Kynthia Angel Miller

İsim: Kynthia Angel Miller
Cinsiyet:Cadı
Sihirsel Soy: Safkan
Asa: 12 inç. Vela saçı, esnek
Fiziksel betimleme:



Kahverengi saçları ve yeşil gözleri ışıkta parlayarak dikkat çeker. Burnu yüzünün tam ortasında çocuksu bir hal almıştır. Bir heykeltraşın elinden çıktığı sanılan burnu oldukça düzgündür. Gülümseyince belirginleşen gamzeleri asla yok olmaz. Oldukça ciddi baktığında dahi hep bir tatlılık vardır. Kırmızıya çalan dudakları yüzünü tamamlar. Dudaklarını gerginleştiğinde belli olan beyaz dişleri inciye benzer. Her biri aynı boyda ve düzendedir. Yüzünde hiç bir smetri hatası yoktur. Görenler onu bir heykele benzetir. Melek heykeline benzediğini söyleyenelr bu yüzden bıkmıştır. Teninin buğrayımsı tonu güneşte parlayarak renk alır.Elleri oldukça güzeldir. Çok düzgün parmakları birbirinin yanında sıralanmıştır. Oldukça soğuk teni her zaman insanları üşütür. Ama zarifliği bu durumu kapatmıştır.Her gün yürüyüşe çıktığından tek bir kilo fazlalığı yoktur.

Heykel gibi düz burnunu babasından almıştır. Oldukça yakıştığını düşünür. Pembe dudakları ve gamzeleri ondan başka kimsede bulunmamaktadır. Bu özellik ailesindeng elmediği için çok şaşırmışlardır. Ailesinde kimseye benzemez. Ailenin en ufak çocuğu olmasına ve bu kadar meleksi güzelliği olduğu için ailenin göz bebeğidir. Vücuduna çok iyi bakmıştır. Kendiyle barışıktır. Saatlerce aynada kalabilir. Daima spor kıyafetleri tercih eder.

Kişiliği:
Oldukça hareketli ve neşelidir. Ancak bunun nedeni çok çapkın olmasıdr. Ailenin tek çocuğu olmasının verdiği çımarıklıkla istediği her eşy olarak büyümüştür. Bu yüzden de oldukça şımarıktır.En büyük sözü 'Sarhoştum Hatırlamıyorum!' dur. Bu söze bayılır ve çoğu zaman gerçekten bunu yaptığından tam ona göredir. Herkes ona 'Çapkın Kız' der. Hem Quidditch'te hemde erkekler konusunda çok hızlıdır. Ayrıca Hogwarts'a geldiği ilk dönemlerde çok içine kapanıktır. Çünkü ailesinden ayrılmış ve İtalya'yı bırakmıştır. En sevdiği özelliği çapkınlığı ve zekasıdır. Ancak çok içine kapanıktır. Hiç bir derdini kimseyle paylaşmaz. Elingen gelen her işe koşar ama kendi derdini kimse bilmez. Oldukça iyi yürekli ve arkadaş canlısıdır. En önemli özelliği dost canlısı olmasıdır. Ama çapkınlığının buna pek faydası olmaz.


Ailesi ve yaşamı:
İtalyanın en ünlü büyücü ailelerindendir. Oldukça tatnınan syagın bir ailedir. Aile üyeleri yüzyıllardır büyücü tarihinin en saygın üyeleri olmuşlardır. Ailede çoğu zaman Zay ve ya Seherbaz çıkmıştır. Ailenin en önemli özelliği safkan olmalarına rağmen hep iyilerin yanında olmalarıdır.

Basit RP örneği:

Yalnız geçirdiği gecelerden birindeydi gene. Ay ışığının tatlı görüntüsü bile onu rahatlatamıyordu. Gözlerinin bal rengi parlaklığı ayın altında kendini belli ediyordu. Elinde aynı kolye ilerliyordu. Mary'nin Yasak Ormandaki mezarına gidiyordu.Onu hatırlayan üçyüz yıl sonra gene Etrus olmuştu.Bazı hayvanların üstünden geçmesilye yapraklar uçuşmuştu. Bir kaç dalı eliyle alıp fırlattı. Gözleri büyüdü ve mezara yaklaştı. Etrusda bu mermerlerin içinde olmalıydı aslında. Ama o zehir kurtarmıştı onu ve aynı zehir almıştı elinden Mary'i. Gözlerindeki dolmuş keder belliydi. Yanında biten vampire döndü. Adam bir elini Etrus'un omzuna koydu ve içten gelen bir sesle "Artık buraya gelmemelisin." diye soludu. Etrus kendini toparlayıp adama döndü. Gülümsiyerek "Ondan vaz geçemem abi." diye karşılık verdi. Kafasını abisinin gözlerinden çekti. Hogwarts'ın ışıklarına baktı. Bu saatte açık olmamaları gerekiyordu. Sonra burnuna büyük kan kokusu çarptı. Bu kadar kişinin bu şekilde açık havada olmaları imkansızdı. Ama burnu yanılıyor olamazdı.

Uzun süre hiçbir şey anlamıyordu. Delice etrafta koşan büyük büyücüler vardı. Büyücülerin girmeye çalıştığı okul kapısı sıkıca kapalıydı. Okulun tahta kapısı açıldığında elinde kılıcı sallayan bir ufaklık gördü. Çocuğun hafif korkmuş suratı dikkatinin çekti. Çocuk sarı saçları ve ufak cübbesiyle çok tatlı görünüyordu. Ama bu tatlı manzarayı bozan kılıç çocuktan büyüktü. Ama o kadar çok eğleniyordu ki. Bu tablo bir çocuğun can sıkıntısından yerde bulduğu bir oyuncakla oynamasına benziyordu. Gene de arkasından Müdür gelicne bir sorun olduğunu anlıyabildi. Çocuğun yanona gidip kılıcı almalıydı. Hızının verdiği çeviklikle hemen orada bitiverdi. Bütün bu kan kokuları ilgisini çekse de genzinde ki yanmayı dindirdi. Bir sorun daha yaratamazdı. Zaten Hogwarts Müdürünün halinden yeterince dertli olduğu belliydi. Müdür hafif bir karamsarlıkla "Bizim işaretlenemezliğimize de ne oldu söylesene?!" diye bağırıyordu. Etrus müdüre bir gülümseme attı. Artık öyle bir eşyin kalmadığı yeterince açıktı. İleriden gevrek bir ses geldi . "Ben yaptım, Arthur." Etrus sinirle adama baktı. Adamın yüzü yarılmış, saçlarının yyarısı oyulmuştu.Yüzündeki büyük zafer duygusu okunuyordu. Saşlarını yoluk haliyle çok itici duruyordu. Etrus artık kendine hakim olamıyordu.
Bütün bu çocukları vahşetin arasında bırakan adama delicesine bakıyordu. Bal rengi gözleri kendiliğinden siyaha dönmüştü. Boğazındaki hırıltı artmıştı. Etrus tıslayarak "Yarısınıda ben oyacağım." dedi. İleride yatan küçük kızın kanlı bedenine bakınca aynı yakıcı his doldu buğazı. Bu adamı öldürecekti. Adamın üstüne doğru öyle bir hızla gitti ki kimse anlamamıştı.Etrus adamı yere yatırıp geri çekilmişti. Slytherin'li ufak oğlanı kolundan tutup kendine çekti. Soğuk bedeni arasında çocuğun titremesini hissetmişti. Bu durumu düzeltmeliydi. Ama artık olan olmuştu Hogwarts bir vahşet yerine dönmüştü