Öğrendim ki...

Öğrendim ki yaşamız hep olasılıklarla var.

Öğrendim ki yaşananlar yalan olsa da insanlar gerçekmiş.

Öğrendim ki; karşınıza nerede ne çıkacağı belli olmuyor, hayat sürprizlerle dolu!

Öğrendim ki hayat göründüğü kadar kötü değilmiş. Onu kötü yapan bizmişiz de haberim yokmuş.

Öğrendim ki son ders yok yazılmak adama çok koyuyormuş.

Öğrendim ki daha öğrenecek çok şey var.

Öğrendim ki, şarabı hızlı içince bir şey değişmiyormuş, bir bardak bile olmayan biraz şarapla sarhoş filan da olunmuyormuş.

Öğrendim ki, hiç bir şey öğrenmemişim...

Öğrendim ki vazgeçmek zor olsa insan alışmak durumunda kalabiliyormuş. Yaradılış özelliğimiz unutmaya ve hayattaki yaşadıklarımızı anlamamaya programlı ne söylesek boş geliyor ve yarın yeniden başlıyor.

Öğrendim ki çok zor kazandığımız şeyleri çok kolay bir şekilde kaybedebiliyormuşuz.

Öğrendim ki senin olan şeyleri rahatlıkla alabiliyorlarmış.

Öğrendim ki; ne kadar çok sevsen de bazen gitmen gerekiyormuş..

Öğrendiiiiim ki; kendine bile güvenme.

Öğrendim kiiiii; Selinle cidden ikizmişiz.
Başlığı görünce onun yazdığını yazmayı düşünmüştüm, bu kadar olur *-*

Öğrendim ki babamın şifresi 1948 imiş. 1948 ne lan ama?

Öğrendim ki; telefonu kapatmak insanların sana ulaşmasını engellemiyormuş. Anneni veya evi arayarak telefonun neden kapalı diye azarlaybiliyorlarmış *-*