Albina.Vanyä.Matsevich

Ad - Soyad: Albina Vanya Matsevich
İstenen Bina(lar): Ravenclaw
İstenen Sınıf: 7. Sınıf
Karakterin Genel Özellikleri: Mükemmeliyetçi kişiliği ile üstesinden gelemeyeceği şey yoktur. Her zaman kendi bildiğini okur gibi görünse de öyle değildir .Verdiği kararlardan asla dönmez, kendini kararlarından caydıracak kişilere pek fazla güvenmez. Sabit fikirlidir. Soğuktur ve herkese samimi tarafını göstermez. Samimi ve sıcak tarafı ancak kendisine güven veren dostları için geçerlidir. Genellikle çevredeki kişilerle arasında belli bir mesafe vardır ve asla bu mesafeyi yakınlaştırmaz. Gevezeliklerden ve zırvalıklardan kesinlikle hoşlanmaz. Onun için susmak en büyük anlatım şeklidir. Söyleyeceklerini konuşmadan da anlatabilir. Sevgisini pek fazla göstermese de bu ailesi için geçerli değildir. Ailesine oldukça fazla bir şekilde bağlıdır. Ve bu bağlılığı kesinlikle koparmak istemez. Kibirli ve küstah bir tarafı kesinlikle yoktur. Sinirlendirilmekten hoşlanmaz. Zekasına oldukça fazla güvenir ve her zaman bu zekâyı doğru kullanmasını bilir. Kararlı ve güçlüdür, kesinlikle kimsenin buyruğu altında yaşamak istemez. Her zaman ve her yerde kendi sözünün geçmesine dikkat eder fakat başklarının düşüncelerine de saygısı vardır. Özgürlüğüne ve bağımsızlığına düşkündür. Oldukça çalışkan ve başarılıdır. Her zaman mantığına çok güvenmiştir. Nedenini bilmediği bir medeni cesareti vardır.*
Karakterin Geçmişi: Henüz kurgumu oluşturmadım. Eklenecek.
RP Örneği: Başka bir sitede yaptığım rp'yi koyuyorum. Ayrıca diğer üyeliğim Constantia Inés Kalliope.

Saat gece yarısını biraz geçmişti, şu sırada herkes yataklarında olmalıydı fakat Daffodil dışarıda gezinip duruyordu. Ya da uzun süredir yapmakta oldukları planlarını hayata geçireceklerdi. Biraz zor da olsa eğlenceli olabilirdi bu. İşe Steve , Lorinna , Erlina , Heather, Ginevra ve Daffodil girişeceklerdi. Fikir Steve’den çıkmış ve okulun en ünlü şaka grubu olarak beraber halledeceklerdi. Daffodil girdikleri bu işten gurur duyarcasına gülümsüyordu. İşin en zor kısmı ise gecenin bir vakti Slytherin Ortak Salonuna sızarak ellerinde sepetler dolusu yılanı Ortak Salonun tam ortasına bırakacak olmalarıydı. Nasıl olurdu? Ama öyle bir plan yapmışlardı ki olmamasına engel hiçbir şey yoktu. Tek engel profesörlerdi ve mutlaka onları da atlatmaları gerekti sonuçta başka bir binanın ortak salonuna girmek oldukça zordu. Bu iş bittikten sonra Daffodil Slytherin’lilerin alacakları yüz ifadesini çok merak ediyordu. Saat oldukça geç olmuştu fakat buluşacakları yere erkenden gitmek istemiyordu çünkü fazlaca bekleyebilir ve herhangi bir profesör onu kolayca görebilirdi. Yatağında öylece oturuyor , etrafına bakınıyordu. Herkes ne kadar da derin uyuyordu, kimsenin ruhu bile duymayacaktı Daffodil’in yatakhaneden çıktığını. Hufflepuff Ortak Salonun’da da Steve ile buluşacak oradan da Ravenclaw katına gideceklerdi. Ama belki de birileri casusluk yaparak onu izliyor da olabilirlerdi. Fakat Daffodil herkese dikkatlice baktığında bunun mümkün olamayacağını anladı ve beklemeye devam etti. Herşeyin en kolay biçimde bitmesini diliyordu. Sabah olduğunda Daffodil olacakları görür gibiydi. Tüm Hogwarts birbirine girecek ve herkes bu grubun yaptığı şeyleri konuşacaktı. Oldukça eğlenceli bir iş olacağa benziyordu fakat tüm riskleri göze almışlardı. Belki Slytherin’liler de daha sonra Ravenclaw ve Hufflepuff binlarına böyle birşeyler yapabilirler miydi.? Daffodil onlarda böylesine bir cesaret olduğuna inanmıyordu. Yılanlar . İşte bu imge, tam da Slytherin’e yakışır bir imge idi. Sinsilik ve yılanlar. Belki bu grup Slytherin’lilerden daha sinsiler miydi acaba? Mutlaka öyle olmalıydı ki böylesine bir işe yılanlar ile girişmişlerdi. Daffodil yapacakları şeyden gurur duyarcasına gülümsüyordu. Bu bir zafer gülümsemesiydi ve başarı ile bitmesini umuyordu. Düşüncelerine öylesine derinden dalmıştı ki saatin neredeyse buluşma saatlerine geldiğini unutacaktı. Birden saatine baktı ve irkildi. ‘’ Hemen gitmeliyim. ‘’ Daffodil yavaşça yatakhaneden çıktı ve ilerlemeye devam etti. Elinden geldiğince ses çıkarmamaya çalışıyordu. Hufflepuff Ortak Salon’una geldiğinde derin bir nefes almıştı. Bu sırada Steve de orada bekliyordu. ‘’ Selam. ‘’ Belki de işin ilk kısmını kendince halletmişti, sonuçta yatakhaneden çıkmak kolay bir iş değildi. Yine aynı sessizlikle Ortak Salon’dan da çıktıktan sonra buluşacakları yere Ravenclaw katına doğru ilerliyorlardı. Olabildiğince sessiz olmasına rağmen gecenin sessizliğinde çıkardığı tiz sesler duyuluyordu. Ve işte işin ikinci kısmını da halletmiş buluşacakları yere gelmişti. Herkes oradaydı, Daffodil ve Steve biraz geç gelmiş olmalılardı. Hemen konuşmaya girdi. ‘’ Herkese selam, evet nerede bakalım bizim yılanlarımız.? ‘’ Yılan sepetlerini de onlardan teslim aldıktan sonra hep beraber işin en zor kısmına koyuldular. Evet, herşey asıl şimdi başlıyordu. Ellerinden geldiğince dikkâtli olmalıydılar. Tek bir hata bile büyük sorunlara neden olabilirdi. Ve bu da onlar için hiç de iyi olmazdı. Sessizce Slytherin Ortak Salon’una doğru yola koyuldular. Ellerindeki sepetlerin içindeki yılanlarla birlikte. Ve evet, Slytherin Ortak Salonu’nun girişine gelmişlerdi. Çevrelerini dikkatlice süzüyorlar ve herhangi bir öğrenci ya da profesör olmamasına dikkat ediyorlardı. Aynı sessizlikle Ortak Salon’a girdiler. Daffodil daha önce hiç girmediği bu ortak salonu görünce oldukça şaşırmıştı.Ne kadar da farklı ve soğuktu. Evet soğuktu hem de öyle bir soğuktu ki bu Daffodil bile bir anda ne olduğunu anlayamamıştı. Üşür gibiydi sanki. Hufflepuff Ortak Salonu’nu düşündü. Burasına göre ne kadar ve sıcak ve güzeldi. Böylesine bir yeri beklemiyordu açıkçası. ‘’ Ne kadar da soğuk. ‘’ Herkes aynı hisse kapılmış olmalı ki hiç konuşmuyorlardı. Zaten konuşmamaları da gerekiyordu. Biri gelse ne olurdu düşünmek bile istemiyordu. Sessizce ellerindeki sepetlerden yılanları dışarıya bıraktılar. Yılanlar sepetlerin içinde sersemlemiş olmalılar ki çıktıklarında bir oraya bir buraya doğru sürüklenmilşlerdi. Daffodil sabah olacakları oldukça merak ediyordu. Asil Slytherin’lilerin tepkisini özellikle de. Bakalım yarından sonra onlara karşı tavırları nasıl olacaktı. Ya da özellikle de Profesörlerin. Daffodil ‘in gözü heryerde sersemce dolanan yılanlara takılmıştı. İçinden alay edercesine ; ‘’ Ne kadar da asiller. ‘’ diye mırıldandı. Herkes de aynı şeyi düşünüyor olmalıydı Daff’ın fikrince. Gerçekten de bu iş çok akıllıca olmuştu. Oldukça eğleneceklerdi. Sessizce işlerini bitirdikten sonra Slytherin Ortak Salonun’dan ayrıldılar. Daffodil sabah olacakları gerçekten de çok merak ediyordu.

Rütbeniz verilmiştir.