Aşka inanırmısınız (Anket)

Fazla merak n'apıyordu, ahah konuyu saptırdım lan, konu niye saçma geldi ki bana, neyse aşkkı tanımlayın cidden merak etitm bak.

Çok mantıklı bu cevap, dumura uğrattı beni abla.

İyiymiş.

Hehe ben de mantıksızım sanmıştım, en aptal günümde bu mantığı buldum ya ne diyeyim. xD

Hevesini kırmak gibi olmasın da bana pek mantıklı geldiği söylenemez.

Silas Flippo Jerome demiş ki:

Aşk mükemmeli arayıştan başka şey değildir aslında. Arabanız olur ev istersiniz, eviniz olur 4x4 alayım dersiniz. O da olur vs vs... Mükemmeli bulmaya çalışır, bulduğunuzu sandığınız an aşık oldum dersiniz. Sonra onun kusrunu görür, aşk yoktur demeye başlarsınız. Ama mükemmel olan tek varlık bellidir. Gerisi fazlalık Aşka inanır mıyım? Eveeet! xD

Yasemin abla var diyorsa vardır! Yaşasın skolastik düşünce. Aşk varmış, susun!

Aşk, ona ulaşamasanda karşılıksız sevmekdir. O olmadan onu arzulamak değil. O olsa bile elin ayağına dolanmasıdır. Tabi aşk o kadar derin bir histir ki! Gerçekleşmeye başladığında ulaşınca sıkar ve yer bitirir. Gerçi tek taraflı da olsa insan kendi başını yiyor; ama neyse. Benim aşk tanımım budur. Bir de kendini zorla ona esir etmezsin. Çünkü bilmeden o senin esirin olmuştur. Aşk bir kişiye ait değildir. Anlayacağınız.

Alıntı :

Gerçekleşmeye başladığında ulaşınca sıkar ve yer bitirir.

Platonik aşkına kavuştun mu, aklında yarattığın sevgili imgesinden farklı biri ile karşılaşır ve hayal kırıklığına uğrarsın demek daha hoş olur sanki.

Bana kalırsa tek sorun tanımaktır. Birini tanımadan öyle yükseklerde görür ve hayran kalırsın ki aşık oldun snaırsın bkz her gün tekrarladığımız şeyler;
Oof çocuğun gözleri dehşetti, böyle kıvır kıvırdı saçları, opeth t-shirt'ü vardı üstünde Tokio Hotel fanlarını rezil edip gönderdi, insan değildi sanki, yanında ezildim büzüldüm, karikatür de çiziyormuş, kol kaslarını t-shirtün arkasından fark edebiliyordum...
Sonra o insnaı tanırsınız, ama yakından ve düşünceleriniz değişime uğrar, büyük bir değişime;
Gözleri lensmiş, saçlarıyla günde dört saat uğraşıyormuş, insanların kişisel seçimlerine de saygısı yok, insan dışı bir şey ya çok kötü kokuyor, sırf onun yanında olduğumdan utandım...
Burda ki sorun çocuğun gözleri değildir, çocuğun gözleirnin lens olduğunu başından beri bildiğin halde diğerlerine tanıdıktan sonra söylemendir.
Cidden böyledir, tanırsın biter. Yani ben hep böyle gördüm, belki de böyle değil.

Bir yorum da ben yapıştırayım ( Alıntılayım demek istemiştim aslında ) :

Alıntı :

Doğası gereği imkansız bir duygudur. Çünkü partnerler arasında fikir birliğine varılması imkansızdır. Kadın ve erkek bu duyguya farklı yaklaşır. Onu farklı değerlendirir.

Bir erkeğin aşık olduğunda tattığı his, kadının oğluna karşı beslediği duygulara yakındır çünkü. Toplumların bin yıllardır dayattığı şekliyle yetişkin karşı cinsler arasında yaşaşnan aşk, kadının uyum sağlayamamasını ve imkansızlığı beraberinde getirir. Kadın, yetişkin erkeği üremek ve bir sonraki adımda aşık olacağı kişiye ulaşmak için kabul eder. Ancak bundan sonra, eşlerin ve onların dünyaya getirdiği yavrunun uzlaşmasıyla bir sevgi ve huzur ortamı oluşabilir.

Buna karşın, Freud'un yüz küsür yıl evvel tanımladığı bazı dürtüler, bu uzlaşmanın önündeki en büyük engeldir. Yavru, kadını diğer erkekle paylaşmayı içine kolay kolay sindiremez. Hele ki baskın karakterli biriyse aile içi çatışmalar tahammül edilemez noktalara gelir. Genellikle de ayrılıkla sonuçlanır. Çünkü kadının kararı en başından bellidir. Yuvayı dişi kuşun yapar ama baba-oğul arasındaki ilişki onu ayakta tutar.

Kız çocuk örneğindeyse erkeğin paylaşılamaması sıkça ortaya çıkar. Anne-kız rekabeti çok dirençlidir. Bitmesi nadirdir. Erkek evlat örneğine çok benzer.

Ve üzülerek söylemek zorundayım, bu sorunun kesin bir çözümü yoktur. Çözümsüzlüğün nedeniyse genetik sınırlamalardır. Mide kaldırmamak için daha açık konuşmayacağım. Bunun yerine bir kitaptan alıntı yapayım.


"Düşümde," diye yazıyor Amerikalı bir genç bir gazetenin ekine, "çatımızı aktardığımı gördüm. Birdenbire aşağıdan babamın beni çağıran sesini duydum. Onu daha iyi duyabilmek için ansızın döndüm ve dönerken, çekiç elimden düştü ve çatının eğiminden kayıverdi ve uçtan kayboldu. Sanki bir vücut düşüyormuş gibi ağır bir gürültü duydum.

"Aşırı korkuya kapılarak merdivenden aşağıya indim. Babam orada yerde, başı kanla kaplı ölü yatıyordu. Çökmüştüm, hıçkırıklar içinde annemi çağırmaya başladım. Evden çıktı ve bana sarıldı. 'Aldırma oğlum, bu bir kazaydı,' dedi. 'O gitmiş olsa bile, senin bana bkacağını biliyorum.' O beni öperken, uyandım.

"Ailenin en büyük çocuğuyum ve yirmi üç yaşındayım. Bir yıldır karımdan ayrıyım; nedense birlikte yürütemedik. Ebeveynlerimi derinden seviyorum ve babamla, geri dönüp karımla yaşamam konusunda ısrar etmesi ve benim onuna mutlu olamayışım dışında bir sorunum olmadı. Onunla hiç mutlu olamayacağım."

İşte ülke sorunlarına bakış açımla aynı nokta. Resmen tek noktayla yapılan genelleme bu. "istisnalar"
:ortalığıkarıştırmadanuzar:

Ben inanmam açıkçası.

Bence aşk diye bir şey yoktur. İnsan kendini rahatlatmak için ve motive etmek için aşık olduğunu zanneder. Çok felsefi yaklaşımlarım var bununla ilgili çok da uzun sürer yazması veya anlatması ama şöyle özetleyebilirim: Aşk; beynin, stres altındayken veya aşırı sevgi depolaması esnasında psikolojik olarak zihnini boşaltmak adına yaptığı etkileşimin, hata vermesi sonucunda geri tepmesiyle meydana gelen ruh halidir...

Bence kesinlikle stres altında olan bir şey değil. Fikrine yorum yapmış gibi oldum ama beş yıldır aynı kişiye aşığım beş senedir aralıksız stres altında mıyım ben ? Ya da neden hep o kişi acaba ?

Felice Jade Mathé demiş ki:

Bence kesinlikle stres altında olan bir şey değil. Fikrine yorum yapmış gibi oldum ama beş yıldır aynı kişiye aşığım beş senedir aralıksız stres altında mıyım ben ? Ya da neden hep o kişi acaba ?

Efendim yazar ne demiş, dikkatle inceleyelim.

"stres altındayken veya aşırı sevgi depolaması esnasında"

Kamuoyunun da anlayacağı üzere, sanırım bir yanlış anlaşılma olmuştur. Düzelten ellere zeval gelmesin inşallah, amin. (:

demin izlediğim bir videoyu paylaşayım sizlerle:

K: Aşk meşk artık değeri sıfır benim için.
E:Sıfır bir değer değildir. Bir sayı bile değildir. Ancak başka bir sayının yanına gelince değer yaratır. Tıpkı sevda gibi. Sevdanında tek başına bir değeri yoktur. İlla biri olmalı. Sıfır ne kadar çoksa sayı o kadar çoğalır. Sevda ne kadar çoksa insan o kadar çoğalır, büyür. Şimdi bana sevgini verseler ve onu sonsuzlukla çarpıp ömrünü ekle deseler, evet dermiydin?

Herkes istediği gibi anlamlandırabilir. Ama bana göre hataları olan, inanmayacağım, çıkmaz sokaklardır aşk...

Sí-Ja-Sim-Yes y Evet

Ben insanın hayatında sadece bir kere aşık olacağına inanırım ama genel olarak sorarsanız inanmam

MutlaKa vardır.