifadeyle ''Selam Marietta gün geçtikçe çalışanların daha da beceriksizleşiyor. Bir dur demelisin bu işe. Eee Nasılsın bakalım'' demişti. Marietta kapıyı açarken, Lily'i baştan aşşağı süzmüştü. Kapıyı açtıktan sonra tam arkasını dönmüştü ki; ''Eh bir kahveye hayır demem.'' demiş kendini zorla odasına davet ettirmişti.

Dennise o sabah gelir gelmez arşiv odasına çıkmıştı.İnce uzun bir koridor ve çok sayıda ahşap kitaplıklardan oluşan arşivde baya vakit geçirdi.South On Sea'ye açılacak Gringotts şubesi hakkındaki parşomenleri buraya göndermişti ve şimdi onlar lazım olmuştu.Onları
bulup çıkacakken aklına bir kaç şey daha gelmiş,gitmeden onlara da bakıyordu.Odanın öbür ucunda kapının açılıp kapandığını duyunca kafasını kaldırıp kendisine doğru yaklaşan cincüceye baktı.Cin cüce biraz nefes nefeseydi:"Miss Black.Bir müşterinin kasasında sorun çıkmış.Kendisi sizi çağırıyor."Dennise'in soğuk gözlerinde hiçbir ifade belirmedi.Sert bir şekilde 'pat' diye kitabı kapattı.Kitaptan çıkan toz bulutuna aldırmadan onu koltuğunun altına koydu.Kapıya doğru ilerlemeye başlarken peşi sıra yürüyen cine:"Beni mi çağırıyor?kimmiş ki bu?"

"Bilmiyorum efendim.Bana sadece size haber vermem söylendi." Dennise sinirli sinirli kapıya doğru yürürken bir yandan da söyleniyordu.
"Birşeyi de kendiniz halledebilseniz şaşarım zaten.Ama ne gerek var ki herşeye miss Black yetişir zaten."Hızlı adımlarla zemin kata indi.Onu salonun öbür ucunda bekleyen cinin yanına gitti ve elindeki kitapları ona verip odasına çıkarmasını söyledi.Daha sonra başka bir cin ile vagona bindiler.Soğuk bir yolculuktan sonra
20.katta durdular.Dennise ona burda beklemesini söyledi.Kasa numarasını öğrendikten sonra uzun ve topuklu çizmeleriyle gürültü yaparak yürümeye başladı.Etrafı ışıklandırılmış kasanın yanına geldiğinde arkası dönük olan sarışık kadın ona yüzünü döndü.Tahmin etmeliydi.Gelecek postasının editürü Johnson'dı bu.
''Selam Marietta gün geçtikçe çalışanların daha da beceriksizleşiyor. Bir dur demelisin bu işe. Eee Nasılsın bakalım''

Dennise soğuk bakışlarla ona baktı.Sadece kafasıyla selam vermekle yetindi.Ona cevap vermeyecekti.Dmeek beceriksizlerle
çalışıyordu ha!kendisi kimlerle çalışıyordu acaba!...Kasayı açamayan şaşkın Cin'e döndü.Kısa sordu:"Ne oldu?" Cin telaştan kekeleyerek konuşuyordu."Anlamadım efendim.Birden bire anlayamadığım bir şekilde kasa açılmadı.Koruma büyülerini çözemedim."Dennise onu dinledikten sonra konuştu."Ellerini uzat.!"

Cin ellerini uzatırken Dennise cebinden siyah çerçeveli ortasında G harfi olan tek camlı bir gözlük çıkardı.Sol gözüne götürdü.Cinin buruş buruş kırışık ama tertemiz ellerine baktı.Çeşitli çizgileri gerdirdi.Bazı yerleri uzun tırnaklarıyla çizer gibi yaptı sonra bıraktı.Doğrulur doğrulmaz da gözlüğü cebine koyarken Lily'e kötü bir bakış attı.Yine
neyin peşindeydi.?Muhtemelen cincücenin ellerindeki tılsımı o bozmuştu.Çünkü büyü izleri görülüyordu.Eğer Lily'i birazcık tanıyorsa mutlaka bir çıkarı vardı.Cincüceye dönüp:"Ellerindeki mühürler bozulmuş.Kapıyı açamaman normal.Sen bana kapının koruyucu büyülerini söyle.Sonra sen gidebilrisin.Ben hallederim.Miss Johnson
yabancı sayılmaz!" Cincüce bir an anlamayarak gözlerini kırpıştırdı.Sonrada ellerine baktı.nasıl olduğunu anlamadığı belliydi.Dennise'e cevap veremezdi.İtiraz etmeye hakkı yoktu.Dennise de bunu biliyordu zaten.Cin kendisine gelip elindeki anahtara baktı.
"Touross ve fincentia büyüleri!" dedi.Sonra Dennise' selam verip gözden kayboldu.Denise eliyle Lily'e geri durmasını işaret etti.Bunu bir gazetecinin önünde yapmak istemezdi ama mecburdu.Asasını çıkardı.

"Torturus Relahio!"Sarı parlak bir ışık kapıya çarptı ve kapı onu emip titredi.Dennise yeniden asasını kaldırdı."Flagrio!" Bu
sefer beyaz bir ışık kapıyı sarıp yok oldu ve küçük bir toz bulutu çıktı.Dennise anahtarı alıp kapıya gitti.Önce sol elinin işaret parmağını kapıya dayayıp yukardan aşağı indirdi.Sonra anahtarı deliğe sokup açtı.Geri dönüp onu izleyen Lily' e baktı."Bilmen gerekir.Ben herzaman en iyileriyle çalışırım.Şimdi kasanıza girebilirisiniz Miss." İşinin bittiğini düşünen Denise arkasını dönüp bir adım atmıştı ki Lily konuştu:
"Ehh bir kahveye hayır demem."Dennise omzunun üstünden ona baktı.İşte kendini ele vermişti.Hafifçe sırıttı."Üzgünüm.Çok meşgulüm.Benim bile kahve içmeye vaktim yok.Altınınızı alında çıkalım.Sizi burda bırakırsam Gringotts'un derinliklerinde kaybolabilirsiniz."
Yeniden hafifçe sırıttı.Dennise bu gazeteciyi çok iyi tanırdı.Ona karşı tecrübeliydi

Dennise hemen karşı savunmaya geçmişti; "Bilmen gerekir.Ben herzaman en iyileriyle çalışırım.Şimdi kasanıza girebilirisiniz Miss.". Lily kasasına girip altınlarını aldı. ''Tabii canım her zaman ama kabul etmelisin ki bazıları yaşlanmışar. Elleri tutmuyor.'' dedi. Kasanın içinden kadına bakayor bir yandanda odasına davet edilmek için bir yol arıyordu. Lily kendisene kahve teklif edilmiş gibi konuşmuş ardından da soğuk bir sesle; "Üzgünüm.Çok meşgulüm.Benim bile kahve içmeye vaktim yok.Altınınızı alında çıkalım.Sizi burda bırakırsam Gringotts'un derinliklerinde kaybolabilirsiniz." cevabını almıştı.
Dennise'ye hiç bir tepki vermemiş gülmekle yetinmişti. Gülüşündeki bilmişliği anlamamak mümkün değildi. ''Senin de dediğin gibi Dennisse ben yabancı değilim. Zaten pek işimde yok istersen sana yardım edebilirim. Yoksa peşimdeki haberci kuşların efendine bu güzel konuşmayı bildireceğinden mi korkuyorsun. Korkma izimi kaybetti.'' dedi. Neyden bahsettiğini bildiğinden emindi. Peşinde onu izleyenler olduğuna emindi peki ya kim takmıştı peşine Sihir bakanlığıda, Karanlık Lord da Dumbledore'un ne karıştırdığını merak ediyordu. Kadının suratında hiç bir mimik değişikliği olmadı, Lily olmasını beklemiyordu zaten. Kadının çok çabuk kabul etmeyeceğini biliyordu, ama Lily gazetecilikten aldığı tecrübe ile insanları köşeye sıkıştırmayı başaran biriydi.

Karşılıklı bir kaç cümleden sonra odaya zorla davet ettirdi kendini. Vagona binerken ''Neden bu kadar yoğunsun. Aslında son gelişmelerden ve yazılanlardan sonra...'' Lily tabikide Dumbledore ile yaptığı röportajdan bahsediyordu. ''... kimsenin ne işi var nede keyif yapıcak zamanı.'' dedi. Vagon dururken Dennisse'nin yüzünde ki soğuk bakışları görüp mutlu oldu. Bu kadınla uğraşmayı seviyordu. Vdondan inip odaya doğru yürümeye başlamışlardı. Havada soğuk rüzgarlar esiyor, sessizlik gittikçe derinleşiyordu. Odaya girdiler Dennise eliyle bir kaç hareket yaptı ve kahveler onlara doğru uçmaya başladı. Kadın işlerinin başına geçmiş eline aldığı kitapları Lily'ye uzatıyor- daha doğrusu sertçe veriyor- nereye yerleştirmesi gerektiğini söylüyordu. Lily konuya nereden başlaması gerektiğine bir türlü karar veremiyordu; can noktasından vurmak ama belinde taşıdığı asasını harekete geçirmemek istiyordu. Asalar çekilirse iş uzar da uzardı. Birde kendisine rakip olan gazeteci kuşların saçmalıkları ile uğraşamazdı. Yumuşak mı yumuşak bir ses tonuyla; ''Eee gazetenin son sayısı hakkında ne düşünüyorsun. Karanlık taraf iyice coştu, hepsi değil ama bazıları bayağa aktif. Duyduğuma göre bazıları evlerine sinmiş dışarıya çıkmıyormuş.'' dedi. Evlerine sinenler arasında Dennise'nin olmadığına emindi. Aslında tam aksine onun baya aktif olduğuna inanıyordu. Ama yapmaya çalıştığı şey kaçanlara sinirlenmesini sağlayıp isimleri ağzından almaktı. Ama bu pek kaloy olmayacaktı. Konuştuğu kadın yamana atılır biri değildi.

''Senin de dediğin gibi Dennisse ben yabancı değilim. Zaten pek işimde yok istersen sana yardım edebilirim. Yoksa peşimdeki haberci kuşların efendine bu güzel konuşmayı bildireceğinden mi korkuyorsun. Korkma izimi kaybetti."

Dennise kadına hayretle baktı.Nasıl da kendini davet ettriyordu.Kesin bir çıkarı vardı ve bunu anlamak içinde sesini çıkarmadan kabul edecekti.Vagona binerken Lily sessizliği bozu yenbiden"Neden bu kadar yoğunsun. Aslında son gelişmelerden ve yazılanlardan sonra...'' Lily tabikide Dumbledore ile yaptığı röportajdan bahsediyordu. ''... kimsenin ne işi var nede keyif yapıcak zamanı.'' dedi. Dennise bir an
ne diyeceğini bilemedi.Ama konu anlaşılmış gibiydi.Karanlık Lord hakkında bilgi almak niyetinde gibiydi.Ve anlaşılan kurban olarak Dennise'i seçmişti.Ona çaktırmadan sisice güler gibi oldu.Yüzündeki soğuk ifadeyi bozmadan Cincücelerin ve müşterilerin arasından
geçiyorlardı.Dennise bilerek kalabalığın arasından dolanarak geçiyordu ki bir ihtimal Lily izin kaybetsin diye ama çok akıllı bir cadı olan Lily gözünü bir an bile Dennise'ten ayırmıyordu.Hatta bir an Dennise'in cüppesinin arkasından yakalayacak olduysa da zorlandığını hiç belli etmeden odaya kadar yürüdü.Merdivenleri çıkıp odaya vardıklarında
Dennise kalın pelerinini üstünde çıkarıp koltuğa fırlattı.Siyah uzun,çok geniş yakalı ve kuyruklu bir cüppe giymişti.Üstünü şöyle bir düzelttikten sonra asasını küçük bir hareketiyle şöminenin üstündeki kahve fincanları Dennise'e doğru geldi.Dennise onlara kahve doldurup birini Lily'e uzatırken kendisininkinden bir yudum aldıktan sonra
masaya bıraktı ve hemen sonra kaybedecek tek dakikası yok gibi kapının arkasındaki mühürlü sandıklara gitti.Asasını bilerek masada bırakmıştı.Sandığın içinden Mısırdan sipariş ettiği kitaplar vardı.Lanet kırıcılık görevini üstlendiğinden beri biraz okuması
gerektiğini düşünüyordu.Zaten çok yakında Mısıra gidebilecek hale gelecekti.Kitapları Lily2e fırlatır gibi verip koyacağı yerleri söylüyordu.Bir yandan da oflayacağı ilk dakikayı hevesle bekliyordu.Bu muggle yöntemleri ona göre değildi ama bu kızı yıldırmanın büyücüler
için bir yolu yoktu.Lily bir süre sonra yeniden sessizliği bozdu."Asla sessiz kalamazdı o".Dennise sesini duyar duymaz hafifçe sırıttı ve aklında bir an bu cümle geçti.''Eee gazetenin son sayısı hakkında ne düşünüyorsun. Karanlık taraf iyice coştu, hepsi değil ama bazıları bayağa aktif. Duyduğuma göre bazıları evlerine
sinmiş dışarıya çıkmıyormuş.''Dennise bunu bekliyordu.Ona sert bir bakış attıktan sonra işine devam etti.Tabiki son sayıyı ve Dumbledore'la yaptığı söyleşiyi okumuştu.Hatta karagahta bile tartışılmıştı bu söyleşi.Kimileri bir missillemeden bahsediyorlardı ama
bu Meadow park baskını gibi bir şey olacağa pek benzemiyordu.Dennise hemen cevap vermedi.Bir süre daha kitapları ona uzattıktan sonra işine devam ederken önemsiz bir şeymiş gibi cevap verdi."Bunu biz değil muggle'lar ve onlar gibiler düşünsün.Biz safkanların bir sıkıntısı yok...Evlerine sinenlere gelince genelde muggle doğumlular olduklarını duydum.Geçen ay ölümyiyenlerin muggle köyüne yaptıkları
baskından sonra çoğu saklanmayı düşünüyormuş.Dumbledore toplulumuzu nasıl koruyacak çok merak ediyorum."Dennise bir an gülümsedi.Sonra devam etti:
"..Ve senin yerinde olsam Jhonson,buraya gelmiş safkan bir cadının ağzından laf almaya çalışarak şu aralar olay yaratmakta üstüne olmayan gazeteme 2. sayfa haberi kazandırmaya çalışmaz, tersine -Dumbledore'un dediği gibi- ölümyiyen faaliyetlerini durdurmak için daha fazla yandaş toplardım." Yeniden sustu sonra sessizce mırıldanır gibi konuştu.."Ama senin yerinde olmadığım için böyle bir şey yapmama gerek yok dimi!" kafasını öne çevirip sadece kendisinin görebileceği şekilde sinsice gülümsedi.

Dennise cevap vermek için biraz bekledi bu bekleyiş Lily'i heyecanlandırıyordu. Kadın bir süre düşündükten sonra ."Bunu biz değil muggle'lar ve onlar gibiler düşünsün.Biz safkanların bir sıkıntısı yok...Evlerine sinenlere gelince genelde muggle doğumlular olduklarını duydum.Geçen ay ölümyiyenlerin muggle köyüne yaptıkları baskından sonra çoğu saklanmayı düşünüyormuş.Dumbledore toplulumuzu nasıl koruyacak çok merak ediyorum." dedi. Lily yüzünde sinsi bir gülümsemeyle ona baktı. Bu kadını ve sinir patlamalarını seviyordu. Dennise bir anda patlar ve söylenmesi gereken ne varsa söylerdi. Aslında tam söylemezdi ama Lily bunları lehine kullanmayı bilirdi. ''Ahh mugglelardan bahsetmiyorum canım onlar genelde sinikler zaten...'' dedi ve bir kahkaha attı, Lily'nin en iyi yapabildiği şeylerden biride kiminle nasıl konuşacağını bilmesiydi. ''... bazı büyücülerde sinmişler evlerine, özellikle bazı ölüm yiyenlerden bahsediyorum. Neyse Dumbledore'a gelince sen merak etme o bir yolunu bulur.'' dedi kadının ne söyledğini anlaığından emindi son rütuşlarını oynuyordu ağızdan laf alma sanatının üzerinde. Bir kaç cümleden sonra buradan çıkıcaktı. Kalması pek lehine olmazdı şimdilik ufak patlamalar yapan kadın bir anda büyük bir patlama yapabilirdi.

Kadın sözlerine devam etti; "..Ve senin yerinde olsam Jhonson,buraya gelmiş safkan bir cadının ağzından laf almaya çalışarak şu aralar olay yaratmakta üstüne olmayan gazeteme 2. sayfa haberi kazandırmaya çalışmaz, tersine -Dumbledore'un dediği gibi- ölümyiyen faaliyetlerini durdurmak için daha fazla yandaş toplardım." dedi. Lily yine güldü, çok sinir bozucu olduğunu biliyordu. Lily ağzını açmıştı ki kadın konuşmaya devam etti; ''Ama senin yerinde olmadığım için böyle bir şey yapmama gerek yok dimi!" dedi. ''İşte büyük patlama.'' dedi Lily içinden bu kadını gerçekten seviyordu. Artık savunmaya geçip bir an önce buradan ayrılması gerekiyordu. ''Canım haklısın ama benim işin 2. sayfa haberleri bulmak, ah pardon aslında benim işim tam 10 sayfa haber bulmak. Eh sen gönüllü konuşmayacağına göre ben zorla konuşturmak zorundayım. Anladın mı? Ve bu güzel sohbet için teşekkür ederim.'' dedi elindeki saçma sapan kitapları masanın üzerie koyarken. ''Gerçekten de yoğunsun.'' dedi bu sözlerin altında mana olduğu her halinden belliydi. Lily kibarlığını bozmadan masada oturan Dennise'ye doğru eğilerek ; ''Kahve için teşekkürler. '' dedi. Ve ben istediğimi ulaştım der gibi bir bakış atarak odadan çıkmak için arkasını döndü.

Dennise bir kaç kitabı daha ona verdikten sonra masasının başına geçip koltuğuna oturdu.Şimdi Lİly sinsi sinsi sırıtıyordu gözleri Dennise'in arkasındaki duvarda kitlenmişti ama belli ki başka bir şey düşünüyordu.Kendini, geriye doğru yaslanmış Dennise'e bakarak konuştu."Canım haklısın ama benim işin 2. sayfa haberleri bulmak, ah pardon aslında benim işim tam 10 sayfa haber bulmak. Eh sen gönüllü konuşmayacağına göre ben zorla konuşturmak zorundayım. Anladın mı? Ve bu güzel sohbet için teşekkür ederim.'' Dennise anlamsız gözlerle ona bakarken kitapları yavaşça masanın üstüne bırakıp yeniden konuştu.''Gerçekten de yoğunsun."Dennise ne demek istediğini yeni anlar gibiydi.Ona öfkeyle çatılan kaşlarıyla baktı.Kadın son derece sakin görünüyordu ve Dennise'i iyi tanıdığı için bunu bilerek yaptığı belliydi.dalgın bir şekilde Dennise'e hafifçe eğilerek ''Kahve için teşekkürler. '' dedi. Ve ben istediğimi ulaştım der gibi bir bakış atarak odadan çıkmak için arkasını döndü. Bu kadarı Dennise'in çok fazlaydı artık.Bu kibirli kız ne yapmaya çalışıyordu.Aptal gazetelerinin üç kuruşluk haberlerine malzeme olmayacaktı.Asasını çekip ayağa kalktı.Sırtını ona dönmüş kadına doğru asasını uzatıp konuştu.

"Bakıyorum da fazla cesursun Jhonson yada bana sorarsan öyle olduğunu sanıyorsun.Ama sen nereye girdiğini bile bilmiyorsun" Kadın yavaşça ona dönmüştü.Bir an asasına hamle ettiyse de Dennise'in asasını daha da kaldırdığını görünce bundan vazgeçti.Dennise de asasını hiç indirmeden ona doğru yaklaştı.Aralarında sadece asa kalacak kadar yaklaştı.Tembel tembel sırıtarak ona baktı:"Demek küçük bayan Jhonson benim ağzımdan çıkacak her kelimeyi çarpıtarak yazmayı planlıyor.Gazetesine Black adını da taşımak istiyor.Aman ne dokunaklı." Soğuk soğuk parlayan gözlerini iyince kıza dikti ve devam etti "Neden geldiğini anlamadım mı sandın yoksa!sence ben av olacak birisine benziyor muyum?yada şöyle söyleyeyim burdan senin hafızanı tamamen boşaltmadan gönderecek birine benziyor muyum?" Kız Dennise'e inanamayan gözlerle bakınca "Ah!hafıza büyüsüyle oynamaya çok severim de..."
Dennise biraz geri çekilerek kızın etrafında yarım daire çizdi.Asasını hiç oynatmadan soğuk bakışlarla ona bakmaya devam etti.Kimse Black adını ve Dennise'in kariyerini kirletemezdi.Bu kız bu sabah buraya gelmekle budalalık etmişti.Dennise'in hoşuna gitmeyecek tek kelime için onun hafızasını silmekten çekinmezdi.Daha öncede çekinmemişti. şimdide çekinmezdi.Gülümsedi:"İsterdin değil mi Jhonson,sana ölümyiyenler hakkında bir şey biliyormuş gibi bilgi vereyim ve sende kuzu kuzu burdan çıkıp bunu o sefil gazetende yayınla!"Biraz daha geri çekildi.Boyun kaslarını gevşete bir kaç hareket yaptı.Boşta kalan eliyle kıvırcık siyah saçlarını şımarık bir kız çocuğu gibi geriye attı."Eeee son olarak neler hatırlamak istersin?"

» Ani Ziyaret