Amy Pansy Windmir

İsim: Amy Pansy Windmir
Cinsiyet: Bayan
Sihirsel Soy: Safkan
Asa: Karanlığın Gizemi
Fiziksel betimleme:
Amy çok büyüleyici bir görünüme sahiptir.Simsiyah uzun saçları,karbeyaz teni ona bir Kara Melek havası verir.Amy'nin iri,yeşil gözleri hep hüzünlü ve soğuk bakar.Amy uzun boyludur.Sevimli bir yüzü vardır,bu Amy'ye sevimli bir hava veriyor olsada Amy soğuk ve gizemli bakışlarıyla,hareketleriyle bu havayı söndürür.Amy'nin kiraz gibi kırmızı,parlak dudakları vardır.Amy'yi Pamuk Prenses'e de benzetenler olmuştur.
Amy Pansy Windmir Adszel6

Kişiliği:
Amy soğukkanlı,sinsi ve depresif bir kızdır.Hep mutsuzdur.içine kapanık yaşar.Hayatı bazen bir kabus olarak görmekten kendisini alamaz.Yalnızlığı sever,buna küçüklüğünden beri buna alışmıştır.Amy sinsi ve içtenpazarlıklıdır.Ayrıca çok vurdumduymazdır.Hiç birşeyi umursamaz.Amy'nin vurdumduymazlığı onu korkusuz biri yapmıştır.Amy'nin kırılgan bir yapısı vardır.Birisine kırıldı mı tam kırılır,kızdı mı tam kızar.İçinde büyük bir kin ve nefret vardır.Hayata çoğu zaman lanet eder,insanlardan nefret eder.
Ailesi ve yaşamı:
Amy ünlü Windmir ailesinden gelmektedir.Windmir ailesi safkandır ve ailenin bütün fertleri Ölüm Yiyen'dir.Windmir ailesi hep Slytherin'e öğrenci vermiştir.Ailenin Karanlık Lady ve Karanlık Lord'un yakını olduğu ve iş birliği yaptıkları bilinir.En azılı Kara Büyücüler Ölüm Yiyen'ler Windmir ailesinden çıkmıştır.Amy soğuk ve karlı bir kış gününde Londra'da dünyaya gelmiştir.Ailesi ünlü safkan ailesi olan Windmir ailesidir.Annesi ve babası henüz 4 yaşındayken bir büyü kazası yüzünden vefat etmiştir.Amy o günden beri halası ve eniştesiyle yaşıyordur.Halası ve eniştesi Amy'nin annesini ve babasını sevmedikleri için Amy'ye hep kötü davranmışlardır.Amy'nin zor bir hayatı vardır.Yalnızlığa alışmıştır.
Basit RP örneği: {Bunu başka bir sitede yapmıştım,kesinlikle çalıntı değildir.}

Şafağın sökmesine neredeyse az kalmıştı.Evan yatağında yastığına dayanmış oturuyordu.Yine derin düşüncelere dalmıştı.Evan hiçbir zaman içi rahat uyuyamamıştı,hep şafak sönmeden uyanır ve öylece kör karanlığa bakardı.Evan o gün kendini bir tuhaf hissediyordu,sanki günler gittikçe kötüleşiyordu ve bugün hayatının en kötü günü gibiydi.Evet,o gün Evan'ın hayatının en kötü günüydü.Çünkü o gün Evan annesi ve babasına yapılan korkunç bir lanetten dolayı onları kaybetmişti...Evan'ın aklına birden o korkunç gün geldi...

Yıllar önceydi...Voldemort ailesinin en küçük ferdi Evan Pansy Voldemort henüz 6 yaşındaydı...O gün hafif sisli,bulutlu ve oldukça sıkıntılı bir hava vardı,sanki o gün olacak korkunç olayların puslu bir perdesi gibiydi...Küçük Evan odasında oturup dışarıya bakıyordu.Bir süre sonra malikanelerinin girişinde bir büyücü göründü.Büyücü tepeden tırnağa simsiyah giyinmişti,elinde ise büyükçe bir asa vardı.Evan olacaklardan habersiz bahçeye bakıyordu sessizce...Evan'ın babası bahçede belirmişti,siyah bir cüppe giymişti ve elindeki asayı gelen büyücüye doğru tutuyordu.Evan bir anda tehlikeyi fark etmiş gibi dikkatle odasının penceresinden izlemeye başladı olanları.Evan'ın babası ve diğer büyücü birbirlerine soğuk bakışlar fırlattılar,ikisi de asalarını birbirlerine doğru tutuyordu.Sonra diğer büyücü ani bir hamle ile asasını havaya kaldırdı ve Evan'ın babasına doğru indirirken ''Avada Kedavra!!!'' diye bağırdı...Evan'ın bir anda yüzü bembeyaz kesildi.Kalp atışları durmuştu sanki...Asadan yeşil bir ışık yükselmişti...Evan'ın babası yere yığılmıştı,orada öylece hareketsiz yatıyordu...Evan ani bir hareketle yerinden kalktı ve hızla aşağı indi.Merdivenin trabzanlarına sıkıca ve güçlükle tutundu,çünkü içinde felaket bir korku vardı...Evan tam 2.kattaydı ki bir an durdu...Evan olduğu yerde şoktan taş kesilmişti...Yeşil bir ışık parlamıştı yine,ama bu sefer yerde hareketsiz yatan annesiydi...Evan bir anda kendini çok kötü hissetmeye başladı,ayakta duramıyordu...Evan,gözlerinin karardığını hisseti ve bir anda elini kalbinin olduğu yere koyarak yavaşça boşluğa düştüğünü hissetti...Düştükçe ağırlaşıyordu,küçük bedeni artık onu taşıyamıyordu...

Evan yatağının üstünde durakalmıştı...Sessizce dışarıya bakarken gözlerinden yaşların süzüldüğünü hissetti...Evan içinden sessiz feryatlar koparıyordu,dişlerini sıkmış ve ellerini yumruk yapmıştı.Dışarıda hava kurşuni renkteydi,şafak sökmek üzereydi.Evan,o sabah hayatının en kötü gününü sanki yeniden yaşamıştı.O acı gün,Evan bayıldığından sonrasını hatırlamıyordu...O gün ağır bir şok geçirmişti,1 gün boyunca baygın bir halde uyumuştu...Karanlık bir uykuydu bu,6 yaşındaki küçük bir kızın tatlı rüyalar görerek mutlu bir şekilde uyuduğundan tamamen farklıydı...Karanlık,sonu görünmeyen,kötü bir uykuydu bu...Evan 1 gün sonra bu karanlık uykusundan uyandığında hayata farklı bir gözle bakıyordu...Artık o 6 yaşındaki neşeli bir küçük kız değil,kalpsiz,kötü,kinli ve hayata küskün bir kızdı...Evan,o yeşil ışıktan sonra sadece uyandığı hastane odasını hatırlıyordu...Bir sürü karanlık büyücü bir yas havası içerisinde yatağının başında bekleşiyordu...Evan bir an silkinip,kendine geldi...Hayır,o korkunç,hayatını değiştiren günü hatırlamak istemiyordu.İçinden lanet okuyarak gözyaşlarını sildi.Artık ağlamayacaktı.Çünkü o,kalpsiz bir kızdı...

2. Sınıf Slytherin

- Büyücü Konseyi -

» Elena Lynn Windmir